Prezentacja

Adam Linsenbarth, Dariusz Dukaczewski
Instytut Geodezji i Kartografii
INSPIRE - Europejska
Infrastruktura Danych
Przestrzennych
Seminarium
INFRASTRUKTURA DANYCH PRZESTRZENNYCH W POLSCE
I EUROPIE – STRATEGIA, STANDARDY, METADANE
I GENERALIZACJA
Wrocław, 1. 12. 2004 r.
Brak koordynacji w zakresie gromadzenia
i udostępniania danych przestrzennych
Cel propozycji dyrektywy
Skoordynowanie działań w zakresie
gromadzenia i udostępniania informacji
przestrzennej na szczeblu
z europejskim,
z krajowym,
z regionalnym
poprzez stworzenie spójnej infrastruktury
informacji przestrzennej
Kalendarium wydarzeń
z
z
z
z
z
2001 – początek programu INSPIRE,
– powołanie:
- Grupy Ekspertów
- 6 grup roboczych
2002 - 2003 – opracowanie raportów przez
poszczególne grupy
2003 – opracowanie raportów krajowych
2003 – przeprowadzenie konsultacji
internetowej
2003 – zmiana zakresu programu INSPIRE
(redukcja zakresu tematycznego)
Kalendarium wydarzeń (c.d.)
z 2003
- analiza skutków wdrożenia
z 2004 - prace nad projektem dyrektywy
z 23. 07. 2004 – przekazanie przez K.E.
propozycji Dyrektywy do Rady Unii
Europejskiej i Parlamentu
z 23. 07. 2004 – pierwsze posiedzenie
Grupy Roboczej Rady
z 04. 08. 2004 – przekazanie Dyrektywy
do państw członkowskich celem
zaopiniowania
z 20. 08. 2004 – stanowisko Rządu RP
Zakres treści Dyrektywy
I
Warunki ogólne,
II
Metadane,
III Wymiana i wykorzystywanie zbiorów danych
przestrzennych i usług,
IV Usługi sieciowe,
V Wymiana i ponowne wykorzystanie danych,
VI Koordynacja i działania uzupełniające,
VII Postanowienia końcowe.
Rozdział I – Warunki ogólne (1)
ƒ
ƒ
Infrastruktura informacji przestrzennej oparta na
infrastrukturach ustanowionych i działających w
krajach członkowskich.
Elementy składowe tych infrastruktur powinny
zawierać:
1. Metadane;
2. Zbiory danych przestrzennych;
3. Usługi sieciowe i technologie dotyczące danych
przestrzennych;
4. Uzgodnienia na temat:
Î wymiany,
Î dostępu,
Î wykorzystania danych;
5. Mechanizmy koordynacji i monitorowania procesów
i procedur działania w ramach infrastruktury.
Rozdział I – Warunki ogólne (2)
Dyrektywa obejmuje zbiory danych przestrzennych, które spełniają
następujące warunki:
1. Odnoszą się do obszaru pod jurysdykcją kraju członkowskiego;
2. Istnieją w postaci elektronicznej;
3. Znajdują się w posiadaniu:
a. Administracji publicznej (i są wytwarzane, zarządzane i
aktualizowane przez te administrację),
b. Osoby fizycznej lub prawnej, działającej w imieniu administracji
państwowej,
c. Strony trzeciej, której udostępniono usługi przesyłania danych;
4. Odnoszą się do jednego lub więcej tematów wymienionych w
aneksach I, II i III
Aneks I
1. Układy współrzędnych
2. Systemy pól znaczonych
3. Nazwy geograficzne
4. Podziały administracyjne
5. Sieci komunikacyjne (drogowe, kolejowe,
lotnicze, wodne)
6. Hydrografia
7. Obszary chronione
Aneks II
1. Wysokości
2. Identyfikatory nieruchomości
3. Działki katastralne
4. Pokrycie terenu (ujęcie fizjonomiczne)
5. Ortoobrazy (ortofotomapy)
Aneks III
1. Jednostki statystyczne
2. Budynki
3. Gleby (i litologia)
4. Geologia
5. Użytkowanie ziemi (ujęcie funkcjonalne)
6. Zdrowie i bezpieczeństwo człowieka
(lokalizacja stref bezpośredniego i pośredniego
wpływu zagrożenia chorobami na jakość
środowiska)
Aneks III (c.d.)
7. Miejsca i obszary pod bezpośrednią kontrolą
państwową i urządzenia do monitoringu
środowiska (obronność, oświata, przemysł,
składowanie odpadów, instalacje monitoringu)
8. Instalacje produkcyjne i przemysłowe (łącznie z
ujęciami wód, kopalniami i terenami składowymi)
9. Urządzenia rolnicze i wodne
(w tym systemy nawadniania)
10. Rozmieszczenie ludności / demografia
11. Strefy pod specjalnym zarządem, strefy
ograniczonego dostępu, strefy podwyższonej
kontroli oraz strefy ochronne
Aneks III (c.d.)
12. Strefy zagrożeń naturalnych
13. Warunki atmosferyczne (przestrzenne dane
klimatyczne z pomiarów, modeli lub ich kombinacje)
14. Parametry meteorologiczne
15. Parametry oceanograficzne
16. Regionalizacja morska
17. Regiony biogeograficzne
18. Regiony przyrodnicze i biotopy
19. Rozmieszczenie gatunków
Rozdział I – Warunki ogólne
Zakres danych
„W przypadku zbiorów przestrzennych
dotyczących najniższego szczebla administracji
rządowej w danym kraju członkowskim,
Dyrektywa powinna mieć zastosowanie tylko do
zbiorów danych przestrzennych, których
zbieranie i rozpowszechniania jest
koordynowane przez administrację wyższego
szczebla lub wynika z zapotrzebowania
pochodzącego z prawa krajowego”.
Rozdział II – Metadane
z
z
Kraje członkowskie powinny zapewnić
utworzenie metadanych dla:
– zbiorów informacji przestrzennej
– usług
oraz ich aktualizowanie
Zakres:
– Zgodność zbiorów z przyjętymi zasadami
wdrażania;
– Prawa wykorzystywania;
– Administratorzy;
– Ograniczenia dostępu (i ich przyczyny)
Rozdział III - Wymiana i wykorzystywanie
danych przestrzennych i usług (1)
Zasady wymiany powinny dotyczyć następujących
aspektów danych przestrzennych:
1.
wspólnego systemu jednoznacznych
identyfikatorów obiektów przestrzennych;
2. związków pomiędzy danymi przestrzennymi;
3. głównych atrybutów i odpowiadających im
wielojęzycznym hasłom, powszechnie
stosowanym w szerokim zakresie tematycznym,
4. metody wymiany informacji dotyczącej wymiaru
czasowego,
5. metody, za pomocą której będą wymieniane
zaktualizowane dane.
Rozdział III - Wymiana i wykorzystywanie
danych przestrzennych i usług (2)
Zasady wdrażania powinny:
1. zapewnić spójność poszczególnych elementów
informacji oraz porównywalność informacji
pochodzących z różnych zbiorów danych
przestrzennych,
2. być przyjęte w ciągu
a. 2 lat od wejścia w życie Dyrektywy w
odniesieniu do zbiorów odpowiadających
jednemu (lub więcej) tematów wymienionych
w aneksie I;
b. 5 lat w przypadku danych z aneksów II lub III.
Rozdział IV – Usługi sieciowe (1)
Kraje członkowskie powinny zorganizować
usługi przesyłania danych przestrzennych
z Usługi powinny być dostępne dla:
z
– administracji publicznej
– oraz udostępnione stronom trzecim na ich
życzenie (pod warunkiem, że ich zbiory danych
przestrzennych będą mieć parametry zgodne
ze sformułowanymi zasadami wdrażania).
Rozdział IV – Usługi sieciowe (2)
Kraje członkowskie powinny założyć i
wykorzystywać sieć następujących usług dla
zbiorów przestrzennych, dla których utworzono
metadane zgodnie z niniejszą Dyrektywą:
1. usługi wyszukiwania danych, umożliwiające
poszukiwanie:
™ zbiorów danych przestrzennych
™ usług
na podstawie zawartości odpowiadających im
metadanych;
2. usługi wyświetlania zawartości metadanych;
z
Rozdział IV – Usługi sieciowe (3)
3. usługi przeglądania danych umożliwiające w
wersji minimum
a. wyświetlanie,
b. nawigowanie,
c. powiększanie,
d. przesuwanie,
e. nakładanie zbiorów danych,
f.
wyświetlanie legendy;
4. usługi przesyłania danych, umożliwiające
kopiowanie całych zbiorów danych
przestrzennych lub ich części;
5. usługi transformacji danych przestrzennych.
Rozdział IV – Usługi sieciowe (4)
z
z
z
z
Państwa członkowskie mogą ograniczyć dostęp
do usług lub do komercyjnych usług
elektronicznych, jeśli taki dostęp mógłby
niekorzystnie wpływać na:
poufność sprawozdań administracji publicznej,
bezpieczeństwo publiczne i obronność kraju,
poufność informacji handlowej lub przemysłowej,
poufność danych osobowych.
Rozdział IV – Usługi sieciowe (5)
z Kraje
członkowskie powinny zapewnić
bezpłatny dostęp do wyszukiwania i
przeglądania danych.
Rozdział IV – Usługi sieciowe (6)
z Komisja
powinna utworzyć i zarządzać
geoportalem Wspólnoty,
z Kraje członkowskie powinny udostępnić
swoje usługi dotyczące zbiorów danych
przestrzennych poprzez:
– geoportal Wspólnoty,
– własne punkty dostępu do baz danych.
Rozdział V – Wymiana i ponowne
wykorzystanie danych
z
z
Kraje członkowskie mają obowiązek podjęcia
działań służących do wymiany zbiorów danych
przestrzennych i usług pomiędzy jednostkami
administracji publicznej.
Powinno to umożliwić jednostkom w krajach
członkowskich oraz instytucjom i organom
Wspólnoty dostęp do danych przestrzennych i
usług oraz wymianę i wykorzystanie zbiorów
oraz usług dla celów zadań publicznych, które
mają bezpośredni lub pośredni wpływ na
środowisko
Rozdział VI – Koordynacja i działania
uzupełniające (1)
z Kraje
członkowskie powinny utworzyć
odpowiednie struktury i mechanizmy dla
koordynowania działań tych jednostek, które
są zainteresowane infrastrukturą informacji
przestrzennej, takich jak
– producenci danych,
– wytwórcy produktów przetworzonych,
– użytkownicy
– organy koordynujące.
Rozdział VI – Koordynacja i działania
uzupełniające (2)
z Działania
te powinny także obejmować:
– Identyfikację potrzeb użytkowników;
– Dostarczanie informacji na temat stanu
istniejącego oraz wdrażania Dyrektywy.
Rozdział VI – Koordynacja i działania
uzupełniające (2)
z Każdy
kraj członkowski jest zobowiązany
do wyznaczenia jednostek administracji
publicznej odpowiedzialnych za kontakty
z Komisją w związku z Dyrektywą.
z Koordynacja na poziomie UE:
– Komisja Europejska przy wsparciu
Europejskiej Agencji Środowiska
Rozdział VII – Postanowienia końcowe
z
Kraje członkowskie powinny:
ƒ wprowadzić ustawy, rozporządzenia i
postanowienia niezbędne do uzyskania
zgodności z niniejsza Dyrektywą w ciągu 2 lat
od wejścia jej w życie,
ƒ przekazać Komisji teksty tych aktów, wraz ze
wskazaniem korelacji pomiędzy tymi aktami, a
Dyrektywą.
Proces legislacyjny
z
z
Polska:
opracowanie stanowiska Rządu przez
Ministerstwo Środowiska i Ministerstwo
Infrastruktury
posiedzenie Komitetu Europejskiego RM
w dniu 20 sierpnia 2004 r:
ƒ wyznaczenie instytucji wiodącej:
Ministerstwo Infrastruktury
ƒ wyznaczenie instytucji współpracującej:
Ministerstwo Środowiska
Aktualny stan prac nad projektem
Dyrektywy INSPIRE
Rada Unii Europejskiej
ƒ rozpatrzenie projektu Dyrektywy na posiedzeniach
Grupy Roboczej ds. Środowiska 9 i 22 listopada
2004 r.
ƒ dalsze prace w Grupie Roboczej nad zgłoszonymi
propozycjami zmian (2005)
Parlament Europejski
ƒ powołanie posła sprawozdawcy ds. projektu
Dyrektywy INSPIRE
Grupa Ekspertów programu INSPIRE
ƒ posiedzenie Grupy Ekspertów 1. 12. 2004 r. w
Hadze
ƒ omówienie programu na lata 2005 - 2006 (faza
przygotowawcza)
Faza wstępna
Cel działania:
ƒ określenie harmonogramu pracy nad przepisami
wykonawczymi (implementing rules);
ƒ opracowanie
projektów
rozporządzeń
wykonawczych dotyczących elementów INSPIRE
(zgodnie z Dyrektywą INSPIRE);
ƒ koncepcja stworzenia sieci „Spatial Data Interest
Communities”,
zorganizowanych
regionalnie,
sektorowo lub tematycznie współdziałających w
tworzeniu przepisów wykonawczych;
ƒ przeprowadzenie badań na obszarach pilotowych.