W Muzeum Architektury przy ul. Bernardyńskiej 5 we Wrocławiu

Transkrypt

W Muzeum Architektury przy ul. Bernardyńskiej 5 we Wrocławiu
W Muzeum Architektury przy ul. Bernardyńskiej 5 we Wrocławiu odbył się pierwszy w tym roku
wykład z cyklu dużeA organizowany przez wrocławski oddział SARP. Cyklu, na który zapraszani są
doświadczeni architekci o niekwestionowanym dorobku.
W czwartek 22 stycznia 2015 o godz. 18:00 gościliśmy Bolesława Stelmacha, Laureata Honorowej
Nagrody z roku 2010, który przedstawił pełen pasji wykład - DOTYK CISZY - o rewaloryzacji Parkupomnika w Żelazowej Woli, miejscu urodzenia Fryderyka Chopina.
Bolesław Stelmach, generalny projektant w Stelmach i Partnerzy Biuro Architektoniczne
Sp. z o.o., istniejącym od 1992 roku, specjalizującym się w projektach urbanistycznych i
architektonicznych miast, ogrodów i domów. Obszar działalności biura obejmuje całą Polskę, a
główna siedziba mieści się w Warszawie i Lublinie. Nazywany ,,wirtuozem szkła i betonu",
wielokrotnie nagradzany w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach architektonicznych.
Twórczość architektoniczną Bolesława Stelmacha cechuje niezwykła konsekwencja realizacji
proekologicznych, funkcjonalnych obiektów o bardzo współczesnym, pięknym wyrazie,
wzbogacających zastany kontekst przyrodniczy i szanujących otoczenie kulturowe.
Barwna opowieść o problemach rewaloryzacji Parku była przykładem poszanowania działań
poprzednika profesora Franciszka Krzywda-Polkowskiego, którego wspaniała modernistyczna
kompozycja parku nie została ukończona z powodu wojny, a którego główna idea żyjącego porami
roku parku była podstawą koncepcji bazującej na wygranym konkursie w roku 2004.
Z drugiej strony autor skupił się na zagadnieniu fenomenologii, która polega na opisie i oglądzie tego,
co bezpośrednio jest dane, w tym przypadku parku jako fragmentu natury, w tym także
przetworzonej przez poprzednika, jako fenomenu samego w sobie i na konieczności „dostrojenia”
swoich zmysłów do tego obrazu piękna.
Zaproponowane rozwiązania swoją istotą nawiązują zatem do najbardziej prostych materiałów
(drewno, kamień i szkło) i to w formie nieobrobionej, aby zachować wszystkie naturalne cechy także
związane z węchem, a poprzez ten zmysł z odwołaniem do wszystkich związanych z tym skojarzeń.
W trakcie wykładu BS poruszył także ważny aspekt związany z naturalnym starzeniem się materiału,
szczególnie drewna, na którym upływ czasu rysuje się najszybciej i w najbardziej widoczny sposób. BS
przytoczył słowa krytyki pod swoim adresem za rzekomą nieumiejętność doboru materiału i
technologii zabezpieczającej przed starzeniem zewnętrznych elementów drewnianych. Uznał je za
przejaw ignorancji i braku zrozumienia dla poczynań projektanta pragnącego wtopić swoje dzieło w
naturalne otoczenie.
W pytaniach i dyskusji po wykładzie BS odniósł się także do swojego doświadczenia związanego z
przewodniczeniem Głównej Komisji Urbanistyki i Architektury. Doświadczenia związanego z brakiem
zrozumienia dla działań planistycznych porządkujących przestrzeń, w której jej mieszkańcy i
użytkownicy powinni znaleźć właściwe warunki i atmosferę, ciszę i spokój lub gwar i zgiełk, zależnie
od oczekiwań i preferencji, a nie obezwładniający chaos i bałagan.
Maciek Hawrylak
Autor zdjęć: Sabin Kluszczyński