BoŜa opatrzność a modlitwa

TV - Program z 10.02.2008 (Nr. 769)
BoŜa opatrzność a modlitwa*
Von Pastor Wolfgang Wegert ©
Kazanie: „Oto jeszcze dam się uprosić domowi izraelskiemu, aby im uczynić"
(Ezechela 36, 37)
O BoŜej opatrzności nauczyliśmy się juŜ tego, Ŝe Bóg z góry przewidział i uczynił małe i wielkie
wydarzenia. Dowiedzieliśmy się takŜe, w jaki sposób Bóg wykorzystuje zło w swojej
opatrzności i jak bardzo Bóg odczuwa do niego wstręt.
Dzisiaj będziemy mówić o tym, jaki związek z BoŜą opatrznością ma modlitwa. Dlatego
postawmy sobie pytanie: Po co mamy się modlić, jeśli Bóg juŜ wszystko z góry postanowił?
Na to pytanie jest wiele odpowiedzi:
PoniewaŜ modlitwa jest środkiem do wykonania opatrzności
Po pierwsze musimy wyjaśnić, Ŝe absolutnie fałszywe jest to, Ŝe wierzy się, Ŝe przez modlitwę
moŜemy zmienić bieg świata, który Bóg ustalił i przewidział. To nie moŜe być celem naszej
modlitwy, aby osiągnąć coś, co nie jest BoŜym zamiarem.
Jeśli przyjrzelibyśmy się modlitwą Biblijnym stwierdzimy, Ŝe modlący modlili się o to, co Bóg
juŜ od dawna postanowił.
Weźmy na przykład modlitwę Anny. Ona modliła się o dziecko, poniewaŜ cierpiała z powodu
niepłodności, co dawniej było dla kobiety upokorzeniem.
Czy naprawdę myślicie, Ŝe Bóg tylko dlatego podarował Annie syna,poniewaŜ po prostu miała
takie cielesne Ŝyczenie? Czy tkwi w tym jeszcze coś głębszego? Naturalnie, Ŝe tkwi w tym coś
głębszego! PoniewaŜ z BoŜego punktu widzenia nie chodziło tylko o podarowanie dziecka
kobiecie, tak jak milionom kobiet na świecie, lecz o wypełnienie wiecznego zamiaru. Anna
modliła się o syna, poniewaŜ juŜ wcześniej Bóg postanowił dla Izraela sędziego i proroka.
Ona otrzymała to dziecko, nie tylko dlatego, Ŝe Bóg ustąpił w końcu jej błaganiom, lecz
otrzymała go, poniewaŜ Bóg tak chciał od wieczności. Innymi słowy, ona nie „nawróciła” Boga,
aby stwierdził w końcu, Ŝe jej modlitwa i pragnienie jest prawidłowe, lecz jej dziecko było juŜ
zaplanowane przez Boga. Poza tym nie ma na ziemi człowieka, który nie byłby zaplanowany
przez niego.
Arche
Gemeinde und Missionswerk ARCHE e.V.
Doerriesweg 7 • D-22525 Hamburg (Stellingen)
Tel.: +49 (0)40/54 70 50 • Fax: +49 (0)40/54 70 52 99
[email protected] • www.arche-gemeinde.de
Bankverbindungen
Ev. Darlehensgenossenschaft eG Kiel • Konto-Nr. 113522 • BLZ 210 602 37
Schweiz: Postgiroamt Basel • Konto-Nr. 40-10270-9
Österreich: P.S.K. Österreichische Postsparkasse • Konto-Nr. 7726.796
Strona 2 - TV-Program 769 / „BoŜa opatrzność a modlitwa“
Duch Święty wykorzystał oczywiście to pragnienie dziecka. Jednak chodziło o wiele więcej,
poniewaŜ Duch Święty nie tylko stworzył w tej kobiecie westchnienie za dzieckiem, lecz
stworzył teŜ w niej westchnienie za wypełnieniem BoŜego planu – nawet, jeśli ona sama nie
miała o tym pojęcia i nie widziała tego z punktu widzenia Boga. Ale tak jest takŜe i z nami,
poniewaŜ kto wie, jaki Bóg ma zamiar dla naszego Ŝycia?
Tak, Duch Święty zastąpił ją w modlitwie i w cudowny sposób stworzył w niej westchnienie, jak
pisze Apostoł Paweł w Liście do Efezjan 6, 18, tak, Ŝe nawet sam kapłan Eli był zirytowany. Było to
wszechmocne, namaszczone przez Ducha Świętego westchnienie, które nie pochodziło od niej
samej, lecz włoŜył je w tą kobietę Ŝywy Bóg.
Kapłan Eli słyszał juŜ oczywiście wiele modlitw zamęŜnych kobiet, jednak takiej intensywnej
modlitwy jeszcze nie miał okazji usłyszeć. Dlatego, Ŝe Anna modliła się przez Ducha Świętego
przed Bogiem i była z nim w jedności w tej sprawie.
W Biblii jest wiele modlitw, które nie mają na celu zaspokojenia swoich potrzeb, lecz są to
modlitwy zgodne z BoŜym zamiarem. Na przykład w historii o BoŜym Narodzeniu, Symeon i
Anna oczekiwali pociechy dla Izraela, czyli nadejścia Mesjasza (Łukasz 2, 25). Obydwoje
przynosili zdyscyplinowanie swe gorące modlitwy do Boga. O Annie czytamy dosłownie:
„SłuŜąc Bogu w postach i modlitwach”(Łukasz 2,37). Czy ich modlitwy tak poruszyły BoŜą
rękę, Ŝe w końcu stało się to, co Bóg przecieŜ przewidział? Nie, nigdy!
Ta teza:, „Dlaczego powinniśmy się modlić, jeśli wszystko jest juŜ postanowione?”, ciągnie za
sobą dalsze pytania. Na przykład, dlaczego musieli się modlić Anna i Symeon? Dlaczego ludzie
z Biblii modlili się, chociaŜ i tak miała się wypełnić BoŜa opatrzność.
Odpowiedź na to brzmi: Modlitwy tych wierzących były modlitwami, które wyraŜały nic
innego, jak tylko BoŜą wolę. Symeon i Anna i wielu innych modlących się ludzi byli w tych
modlitwach jednością z Duchem Świętym. I ta wewnętrzna jedność płynęła przez ich serca w
formie modlitwy prosto do nieba.
Tak przekazane jest teŜ dzisiaj BoŜym dzieciom, którzy oczekują z utęsknieniem powtórnego
przyjścia Jezusa na Ziemię. Oni wołają i błagają: „Amen, tak przyjdź, PANIE Jezus!
(Objawienie 22, 20). Czy moŜemy się modlić o coś, czego Bóg wcześniej nie zamierzył
uczynić? Nigdy! PoniewaŜ powtórne przyjście Jezusa jest juŜ postanowione!
Dlaczego zatem musimy jeszcze o coś prosić, jeśli jest juŜ to przez Niego postanowione?
Odpowiedź brzmi:, Jeśli modlimy się „Przyjdź, PANIE Jezu”, to nasza modlitwa nie powinna
być rozumiana tak, jakbyśmy chcieli do czegoś nakłonić Boga. Modlący zanurza się o wiele
głębiej w myśli Wiecznego i Wszechmocnego, które Bóg opisuje swojemu Kościołowi w
historii Pisma Świętego.
Podobnie jest w modlitwie „Przyjdź królestwo twoje” (Mateusz 6, 10) lub „Bądź wola twoja”.
To jest oczywiste, Ŝe BoŜe królestwo przyjdzie i Ŝe BoŜa wola wypełni się w niebie i na ziemi.
W końcowej mowie dotyczącej powtórnego przyjścia Jezus mówił, Ŝe stanie się to nie tylko
pewnego dnia, lecz takŜe o pewnej godzinie, o której nikt nie wie, tylko sam Ojciec (Mateusz
24, 36). Mimo, Ŝe jest wyznaczony dzień i godzina przyjścia, to jednak powinniśmy takŜe się
modlić o przyjście PANA. Dlatego jest napisane: „A Duch i Oblubienica mówią: Przyjdź!”
(Objawienie 22, 17). Jest to, zatem sam Duch Święty, który wkłada do serc BoŜych dzieci takie
modlitwy i nawet się razem z nimi modli. Tak formułowane modlitwy są zgodne z BoŜymi
zamiarami.
Mamy tutaj jeszcze kilka innych modlitw z Biblii. Spójrzmy na modlitwę Eliasza, gdy modlił
się po trzech latach suszy. Po tej modlitwie zaczęło padać. Święty Jakub napisał do tego:
„Eliasz ... modlił się usilnie, Ŝeby nie było deszczu... Potem znów się modlił i niebo spuściło
deszcz” (Jakuba 5, 17, 18).
Moglibyśmy źle zrozumieć Świętego Jakuba, jeśli nie wzięlibyśmy pod uwagę, Ŝe początek i
koniec suszy wydarzył się dokładnie według BoŜego postanowienia. MoŜna nawet mieć takie
niegodziwe myśli, Ŝe Eliasz wziął w swoje ręce moc modlitwy i mógł poruszyć moce natury.
Strona 3 - TV-Program 769 / „BoŜa opatrzność a modlitwa“
Ale Eliasz modlił się tylko o to, co Bóg wcześniej zapowiedział. Pomyślmy teŜ o modlitwach
Jezusa. W tak zwanej „modlitwie kapłańskiej” Jezus prosił Ojca w Niebie: „A teraz Ty mnie
uwielbij, ojcze u siebie samego tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał” (Ew.
Jana 17, 5). Dlaczego Jezus modlił się o coś, co było juŜ od początku zaplanowane? MoŜe
Ojciec miał jeszcze jakiś tajemniczy cel? Na przykład pozwolić na upadek Jezusa na krzyŜu, a
potem ewentualnie znów posadzić go z powrotem do wspaniałości, którą miał zanim świat
powstał?
Takie myślenie jest absurdalne! PoniewaŜ Jezus wiedział naturalnie, Ŝe Ojciec dotrzyma
uzgodnionego przymierza i jego powrót do wspaniałej chwały był częścią zbawiennego planu. Ale
przecieŜ modlił się jednak przed swoim cierpieniem: „PANIE, uwielbij swego syna. Proszę, Ojcze,
uczyń to teraz. Dotrzymaj swojego słowa.” Jezus wiedział, Ŝe Ŝadne dziecko BoŜe nie zginie, a
jednak błagał Ojca, aby ich zachował (Ew. Jana 17, 11).
PoniewaŜ modlitwa jest oddechem duszy
Co się dzieje, gdy się modlimy? Modlimy się BoŜą modlitwą.
W naszym wejściowym cytacie czytaliśmy: „Oto jeszcze dam się uprosić domowi izraelskiemu,
aby im uczynić” (Ezechiela 36, 37). Bóg chciał odnowić Izrael. I dlatego, Ŝe było to w jego
sercu, dał im odpowiednią modlitwę. Zanim Izrael zaczął się modlić, Bóg powiedział: „Pozwolę
sobie na przyjęcie prośby Izraela. Dam im modlitwę i wtedy ich wysłucham.” Bóg ma
przygotowane coś dla Izraela, dlatego dał temu narodowi taką modlitwę.
Na początku nie stoi nasza modlitwa, lecz cel BoŜego zwycięstwa. I dlatego nakłania swoje
dzieci, aby się o to błogosławieństwo modliły. Dlatego zasada brzmi: Calem modlitwy nie jest
zmiana BoŜej woli, lecz Ŝeby wola została wypełniona w odpowiednim czasie i na jego
sposób. Modlitwa zawsze znajdzie drogę do Boga, jeśli zostanie ona włoŜona przez Boga
do serca modlącego.
Spurgeon porównał modlitwę z oddechem duszy. Najpierw Bóg przez swojego Ducha Świętego
celuje BoŜą opatrzność w środek duszy chrześcijanina, a potem ten wydycha ją z powrotem do
Nieba w formie modlitwy.
Podobnie było u Dawida, któremu Bóg wybudował dom. Najpierw jednak Dawid miał inne
Ŝyczenie, które było wprawdzie szlachetne, ale nie pochodziło od Boga. Mianowicie król
Dawid chciał wybudować dom dla PANA. Ale PAN odpowiedział mu, Ŝe nie będzie mu
budował domu, lecz stanie się odwrotnie, to Bóg wybuduje dom dla Dawida (1 Kronik 17,
4+10).
Wiemy, Ŝe Dawid uczynił później modlitwę z tych słów BoŜych. Zwróć uwagę na to, skąd
wziął motywację do modlitwy. Jego modlitwa brzmiała: „GdyŜ Ty, BoŜe mój, objawiłeś twemu
słudze, Ŝe zbudujesz mu dom, dlatego sługa twój zdobył się na odwagę, aby tak modlić się przed
tobą” (1 Kronik 17, 25). Angielskie tłumaczenie wyraŜa to jeszcze lepiej, mianowicie:
„...Dlatego sługa twój znalazł tą modlitwę w swoim sercu.”
MoŜemy, zatem rozpoznać przez to, Ŝe to Bóg, jako pierwszy postanowił przez swoje słowo i
Ducha włoŜyć taką modlitwę, będąc w ten sposób – świadomie lub nieświadomie – jednością z
Bogiem. Skutkiem tego powstała modlitwa prorocka, prosząca zawsze o to, co Bóg juŜ
przygotował i objawił swoim modlącym.
Dlatego bądź pełen Ducha i ucz się modlić w Duchu Świętym. śyj blisko ojcowskiego serca
Boga. Jeśli nie wiesz jak się prawidłowo modlić, wtedy wiedz: „Podobnie i Duch wspiera nas
w niemocy naszej: nie wiemy bowiem o co się modlić, jak naleŜy, ale sam Duch wstawia się za
nami w niewysłowionych westchnieniach” (Rzym. 8, 26).
Otrzymaliśmy ostatnio list od telewidza, który brzmiał: „Nauka o łasce wybranych stała się dla
mnie tak drogocenna, Ŝe od tej pory zawsze słucham tych programów i czytam Biblię. Ale
proszą mi powiedzieć: Mam ukochanego, który nie jest zbawiony i chciałabym się o niego
modlić. Skąd mam wiedzieć, czy jest on wybrany czy jest niewybrany?
Strona 4 - TV-Program 769 / „BoŜa opatrzność a modlitwa“
Odpowiedziałem jej:, „Kto jest wybranym czy niewybranym, o tym decyduje sam Ŝywy PAN, a
my nie musimy tego wiedzieć. Ale jeśli ma Pani w swoim sercu namiętność, ogień i odczuwa
miłość do tego człowieka, i czuje, Ŝe ma się Pani modlić o jego zbawienie, o jego wieczne
wybawienie, wtedy moŜe Pani wiedzieć, Ŝe ta modlitwa nie jest z Pani samej i nie pochodzi z
Pani ciała, lecz jest inspiracją Ducha Świętego, który włoŜył w Pani serce westchnienia i
zmaganie w walce o zgubioną duszę. Dlatego niech nie pyta Pani dłuŜej, czy Pani krewny jest
wybrany czy teŜ nie, lecz niech się Pani modli w rzece Ducha Świętego, a ten męŜczyzna
będzie zbawiony.”
My modlimy się prowadzeni przez Ducha Świętego, a Bóg uczyni to dzieło, które zamierza. To jest
cała tajemnica! Amen.
*Przekład z języka niemieckiego; kazanie prof. Wolfgang Wegert © z Hamburga (Niemcy)