Sylabus Prawo Rzymskie - Wydział Prawa i Administracji UAM

Wydział Prawa i Administracji
Kierunek: Prawo
Poziom kształcenia: Studia jednolite magisterskie
Tryb kształcenia: Studia stacjonarne
Nazwa przedmiotu: prawo rzymskie
Liczba punktów ECTS łącznie z wykładem: 6
Typ przedmiotu: kierunkowy
Rok studiów/semestr: 1/2
Liczba godzin: 30
Prowadzący zajęcia i dyżury (pok. 101, Coll. Iuridicum, ul. Św. Marcin 90):
dr Anna Plisecka: wtorek, godz. 12.00-13.00, środa, godz. 10.00-11.00
dr Jacek Wiewiorowski: wtorek 12.00-14.00, czwartek 10.00-11.00
mgr Jan Andrzejewski: wtorek 12.00-13.00, czwartek 11.00-12.00
Dyscyplina naukowa: prawo
Założenia i cele przedmiotu:
Po zaliczeniu przedmiotu student powinien wykazać się znajomością sensu praktycznego i
konstrukcji dogmatycznej omawianych instytucji rzymskiego prawa prywatnego oraz ich
wpływu na rozwój prawa prywatnego w czasach nowożytnych. Powinien także posiadać
podstawowe i informacje na temat metody rozwijania prawa w antycznym Rzymie oraz
wpływu tekstów rzymskich na budowanie nauki prawa w średniowiecznej i nowożytnej
Europie. Wskazany zakres wiedzy o prawie rzymskim powinien ułatwić studentowi
zrozumienie natury pojęć i instytucji współczesnego prawa prywatnego które wyrastają z
tradycji prawa rzymskiego. Student zdobywa także umiejętność korzystania z tej tradycji
prawnej jako kryterium porównywania różnych systemów prawa prywatnego oraz
samodzielnej oceny ewolucji prawa prywatnego, w szczególności współczesnych procesów
dekodyfikacji i rozwoju europejskiego prawa prywatnego.
Wymagania wstępne:
Zalecany jest równoległy udział w ćwiczeniach z historii prawa prywatnego
Metody dydaktyczne:
W trakcie zajęć studenci rozwiązują kazusy wybrane spośród tekstów zawartych z zbiorze:
W. Dajczak, T. Giaro, F. Longchamps de Bérier, Trener Akademicki. Prawo Rzymskie
(Warszawa- Bielsko Biała 2010 i późniejsze) w rozdziałach: spadki, posiadanie i prawa
rzeczowe, zobowiązania.. Metoda rozwiązywania kazusów uwzględnia wymogi
egzaminacyjne z przedmiotu Prawo rzymskie.
Poprawne rozwiązanie kazusu polega na: wyraźnym wskazaniu problemu lub problemów
prawnych występujących w kazusie; podaniu swoimi słowami przyjętych w kasusie
rozwiązań (rationes decidendi) tych problemów; krótkim komentarzu do tych rozwiązań
opartym na znajomości przedmiotu według wymagań egzaminacyjnych.
Uzyskanie oceny bardzo dobrej z ćwiczeń zwalnia na egzaminie z pytania dotyczącego
kazusu i daje uprawnienie do zdawania egzaminu w formie ustnej;
Uzyskanie oceny dobrej plus lub bardzo dobrej z ćwiczeń zwalania na egzaminie z pytania
dotyczącego kazusu.
Forma i warunki zaliczania przedmiotu:
Zaliczenie uzyskiwane jest na stopień.
Podstawą do jego uzyskania są:
I. Dwa sprawdziany pisemne
- o charakterze wstępnym po ok. 2 tygodniach zajęć dotyczące historycznego rozwoju prawa
rzymskiego i jego źródeł
- zaliczeniowe pod koniec cyklu konwersatoriów, obejmujące rozwiązania trzech kazusów
II. Aktywność w trakcie zajęć, wykazanie się umiejętnością rozwiązywania kazusów i wiedzą
teoretyczną.
Osoby pragnące pogłębić znajomość prawa rzymskiego i uzyskać ocenę bardzo dobrą lub
celującą:
-
-
przygotowują pracę semestralną (minimum 10 stron wydruku komputerowego z
bibliografią oraz przypisami) dotycząca wybranej instytucji prawa rzymskiego
majątkowego albo
omawiają ustnie w trakcie dyżuru 5 prac z listy lektur dodatkowych albo
biorą udział w dodatkowym sprawdzianie obejmującym całość materiału.
Treści kształcenia (programowe):
Konwersatorium jest prowadzone jako przygotowanie do studiów z zakresu polskiego prawa
cywilnego, prawa cywilnego porównawczego i europejskiego prawa prywatnego. Punktem
ciężkości jest prawo majątkowe (rzeczowe, spadki, zobowiązania) oraz metoda znajdowania
rozstrzygnięć przez prawników rzymskich. W zakresie koniecznym dla zrozumienia tych
zagadnień konwersatoria obejmują historię źródeł, prawo osobowe i familijne oraz proces
prywatny. Konwersatoria uwzględniają zarówno antyczne prawo rzymskie jak i podstawowe
tendencje ewolucji recypowanego prawa rzymskiego (ius commune) aż po rozwiązania
przyjęte w kodyfikacjach cywilnych.
Wykaz literatury podstawowej:
- W. Dajczak, T. Giaro, F. Longchamps de Bérier, Prawo rzymskie u podstaw prawa
prywatnego, Warszawa 2009
- W. Dajczak, T. Giaro, F. Longchamps de Bérier, Trener Akademicki. Prawo Rzymskie,
Warszawa 2010
- K. Kolańczyk, Prawo rzymskie, Warszawa 1997 i późniejsze wydania
- W. Rozwadowski, Prawo rzymskie. Zarys wykładu z wyborem źródeł, Poznań 1992
Wykaz literatury uzupełniającej:
Podręczniki:
- A. Borkowski, P. J. du Plessis, Textbook on Roman law, Oxford 2005
- J. Gaudemet, Droit privé romain, Paris 2000
- A. Guarino, Diritto privato romano, Napoli 2001
- J. D. Harke, Römisches Recht : von der klassischen Zeit bis zu den modernen
Kodifikationen, München 2008
- H. Honsell, Römisches Recht, Berlin 2002
- M. Kaser, R. Knütel, Römisches Privatrecht: ein Studienbuch, München 2008
- P. Pichonnaz, Les fondements romains du droit privé, Zürich 2008
- R. Zimmermann, The Law of Obligations. Roman Foundations of the Civilian Tradition,
Oxford 1996
Lektury dodatkowe udostępnia prowadzący na początku zajęć.