Cóż można napisać (powiedzieć

Głową w mur
Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna i ja, jako jej przewodniczący, pełnimy swoje funkcje
z wyboru, wyznaczeni do reprezentowania interesów zawodu i do walki o jego jak najlepszą
sytuację w zmieniającej się rzeczywistości. Nasze uprawnienia i zobowiązania wynikają z
ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych. Przede wszystkim
jednak ciąży na nas ogromna odpowiedzialność, wynikająca z zaufania udzielonego nam
przez całą społeczność weterynaryjną w kraju.
Prowadzimy w samorządzie ważne dyskusje nad naszą przyszłością i przekazujemy
ich wyniki władzom na wszystkich szczeblach, uświadamiając że celem naszym jest nie tylko
interes lekarzy weterynarii, ale przede wszystkim ochrona zdrowia publicznego, które
podobno jest jednym z priorytetów państwa. Z ciężkim sercem trzeba stwierdzić, że moje i
innych pomysły nie trafiają do przekonania tym, którzy powinni podjąć odpowiednie decyzje.
Nie waham się oświadczyć, że wynika to nie tylko z niezrozumienia roli naszego
zawodu, ale też z niechętnego stosunku władz do samorządu, nie tylko naszego. Słyszy się o
planach osłabienia lub likwidacji samorządów w ramach planu budowania silnego,
scentralizowanego państwa, w którym o wszystkim ma decydować administracja rządowa.
Są już pierwsze skutki poczynań zmierzających do tej centralizacji. Pomysł ministra
finansów, dotyczący likwidacji rachunku dochodów własnych w Inspekcji Weterynaryjnej,
może doprowadzić do sparaliżowania jej działalności. Krótka droga przepływu pieniędzy od
płatnika do wykonawcy zostaje, pod hasłem budowania sprawnego państwa, zamieniona w
bardzo kosztowną operację przemieszczania środków do budżetu, który będzie nim
dysponował zgodnie z zasadą „dziel i rządź”. Operacje związane z krążeniem pieniędzy będą
wymagały powołania armii urzędników, a zarobią na tym głównie banki. Sądzę, że właśnie
one będą najbardziej zadowolone z tej zmiany. Wiemy aż nadto dobrze jak „sprawny” jest
przepływ pieniędzy budżetowych, które już obecnie nie docierają na czas do odbiorców.
Mamy na co dzień z tym do czynienia przy wypłacaniu lekarzom weterynarii wynagrodzeń z
tytułu wykonywania monitoringów chorób zakaźnych. Wojewodowie w różnych terminach
otrzymują tzw. transze, które z reguły ze znacznym opóźnieniem pokrywają potrzeby
wykonujących zadania. Wielu lekarzy wyznaczanych przez powiatowych lekarzy weterynarii
otrzymuje wynagrodzenie z rachunku dochodów własnych. W przypadku badania zwierząt
rzeźnych i mięsa jest to nierzadko jedyne źródło utrzymania lekarzy i jest uzasadniona obawa,
1
że kiedy nie otrzymają na czas zapłaty, odstąpią od wykonywania tych czynności. Nie trzeba
dodawać, że może to spowodować katastrofę w przemyśle mięsnym.
Drastycznym przykładem obecnego pojmowania priorytetów państwa jest sprawa
siedziby Wojewódzkiego Inspektoratu Weterynarii we Wrocławiu. Powstający w tym mieście
oddział Centralnego Biura Antykorupcyjnego przekonał wojewodę dolnośląskiego do
przekazania mu, jako siedziby, budynku zajmowanego przez Inspektorat. Wszystko to dzieje
się w sytuacji rzeczywistego zagrożenia grypą ptaków oraz innymi zoonozami i przy stałym
zwiększaniu liczby zadań Inspekcji Weterynaryjnej. Na tym przykładzie widać, że dbałość o
zdrowie publiczne, które ma chronić Inspekcja Weterynaryjna, przestaje być ważna gdy
chodzi o dogodne ulokowanie nowo utworzonej instytucji państwowej.
Prowadzimy poważne rozmowy z rządem w sprawie nowelizacji rozporządzeń o
opłatach i wynagrodzeniach lekarzy weterynarii, wykonujących czynności urzędowe, o
systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (IRZ), o zmianie art.16 ustawy o Inspekcji
Weterynaryjnej i jej pionizacji, o budżecie i płacach w Inspekcji Weterynaryjnej w 2008 r., o
programie zwalczania choroby Aujeszkyego, o prawie farmaceutycznym i zmianie
rozporządzenia dotyczącego specjalizacji lekarzy weterynarii. Najbliższy czas poświęcimy
intensywnym praco nad legislacją. Bieżące informacje na ten temat będą zamieszczane na
stronie internetowej.
Dr Tadeusz Jakubowski
Prezes Krajowej Rady Lekarsko Weterynaryjnej
2