ZAWARTOŚĆ projektu wykonawczego gazów medycznych

1
ZAWARTOŚĆ
projektu wykonawczego gazów medycznych
Szpitalny Oddział Ratunkowy Dzieci i Młodzieży
Rozbudowa Regionalnego Szpitala Specjalistycznego im. dra Wł. Biegańskiego
ul. Rydygiera 15/17, 86-300 Grudziądz.
I. - Opis techniczny,
II. Spis rysunków:
1.
2.
3.
4.
5.
Rzut piwnic,
Rzut parteru,
Aksonometria pionu nr 3,
Aksonometria pionu nr 1,
Aksonometria pionu nr 4.
2
OPIS TECHNICZNY
projektu wykonawczego instalacji gazów medycznych
Szpitalny Oddział Ratunkowy Dzieci i Młodzieży
Rozbudowa Regionalnego Szpitala Specjalistycznego im. dra Wł. Biegańskiego
ul. Rydygiera 15/17, 86-300 Grudziądz.
1. Podstawa opracowania:
-
-
zlecenie Inwestora,
projekt wykonawczy architektury i technologii,
informacje z pierwotnego projektu instalacji gazów medycznych odnośnie
przebiegu przewodów w stropie podwieszonym w piwnicy,
inwentaryzacja dostępnych instalacji gazów medycznych dla potrzeb
niniejszego projektu,
uzgodnienia z przedstawicielami Szpitala,
uzgodnienia międzybranżowe,
przepisy i normy dla instalacji gazów medycznych.
2. Przedmiot i zakres opracowania
Przedmiotem opracowania są nowe instalacje wewnętrzne gazów medycznych w
przebudowywanych pomieszczeniach przeznaczonych dla
Szpitalnego Oddziału
Ratunkowego Dzieci i Młodzieży, mieszczących się na parterze budynku Regionalnego
Szpitala Specjalistycznego im. dra Władysława Biegańskiego w Grudziądzu. Po
przebudowie w Oddziale znajdować się będą między innymi: sala resuscytacyjna, sala
intensywnej opieki medycznej, sala obserwacyjna, izolatka, oraz gabinety zabiegowe i
pokoje badań.
Zakres opracowania obejmuje następujące instalacje:
- tlenu medycznego O2,
- podtlenku azotu N2O,
- sprężonego powietrza medycznego 0,5MPa,
- próżni medycznej,
- odciągu zużytych gazów anestetycznych,
- systemów monitorowania i systemów sygnalizacji alarmowej dla wyżej
wymienionych gazów medycznych.
3. Źródła zasilania
Szpital posiada centralne instalacje tlenu, podtlenku azotu, sprężonego powietrza i
próżni.
Główne przewody zasilające znajdują się w komunikacji na poziomie piwnicy pod
projektowanymi pomieszczeniami SOR Dzieci i Młodzieży. Istniejące rurociągi
zasilające piony przechodzące przez projektowane pomieszczenia Oddziału, zostały
ułożone w stropie podwieszonym korytarza oraz w znajdujących się pod SOR-em
pomieszczeniach sterylizacji.
3
Istniejące piony zgodnie z oznaczeniem w dokumentacji pierwotnej pokazane zostały w
niniejszym projekcie. W trakcie inwentaryzacji pomierzono średnice przewodów
zasilających w piwnicy pion nr 3, oraz na parterze rurociągi pionu nr 1.
Uzgodniono potrzebę wykonania w stropie podwieszonym w korytarzu piwnicy
przewodu podtlenku azotu do pionu nr 3 w celu zasilania sali resuscytacyjnej.
Istniejące rurociągi instalacji gazów medycznych w objętych projektem
pomieszczeniach nie będą wykorzystane. Pojedyncze przewody odpowiadające
projektowanym, mogą być po sprawdzeniu ich przydatności przez Inspektora Nadzoru
wykorzystane. Nie nadające się rurociągi należy zdemontować.
4. Punkty poboru
Punkty poboru rozmieszczono w oparciu o dyspozycje projektu technologicznego i
dokonane uzgodnienia.
W ściennej tablicy poboru gazów TPG montowanej w sali resuscytacyjnej projektuje się
zamontować następujące punkty poboru:
- tlenu
2 szt.
- podtlenku azotu
1 szt.
- sprężonego powietrza medycznego 0.5MPa
1 szt.
- próżni
2szt.
- odciągu zużytych gazów anestetycznych
1 szt.
W sufitowym panelu gazowo-elektrycznym dla pojedynczego łóżka w Sali IOM oraz w
Sali Obserwacyjnej projektuje się zamontować następujące punkty
poboru:
- tlenu
2 szt.
- sprężonego powietrza medycznego 0.5MPa
2 szt.
- próżni
2 szt.
W izolatce w oprawie nadłóżkowej umieszczony będzie punkt poboru tlenu i próżni. W
pozostałych gabinetach i salach zamontowane będą podtynkowe punkty poboru tlenu i
próżni.
Punkty poboru dla gazów medycznych powinny spełniać wymagania określone w
normie PN-EN ISO 9170-1 „Punkty poboru dla systemów rurociągowych gazów
medycznych – Część 1: Punkty poboru sprężonych gazów medycznych i próżni” oraz
PN-EN ISO 9170-2 „Punkty poboru dla systemów rurociągowych gazów medycznych
– Część 2: Punkty poboru dla systemów odciągu gazów anestetycznych”.
Ponieważ w szpitalu zamontowane są punkty poboru systemu AGA, projektuje się
zainstalowanie punktów poboru tego systemu.
5. Rurociągi
Przewody gazów medycznych montować po wykonaniu przewodów wentylacji i
klimatyzacji oraz instalacji sanitarnych.
Poziome przewody zasilające gazów medycznych prowadzone będą w komunikacji w
stropie podwieszonym, do poszczególnych skrzynek zaworowo-informacyjnych.
Poziome rurociągi w salach do punktów poboru układane będą w przestrzeni stropów
podwieszonych lub w obudowach.
Pionowe podejścia rurociągów do skrzynek zaworowo-informacyjnych, tablic i
podtynkowych punktów poboru wykonane będą w bruzdach ściennych.
4
W stropie podwieszonym przewody prowadzić pod kanałami wentylacji mechanicznej
oraz pod przewodami elektrycznymi. Należy zachować odległość od instalacji
elektrycznej wynoszącą więcej niż 50mm.
Odległość rurociągów gazów medycznych od rurociągów gazów palnych lub mediów
gorących nie powinna być mniejsza niż 25cm.
Na przejściach przez przegrody budowlane oraz w środowiskach powodujących korozję
należy stosować osłony z rur z tworzyw sztucznych. Na przejściach rurociągów przez
ściany i stropy oddzielenia przeciwpożarowego zamontować przepusty instalacyjne
ppoż. o klasie odporności ogniowej jak dany element budowlany.
Do wykonania rurociągów dla sprężonych gazów medycznych powinny być użyte rury
miedziane bez szwu twarde R290 spełniające wymagania normy PN-EN 13348 „ Miedź
i stopy miedzi – Rury miedziane okrągłe bez szwu do gazów medycznych lub próżni”.
Do wyrobu tych rur używa się gatunek miedzi oznaczony Cu-DHP lub CW024A o
zawartości 99,9% miedzi + srebra oraz dopuszczalnej ilości fosforu od 0,015 do
0,040%.
Łączenie rur wykonać przy użyciu złączek prostych i kształtek - trójników i kolanek
miedzianych kielichowych produkowanych fabrycznie.
Połączenia rur powinny być wykonane metodą lutowania twardego, przy użyciu lutu
bezkadmowego, z wyjątkiem połączeń gwintowanych, wykorzystywanych w takich
elementach jak np.: zawory odcinające, reduktory ciśnienia, manometry, czujniki lub
punkty poboru.
Wymagania oraz warunki wykonania dla lutowania twardego określa norma PN-EN
ISO 7396-1 „Systemy rurociągowe do gazów medycznych – Część 1: Systemy
rurociągowe do sprężonych gazów medycznych i próżni”.
Podczas wykonywania połączeń rurociągów rury powinny być płukane od wewnątrz
gazem osłonowym.
Rurociągi należy podpierać w odległościach nie większych niż:
dla zewnętrznych średnic do 15mm – 1,5m
dla zewnętrznych średnic 22-28mm – 2,0m
oraz dodatkowo w miejscach krzyżowania się z przewodami elektrycznymi.
Podpory i uchwyty powinny być wykonane z materiału odpornego na korozję i muszą
być odizolowane od rurociągów. Przewody instalacji powinny być uziemione. Nie
powinno się wykorzystywać rurociągów do uziemienia wyposażenia elektrycznego.
Rurociągi odciągów zużytych gazów anestetycznych należy wyprowadzić poza ścianę
zewnętrzną budynku lub ponad dach budynku, z dala od czerpni wentylacji
mechanicznej. Przewody wyprowadzone na zewnątrz budynku zakończyć przewodem
skierowanym pionowo w dół. Wyloty przewodów zabezpieczyć siatką.
Montaż urządzeń z punktami poboru gazów medycznych powinien odbywać się według
odpowiednich instrukcji producentów wyrobów.
Ciśnienie pracy instalacji gazów powinno wynosić :
- dla tlenu
- 0.4÷0.5 MPa
- dla podtlenku azotu
- 0,4÷0.5 MPa
- dla sprężonego powietrza medycznego
- 0,4÷0.5 MPa
- dla próżni
60 kPa ciśn. absolut.
6. Zawory i skrzynki zaworowe
Rurociągi wyposażone będą w serwisowe zawory odcinające takie jak: zawory
odcinające piony i odgałęzienia, które powinny być obsługiwane tylko przez personel
5
zajmujący się eksploatacją instalacji, oraz strefowe zawory odcinające takie jak: zawory
odcinające oddziały, pododdziały, sale resuscytacyjną, intensywnej terapii i obserwacji.
Na włączeniu do istniejących przewodów na pionie należy zamontować zaprojektowane
serwisowe zawory odcinające, w sposób zabezpieczający przed użyciem przez
nieupoważniony personel.
Strefowe zawory odcinające montowane będą w zamykanych skrzynkach zaworowoinformacyjnych, umieszczonych w ścianie w zasięgu ręki, w miejscu widocznym i
dostępnym przez cały czas.
Konstrukcja skrzynki i zamontowane w niej wyposażenie powinno zapewnić:
- zamykanie i otwieranie przepływu gazów pod ciśnieniem oraz próżni,
- pomiar i wskazanie ciśnienia gazów lub podciśnienia próżni,
- generowanie sygnałów dla potrzeb sygnalizacji,
- sygnalizowanie w sposób optyczny i akustyczny stanów alarmowych przekroczenia
ciśnienia maks. i min.,
- fizyczne odłączanie danego medium, (oprócz odcięcia zaworem strefowym)
- dedykowane wlotowe przyłącza awaryjno-konserwacyjne dla każdego sprężonego
gazu (pozwalające na awaryjne zasilanie fragmentu instalacji gazami z butli
poprzez reduktor).
Skrzynki powinny być wentylowane do pomieszczenia oraz posiadać drzwiczki
zamykane zamkiem z możliwością szybkiego otwarcia bez kluczyka w razie nagłej
potrzeby.
Skrzynki zaworowo-informacyjne należy zasilić napięciem 230/12V ze źródła
rezerwowanego.
Należy stosować armaturę wykonaną z mosiądzu. Jako zawory odcinające należy
zastosować zawory kulowe pełnoprzelotowe, gwintowane, nakrętne o średnicy
nominalnej jak średnice przewodów, na których będą zainstalowane i ciśnieniu
nominalnym 2,5MPa.
7. Oznaczenia
Wszystkie rurociągi powinny być trwale oznakowane barwnymi identyfikatorami z
nazwą gazu lub symbolem oraz strzałkami informującymi o kierunku przepływu w
pobliżu zaworów odcinających, przy rozgałęzieniach, zmianach kierunku przebiegu,
przed i za przejściami przez ściany i ścianki działowe itp., w odstępach nie większych
niż 10 m oraz w pobliżu punktów poboru.
Oznaczenia powinny być wykonane w sposób trwały i czytelny.
Oznakowanie barwne dla gazów medycznych:
tlen
- kolor biały
podtlenek azotu
- kolor niebieski
sprężone powietrze
- biało-czarny
próżnia
- żółty.
Wszystkie skrzynki zaworowo-informacyjne, zawory, manometry, wakuometry
powinny być oznaczone nazwą lub symbolem gazu oraz określeniem obsługiwanej
strefy (nazwy lub numery zasilanych pomieszczeń), lub odcinka rurociągu np. przez
przymocowanie tabliczek z opisem do zaworów lub skrzynki.
6
8. Systemy monitorowania i systemy alarmowe
System monitorowania i alarmowy sygnalizacji stanu gazów składa się z czujników
oraz sygnalizatorów wizualno-akustycznych. Czujniki pneumatyczno-elektryczne
umieszczone będą w skrzynkach zaworowo-informacyjnych za każdym strefowym
zaworem odcinającym dla wszystkich mediów. Czujniki będą przekazywać informacje
do sygnalizatorów o bieżącym stanie ciśnienia lub podciśnienia w rurociągach i pełnić
rolę nadajników awaryjnych alarmów klinicznych.
Panele sygnalizacyjne wizualno-akustyczne dla sygnałów awaryjnego alarmu
klinicznego, powinny być zainstalowane w krytycznych obszarach klinicznych t. j.: w
sali resuscytacyjnej, IOM, obserwacyjnej oraz w punktach pielęgniarskich, a ponadto
dodatkowy panel będzie składnikiem każdej strefowej skrzynki zaworowoinformacyjnej.
W dyspozytorni/informacji medycznej umieszczono dwa panele sygnalizacyjne –
informujące o stanie gazów z obydwu zaprojektowanych skrzynek dla pokojów badań i
gabinetów zabiegowych.
Awaryjne alarmy kliniczne wskazują na niewłaściwe ciśnienie w rurociągu, co może
wymagać wspólnej natychmiastowej reakcji personelu technicznego i personelu
klinicznego.
Sygnały awaryjnego alarmu klinicznego powinny wskazywać poniższe przypadki:
- odchylenie ciśnienia o więcej niż 20% w stosunku do nominalnego ciśnienia
rozprowadzania mierzone w rurociągu poniżej dowolnego strefowego zaworu
odcinającego,
- wzrost ciśnienia absolutnego powyżej wartości 66 kPa w rurociągu do próżni
mierzone powyżej strefowego zaworu odcinającego.
Sygnał alarmu trwa dopóki ciśnienie i podciśnienie gazów w nadzorowanym obszarze
rurociągu nie wróci do normy.
Dla awaryjnego alarmu klinicznego powinny być zastosowane sygnały wizualne i
akustyczne. W celu wskazywania normalnych warunków pracy powinny być
zastosowane wizualne sygnały informacyjne.
Powinna być możliwość sprawdzania prawidłowości działania mechanizmów
wyzwalających sygnały alarmów wizualnych i akustycznych. W przypadku awarii
elektrycznej między czujnikiem a sygnalizatorem powinien wyzwalać się alarm.
Systemy monitorujące i systemy alarmowe powinny być podłączone zarówno do
normalnego, jak i awaryjnego zasilania elektrycznego oraz powinny być oddzielnie
zabezpieczone elektrycznie.
Sygnalizatory połączone będą przewodami elektrycznymi miedzianymi z czujnikami
znajdującymi się w odpowiedniej skrzynce zaworowo-informacyjnej. Sygnalizatory
należy montować zgodnie z DTR producenta, na wysokości 1,6m nad poziomem
posadzki w pomieszczeniach wskazanych w projekcie, w miejscach uzgodnionych z
użytkownikami pomieszczeń.
9. Badania i odbiory
Badania, odbiory, rozruch i certyfikację należy przeprowadzić według postanowień
normy:
- PN-EN ISO 7396-1 „Systemy rurociągowe do gazów medycznych – Część 1:
Systemy rurociągowe do sprężonych gazów medycznych i próżni” określonych
w klauzuli 12 oraz w Załącznikach C i D do tej normy.
7
- PN-EN ISO 7396-2 „Systemy rurociągowe do gazów medycznych – Część 2:
Systemy odprowadzające zużyte gazy anestetyczne” określonych w klauzuli 12
oraz w Załącznikach B i C do tej normy.
Połączenia wykonanych rurociągów do istniejącego systemu powinny być wykonane
tylko po przeprowadzeniu podanych w normie testów zakończonych pozytywnie.
Końcowe połączenia nowego rurociągu do istniejącego, należy wykonywać
jednocześnie tylko dla jednego gazu, przy będących pod ciśnieniem roboczym
pozostałych gazach.
Instalację należy przekazać użytkownikowi pod ciśnieniem roboczym ustalonym w
trakcie rozruchu instalacji gazów medycznych.
Wykonawca powinien dostarczyć dokumenty:
- instrukcję obsługi dla wszystkich instalacji, źródeł zasilania oraz systemów
monitorujących i alarmowych,
- harmonogram przeglądów konserwacyjnych oraz wykaz zalecanych części
zapasowych,
- zaktualizowaną dokumentację powykonawczą,
- schematy elektryczne instalacji i dostarczanych podzespołów.
Wykonawcą robót powinna być firma wyspecjalizowana w wykonawstwie instalacji
gazów medycznych.
projektant
mgr inż. Zygfryd Nowakowski
8
Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
1. Wykaz robót o szczególnym zagrożeniu bezpieczeństwa obejmuje:
- załadunek, rozładunek i składowanie materiałów i wyrobów,
- transport technologiczny na budowie,
- eksploatacja urządzeń i instalacji elektroenergetycznych,
- używanie elektronarzędzi,
- prowadzenie robót na wysokości,
- prowadzenie robót spawalniczych i lutowniczych.
2. Przed rozpoczęciem robót przeprowadzić szkolenie i zapoznać pracowników z:
- wykazem i rodzajem prac o szczególnym zagrożeniu,
- zasadami bezpiecznego załadunku, rozładunku, składowania i transportu
materiałów i wyrobów,
- warunkami bezpiecznego użytkowania instalacji elektroenergetycznych,
elektronarzędzi i najczęściej występującymi zagrożeniami przy tych robotach,
- warunkami bezpiecznego prowadzenia robót na wysokości i występującymi
zagrożeniami przy robotach na wysokości,
- warunkami bezpiecznego prowadzenia robót spawalniczych i lutowniczych oraz
występującymi zagrożeniami przy tych robotach,
- sposobem postępowania w przypadku wystąpienia zagrożenia,
- zasadami bezpiecznej organizacji stanowisk pracy, ich zabezpieczenia i porządku,
- obowiązkiem stosowania środków ochrony osobistej,
- obowiązkiem dbałości o stan narzędzi, maszyn i urządzeń elektrycznych,
- podstawowymi obowiązkami pracowników w zakresie bhp,
- odpowiedzialnością pracowników za naruszenie przepisów bhp.
3. Podstawowe przepisy prawne:
- Dz.U. 2003/169/1650 - Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia
26. 09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bhp
- Dz.U. 2003/47/401 - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn. 06.02.2003r
w sprawie bhp podczas wykonywania robót budowlanych
- Dz.U. 2001/118/1263 - Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 września
2001r. w sprawie bhp podczas eksploatacji maszyn i
innych urządzeń technicznych do robót ziemnych,
budowlanych i drogowych
- Dz.U. 2002/75/690 - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn.12.04.2002r.
ze zmianami
w sprawie warunków technicznych jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowanie
- Dz.U. 2003/120/1126 - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn.23.06.2003r
w sprawie informacji dotyczącej bioz oraz planu bioz
- Dz.U. 2003/7/59
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki
Społecznej z dn. 23.12.2003r. w sprawie bezpieczeństwa
i higieny pracy przy produkcji i magazynowaniu gazów…
- Normy wymienione w opisie projektu instalacji gazów medycznych.
Wykonawca robót powinien opracować plan bioz.
projektant
mgr inż. Zygfryd Nowakowski