Magnificencjo Rektorze, Wysoki Senacie UMK Magnificencje Panie i

Magnificencjo Rektorze, Wysoki Senacie UMK
Magnificencje Panie i Panowie Rektorzy Konferencji Rektorów
Ekscelencjo Księże Biskupie,
Czcigodni doktorzy honoris causa
Panie i Panowie Parlamentarzyści
Pani Minister
Panie Marszałku Województwa Warmińsko-Mazurskiego wraz z delegacją osób
towarzyszących i duchowieństwem z diecezji warmińsko-mazurskiej,
Panie Wojewodo
Panie Przewodniczący i Radni Sejmiku Woj. – Kuj. Pom.
Panie Prezydencie Torunia i Grudziądza, Panowie Burmistrzowie i Starostowie,
Drodzy studenci i cała społeczności akademicka
Wielce dostojni i szacowni goście,
Universitas – cujaviano-pomeraniensis – universitas Nicolai Copernici . Wspólnota
Pomorza i Kujaw wspólnotą Mikołaja Kopernika. Stało się tak za sprawą wielkiego
torunianina oraz wielkiej uczelni która obrała go za swego patrona. Uczelni, która
wpisana w tradycję Uniwersytetu Stefana Batorego od 65 lat stoi w szeregu
najznamienitszych w Polsce. Budowana na fundamentach przedwojennej szkoły
wileńskich akademików swój rozwój oparła o ducha kopernikańskiej idei, w których
trwa do dziś i opiera swą przyszłość. Z tej niewyczerpanej skarbnicy czerpie nie tylko
Uniwersytet ale korzystają wszyscy mieszkańcy tych ziem, dla których Uniwersytet
stał się integralną częścią. W obecności tak zacnych gości, którzy nie zawiedli i
przyjęli zaproszenie na dzisiejszy jubileusz – pragnę wszystkim tu obecnym i
nieobecnym członkom społeczności akademickiej UMK serdeczni e pogratulować
wspaniałych efektów waszej pracy jednocześnie w imieniu mieszkańców całego
województwa kujawsko-pomorskiego za ten trud podziękować i życzyć dalszej
niezachwianej silnej pozycji na mapie szkolnictwa wyższego w Polsce.
Trudno dziś sobie wyobrazić istnienie i rozwój naszego regionu bez Uniwersytetu
Mikołaja Kopernika.
Uczelni, której patron, jak na człowieka Renesansu przystało, był nie tylko genialnym
astronomem, ale także lekarzem, geografem, poetą, matematykiem, duchownym, a
nawet zarządcą dóbr biskupich. Sądzę, że kanonik Kopernik, który zapewne
spogląda na nas dziś gdzieś ze „sfer niebieskich”, może być dumny, iż jego dzieło w
kujawsko-pomorskiej wspólnocie, jest kontynuowane.
Zauważmy - dziś w Toruniu wiedzę zdobywają między innymi przyszli geografowie,
matematycy, filolodzy. We Włocławku, w tamtejszym Wyższym Seminarium, które
działa w strukturze Wydziału Teologicznego UMK, kształcą się duchowni. Działające
w Bydgoszczy Collegium Medicum przygotowuje lekarzy i farmaceutów. A w
Grudziądzu, w zamiejscowym oddziale UMK, można studiować zarządzanie.
Tymczasem to właśnie w tym ostatnim mieście, w 1522 roku, podczas zjazdu stanów
pruskich, po doświadczeniach związanych z zarządzaniem dobrami biskupimi,
Mikołaj Kopernik ogłosił swój słynny „Traktat o monecie”. Prawo Kopernika, które
stało się jednym z fundamentów współczesnej ekonomii głosi, że „podła moneta jest
główną przyczyną upadków księstw i królestw. Jest złem podobnym do niezgody,
śmiertelności czy nieurodzaju, ale daleko gorszym, bo działającym powoli i skrycie”.
I chyba dlatego Panie Rektorze - by „królestwo nauki” jakim jest niewątpliwie
Uniwersytet Mikołaja Kopernika nigdy nie upadło, a wręcz przeciwnie dalej się
rozwijało, wspólnota samorządowa naszego województwa nie szczędzi dla tej uczelni
„dobrej monety” bitej w europejskiej mennicy. Nie dość powiedzieć co dotąd: bo
przecież przeznaczyliśmy dziesiątki milionów euro na budowę Collegium
Humanisticum, interdyscyplinarne centrum nowoczesnych technologii czy stypendia
dla 300 doktorantów, to warto wspomnieć o tym co przed nami : czyli wsparcie dla
budowy kompleksu sportowego, Collegium Medicum czy rozbudowy Odnowy, nie
licząc innych – jakże licznych pomniejszych przedsięwzięć.
I pomyśleć, że to wszystko zaczęło się od Grudziądza.
Panie i Panowie dzisiejszy dzień to Powrót Mikołaja Kopernika do Torunia. Jest
możliwy dzięki współpracy z Marszałkiem Warmińsko-Mazurskim oraz wielkiej
życzliwości i zaangażowaniu Biskupów Kurii Warmińsko-Mazurskiej i Toruńskiej – w
szczególności arcybiskupa Wojciecha Zięby i obecnego z nami biskupa Andrzeja
Suskiego - za co w tym miejscu serdecznie dziękuję. Nasze uroczystości zostały
zainaugurowane w wyjątkowych okolicznościach - w prastarej katedrze Św. Janów.
W kaplicy obok chrzcielnicy w której był ochrzczony Mikołaj Kopernik wystawiono
trumnę z jego doczesnymi szczątkami. To wręcz nieprawdopodobne że po kilku
wiekach odnaleziono miejsce jego pochówku i Mikołaj Kopernik wraca w ten sposób,
choć na 1 dzień, na rodzinną ziemię. Która go zrodziła, karmiła – jak nas. Wraca do
nas – pokoleń przełomu XX i XXI wieku, odbiera zasłużony hołd i cześć, rozbudza w
nas dumę, inspiruje i mobilizuje. Wraca do nas z epoki rodzących się namiętności i
wiary w ludzki intelekt w epokę atomu, globalnego ocieplenia i lęku przed
niekontrolowanymi skutkami rozwoju nauki i technologii. Wraca w swojej ostatniej
drodze - do domu, do źródła – gdzie wszystko się zaczęło -, odwiedza rodzinne
miasto a w nim Uniwersytet nazwany jego imieniem. Wraca w trumnie wypełnionej
treścią doczesnej ludzkiej niedoskonałości – twórca heliocentrycznej teorii budowy
wszechświata, do miejsca gdzie się narodził dla ludzi i Boga.
Kończąc, pragnę jeszcze raz serdecznie pogratulować Uniwersytetowi dzisiejszego
jubileuszu oraz wyróżnionym najwyższymi honorami uniwersyteckimi i życzyć dalszej
konsekwencji i wytrwałości w poszukiwaniu prawdy o otaczającym nas świecie i
samym człowieku, a owoce waszej pracy aby odkrywały harmonię i piękno tego
świata, wspierając niezwykłość człowieka.
Nie mogę nie wspomnieć i szczególne gorąco pozdrowić studentów – i niech mi
wybaczą rektorzy innych uczelni – jeśli powiem że wybierając UMK już wygraliście!