Konspekt_do_zadania_7

Transkrypt

Konspekt_do_zadania_7
Konspekt warsztatów:
Temat : Mój przyjaciel jest inwalidą – jak kształtować postawy akceptujące
niepełnosprawność.
Cele: Integracja i pomoc w adaptacji osób niepełnosprawnych w środowisku szkolnym.
•
zwiększenie wiedzy uczniów na temat możliwości pomocy, sposobów komunikacji z
osobami o różnym stopniu i rodzaju niepełnosprawności;
•
stworzenie pozytywnej atmosfery w grupie, poczucia bezpieczeństwa i zaufania;
•
lepsze wzajemne poznanie się uczniów, poprzez wspólne zabawy i zadania
wymagające współdziałania wszystkich członków grupy;
•
zminimalizowanie konfliktów rówieśniczych wynikających z niewiedzy uczniów i
braku umiejętności komunikowania się;
•
wzrost empatii, polepszenie współpracy i relacji między uczniami w szkole.
Metody pracy:
- rozmowa,
- wyjaśnienia,
- praktyczne ćwiczenia,
- projekcja filmu,
- dyskusja.
Wprowadzenie do zajęć:
- Wyjaśnienie uczniom dlaczego spotykamy się na tych zajęciach.
Mamy pogłębić swoją wiedzę na temat rodzajów niepełnosprawności, możliwości pomocy i
wspierania, sposobów komunikacji (np. z osobami niesłyszącymi lub niewidzącymi
- Wyjaśnienie pojęcia niepełnosprawność.
Przebieg warsztatów:
Rozpoczynamy od ćwiczeń mających na celu lepsze się poznanie uczestników.
Ćwiczenia:
1. „POZYTYWNY PRZYDOMEK”
MATERIAŁY: lista przykładowych (pomocniczych) pozytywnych
rozpoczynających się na kolejne litery alfabetu np. piękny, wesoły, itp.
przydomków
PRZEBIEG: Prosimy uczniów, aby przedstawili się dodając do swego imienia pozytywny
przydomek zaczynający się na taką samą literę co imię np. Wesoła Wanda.
2. „ALFABET IMION”
CELE:
- pełniejsza integracja, przełamanie bariery wstydu.
- współpraca i komunikacja w grupie (przy omówieniu zwracamy uwagę jak istotna jest
dobra komunikacja, współpraca i zaangażowanie wszystkich uczniów, aby powierzone grupie
zadanie zakończyło się sukcesem).
PRZEBIEG: Prosimy uczestników, aby nie używając słów ustawili się w szeregu według
pierwszych liter swoich imion w kolejności alfabetycznej. Następnie prosimy uczniów
o przedstawienie się
Rozpoczynamy prezentację różnych niepełnosprawności:
NIESŁYSZĄCY I SŁABO SŁYSZĄCY
Prezentacja filmu „Cisza, jakiej nie znacie’
Dyskusja z uczestnikami warsztatu nt. informacji zawartych w filmie
CEL: wskazanie możliwości prawidłowej komunikacji z osobami niesłyszącymi, ukazanie
problemów tej grupy młodzieży, burzenie stereotypów
NIEWIDOMI I SŁABO WIDZĄCY
Przedstawienie uczniom informacji na temat osób niewidomych i słabo widzących
Prowadzący podaje uczniom informacje na temat: rodzajów wad wzroku, prezentuje książkę z
przykładami wad wzroku, maszynę braillowską, książkę napisaną w języku Braille`a .
Ćwiczenia:
CELE:
- chwilowe doświadczenie niepełnej sprawności umożliwia lepsze zrozumienie problemów
osób niepełnosprawnych w życiu codziennym, w środowisku szkolnym, problemów
z komunikowaniem się (pokonywanie barier).
MATERIAŁY: stoppery do zatkania uszu, szaliki lub chusty do zasłonięcia oczu (najlepiej
dla każdego uczestnika), karta zadań do wykonania.
PRZEBIEG: Przedstawiamy uczniom cel ćwiczeń, dobieramy ich w pary i informujemy, że
ćwiczenie ma 2 części. Rozdajemy każdej osobie stoppery.
1) Najpierw przydzielamy osobie A zadanie (ustnie, lub zapisane na kartce np.
dowiedz się w sekretariacie jaki jest kod pocztowy szkoły, zapytaj w pokoju nauczycielskim
kto jest wychowawcą klasy 2 a), po czym osoba A zatyka sobie uszy – nie będzie słyszeć lub
będzie słyszeć słabo, a osoba B będzie jej opiekunem- pilnuje bezpieczeństwa osoby A, ale
nie wykonuje za nią zadania (może pomóc jej tylko wtedy, gdy nie ma innej możliwości
wykonania zadania). Pary opuszczają salę. Po wykonaniu zadania wracają do sali i następuje
zamiana w parach i powtórka całego ćwiczenia. Oczywiście osobom B przydzielamy inne
zadania do wykonania. Po powrocie par omawiamy ćwiczenie w kręgu pytając poszczególne
pary czy wykonały zadania, jakie miały trudności, bariery, jak czuł się opiekun, jak osoba
niesłysząca itp.
Przed wykonaniem zadania uczniowie uczą się zasad obowiązujących przewodnika osoby
niewidomej (prawidłowe trzymanie, postawa ciała, instrukcje słowne,)
2) Osoby pozostają w tych samych parach. Rozdajemy im szaliki. Przydzielamy osobie A
zadanie do wykonania np. Sprawdź na planie ile lekcji ma dziś klasa 1 b? W których
godzinach i w jakie dni przyjmuje lekarz w szkole? W jakich godzinach otwarta jest
biblioteka szkolna? (są to pytania do których wykonania potrzebny jest wzrok) po czym
zasłania ona sobie oczy. Osoba B jest opiekunem. Zwracamy uczniom uwagę, że podczas
wykonywania tego zadania potrzebna jest szczególna troska opiekunów o bezpieczeństwo
osób „ niewidomych”. Gdy osoby A wykonają zadanie następuje zamiana w parach. Osoby B
otrzymują nowe zadanie, a osoby A są ich opiekunami. Omówienie w kręgu jak wyżej.
Należy zwrócić uwagę na schody i inne bariery architektoniczne, jeśli warsztaty odbywają się
w szkole, należy zwrócić uwagę, aby uczniowie za względów bezpieczeństwa wykonywali
zadania podczas lekcji, nie w czasie przerwy gdy na korytarzach jest wiele innych osób.
PODSUMOWANIE – ogólne zasady zachowania się w stosunku do osób niepełnosprawnych.
MATERIAŁY: Pytania na karteczkach (załącznik nr 2)
PRZEBIEG: Uczniowie losują karteczki z pytaniami i próbują na nie odpowiedzieć
indywidualnie lub grupowo. Pytania są materiałem pomocniczym, podsumowującym. Poniżej
znajdują się odpowiedzi, jakie w przybliżeniu chcemy uzyskać od uczniów na temat
zachowania się w stosunku osób niepełnosprawnych.
Ogólne zasady zachowania się w stosunku do osób niepełnosprawnych:
a. naturalność, traktuj je odpowiednio do wieku.
b. witając się z osobą sparaliżowaną lub z protezą ręki najlepiej poczekać aż ona
pierwsza wyciągnie rękę, aby uniknąć zakłopotania obu stron.
c. patrz w oczy, nie na sparaliżowaną część twarzy, niepełnosprawne kończyny,
wózek – ważny jest człowiek a nie jego trudności, dysfunkcje,
d. gdy osoba niepełnosprawna ma opiekuna nie traktuj dwóch osób jako całości,
przywitaj się z jedną i drugą, bowiem mogą mieć odrębne poglądy,
zainteresowania, potrzeby.
e. zaproponuj pomoc np. przy otwarciu drzwi, podaniu przedmiotu z półki, gdy
osoba jest niepełnosprawna ruchowo, niewidoma – przy wciśnięciu guzika
w windzie, ale nie bądź natrętny, osoba może odmówić.
f. idąc u boku osoby niewidomej, nie łap jej za ramię. To ona weźmie cię pod
rękę, jeśli zechce. Ty uważaj na przeszkody stojące na drodze, informuj o nich.
g. gdy wchodzisz do pokoju w którym znajduje się osoba niewidoma, odezwij
się, przywitaj się od progu.
h. gdy jesteś w towarzystwie niewidomego przedstaw go spotkanym znajomym.
i. możesz pomóc niewidomemu określając położenie przedmiotów za pomocą
porównania ich położenia do tarczy zegara np. na godzinie drugiej stoi stół,
j. do osoby niedosłyszącej mów wyraźnie stojąc twarzą do niej, aby mogła
czytać z ust, gdy lepiej słyszy na jedno ucho usiądź po tej właśnie stronie, nie
krzycz ani przesadnie nie akcentuj poszczególnych słów – to utrudnia,
k. rozmawiając z osobą na wózku stań 2-3 kroki przed nią, aby nie musiała za
bardzo zadzierać głowy patrząc na ciebie; nie opieraj się o jej wózek nogą czy
ręką (chyba, że jesteś zaprzyjaźniony z ta osobą), ponieważ wózek jest rzeczą
osobistą danej osoby, jest to niegrzeczne,
l. nie przyklejaj etykietek: „głuchy”, mów po imieniu, a gdy kogoś nie znasz –
niewidoma dziewczyna, niesłyszący chłopak – niepełnosprawność nie jest
najważniejsza, najważniejsza jest osoba, człowiek. Nikt nie lubi, gdy przykleja
mu się etykietki np.: gaduła, mało inteligentny, rozrabiaka. Jest to bolesne i
upokarzające.
Na zakończenie warsztatu uczestnicy wypełniają anonimową ankietę (załącznik nr 1).
Zajęcia przygotowały i przeprowadziły mgr Magdalena Fatyga i mgr Ewa Woźniak
ZAŁĄCZNIK NR 1.
Ankieta ( na zakończenie zajęć)
1. Czy według Ciebie takie zajęcia są potrzebne?
2. Czy w trakcie zajęć dowiedziałeś się czegoś nowego?
3. Co podobało Ci się najbardziej?
a) praktyczne ćwiczenia
b) zagadnienia teoretyczne ,
c) prezentacja filmu
4. Co Ci się nie podobało lub co byś zmienił?
ZAŁĄCZNIK NR 2
Pytania do podsumowania (wydrukować i pociąć na osobne kartki):
Jak przywitasz się osobą, która nie ma ręki, ma protezę lub sparaliżowaną rękę?
Rozmawiając z osobą niepełnosprawną, np. na wózku, czy z wykrzywioną twarzą, na czy
skupisz wzrok?
Jak przeprowadzasz rozmowę gdy osoba niepełnosprawna ma opiekuna?
Wsiadasz do windy z osobą niewidomą lub niepełnosprawną ruchowo. Jak się zachowasz?
Na co należy zwrócić uwagę idąc z osobą niewidomą? Kto, kogo i jak trzyma?
Kiedy należy się przywitać wchodząc do pokoju gdzie znajduje się osoba niewidoma?
Idąc z niewidomym kolegą ulicą spotykasz znajomych. Jak należy się zachować?
Spróbuj określić położenie telewizora za pomocą porównania do tarczy zegarowej.
Rozmawiasz z osoba niedosłyszącą. Na co należy zwrócić uwagę, czego się wystrzegać?
W jakiej odległości najlepiej rozmawiać z osoba na wózku inwalidzkim. Czego nie należy
robić?
W autobusie obok Ciebie rozmawiają dwie osoby słabo słyszące posługując się językiem
migowym. Co robisz?
Chcesz pożyczyć książkę od niesłyszącego kolegi. Prosisz go, ale on nie rozumie dokładnie
czego oczekujesz. Co możesz zrobić?
Wchodząc do urzędu zauważasz siedzącego na wózku inwalidzkim mężczyznę. Aby dostać
się do środka trzeba pokonać kilka schodów. Co robisz?
Na co należy zwrócić uwagę rozmawiając z osobą słabo słyszącą?