ROK SZKOLNY 2010/2011 JUZ ZA NAMI... Jaki był rok 2010/2011 w

ROK SZKOLNY 2010/2011 JUZ ZA NAMI...
Jaki był rok 2010/2011 w Oratorium im. św. Dominika Savio w Łodzi? Nie sposób udzielić
jednoznacznej odpowiedzi na zadane powyżej pytanie. Z pewnością rok wytężonej pracy. Trzeba by
dokładnie spojrzeć na każdy dzień, żeby można było wyciągnąć odpowiednie wnioski, dotyczące
całokształtu pracy w Oratorium. Dlatego też przyjrzymy się tej pracy na czterech płaszczyznach.
Po pierwsze – wydarzenia. W końcu w każdym Oratorium dzieją się akcje niecodzienne i
niepowtarzające się, a bynajmniej nie w cyklu cotygodniowym. Tak więc było kilka kluczowych i
jednorazowych wydarzeń, ale także były wydarzenia cykliczne i trwające dłużej. Z tych
pojedynczych warto wymienić: wrześniowe Spotkanie Młodych z św. Stanisławem Kostką; udział w
Nieszporach ku czci św. Teresy w sąsiedniej wspólnocie salezjańskiej; wspólna organizacja marszu
„JP2 na 100%” wraz z Ruchem Światło – Życie; udział w Przeglądzie Inicjatyw Teatralnych;
listopadowe spotkanie i modlitwa za zmarłych Salezjanów przy ich grobie na cmentarzu Doły;
organizacja i udział w I. edycji Warsztatów Liturgicznych „Ikona – Muzyka – Drama”; uczestnictwo w
Inspektorialnym Spotkaniu Animatorów w Sępopolu; Andrzejki i Mikołajki oratoryjne; wspólne
spotkanie na kakao w Boże Narodzenie; wizyta duszpasterska w Oratorium w święto Objawienia
Pańskiego; organizacja półkolonii „Zima w Mieście”, pomoc przy przeprowadzeniu rekolekcji
wielkopostnych dla dzieci i młodzieży na Radogoszczu i w Rawie Mazowieckiej; czynny udział w
Triduum Paschalnym; po raz kolejny uczestnictwo w Inspektorialnym Spotkaniu Animatorów, tym
razem w Tolkmicku; wielkie czerwcowe Święto Młodości, na którym była moc konkursów, gier i
zabaw oraz turnieje: piłki nożnej i siatkowej; czy w końcu wspólny grill na zakończenie roku
szkolnego. Jeśli do tego wszystkiego dodamy takie wydarzenia jak: wspólne poranne roraty ze
wspólnotą salezjańską, cotygodniowe spotkania na czwartkowej Eucharystii, poniedziałkowe Msze
formacyjne dla animatorów, sobotnie przedpołudnia rekreacyjno – sportowe „Boisko kontra Ulica”,
czy też spotkania z młodzieżą i kapłanami ze wspólnot Diecezji Łódzkiej w ramach piłkarskich sobót
„w koloratce”, wspólne pielgrzymowanie na szlakach do Wilna (Międzynarodowa Pielgrzymka Piesza
Suwałki – Wilno) oraz do Częstochowy (Łódzka Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę), to nie sposób
opowiedzieć o tym wszystkim w jednym zdaniu (trzeba sięgnąć do szczegółów zamieszczonych w
Tygodniku Oratoryjnym i galerii na stronie www.savio.lodz.pl).
Ale był to też rok ogromnego postępu w sferze formacji duchowej i salezjańskiej zarówno wśród
animatorów, jak i uczestników Oratorium. Powstały oficjalnie grupy formacyjne, pozwalające
przybliżyć się do obranego ideału, który będziemy mogli realizować w kolejnym roku szkolnym.
Mianowicie udało nam się rozpocząć formację na kilku szczeblach: najmłodsi, klasy IV – VI, młodzież
gimnazjalna, młodzież ponadgimnazjalna oraz dwie grupy animatorów – młodszych i starszych
(którzy tworzyli Lokalną Radę Młodych). Dzięki temu od 1 września 2011 będziemy mogli
kontynuować formację uczestników zgodnie z przyjętymi wcześniej kryteriami, a animatorów
będziemy prowadzić dzięki ich uczestnictwu w poszczególnych stopniach Szkoły Animatora
Oratorium. Animatorzy starsi zaś będą tworzyć grupę Animatorów Współpracowników.
Oprócz wydarzeń wymienionych powyżej nie można zapomnieć o stałych punktach codziennej pracy
Oratorium. Kolejny już rok, dzięki funkcjonowaniu Tygodnika Oratoryjnego, każdy dzień, pomimo z
góry ustalonego schematu, przebiegał inaczej. Nie zabrakło chętnych do pomagania w odrabianiu
lekcji, czy poszerzaniu swojej wiedzy o nowe rzeczy, których nie zawsze możemy się dowiedzieć w
szkole. Dla bardziej aktywnych ruchowo codziennie znalazła się propozycja aktywnego spędzenia
dnia na zajęciach sportowych, gdzie oprócz standardowych dyscyplin młodzież i dzieciaki poznawały
nowe, nieznane im dotąd sporty. Dla tych najbardziej twórczych propozycją były zajęcia
plastyczne, na których rozwijane były zdolności manualne i twórcze. Oczywiście nie mogło
zabraknąć stałych punktów programu, czyli czwartkowych mszy z katechezą, rorat czy dróg
krzyżowych w odpowiednich okresach liturgicznych. Na powrót wróciły wieczory filmowe. Stworzyła
się też młoda grupa muzyczna o nazwie „Schola Biedronki – reaktywacja”. Ogrom codziennej pracy,
może czasem monotonnej, ale jednak niezwykle ważnej, bez której Oratorium nie mogłoby
funkcjonować.