J1 zwarta pozycja 3, J2 zwarta pozycja 1
Transkrypt
J1 zwarta pozycja 3, J2 zwarta pozycja 1
PP>WE>Dz>AiR>Inż>Sem3 03 ELEKTRONIKA Badanie tranzystora bipolarnego BC547 (płytka tranzystory) laboratorium 2009 1. Cel ćwiczenia Wyznaczenie podstawowych charakterystyk i parametrów tranzystora bipolarnego. 2. Wprowadzenie Tranzystory bipolarne (BJT) należą do grupy aktywnych elementów elektronicznych o 3 elektrodach (baza -B; kolektor -C oraz emiter -E). Ich podstawową właściwością jest wzmacnianie sygnału. Są składnikami technologii TTL i jako takie przyczyniły się do gwałtownego rozwoju elektroniki półprzewodnikowej. Współcześnie wszędzie tam, gdzie nie wymaga się wzmocnienia prądowego tranzystory BJT są zastępowane innymi (FET, MOSFET, IGBT) o znacznie lepszych parametrach pracy (technologia wytwarzania tranzystorów bipolarnych nie jest już rozwijana). Do podstawowych zmiennych, stanów pracy, parametrów i charakterystyk tranzystora BJT należą: – prądy: kolektora IC, bazy IB, emitera IE – napięcia: kolektor-baza UCB, kolektor-emiter UCE, baza-emiter UBE – wzmocnienie prądowe tranzystora (hFE) – rezystancje przyrostowe – charakterystyki: wejściowa IB=f(UBE), wyjściowa IC=f(UCE), sterowania IC=f(IB) – stany pracy: aktywny, nasycenia, zatkania, inwersyjny 3. Program zajęć W trakcie ćwiczeń należy: – zrealizować zadane schematy połączeń dobierając odpowiednio elementy układu, – dokonać pomiarów i wyznaczyć parametry wg poleceń zawartych w instrukcji 3.1. Schemat układu (J1 zwarta pozycja 3, J2 zwarta pozycja 1) Połączyć układ wg schematu zamieszczonego na rysunku 3.1 (obowiązuje dla wszystkich pomiarów). Rys. 3.1) Schemat połączenia układu pomiarowego tranzystora BJT -1/2- 3.2. Badanie wzmocnienia prądowego tranzystora Parametr ten charakteryzuje pracę tranzystora przy wysterowaniu prądowym bazy: =h FE = IC IB (3.1) Potencjometr P2 ustawić w prawe skrajne położenie (+12 [V]). Potencjometr P1 ustawić tak, aby napięcie UB było równe zeru. Następnie regulując P1 wyznaczyć charakterystykę IC=f(IB). Zapisywać także wartości UB i UC. Wykreślić charakterystykę IC=f(IB) i na jej podstawie określić maksymalną wartość mało-sygnałowego wzmocnienia prądowego hFE. 3.3. Zdejmowanie charakterystyki wejściowej Należy zmierzyć dwie charakterystyki IB=f(UBE), przy P2 ustawionym w prawym/lewym skrajnym położeniu. Wykreślić pomierzone charakterystyki. Na podstawie wykresów wyznaczyć (graficznie) wartość parametru rBE (rezystancja przyrostowa baza-emiter). Porównać z danymi katalogowymi. 3.4. Zdejmowanie rodziny charakterystyk wyjściowych Charakterystyki IC=f(UCE) należy mierzyć przy 3 wybranych prądach bazy IB. Prąd bazy musi być tak dobrany, aby prąd kolektora IC dla UCE =5 [V] wynosił 15 [mA], 10 [mA], 5 [mA] Pamiętać o utrzymywaniu stałego prądu bazy podczas pomiarów. Wykreślić charakterystykę I C =f(UCE). Na podstawie wykresu wyznaczyć wartość parametru rCE (rezystancja przyrostowa kolektor-emiter). 4. Wskazówki do sprawozdania W sprawozdaniu o ustalonym formacie powinny znajdować się: – schematy pomiarowe z zestawieniem użytych przyrządów (należy zwrócić uwagę na przemyślany dobór multimetrów z puli dostępnych dla określonych zadań pomiarowych) – wykresy charakterystyk i wyznaczone na ich podstawie wartości parametrów – uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia, sprawności stanowiska, błędów w opisach, schematach itp. – (nieobligatoryjnie) : wyniki analizy symulacyjnej w LTSpice przy wykorzystaniu plików laboratorium wirtualnego (odpowiednie pliki dostępne m.in. na stronie prowadzącego: www.put.poznan.pl/~bogdan.fabianski); dokonać analizy wpływu temperatury na wyznaczane charakterystyki -2/2-