wyrok uzasadnienie - Sąd Okręgowy we Wrocławiu

Sygn. akt. IV Ka 1424/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 6 marca 2013r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Jerzy Menzel
Sędziowie SSO Joanna Żelazny
SSR del do SO Izabela Krupa (spr.)
Protokolant Jowita Sierańska
przy udziale C. T. Prokuratora Prokuratury Okręgowej
po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2013r.
sprawy W. S.
oskarżonego z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 124 § 1 kw
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej
z dnia 2 października 2012 r. sygn. akt XII K 565/12
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia – Fabrycznej
do ponownego rozpoznania.
Sygn. akt IV Ka 1424/12
UZASADNIENIE
W. S. został oskarżony o to, że:
1. w dniu 02 maja 2012 roku we W. groził P. C. pozbawieniem życia i zdrowia, przy czym groźby te wzbudziły u
pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do
przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej XII Wydział Karny
sygn. akt XII K 59/09 na podstawie, którego wymierzono mu karę łączną w wymiarze 3 (trzech) lat i 6 (sześciu)
miesięcy pozbawienia wolności zaliczając na poczet kary okres jego zatrzymania od dnia 26 marca 2004 roku do dnia
28 marca 2004 r., od dnia 01 marca 2005 r. do dnia 2 marca 2005 r. oraz okresy kary dotychczas odbyte od dnia 02
września 2006 roku do dnia 20 września 2006 r., od dnia 05 października 2006 r. do dnia 15 marca 2008 r., od dnia
16 października 2008 r. do dnia 14 października 2010 r. tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 64§ 1 k.k.,
2. w tym samym miejscu i czasie działając z góry powziętym zamiarem dokonał uszkodzenia okna od kuchni, poprzez
uderzenie pięścią w jego górne skrzydło uchylone do wewnątrz mieszkania w wyniku, czego doszło do zerwania części
karnisza wraz z firaną oraz rolety okiennej, czym spowodował straty w wysokości 295 złotych, na szkodę P. C., przy
czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym na karę pozbawienia
wolności opisaną w punkcie 1 tj. o czyn z art. 288§ 1 k.k. w zw. z art. 64§ 1 k.k.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Fabrycznej wyrokiem z dnia 2 października 2012 r. w sprawie o sygn. akt XII
K 565/12:
I. uznał oskarżonego W. S. za winnego tego, że w dniu 2 maja 2012 r. we W. groził P. C. pozbawieniem życia i zdrowia,
przy czym groźby te wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że będą spełnione, przy czym czynu tego dopuścił
się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia
Fabrycznej z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie o sygn. akt XII K 513/05 za czyn z art. 190§ 1 kk na karę 6 (sześciu)
miesięcy pozbawienia wolności, który to wyrok został następnie objęty mocą wyroku łącznego Sądu Rejonowego dla
Wrocławia Fabrycznej z dnia 25 maja 2009 r., w sprawie o sygn. akt XII K 59/09, którym wymierzono karę łączną 3
(trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 26 marca 2004 roku do dnia
28 marca 2004 roku, od dnia 01 marca 2005 roku do dnia 02 marca 2005 roku, od dnia 02 września 2006 roku do
dnia 20 września 2006 roku, od dnia 05 października 2006 roku do dnia 15 marca 2008 roku, od dnia 16 października
2008 roku do dnia 14 października 2010 roku, tj. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art.
64§ 1 k.k. i za to na podstawie art. 190 § 1 k.k. wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,
II. uznał oskarżonego W. S. za winnego tego, że w dniu 2 maja 2012 r. we W. dokonał uszkodzenia okna od
kuchni w ten sposób, że uderzając pięścią w jego górne skrzydło uchylone do wewnątrz mieszkania spowodował
zerwanie mechanizmu mocującego górną część okna, zerwanie części karnisza wraz z firaną oraz rolety okiennej, czym
spowodował straty w wysokości 130 złotych na szkodę P. C. tj. za winnego popełnienia wykroczenia z art. 124 § 1 k.w.
i za to na podstawie art. 124§ 1 k.w. wymierzył mu karę 20 dni aresztu,
III. na podstawie art. 63§ 1 kk zaliczył oskarżonemu na poczet wymierzonej mu kary pozbawienia wolności okres
zatrzymania w dniu 2 maja 2012 r. i w dniu 3 maja 2012 r.,
IV. zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym od opłaty, obciążając nimi Skarb Państwa.
Apelację od powyższego wyroku wywiódł oskarżony W. S..
Oskarżony zarzucił, że nie jest prawdą, iż straszył pozbawieniem życia i spaleniem mieszkania P. C.. Prawdą jest,
że jej ubliżał. Podał również, że P. C. spożywała alkohol ze Z. S. i jak zapukał do jej drzwi to ona pierwsza zaczęła
go wyzywać, co spowodowało, że nie pozostał jej dłużny. Podał, że świadkiem zdarzenia był Z. S., który nie został
przesłuchany. Nadto oskarżony podniósł, że została przesłuchana tylko policjantka J. S., podczas gdy nie mogła być
sama na interwencji.
Wobec powyższego oskarżony wniósł o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji
bądź uniewinnienie go od zarzuconych mu czynów.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja oskarżonego W. S. zasługiwała na uwzględnienie, choć z innych zasadniczo względów niż zostały w niej
wskazane. Skarżący zasadnie wskazał na brak przeprowadzenia przez Sąd I instancji dowodów mogących mieć istotne
znaczenie dla treści rozstrzygnięcia, a to przesłuchania świadka – funkcjonariusza Policji będącego na interwencji w
dniu 2 maja 2012 r. wraz z J. S. oraz mężczyzny, który był w mieszkaniu razem z pokrzywdzoną.
Niezależnie od powyższego Sąd Okręgowy z urzędu stwierdza, że Sąd Rejonowy oparł się wyłącznie na zeznaniach
świadka J. S. złożonych w postępowaniu przygotowawczym, odczytując te zeznania na podstawie art. 392 § 1 k.p.k.
Sąd I instancji dopuścił się również dalszych uchybień, które mogły mieć bezpośredni wpływ na treść wyroku, a to
nie ujawnił na rozprawie wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej z dnia 30 stycznia 2008r., w sprawie
o sygn. akt XII K 513/05, nie zweryfikował w sposób należyty stanu nietrzeźwości oskarżonego oraz nie przesłuchał
jego matki.
Z powyższych względów Sąd Odwoławczy zaskarżony wyrok uchylił i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu do
ponownego rozpoznania.
Podstawowym zadaniem Sądu jest przeprowadzenie na rozprawie głównej postępowania dowodowego, w tym
przeprowadzenia z urzędu wszelkich dowodów potrzebnych do ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia o
winie oskarżonego, kwalifikacji prawnej zarzuconych czynów i kwestii ewentualnego wymiaru kary.
W rozpoznawanej sprawie Sąd Odwoławczy dostrzegł istotne błędy postępowania dowodowego przeprowadzonego
przez Sąd Rejonowy.
Sąd I instancji zmodyfikował opis czynu zarzuconego oskarżonemu w pkt 1 aktu oskarżenia, podając prawidłowo
wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej z dnia 30 stycznia 2008r., w sprawie o sygn. akt XII K 513/05,
którym został skazany W. S., stanowiący podstawę do uznania, że popełnił on przestępstwo w warunkach recydywy z
art. 64§ 1 kk. Sąd Rejonowy oparł się ustalając stan faktyczny na wskazanym wyroku, nie ujawniając go na rozprawie.
Sąd pierwszej instancji na podstawie art. 394§ 1 i 2 kpk uznał, bowiem za ujawnione bez odczytywania dowody
wymienione w pkt II aktu oskarżenia do ujawnienia na rozprawie, wśród, których oskarżyciel publiczny nie wymienił
wyżej wskazanego wyroku. Sąd Rejonowy zobligowany był do ujawnienia na rozprawie przedmiotowego wyroku.
Wskazać także należy, że Sąd pierwszej instancji w ustaleniach stanu faktycznego podał, iż W. S. będąc pod wpływem
alkoholu zaczął dobijać się w dniu 2 maja 2012r. w późnych godzinach wieczornych do drzwi mieszkania P. C..
Zauważyć jednak należy, iż w aktach sprawy brak jest wyniku badania krwi oskarżonego na zawartość alkoholu czy
protokołu użycia urządzenia kontrolno pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu
a z pewnością takie badanie przeprowadzono, gdyż jak wynika z notatki urzędowej oraz zeznań świadka J. S.
oskarżony został przewieziony na Izbę Wytrzeźwień. Poziom zawartości alkoholu w organizmie oskarżonego w czasie
popełnienia zarzuconych czynów zdaniem Sądu Odwoławczego ma niewątpliwie znaczenie dla rozpoznania niniejszej
sprawy. Okoliczność pozostawania w chwili zdarzenia pod wpływem alkoholu może w znacznym stopniu wpływać na
wiarygodność wyjaśnień oskarżonego. Może on, bowiem pewnych okoliczności zdarzenia nie pamiętać i również z
tego względu przedstawiony przez niego przebieg zdarzeń jest zniekształcony.
Odnosząc się w dalszym ciągu do postępowania dowodowego, wskazać należy, że Sąd Rejonowy ustalając stan
faktyczny w sprawie oparł się w głównej mierze na zeznaniach pokrzywdzonej P. C.. Relacja przedstawiona przez
pokrzywdzoną, opisująca zachowanie oskarżonego, znalazła w pełni odzwierciedlenie w ustaleniach stanu faktycznego
w sprawie. Podkreślić jednak należy, iż zeznania świadka, który występuje w sprawie w charakterze pokrzywdzonego,
mogącego subiektywnie i emocjonalnie relacjonować przebieg wydarzeń, należy poddać ostrożnej i bardzo wnikliwej
ocenie. Z pewnością Sądowi nie wolno tracić z pola widzenia możliwości zeznawania nieobiektywnego. Zeznania
pokrzywdzonego winny być, zatem szczególnie głęboko analizowane, zarówno pod kątem ich spójności, logiczności,
jak również w odniesieniu do innych dowodów zgromadzonych w sprawie, tak, aby ich treść była możliwie szeroko
potwierdzona przez dowody obiektywne i bezpośrednie. Tylko w taki sposób oceniane zeznania pokrzywdzonego mogą
stać się podstawą ustaleń faktycznych w sprawie. W rozpoznawanej sprawie Sąd Rejonowy opierając się w głównej
mierze na zeznaniach pokrzywdzonej nie wyjaśnił rozbieżności, jakie w nich wystąpiły. Mianowicie z zeznań P. C.
złożonych w postępowaniu przygotowawczym wynika, że jej córka nie była świadkiem kierowanych do niej przez W. S.
gróźb, bowiem przebywała w pokoju, w innej części mieszkania i nic nie słyszała. Zeznając przez Sądem P. C. podała,
że w pokoju była córka, którą W. S. obudził i wystraszył. Zeznała, że dziecko krzyczało do okna „babciu zabierz ojca,
bo rozwala mi dom”. Sąd Rejonowy oceniając zeznania pokrzywdzonej podał, że są one jasne, logiczne, szczegółowe
oraz konsekwentne nie dostrzegając wskazanych wyżej rozbieżności oraz nie odnosząc się do nich w treści pisemnego
uzasadnienia wyroku. Podkreślić należy, iż Sąd Okręgowy nie sugeruje sposobu oceny dowodów, ale wskazuje na
spoczywający na Sądzie I instancji obowiązek wnikliwego uzasadnienia takiej a nie innej oceny konkretnych dowodów.
Tylko, bowiem taki sposób sporządzenia uzasadnienia wyroku pozostawał będzie w zgodzie z art. 424§1 pkt 1 kpk.
Wskazać także należy, że pokrzywdzona zeznała, iż matka oskarżonego „zbiegła na dół, żeby zabrać oskarżonego,
zdążyła go przeciągnąć przez ulicę, mówiła, żeby nie robił jej wstydu”(k.73), która to kwestia również nie została
wyjaśniona przez Sąd Rejonowy. W ocenie Sądu Odwoławczego, w świetle wyjaśnień złożonych przez oskarżonego,
należało przesłuchać matkę oskarżonego w charakterze świadka.
Ponadto słusznie zwrócił uwagę apelujący, że podczas interwencji funkcjonariusz policji J. S. „nie mogła być sama”.
Istotnie z notatki urzędowej znajdującej się w aktach sprawy (k. 1) wynika, że podczas interwencji w dniu 2 maja 2012
r. przy ul. (...) obecny był również policjant M. P.. Sąd Rejonowy nie przesłuchał wskazanego świadka, a jego zeznania
mogą mieć istotne znaczenie, bowiem może on potwierdzić lub zaprzeczyć istotnym okolicznościom sprawy zwłaszcza,
że bezpośrednie przeprowadzenie dowodu z zeznań funkcjonariuszki J. S. nie było możliwe, gdyż z akt sprawy wynika
(k. 52), że świadek J. S. usprawiedliwiając nieobecność na rozprawie wyznaczonej na dzień 21.08.2012 r. podała, że
nie stawi się z powodu przebywania na zwolnieniu lekarskim (ciąża). Sąd Rejonowy na rozprawie w dniu 25 września
2012 r. odczytał jej zeznania złożone w postępowaniu przygotowawczym w trybie art. 392 § 1 k.p.k.
Nadto z wyjaśnień oskarżonego wynika, że w krytycznym w dniu widział przez okno, iż w mieszkaniu oprócz P. C.
jest ktoś jeszcze, ale nie była to kobieta. Kwestia ta nie została wyjaśniona przez Sąd Rejonowy. W apelacji oskarżony
podał, że widział jak P. C. spożywa alkohol ze Z. S.. W związku z uchyleniem zaskarżonego wyroku obowiązkiem Sądu
I instancji powinno być podjęcie czynności zmierzających do przesłuchania Z. S. na rozprawie.
Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok uchylił i sprawę przekazał Sądowi
Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, Sąd Rejonowy uwzględniając uwagi zawarte w niniejszym uzasadnieniu winien
powtórzyć postępowanie dowodowe w zakresie niezbędnym do ustalenia istotnych dla sprawy okoliczności i jej
rozstrzygnięcia. W szczególności koniecznym jest ujawnienie wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej z
dnia 30 stycznia 2008r. w sprawie o sygn. akt XII K 513/05, przesłuchanie świadków M. P. (funkcjonariusza policji),
świadka Z. S., matki oskarżonego oraz w razie ustalenia, że jest to możliwe świadka J. S.. Niezbędne jest również
ustalenie stanu nietrzeźwości oskarżonego oraz odniesienie się do rozbieżności w zeznaniach pokrzywdzonej. Przy
prowadzeniu tych czynności Sąd winien mieć na uwadze potrzebę wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy, w
tym kwestii powołanych wyżej. Następnie Sąd Rejonowy winien poddać gruntownej analizie cały materiał dowodowy
ujawniony w toku rozprawy głównej, a ustalony stan faktyczny poddać stosownej ocenie prawnej, w zależności od
wyników przeprowadzonego postępowania. Po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy wyda prawidłowy
wyrok, który uzasadni w sposób zgodny z wymogami art. 424 kpk.
Wskazać należy, iż dostrzeżone przez Sąd Okręgowy błędy miały na tyle poważny charakter, że wpłynęły na całe
rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego i musiały skutkować uchyleniem zaskarżonego wyroku w całości.
Mając powyższe względy na uwadze Sąd Odwoławczy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi
Rejonowemu dla Wrocławia - Fabrycznej do ponownego rozpoznania.