drganie krajobrazu — Emily

drganie krajobrazu — Emily
niebo rozciąga się łukiem ode mnie
do ciebie – pomiędzy tylko próżnia. asymetria
wzroku załamującego się na tęczy.
wpadam w skrajności – przelewam się
przez krawędź świata. żebra zahaczają
o długie zęby bogów – brzmią jak cymbałki.
obojętne co pomyślisz – wnioski zawsze
będą płaskie i banalne. słowa prowadzą
do obrazów, obrazy do słów i tak w kółko.
nie boję się samotności, jestem Pigmalionem – z tektury
wycięłam swoją własną Galateę. nie mogę się doczekać,
żeby zabrać ją na spacer w deszczu.
Kopiowanie tekstów, obrazów i wszelakiej twórczości użytkowników portalu bez ich zgody jest
stanowczo zabronione. (Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z
dnia 4 lutego 1994r.).
Emily, dodano 10.10.2011 21:18
Dokument został wygenerowany przez www.portal-pisarski.pl.
1