Przez blisko pół wieku zimnowojenny konflikt kształtował stosunki

CALL FOR PAPERS
Międzynarodowa Konferencja Naukowa
Świat wobec „Solidarności” 1980–1989
Wrocław, 21–23 października 2010
Kiedy w sierpniu 1980 roku w Polsce wybuchły strajki, w wyniku których powstała
„Solidarność”, opinia publiczna na całym świecie zdała sobie sprawę, że stało się coś
ważnego. Po raz pierwszy za żelazną kurtyną stworzono masową, niezależną od totalitarnego
państwa organizację związkową. Przez prawie półtora roku obserwowano z uwagą efekty
bezkrwawej walki polskich robotników o prawo do godnego życia i wolności. Okazało się, że
jest możliwe, choćby na jakiś czas, przełamanie bariery dzielącej Europę. Rządy i parlamenty,
organizacje polityczne, społeczne i zawodowe, związki religijne i towarzystwa charytatywne
chciały wesprzeć „Solidarność” poprzez przesyłanie pomocy materialnej, rozwijanie
kontaktów, doradzanie w sprawach organizacyjnych. Ta nie do końca sformalizowana i
niechętnie przyjmowana przez władze komunistyczne współpraca przyczyniła się do
wzmocnienia „Solidarności”. Dowodziła, że polski ruch demokratyczny nie jest samotny w
swych zmaganiach, co stało się jeszcze ważniejsze po wprowadzeniu stanu wojennego w
grudniu 1981 roku. W tym trudnym czasie „Solidarność” mogła nadal liczyć na wsparcie i
pomoc z całego świata. W dziesiątkach państw dochodziło do spontanicznych protestów i
manifestacji, powstawały różnorodne komitety, po kilku tygodniach wznowiono, tym razem
nielegalnie, wysyłkę sprzętu i pieniędzy. Na mniejszą skalę odruchy solidarności
obserwowano w bloku wschodnim.
Zjawisko to, o niezwykle szerokim zasięgu, powinno zostać opisane. Tymczasem wciąż stan
badań jest niezadowalający, wiele archiwów uległo zniszczeniu lub rozproszeniu, niewielu
uczestników wydarzeń spisało swoje relacje. Aby choć w części zmienić ten stan rzeczy
Instytut Pamięci Narodowej i Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego organizują
międzynarodową konferencję naukową zatytułowaną Świat wobec „Solidarności” 1980–
1989.
Do udziału zapraszamy badaczy zajmujących się kwestią zagranicznych reakcji na powstanie
i działalność NSZZ „Solidarność” (zarówno społeczeństwa, jak i władz) oraz zagadnieniem
międzynarodowego wsparcia dla polskiej opozycji. Program konferencji obejmuje pięć
bloków tematycznych, wg podziału geograficzno-politycznego:
1. Europa Zachodnia.
2. Blok wschodni.
3. USA i Kanada.
4. Ameryka Łacińska.
5. Azja, Australia i Afryka.
Obrady będą prowadzone w języku polskim i angielskim z tłumaczeniem symultanicznym.
Wszystkich zainteresowanych zapraszamy do udziału w konferencji – zarówno w charakterze
referentów, jak i uczestników dyskusji. Autorom referatów organizatorzy pokryją koszty
pobytu (zakwaterowanie, posiłki) oraz zwrócą koszty podróży (do wysokości 600 EUR w
przypadku uczestników z krajów europejskich lub 1200 EUR w przypadku pozostałych).
Zgłoszenia udziału w konferencji (na załączonym formularzu) osób pragnących wygłosić
referat przyjmowane są do 30 marca 2010 r. Wraz ze zgłoszeniem prosimy przesłać abstrakt
referatu (max. 500 słów) w języku polskim lub angielskim.
Program konferencji zostanie ustalony do 30 kwietnia 2010 r.
Konferencja będzie otwarta dla publiczności. Osoby zainteresowane udziałem w konferencji
w charakterze słuchaczy proszone są o rejestrację poprzez wypełnienie i odesłanie
załączonego formularza. Za udział w konferencji organizatorzy nie pobierają żadnych opłat.
Zgłoszenia prosimy nadsyłać na adres:
[email protected]
lub:
Anna Piekarska
Instytut Pamięci Narodowej
Biuro Edukacji Publicznej
ul. Towarowa 28
00-839 Warszawa
POLAND
„Konferencja 2010”
fax: +48.22.431.83.80
Informacje dodatkowe:
Anna Piekarska – [email protected]
Zastępca Dyrektora Instytutu Historycznego
do spraw nauki i współpracy z zagranicą
Uniwersytetu Wrocławskiego
Dyrektor Biura Edukacji Publicznej
Instytutu Pamięci Narodowej
Dr hab. Przemysław Wiszewski
Dr Łukasz Kamiński