wypowiedż nt gat chronionych STAWY Milickie

Państwowy Zakład BudŜetowy
Stawy Milickie
w Rudzie Sułowskiej
56-300 Milicz
Ruda Sułowska 20
Ruda Sułowska 2009-04-27
Minister Rolnictwa
Minister Środowiska
Uwagi
dotyczące
projektu
rozporządzenia
„w
sprawie
gatunków
dziko
występujących zwierząt objętych ochroną”
Państwowy Zakład BudŜetowy Stawy Milickie w Rudzie Sułowskiej, jako jeden z
największych obiektów stawowych w Europie, z przykrością przyjmuje informacje
odnośnie przygotowania przez Ministra Środowiska projektu rozporządzenia „w
sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną”. Niniejsze
rozporządzenie likwiduje zapis zezwalający na odstrzał w obrębach hodowlanych
kormoranów, czapli siwych i wydr, tym samym skazując nas rybaków na
ponoszenie ogromnych strat finansowych wywołanych przez Ŝerowanie w/w
gatunków. Brak skonsultowania niniejszych zapisów prawnych w środowisku
rybackim budzi nasz stanowczy sprzeciw. Dlaczego nie zostały przeprowadzone z
naszą branŜą konsultacje, i nie poproszono nas o opinie jakie konsekwencje będą
miały przedmiotowe zapisy prawa w stosunku do gospodarki rybackiej? Opinie
rybaków a zarazem nasze obserwacje dowodzą, iŜ populacja np. kormorana w Polsce
rośnie i staje się jedną z największych zagroŜeń dla hodowli ryb obok tak
niewyobraŜalnych zagroŜeń jak choroby ryb czy susza.
Na
przykładzie
Zakładu
BudŜetowego
Stawy
Milickie
rokrocznie
straty
spowodowane Ŝerowaniem ptactwa ryboŜernego sięgają kilkuset tysięcy złotych, co
przy fatalnym stanie gospodarki rybackiej śródlądowej nie jest błahostką. Niniejsze
Strona 1 z 4
dane empiryczne nie są wyłącznie opiniami wewnętrznymi lecz są równieŜ
potwierdzone przez naukowców-przyrodników. Na dowód swych spostrzeŜeń
przytoczyć moŜemy opracowanie dokonane przez niezaleŜnych naukowcówornitologów pracowników naukowych Uniwersytetu Wrocławskiego: dr hab., prof.
U.Wr. Józefa Witkowskiego oraz mgr Beaty Orłowskiej:
…
” Oznacza to, iŜ stawy milickie są siedliskiem lęgowym dla około 20 000 par ptaków
reprezentujących ponad 160 gatunków. Spośród nich po kilkanaście naleŜy do ryboŜernych i
podjadających pasze zboŜowe przeznaczone dla ryb. W okresie dyspersji polęgowej i migracji
pojawia się tu znacznie więcej ptaków, a liczba osobników ryboŜernych i zjadających pasze
wynosi przeciętnie niespełna 40 000, czasami dochodząc do 70 000. Nie ulega zatem
wątpliwości, iŜ ptaki te przynoszą straty w gospodarce rybackiej. Są one tym dotkliwsze, Ŝe
przeciwdziałanie im jest utrudnione, a czasem wręcz niemoŜliwe, ze względu na wspomniany
wyŜej status ochronny stawów. Celem niniejszej ekspertyzy jest próba oszacowania rozmiaru
tych strat. (…)Na stawach Gospodarstwa BudŜetowego „Stawy Milickie” stwierdzono 18
gatunków ptaków Ŝywiących się rybami (pominięto gatunki pojawiające się sporadycznie i w
liczbie do kilku osobników). (…) Istotne straty powodują zatem cztery gatunki: kormoran,
czapla siwa, czapla biała i nurogęś. Kormoran i czapla siwa gniazdują na stawach
milickich.
(…)
Straty spowodowane przez kormorana Phalacrocorax carbo
(…)
W oparciu o (…) dane i zastrzeŜenia wyliczono liczbę Ŝerujących na stawach milickich
kormoranów, reprezentatywną dla roku 2006 i lat późniejszych, która wyniosła 74 213
osobniko/dni. (…) Wszelkie stwierdzenia wskazują, iŜ kormoran jest niemal wyłącznie
ichtiofagiem i to łowiącym ryby Ŝywe. Dane dotyczące jego dobowego zapotrzebowania
pokarmowego (…) mieszczą się w granicach 0,34-0,80 kg, chociaŜ najwięcej oscyluje między
wartościami 0,4-0,55 kg. W związku z tym do dalszych obliczeń przyjęto 0,45 kg, pomimo Ŝe
najlepiej dotąd udokumentowane badania (Keller i Visser 1999) podają 0,539 kg. Z
pomnoŜenia liczby osobniko/dni (74 213) przez dobowe zapotrzebowanie pokarmowe (0,425
kg) otrzymujemy wartość 31 540 kg ryb, które zjadają kormorany na stawach milickich w
ciągu całego roku. Z badań SierŜanta (2005) nad zawartością treści pokarmowej
odstrzeliwanych tutaj kormoranów wynika, Ŝe 90% ich zdobyczy stanowi karp o masie 0,20,3 kg. Pozostałe 10% to dzikie gatunki ryb, głównie płoć, wzdręga, okoń i karaś.
Uwzględniając to w ostatecznym rozliczeniu rocznych strat od kormorana naleŜy zatem
przyjąć, iŜ wynoszą one:
28 386 kg narybku i kroczka karpia
354 kg dzikich gatunków ryb.
(…)
Straty spowodowane przez czaple siwe Ardea cinerea
(…) Obserwacje miejsc Ŝerowania czapli (rowy, inne cieki, łowiska i zagłębienia w
odłowionych juŜ stawach, rozmarzliny) w okresie grudzień-luty pozwalają przyjąć, Ŝe straty
dla Gospodarstwa są wtedy minimalne lub Ŝadne, stąd pominięto ten okres przy całkowitym
ich obliczaniu. Po uwzględnieniu powyŜszego średnia liczba dla czapli siwej wynosi 229 530
osobniko/dni.
Strona 2 z 4
(…) Po uwzględnieniu innego niŜ ryby pokarmu, śniętych ryb, oraz dzikich gatunków
ryb o zbyt małej masie Ŝeby je moŜna było sprzedać przyjęto, Ŝe przeciętna milicka czapla
zjada na dobę 0,15 kg ryb w klasie handlowej.
MnoŜąc 229 530 osobniko/dni przez 0,15 kg ryb otrzymujemy stratę 34 430 kg ryby
handlowej w ciągu całego roku. Z masy tej, co najmniej 85% przypada na duŜy narybek i
kroczek karpia. 15% stanowią dzikie ryby, takie jak w przypadku kormorana. Biorąc to pod
uwagę w konkluzji naleŜy stwierdzić iŜ czaple siwe zjadają na stawach milickich w ciągu
roku:
29 265 kg karpia w klasie narybek i kroczek
5 165 kg dzikiej ryby klasy handlowej.
(…)
Podsumowanie strat spowodowanych przez ptaki w
Gospodarstwie BudŜetowym Stawy Milickie” w 2008 roku
Straty w rybach
Gatunek ptaka
Kormoran
Czapla siwa
Czapla biała
Nurogęś
RAZEM
Narybek i kroczek karpia Dzikie ryby (kg)
(kg)
28 386
3 154
29 265
5 165
6 729
1 187
18 351
82 731
9 506
Straty spowodowane wyłącznie przez kormorana i czaplę (na podstawie danych J.
Witkowskiego i B. Orłowskiej)
Rodzaj strat
karp - narybek i
kroczek
dzika ryba
straty w kg
57 651,00
8 319,00
RAZEM
65 970,00
* - aktualna cena (rok 2009)
(…)”
cena za 1 kg
łączna strata w PLN
12
691812
6
49914
741 726,00
Przytoczone dane odzwierciedlają ogrom strat jakie nasz zakład co roku ponosi
z tytułu Ŝerowania ptactwa. NaleŜy przy tym dodać, iŜ wyniki te są przy
uwzględnieniu odstrzału redukcyjnego. Straty te są bezpośrednio wywołane
Ŝerowaniem i naleŜy do tego dodać jeszcze straty nieudokumentowane w postaci
obniŜenia kondycji zdrowotnej ryb. Strach pomyśleć jak wyglądała by sytuacja
gdyby nie dokonywano redukcji w naszym przypadku, gdzie mamy do czynienia z
Strona 3 z 4
6,5 tys hektarami stawów. Opanowanie takiego obszaru jest niemoŜliwe i gdyby
jeszcze dołoŜyć do tego niekontrolowaną ilość kormorana i czapli, los naszego
zakładu będzie uzaleŜniony od czasu w jakim te zwierzęta zdołają skonsumować to
co wyhodujemy. Opisywane zdarzenia dotyczą kormorana i czapli, przy czym nie
pozostajemy obojętni na wydrę, która jest coraz powszechniejsza i zaczyna być
znaczącym zagroŜeniem dla produkcji. Z upodobaniem wydra poluje na nasze
tarlaki, które są podstawą cyklu produkcyjnego. Budzi to w nas lęk, bowiem bez nich
nie da się przeprowadzić tarła. Ponadto zmagazynowana ryba jest łakomym kąskiem
dla wydr i w okresach odłowów plądruje nasze skupiska ryb przeznaczonych do
sprzedaŜy. Pozagryzane i pokaleczone ryby nie nadają się juŜ do dalszych celów
(sprzedaŜy) w związku z czym musimy je spisać na straty.
WyŜej wymieniona argumentacja to wyłącznie mała część naszej opinii z którą
chcemy podzielić się przy omawianiu zapisów jakie miałyby się znaleźć w
rozporządzeniu.
Niniejszym prosimy o powstrzymanie się od dalszych prac i dokładne
przeanalizowanie ewentualnych przepisów prawa w środowisku rybackim!!!
Pozostawienie rozporządzenia lub zapisów w nim z którymi nie zgadzamy się,
przy wymienionej przez nas argumentacji (która jest toŜsama dla reszty branŜy
rybackiej) oznaczać będzie obojętność dla naszych problemów.
PZB Stawy Milickie
Dyrektor
Bogdan Misiak
Strona 4 z 4