Lew – symbolika chrześcijańska

Lew
To drapieżne zwierzę już od starożytnych czasów imponowało ludziom i było dla nich ucieleśnieniem wyższej mocy. Stało się symbolem religijnym, atrybutem najważniejszych bóstw i znakiem
astronomicznym. Z powodu jego ognistej natury i czujności widziano w nim symbol słońca – jego
żaru i siły stwórczej. Ponadto, ze względu na ową czujność, uważano go za najdoskonalszego stróża. Walka lwa z dzikiem albo wężem wyobrażała zwycięstwo dnia nad nocą, światła nad ciemnością, dobra nad złem. W Piśmie Świętym lew pojawia się ponad sto razy. Cechy tego zwierzęcia
z jednej strony budziły podziw, a z drugiej trwogę, dlatego wykształciła się jego podwójna symbolika. Wskazywała ona bądź na dobro, bądź na zło, na Boga lub Chrystusa bądź na szatana. Boga
porównywano do lwa, gdy objawiał swoją karzącą sprawiedliwość lub gdy stawał w obronie ludu
wybranego. Biblia widzi w lwie symbol waleczności ludu izraelskiego, ale także najazdu obcych
ludów, który Bóg zsyła na Izraelitów jako karę za niewierność. U Ezechiela lew symbolizuje władzę królewską i wzniosłość Pańską. Szeroko rozpowszechnione są symbole Ewangelistów, a wśród
nich symbol lwa odnoszony do Marka Ewangelisty. Zmartwychwstanie Chrystusa w średniowieczu
przedstawiane było jako lew budzący swoje młode. Są to jednak późniejsze przedstawienia symboliki tego zwierzęcia, bo jeszcze w pierwszych wiekach chrześcijaństwa lew uchodził za symbol
szatana.