bielawskie błota plb220010

BIELAWSKIE BŁOTA
PLB220010
Wrzosowiska na Bielawskich Błotach
Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy
Obszar, należący do najmniejszych obszarów
specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 w Polsce,
obejmuje rozległe torfowisko wysokie typu
bałtyckiego, zwane Bielawskim Błotem, oraz tereny
przyległe. Torfowisko to, będące jednym
z największych torfowisk wysokich w kraju,
położone jest w obniżeniu pomiędzy wysoczyznami
morenowymi: Kępą Sławoszowską i Kępą
Ostrowską oraz doliną Czarnej Wdy. Torfowisko
jest pocięte kanałami i częściowo zdegradowane
w wyniku prowadzonej tu niegdyś eksploatacji
torfu, przesuszenia oraz licznych pożarów. W kilku
miejscach występują naturalne jeziorka dystroficzne
oraz zbiorniki pochodzenia sztucznego, powstałe
w wyrobiskach po eksploatacji torfu. Na
przesuszonym torfowisku nastąpiła ekspansja
wtórnych wrzosowisk, zajmujących rozległe
otwarte przestrzenie, oraz zespołów zaroślowych,
brzezin i boru sosnowego. Mimo to teren ten
zachował wysokie walory krajobrazowe
i przyrodnicze. Znajdują się tu stanowiska rzadkich
gatunków roślin torfowiskowych, ocalało tu także
kilka cennych bagiennych zbiorowisk roślinnych
typu atlantyckiego, jak wilgotne wrzosowiska
z wrzoścem bagiennym czy zespół woskownicy
europejskiej. Ponadto występują tu inne
zbiorowiska roślinności torfowiskowej oraz wodnej,
murawowej, zaroślowej i leśnej. Na obrzeżach
bagna znajdują się łąki oraz fragmenty lasów
z przewagą borów sosnowych.
Obszar znajduje się w granicach Nadmorskiego
Obszaru Chronionego Krajobrazu i otuliny
Nadmorskiego Parku Krajobrazowego. W jego
obrębie zawiera się rezerwat przyrody „Bielawa”
(721,41 ha).
Kwestią zasadniczą dla ochrony siedlisk
cennych gatunków ptaków na omawianym obszarze
jest zachowanie otwartych terenów torfowiska. Do
najważniejszych zagrożeń dla awifauny i jej siedlisk
Łęczak Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy
na Bielawskich Błotach należą: obniżanie się
poziomu wód gruntowych, związane z tym
przesuszenie i degradacja siedlisk torfowiskowych
oraz zarastanie terenów otwartych młodymi
drzewostanami brzozowymi i sosnowymi, a także
bliskie sąsiedztwo farm wiatrowych i rozwój
budownictwa rekreacyjnego na obrzeżach obszaru.
Bielawskie Błota są jednym z ważniejszych na
Pomorzu miejsc gromadzenia się migrujących
populacji żurawia Grus grus, których liczebność
sięga 1120 osobników. Tutejsze torfowiska są także
jedynym w kraju miejscem sporadycznego
gniazdowania łęczaka Tringa glareola.
Powierzchnia: 1101,29 ha
Rok zatwierdzenia: 2007
Region geograficzny: Pobrzeże Koszalińskie
Mezoregiony: Wybrzeże Słowińskie, Wysoczyzna Żarnowiecka
Położenie administracyjne: województwo pomorskie, powiat pucki
Powierzchnia: 1101,29 ha
Rok zatwierdzenia: 2007
Region geograficzny: Pobrzeże Koszalińskie
Mezoregiony: Wybrzeże Słowińskie, Wysoczyzna Żarnowiecka
Położenie administracyjne: województwo pomorskie, powiat pucki
Sprawujący nadzór nad obszarem:
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
w Gdańsku
ul. Chmielna 54/57
80 – 748 Gdańsk
tel: 58 68 36 800, fax: 58 68 36 803
e-mail: [email protected]
www.gdansk.rdos.gov.pl
Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę
Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające z
tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny
sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach,
w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub
jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.