ZD. Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne
Zadanie domowe
Poszczególnym ponumerowanym polom przypisz odpowiedni tekst. Za każde poprawne
uzupełnienie otrzymasz 0,5 pkt.
Foton jest najmniejszym, niepodzielnym kwantem (cząstką) promieniowania elektromagnetycznego, którego energię
można wyrazić na przykład następująco:
(symbol
został użyty zamiast symbolu
W równaniu tym symbol
występującego w podręczniku)
oznacza (jaką wielkość fizyczną i w jakich jednostkach?) [1]. Z powyższej zależności wynika, że
energia fotonu (jak zależy od częstotliwości fali?) [2]. Jeśli zatem częstotliwość fali zostanie zmniejszona trzy razy, to energia
pojedynczego fotonu (jak i ile razy się zmieni?) [3]. Foton będący nośnikiem fali o częstotliwości
herca ma energię o
wartości (ile dżuli?) [4]. Największą długość fali (z zakresu widzialnego dla człowieka) mają fale wywołujące wrażenie koloru
(jakiego?) [5].
Znane są następujące zakresy fal elektromagnetycznych (podaj przynajmniej cztery) [6]. Fale elektromagnetyczne
widzialne dla człowieka (światło) zawierają fale o długościach z zakresu (ilu nanometrów) [7]. Fale nieco dłuższe od widzialnych
noszą nazwę (jaką?) [8], natomiast fale nieco krótsze od światła nazywa się (jak?) [9].
Na gruncie falowej teorii światła można było wyjaśnić takie zjawiska, jak (podaj przynajmniej dwa) [10], natomiast
wyjaśnienie zjawiska fotoelektrycznego zewnętrznego wymagało przyjęcia, że światło jest [11]. Zjawisko to polega na [12].
Doświadczalnie stwierdzono, że zjawisko następuje natychmiastowo, jeżeli częstotliwość fali jest (większa, mniejsza, taka sama?)
[13] od pewnej częstotliwości granicznej zależnej tylko od (czego?) [14]. Ponadto stwierdzono, że wartość energii kinetycznej
wybijanych elektronów jest (jak zależy?) [15] do częstotliwości padających fotonów, natomiast liczba wybijanych elektronów nie
zależy od (czego?) [16]. Gdyby natężenie padającego jednorodnego promieniowania elektromagnetycznego (liczba padających
fotonów w jednostce czasu) wzrosło dwa razy, to ilość wybijanych elektronów (jak zmieniłaby się?) [17], natomiast energia
kinetyczna wybijanych fotoelektronów (jak zmieniłaby się?) [18]. Wartość pracy wyjścia nie zależy od (czego?) [19], natomiast
zależy od (czego?) [20]. Wyjaśnienie zjawiska fotoelektrycznego zostało podane przez (kogo?) [21] w roku [22]. Zjawisko
fotoelektryczne zajdzie, jeżeli długość fali padających fotonów będzie (mniejsza, większa, taka sama?) [23], jak pewna długość
graniczna zależna tylko od (czego?) [24]. Jeżeli znana jest graniczna długość fali
dla naświetlanego materiału, to wartość
pracy wyjścia można obliczyć ze wzoru [25]. Gdyby energia padających fotonów wynosiła 5 elektronowoltów, a praca wyjścia 3
elektronowolty, to energia kinetyczna wybijanych elektronów miałaby wartość (ile?) [26]. Wartość energii kinetycznej wybitych
elektronów można wyrazić, jako połowę iloczynu ich masy spoczynkowej i kwadratu prędkości z jaką się poruszają, jeżeli ich
prędkość jest (jaka w porównaniu z prędkością światła w próżni?) [27]. Gdyby wartość energii kinetycznej wybijanych
fotoelektronów wzrosła cztery razy, to wartość prędkości tych elektronów (jak zmieniłaby się?) [28]. Jeżeli wartość pracy wyjścia
wynosi
dżula, to częstotliwość graniczna dla tego materiału wynosi (ile?) [29]. Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne
znalazło zastosowanie w (podaj przynajmniej dwa) [30].
Zadanie domowe - Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne
Strona 1