Metody oznaczania i sekwencjonowania DNA

Metody oznaczania i sekwencjonowania DNA
Kod przedmiotu:
Liczba punktów: 1,5
Rok studiów: II
Semestr: zimowy
Liczba godz. wykładów: 15
Liczba godz. ćwiczeń: 0
Liczba godz. laboratoriów : 0
Liczba godz. seminariów 0
Nazwisko prowadzącego: Prof. dr hab. Bernard Juskowiak
Rodzaj zaliczenia: Egzamin
Język: Polski
Rodzaj przedmiotu:
Wykład monograficzny
Poziom specjalizacji:
Studia II stopnia
Treści merytoryczne: Treści zawarte w tym przedmiocie koncentrują wokół zagadnień
związanych z genomiką, a w szczególności omawiane będą klasyczne metody oznaczania
DNA (Absorpcjometria UV, Fluorescencyjne interkalatory), rozdzielanie fragmentów DNA,
sekwencjonowanie DNA (metoda Maxama-Gilberta, metoda Sangera), nowoczesne metody
detekcji i oznaczania DNA takie jak, molekularne sondy fluorescencyjne (molecular
beacons), Q-PCR (ilościowa reakcja polimeryzacji łańcuchowej), chipy i mikromatryce
DNA. Prezentowane będą takŜe techniki separacji biopolimerów.
Celem przedmiotu jest poznanie problematyki oznaczania, rozdzielania i sekwencjonowania
DNA, zastosowanie poszczególnych technik i procedur analitycznych w diagnostyce
biomedycznej, biologii molekularnej i biotechnologii, a takŜe zrozumienie podstaw
nowoczesnych metod bioanalitycznych, zasady działania specjalistycznej aparatury i
poznanie ograniczeń i skuteczności poszczególnych metod.
EFEKTY KSZTAŁCENIA: Po ukończeniu przedmiotu:
A) student zdobędzie i ugruntuje wiedzę w zakresie struktury i funkcji kwasów
nukleinowych (DNA, RNA), metod analitycznych wykorzystywanych do detekcji,
oznaczania, sekwencjonowania i rozdzielania DNA, zasady działania i budowy nowoczesnej
aparatury bioanalitycznej;
B) student będzie posiadał umiejętności prezentacji i dyskutowania podstaw merytorycznych
omawianych technik i metod bioanalitycznych, a w szczególności, sekwencjonowania DNA,
sond fluorescencyjnych, Q-PCR, chipów DNA i mikromatryc DNA, zasady działania i opisu
poznanej aparatury;
C) student będzie potrafił wybrać optymalną metodę i aparaturę analityczną do rozwiązania
róŜnych problemów w analizie DNA (oznaczanie, rozdzielanie, sekwencjonowanie,
identyfikacja) i wytłumaczyć procedurę postępowania w sposób zorganizowany.
Zalecana literatura:
S.R Mikkelsen i inni, Bioanalytical Chemistry, Wiley 2004; publikacje naukowe
Wymagania wstępne: biochemia, analiza instrumentalna