Metody pracy z dzieckiem w przedszkolu Gimnastyka twórcza R

http://www.eskrzat.pl/wczesne-wspomaganie-rozwoju/metody-pracy-z-dziecmi_s_27.html
13-10-2016 09:07:00
Metody pracy z dzieckiem w przedszkolu
Gimnastyka twórcza R. Labana. Metoda ruchu rozwijającego W. Sherborne.
Kinezjologia edukacyjna - „Gimnastyka mózgu” G. i P. Dennisonów.
Arteterapia, drama.
Metoda Mobilnej Rekreacji Muzycznej.
Metoda Dobrego Startu M. Bogdanowicz.
Metoda E. Gruszczyk - Kolczyńskiej w nauczaniu matematyki.
Metoda M. Montessori.
Metoda I. Majchrzak w przygotowaniu do nauki czytania.
Pedagogika zabawy.
Gimnastyka twórcza R. Labana. Metoda ta, nazywana jest także metodą improwizacji ruchowej. Ważną rolę odgrywa tu inwencja
twórcza ćwiczących, ich pomysłowość, fantazja, doświadczenie ruchowe. W metodzie tej posługujemy się różnymi formami ruchu,
takimi jak: odkrywanie, naśladowanie, inscenizacja, pantomima, gimnastyka wykorzystująca ruch naturalny, ćwiczenia
muzyczno-ruchowe, taniec opowieść ruchowa, itp. Nauczyciel staje się współuczestnikiem i współpartnerem zabaw. Metoda ruchowa
ekspresji twórczej daje możliwość rozwijania się w zakresie między innymi: wyczucia własnego ciała, wyczucia przestrzeni, wyczucia
ciężaru ciała (siły), doskonaleniu płynności ruchu, w zakresie kształtowania umiejętności współdziałania z partnerem lub grupą.
powrót
Metoda ruchu rozwijającego W. Sherborne. Ideą metody jest posługiwanie się ruchem rozwijającym świadomość własnego ciała,
świadomość przestrzeni i działania w niej, a także umiejętność i potrzebę dzielenia jej z innymi ludźmi, prowadzącą do
nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu. Warunkiem prowadzenia zajęć jest zabawowa, radosna atmosfera, możliwość osiągania
sukcesu w każdym ćwiczeniu i wspólna satysfakcja z pokonywania trudności. Podstawowe założenia metody, to rozwijanie przez ruch:
świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego, świadomości przestrzeni i działania w niej, dzielenia przestrzeni z innymi
ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.
powrót
Kinezjologia edukacyjna - „Gimnastyka mózgu” G. i P. Dennisonów. Istotą tej metody jest pobudzenie za pomocą prostych
ukierunkowanych ćwiczeń ruchowych różnych obszarów naszego mózgu. W efekcie ma powstać jak najwięcej połączeń między
neuronami, co przyczyni się do większej plastyczności mózgu i zwiększenia możliwości uczenia się. Na początku wykonywane są
ćwiczenia wstępne wprowadzane rytmicznie (picie wody, masowanie punktów na myślenie, wykonywanie ćwiczeń naprzemiennych,
„pozycja Dennisona”). Po wykonaniu ćwiczeń wstępnych wykonujemy wiele innych bardzo atrakcyjnych dla dzieci ćwiczeń jak np:
"leniwe ósemki" (inaczej znak nieskończoności) lub „symetryczne bazgranie”. Innymi ćwiczeniami są ćwiczenia, które wspomagają
słyszenie i pamięć: "kapturek myśliciela", "słoń" oraz ćwiczenie rozciągające takie, jak "aktywna ręka".
powrót
Arteterapia, drama. W grupie pracującej metodą dramy dzieci uczą się współpracy, bycia ze sobą wzajemnej akceptacji, znika
wstydliwość, a w jej miejsce pojawia się otwartość, szczerość, pewność siebie, umiejętność dzielenia się i pomaga sobie. Drama
polega na zaangażowania się w fikcyjną sytuację, "wczucie się" w postać, rzecz, bycie nią i działanie jako ona. W dramie każdy odnosi
sukces, nie ma tu, bowiem nieważnych ról, nie jest to teatr, więc nie ma tu ról źle zagranych.
powrót
Metoda Mobilnej Rekreacji Muzycznej. Jest to profilaktyka i terapia muzyczna, w której występują takie elementy jak: uruchomienie,
Strona 1/2
http://www.eskrzat.pl/wczesne-wspomaganie-rozwoju/metody-pracy-z-dziecmi_s_27.html
13-10-2016 09:07:01
zrytmizowanie, uwrażliwienie, relaks i wizualizacja, aktywizacja łagodna i dynamiczna. MRM to uporządkowany układ ćwiczeń
rytmicznych, ruchowych, perkusyjnych, oddechowych, wyobrażeniowych i relaksacyjnych stymulowanych muzyką. Dzięki
muzyce możemy rozwijać świadomość własnego ciała, uczyć koncentracji uwagi, ćwiczyć pamięć i wyobraźnię. Ruch przy muzyce
kształtuje rozwój gracji ruchów, umiejętność współdziałania w grupie, a także poczucie działania. Muzyka może mieć także wpływ na
kształtowanie się dyspozycji twórczych.
powrót
Metoda Dobrego Startu M. Bogdanowicz. Istotną rolę w Metodzie Dobrego Startu pełnią trzy elementy:
wzrokowy (znak graficzny), słuchowy (piosenka) i motoryczny (odtwarzanie znaków graficznych zgodnie z rytmem piosenki).
Ćwiczenia zawarte w metodzie usprawniają jednocześnie analizatory: wzrokowy, słuchowy i kinestetyczno - ruchowy. Kształtują
one lateralizację i orientację w schemacie własnego ciała, oddziałują na procesy emocjonalne i zachowania społeczne oraz
twórczą aktywność. Dzieci mogą tworzyć własne wzory do piosenek oraz teksty i muzykę.
powrót
Metoda E. Gruszczyk - Kolczyńskiej w nauczaniu matematyki. Dla osiągnięcia sukcesów w nauce matematyki dzieciom potrzebna
jest odporność emocjonalna. Chodzi tu o zdolność rozumnego kierowania swoim zachowaniem w sytuacjach, które są pełne napięć i
wymagają wysiłku umysłowego. Odporność ta (według E. Gruszczyk – Kolczyńskiej ) kształtuje się na zasadzie hartowania. Hartowanie
zaś polega na organizowaniu dla dziecka sytuacji trudnych. Stosując tę metodę stwarzamy sytuacje bezpieczne dla dziecka, które
wyzwalają spore napięcia i zmuszają do wysiłku umysłowego, ale na dodatek są łatwe do zorganizowania i fascynują dziecko, są
dostosowane do jego możliwości.
powrót
Metoda M. Montessori - Metoda ta daje dziecku szansę wszechstronnego rozwoju fizycznego
i społecznego, wspiera jego spontaniczną i twórczą aktywność. Celem metody jest rozwijanie indywidualnych cech osobowości, w
formowaniu prawidłowego charakteru, zdobywaniu wiedzy, umiejętności szkolnych i współdziałania. Dziecko rozwija
samodzielności i wiarę we własne siły, wyrabia zamiłowanie do porządku, pracy i ciszy, do posłuszeństwa opartego na samokontroli,
uczy się osiągania długotrwałej koncentracji nad wykonywanym zadaniem, formowania postaw wzajemnej pomocy bez rywalizacji,
szacunku dla pracy innych, rozwija indywidualne uzdolnienia i umiejętności współpracy. Podstawowym warunkiem prawidłowego
rozwoju dziecka jest właściwie przygotowane otoczenie, które wspomaga w pełni harmonijny rozwój osobowości dziecka – sprawia, że
czuje się ono szczęśliwe i radosne; szybko i chętnie się uczy. W naszej placówce posiadamy salę do ćwiczeń tą metodą, a w niej
doskonałej jakości i atrakcyjnie rozmieszczone materiały dydaktyczne.
powrót
Metoda I. Majchrzak w przygotowaniu do nauki czytania. Nauka oparta jest na różnego typu zestawach ćwiczeniowych,
elementarzach i grach. Dziecku prezentowane są obrazy, które łączy ze znaczeniem słowa. Naukę można rozpocząć w momencie,
gdy dziecko jest w stanie łączyć znaczenie słowa z jego zapisem graficznym będącym abstrakcją. Według Majchrzak zapis pisemny jest
stały i dziecko może się do niego odwołać w każdej chwili, podówczas gdy doznanie słuchowe zależne jest od nadawcy dźwięku i
przemija.
powrót
Pedagogika zabawy. Można wyodrębnić następujące rodzaje zabaw, stosowanych w pedagogice zabawy:
• zabawy ułatwiające wejście w grupę, poznanie nowego otoczenia, poznanie imion, niektórych cech osób,
• zabawy rozluźniające, odprężające, wykorzystujące ruch, taniec, gest, likwidujące napięcie mięśni i napięcie psychiczne,
• zabawy ułatwiające wprowadzenie tematu, pozwalające poznać odczucia, doświadczenia, potrzeby i oczekiwania poszczególnych
członków grupy,
• gry dydaktyczne, a polegające na sposobie przedstawienia danych treści w formie zagadkowego problemu i poszukiwania rozwiązań
według proponowanych reguł,
• metody wymiany myśli, gry dyskusyjne,
• zabawy integrujące dużą grupę, umożliwiające wszystkim wspólną, aktywną zabawę, bez podziału na bawiących się i obserwatorów,
bez ośmieszającej rywalizacji, przypadkowych wygranych i kilku zwycięzców.
powrót
Strona 2/2