Prezentacja
Transkrypt
Prezentacja
Budynek przy ulicy Czystej 18. Historia Katedry Mikrobiologii UJCM. Dr hab. Magdalena Strus Katedra Mikrobiologii UJCM Katedra Mikrobiologii UJCM • Budynek przy ulicy Czystej 18 wybudowano dla Instytutu Weterynarii w latach 1912-1914. • Działka została zakupiona przez władze Uniwersytetu Jagiellońskiego. • Budowa ta była projektem życia prof. Juliana Nowaka. • Architekt opierał się na planach przygotowanych wcześniej dla Instytutu Pasteura w Paryżu. Instytutu Pasteura w Paryżu Katedra Mikrobiologii UJCM Kraków ul. Czysta 18 Sala ćwiczeń- zajęcia prowadzone w Instytucie Weterynarii i Medycyny Doświadczalnej UJ. Kraków ul. Czysta 18 Data wydarzenia: 1934-03 Julian Nowak (1865-1946) Julian Nowak • 1865-1946; lekarz, bakteriolog; profesor weterynarii i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego; premier; • od 1905 członek Rady Miejskiej Krakowa; • w czasie I wojny światowej zastępca prezydenta Krakowa, • 1919–1922 prezydent Krakowa; członek licznych organizacji społecznych i gospodarczych • Był mecenasem Stanisława Wyspiańskiego. Julian Nowak • Julian Nowak był premierem rządu powołanego 31 lica 1922 przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego – w którym Gabriel Narutowicz pełnił funkcję ministra robót publicznych - rząd ustąpił 14 grudnia 1922. • Julian Nowak jako pierwszy stwierdził zgon Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Gabriela Narutowicza -miało to miejsce 16 grudnia 1922 roku w Pałacu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Osobiste wspomnienia Juliana Nowaka z tego feralnego dnia . • „…Szedłem tuż za Narutowiczem. Rozpoczęliśmy oglądanie obrazów (…), obejrzeliśmy obrazy jednej z krótszych ścian sali i doszliśmy do środka dłuższej ściany, gdy nagle rozległ się suchy trzask trzech po sobie szybko następujących strzałów. Stałem tuż obok prezydenta Narutowicza i dotykałem go w ścisku rękawem mej lewej ręki – na moment umysł w ogóle nie zdawał sobie sprawy, co właściwie zaszło, dopiero po tym momencie jak błyskawica zjawiła się myśl: to zamach – przemknęło mi przez głowę, że pewnie na prezydenta”. • Wysiedlony z własnej willi przy ul. Wyspiańskiego w Krakowie, która została zajęta na potrzeby armii niemieckiej i przebudowana na kasyno. Nie odzyskał willi, bo została przejęta przez armię radziecką; od 1946 profesor Katedry Mikrobiologii Rolniczej UJ. zmarł 6.11.1946 w Krakowie; pochowany na cmentarzu Rakowickim (pas 15, rząd płn.) • W Instytucie Weterynarii w 1923 roku zostają utworzone dwie osobne katedry: bakteriologii oraz higieny • W 1935 roku prof. Julian Nowak odchodzi na emeryturę i wówczas zostaje zlikwidowana Katedra weterynarii. Odo Bujwid • Odo Feliks Kazimierz Bujwid (ur. 30 listopada 1857 w Wilnie, zm. 25 grudnia 1942 w Krakowie) • pierwszy polski bakteriolog, pionier higieny i profilaktyki lecznictwa, jeden z pierwszych polskich naukowców zajmujących się wytwórczością szczepionek leczniczych, przeprowadził pionierskie szczepienia przeciwko wściekliźnie. Odo Bujwid (1857-1942) Odo Bujwid • W 1883 Rada Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego zaproponowała mu objęcie nowo utworzonej katedry higieny. • Bujwid przeniósł się do Krakowa, mimo że konserwatywne grupy uniwersyteckie z rezerwą i niechęcią odnosiły się do nowych prądów naukowych propagowanych przez przybysza z Kongresówki. • Od początku rozwinął niezwykle intensywną działalność naukową, a ponadto stworzył w Krakowie drugi na terenie kraju zakład szczepień pasteurowskich. Odo Bujwid • Postępowe poglądy całej rodziny Bujwida (dotyczące między innymi idei dopuszczenia kobiet do studiów uniwersyteckich), ale przede wszystkim udana działalność biznesowa zrodziła niechęć konserwatywnego środowiska uniwersyteckiego w Krakowie . • W wyniku tej „histerycznej” wręcz nagonki Odo Bujwida zawieszono w prawach wykładowcy i Kierownika Katedry Higieny UJ. Kazimiera Bujwid Fragment pamiętnika Odo Bujwida z lat 1932-1942 zawarte w książce pt.” Osamotnienie” pisane w formie listów do żony Kazimiery 8 maja 1933 „ Siedem miesięcy od Twego odejścia. Budzi się wiosna i zaczyna być pięknie na świecie, tylko nie dla mnie. Wczoraj byłem w Czasławiu, na Wolicy i w Raciechowicach. Trzeba było zobaczyć tych, co mnie kochają i których ja kocham. Widziałem te miejsca, które tyle razy przechodziliśmy razem, myśląc jak to lub owo ulepszyć, co jeszcze zbudować. Prawda, że ja przeważnie dawałem już gotowe projekty i szukałem, skąd wziąć na to pieniędzy, których zawsze brakowało na moje tysięczne poczynania. A Ty tylko pracowałaś jak wół roboczy w ogrodzie, w domu i przy dzieciach, ale nie zapominałaś i o sprawach wyższej natury. I Szkoła Ludowa, i Gimnazjum Żeńskie], i praca nad obudzeniem kobiety myślącej i samodzielnej towarzyszki mężczyzny. I odczyty w tej materii, które miałaś w różnych stowarzyszeniach w Warszawie, Krakowie, Petersburgu, Moskwie, Kijowie”. Fragment pamiętnika Odo Bujwida z lat 1932-1942 zawarte w książce pt.” Osamotnienie” pisane w formie listów do żony Kazimiery 5 lipca 1934 rok. „Umarła Maria Skłodowska-Curie. Pamiętam, jak ją żegnałaś przed jej wyjazdem do Paryża, gdy nie mogła otrzymać miejsca asystentki przy Katedrze Fizyki u Witkowskiego. Stoi zapłakana przy naszym stole jadalnym na Studenckiej. Obie użalacie się na głupi los, który nie pozwala kobiecie na pracę w uniwersytecie, podczas gdy taka masa męskich miernot według prawa stoi o niebo wyżej od was. Mówisz do niej: - Niech pani, panno Mario, będzie spokojna i jedzie tam, gdzie lepiej potrafią ocenić pani zdolności i naukę. Zrobi tam pani na pewno dużo dobrego dla siebie i kraju, który teraz nie umie ocenić pani jak należy. Jakże prorocze były Twoje słowa. Czy mógł się ktoś spodziewać, że ta polska niewiasta tak szeroko potrafi rozsławić imię polskiej kobiety. Podwójna Nagroda Nobla to tylko jedno ogniwo, ale jakże znaczące. Minęło 40 lat od chwili waszego rozstania, po którym już nigdy nie spotkałyście się ze sobą. Kiedy przed kilku laty ujrzałem ją w Paryżu, będąc na jej odczycie, zobaczyłem steraną kobietę, nie mającą żadnej cechy kobiecości. Wyglądała jak jakaś stara gospodyni wiejska z rękami kucharki, zniszczonymi od ciężkiej pracy, która jej wypełniła życie. Umarła przeżywszy Ciebie o dwa lata, a byłyście w jednym roku urodzone”. Odo Bujwid • W swoim domu przy ul. Lubicz 34 założył wytwórnię surowic i szczepionek, która w czasie okupacji niemieckiej dostarczała ludności polskiej szczepionek przeciwko durowi plamistemu. • W 1923/24 roku bakteriologia zostaje wydzielona i przeniesiona z Katedry Higieny do budynku przy ul. Czystej 18. • Kierownikiem Nadzwyczajnym Katedry Bakteriologii zostaje Marian Gieszczykiewicz. Marian Gieszczykiewicz Katedra Bakteriologii zostaje administracyjnie powiązana z istniejącym już w budynku Instytutem Weterynarii i Medycyny Doświadczalnej. Wykład prof. Mariana Gieszczykiewicza w Instytucie Weterynarii i Medycyny Doświadczalnej UJ. Kraków ul. Czysta 18 Data wydarzenia: 1934-03 Kraków wrzesień 1939 roku. Okres II wojny światowej. Już 6 września 1939 roku budynek przy ulicy Czystej zostaje zajęty przez Niemców , gdzie utworzono wytwórnię szczepionek przeciwko durowi brzusznemu, dur plamisty. • W czasie okupacji prof. Marian Gieszczykiewicz prowadził tajne nauczanie studentów oraz współpracował z ruchem oporu wytwarzając szczepionki dla Armii Krajowej oraz krakowskiego getta żydowskiego. • Został aresztowany w listopadzie 1941 roku, a po kilku miesiącach więzienia przy ul. Montelupich w Krakowie trafił do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie o został rozstrzelany w lipcu 1942 roku. Lata powojenne . • 1946r. - Kierownikiem Zakładu Bakteriologii zostaje prof. Stanisław Legeżyński. • 1952 r. – Kierownikiem Katedry Mikrobiologii CM zostaje prof. Zdzisław Przybyłkiewicz (po wyzwoleniu brał czynny udział w odzyskaniu sprzętu wywiezionego przez Niemców z Katedry Mikrobiologii ). • 1978 r. –Kierownikiem Katedry Mikrobiologii UJCM zostaje prof. Piotr Heczko.