liturgia słowa - Parafia pw. św. Piotra Apostoła i św. Jana z Dukli w

liturgia słowa - Parafia pw. św. Piotra Apostoła i św. Jana z Dukli w

TYGODNIK PARAFII ŚW. PIOTRA APOSTOŁA I ŚW. JANA Z DUKLI
19 PAŹDZIERNIKA XXIX NIEDZIELA ZWYKŁA
2014
Rok VIII Nr 42/371
* Liturgia Słowa
* Dla
matematyków
* Tolerancyjna
miłość
* Intencje
* Wiara jako
świętowanie i
obdarowywanie
innych
* Ogłoszenia
parafialne
* Katecheza
papieża
Franciszka: Co
się stanie z
ludem Bożym u
końca czasów
* Kącik poetycki
„Wspomnienie”
www.piotrajana.pl
Rok VIII 42/371
Str. 2
LITURGIA SŁOWA
(Iz ( 45,1.4-6) To mówi Pan o swym pomazańcu Cyrusie: Ja mocno ująłem go za
prawicę, aby ujarzmić przed nim narody i królom odpiąć broń od pasa, aby otworzyć
przed nim podwoje, żeby się bramy nie zatrzasnęły. Z powodu sługi mego Jakuba,
Izraela, mojego wybrańca, nazwałem ciebie twoim imieniem, pełnym zaszczytu,
chociaż Mnie nie znałeś. Ja jestem Pan, i nie ma innego. Poza Mną nie ma Boga.
Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do
zachodu, że beze Mnie nie ma niczego. Ja jestem Pan, i nie ma innego.
ż
(Ps 96,1.3-5.7-10ac) Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.
Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały,
budzi trwogę najwyższą, większą niż inni bogowie.
Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą,
Pan zaś stworzył niebiosa.
Oddajcie Panu, rodziny narodów
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu,
przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.
Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku.
Zadrżyj ziemio cała przed Jego obliczem.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem,
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
(1 Tes 1,1-5b) Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i
Panu Jezusie Chrystusie. Łaska wam i pokój! Zawsze dziękujemy Bogu za was
wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed
Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą
nadzieję w Panu naszym Jezusie Chrystusie. Wiemy, bracia przez Boga umiłowani,
o wybraniu waszym, bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się
przez samo tylko słowo, lecz przez moc i przez Ducha Świętego, z wielką siłą
przekonania. Wiecie bowiem, jacy byliśmy dla was, przebywając wśród was.
(Mt 12,21) Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co
należy do Boga.
DZIEŃ PAŃSKI
Str. 3
(Mt 22,15-21) Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by
podchwycić Go w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem
ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że
jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci
też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc,
jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? Jezus
przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę,
obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara. On
ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara.
Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do
Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.
Czar matematyki
polega na tym, że
przy pomocy
niewielkiego zestawu
wzorów można
rozwiązywać tysiące
zadań. Wystarczy
znać wzory i umieć
się nimi posługiwać,
by nawet najbardziej
skomplikowane zadanie otwierało się łatwo, jak pancerna kasa dostępna
dla każdego, kto zna szyfr jej zamka.
Życie ludzkie podobne jest do obszernego zestawu zadań, czasem bardzo
skomplikowanych, jakie dzień po dniu wyłaniają się przed człowiekiem.
Wystarczy jednak mieć w ręce kilka wzorów i umieć się nimi posługiwać, by
móc szybko znaleźć sposób ich rozwiązywania. Człowiek podobny jest do
ucznia, który codziennie przynosi ze szkoły nowe zadania i ma je na drugi
dzień rozwiązać. Dla jednych jest to trud ponad siły, bo ani tych zadań nie
rozumieją, ani nie wiedzą, jak się zabrać do ich rozwiązywania. Inni
rozwiązują je w ciągu kilku minut.
Str. 4
Rok VIII 42/371
Przeciwnicy Chrystusa raz po raz podchodzili do Niego z zadaniami nie do
rozwiązania. Chodziło im albo o to, by Mu udowodnić, że nie jest tak
genialny, jak się powszechnie sądzi, a więc o Jego kompromitację, albo o
sprowokowanie Go do dania takiej odpowiedzi na postawione pytanie, aby
można było Mu zabronić głoszenia tej Jego matematyki życia. Ewangelia
Jezusa jest bowiem matematyką życia i ktokolwiek dostrzeże ukryte w niej
prawa, odkryje, że nie ma drugiego systemu życia tak spójnego jak
Ewangelia. Na pierwszy rzut oka wydaje się on pełen paradoksów, ale w
rzeczywistości jest koncepcją życia opartą na żelaznej logice.
Uważne prześledzenie dysput Jezusa z faryzeuszami, saduceuszami,
uczonymi w Piśmie pozwala odkryć tajemnicę mądrości odpowiedzi
Mistrza z Nazaretu. On w każdej z tych odpowiedzi podaje „wzór”
potrzebny do rozwiązania nie tylko tego problemu, jaki Mu przedstawiono,
lecz tysięcy jemu podobnych.
Pytanie: „Czy należy płacić podatek Cezarowi?” – jest przykładem pułapki
zastawionej na Chrystusa. Jeśli odpowie „tak”, narazi się patriotom, jeśli
odpowie „nie”, narazi się okupantowi. W tej sytuacji Chrystus nie
rozwiązuje tego zadania, lecz podaje pytającym „wzór”, przy pomocy
którego należy je rozwiązać. Żąda, by Mu przedstawiono monetę
podatkową i pyta: Czyj na niej wizerunek i napis? Odpowiadają: Cezara.
Wówczas Jezus podaje „wzór” – „Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do
Cezara, a Bogu to, co należy do Boga”. Według tego wzoru należy
rozwiązywać tysiące problemów dotyczących relacji człowieka wierzącego
do władzy świeckiej.
Można przejść przez życie, nie znając matematyki poza najprostszymi
działaniami – dodawaniem, mnożeniem i dzieleniem. Trudno jednak
zwycięsko przejść przez życie, nie znając podstawowych wzorów
zawartych w Ewangelii. Ktokolwiek zatem chce odkryć bogactwo i piękno
ewangelicznego świata, winien poznać kilka podstawowych „wzorów”,
jakie podaje Chrystus, i opanować sztukę stosowania ich w swoim życiu.
Jest to nauka żmudna. Z reguły upływa kilka lat ćwiczeń, zanim człowiek
bezbłędnie i szybko w ściśle określonej sytuacji potrafi stosować
odpowiednią zasadę Ewangelii. Wprowadzenie w życie nawet tej prostej
zasady: „Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy
do Boga” wcale nie jest łatwe. Trzeba bowiem opanować sztukę
odróżniania, co należy do Cezara, a co do Boga, oraz posiąść umiejętność
oddawania każdemu tego, co mu się należy, a to bynajmniej nie jest takie
proste. Komu jednak udaje się kształtować życie w oparciu o tę zasadę,
odkrywa smak ewangelicznej wolności, której nikt i nic nie jest w stanie
odebrać.
Ks. Edward Staniek
DZIEŃ PAŃSKI
Str. 5
Tolerancyjna miłość
Słowo „tolerancja” nie występuje w
Ewangelii. Należy ono do słownika ściśle
związanego z demokracją. Kościół przejął je
jako cenny skarb ludzkości wypracowany
przez wieki. Z łatwością jednak można
dostrzec, że słowo to ma wiele interpretacji, i
mimo iż ludzie się nim często posługują, nie
zawsze potrafią się porozumieć.
Najczęściej przez tolerancję rozumie się zgodę na to, by każdy żył według własnych
przekonań, bez wpływu innych na jego postawę życiową i poglądy, zwłaszcza
religijne. Takie ujęcie tolerancji jest o krok od utożsamienia jej z obojętnością. Ma to
miejsce wówczas, gdy człowiek stosuje zasadę: „Ja się nie wtrącam do jego życia, i
nic mnie ono nie obchodzi”. Rzecz jasna, że w imię Ewangelii w ten sposób do
tolerancji podchodzić nie można. Chrześcijaństwa bowiem nie da się pogodzić z
obojętnością wobec drugiego człowieka.
Głębiej rozumiana tolerancja zakłada sprawiedliwość i szacunek wobec każdego
człowieka. Ona dba o to, by w ramach demokracji każdy po sprawiedliwości miał to,
co mu się należy. Demokracja to rządy większości. Tolerancja broni w niej praw
mniejszości. Zawsze jednak czyni to w imię sprawiedliwości, w granicach
odpowiednich proporcji. W tym znaczeniu troje ludzi nie może się w duchu
tolerancji domagać, by do nich dostosowywało się dziewięciuset dziewięćdziesięciu
siedmiu. Mają prawo, by szanowano ich inność, ale muszą się zgodzić, że życie
społeczne popłynie nurtem obranym przez większość.
Ewangeliczne znaczenie tolerancji można dostrzec w progach rodzinnego domu.
Najpełniej ją ujawnia kochający ojciec. Otóż dobry ojciec jest sprawiedliwy wobec
każdego dziecka, każde otacza szacunkiem, ale nigdy nie zgodzi się, by ono
wędrowało niebezpiecznymi dla niego ścieżkami i wchodziło w kontakty z ludźmi
wrogo nastawionymi do całej rodziny. O granicach ojcowskiej tolerancji decyduje
miłość, czyli troska o dobro każdego dziecka z osobna i całego domu.
Taka ewangeliczna interpretacja tolerancji winna decydować o ustawieniu
wszelkich odniesień do ludzi o innych poglądach i odmiennych przekonaniach
religijnych. Uczeń Chrystusa zawsze zabiega o zachowanie sprawiedliwości i nie
godzi się na wyrządzanie komukolwiek krzywdy. Nie tylko otacza szacunkiem
każdego człowieka, ale przede wszystkim go kocha. Ta właśnie miłość nadaje blasku
tolerancji. Ona też stwarza jedynie twórczą płaszczyznę spotkania.
Tego podejścia zabrakło faryzeuszom i uczonym w Piśmie wobec Jezusa. Okazali
się zupełnie nietolerancyjni, bo nie umieli kochać. Szkoda, że i wśród ludzi Kościoła,
na przestrzeni wieków, łatwiej spotkać mało tolerancyjnych uczniów faryzeuszy i
uczonych w Piśmie, niż uczniów Jezusa, podchodzących do wszystkiego z miłością.
Str.6
Rok VIII 42/371
Ewangelia jest najlepszą w świecie księgą o nietolerancji przeciwników Mistrza z
Nazaretu i Jego tolerancyjnej miłości obejmującej wszystkich: grzeszników i
celników, faryzeuszy i uczonych w Piśmie, Heroda i Piłata, zdrajcę i pluton
egzekucyjny. Ewangelia mówi o tej niepojętej miłości, która zawsze odnosi
zwycięstwo, nawet wówczas, gdy jej dawca zostaje zniszczony przez
nietolerancyjnych ludzi.
Dziś często pada słowo „tolerancja”. Katolik, zanim się nim posłuży, winien
dobrze rozważyć, w jakim znaczeniu tolerancyjny jest wobec człowieka Pan Bóg.
My, jako Jego dzieci, jesteśmy zobowiązani do objawiania światu właśnie Jego
tolerancyjnej miłości.
Ks. Edward Staniek
Wiara jako świętowanie i obdarowywanie innych
Roczna dziesięcina nakazana przez Boga
w Starym Testamencie nie była podatkiem,
lecz kasą na imprezę. Bóg nie jest
przedstawiany w przepisach Prawa jako
sztywniak inkasujący podatki, lecz jako
organizator hucznej zabawy, jako Ten,
który pragnie, by cała rodzina świętowała
przy bogato zastawionym stole. W tym
właśnie celu nakazał Bóg odkładanie
dziesiątej części plonów. Nie oddawano jej do dyspozycji kapłanów, lecz jedynie
zapraszano ich do wspólnego stołu wraz z tymi, którzy nic nie mają.
Z Księgi Powtórzonego Prawa dowiadujemy się, że odłożoną dziesięcinę z plonu
należy spożyć w obliczu Pana, na miejscu, które sobie obierze Bóg na mieszkanie
(por. Pwt 14,22-23). Jeśli natomiast droga, jaką należy przebyć do miejsca
świętowania, jest zbyt daleka i nie sposób zanieść dziesiątej części plonów, to wtedy
"zamienisz dziesięcinę na srebro, weźmiesz srebro w sakiewce do ręki i pójdziesz na
miejsce, które sobie obierze Pan, Bóg twój. Kupisz tam za srebro wszystko, czego
pragnie twoja dusza (...) i spożyjesz tam w obliczu Pana, Boga swego. Będziesz się
cieszył ty i twoja rodzina". (Pwt 14,25-27) Jednocześnie mówi Pismo, by świętując,
nie zapomnieć o tych, którzy nic nie mają. Powinno znaleźć się dla nich miejsce przy
naszym uroczystym stole.
Dzisiejsze piąte przykazanie kościelne mówi, by troszczyć się o wspólnotę Kościoła
i na pewno ważne jest materialne wsparcie ubogich członków naszych wspólnot.
Jednak nie zapominajmy, że brakuje im nie tylko jedzenia, ale również, a może
przede wszystkim, naszej życzliwej obecności. Czy przejawem troski o budowanie
wspólnoty wiernych nie powinno być przede wszystkim wspólne świętowanie przy
suto zastawionym przez nas stole, do którego zaproszeni są wszyscy ubodzy?
DZIEŃ PAŃSKI
Str.7
Wielu chrześcijan troszczy się o ubogich. Czy jednak właściwie się o nich
troszczymy? Czy danie im kanapki, zorganizowanie gorącej zupy jest najlepszym
sposobem na to, by czuli się kochani? Ubodzy jedzą z ubogimi, bezdomni z
bezdomnymi, starcy ze starcami... Nie o to chyba chodzi. Bóg pragnie, byśmy
wszyscy siadali przy jednym stole, a nie dawali z tego, co nam zbywa komuś, kto
nie ma nawet krzesła, by się spokojnie posilić. Warto byłoby powrócić do takiej
tradycji dziesięciny, która służy wspólnemu świętowaniu bogatych z biednymi.
PONIEDZIAŁEK (20.10)
00
7 - 1) + Józef Słyś (od rodziny Steinhof z Tarnowa); 2) +
Jan Wiśniowski (od pracowników nadleśnictwa
Rymanów).
1730- 1) O zdrowie dla całej Rodziny; 2) + Helena Wierdak
(greg.); 3) + Barbara Kubit (greg.); 4) + Krystyna Kowalska (greg.); 5) +
Kazimierz Wolan (od sąsiadów z ul. Prusa i Debrza).
WTOREK (21.10)
7 - 1) + Janina(14 r. śm.), Antoni i Waldemar; 2) + Józef Słyś.
1730- 1) O błog. Boże i opiekę Matki Bożej dla mieszkańców ul. Wiejskiej; 2)
+ Helena Wierdak (greg.); 3) + Krystyna Kowalska (greg.); 4) + Barbara
Kubit (greg.); 5) + Kazimierz Wolan (od sąsiadów z ul. Prusa i Debrza).
00
NOWENNA ZA PRZYCZYNĄ ŚW. JANA PAWŁA II.
ŚRODA (22.10)
7 - 1) + Kazimierz Wolan (od sąsiadów z ul. Prusa i Debrza); 2) + Jan
Wiśniowski (od pracowników nadleśnictwa Rymanów).
1700-NOWENNA DO MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY.
30
17 - 1) O błog. Boże i dary Ducha Świętego dla wnuczki Zosi z okazji 8
urodzin (od dziadka i babci); 2) + Helena Wierdak (greg.); 3) + Krystyna
Kowalska (greg.); 4) + Józef Słyś (od chrześnicy Magdaleny z Rodziną); 5)
+ Władysław, Anna, Helena Wierdak.
00
CZWARTEK (23.10)
00
7 - 1) + Kazimierz Wolan (od brata); 2) + Jan Wiśniowski.
1500-ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU - w ciszy.
30
17 - 1) + Helena Wierdak (greg.); 2) + Krystyna Kowalska (greg.); 3) + Józef
Słyś; 4) + Jan Kopacz (od swatowej Małgorzaty Bereś z Rodziną); 5) +
Adela i Tadeusz. ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU.
Rok VIII 42/371
Str.8
PIĄTEK (24.10)
700- 1) + Kazimierz Cierczek (40 r. śm.); 2) + Jan Wiśniowski.
30
17 - 1) + Kazimierz Wolan (od Rodziny z Bełchatowa); 2) + Helena Wierdak
(greg.); 3) + Krystyna Kowalska (greg.); 4) + Józef Szpiech, Tadeusz
Augustyn (of. Bronisława Szpiech); 5) + Józef Słyś (od wnuków z
Rodzinami z Tarnowa). NABOŻEŃSTWO DO BOŻEGO MIŁOSIERDZIA.
SOBOTA (25.10)
00
7 - 1) + Krystyna Kowalska (greg.); 2) + Józef Słyś.
1700 GODZINKI KU CZCI MATKI BOŻEJ SZKAPLERZNEJ
1730- 1) Dziękczynna za otrzymane łaski z prośbą o Boże bł. dla Teresy i
Zdzisława w 33 r. ślubu; 2) + Helena Wierdak (greg.); 3) + Kazimierz Wolan
(od chrześniaka Tomka z Rodziną); 4) + Mieczysław Farbaniec (od sąsiadów
syna zmarłego z ul. Batorego 15 kl. 3); 5) + Grzegorz.
NIEDZIELA (26.10)
25
6 -GODZINKI O NIEPOKALANYM POCZĘCIU NMP.
645- 1) + Helena Wierdak (greg.).
00
8 -1) ) + Teresa Guzik-Ćwiąkała (od Rodziców).
1000- 1) + Mieczysław Farbaniec (od Rodziny); 2) + Krystyna Kowalska
(greg.).
1130-1) O Boże błog., opiekę Matki Bożej, dary Ducha Świętego, opiekę
Aniołów, o wiarę, nadzieję i miłość za wstawiennictwem św. Jana Pawła II
dla wnuczki Katarzyny z okazji 18 urodzin.
00
16 - 1) + Henryk Król (7 r. śm.) i Zmarli Rodzice.
1800- 1) Za parafian.
XXIX Niedziela Zwykła - 19 października 2014 r.
1. Przypadająca dziś 29. niedziela w ciągu roku jest zarazem Niedzielą Misyjną,
rozpoczynającą Tydzień Misyjny. Pamiętajmy o modlitwie za misjonarzy.
2. W naszym kościele nabożeństwa różańcowe są odprawiane codziennie o godz.
17.00. W poniedziałek zapraszam rejon I (ul. Kard. Wyszyńskiego, ul. Pigonia,
Grunwaldzka) i rejon XI (ul. Polna, ul. Żniwna, ul. Bieszczadzka /numery
nieparzyste/; we wtorek rejon II (ul. Suchodolska, Słoneczna, ul. Dębowa, Wiejska
i rejon X (ul. Kisielewskiego 5, 8, domy prywatne; we środę rejon III (ul. Prusa,
Debrza, Reymonta, ul. Nad Badoniem, Dmochowskiego, Bieszczadzka /numery
parzyste/ i rejon IX (ul. Grodzka 63, 65, 67, 49a, domy prywatne, ul. Piastowska
60, 62, 64, domy prywatne, Lwowska, w czwartek rejon IV (ul. Guzikówka, Mała,
Traugutta /do nr 33, ul. Batorego 1, 3, 5, 7, 9, 11, i rejon VIII (ul. Traugutta od nr 33,
Langiewicza, Witosa; w piątek rejon V (ul. Batorego 15, 17, 19, 21, 23, 27, 29,
DZIEŃ PAŃSKI
Str. 9
domy prywatne, Podkarpacka i rejon VII ul. Lelewela 16, 18, 20, 22, 24, 26,
Lotników, Ikara; w sobotę rejon VI ul. Lelewela 6, 8, 10, 12, domy prywatne.
3. Zapraszamy na wtorkowe Msze święte wieczorne, aby coraz lepiej
poznawać naukę św. Jana Pawła II. Zachęcamy do składania próśb i
podziękowań.
4. We wtorek obowiązkowe spotkanie wszystkich lektorów
5. Również we wtorek po Mszy świętej wieczornej kolejne spotkanie w ramach
Kursu Przedmałżeńskiego. Jest to ostatnia szansa, aby dołączyć do uczestników
Kursu. Później będzie to już niemożliwe.
6. Trwają przygotowania do IV Podkarpackiego Forum Charyzmatycznego, które
odbędzie się w dniach 8-9 listopada 2014r. w Hali Sportowej "MOSIR" w Krośnie.
Zapisy w zakrystii lub internetowo: odnowapiotrajana.pl; tel. 661859960.
7. Dziękuję posłańcom za rozprowadzenie Kalendarza Parafialnego na rok 2015.
Ofiary składane przy okazji przyjęcia kalendarza przeznaczone są na potrzeby
naszego kościoła.
8. Dziękuję za wsparcie naszych prac przy kościele: Irena i Bogdan Kubalowie
„EL – NAFT”, Anna i Krzysztof Korbeccy „HAT – BUD”, Agnieszka i Piotr
Janowscy, Daniel Liebner - Firma Handlowo – Usługowa, Anna i Stanisław
Kopaczowie, Bogdan Preisner - Axel, Maria i Adam Homa – Zakład
Wykonawstwa i Nadzoru Sieci i Instalacji Sanitarnych, inż. poż. Jan
Martynkiewicz Zakład Usług Pożarniczych „FLORIAN”, Sławomir Gromek
Przedsiębiorstwa Usługowe HYDROGAZ, Dorota i Bogdan Jabłońscy
„WISŁOK”, Emte s.c. L. Tomkiewicz A. Makoś, Grzegorz Rachwał - kierownik
budowy spółki PRID Krosno S.A, Jan Guzik - Dyrektor ds. Technicznych MPGK
Krosno Sp. z o.o., A.Z.U.H. "Vito - Serwis AGD" Witold Czekaj.
9. Rada Parafialna ma spotkanie we wtorek po Mszy św. wieczornej.
10. Klub Inteligencji Katolickiej w Krośnie zaprasza na spotkanie „Ojczyzna i
patriotyzm w nauczaniu św. Jana Pawła II”, które poprowadzi ks. dr Andrzej
Chmura. Spotkanie odbędzie się w Liceum Katolickim 21.10.2014 o godz. 17.00.
11. W dniu liturgicznego wspomnienia św. Jana Pawła II w naszej świątyni
odbędzie się uroczysta wieczornica poświęcona osobie Świętego Papieża i
naszego Rodaka. Początek o godzinie 20.30. Zapraszamy do wspólnej modlitwy.
12. W przyszłą niedzielę na Mszy świętej o godz. 16.00 o. Jan Karmelita dokona
uroczystego wprowadzenia Obrazu Matki Bożej Szkaplerznej. Zapraszamy na
tę Mszę świętą Rodzinę i Bractwo Szkaplerzne.
13. Dziękuję za przygotowanie liturgii i ofiarę na kwiaty i potrzeby parafialne
mieszkańcom ul. Piastowskiej domy prywatne i ul. Lwowskiej /złożyli 430 zł/.
Msza św. w intencji mieszkańców będzie odprawiona 22.01. o 17.30. Za tydzień
proszę o przygotowanie liturgii mieszkańców ul. Stefana Batorego nr 1.
14. Prosimy wszystkich prenumeratorów o przedłużenie prenumeraty czasopism.
Rok VIII 42/371
Str.10
Odpoczywaj w pokoju
Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 16 października 2014r. po
bolesnej chorobie odszedł nasz parafianin Grzegorz Sikorski. Dziękujemy
Bogu za dar Jego życia, ale nade wszystko za to co uczynił dla naszej parafii
od początku jej powstania. Msza święta pogrzebowa zostanie odprawiona w
naszym kościele 20.10.2014 o godzinie 13.00. Różaniec za zmarłego
odmówimy 19.10. po Mszy św. wieczornej w dolnym kościele, oraz w dniu
pogrzebu od godz. 12.30. Rodzinie składamy wyrazy współczucia.
Katecheza papieża Franciszka
Co stanie się z Ludem Bożym
u końca czasów?
Drodzy bracia i siostry, dzień dobry.
W tym okresie mówiliśmy o Kościele,
o naszej świętej Matce - Kościele
hierarchicznym, pielgrzymującym
ludzie Bożym.
Dzisiaj pragniemy postawić sobie
pytanie: co stanie się z ludem Bożym u
końca czasów? Co będzie z każdym z
nas? Czego powinniśmy się
spodziewać? Apostoł Paweł dodawał
otuchy chrześcijanom Tesaloniki,
którzy stawiali sobie te same pytania i
po jego uzasadnieniu wypowiedzieli te
słowa, które należą do
najpiękniejszych w Nowym
Testamencie: "w ten sposób zawsze
będziemy z Panem" (1 Tes 4,17). Są to
słowa proste, o niezwykłej głębi
nadziei: "w ten sposób zawsze
będziemy z Panem". Czy w to
wierzycie? Zdaje mi się, że nie za
bardzo...Wierzycie? Powtórzmy to
razem trzykrotnie: "w ten sposób
zawsze będziemy z Panem".
Znamienne jest to, jak św. Jan w
Księdze Apokalipsy, podejmując
i n t u i c j ę p r o r o k ó w, o p i s u j e
rzeczywistość ostateczną, definitywną
słowami: "Jeruzalem Nowe ujrzałem
zstępujące z nieba od Boga,
przystrojone jak oblubienica zdobna w
klejnoty dla swego męża" (Ap 21,2). To
właśnie nas oczekuje! Tym także jest
Kościół: ludem Bożym, który idzie za
Panem Jezusem i który dzień po dniu
przygotowuje się na spotkanie z Nim,
jak oblubienica na swego oblubieńca.
Nie jest to tylko sposób mówienia:
będą to prawdziwe i w pełnym tego
słowa znaczeniu zaślubiny! Stanie się
tak dlatego, bo Chrystus, stając się
człowiekiem, tak jak my i czyniąc z nas
wszystkich jedno z sobą, poprzez
swoją śmierć i zmartwychwstanie,
naprawdę nas poślubił i uczynił z nas
jako ludu swoją oblubienicę.
DZIEŃ PAŃSKI
Jest to niczym innym, jak
wypełnieniem planu jedności i miłości,
nakreślonym przez Boga podczas całej
historii - historii ludu Bożego i także
osobistej historii każdego z nas. To Pan
realizuje ten plan. Jest też inny element,
który pociesza nas jeszcze bardziej i
otwiera nam serce: Jan mówi, że w
Kościele, oblubienicy Chrystusa
uwidacznia się "Jeruzalem Nowe".
Oznacza to, że Kościół jest nie tylko
oblubienicą, ale powołany jest do
stawania się miastem - symbolem
współistnienia i ludzkiej relacyjności w
pełnym tego słowa znaczeniu. Jakże to
zatem piękne, że można już podziwiać,
zgodnie z innym wyjątkowo
sugestywnym obrazem Apokalipsy,
wszystkie ludy i narody zgromadzone
w tym mieście, jak w namiocie, będzie
to "przybytek Boga"(por. Ap 21,3)! A w
tym chwalebnym kontekście nie będzie
już żadnej samotności, nadużyć czy
różnic natury społecznej, etnicznej czy
religijnej, ale wszyscy będziemy jedno
w Chrystusie.
W obliczu tej niesamowitej i cudownej
perspektywy nasze serce może poczuć
się silnie umocnione w nadziei.
Bowiem chrześcijańska nadzieja nie
jest jedynie pragnieniem, życzeniem,
optymizmem: dla chrześcijanina
nadzieja jest oczekiwaniem, żarliwym,
namiętnym oczekiwaniem
ostatecznego i definitywnego
wypełnienia pewnej tajemnicy,
tajemnicy miłości Boga, w której
jesteśmy odrodzeni i którą już
przeżywamy. Jest też oczekiwaniem
kogoś, kto niebawem nadejdzie: to
Str. 11
Chrystus Pan, który staje się coraz
bliższy wobec nas, dzień po dniu i który
przychodzi, aby nas wreszcie
wprowadzić do pełni swej komunii i
pokoju. Tak więc zadaniem Kościoła
jest podtrzymywanie światła i wyraźne
ukazywanie tej pochodni nadziei, aby
mogła jaśnieć jako pewny znak
zbawienia i oświecać całej ludzkości
drogę prowadzącą na spotkanie z
miłosiernym obliczem Boga.
Drodzy bracia i siostry, oczekujemy
więc, że Jezus powróci! Kościółoblubienica oczekuje swojego
oblubieńca! Musimy więc bardzo
szczerze postawić sobie pytanie: czy
jesteśmy naprawdę czytelnymi i
wiarygodnymi świadkami tej nadziei?
Czy nasze wspólnoty żyją nadal
obecnością Pana Jezusa i żarliwym
oczekiwaniem Jego przyjścia, czy też
może wydają się zmęczone, zdrętwiałe,
obarczone trudem i rezygnacją? Czy i
nam grozi wyczerpanie oliwy wiary,
radości? Bądźmy czujni!
Przyzywajmy Maryi Dziewicy, matki
nadziei i Królowej Nieba, aby
zachowywała nas zawsze w postawie
słuchania i oczekiwania, abyśmy już
teraz mogli być przeniknięci miłością
Chrystusa i pewnego dnia mogli mieć
udział w radości bez końca, w pełnej
komunii z Bogiem. I nigdy nie
zapominajcie, że: "w ten sposób
zawsze będziemy z Panem".
Powtórzymy to jeszcze trzykrotnie.
Dziękuję.
Papież Franciszek
Wspomnienie
Mimozami jesień się zaczyna,
złotawa, krucha i miła,
To ty, to ty jesteś ta dziewczyna,
która do mnie na ulicę wychodziła.
Od twoich listów pachniało w sieni,
gdym wracał zdyszany ze szkoły,
a po ulicach w lekkiej jesieni
fruwały za mną jasne anioły.
Mimozami zwiędłość przypomina
nieśmiertelnik żółty - październik.
To ty, to ty, moja jedyna,
przychodziłaś wieczorem do cukierni.
Z przemodlenia, z przeomdlenia senny,
w parku płakałem szeptanymi słowy.
Księżyc z chmurek prześwitywał jesienny,
od mimozy złotej majowy.
Ach czułymi, przemiłymi snami
zasypiałem z nim gasnącym o poranku,
w snach dawnymi bawiąc się wiosnami,
jak ta złota, jak ta wonna wiązanka.
Julian Tuwim
Redaktor: ks. Jan Bielec, ks. Tomasz Walczak
Korekta: Arkadiusz Prajsnar; Redakcja techniczna i skład komputerowy: Adam Skiba, Ewa Skiba
Adres redakcji: ul. Kard. Stefana Wyszyńskiego 30,
38-400 KROSNO tel. (0-13) 43 201 80
E-mail: [email protected], [email protected]
Składali gazetkę: Joanna Podstawska,
KONTA PARAFIALNE: Parafia św. Piotra Apostoła i św. Jana z Dukli
38-400 Krosno, ul. Stefana Kardynała Wyszyńskiego 30
21124023111111000038812497 lub 98 8636 1031 2003 1502 6419 0001