docAKTUALNOŚCI kulturalne
download 
Reklamacja Transkrypt
AKTUALNOŚCI kulturalne
SPIS treści Drodzy Mieszkańcy Łańcuta! AKTUALNOŚCI gospodarcze •Łańcut na sportowo – wywiad z Burmistrzem Miasta Łańcuta •Z obrad Sesji Rady Miejskiej w Łańcucie •Oznakujmy swoje domy! •Wspólnie dbajmy o czystość naszego miasta •Informacja Miejskiego Zarządu Budynków •Komunikat Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa str. 3 str. 4 str. 5 str. 5 str. 5 str. 6 AKTUALNOŚCI społeczne BLOK PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ W ŁAŃCUCIE str. 6 •Bezpieczne Miasto str. 6 •Co się wydarzyło str. 6 •Wypalanie traw szkodzi!!! str. 6 •Jubileusz 660 – lecia Miasta Łańcuta. str. 7 •Łańcucki Uniwersytet Trzeciego Wieku str. 8 •Komunikat zmiana zasad przyznawania jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia się dziecka oraz dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu urodzenia dziecka str. 11 AKTUALNOŚCI kulturalne BLOK MIEJSKIEGO DOMU KULTURY W ŁAŃCUCIE str. 12 •NewsArt - sztuka z ostatniej chwili str. 12 BLOK MIEJSKIEJ BIBLIOTEKI PUBLICZNEJ W ŁAŃCUCIE str. 13 •Konkurs jednego wiersza pod hasłem „Miłość niejedno ma imię” str. 13 . •Promocja książki str. 15 •O czytelnictwie w bibliotekach publicznych powiatu łańcuckiego w 2008 roku. str. 16 •Gawędy o łańcuckich rodzinach... str. 17 •Łańcuckie place i ulice str. 19 •Łańcut – miejsca niezwykłe, cz. I str. 20 •Lewocza (Levoća) na Słowacji – miasto partnerskie Łańcuta str. 22 •„Oczy w drodze...” – promocja tomiku wierszy Zofii Żurawskiej str. 24 •Wycieczka przedmiotowa do Urzędu Miasta w Łańcucie str. 26 •„Życie z pasją” sposobem na codzienność str. 26 •Nie samą nauką... Czyli czym żyje Publiczne str. 28 •Gimnazjum nr 2 w Łańcucie? str. 30 •Coraz więcej komputerów wokół nas... •Nauczyciel z przyszłością – działanie godne naśladowania str. 30 •Współpraca Przedszkola Miejskiego Nr 2 w Łańcucie z Węgierskim Przedszkolem w Balmazujvaros str. 31 str. 33 •Zanim dziecko zostanie przedszkolakiem... str. 33 •Sportowa Olimpiada - Przedszkolada Wraz z budzącą się do życia wiosną zbliżamy się do tego wyjątkowego czasu, jakim są Święta Zmartwychwstania Pańskiego! Z tej okazji pragniemy złożyć najserdeczniejsze życzenia wszystkim mieszkańcom Łańcuta. Z całego serca życzymy dużo zdrowia, szczęścia, pomyślności i wytrwałości w każdym nadchodzącym dniu! Niech Tajemnica Zmartwychwstania, która niesie odrodzenie duchowe i nadzieję, napełni wszystkich spokojem i wiarą, da siłę w pokonywaniu trudności i pozwoli z ufnością patrzeć w przyszłość. Mamy nadzieję, że te Święta będą okazją do spotkania z najbliższymi, czasem budowania prawdziwej wspólnoty i czasem prawdziwej radości wypływającej z serca. AKTUALNOŚCI sportowe BLOK MIEJSKIEGO OŚRODKA SPORTU I REKREACJI •Wyniki Plebiscytu na najlepszego sportowca i trenera Łańcuta 2008 roku •I ogólnopolski turniej piłki nożnej o puchar burmistrza Miasta Łańcuta w kategorii młodzik młodszy. •Mistrzostwa polski południowej w karate Kyokushin •Amatorska liga koszykówki Łańcut •UMKS I LO Krzysztof Szczepaniak Przewodniczący Rady Miejskiej w Łańcucie Stanisław Gwizdak Burmistrz Miasta Łańcuta Henryk Pazdan str. 34 Zastępca Burmistrza Miasta Łańcuta str. 34 str. 35 str. 35 str. 35 str. 36 dwumiesiêcznik Burmistrza, Rady Miejskiej i Mieszkañców £añcuta Wydawca: Urz¹d Miejski, Pl Sobieskiego 18, 37-100 £añcut, tel. 17 249 04 13; tel./fax (017) 225 20 21, e-mail: [email protected] Redakcja: pismo redagowane przez pracowników Urzêdu Miejskiego w £añcucie, Fotografie: Edward Soñski Sk³ad: www.studiodg.pl Druk: Zak³ad Poligraficzny " Techgraf " Nak³ad: 3000 egzemplarzy Wydawca zastrzega sobie prawo do wyboru i redagowania nades³anych tekstów. Wydawca nie zwraca materia³ów nie zamówionych. Artyku³y podpisane odzwierciedlaj¹ jedynie pogl¹dy ich autorów- wydawca nie odpowiada za ich treœæ. Zastrzega siê mo¿liwoœæ b³êdów w druku. kwiecieñ-maj NR 40/2009 1 AKTUALNOŚCI gospodarcze Burmistrz Miasta Łańcuta Dyrektor Zamku Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 3 w Łańcucie im. 10 Pułku Strzelców Konnych ZAPRASZAJĄ Wszystkich Mieszkańców Łańcuta Na obchody 90. rocznicy święta 10 Pułku Strzelców Konnych w Łańcucie, które odbędą się w dniu 26 kwietnia 2009 r. Program: Godz. 10.30 – Zbiórka Pocztów Sztandarowych, zaproszonych gości, mieszkańców na Placu Sobieskiego. Godz. 11.00 – Msza Święta w Kościele Farnym. Godz. 12.30 – Przejście pod pomnik Pamięci Narodowej /Plac Sokoła/ - składanie wiązanek kwiatów, - przejście pod pomnik w Rynku. Godz. 13.00 –Apel Poległych. Fot. arch. – obchody święta 10 Pułku Strzelców Konnych w ubiegłych latach 2 kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI gospodarcze Łańcut na sportowo Z Burmistrzem Miasta Łańcuta Panem Stanisławem Gwizdakiem rozmawia Agnieszka Kuźniar - Czy budowa zespołu boisk z rządowego programu „Moje boisko - ORLIK 2012”, zlokalizowana przy Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji w Łańcucie przyczyniła się do rozwoju bazy sportowej miasta Łańcuta? - Tak, i to w znaczącym stopniu. W powiecie łańcuckim widać było do tej pory wyraźny bark podobnego zespołu boisk. Dzięki odpowiednim decyzjom, w rekordowo krótkim czasie został wybudowany i oddany do użytku zespół boisk „Moje boisko - ORLIK 2012”. W tej chwili, jest to jedyny tego typu kompleks w naszym powiecie. W całym województwie podkarpackim jest ich jedynie 19. Usytuowanie „Orlika” przy Centrum Sportowo Rekreacyjnym MOSiR znacznie poszerzyło ofertę sportową Ośrodka. W tej chwili sportowcy uprawiający dyscypliny sportowe, takie jak: piłka ręczna, tenis ziemny czy koszykówka mają możliwość trenowania na wolnym powietrzu. Boiska do tego przeznaczone są o nawierzchni poliuretanowej, natomiast największe boisko do piłki nożnej jest na trawie syntetycznej. Każde z boisk ma w wyposażeniu wszystkie niezbędne urządzenia do gier zespołowych, czyli bramki, chorągiewki przegubowe do zaznaczania narożników boiska, siatki, słupki, kosze, trwałe linie w różnych kolorach wyznaczające boiska do poszczególnych dyscyplin, piłkochwyty. Jest także nagłośnienie i oświetlenie. Dodatkowo, na terenie zespołu boisk, zlokalizowano budynek sanitarno - szatniowy. Pozwala on na swobodne korzystanie z sanitariów także przez osoby niepełnosprawne. Jedną z najważniejszych intencji programu „Moje boisko - ORLIK 2012” jest propagowanie zdrowego stylu życia wśród obywateli i zapewnienie wszystkim mieszkańcom gmin możliwości czynnego uprawiania sportu, niezależnie od statutu majątkowego czy pozycji społecznej. Dlatego mam nadzieję, że każdy chętny mieszkaniec naszego miasta będzie z niego korzystał znajdując coś dla siebie. Gorąco zapraszam! rystyki. Boisko piłkarskie ze sztucznej trawy ma wymiary 30 x 62 m (pole gry 26m x 56m) i bramki aluminiowe o wymiarach 2 x 5 m. Boisko wielofunkcyjne z nawierzchnią poliuretanową ma wymiary całkowite 50 x 30 m, a zlokalizowane są na nim 2 boiska: do koszykówki, boisko do piłki ręcznej oraz kort tenisowy. Dla porównania boisko o nawierzchni poliuretanowej, np. w Ropczycach, ma wymiary 19 x 30 m. Cały obiekt jest ogrodzony siatką o wysokości 4m. Całość zaopatrzona jest w oświetlenie sztuczne na 11 masztach umieszczonych jest 30 jupiterów o mocy 250 W każdy, co pozwala przeprowadzać zawody i treningi w porze wieczorno - nocnej, w bardzo dobrej widoczności. - Czy zespół boisk sportowych jest obiektem użyteczności publicznej? Jaki jest regulamin korzystania z boisk? Czy są one ogólnodostępne dla mieszkańców miasta Łańcuta, głównie dla dzieci i młodzieży? - Boiska Orlik 2012 będą ogólnodostępne codziennie dla wszystkich chętnych mieszkańców miasta, w szczególności dla dzieci i młodzieży. W dni robocze do godz. 15.00 korzystać z nich będą łańcuckie szkoły w ramach zajęć wychowania fizycznego, zaś po godz. 15.00 dzieci i młodzież z łańcuckich klubów sportowych oraz grupy niezorganizowane po wcześniejszej rezerwacji u instruktora sportu. Oczywiście żadna opłata nie będzie pobierana. W końcu na "Orlikach" ma się wychować przyszła kadra klubów sportowych i reprezentacji narodowej. Obiekt jest otwarty do godz. 22.00. Szczegóły regulaminu porządkowego korzystania z kompleksu „Moje boisko - Orlik 2012” dostępny jest na stronie www.mosirlancut.pl, na tablicy ogłoszeń przy wejściu do hali sportowej oraz przy wejściu głównym na teren Orlika. - Wymiary łańcuckiego Orlika są jednymi z największych nie tylko w województwie podkarpackim ale i całej Polsce. Jakie są jego parametry techniczne? - Dzięki Pańskim staraniom na najbliższe lata przewidziana jest przebudowa stadionu miejskiego przy ulicy Traugutta. Jaki będzie zakres tej modernizacji i co w jej ramach zostanie wykonane? - Obiekty sportowe łańcuckiego Orlika rzeczywiście mają maksymalne wymiary określone przez projekt Ministerstwa Sportu i Tu- - Przebudowa i modernizacja stadionu miejskiego przy ul. Traugutta to nie tylko moja zasługa, ale również, Z cy Burmistrza Pana kwiecieñ-maj NR 40/2009 Henryka Pazdana, Rady Miasta i pracowników Urzędu Miasta, którzy podjęli decyzje i pracowali nad projektem technicznym. Jest on w końcowej fazie opracowywania przez specjalistyczną firmę projektową ze Szczecina. W planie jest modernizacja płyty głównej stadionu otoczonej tartanową bieżnią o dł. 400 m, trybunami dookoła boiska, sztucznym oświetleniem oraz budowa pełnowymiarowego boiska piłkarskiego ze sztuczną trawą. Oba boiska mają być oddzielone trzykondygnacyjnym budynkiem administracyjno socjalnym. Na obiekcie zlokalizowany będzie także parking dla autobusów i samochodów osobowych. Realizacja tych zadań podzielona będzie na etapy. W pierwszej kolejności planowana jest budowa boiska ze sztuczną trawą, tzw. euroboiska, finansowanego w dużej części ze środków Unii Europejskiej, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego. Istnieją szanse, że jeszcze w tym roku ruszą roboty budowlane. - Jak chciałby Pan zachęcić naszych czytelników, mieszkańców Łańcuta, do czynnego uprawiania sportu i korzystania z ciekawej i bogatej oferty MOSiR u? - Myślę, że Łańcucianie już teraz dają dobry przykład swoim zaangażowaniem w uprawianie sportów i nie trzeba ich do tego specjalnie namawiać. Dowodem na to może być fakt, że sama kryta pływalnia była w zeszłym roku odwiedzana przez niespełna 150 tys. osób. Ponadto kilkaset osób - dzieci i młodzieży regularnie uczestniczyła w treningach i zajęciach klubów sportowych naszego miasta. Także imprezy sportowo - rekreacyjne organizowane przez MOSiR w ciągu roku cieszyły się niezwykle dużą popularnością i zainteresowaniem. Wielu mieszkańców korzysta także z siłowni jeździ na rowerach, biega. Do późnych godzin nocnych zajęte są boiska osiedlowe oraz stadion do późnych godzin nocnych. Myślę, że dowodów, że mieszkańcy Łańcuta czynnie uprawiają sporty jest wystarczająco wiele. Oczywiście wszystkich tych, którzy nie mieli okazji spróbować ruchu na pływalni, hali czy świeżym powietrzu, zapraszam gorąco do korzystania ze wszystkich obiektów MOSiR -u. Naprawdę warto! Dziękuję za rozmowę. 3 AKTUALNOŚCI gospodarcze Z obrad Sesji Rady Miejskiej w Łańcucie XXV Sesja Rady Miejskiej w Łańcucie Uchwała w sprawie wyboru Wiceprzewodniczącego Rady Miejskiej w Łańcucie na kadencję 2006-2010 Rada Miejska w Łańcucie w głosowaniu tajnym dokonała wyboru Wiceprzewodniczącego Rady Miejskiej w Łańcucie na kadencję 2006-2010 pana Roberta Cyburta Uchwała w sprawie realizacji projektu systemowego pt. „Czas na aktywność w mieście Łańcut” w ramach Poddziałania 7.1.1. Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Łańcucie realizuje projekt systemowy pt. „Czas na aktywność w mieście Łańcut” w ramach Poddziałania 7.1.1. Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, do którego Gmina Miasto Łańcut przystąpiła w roku 2008. W celu kontynuowania realizacji tego Projektu Rada Miejska w Łańcucie podjęła Uchwałę Nr XXV/176/2009, która jest niezbędnym dokumentem wymaganym przez Wojewódzki Urząd Pracy w Rzeszowie do ubiegania się o jego dofinansowanie. Uchwała w sprawie wydania opinii o lokalizacji salonu gier na automatach Rada Miejska w Łańcucie Uchwałą Nr XXV/ 177/2009 negatywnie zaopiniowała wniosek firmy „FORTUNA” Sp. Z o.o. Regus Sheraton Plaza z siedzibą w Warszawie w sprawie lokalizacji salonu gier na automatach w lokalu budynku położonego na działkach nr ew. 3877/4 i 3877/6 w Łańcucie przy ul. 3-go Maja. Uchwała w sprawie udzielenia pomocy finansowej dla Powiatu Łańcuckiego Uchwałą Nr XXV/178/2009 Rada Miejska w Łańcucie wyraziła zgodę na udzielenie pomocy finansowej dla Powiatu Łańcuckiego z przeznaczeniem na: - remont chodnika przy ul. 3 maja i ul. Dominikańskiej, - wykonanie chodnika przy ul. Kopernika i ul. Kochanowskiego, - budowę zatoki postojowej koło Szkoły Podstawowej Nr 4 i Gimnazjum Nr 2. Uchwała w sprawie udzielenia pomocy finansowej dla Powiatu Łańcuckiego Uchwałą Nr XXV/179/2009 Rada Miejska 4 w Łańcucie wyraziła zgodę na udzielenie pomocy finansowej dla Powiatu Łańcuckiego z przeznaczeniem na opracowanie dokumentacji projektowej przebudowy ul. Cetnarskiego oraz ul. Piłsudskiego. Uchwała w sprawie wyrażenia zgody na sprzedaż nieruchomości gruntowej na rzecz jej użytkownika wieczystego. Rada Miejska w Łańcucie Uchwałą Nr XXV/ 180/2009 wyraziła zgodę na zbycie w trybie bezprzetargowym nieruchomości gruntowej, położonej w Łańcucie przy ul. Paderewskiego, na rzecz jej użytkownika wieczystego. Uchwała w sprawie rozpatrzenia skargi na Burmistrza Miasta Łańcuta Rada Miejska w Łańcucie rozpatrzyła i uznała za bezzasadną skargę z dnia 11 stycznia 2009 Pani Agnieszki Kielar na działania Burmistrza Miasta Łańcuta w zakresie nieprawidłowego postępowania w sprawie przydziału mieszkania komunalnego z mieszkaniowych zasobów gminy. Uchwała w sprawie zmiany limitów na Wieloletnie Programy Inwestycyjne Miasta Łańcuta Uchwałą Nr XXV/182/2009 Rada Miejska w Łańcucie wyraziła zgodę na zmiany limitów wydatków dotyczących zadań objętych Wieloletnim Programem Inwestycyjnym Miasta Łańcuta, których realizacja została wstrzymana na etapie projektowania budżetu miasta na rok 2009. Uchwała w sprawie zmian w budżecie Miasta Łańcuta na rok 2009-03-31 Uchwałą Nr XXV/183/2009 Rada Miejska w Łańcucie wyraziła zgodę na dokonanie zmian w budżecie Miasta Łańcuta na rok 2009. Zmiany dotyczą m. in. wydatków na: - projekt ulic Modrzewiowej i Szkolnej, -projekt zjazdu od ul. Kościuszki do Miejskiego Domu Kultury, - projekt i wykonanie parkingu przy ul. Żardeckiego, - projekt drogi dojazdowej do nieruchomości wydzielonej pod specjalną strefę ekonomiczną, - poszerzenie terenu cmentarza komunalnego przy ul. Mościckiego, - remont nawierzchni dróg wewnętrznych i placów w Szkole Podstawowej Nr 3, - wykonanie zatoki postojowej przy Szkole Podstawowej Nr 2, - projekt Sali gimnastycznej Szkoły Podstawowej Nr 3 i 4. Ponadto na XXV Sesji Rada Miejska w Łańcucie: - dokonała zmiany w składzie osobowym Komisji Rewizyjnej Rady Miejskiej w Łańcucie, - rozpatrzyła i przyjęła sprawozdanie z działalności Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej za rok 2008. XXVI Sesja Rady Miejskiej w Łańcucie Uchwała w sprawie wygaśnięcia mandatu radnego Rady Miejskiej w Łańcucie Uchwałą Nr XXVI/84/2009 Rada Miejska wygasiła mandat radnego Rady Miejskiej w Łańcucie, Grzegorza Wilka, wybranego w okręgu wyborczym Nr 6. W sprawie utworzenia obwodów głosowania -Na dzień 7 czerwca 2009 r. zarządzone zostały wybory do Parlamentu Europejskiego. Na terenie Miasta Łańcuta utworzonych jest 9 stałych obwodów głosowania. Dodatkowo zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw tworzy się obwody głosowania w szpitalach i zakładach pomocy społecznej, jeżeli w dniu wyborów będzie w nich przebywać co najmniej 50 wyborców. Na terenie miasta dwie instytucje spełniają te warunki i są to: Dom Pomocy Społecznej w Łańcucie ul. Piłsudskiego 72, Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej ul. I. Paderewskiego 5. W związku z powyższym Rada Miejska Uchwałą Nr XXVI/189/2009 utworzyła 2 odrębne obwody głosowania ustalając ich granicę, numery i wyznaczając siedziby. Na XXVI Sesji Rada Miejska w Łańcucie dokonała także zmian w składach osobowych Komisji Rewizyjnej, Budżetu i Finansów oraz Gospodarki Miejskiej Rady Miejskiej w Łańcucie. Wydział Organizacyjno Administracyjny kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI gospodarcze OZNAKUJMY SWOJE DOMY! Przechodząc ulicami naszego miasta zauważyć można wyraźny brak oznakowania większości domów numerami porządkowymi. Na pewno sporej grupie mieszkańców wydaje się to mało istotnym niedopatrzeniem, ale jest to mylne stwierdzenie! Oznaczenie naszego domu numerem może uratować nam życie, gdyż np. karetka pogotowia, policja, straż pożarna, pogotowie gazowe czy elektryczne, bez długotrwałego błądzenia trafi od razu pod nasz adres. Oznakowanie domu numerem może także ułatwić np. firmie kurierskiej, znajomym, którzy nie znają naszego miasta, czy choćby rozwożącemu pizzę bezbłędnie znaleźć nasz dom. Nie możemy również zapominać, że umieszczenie tabliczki z numerem porządkowym nieruchomości i nazwą ulicy w widocznym miejscu oraz utrzymanie jej w należytym stanie, jest zgodnie z art. 47b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027), naszym obowiązkiem, którego uchybienie może grozić karą grzywny do 250 zł albo karą nagany. Dlatego apelujemy do wszystkich mieszkańców Łańcuta! Dla naszego bezpie- czeństwa, ale również i dla wygody oznakujmy swoje domy! Dodatkowo informujemy, że w ubiegłym roku zakupiono tabliczki z nazwami ulic za kwotę ok. 10 tys. zł., które w najbliższym czasie będą zamontowane. Również w tym roku planuje się dalsze zakupy tablic informujących o nazewnictwie ulic, które w znacznym stopniu wpłyną na poprawę orientacji w mieście zarówno osób przyjezdnych jak i mieszkańców. Burmistrz Miasta Łańcuta Wspólnie dbajmy o czystość naszego miasta Na pewno wszyscy chcielibyśmy by nasze miasto wyglądało pięknie i czysto. Niestety niejednokrotnie zapominamy, że wygląd miasta w dużym stopniu zależy również od nas. Dlatego apelujemy do mieszkańców Łańcuta, byśmy wszyscy wspólnie dbali o czystość swojego otoczenia. Nie możemy również zapominać, że zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym oraz art. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach obowiązkiem naszym jest utrzymanie czystości i porządku na terenie naszej nieruchomości. W związku z tym prosimy o: prawidłowe gospodarowanie odpadami komunalnymi z uwzględnieniem segregacji, nie odprowadzanie ścieków sanitarnych do rowów przydrożnych postępowanie zgodnie z regulaminem utrzymania czystości i porządku na terenie miasta Łańcuta, nie spalanie śmieci po wiosennych porządkach, poza resztkami roślinnymi, które można spalać tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności. Równocześnie apeluję do mieszkańców Łańcuta o zachowanie czystości w miejscach publicznych - zachowanie porządku na przystankach autobusowych, nie rozklejanie reklam i ogłoszeń na drzewach tylko na tablicach do tego przeznaczonych. Dbajmy o estetykę i porządek swojego otoczenia! Burmistrz Miasta Łańcuta Informacja Miejskiego Zarządu Budynków Zgodnie z Zarządzeniem Nr 95/2008 Burmistrza Miasta Łańcuta z dnia 7 lutego 2008 r. Miejski Zarząd Budynków w Łańcucie informuje, że w miesiącu lutym 2009 r. dokonano wymiany instalacji elektrycznej w pięciu lokalach komunalnych w budynku na osiedlu Armii Krajowej 39 i w dwóch lokalach komunalnych w budynku przy ulicy Żardeckiego 5. Pracownicy MZB, w ramach remontu budynku Miejskiego Domu Kultury pod potrzeby Urzędu Stanu Cywilnego, układają w pomieszczeniach kuchni i łazienki glazurę i terrakotę. W związku z corocznymi zebraniami Wspólnot Mieszkaniowych w miesiącu lutym 2009 r. trwały przygotowania do ich organizacji. Sporządzony został harmonogram zebrań. W formie sprawozdania finansowego dokonano rocznego rozliczenia przychodów i wydatków za 2008 rok oraz przygotowane zostały plany gospodarcze Wspólnot na rok 2009. Ponadto w miarę zgłaszanych potrzeb dokonywano napraw w związku z awariami instalacji wodno- kanalizacyjnych, elektrycznych, przewodów dymowych i wentylacyjnych. Usuwano z dachów sople zagrażające bezpieczeństwu ludzi. Naprawiano rynny i rury spustowe uszkodzone przez osuwający się z dachów śnieg. Od 1998 r. prowadzona jest na podstawie Uchwały Rady Miejskiej w Łańcucie Nr XLI/278/98 z dnia 25 marca 1998 r sprzedaż lokali mieszkalnych na rzecz ich najemców. Ustalono wówczas bonifikatę w wysokości 65% ceny sprzedaży, co przy wzroście cen mieszkań spowodowało spadek zainteresowania wykupem mieszkań przez najemców. W obecnej kadencji samorządu Uchwałą NR X/67/2007 z dnia 11 września 2007r Rada Miejska w Łańcucie ustaliła bonifikatę od ceny sprzedaży w wysokości 85% na okres do 31 grudnia 2008 r., spowodowało to wzrost zainteresowania wykupem mieszkań, co zaowocowało wykupem około 50 mieszkań. Kolejną Uchwałą 30 grudnia 2008 Nr XXIII/161/2008 Rada Miejska w Łańcucie przedłużyła okres obowiązywania 85% bonifikaty do końca 2009 r., w celu umożliwienia wykupu mieszkań przez najemców, dla których okres jednego roku był za krótki na przygotowanie potrzebnej gotówki. Wykup mieszkań przez najemców przyczynia się do wzrostu dbałości o ich stan techniczny a także stan nieruchomości wspólnych wspólnot mieszkaniowych. Właściciele żywo są zainteresowani optymalizacją kosztów gospodarowania wspólnot mieszkaniowych. Niestety powstałe w wyniku sprzedaży mieszkań 33 wspólnoty mieszkaniowe w większości są zarządzane przez miejską jednostkę organizacyjną, co kwiecieñ-maj NR 40/2009 Miejski Zarząd Budynków 5 AKTUALNOŚCI gospodarcze nie sprzyja rozwojowi samorządności i samodzielności tych wspólnot. Obecnie władze miasta pracują nad umożliwieniem nabycia przez właścicieli tworzących wspólnoty mieszkaniowe działek wokół budynków. Dotychczas sprzedawano mieszkania z udziałem w dział- ce znajdującej się w obrysie budynku, co nie spełnia wymogów prawa budowlanego odnośnie wymiarów działki, na której jest posadowiony budynek. Taki stan rzeczy obniża wartość nieruchomości wspólnot mieszkaniowych, utrudnia lub nawet uniemożliwia prowadzenie remontów lub modernizacji budynków, które to wymagają każdorazowej zgody właściciela działki położonej wokoło obrysu budynku. Wydział Gospodarki Mieniem, Rolnictwa i Ochrony Środowiska Komunikat Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Szanowni Państwo! Przypominamy producentom rolnym, że od 16 marca do 15 maja br. można składać wnioski o płatności do gruntów rolnych na 2009 rok. Wypełnione wnioski należy złożyć, lub przesłać pocztą poleconą do Biur Powia- towych Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa - stosownie do miejsca zamieszkania lub siedziby Wnioskodawcy. W przypadku jakichkolwiek trudności w prawidłowym wypełnieniu wniosku, można skorzystać z pomocy konsultacyjnej doradców rolnych Podkarpackiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego, Podkarpackiej Izby Rolniczej oraz pracowników Urzędu Gmin. Szczegółowe informacje można uzyskać w Biurach Powiatowych oraz Oddziale RegionalnymAgencji. Agencja Restrukturyzacji I Modernizacji Rolnictwa BLOK PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ W ŁAŃCUCIE Bezpieczne Miasto Charakterystyczne zdarzenia Zestawienie zdarzeń za okres styczeńmarzec Śliski poranek na drogach powiatu łańcuckiego. Strażacy Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej w Łańcucie w dniu 26 stycznia 2009 roku interweniowali przy dwóch zdarzeniach w komunikacji drogowej. Miały one miejsce w godzinach 530 - 700, kiedy jest wzmożony ruch, a większość użytkowników dróg „śpieszy się do pracy”. Częstą przyczyną tego rodzaju wypadków i kolizji jest niedostosowanie prędkości do panujących warunków pogodowych, czego dowodem są te zdarzenia, gdzie gęsta mgła, oblodzona jezdnia i słaba widoczność skutecznie utrudniały jazdę. Zachowując rozwagę i zdejmując nogę z pedału gazu, dojedziemy bezpiecznie na czas, a tym samym zapewnimy innym użytkownikom dróg i poboczy należne bezpieczeństwo. Kierowcy winni zwrócić szczególną uwagę na stan techniczny własnego pojazdu. Bardzo ważne jest również zapewnienie odpowiedniego pola widzenia poprzez utrzymanie w czystości szyb, lusterek i reflektorów w pojeździe. Powiat Miasto Łańcut Ogółem zdarzeń w tym: pożary miejscowe zagrożenia alarmy fałszywe 186 71 28 12 156 57 2 2 Wypalanie traw szkodzi!!! Już od wielu lat przełom zima-wiosna oraz wczesna wiosna są okresami, w których wyraźnie wzrasta liczba pożarów na łąkach, nieużytkach i terenach chronionych. Spowodowane jest to wypalaniem traw. Pożary te niszczą rodzimą faunę i florę. Jest to zjawisko niebezpieczne zarówno dla ludzi, jak i środowiska naturalnego. Wysoka temperatura powstająca podczas wypalania powoduje nadmierne nagrzewanie się górnych warstw gleby, z czym wiąże się dezaktywizacja biologiczna. Giną liczne drobnoustroje glebowe uczestniczące w procesie rozkładu i mineralizacji materii organicznej. Wiele zwierząt, nie mając możliwości ucieczki pali się żywcem. Giną owady i ich formy przetrwalnikowe, ptaki, ich gniazda i lęgi, żaby, ślimaki, a także mieszkańcy podziemnych nor: krety, nornice oraz inne 6 zwierzęta. Niejednokrotnie pożary te utrudniają, a nawet paraliżują ruch na drogach - co wielokrotnie doprowadza do kolizji i wypadków. Zupełnym nieporozumieniem jest przekonanie, że w ten sposób gleba jest lepiej przygotowana do późniejszego plonowania. Jest akurat odwrotnie! Ziemia wyjaławia się, zahamowany zostaje bardzo pożyteczny, naturalny rozkład resztek roślinnych oraz asymilacja azotu z powietrza. Do atmosfery przedostaje się szereg związków chemicznych będących truciznami tak dla ludzi jak i zwierząt ( w tym np. dla pszczół). Wypalanie traw często kończy się niekontrolowanym rozprzestrzenianiem ognia, pożary te bardzo często wymykają się spod kontroli i przenoszą na pobliskie lasy i zabudowania. W konsekwencji może być przyczyną śmierci ludzi. Wszystko to prowadzi do wielu strat materialnych, materialnych także osobistych tragedii. Wypalanie traw jest również zabronione prawnie przez art. 45 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114 poz. 492). Zabrania on wypalania roślinności na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych lub w strefie oczeretów i trzcin. Naruszenie tego przepisu stanowi wykroczenie przewidziane w art. 59 ustawy o ochronie przyrody, zagrożone karą aresztu lub grzywny. Dla przypisana sprawcy odpowiedzialności wystarczy udowodnienie, że wypalanie pozostałości roślinnych nastąpiło w jednym z powyższych miejsc. Strażacy systematycznie ostrzegają i wyjaśniają czym jest wypalanie traw. kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI społeczne JUBILEUSZ 660 LECIA MIASTA ŁAŃCUTA Bieżący rok jest rokiem wyjątkowym dla wszystkich mieszkańców Łańcuta. Jest to rok 660 - lecia lokacji Miasta. Jest to dla nas wszystkich powód do dumy, ale również wspaniała okazja, by miło spędzić czas z rodziną i przyjaciółmi. W związku z tym wydarzeniem Burmistrz Miasta Łańcuta, dbając o zadowolenie wszystkich mieszkańców zaplanował bogaty plan obchodów tego święta. Wśród uroczystości znaleźć można coś dla każdej grupy wiekowej. Zapraszamy do zapoznania się z programem obchodów oraz do wspólnej zabawy! PROGRAM OBCHODÓW 1. Uroczysta sesja z okazji 660-lecia lokacji miasta - nadanie honorowego obywatela Miasta Łańcuta /miejsce uroczystości Muzeum Zamek/; 2. Dni Miasta Łańcuta, w tym roku, wyjątkowo, w terminie wcześniejszym: 22 maja 2009 piątek Rynek miasta •Godz. 10.00 - uroczyste przekazanie kluczy do bram miasta młodzieży przez Burmistrza Miasta Łańcuta. •Godz. 10.15 - Żakinada - prowadzona przez Bractwo Rycerskie Miasta Nowa Dęba. •Godz. 11.00 - „Renesansowy Łańcut” dawna muzyka, tańce, życie dworskie, walki, pojedynki, wystrzały z armaty w wykonaniu Bractwa Rycerskiego Miasta Nowa Dęba cz. 1. •Godz. 12.30 - wręczenie nagród w konkursie na najlepiej przebraną szkołę. •Godz. 15.30 - Galeria MDK - wystawa fotograficzna „Łańcut w starej fotografii”. •Godz. 16.00 - 17.00 - „Renesansowy Łańcut” - dawna muzyka, tańce, życie dworskie, walki, pojedynki, wystrzały z armaty w wykonaniu Bractwa Rycerskiego Miasta Nowa Dęba cz. 2. •Godz. 18.00 - 19.00 - Koncert zespołu „Dysonans”. Godz. 19.00 - Opera „Carmen” G. Bizeta w wyk. artystów z Dębicy pod dyr. Pawła Adamka - sala widowiskowa MDK w Łańcucie. 23 maja 2009 sobota Rynek miasta •Godz. 05.00 - zawody wędkarskie o nagrodę Burmistrza Miasta Łańcuta. •Godz. 13.00 próba przed występami. kwiecieñ-maj NR 40/2009 •Godz. 15.00 - 19.30 - Międzynarodowe Konfrontacje Rockowe „Rock Łańcut 2009” (m.in. zespoły ze Słowacji i Ukrainy). •Godz. 19.30 Koncert zespołu „Kompania Country”. •Godz. 21.00 - Gwiazda wieczoru Koncert zespołu „Leszcze”. Godz. 22.30 -pokaz sztucznych ogni. 24 maja 2009 niedziela Rynek miasta •Godz. 15.00 - rozpoczęcie Powiatowego Turnieju Orkiestr Dętych o Puchar Burmistrza Miasta Łańcuta - orkiestry z całego powiatu. •Godz. 15.30 przemarsz konkursowy ulicami miasta. •Godz. 16.00 - 17.30 - prezentacje konkursowe orkiestr. •Godz. 17.30 - ogłoszenie wyników i wręczenie nagród. •Godz. 18.00 - Koncert Góralskiej Orkiestry im. T. Moryto z Łęcka. •Godz. 20.00 - 21.30 - Koncert plenerowy - Park Zamkowy „Świat Musicali i Operetki” (Orkiestra z Filharmonii Rzeszowskiej, Soliści). Koncert plenerowy - „Świat Musicali i Operetki”, który zakończy obchody Dni Miasta Łańcuta będzie równocześnie początkiem 48. Muzycznego Festiwalu w Łańcucie 2431 maja 2009. Jest to również bardzo ważny punkt obchodów. Szczegółowy program można znaleźć na stronie internetowej: www.filharmonia.rzeszow.pl 3. Organizacja wystaw dorobku artystyczno-kulturalnego: •Spotkania z operą i operetką •III Międzynarodowy Dzień Teatru •Kiermasz Wielkanocny •W rocznicę śmierci Jana Pawła II spektakl słowno muzyczny •Międzynarodowy Dzień Tańca •Obchody Konstytucji 3 Maja •Przedszkolada w ramach której odbędzie się m.in. VII Wojewódzka Sportowa Olimpiada p.h.”Przedszkolada” •Festyn z okazji Dnia Dziecka •„Na zsypie”-koncert zespołów rockowych •Lato w mieście blok imprez •Plenery: fotograficzny, XI Międzynarodowy Plener Malarsko Rzeźbiarski •III Łańcuckie Noce Teatralne •XIV Łańcuckie Wieczory Muzyki •XXXIV Łańcucka Jesień Kulturalna blok imprez •Obchody Święta Niepodległości Polski •Eliminacje Powiatowe Konkursu Poezji Religijnej •„Dzień dobry Św. Mikołaju widowisko dla dzieci •Wystawa - miasto wczoraj i dziś w fotografii •35 lecie kursów muzycznych •Konkursy wiedzy o Łańcucie •Spotkanie z Panem Trześniowskim 4. Przyznanie statuetki Burmistrza Miasta Łańcuta; 5. Wytypowanie zasłużonych mieszkańców miasta do przyznania odznaczeń państwowych; 6. Przeprowadzenie imprez sportowych: •Ogólnopolska impreza organizowana przez gazetę Wyborczą „Polska biega” •Mistrzostwa Polski Południowej w karate •Turniej bridżowy XI Ogólnopolski •Turniej Par i Taemów •7. Pomoc organizacji pozarządowych w przygotowaniu Jubileuszu: •Klubów sportowych z terenu miasta •Stowarzyszeń - m.in. Łańcuckie Stowarzyszenie Oświatowe przygotowuje galę laureatów konkursu dla •wybitnie uzdolnionej młodzieży łańcuckich szkół „Najlepsi z najlepszych” •Zakończenie Jubileuszu Jazz Centrum w Łańcucie 8. Wydanie albumu o Łańcucie, prze wodnika po Łańcuckim cmentarzu oraz albumu fotograficznego Edwarda Sońskiego; 9. Ogłoszenie konkursu przez Burmistrza Miasta na najpiękniejszy ogród; 10. Odsłonięcie 31 tablic pamiątkowych na cmentarzu żołnierzy w Łańcucie; 11. Święto 10 Pułku Strzelców Konnych; 12. Ogłoszenie konkursu na najlepszą inwestycję w ostatnich 10 latach; 13. Otwarcie trasy turystycznej - Szlakiem Zabytków Miasta Łańcuta. Wydział Edukacji, Promocji, Kultury i Sportu 7 AKTUALNOŚCI społeczne Łańcucki Uniwersytet Trzeciego Wieku Uniwersytet wyprowadza swą nazwę od słowa „Universitas” to znaczy: wspólnota. Uniwersytet powstaje, gdy staje się wspólnotą. Jest to nie tylko wspólnota profesorów i studentów, ale każdego kto przyjmuje tu podstawową wartość akademicką jaką jest bycie razem, w poszukiwaniu prawdy i ku wewnętrznemu, własnemu doskonaleniu się. Studenci sami są w stanie wytworzyć tego akademickiego ducha, zachowując w sobie akademickie wartości. Chodzi więc o wzajemne, wspólne pochylenie się nad akademickimi wartościami, nad zdobywaniem wiedzy, dzielenie się nią, poszukiwanie prawdy i postaw wartości. W takim to duchu spotkać się można na każdej uniwersyteckiej sali. Dużym sukcesem ŁUTW była inicjatywa powołania w Łańcucie Podkarpackiego Centrum Uniwersytetów Trzeciego Wieku. Spotkania 11 tu UTW dają możliwość wymiany wykładowców, organizowania spotkań na terenie Podkarpacia, w Urzędzie Marszałkowskim., zabieganie o dotacje finansowe, szkolenia itp. Bogaty plan zajęć w czwartym semestrze, między innymi uczestnictwo w sesjach wyjazdowych, w sekcjach zainteresowań, niewątpliwie przyczyni się do wzbogacenia przeżyć, integracji naszej uniwersyteckiej wspólnoty. W Łańcuckim Uniwersytecie działają sekcje: medyczna, kulturoznawstwa, językowa, informatyczna, turystyczna. Będziemy sukcesywnie informować Państwa o naszej pracy, zapraszając do Grona Studentów ŁUTW. że twórczość ta stanowi szeroki wachlarz: Modelarstwo - piękne modele powozów tworzy Jan Duda, Rzeźba - prezentował swoje rzeźby i płaskorzeźby Czesław Koszałka, Rękodzieło artystyczne; haft i szydeł kowanie - Joanna Szczęsny, Maria Goszczyńska, Maria Dobrzańska - Krauz, Florystyka, którą zajmuje się między innymi Anna Hadław, Janina Reizer, Maria Pszonka, Próby literackie - to okolicznościowe wiersze Haliny Bauer, wzruszające Janiny Reizer, refleksyjne - Janiny Haładyj - Różak, fraszki Czesłąwa Koszałki i opowiadania Teresy Fabijańskiej-Żurawskiej. Część z tych prac mieli okazję oglądać uczestnicy pierwszej konferencji Podkarpackiego Centrum Uniwersytetów Trzeciego Wieku na okolicznościowej wystawie w Miejskim Domu Kultury w Łańcucie. Goście zachwyceni byli modelami powozów doceniając zarówno niezwykłe umiejętności manualne jak i zaawansowaną wiedzę ich twórcy. Podobały się też wystawione rzeźby Przebieg pracy w sekcjach: 1. Kulturoznawstwo - prezes Elżbieta Dobrzańska 2. Medyczna - prezes Halina Barnat 3. Informatyka - prezes Zofia Naróg 4. Językowa - prezes Magdalena Karwasz Opera, koncerty, teatr, kino Organizowano też kilka wyjazdów do Rzeszowskiej Filharmonii, Teatru im Wandy Siemaszkowej i kina. Na specjalną uwagę zasługuje uczestnictwo w koncercie z okazji Święta Niepodległości. Koncert prowadził Tomasz Chmiel, solistą był Marcin Wolak, występowały też połączone chóry rzeszowskie, razem 240 wykonawców. Uczestnictwo w tym koncercie pieśni patriotycznych było wspaniałą formą uczczenia narodowego święta. Sekcja Kulturoznawstwa Sekcja Kulturoznawstwa Łańcuckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku zrzesza 50 słuchaczy zainteresowanych różnymi zagadnieniami kultury. Zgłaszane przez słuchaczy zainteresowania i propozycje realizowane są w różnych formach: seminarium, warsztatów, wycieczek turystycznych, wieczorów poetycko muzycznych, recytatorskich i na spotkaniach na których ćwiczą się w śpiewie chóralnym. Twórczość własna W okresie jesienno - zimowym działalność sekcji koncentruje się głównie na prezentacji twórczości własnej słuchaczy. Okazało się, 8 oraz dekoracje stołu: pisanki, bukiety, makiety, stroiki, serwety i obrusy. Ciekawą pasją pań są urocze obrazy nitką malowane. Wszystkie te cudeńka były dziełem pań: Joanny Szczęsny, Anny Hadłąw, Marii Goszczyńskiej, Janiny Kozickiej, Marii Dobrzańskiej - Krauz. Duszą i filarem Sekcji Kulturoznawstwa jest Teresa Fabijańska - Żurawska. Wszechstronnie uzdolniona, bardzo ciepła i wrażliwa. Gdy na spotkaniach czytała swoje wspomnienia z dzieciństwa, okresu wojny i początku pracy w Łańcucie sala zamarła w ciszy, bo wzruszenie odebrało słuchaczom głos. Fragment przygotowanej do druku książki przedstawił również Czesław Koszałka. Były to wspomnienia z pobytu na studenckich poligonach wojskowych chłopców w „czerwonych beretach” w latach sześćdziesiątych. Opracowanie bardzo ciekawe literacko i tematycznie, toteż wszyscy słuchali z zainteresowaniem, mimo, że w większości były to panie. Wieczory poetyckie zyskują dzięki wspaniałej recytatorce Janinie Reizer i jej grupie miłośników poezji: Halinie Bauer, Teresie Blajer, Bożenie Molendzie, Joasi Szczęsny, Aleksandrze Cwynar i Andrzejowi Szpyrka. W tym roku akademickim powstaje chór ŁUTW, który po raz pierwszy zaśpiewał publicznie na uniwersyteckim opłatku, potem uświetnił swym występem dzień kobiet sprawiając sobie i słuchaczkom wiele zadowolenia. Dyrygentem chóru jest Otylia Piechowska, kanclerz ŁUTW, która napisała hymn Łańcuckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Fot. arch. Sekcja kulturoznawcza Członkowie Sekcji Kulturoznawczej interesują się zabytkami. Teresa Fabijańska - Żurawska zorganizowała wspólne wyjście do Muzeum Ikon w Łańcucie, które nie jest tak popularne jak Muzeum Zamek, czy Muzeum Powozów, ale na pewno warte obejrzenia i bardzo kształcące. Obejrzenie zbioru ikon poprzedzone było cyklem układów o budownictwie kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI społeczne cerkiewnym, obrzędach i zbiornictwie Jarosława Giemzy. Dzięki dużej przychylności Dyrekcji Fabryki Wódek w Łańcucie studenci ŁUTW mogli bezpłatnie zwiedzić część fabryki, w tym nowoczesne linie rozlewcze, Muzeum Gorzelnictwa i uczestniczyć w degustacji wyrobów alkoholowych. Do oryginalnych zabytkowych instytucji Podkarpacia należy Liceum Ogólnokształcące nr 1 w Rzeszowie, które w ubiegłym roku świętowało 350-lecie istnienia placówki edukacyjnej. Zorganizowano więc wyjazd do tegoż liceum, zwiedzanie zabytkowych zabudowań szkolnych i spotkanie z emerytowanym nauczycielem Józefem Świebodą na prelekcji dotyczącej historii szkolnictwa Podkarpacia. Były też wycieczki krajoznawczo turystyczne. Miło wspominają uczestnicy wyjazd do Zamościa połączony ze zwiedzaniem kościoła Przemienienia Pańskiego w Tarnogrodzie i Kościółka na Wodzie w Zwierzyńcu. Przewodnikiem była Teresa Fabijańska Żurawska, dla której Zamość jest szczególnie bliski jako miasto jej młodości, więc ze wzruszeniem oprowadzała po Rynku, Rynku Solnym, zwiedzano również Kolegiatę, Muzeum przy Kolegiacie, zabytkowy kościół św. Katarzyny oraz Rotundę. Inny charakter miała wyprawa turystyczna w Bieszczady, której trasę opracowała i przewodnikiem byłaAlicja Pelc. Warto zamieścić krótkie wspomnienia z tej wycieczki jako instruktaż jak wiele można zwiedzić poświęcając tylko jeden dzień. Wycieczka w Bieszczady Z Łańcuta przez Rzeszów, Boguchwałę i Babicę dojeżdżamy do miejscowości Blizne, gdzie zwiedzamy unikatowy kompleks drewnianej zabudowy kościelno plebańskiej z okresu XV-XIX wiek. W uznaniu wyjątkowych walorów historyczno-artystycznych kościół w Bliznem został w 2003 roku wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Narodowego i Kulturalnego UNESCO. Każdy, kto odwiedzi Bli-zne, wyjeżdża stąd z niezapomnianymi wrażeniami ponadczasowym pięknem dre-wnianej architektury. W dalszej części zwiedzamy warowny zespół Karmelitów Bosych na wzgórzu zwanym „Mariamontem”. Warownia ta zbudowana przez Jana FranciszkaStadnickiego właściciela Leska powstała w XVIII wieku. Mijamy Lesko i po chwili zatrzymujemy się przy „Kamieniu Leskim” piaskowej skale, by odbyć kilku-minutowy spacer po skałkach. W Myczkowcach wstępujemy do Ośrodka Wypo-czynkowego Caritas Diecezji Rzeszowskiej. Tu zwiedzamy Centrum Kultury Ekumenicznej, gdzie znajduje się wystawa miniatur kwiecieñ-maj NR 40/2009 drewnianej architektury kościelnej i cerkiewnej z terenów Podkarpacia, Beskidów i Bieszczad: są tam między innymi modele kościołów z naszej okolicy: Krzemienicy, Soniny i Kosiny.Zwiedzamy też mini zoo. Jedziemy dalej na zaporę w Myczkowcach, a następnie do Hydroelektrowni w Solinie. Najpierw, jak na studentów przystało, oglądamy dwa filmy o elektrowni i budowie tamy, a potem poznajemy funkcjonowanie hydroelektrowni od wewnątrz zwiedzamy wnętrze zapory. Zwieńczeniem wycieczki jest spacer po zaporze (koroni) przy pięknej, słonecznej pogodzie. Pełni wrażeń oraz wzbogaceni nowymi wiadomościami wracamy wieczorem do Łańcuta. Nie sposób opisać wszystkich poczynań sekcji kulturoznawczej kierowanej najpierw przez Janinę Haładyj Różak, a teraz przez Elżbietę Dobrzańską. Tę garść informacji zamieszczamy tu, w Biuletynie Miejskim, aby pokazać, że słuchacze Łańcuckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku są nie tylko żarliwymi odbiorcami kultury regionu, ale też w pewnej mierze jej twórcami, a przynależność do Uniwersytetu stwarza im dodatkowe możliwości. Fot. arch. Sekcja kulturoznawcza, kościół w Bliznem, Myczkowce PLAN ZAJĘĆ W czwartym semestrze roku akademickiego 2008 / 2009 Na Uniwersytecie Trzeciego Wieku w Łańcucie Sekcja Medyczna l.p. Data Temat Wykładowca 1. 10.02.09 Jak zachować dobrą kondycję Mgr Elżbieta Kawalec 2. 10.03.09 Pielęgnacja urody Halina Barnat 3. 07.04.09 Balneologia a wiek seniora Maria Szylar 4. 12.05.09 Podróże kształcą Mgr Maria Widera - Zielonka 5. 09.06.09 Schorzenia stawu skokowego i kolan Mgr Katarzyna Dudek Spotkania i wycieczki l.p. Data Impreza 1. 16.02.09 Wyjście do Storczykarni 2. 10.03.09 Spotkanie z okazji Dnia Kobiet 3. 15.04.09 Wycieczka do Lipnicy Murowanej (Tuchów, Ciężkowice) 4. 18.05.09 Wycieczka – Baranów Sandomierski, Ujazd, Krzyżtopór 5. 29.06.09 Wycieczka – Kielce, Jaskinia Raj, Święty Krzyż 6. 08.07.09 Wycieczka – Inwałd – budowle świata w miniaturze 7. 19.08.09 Wycieczka – Bałtów – Park Jurajski, Krzemionki Opatowskie 8. 12.09.09 Wycieczka – Wieliczka – Kopalnia Soli 9. 12.10.09 Wycieczka – Lubaczów, Katedra i okolice 9 AKTUALNOŚCI społeczne •W każdy piątek o godzinie 18.00 – gimnastyka (PTTK) •W każdą środę o godzinie 17.00 – aqua gimnastyka (basen MOSiR) •W każdy wtorek o godz. 10.00 – wycieczki rowerowe w okolice Łańcuta – od marca. Zajęcia komputerowe Podstawy działania komputera 1. 2. 3. 4. 5. Budowa i zasada działania komputera. Urządzenia zewnętrzne podłączane do komputera. Podział dysku na partycje. Rodzaje plików i katalogów – ich przeznaczenie i lokalizacja na dysku. Klasyfikacja i przegląd programów komputerowych (systemy operacyjne, programy biurowe, programy użytkowe). Fot. arch. Zajęcia w sekcji informatycznej Podstawy działania komputera – c.d. 1. 2. Komputer jako część sieci komputerowej. Udostępnianie danych i drukarek innym użytkownikom sieci komputerowej. 4. 5. Podstawy pracy z Wordem 1. 2. 3. 4. Omówienie podstawowych funkcji programu. Budowa dokumentu. Skróty klawiszowe przydatne w posługiwaniu się programem. Numeracja stron; nagłówek i stopka dokumentu. w posługiwaniu się programem. Wykorzystanie formuł do wykonania prostych i nieco bardziej skomplikowanych obliczeń. Metody odwoływania się do danych przechowywanych w innych komórkach, arkuszach, skoroszytach. 3. Budowanie tabel. Tworzenie wykresów w oparciu o zgromadzone w arkuszu dane. Zastosowanie filtrów jako narzędzia do prezentowania interesujących nas danych. 1. 2. 1. 2. 3. Omówienie podstawowych funkcji programu. Organizacja arkusza kalkulacyjnego. Skróty klawiszowe przydatne Sekcja języka angielskiego Lektoraty z j. angielskiego odbywają się raz w tygodniu, po dwie godziny lekcyjne, w Gimnazjum nr 1 w Łańcucie. W zajęciach uczestniczy 18 osób. Nauka prowadzona jest przez Panią mgr Annę Ciąpałę. Sposób 10 4. 1. 2. 3. 1. Podstawy pracy z Excelem 3. Multimedia 1. 2. Internet i poczta elektroniczna 2. 2. Zakładanie konta pocztowego na darmowym serwerze. Konfiguracja konta pocztowego w programie Microsoft Outlook i Outlook Express. Metody eliminacji niechcianych wiadomości pocztowych (spamu). Przegląd programów antywirusowych i firewalli. Podstawy pracy z Excelem c.d. Podstawy pracy z Wordem c.d. Wstawianie grafiki i wykresów do dokumentów. korespondencja seryjna. 1. Protokoły internetowe. Omówienie przeglądarek internetowych. 3. Omówienie programów pocztowych. 4. Omówienie metod skutecznego wyszukiwania informacji na stronach internetowych – przegląd wyszukiwarek. Internet i poczta elektroniczna – c.d. prowadzenia zajęć pozwala w sposób lekki i przystępny zapoznać się z podstawami języka. Znajomość słówek i podstaw gramatyki daje możliwość porozumienia się np. w sklepie, na ulicy, w restauracji, na lotnisku itp. Tak więc, gdy granice Unii Europejskiej Nagrywanie płyty CD/DVD – przegląd programów nagrywających. Kopiowanie plików na zewnętrzne nośniki (PenDrive’ y, odtwarzacze MP3, itp.) Przegląd programów do odtwarzania muzyki i filmów oraz kodeków audio-video. Multimedia – c.d. 1. 2. Podział łącza internetowego na wiele komputerów. Bezpieczny dostęp do sieci – sieci WiFi. zostały otwarte i nasze dzieci wyjeżdżają za granicę i często tam zostają, to my, w wieku emerytalnym, też musimy dostosować się do wymogów dzisiejszych czasów. Magdalena Karwasz kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI społeczne Szczegółowy program zajęć L.p. Temat/tezy Liczba 1. ? 2. ? ? 3. ? Członkowie rodziny. 2 4. ? ? Nazwy zawodów. Przedimek nieokreślony a/an. 2 5. ? Czasowniki wyrażające codzienne czynności. 2 6. ? Czas Present Simple – zdania przeczące i 2 7. ? Podawanie czasu zegarowego. 2 8. ? ? 9. ? 10 ? ? Poziomy biegłości językowej. Kraje i narodowości. Czasownik to be – zdania oznajmujące, pytające i Nazwy przedmiotów codziennego użytku. Zaimki wskazujące: this/these/that/those. Kolokwium. Sport i inne formy rekreacji. Tekst: „Tony Hawk – the man and the champion”. 2 2 2 2 12. ? Tradycje i zwyczaje świąteczne w krajach 2 13. ? ? Słownictwo związane z jedzeniem. Tekst: „Food around the world”. 2 14. ? ? Kolokwium. Program telewizyjny: „In the rubbish bin”. 2 2 Komunikat w sprawie zmian zasad przyznawania jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia się dziecka oraz dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu urodzenia dziecka. Od 1 listopada 2009 roku, przy ubieganiu się o jednorazową zapomogę z tytułu urodzenia się dziecka, jak również dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu urodzenia dziecka, wymagane będzie przedłożenie zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego, że matka dziecka pozostawała pod opieką lekarską przez okres co najmniej od 10 tygodnia ciąży do porodu. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, formę opieki medycznej oraz wzór wymaganego zaświadczenia. Powyższy warunek nie dotyczy opiekunów prawnych dziecka i osób,, które wystąpiły do sądu o przysposobienie dziecka. Wymóg ten nie dotyczy także osób, które złożą wnioski o ustalenie prawa do jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia się dziecka lub dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu urodzenia dziecka przed 1 listopada 2009 r. Opisane zmiany wynikają z art. 7 i art. 18 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 31 grudnia 2008 r., Nr 237, poz. 1654). Wydział Świadczeń Rodzinnych i Dodatków Mieszkaniowych kwiecieñ-maj NR 40/2009 Teresa Fabijańska – Żurawska Elżbieta Nowicka Izabela Cieślicka Anna Wilczek Maria Widera – Zielonko 2 Rozmowy telefoniczne, nagrywanie wiadomości Zamawianie posiłków w restauracji. 1. 2. 3. 4. 5. 2 11. ? 15. ? Zespół redakcyjny pierwszego Biuletynu Łańcuckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku Z okazji zbliżających się Świąt Zmartwychwstania Pańskiego Zarząd i Rada Programowa Łańcuckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku Składa Wszystkim Państwu bardzo serdeczne życzenia, bo jakże – Piękna jest radość w Święta, Ciepłe są myśli o bliskich, Niech pokój, miłość i szczęście Otoczy dzisiaj nas Wszystkich. Ten cudowny, pełen radości czas Niech wniesie w nasze serca Wiele miłości i pomyślności. Otylia Piechowska 11 AKTUALNOŚCI kulturalne BLOK MIEJSKIEGO DOMU KULTURY W ŁAŃCUCIE NewsArt - sztuka z ostatniej chwili Pod takim tytułem w dniu 24.02.2009 roku w budynku Filii Miejskiego Domu Kultury Łańcut – Podzwierzyniec odbyła się wystawa, którą otworzył kierownik Filii p. Aldeusz Hnat. Jest to wystawa prac Autorskiej Szkoły Rysunku i Malarstwa działającej przy MDK w Łańcucie prowadzonej pod kierunkiem artysty plastyka mgr Barbary Skałbani. Są to prace uzdolnionej młodzieży i dzieci mieszkających w Łańcucie i okolicach Wśród zaproszonych gości przybyli m.in.; Burmistrz Miasta Łańcuta pan Stanisław Gwizdak, Dyrektor MDK Łańcut pan Marek Krauz, Radni Miasta Łańcuta, rodzice uczniów Autorskiej Szkoły Rysunku i Malarstwa oraz młodzi artyści. W trakcie uroczystego otwarcia został odczytany list gratulacyjny pana Starosty Powiatu ŁańcuckiegoAdama Krzysztonia. Podczas wernisażu wystąpił pan Stanisław Kiełb z Kosiny, recytując wiersze własnego autorstwa. Prezentowane prace oddają w doskonały sposób wizję młodych artystów. Prace zachwycają swoją fantazją, pomysłowością oraz wykonaniem w różnych technikach malarskich. Po oficjalnej ceremonii otwarcia rozpoczęła się dyskusja na temat prezentowanych prac. Młodzi artyści zostali poczęstowani słodyczami i napojami ufundowanymi przez rodziców i MDK w Łańcucie Jesteśmy dumni, że nasze miasto może poszczycić się tak wieloma utalentowanymi dziećmi, które mają możliwość rozwoju swoich talentów. Wystawa prac czynna od 24.02.2009 - 10.03.2009 w godz. od 12.00-20.00 ( od wtorku do soboty w budynku filii MDK - Podzwierzyniec) Fot. E. Soński – wystawa NewsArt – sztuka z ostatniej chwili 12 kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI kulturalne BLOK MIEJSKIEJ BIBLIOTEKI PUBLICZNEJ W ŁAŃCUCIE Konkurs jednego wiersza pod hasłem „Miłość niejedno ma imię” w Miejskiej Bibliotece Publicznej. Współczesny świat ma wiele do zaoferowania młodym ludziom. Nowe technologie internetowe sprawiły, że wszystko jest w zasięgu dłoni w przeciągu kilku sekund. Rozwój współczesnego świata wytyczają zmiany techniczne i technologiczne o niespotykanej wcześniej dynamice i zasięgu. Czy młody człowiek mając do wyboru komputer i książkę, wybiera to drugie? Jakie znaczenie w tej nowej rzeczywistości ma dla młodych ludzi poezja? Czy ma jakiekolwiek? To trudne pytanie. I każdy ma własną odpowiedź. Czytanie poezji nie należy do popularnych rozrywek, ale: "Niektórzy lubią poezję Niektórzyczyli nie wszyscy. Nawet nie większość wszystkich, ale mniejszość. Nie licząc szkół, gdzie się musi, i samych poetów, będzie tych osób chyba dwie na tysiąc". Te słowa Wisławy Szymborskiej zrodzić się musiały z obserwacji życia, a także i własnych doświadczeń poetki. Czytanie poezji to przyjemność, niestety, dla mniejszości społeczeństwa. W dalszym ciągu sięga się po nią częściej z obowiązku szkolnego. Inaczej jest z twórcami poezji, dla nich to chleb powszedni i sens życia. Niestety, (a może na szczęście?) nie każdy może być poetą. Dnia 19.03.2009 roku w sali wystawowej Miejskiej Biblioteki Publicznej odbyło się uroczyste podsumowanie konkursu jednego wiersza, którego hasłem była sentencja „Miłość niejedno ma imię”. Konkurs był skierowany do uczniów szkół gimnazjalnych oraz średnich powiatu łańcuckiego. Nadesłano 76 wierszy: 46 gimnazjalnych oraz 30 ze szkół średnich z 17 szkół powiatu. Oceny konkursowych utworów dokonało jury w składzie: Przewodnicząca: prof. dr hab. Jadwiga Lizak, pracownik Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego, mgr Aneta Adamska, reżyser Teatru „Przedmieście”, starszy instruktor ds. Teatru Miejskiego Domu Kultury w Łańcucie, mgr Katarzyna Gwizdała, pracownik Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łańcucie. Każdy z nadesłanych wierszy opisywał własny, indywidualny obraz miłości: czasem była to refleksja nad naturą miłości, czasem próba definiowana miłości jako pojęcia, a najczęściej opis relacji między dziewczyną i chłopcem. Jury w swojej ocenie kierowało się głównie „wartością myśli oraz wartością estetyczną utworów ”. Wszystkie wiersze zostały ocenione według kryteriów określających dobry wiersz. W krytyce literackiej istnieje tzw. „dekalog dobrego wiersza”. Jego autorem jest Leszek Żuliński- polski krytyk literacki, poeta, publicysta, felietonista, który prowadząc „Pocztę literacką” w „Wiadomościach Kulturalnych”, stykał się z dużą ilością przeróżnych wierszy autorstwa początkujących poetów i na podstawie powtarzających się ciągle podobnych błędów, stworzył dziesięć przykazań dobrego wiersza. Brzmią one następująco: 1. Wiersz musi być wyrobem rzemieślniczym. 2. Wiersz powinien być nowatorski 3. Wiersz dąży do odkrywczości, gardzi banałem 4. Wiersz musi być autentyczny i wiarygodny 5. Wiersz musi- jak ptak- szybować na dwóch skrzydłach 6. Szlachetna prostota wiersza 7. Wiersz powinin być lakoniczny 8. Wiersz niechaj będzie niedosłowny, niedomówiony i otwarty 9. Wiersz powinien wyrastać z pokory. I nie wsydzić się pychy 10. Poeta poddaje się natchnieniu”. Każdy nagrodzony i wyróżniony wiersz został opatrzony indywidualną interpretacją i oceną. Nagrodzone wiersze zostały wyrecytowane przez Kingę Chmiel, Natalię Homę i Natalię Mazur- uczennice II Liceum Ogólnokształcącego w Zespole Szkół Nr 1 w Łańcucie. Gościem spotkania podsumowującego konkurs, była poetka pochodząca z Łańcuta, pani Aneta Sierżęga-Bester. Autorka tomiku wierszy pt. „Jestem Wiosną”, współautorka tomiku pt. „Dialog”, a także zdobywczyni wielu nagród w dziedzinie poezji. Autorka brała udział w wielu wieczorkach poetyckich w Polsce i w USA. Jej wiersze były publikowane w kilkunastu tytułach w kraju i zagranicą. Zajmowała się również pisaniem artykułów do prasy lokalnej i ogólnopolskiej. Spotkanie przebiegało w miłej atmosferze partnerskiej rozmowy. Poetka nawiązała dialog z laureatami konkursu, dotyczący zagadnień tworzenia wiersza. Poprzez pryzmat własnych doświadczeń literackich i własnych wierszy starała się przybliżyć rzemiosło poetyckie i uzmysłowić młodym ludziom jak ważną rolę spełnia czytanie. To dzięki niemu, każdy, a zwłaszcza poeta, nabywa umiejętności językowych. Tworzywem poezji jest język, dlatego poeta musi znać go od podszewki i umieć to wykorzystać. Poetka zachęcała również młodzież do prezentacji swoich osiągnięć poetyckich, zamiast chowania wierszy do szuflady, bo jak stwierdziła „szuflada jest pusta”. Fot. arch. Gość imprezy, poetka Aneta Sierżęga - Bester kwiecieñ-maj NR 40/2009 13 AKTUALNOŚCI kulturalne Laureaci konkursu: Kategoria I (młodzież szkół średnich): Miejsce 1. Anna Błachowicz- Wolny, II Liceum Ogólnokształcące w Zespole Szkół Nr 1 w Łańcucie, wiersz pt. „Możemy iść” Miejsce 2. Arkadiusz Szewczyk, Zespół Szkół Nr 2 im. Jana Kochanowskiego w Łańcucie, wiersz pt. „Łzy” Miejsce 3. Karol Zięba, I Liceum Ogólnokształcące w Łańcucie, wiersz pt. „Prośba” Wyróżnienia: 1. Magdalena Hankus, Zespół Szkół im. Tadeusza Kościuszki w Wysokiej, wiersz pt. „Nicość cierpienia” 2. Kamil Śliż, Zespół Szkół Nr 2 w Łańcucie, „Czas nasuwa chwilę kolejną…” Kategoria II (młodzież gimnazjalna): Miejsce 1. Paulina Szura, Gimnazjum w Zespole Szkół im. Jana Raka w Husowie, wiersz pt. „Kocham Cię” Miejsce 2. Jarosław Wojtas, Gimnazjum w Zespole Szkół w Medyni Głogowskiej, wiersz pt. „Miłość” Miejsce 3. Katarzyna Karakuła, Publiczne Gimnazjum Nr 1 w Łańcucie, wiersz pt. „Miłość niejedno ma imię” Wyróżnienie specjalne: Joanna Kiełb, Gimnazjum w Zespole Szkół w Białobrzegach, wiersz „Chodź, ściągnij płaszcz…” Wyróżnienia: 1. Katarzyna Balawejder, Gimnazjum im. Sług Bożych Rodziny Ulmów w Markowej, wiersz pt. „Powrót…” 2. Magdalena Furtak, III gimnazjum w Zespole Szkół im. Adama Mickiewicza w Żołyni, wiersz pt. „Oblicza miłość” 3. Katarzyna Bester, Publiczne Gimnazjum Nr 1 w Łańcucie, wiersz „Gdy dwoje…” 4. Aleksandra Karakuła, Publiczne Gim- 14 Fot. arch. Wręczenie nagród nazjum Nr 1 w Łańcucie, wiersz „W starym albumie mojej babci…” 5. Dawid Kot, Gimnazjum w Zespole Szkół w Medyni Głogowskiej, wiersz pt. „Czym jest miłość?” 6. Magdalena Szydełko, Publiczne Gimnazjum Nr 1 im. Kardynała Stanisława Wyszyńskiego, wiersz pt. „Historia niedopowiedziana”. Katarzyna Gwizdała MBP Łańcut Wiersze, które zajęły I miejsca w kategorii gimnazjum i szkoła średnia. Kategoria I (szkoły średnie) I miejsce Anna Błachowicz-Wolny "Możemy iść" spadając w dół nie patrząc pod nogi przewracamy myśli zakwaterowane w naszych głowach możemy iść przez niebo nie patrząc przed siebie drąc monologi przywiązane do języka możemy iśc przez niebo złotą tęczą piorunów rozlana po dywanie możemy iść przez niebo razem Kategoria II (Gimnazja) I miejsce - Paulina Szura "Kocham Cię" Kocham Cię myślą duszą sercem Kocham Cię za wszystko Chcesz wiedzieć? Kocham Cię za słowa które mi szepczesz do ucha I za te których nie wypowiadasz Kocham Cię gdy się rumienisz I gdy się ze mną kłócisz uparcie broniąc swoich racji Kocham Cię za oczy niebieskie jak błękit morza nad które mnie zabrałeś I za Twój uśmiech gdy mnie pocieszasz Nawet za łzy choć się ich wstydzisz I kocham Cię za herbatę którą mi przyrządzasz choć czasem zapominasz o cukrze Kocham Cię za wszystko co mi dałeś dajesz może dasz Ale najbardziej kocham Cię za to że JESTEŚ kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI kulturalne Promocja książki Zbigniewa Trześniowskiego „ Od Rzeszowa …” Legendy i opowieści regionu rzeszowskiego . Zbigniew Trześniowski, piewca dziejów miasta i okolic, rzetelny dokumentalista, autor licznych opracowań, od dzieciństwa pasjonował się różnymi opowieściami, których chętnie słuchał w długie jesienne wieczory w domu swojej ciotki. Spod Jego pióra wyszły m.in. „Didko spod kamiennego mostu: legendy, opowieści z Łańcuta i okolicy”, „W zakamarkach łańcuckiej okolicy; gawędy i opowiadania”. Pisarz poświęcił mnóstwo czasu wędrując po okolicznych wsiach, po to, by móc zebrać, spisać zachowane w pamięci mieszkańców opowieści o czasach minionych, o zdarzeniach czy losach różnych ludzi. Materiałem, który posłużył Autorowi do napisania książki „Od Rzeszowa …” stały się w znacznej części prace domowe uczniów, a dotyczące opowieści, podań, legend opowiedzianych przez dorosłych, które znalazły się w zbiorach Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łańcucie po śmierci regionalisty, miłośnika kultury ludowej - Jana Micała. Jakże cennym dokumentem okazały się te wypracowania uczniów z 1948 roku. Zespół bibliotekarzy wraz z dyrektor Anielą Szal zapoznał się z tymi materiałami w celu dokonania ich oceny, rzeczowego opracowania i przekazania do zbiorów specjalnych Czytelni. Znając już wcześniejszą twórczość Zbigniewa Trześniowskiego nasunęła się myśl, aby zachęcić Pisarza do zapoznania się z tym dość obszernym materiałem. Z wielką starannością wczytywał się Autor w udostępnione mu rękopisy, które przechowane przez dziesiątki lat stały się kopalnią wiedzy o zamierzchłej i niedawnej przeszłości, opowieściach o cudach i łaskach, najazdach tatarskich, duchach, zjawach itp. Pan Z. Trześniowski dokonał wyboru najciekawszych opowieści, które po odpowiednim opracowaniu zamieścił w publikacji „Od Rzeszowa …”. Wiele zamieszczonych w książce materiałów zawiera moralne wskazania, które i dzisiaj nie straciły na aktualności. Promocja książki zorganizowana w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Łańcucie odbyła się w niu 10 marca b.r., w której wzięła udział młodzież, czytelnicy, bibliotekarze i mieszkańcy miasta. Pani mgr Małgorzata Sońska - p.o. dyrektora MBP jak najserdeczniej powitała Pisarza oraz wszystkich uczestników spotkania i oddała głos młodzieży z Publicznego Gimnazjum Nr 1 w Łańcucie, która była współorganizatorem promocji książki. Była to wyjątkowa promocja, świetnie przygotowana przez uczniów pod opieką mgr Jadwigi Gurak-Noga. Młodzież czytała legendy związane z Łań- kwiecieñ-maj NR 40/2009 cutem i okolicznymi miejscowościami, korzystając z kopii rękopisów wypracowań uczniów z 1948 r., których oryginały są cennym dokumentem w zbiorach MBP, a dwoje uczniów prowadzących spotkanie w zwięzły i niezwykle przemyślany sposób przybliżyło zebranym sylwetkę i twórczość Z.Trześniowskiego. Dla podkreślenia czasu i treści legend uczniowie ubrani byli w odpowiednie stroje. Pisarz był mile zaskoczony i wzruszony tak przygotowanym spotkaniem przez organizatorów promocji. Zaproszony przez młodzież do zabrania głosu mówił o legendach jako starszej matce historii, które tworzy życie w konkretnym czasie i miejscu. Młodzież Pisarza o jego zainteresowania, działalność pisarską oraz o legendy, które są Jemu najbliższe. Podkreślił, iż inspiracją do wydania publikacji „Od Rzeszowa …” były właśnie wcześniej wspomniane zadania do- mowe uczniów. Zachęcał młodzież do zapoznawania się z opowieściami, legendami które niosą w sobie pewną mądrość, pouczenie. Pan Zbigniew Trześniowski podziękował organizatorom za zorganizowaną promocję książki oraz uczestnikom za tak liczny w niej udział. Młodzież wręczyła Pisarzowi kwiaty, życząc dalszej twórczej pracy i jak najlepszego zdrowia. Spotkanie upłynęło w miłej i serdecznej atmosferze. Nastąpił moment podpisywania książek zakupionych na stoisku, zorganizowanym przez Podkarpacki Instytut Książki w Rzeszowie - wydawcę książek Z. Trześniowskiego. Aniela Szal fot. arch. Promocja książki Zbigniewa Trześniowskiego 15 AKTUALNOŚCI kulturalne O czytelnictwie w bibliotekach publicznych powiatu łańcuckiego w 2008 roku W powiecie łańcuckim funkcjonuje 7 bibliotek gminnych i 25 filii bibliotecznych. Osobowość prawną posiadają: Miejska Biblioteka Publiczna w Łańcucie oraz Gminna Biblioteka Publiczna w Czarnej i Gminna Biblioteka Publiczna w Żołyni. W pozostałych gminach biblioteki zostały włączone do ośrodków kultury (centrów kultury). Łańcucka Książnica na mocy POROZUMIENIA Starosty Łańcuckiego i Burmistrza Miasta Łańcuta sprawuje nadzór merytoryczny nad bibliotekami w powiecie, prowadzi instruktaż, szkolenia i poradnictwo m.in. w zakresie organizacji i form pracy z czytelnikiem, gromadzenia i opracowywania zbiorów, działalności informacyjnej i komputeryzacji procesów bibliotecznych. Misją biblioteki publicznej jest świadczenie usług informacyjno-bibliotecznych społeczności lokalnej stosownie do jej potrzeb i zainteresowań, promowanie biblioteki i czytelnictwa w środowisku, które obsługuje (wsi, dzielnicy, gminy). Coraz częściej rozpowszechnia się przekonanie o pozytywnej funkcji materiałów czytelniczych i samego procesu czytania nie tylko w edukacji i kulturze, ale również w terapii. Książki są bowiem wielkim, często nie docenianym bogactwem wiedzy, ukazującym świat pełen tajemnic, przygód, fantazji i naukowych osiągnięć. Ważnym partnerem dla biblioteki publicznej jest szkoła. Biblioteka szkolna wspiera proces wychowawczy, a biblioteka publiczna zapewnia dostęp do wszelkiego rodzaju informacji, promuje wartości kultury narodowej, niesie pomoc w samokształceniu użytkowników, służy radą, pomocą czytelnikom w doborze odpowiedniej lektury, kształtuje czytelnictwo. Nauczyciele, bibliotekarze szkolni dzięki współpracy z bibliotekami publicznymi mogą zwiększyć czytelnictwo uczniów oraz poszerzyć zainteresowania sprawami kultury poprzez uczestnictwo młodzieży w wielu ciekawych imprezach czytelniczych organizowanych w bibliotekach publicznych. W pracy współczesnej biblioteki standardem staje się wykorzystanie technologii informatycznych . Kreatorem wszelkich działań winien być bibliotekarz a Jego sprzymierzeńcem - władze samorządowe. Czy tak jest? Pytanie pozostawiam otwarte, by tam gdzie współpraca pozostawia wiele do życzenia nastąpiła zmiana na lepsze wzajemne relacje. Ciasne lokale biblioteczne, niskie nakłady na zakup książek, ograniczone zatrudnienie, niskie albo żadne nakłady na komputeryzację procesów bibliotecznych w niektórych gminach w powiecie łańcuckim sprawiają , iż biblioteki te nie są w stanie zagwarantować 16 wysokiego poziomu usług, w tym także rozwoju czytelnictwa . Wiodącą instytucją kultury w powiecie łańcuckim jest Miejska Biblioteka Publiczna w Łańcucie, która posiada bogate zasoby zbiorów bibliotecznych: książek, czasopism, zbiorów specjalnych (regionaliów, płyt, dokumentów elektronicznych, „książki mówionej”). Jest w pełni skomputeryzowana, czytelnik ma dostęp do Internetu, bazy danych zbiorów MBP oraz filii. Bibliotekarze służą radą, pomocą użytkownikom w doborze lektury, udzielają im wszechstronnej informacji. Prowadzona jest systematyczna praca w zakresie uzupełniania i selekcji zbiorów bibliotecznych. Zespół bibliotekarzy śledzi rynek wydawniczy i organizuje co miesiąc zakup książek, kierując się potrzebami czytelników, a także profilem gromadzonych zbiorów i ich aktualizacją . W 2008 r. zarejestrowano w powiecie łańcuckim 17.194 czytelników. W poszczególnych gminach czytelnikami było: w Łańcucie - 7 148 osób na 17 936 mieszkańców, co stanowi 39,9%, w Gminie Białobrzegi - 1 492 czytelników na 8 299 mieszkańców tj. 17,9 %, w Gminie Czarna - 1 821 czytelników na 11 009 mieszkańców, tj. 16,5 %, w Gminie Łańcut - 3 303 czytelników na 20 739 mieszkańców, tj. 15,9 %, w Gminie Markowa - 1 431 czytelników na 6 685 mieszkańców, tj. 21,4 %, w Gminie Rakszawa - 652 czytelników na 7 328 mieszkańców, tj. 8,9 %, w Gminie Żołynia - 1 347 czytelników na 6 788 mieszkańców, tj.19,8 % Jak z powyższych danych wynika należy podjąć odpowiednie działania w celu zainteresowania większej liczby mieszkańców korzystaniem z zasobów naszych „skarbnic wiedzy”. Znaczny spadek liczby czytelników nastąpił w gminach wiejskich: Rakszawie o 278 osób i Łańcucie o 145 osób. Wypożyczono do domu ogółem 355.114 książek, 8.904 egz. bieżących numerów czasopism, a w Łańcucie 569 tytułów „książki mówionej”. Spadek wypożyczeń miał miejsce w Łańcucie i gminach wiejskich: Rakszawie, Żołyni, Białobrzegach, Łańcucie-wsi, Czarnej. Wzrost wypożyczeń nastąpił jedynie w Gminie Markowa. Analizując te wyniki spotkałam się z argumentacją bibliotekarzy, którzy twierdzą, iż odeszło wielu czytelników w podeszłym wieku, dla których książka była najlepszym sposobem na wypełnienie czasu wolnego, pojawili się też czytelnicy jednej książki niezbędnej w celach edukacyjnych, jak też gros czytelników zainteresowanych nowościami wydawniczymi, na które oczekują w Łańcucie nawet po 2- 3 miesiące z uwagi na ograniczone ilościowo zakupy danego tytułu. Cenne zbiory biblioteczne: encyklopedie, słowniki, wydawnictwa z różnych dziedzin wiedzy, dokumenty o regionie, czasopisma oprawne i bieżące udostępniane są na miejscu w czytelniach i kącikach czytelnianych do bezpośredniego korzystania przez użytkowników. W skali powiatu zarejestrowano 36 208 odwiedzin, udostępniono 24 593 wol. książek i czasopism oprawnych oraz 45 412 egz. czasopism bieżących. Wzrost odwiedzin i udostępnionych zbiorów nastąpił jedynie w Gminie Białobrzegi. Pewien wpływ na modyfikację zachowań czytelniczych ma telewizja, a przede wszystkim Internet. Młodzież często ucieka się do korzystania z informacji zamieszczanych na stronach internetowych. Podobnie sytuacja wygląda z udostępnianiem zbiorów w czytelniach. Użytkownicy otrzymują w bibliotece bogatą literaturę na interesujący ich temat i zamiast przychodzić kilkakrotnie do czytelni kserują potrzebne im materiały, co ma niewątpliwie negatywny wpływ na wyniki czytelnicze. Jednym z czynników mającym wpływ na rozwój czytelnictwa, wzrost liczby wypożyczeń jest systematyczny dopływ nowości wydawniczych do biblioteki. Czytelnicy śledzą też rynek wydawniczy i przychodząc do biblioteki pytają o konkretne tytuły, częściej odwiedzają te instytucje, dzieląc się swoimi wrażeniami, uwagami jakie im towarzyszyły podczas czytania Środki na zakup książek w gminach wiejskich są jednak bardzo ograniczone, co powoduje, że zakupy organizowane są bardzo rzadko, a ich ilość jest niewystarczająca w stosunku do potrzeb czytelników. Z pomocą bibliotekom przyszło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, które w ramach programu operacyjnego „Promocja czytelnictwa” dofinansowuje zakup nowości wydawniczych. Niewielkie wsparcie finansowe uzyskują biblioteki z dotacji powiatowej przekazywanej Miejskiej Bibliotece Publicznej na realizację zadań objętych POROZUMIENIEM. Wydatki na zakup książek w poszczególnych gminach wiejskich przedstawiały się następująco: w Gminie Białobrzegi dla 6 bibliotek - 6.295 zł. ( dotacja MKiDN - 7 .500 zł.) , w Gminie Czarna dla 6 bibliotek 13.000 zł. (dot. MKiDN 10.000 zł.) w Gminie Łańcut dla 9 ibliotek - 9.998 zł. ( dot. MKiDN - 13.000 zł. ), w Gminie Markowa dla 3 bibliotek kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI kulturalne 5.090 zł. (dot. MKiDN - 8.000 zł. ) , w Gminie Rakszawa dla 3 bibliotek - 5.000 zł. (dot. MKiDN -7.000 zł.) i w Gminie Żołynia dla 2 bibliotek - 10.439 zł. ( dot. MKiDN - 8.000 zł.) . Łatwo jest więc obliczyć jakie środki własne przeznaczone zostały na zakup książek dla poszczególnych bibliotek w gminie. Wsparcie zakupu książek przez MKiDN częściowo wzbogaciło zbiory bibliotek o najbardziej potrzebne czytelnikom wydawnictwa. Dopływ nowości do bibliotek jest jednym z zasadniczych warunków jej atrakcyjności dla czytelników, a tym samym podstawowym czynnikiem stymulującym zasięg jej oddziaływania społecznego. Z takim zrozumieniem u władz samorządowych i Rady Miasta spotyka się Łańcucka Książnica, w której na zakup książek i zbiorów specjalnych w 2008 r. przeznaczono kwotę 46 862 zł., a z MKiDN z uwagi na wysoki wskaźnik liczby czytelników uzyskała dofinansowanie w wysokości 24 000 zł Analizując strukturę czytelników według zajęcia dzieci i młodzież ucząca się stanowią w powiecie 54,9%, studenci - 9,3 %, pracownicy umysłowi -13,4%, niezatrudnieni 14,1%. Dane te wskazują jak ważnym zadaniem dla bibliotek jest zapewnienie odpowiedniej literatury dla dzieci i młodzieży oraz studentów, którzy stanowią 64,2% ogółu czytelników odwiedza-jących biblioteki publiczne w powiecie łańcuckim. W celu promocji biblioteki i czytelnictwa bibliotekarze organizują różnego rodzaju imprezy: konkursy czytelnicze, spotkania autorskie, pogadanki, odczyty, dyskusje nad książką, promocje książek rodzimych pisarzy, wystawy tematyczne, prac plastycznych uczniów, wernisaże wystaw, spotkania dzieci z ludźmi różnych zawodów połączone z głośnym czytaniem utworów .Nikt nie rodzi się czytelnikiem. Czytelnika trzeba wychować. Czynią to m.in. bibliotekarze, rejestrując na czytelników biblioteki dzieci nawet przed ukończeniem pierwszego roku życia. Czekają na nich odpowiednie książeczki , książki - zabawki, które rodzice czy dziadkowie chętnie wypożyczają Biblioteka powinna być wizytówką danej miejscowości, miejscem atrakcyjnym dla czytelnika, centrum informacji, edukacji i kultury .Warto więc uczynić wszystko aby biblioteki wiejskie stały się instytucjami nowoczesnymi. W gestii samorządów lokalnych pozostaje odpowiedzialność za biblioteki publiczne za ich optymalne przystosowanie zasobów i organizację do potrzeb miejscowej społeczności. Środki wydane na biblioteki i kulturę to najlepsza i najbardziej efektywna inwestycja w rozwój miasta, wsi i regionu. Aniela Szal Gawędy o łańcuckich rodzinach… Rodzina Madeyskich RODZINA MADEYSKICH Jan Onufry Madeyski Marianna Romanowska Edmund Madeyski (1842-1928) Konstancja Madeyska (1837-1861) Feliks Gałziński Aniela Madeyska (1839) Franciszek Madeyski Monika Wysłocka (1809 - 1880) Józef Madeyski (1848-1873) Marek Madeyski (1859) Adam Madeyski (1857) Felicjan Madeyski (1813-1888) Joanna Brill (1817-1895) Filipiana Joanna Madeyska (1856) Jan Józef Chmielewski (1843-1879) Stanisław W. H. Wolf Ignacy Madeyski (1853) Wiktoria Madeyska (1846-1921) Józef Gaweł Elżbieta Madeyska Faustyna Madeyska (1848-1931) Marceli Ferdynand Madeyski (1822-1886) Rozalia Kulikowa kwiecieñ-maj NR 40/2009 Franciszek Gałziński (1863) Maria Felicja Gałzińska (1857) Henryk Antoni Gałziński (1849 -1881) Kazimierz Józef Gałziński (1856) Stanisław Chmielewski (1876-1878) Herb szlachecki Poraj Szlachecka to rodzina herbu Poraj czyli Róża (w polu czerwonym pięciopłatkowa srebrna róża o liściach zielonych, w koronie to samo), zaistniała w Łańcucie zapewne dzięki Felicjanowi MadeyskiemuPoraj (1813-1888) rządcy dóbr hrabiów Potockich, konkretnie majątków łańcuckich oraz łąckich. Był on prawdopodobnie synem Jana Onufrego Madeyskiego komisarza dóbr leżajskich i Marianny z Romanowskich (c. Marcina), których z kolei inny syn - Marceli Ferdynand, zresztą podobnie jak i wspomniany ich ojciec Onufry, także w znacznym stopniu z Łańcutem był związany, o czym jeszcze wspomni się dalej. Felicjan Madeyski-Poraj ożeniony był z Joanną z Brilów (1817-1895) czy też z Bryllów, jak podają niektóre źródła. W rodzinie tej urodziły się na pewno: córka Konstancja (1837), syn Ignacy (1853), córka Filipina Joanna (Johanna) (1856), syn Adam (1857), syn Marek (1859) oraz prawdopodobnie córka Józefa (1848-1873). 17 AKTUALNOŚCI kulturalne O wymienionych przed momentem Ignacym, Adamie i Marku Madeyskich, a także o zmarłej w wieku 25 lat w Łańcucie w dniu 16.12.1873 roku ich siostrze Józefie brak jest bliższych wiadomości. Natomiast Filipina Joanna Madeyska (1856) w 1876 roku została żoną Jana Józefa Chmielewskiego (1843-1879), syna Floriana i Karoliny z Niemczyckich. A z tego związku urodził się im syn Stanisław Chmielewski (1876-1878). Po śmierci męża Filipina Joanna z Madeyskich, w 1880 roku wyszła ponownie za mąż, tym razem za Stanisława Wincentego Henryka Wolffa (1850), s. Feliksa i Kamili z Miłkowskich, właścicieli dóbr ziemskich. Z kolei Konstancja Madeyska (1837-1861) - w 1855 roku została żoną Feliksa Gałzińskiego (1827), syna Grzegorza i Anny z Szymonowiczów z Bud Łańcuckich. Z tego związku małżeńskiego na świat przyszło dwoje dzieci. Byli to - syn Kazimierz Konstanty Gałziński (1856) i córka Marianna Felicja Gałzińska (1857), która w 1878 roku została żoną Henryka Antoniego Gadzińskiego (1827-1881), syna Antoniego i Anny Blacke rządców majątku najpierw w Krasnem, a potem w Wysokiej Łańcuckiej. Jednak jak widać z powyższego Konstancja z Madeyskich Gałzińska przeżyła w małżeństwie zaledwie sześć lat. Po jej śmierci Feliks Gałziński wnet ożenił się ponownie w roku 1862, tym razem z Anielą (1839), córką Franciszka Madeyskiego i Moniki Wysłockiej (1809-1880), urodzoną w Nowosiółkach k/Sambora. Przy tym siostrą ks. Edmunda Poraj-Madeyskiego (1842-1928), późniejszego długoletniego proboszcza w Wysokiej Łańcuckiej. A w tej rodzinie był na pewno urodzony w 1863 roku syn Franciszek Gałziński. Nestor tej rodziny w Łańcucie - Felicjan Madeyski-Poraj już jako emerytowany generalny rządca dóbr łańcuckich i łąckich zmarł w Łańcucie 12.08.1888 r., w 76 roku swego zacnego żywota, a na tutejszy cmentarz odprowadzał go m.in. spowinowacony z rodziną ks. Stasicki, dziekan sanocki i proboszcz w Jaćmierzu. Wdowa po Felicjanie Joanna z Brilów Madeyska zmarła z kolei w Krakowie 27.09.1895 r., ale pochowana została w Łańcucie, obok męża i swej matki Anny Bryll, która przeżywszy 77 lat zmarła w Łańcucie 30.12.1862 r. Trzeba jeszcze wrócić na chwilę do wspomnianego na wstępie Marcelego Ferdynanda Madeyskiego (1822-1886). Był on wziętym adwokatem posiadającym kancelarię prawniczą najpierw w Samborze, a potem we Lwowie. Ożeniony z Rozalią z Kulikowskich miał na pewno trzy córki: Wiktorię, Faustynę i Elżbietę. Urodzona w Samborze Wiktoria Madeyska (1846-1921), w 1864 roku wyszła za mąż za c. k. poczmistrza w Łańcucie Józefa Gawła (1834), syna Wojciecha i Teresy z Śliwińskich, urodzonego w Głogowie Małopolskim, także późniejszego burmistrza m. Łańcuta. Jej siostra Faustyna Madeyska, urodzona również w Samborze około 1848 18 Fot. arch. Kaplica grobowa rodziny Poraj - Madejskich w Łańcucie roku, pozostała w stanie wolnym i była z zawodu nauczycielką, w tym też dyrektorką szkoły w Samborze. Zmarła ona w Łańcucie 3.05.1931 r. Trudno ustalić jakie było pokrewieństwo z Felicjanem ale zapewne bardzo bliskie, kolejnego rządcy generalnego dóbr łańcuckich i inspektora dóbr podelwowskich (comissarii ordinatiae) Karola Madeyskiego, który w 1861 roku zawarł związek małżeński z Felicją Stasicką (1839-1902), i których syn Stefan (1873) malarz (pictor) zmarł w Łańcucie 29.10.1892 r. Czy też rządcy kluczowego Alojzego Madeyskiego (1844), żonatego trzykrotnie w 1873 r. z Heleną Serdyńską, w 1882 z Ibernyką Maly i w 1888 z Józefą Januszewicz. W tym ostatnim związku małżeńskim urodziła się w 1887 r. w Przemyślanach córka Maria Kazimiera, która potem wyszła za mąż za oficjalistę łańcuckiej ordynacji Zdzisława Obrębskiego (1875), syna Józefa i Marianny z Bieberów z Sokala. Na cmentarzu łańcuckim zachowała się do tej pory, chociaż jest już bardzo zniszczona, kaplica grobowa rodziny Poraj-Madeyskich, kryjąca szczątki Felicjana, jego żony Joanny z Brilów, teściowej Anny Bryll, córki Józefy i wnuczka Stasia Chmielewskiego. Potwierdzają to wmurowane w ścianę kaplicy epitafia. Jest tutaj także tablica z napisem „Ku uczczeniu pamięci zasłużonej Prezydentki Sodalicji Mariańskiej ś. p. Faustyny Poraj-Madeyskiej b. dyrektorki szkoły powszechnej w Samborze zmarłej 3.05.1931 r. w Łańcucie Sodalicja Mariańska.” Obok kaplicy znajdują się też groby innych zmarłych osób z tej rodziny… Zbigniew Trześniowski kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI kulturalne Łańcuckie place i ulice… Na deptaku w …Łańcucie. Deptak - to właściwie wydzielony teren spacerowy w znanych kurortach, ale było też tak nazywane kiedyś pewne miejsce w Łańcucie. Była to szeroka ścieżka łącząca ul. Grunwaldzką z ul. Polną, zazwyczaj tłumnie używana bowiem stanowiła ona dogodne dojście z miasta do stacji kolejowej. A przecież wcześniej, jeszcze w latach czterdziestych i pięćdziesiątych ub. w. a nawet i późniejszych, kolej była najpopularniejszym środkiem lokomocji, zwłaszcza dla wielu osób z Łańcuta dojeżdżających do pracy czy do szkół w Rzeszowie. Ścieżka ta odchodząca od ul. Grunwaldzkiej w jej dolnej części, tuż poza posesją rodziny Kolków, była traktem dosyć szerokim o wyżwirowanej w miarę równej powierzchni, przy tym obsadzona była dwoma rzędami jesionów. Biegła z wspomnianego miejsca skręcając ku północy lekkim łukiem. Wkopane w ziemię słupki, na jej początku od ul Grunwaldzkiej oraz przy jej końcu od strony ulicy Polnej, uniemożliwiały wjazdu na nią furmanek, a więc przejść nią można było jedynie pieszo, czy też ewentualnie przejechać tędy rowerem, stąd zapewne też wspomniana jej popularna nazwa „deptak” (czasem żartobliwie zwane „dreptakiem”). Poza mostem na potoku Mikośka, znajdującym się blisko początku „deptaka” od strony ul. Grunwaldzkiej, za głębokim miejscami rowem po jego północno wschodniej stronie znajdowały się obiekty folwarku Dolne. Były to masywne i spore budynki znajdujących się tam chlewni i stacji maszyn, ale wśród nich był także zabytkowy budynek dworku, istniejący zresztą do dzisiaj. Po przeciwnej południowo-zachodniej stronie ścieżki za wspomnianym mostem, także za rowem znajdował się obszar pól ornych, zapewne niegdyś folwarcznych przekazanych potem w użytkowanie sprowadzonym do Łańcuta SS Boromeuszkom. To tutaj w czasie okupacji hitlerowskiej wczesnym latem 1943 roku, w rosnącym na tym polu zbożu znaleziono zwłoki zabitego niemieckiego żandarma Karla Valty, co miało podobno stać potem bezpośrednią przyczyną tragicznej pacyfikacji miasta Łańcuta przez okupanta, dokonanej w dniu 5.07.1943 roku przy użyciu znacznych sił wojskowych i policyjnych. Pola orne były tu niemal do połowy lat pięćdziesiątych ub. w. Potem jednak żywiołowo rozwijające się miasto łaknęło coraz to nowych obszarów pod budownictwo kwiecieñ-maj NR 40/2009 Fot. arch. - Budowa ulicy Żeromskiego - w miejscu dawnego deptaku. mieszkalne. Zajęto pod nie także i te użytkowane wcześniej przez Siostry Boromeuszki tereny, które wówczas podzielono na działki budowlane z przeznaczeniem pod budownictwo indywidualne, w zasadzie pod domy jednorodzinne. Bezpośrednio przy samym deptaku wzdłuż niego, po jego południowo-zachodniej stronie, wydzielono takich budowlanych działek kilka. A ludzie którzy je otrzymali wnet przystąpili na nich do wznoszenia swoich domów. Na nie więc trzeba było dostarczać materiały budowlane, tymczasem innej drogi poza „deptakiem” tutaj nie było. Usunięto więc wspomniane słupki blokujące wjazd na ścieżkę i wykorzystując jej szerokość, zamieniono ją w drogę dojazdową do wymienionych przed chwilą parceli. Działo się to pod koniec lat pięćdziesiątych ub. w. No, a potem był już tylko przysłowiowy jeden krok do powstania tutaj ulicy. I faktycznie taką wnet tutaj utworzono, po przez dalsze poszerzeniu tego traktu, zwłaszcza kosztem terenu wspomnianego folwarku. Ten po wojnie przecież istnieć przestał zamieniony wówczas na bazę szkoleniową Szkoły Mechanizacji Rolnictwa. A kiedy i tą po latach przeniesiono do nowych obiektów na terenie dawnego folwarku Górne, tenże obszar przy dawnym „deptaku” zajęły zakłady spirytusowe, i posiadają go do dzisiaj. A kiedy wspomniana przed momentem ulica już tutaj powstała - uchwałą Miejskiej Rady Narodowej nadano też jej wnet nazwę, powołując na jej patrona Stefana Żeromskiego. W nowych postawionych jednorodzinnych domach zamieszkały wtedy przy niej m. in. rodziny: Zdzisława Kolka, Marii z Chrapustów Smyrskiej, Stanisława Rybińskiego i Filipiny z Rzeszutków, Tadeusza Bylaka i Moniki z Jaroszów, Antoniego i Aleksandry Rzeszutków, Bolesława i Stanisławy Pączków, czy Józefa Kuziary. Zapewne warto tutaj dodać jeszcze nieco wiadomości o jednej z pierwszych mieszkanek ulicy Żeromskiego, a to o wymienionej przed chwilą Marii z Chrapustów Smyrskiej (1929-2000), postaci dosyć znanej w Łańcucie i szanowanej tu. Dzielna ta osoba jako kilkunastoletnia dziewczyna przybyła do Łańcuta wraz z matką Julią z Lubińskich Chrapustową (1899-1974), a także z babcią Marią z Gajerów Lubińską (1871-1946). Na Kresach, w miejscowości Morszyn Zdrój koło Stryja kobiety te pozostawiły rodzinny dom. Piękny pensjonat znajdujący się w tamtej uzdrowiskowej miejscowości, odwiedzany często w okresie wakacji przez znanych lwowskich profesorów. Tam też na Kresach zostały groby ich męża i ojca przed wojną funkcjonariusza Policji Państwowej, oraz syna i brata w czasie okupacji żołnierza A.K. poległego w walce. Zaś one, porwane prądem wraz z innymi uchodźcami lat 1944-1945, uszły z tamtych swych rodzinnych stron niebezpiecznych wówczas, by zatrzymać się już na stałe w Łańcucie. Tutaj Maria Chrapustówna ukończyła szkołę średnią Liceum Handlowe i potem pracowała długo jako główna księgowa najpierw w Spółdzielni PLiA „Cepelia” potem w Wielobranżowej Spółdzielni Pracy. Wreszcie, już po swym zamążpójściu za Kazimierza Smyrskiego z Rzeszowa, także w Miejskim Przedsiębiorstwie Gospodarki Komunalnej, skąd w 1981 roku przeszła na emeryturę. Jednak nie tyle jej długoletnia rzetelna praca zawodowa - ile właśnie trud włożono przez tą dwudziestokilkuletnią wówczas osobę pannę do tego, w budowę własnego domu tu na 19 AKTUALNOŚCI kulturalne działce otrzymanej przy „deptaku” - godzien był podziwu i najwyższego uznania. Rozumieją to doskonale zwłaszcza ci, którzy znają realia tamtych trudnych czasów. Wydaje się więc, że warto było o tym teraz choć krótko wspomnieć… Stefan Żeromski - urodził się w 1864 r. a zmarł w 1924 r. Powieściopisarz, nowelista, dramaturg, publicysta. Ważne miejsce w jego twórczości zajmuje problem krzywdy społecznej, wrażliwość na cierpienie i protest przeciwko obojętności, poszukiwanie sposobów rozwiązywania konfliktów i naprawy sytuacji społecznej. Problemy moralne i społeczne splatają się ze sprawą walki o niepodległość, to też znaczną część swej twórczości poświęcił powstaniu styczniowemu oraz wojnom napoleońskim. Zaangażowanie w walce o sprawiedliwość społeczną i szacunek do tradycji walk narodowowyzwoleńczych zadecydowały o wielkim autorytecie Żeromskiego. Jak widać doceniono to też w naszym mieście, nazywając właśnie jedną z ulic jego imieniem… Zbigniew Trześniowski Łańcut - miejsca niezwykłe, cz. I Straszny dwór Historia obdarzyła nasze miasto dużą liczbą ciekawych wydarzeń. Mieszkało tu i działało wielu niezwykłych ludzi. Obecnie starsze pokolenie mieszczan stosunkowo dobrze zna przeszłość rodzinnej miejscowości, tym bardziej, że można ją przeczytać zarówno w formie prac historycznych, jak też dzieł literackich. Ale czy młodsze pokolenie jest równie zainteresowane tym tematem? Sądzę, że dla młodzieży także pasjonujące może być odkrywanie tych opowieści, które w niczym nie ustępują współczesnym filmom akcji, zawierają modny nastrój horroru, bogate są w wątki erotyczne, a przy tym przewyższają fikcję literacką swoją autentycznością. Oprócz dawnego kolorytu obyczajowego mają one jeszcze jedną zaletę. Stojąc w tym samym miejscu, które przed wiekami było świadkiem rozgrywających się dramatów, można lepiej je zrozumieć, a nawet odnaleźć ich ślady. Na początek przytoczę opowieść o rodzinie Diabła Łańcuckiego w tym okresie, który związany jest z Domem Wenczkowskim zamieszkałym przez nich po spaleniu w 1608 r. starego zamku. Dom ten wybudowany pod koniec XVI w. był obszerny, murowany, z wysuniętym od ulicy podcieniem, na piętrze miał sień, obok sklepioną salę kramu, komorę, może też izbę, na piętrze zaś komnaty mieszkalne. W piwnicach wówczas nazywanych sklepami (od sklepień) był skład towarów, bowiem Andrzej Wenczek trudnił się kupiectwem. Żonaty z Anną Stetmanówną, posażną panną, sam do większych bogaczy należał. Świadczył o tym dom, nie tylko 20 duży, ale zapewne w renesansowym stylu ozdobiony, niewątpliwie podobny do kamienicy Orsettich w Jarosławiu, też w tym czasie wybudowanej. Taka budowla odpowiadała wymaganiom szlacheckiej rodziny. Zresztą także sąsiednie drewniane domy zajął Stadnicki na pomieszczenia dla służby, a niektóre zamienił w stajnie dla koni. Oczywiście nie kupił kamienicy. Tak się złożyło, że w 1607 r. zmarł na morowe powietrze syn Wenczka, Andrzej (młodszy). Tuż przed najazdem wojsk Opalińskiego na Łańcut zmarł osamotniony w wielkim domu ojciec. Zgodnie z prawem kaduka mógł właściciel Miasta przejąć dobra poddanych, którzy nie zostawili spadkobierców. Miał stary Wenczek jeszcze trzy zamężne córki, ale o tym Diabeł nawet słyszeć nie chciał. Po zaadaptowaniu na swój dwór całego południowo wschodniego kwartału Miasta (dziś pl. Sobieskiego) sprowadził Stadnicki swą rodzinę czasowo umieszczoną w Wojutyczach. Odtąd już nie na wzgórzu zamkowym, ale w samym środku Miasta, w ulicy prowadzącej z Rynku do Bramy Murowanej, rozgrywały się sceny z życia Diabląt. Opisał je dokładnie Władysław Łoziński w klasycznym dziś opracowaniu „Prawem i Lewem”, tutaj tylko w dużym skrócie przypomnę najważniejsze fakty. Stary Diabeł prowadząc dalsze wojny z sąsiadami zginął pod Tarnawą z rąk żołnierzy Opalińskiego w 1610 r. Wkrótce wdowę z dziećmi niespodziewanie napadli, wyrzucili z domu i włości łańcuckich Łukasz i Zofia Sieneńscy. Byli oni krewnymi Anny z Sienieńskich i Krzysztofa Pileckiego, poprzednich właścicieli Łańcuta. Powołując się na nieuregulowany do końca akt sprzedaży dóbr w 1586 r. uznali, że mają prawo do tego majątku. Swoją niepohamowaną chciwość ujawnili przeprowadzając „rewizję” w mieszczańskich domach i zabierając wszystkie cenne rzeczy, ich zdaniem należące do Stadnickiego. Był to rozbój w biały dzień z użyciem zbrojnego oddziału. Wdowa po Diable nie była kobietą słabą i dającą się zastraszyć. W tym samym roku udało się jej zebrać pomoc krewnych i przyjaciół męża i na czele 200 zbrojnych przyjechała do Łańcuta, sforsowała zamknięte przed nią miejskie obwarowania i zdobyła szturmem kamienicę Wenczkowską bronioną przez ludzi Sienieńskiego. Dalsza „wojna” obu rodzin rozgrywała się w sądzie. Tu także szala zwycięstwa przechyliła się raczej na stronę wdowy. Mieli bowiem Stadniccy swego „wiernego sługę” Jana Zegarta. Literatura stworzyła fałszywy obraz tego człowieka, posłusznego wykonawcy rozkazów jaśnie pana, bijącego się w sprawie do ostatniego tchu, rębajły. Takich co sprawnie machają szabelką mieli Stadniccy na kopy, gdy jeden zginął, łatwo było znaleźć następnego. Ale Zegart był wyjątkowy, jedyny i niezastąpiony, choć nie z troskliwości i sympatii stał u boku Diabła. Kim zatem był? Jan w cechowym systemie wyuczył się na mistrza krawieckiego, pochodził jednak z wojewódzkiego rodu i w rodzinnym domu poznał wszelkie tajniki funkcjonowania prawa. Był jeszcze młody, ale już żonaty z wnuczką Wenczka Zuzanną Albinoską. Po śmierci wuja żony Andrzeja (młodszego), przejął po nim etat „pisarza prowentowego” u Stadnickich, czyli funkcję księgowego i administratora dóbr, jakbyśmy dziś powiedzieli. Jakie targały nim uczucia, gdy diabelska rodzina zagnieździła się w kamienicy, której część należała się jego żonie? Czy miał odwagę stanąć w obronie drugiego wuja Zuzanny Grzegorza Szydłowskiego oszukanego i prześladowanego przez Diabła? Pewnie nie. Przecież wszyscy mieszczanie, tłumiąc żal i gniew, milczeli wówczas. Z polecenia dziedzica pisząc skargi sądowe na jego wrogów; Korniakta, Ligęzę, Opalińskich, Sienieńskich dawał chyba upust własnemu poczuciu krzywdy, co sprawiło, że był w tych pismach bardzo kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI kulturalne przekonywujący. Literatura stworzyła jeszcze jeden mit, opisując, że w dowód wdzięczności za długoletnią służbę Stanisław Stadnicki wystarał się dla niego o tytuł szlachecki. Prawda jest taka, że Zegart zatrudniony w 1607 r. już po roku lub dwóch tytuł taki z poręczenia Diabła otrzymał, po to by skuteczniej mógł go bronić przed sąsiadami szlacheckimi. Cóż warte było to szlachectwo, można się dziś zastanawiać? Wówczas zapewniał ono zbyt dużą swobodę, chroniąc nawet zbrodniarzy przed sprawiedliwością. Wracając do spraw rozgrywających się w kamienicy Wenczkowskiej, opowiedzieć należy najpierw o rządach wdowy Stadnickiej. Uważano, że wcześniej aktywnie sekundowała ona mężowi w konfliktach sąsiedzkich. Gdy została sama, broniąc majątku potrafiła skutecznie działać nawet w zbrojnych starciach. Okazała jednak kilka pozytywnych cech. Dwóch starszych jej synów wziął na wychowanie stryj Marcin Stadnicki, ona jednak najpierw ściągnęła do Łańcuta młodszego Zygmunta, pod pretekstem jego leczenia, a potem po dłuższych przygotowaniach wykradła też Władysława. Rodzina znów w komplecie mogła zamieszkać w Łańcucie, nie da się jednak powiedzieć, że żyła w zgodzie. Energiczna wdowa znalazła wkrótce drugą miłość swego żywota. Wybrańcem był pułkownik Ludwik Poniatowski, przedstawiciel anarchii wojskowej, zaprawiony w bojach, twardy i odważny. Nie ryzykował on jednak zawarcia małżeństwa w Łańcucie, lecz upozorował w 1614 r. porwanie i wziął ślub w innej miejscowości. Młodym Diablętom już wyrastały rogi, wkrótce posłaniec zaniósł matce 30 grzywien posagu z szyderstwem i zakazem powrotu do Łańcuta. Wkrótce bracia Władysław i Zygmunt (Staś był jeszcze małoletni) pokazali, że są tak samo chciwi i okrutni jak ojciec. O ich rozbojach pisać tu nie będę, zajmując się tylko rodzinnymi konfliktami. Gdy matka należną jej część majętności łańcuckiej zamieniła ze Stanisławem Lubomirskim na dobra żurawickie i tam zamieszkała z mężem i córką Felicjaną „porwaną” wraz z nią, synowie zaczęli „krążyć” wokół siostry w obawie, że upomni się o spadek po ojcu. Po czterech latach takiego polowania udało im się dopaść przejeżdżającą przez Rakszawę matkę, z powozu której wywlekli Felicjanę. Poniatowska ledwie z życiem uszła. W kamienicy Wenczkowskiej siostra trzymana była jak więzień, zastraszana, dręczona i zapewne bita. Po pewnym czasie zgodziła się podpisać zrzeczenie z praw majątkowych. Zrozpaczona matka w niedługim czasie zmarła. Ojczym pozbawiony został wszystkiego co mu zostawiła. W Żurawicy kwiecieñ-maj NR 40/2009 zamieszkał młodszy z braci Zygmunt, zabrał tam ze sobą „niewolnicę” Felicjanę. Despotyczny, gwałtowny i okrutny brat zakochał się niebawem w mężatce, pięknej Izabeli Cieszanowskiej. Ona darzyła go równie namiętnym uczuciem, razem zaplanowali prowokację, w której zginął jej mąż i wkrótce stanęli przed ołtarzem. Felicjana żyjąc o głodzie, w poniżeniu, znosić musiała jeszcze bratową, która stroiła się w suknie, przez matkę kiedyś szykowane dla niej, używała sprzętów, tkanin i naczyń zgromadzonych na jej posag. By nie zawadzała w domu, oddalił ją Zygmunt do Baranówki, majątku kuzyna. Tam rozchorowała się na chorobę skóry głowy, zwaną kołtunem. Mimo tak poważnego uszczerbku na zdrowiu i urodzie znalazł się chętny do jej poślubienia. Piotr Cieciszowski, podobny jak Stadniccy zabijaka, zaplanował brawurową akcję porwania. Wypatrzył dobry moment, gdy bracia opuścili Łańcut i Żurawicę. Dysponując 300 zbrojnymi, jedną grupę wysłał by zdobyła Łańcut i przygotowała wesele we Dworze Wenczkowskim. Druga grupa zajęła w tym czasie Żurawicę, sam w małej eskorcie odbił Felicjanę z Bratówki, dowiózł do Łańcuta i tam stanął z nią przed ołtarzem. Po uczcie państwo młodzi wyjechali do Żurawicy, by zaznaczyć, że to ich majętność. Przewidujący Cieciszowski nie zabawił tam długo, skrył się we własnym obronnym zameczku w Zaderewcu. Choć tak dobrze zaplanował swe działania, nie docenił furii jaka ogarnęła braci żony. Zwaliły się wkrótce na zameczek watahy Diabląt, stare mury nie wytrzymały uderzenia. Felicjana niebawem znów jechała związana na wozie, na drugim w stronę Łańcuta wieziony był w pętach jej mąż. Kamienica Wenczkowska ponownie stała się więzieniem, miejscem brutalnych „przesłuchań”, przekonywania Cieciszowskich do zrzeczenia się majątku. Gdy ulegli i podpisali dokumenty, łaskawie ich wypuszczono. Felicjana już nigdy nie zaznała szczęścia, małżeństwo okazało się kolejną „niewolą”. Po kilku próbach udało się jej uwolnić, procesy z mężem nie dawały jej jednak spokoju. Ostateczne schronienie znalazła za murami klasztoru w 1640 r. Historia braci nie była już długa. W 1622 r. podczas rozbójniczej wyprawy zginął na Śląsku Zygmunt. Władysław sprowadził do Łańcuta zwłoki brata po drodze mszcząc się na kim popadło. W tym samym roku Korniakt, główny poszkodowany przez Stadnickich, zorganizował na Łańcut wyprawę wszystkich, którzy na dziedzicach miasta chcieli dochodzić swych krzywd. Udało im się wymusić trochę pokory na Władysławie, który obiecał zwrócić wszystkie zagrabione rzeczy. Wtedy właśnie, w 1623 r. spadkobiercy Wenczka odzyskali kamienicę, Diablęta czasowo przeniosły się do dworu w Żołyni. Udając skruchę, wyciągając rękę do zgody, Stadniccy równocześnie zbroili się. Na sejmik w Sądowej Wiszni Władysław i Stanisław zjechali w towarzystwie jazdy i piechoty, w sumie 500 zbrojnych ludzi. Szlachta rozproszyła się przerażona. To zmusiło wreszcie starostę przemyskiego Marcina Krasickiego do przeprowadzenia nakazanej przez króla egzekucji dóbr Stadnickich. W grudniu 1624 r. szlacheckie oddziały zdobyły Łańcut. Władysława tu nie znaleziono, dopiero nad brzegiem Wisłoka dopadło go kilku żołnierzy i ścięło mu głowę. Najmłodszy Stanisław niedługo już pozostawał w naszym mieście. W 1626 r. sprzedał Lubomirskiemu część, a w 1629 r. resztę dóbr i gdzie indziej wiódł podobny jak bracia żywot. Nobilitowany Jan Zegart pozostał w Łańcucie zatrudniony przez nowego pana dziedzicznego. Dla niego też okazał się przydatnym pracownikiem, jeszcze w 1646 r. reprezentował Lubomirskiego przy wyborze rajców miasta. Kamienica przez 15 lat pełniąca rolę Dworu pomimo kosztownego remontu nigdy już nie odzyskała dawnej świetności. Pozostała w niej jakaś ponura aura. Zarówno dzierżawiący ją jak i właściciele nie zaznali tu w pełni spokoju i szczęścia. Zięć Wenczka Szydłowski, ostatnie lata życia spędził procesując się o zagarniętą przez Stadnickich ziemię. Przypadającą mu część kamienicy przekazał córce i jej mężowi, który „zaraził się” chciwością i domagał się coraz większego udziału w spadku po teściu. Druga córka Wenczka, żona pisarza miejskiego, oddała swoją część kamienicy córce i zięciowi Giżycom. Ich małżeństwo wkrótce przeszło kryzys, obudziły się w nich namiętności prawie jak u Diabląt. Ona postanowiła uciec od męża, on przyłapał ją i skatował jak by był Stadnickim. Potem procesowali się w sądzie, po zatwierdzeniu separacji, on usiłował popełnić samobójstwo. Czy trzeba więcej? Potomstwo trzeciej Wenczkównej początkowo nie miało kłopotów, pojawiły się one dopiero w trzecim pokoleniu. Fatum wiszące nad dawnym Dworem utrzymywało się. Dom w XVIII w. popadł w ruinę, później na jego miejscu stały jakieś drewniane domki. Samo miejsce nadal pozostało niesympatyczne, więc gdy wielki pożar zniszczył w 1820 r. całą drewnianą zabudowę Miasta, uznano, że lepiej będzie tu utworzyć plac. Dziś nosi on imię króla Jana Sobieskiego. Straszny Dwór stał w miejscu, gdzie obecnie stoją dwa wysokie jesiony. Dr Maria Nitkiewicz 21 AKTUALNOŚCI kulturalne Lewocza (Levoća) na Słowacji -miasto partnerskie Łańcuta W dniu 10 czerwca 1998 r. Rada Miejska w Łańcucie uchwałą Nr XVIII/296 wyraziła zgodę na przystąpienie Łańcuta do Stowarzyszenia Miast Prezydenckich, w których odbyły się Zjazdy Prezydentów Europy Środkowej. Wraz z Łańcutem deklaracje takie podjęły też miasta: Litomyśl (Czechy), Keszthely (Węgry), Piran (Słowenia) i Lewocza (Słowacja). Z miastem Lewoczą władze Łańcuta prowadziły nieformalne kontakty partnerskie od 1996 roku, zaś zgodnie z wolą Rady Miejskiej w Łańcucie wyrażoną w uchwale Nr XVII/100/204 z dnia 29 kwietnia 2004 r. podpisały porozumienie o Partnerstwie, które obejmowało współpracę m.in. w dziedzinie kultury, oświaty, turystyki, sportu i ochrony środowiska. Zgodnie z tym porozumieniem łańcuckie szkoły mogą prowadzić wzajemne kontakty i wymianę dzieci i młodzieży z placówkami oświatowymi w Levoczy, zaś w dziedzinie kultury wymianę zespołów artystycznych, wzajemne wyjazdy młodzieży, udziały władz miejskich w obchodach świąt narodowych, uroczystościach miejskich itp. A teraz przybliżmy naszych partnerów i przyjaciół Łańcucianom. Levocza leży we wschodniej Słowacji na tzw. Spiszu. Spisz- jest to kraina historyczna, położona głównie na terenie Słowacji oraz częściowo w Polsce, obejmująca część Podhala, Kotliny Górnego Popradu i górnego Hornádu, Góry Lewockie oraz Rudawy Spiskie. Jest to ważny region turystyczny (Stary Smokowiec, Tatrzańska Łamnica, Górne Drużbaki). Główne miasta to: Poprad, Nowa Wieś Spiska, Keżmarok. Spisz był terenem osadnictwa polskiego, słowackiego i niemieckiego politycznie podporządkowany Węgrom. W 1412 roku część terenów Spisza była oddana w zastaw długu Polsce i nie wykupiona przez Węgry została przy Polsce do 1769 r. jako tzw. „Starostwo Spiskie” (13 miast i 15 wsi, w 6-ciu enklawach otoczonych posiadłościami węgierskimi). W 1918 r. większa część Spisza weszła w skład Czechosłowacji, a w 1920 r. północno - zachodni skrawek przyznano Polsce. Levocza liczy około 15 tys. mieszkańców, tzw. Spiszaków. Spiszacy to grupa ludności góralskiej mieszkająca na Spiszu powstała z osadnictwa pasterskiego (wołoskiego) i osadnictwa rolniczego (polskiego) idącego z północy dolinami Dunajca i Popradu oraz słowackiego, węgierskiego i nie- 22 Fot. L. Urbański - Zamek Spiski (słow. Spišský Hrad) mieckiego idącego z południa. Ludność ta zachowuje do dziś odrębność kulturową, głównie w stroju, tkactwie, hafciarstwie, budownictwie ludowym, którego osobliwością są sypańce- spichlerze zrębowe sklepione, zagrody zamknięte, domy o bogatym zdobnictwie. Rozwinięta jest bardzo sztuka ludowa tego regionu: snycerstwo i rzeźba, malarstwo na szkle, metaloplastyka, wyroby ze skóry itp. Działają tam liczne zespoły pieśni i tańca, podtrzymujące regionalne tradycje. Na wschód od Levoczy stoi przepiękna Spiska Kapituła i znany Zamek Spiski; jest to jeden z najcenniejszych zabytków Spisza - pamiątka kultury narodowej, wpisany wraz z okolicą w 1993 roku do Światowego Rejestru Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO. To jeden z największych Kompleksów Zamkowych w Europie Środkowej, obejmuje powierzchnię 4 ha. Budowany i przebudowywany od XII do XVIII w. Od 1464 r. zamek ten należał do rodziny Zapolskich, a w XVI w. przeszedł do rodziny Thurzonów, później Csakyów. Część zamku zajmuje ekspozycja historyczno-architektoniczna udostępniona turystom. Na południe od Levoczy można zwiedzać ciekawy krajobrazowo Narodowy Park Słowacki - „Raj”, na zachód malowniczo wkomponowane są Tatry Wysokie. Lewoca jest starym miastem, znajdowała się tu dawna słowacka osada na skrzyżowaniu dawnych szlaków handlowych. Archeolodzy odkryli tam fundamenty romańskiego Kościoła o wymiarach 23,5m x 12m - był to kościół św. Mikołaja z przełomu XI/XII w. W XIII w. Po pustoszących najazdach tatarskich w 1241 r. na teren Levocy weszli koloniści niemieccy. Ich nowe osady stały się fundamentem dzisiejszego miasta, którego szczytowy okres rozwoju przypadł na koniec XIV i początek XVI w. Wówczas to, jako wolne miasto królewskie posiadało własną administrację, sądy, prawo wydobywania rudy miedzi, korzystania z lasów i zajmowania się handlem (prawo składu na sprzedaż na co najmniej 15 dni). Rzemieślnicy byli zrzeszeni w ponad 40 tu cechach, w tym w kilku cechach rzemiosł artystycznych (złotnicy, rzeźbiarze, kamieniarze, pozłotnicy, miedzio-rytnicy). Od XV wieku miasto wspierało kształcenie swych obywateli, znajdowała się tu biblioteka, apteki, uzdrowiska, działali znani lekarze, a w zabytkowych kościołach działały bractwa religijne. Miasto otaczały kilkakrotnie przebudowywane fortyfikacje obronne, które pierwotnie miały 2,5 km długości i, niemal w całości, dotrwały do dzisiaj. Bramą Koszycką (od Wschodu) dojeżdżało się do miasta przez most zwodzony i barbakan. Całe zabezpieczenie miasta tworzyły dwa pasy murów wzmocnione dodatkowo szesnastoma basztami z wieżami, z których pięć zachowało się do dzisiaj. Architektura domów mieszczańskich przechodziła z gotyckiej w renesansową zabudowania te zostały do dzisiaj. Zabytki i ranga wolnego miasta kró- kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI kulturalne lewskiego sprawiła, że na terenie ówczesnych Węgier, w Levoczy, mieściła się, w 1474 r., główna kwatera króla Macieja Korwina w jego wojnie z Polską. W 1494 r. odbył się w Lewoczy zjazd synów Kazimierza Jagiellończyka: Władysława II króla Czech i Węgier, Jana Olbrachta - króla polskiego, Aleksandra Wielkiego - księcia litewskiego oraz Zygmunta Jagiellończyka. Zjazd ten zakończył spory między braćmi i uregulował (do wygaśnięcia rodu Jagiellonów czesko węgierskich) stosunki z Polską. Ustalono także, że Zygmunt Jagiellończyk, późniejszy król Polski otrzyma godność Namiestnika Śląska, znajdującego się we władaniu czeskim. W XIX wieku Słowacy, jako naród uciskany w wielonarodowościowym państwie zaczęli uświadamiać swą tożsamość oraz swe prawo do samookreślenia i odrodzenia własnej państwowości. Lewocza leży u podnóża Gór Lewockich, należy do powiatu Nowa Wieś (26 km na wschód od Popradu). Znajduje się tam przemysł włókienniczy i drzewny. Jest znanym i pięknym ośrodkiem turystyki krajowej i zagranicznej. Najważniejsze zabytki Lewoczy: Rynek Mistrza Pawła (ucznia Wita Stwosza), do którego wjeżdżamy Bramą Koszycką, znajduje się tam ponad 60 domów mieszczańskich, połączony jest siecią ulic kończących się bramami i basztami murów miejskich. Jest to jeden z największych rynków na Słowacji, znajdują się tam: Kościół Ewangelicki, dawny Dom Handlowy, Pręgierz „Klatka Hańby” oraz wspaniały Kościół Farny św. Jakuba, w którym znajduje się 11 gotyckich i renesansowych ołtarzy, zachowanych w oryginalnych miejscach (podobnie jak w Kościele Bazylice św. Egida w Bardejowie). Najbardziej znaczące dzieła w Kościele powstały w połowie XVI w, a ich autorem jest Mistrz Paweł z Lewoczy, którego rzeźby spotykamy także w innych obiektach miasta oraz we wschodniej i środkowej Słowacji. Mieszkał on i pracował w Lewoczy w latach 1506-1537. Tamtejszy ołtarz główny (wys:18,6 m, szer:6m) posiada dwa zamykane do wnętrza skrzydła, a na nich przedstawione są sceny z żywotów świętych. Ratusz pochodzi z XV w. a w 1615 r. została doń dobudowana południowa część arkad wraz z podcieniami na parterze i piętrze. Pomiędzy oknami na piętrze znajdują się malowidła przedstawiające symbole cnót obywatelskich, wstrzemięźliwości, ostrożności, odwagi, cierpliwości i sprawiedliwości. Budynek Ratusza dziś jest połączony z renesansową wieżą wzniesioną w latach 1656 1661 i pełnią one funkcję dzwonnicy. Do 1955 r. w Ratuszu miała kwiecieñ-maj NR 40/2009 Fot. Ratusz i kościół św. Jakuba siedzibę administracja Miasta, na parterze znajdowała się apteka, w piwnicy winiarnia. Dziś na piętrze ma siedzibę Muzeum Spiskie, a Sala Obrad wykorzystywana jest do celów reprezentacyjnych, na piętrze są sklepy z pamiątkami i zakład fotograficzny. W Dawnym Domu Handlowym pierwotnie znajdowała się szkoła, później arsenał miejski, gimnazjum, obecnie administracja miasta. Kościół Ewangelicki znajduje się w południowej części miasta, w kształcie greckiego krzyża z ogromną kopułą. Został wybudowany w latach 1825 - 1837. Wewnątrz znajdują się trzy chóry z organami, archiwum i biblioteka. Na ołtarzu wielki obraz przedstawiający Chrystusa kroczącego po morzu. Domy mieszczańskie w większości z XIV w, których fronty są nieco szersze w porównaniu z innymi miastami tego okresu.. W części przedniej tych domów, na parterze, były mieszkania właścicieli, w głębi pomieszczenia handlowe oraz gospodarcze, na piętrze mieszkania do wynajmowania. Kamienica Thurzonów znajduje się na Placu Mistrza Pawła pod nr 7. Na nim zachowała się renesansowa attyka oraz herby kolejnych właścicieli. Dom ten powstał z połączenia w XV w dwóch wcześniejszych kamienic. Dziś znajduje się tam Państwowe Archiwum w Lewoczy. Dom Mistrza Pawła, to budynek nr 20, przetrwał w stanie niezmienionym od XV/XVI w. W 1981 odrestaurowano fasadę na motywie muszli. Ulokowano w nim Muzeum Mistrza Pawła w Lewoczy, gdzie można oglądać kopie i fotografie innych jego dzieł znajdujących się na Słowacji oraz zapoznano się z pracą restauratorów. Budynek dawnej drukarni i historii drukarstwa. Pierwszą drukarnię w Lewoczy założył w 1617 r. Jakub Klőss z Bardejowa. W budynku, oznaczonym numerem 26, później prowadził ją Daniel Schultz. Sławna stała się drukarnia prowadzona przez rodzinę Brewerów, która funkcjonowała do 1747 r. Muzeum Sztuk Pięknych na Spiszu znajduje się pod nr 7, po drugiej stronie Placu Mistrza Pawła, budynek ten znany jest jako Dom Hainy bądź liceum w Lewoczy. Pochodzi z XIV w, ma dwukondygnacyjne piwnice, ciekawe malowidła ścienne i renesansowy strop belkowy. Na początku XX w. mieścił się tam dom robotniczy. Odrestaurowany w latach 1975-1982 i dziś służy Muzeum Spiskiemu (twórczość rzeźbiarska, malarska, rzemiosł artystycznych, historia sztuk pięknych na Spiszu od gotyku przez renesans i klasycyzm aż po wiek XIX. Na uwagę zasługują też: Dom Mariassyego (nr 43), Dom Spillenberga (nr 45), Dom Krupego (nr 44), Hotel Satel (Nr 55), Budynek Kina (Nr 58). Budynek Teatru oznaczony numerem 54, powstał w 1590 r., skutkiem przebudowy domów mieszczańskich na gospodę z noclegownią. W XVIII w. znajdowały się tam koszary wojskowe. Teatr Miejski powstał w latach 1841-1853 w tylnej części Kamienicy, z przodu stworzono salę 23 AKTUALNOŚCI kulturalne balową, hotel, restaurację i kawiarnię. Dziś w budynku znajduje się Teatr Kameralny oraz Sala Kongresowa. Wielki Dom Żupy olbrzymi budynek w północnej części Placu Mistrza Pawła pod nr 59. Powstał w latach 1806-1826 dla Żupy Spiskiej. Jest to jeden z piękniejszych gmachów Słowacji . Budynek był przeznaczony dla administracji, wewnątrz znajduje się olbrzymia sala obrad , w której miały miejsce wielkie kongregacje Żupy, są tu też mniejsze pomieszczenia biurowe, mieszkania a nawet więzienie i magazyny. Lewocza była siedzibą Żupy Spiskiej do 1923 r. Mały Dom Żupy (Nr 60) - stanowił siedzibę urzędów Żupy do chwili powstania Wielkiego Domu Żupy. Obecnie mieści się tam archiwum Żupy i jest częścią Państwowego Archiwum Okręgowego w Lewoczy. Stary Kościół Minorytów i Stary Klasztor Minorytów. Budynek Starego Klasztoru Minorytów z arkadowymi krużgankami, od zachodu połączony jest z wewnętrzną ścianą miejskich murów obronnych, zaś od południa z Kościołem. Kościół Minorytów, zwany też Kościołem Gimnazjalnym znajduje się na końcu ulicy Klasztornej. Pochodzi z I połowy XVI w. Wzniesiony został za pieniądze podarowane w 1309 r. przez rycerza Dończa. Jest to jeden z największych kościołów na Słowacji budowany wg sztuki gotyckiej. Dziś w budynku Starego Klasztoru Minorytów znajduje się Gimnazjum Kościelne. Z Kościołem Minorytów połączona jest Brama Polska stanowiąca część miejskich murów obronnych. Pochodzi z XV w. Została odrestaurowana w latach 1981 1982. Arsenał Miejski to narożny budynek gotycki przy ulicy Rzeźniczej, który pełnił niegdyś funkcję arsenału miejskiego, odrestaurowany z początkiem XX w pełni funkcję depozytarium Muzeum Spiskiego. Nowy Kościół i Klasztor Minorytów znajdują się za Bramą Koszycką. Zostały wzniesione w latach 1747-1755 w miejscu starego kościoła zburzonego po pożarze w 1747 r. Cały kompleks budynków zbudowany jest w stylu barokowym w kształcie litery U. Ciekawe są malowidła na fasadzie kościoła przedstawiające symbole Wiary, Nadziei i Miłości. Góra Mariańska (571 m n.p.m.) Jest to strome wzniesienie Góra Mariańska, które dominuje nad miastem. Znajduje się na nim neogotycki kościół - sanktuarium maryjne Mariánska hora. To jedno z najsłynniejszych i najbardziej cennych miejsc Słowacji, do których udają się pielgrzymi. Przypuszczalnie kaplicę wybudowali mieszkańcy Spisza jako wyraz wdzięczności za ocalenie ich podczas najazdu tatarskiego w latach 1241 1242. W rozwój Kultu Maryjnego przyczynili się minoryci budując w Lewoczy, w połowie XIV w. swój kościół i klasztor. W latach 1906-1914 na Górze Mariańskiej wybudowano nową świątynię jej neogotycki ołtarz został wyświęcony 2 VII 1922, a kościół w 1984 r. został podniesiony do rangi Bazyliki Maryjnej. W 1995 r. Górę Mariańską w Lewoczy odwiedził Ojciec Święty Jan Paweł II w czasie wizyty na Słowacji. (W opisie zabytków Lewoczy wykorzystałem: Lewocza Przewodnik po mieście i okolicy, wyd. Bambow 2003) Z braku miejsca nie wspominam o licznych wzajemnych kontaktach władz oraz zespołów artystycznych miast Łańcuta i Lewoczy lecz uważam, że to nasze piękne i pełne zabytków miasto partnerskie winna odwiedzić ze wzajemnością młodzież łańcuckich szkół i zwykli Łańcucianie. Ja, z ciekawości, 4 sierpnia 2004 (sobota) wraz z rodziną wybrałem się samochodem na 1dniową wycieczkę na trasie Barwinek Preszów - Zamek Spiski - Lewocza - Poprad Keźmarok - Stara Lubowla - Bardejów Świdnik - Barwinek. Te miejscowości zwiedziliśmy pobieżnie, a w Lewoczy muzea były w sobotę nieczynne zwiedziliśmy tylko kościoły, gdzie odbywały się śluby. Także na dokładniejsze zwiedzenie tych miejsc należy przeznaczyć 2 3 dni. Należy docenić starania Słowaków, że we wszystkich miastach tego regionu można zdobyć przewodniki i informatory w języku polskim. Zachęcam także do odwiedzenia Bardejowa i kilka kilometrów przed nim w prawo Kąpielisko „Bardejowskie Kupele”. Jan Kubicki Oczy w drodze - promocja tomiku wierszy Zofii Żurawskiej Oczy w drodze... Przestrzennie Poza tym co miało być W pustkę zatrzymanego oddechu Na drugą stronę czerni Po białym brzegu nadziei Koronka uśmiechów Motyl słoneczny w nitce półcienia Jedwab deszczu Sen na śniadanie Oczy w drodze do nieba... Nieprzypadkowo dzień 19 marca został wybrany na datę promocji tomiku młodej poetki. To tego dnia, 16 lat temu, przyszła na świat Zofia Żurawska – bohaterka wieczoru. Wchodząc na salę od razu można było poczuć swoisty klimat: przyciemnione 24 światło, muzyka, przyciszone rozmowy... Kilka młodych dziewcząt biegających boso tam i z powrotem. No i ta piękna scenografia: wiersze porozwieszane drewnianymi spinaczami pomiędzy suszonymi kwiatami – nie tylko było czuć, ale i widać, że będzie to wyjątkowy wieczór. Z niecierpliwością czekałam na rozpoczęcie ukradkiem przyglądając się samej bohaterce. Z zaskoczeniem musiałam przyznać, że pomimo licznych pochwał i nagród jakie otrzymała, w tak młodym wieku, także w ogólnopolskich konkursach czy choćby, w 2008 roku, tytuł „Najlepsi z najlepszych" nadany przez Łańcuckie Stowarzyszenie Oświatowe i Burmistrza Miasta Łańcuta to wciąż bardzo skromna, wrażliwa, cicha osoba. Po oficjalnych powitaniach dyrektora MDK w Łańcucie, pana Marka Fot. A. Kuźniar – scenografia Krauza, pani Aneta Adamska, założycielka Teatru „Przedmieście”, po kilku słowach, zapowiedziała „kobiece wprowadzenie w kobiecą poezję” w wykonaniu „młodszej grupy” Teatru o nazwie „Przystań”. Kilka dziewcząt siedzących na ziemi, bawiących się „kobiecymi atrybutami” nagle zaczęło czytać wiersze. Piękne, dojrzałe, przemyślane kompozycyjnie. Biła z nich jakaś jasność i ciepło. Pomyślałam, że przecież to jest dobry kawałek poezji. kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI kulturalne Przecież ta dziewczyna ma dopiero 16 lat, a tworzy już wspaniałą, nieprzeciętną lirykę, w której tyle jest wrażliwości. Z dumą pomyślałam, że mamy w Łańcucie prawdziwą poetkę! Po zakończonym pokazie kilka słów powiedzieli o swoich uczuciach dumni rodzice i sama Zosia. Zaczęła pisać wiersze w drugiej klasie szkoły podstawowej, kiedy to na urodziny dostała od swojej mamy czerwony notes w kratkę. Podziwiając mamę, która kiedyś też pisała wiersze, nie mogła przeznaczyć go na nic innego jak próbki swojej poezji. Skromnie mówi o sobie i swoich wierszach – zaledwie kilka słów – „to moje życie”... Po tych słowach wszyscy zebrani, a nie zabrakło w nich ważnych osobistości Łańcuta: Pana Burmistrza Stanisława Gwizdaka czy Dyrektora Zamku Pana Wita Wojtowicza odśpiewali solenizantce Sto lat... po czym Zosia zdmuchnęła świeczki na urodzinowym torcie. Fot. A. Kuźniar Promocja tomiku wierszy Zofii Żurawskiej Przechodziłam się jeszcze długo po Sali czytając porozwieszane wszędzie wiersze. Widać w nich, że autorka zna się na poetyce, gdyż w tych, na pozór, prostych utworach, wiele jest trudnych figur stylistycznych. Poruszają takie trudne a zarazem delikatne tematy, jak miłość, śmierć, wiara. Tylko jedno słowo nasuwało mi się na myśl: piękne. Jednak wśród obecnych słychać było szeptem wypowiadaną jednomyślną opinię: ”Najpiękniejszy jest ten o matce”... Dla Mamy Warkocz pszeniczny, Twoja trzecia ręka, Gdy głaszczesz nim, Mamo, Zły dzień. Uśmiech ciepły, Choć bolą godziny Szarej męczącej nocy. Ta wielka cierpliwość W obu rękach naraz, To zrozumienie „Głuptasie kochany” I kołysanka, Gdy serce niepewne. Dział Edukacji, Promocji, Kultury i Sportu kwiecieñ-maj NR 40/2009 25 AKTUALNOŚCI kulturalne WYCIECZKA PRZEDMIOTOWA DO URZĘDU MIASTA W ŁAŃCUCIE Dnia 16 marca 2009 roku odbyła się wycieczka przedmiotowa klasy III technikum ekonomicznego z Zespołu Szkół nr 3 w Łańcucie do Urzędu Miasta w Łańcucie. W spotkaniu, oprócz uczniów z opiekunem, wzięli udział Burmistrz Miasta Łańcuta Pan Stanisław Gwizdak oraz Sekretarz Miasta Pan Marek Sowa. Program tej wycieczki powstał z myślą o uczniach, którzy chcieliby odwiedzić Urząd Miejski i poznać jego funkcjonowanie. Wycieczka miała na celu: zapoznanie się uczniów ze strukturą organów gminy oraz strukturą organizacyjną Urzędu Miasta, ponadto zapoznanie się z podstawowymi zadaniami i kompetencjami Rady Miejskiej, Burmistrza i Urzędu, jak również zapoznanie się z zasadami podejmowania uchwał i decyzji przez samorząd gminy. Uczeń, dzięki spotkaniu w Urzędzie Miasta, powinien odpowiedzieć na takie zagadnienia jak: jaka jest struktura organizacyjna Gminy i Urzędu Miasta, jakie są kompetencje Przewodniczącego Rady Miejskiej, Burmistrza, Sekretarza Miasta i komórek organizacyjnych, jak przebiega sesja rady gminy, kto to jest radny i jak jest wybierany, jakie są możliwości wpływu na decyzje samorządu terytorialnego oraz z jakimi sprawami można się zwrócić do poszczególnych komórek Urzędu Miasta. Wydział Edukacji, Promocji, Kultury i Sportu Fot. A. Piechowski Wycieczka przedmiotowa do Urzędu Miejskiego w Łańcucie - ciekawym sposobem na codzienność… 12 stycznia 2009 roku w łańcuckim Publicznym Gimnazjum Nr 1 „ruszył” projekt edukacyjny Życie z Pasją. Jego głównym założeniem jest kształtowanie i rozwijanie postaw społecznych młodzieży oraz uzyskanie wiedzy i umiejętności niezbędnych do osobistego rozwoju, samorealizacji i integracji społecznej Realizacją projektu Życie z Pasją kierują nauczycielki Publicznego Gimnazjum nr 1, panie: Joanna Wszoła - Czerw, Dorota Michna i Iwona Pysz. „Na start” stawili się zaproszeni uczniowie, wybrani w ankietach zarówno przez młodzież, jak i wychowawców klas. Kryterium „wyboru” to popularność w klasie oraz predyspozycje liderskie. Na spotkanie przyszli także chętni uczniowie, których zainteresował projekt oraz ci, którzy właśnie „zaplanowali” rozwój swoich umiejętności społecznych i kształtowanie swojego charakteru. Nasze zajęcia Życie z Pasją trwające od stycznia do czerwca 2009 roku obejmują: Wzajemne poznanie się i nawiązanie relacji społecznych na spotkaniach integracyjnych grupy, którą tworzymy, Ćwiczenia kreatywności, gdzie pod 26 okiem psychologa zdobywać będziemy doświadczenia w pracach zespołowych, pogłębiać już zdobyte umiejętności i dzielić się swoim doświadczeniem, Na cotygodniowych zajęciach będziemy „ zmagać ” się wraz z opiekunami kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI kulturalne z zagadnieniami, które niosą edukacyjno profilaktyczne programy „Spójrz inaczej” i „Ekonomia na co dzień”. Zajęcia te ułatwią nam pracę przy realizacji poszczególnych zadań, a także otworzą nam „oczy na projekt” Będziemy poszukiwać talentów wśród naszych przyjaciół i znajomych uczniów klas I- III naszego gimnazjum i zachęcać ich do zaprezentowania swoich umiejętności na forum społeczności szkolnej w czasie koncertu „Łowcy talentów”, którego będziemy gospodarzami, Chcemy dzieciom z naszych łańcuckich osiedli i placów zabaw podarować chwile uśmiechu i radości, organizując w maju „Wesołe spotkanie” w jednym z ogródków jordanowskich. Będziemy zachęcać młodszych kolegów i koleżanki do ciekawego spędzania czasu wolnego, do rozwijania własnych zainteresowań. fot. arch. Zajęcia w ramach programu „Życie z pasją” I jeszcze jedno przedsięwzięcie: spotkania na topie!! To spotkania ze znanymi łańcucianami ludźmi sukcesu. Te spotkania to wyzwanie dla nas i dla nich to ciekawe wywiady i pytania o najdrobniejsze szczegóły osiągania sukcesu. To ciekawostki i rozmowy o pasjach, zainteresowaniach, o pracy ludzi, których nazwiska nie są nam obce w naszym a miejmy nadzieję, że nie tylko lokalnym środowisku. Słów kilka o planowanych przez nas wycieczkach: jedną z pierwszych będzie wyjazd na krótkie warsztaty dziennikarskie do regionalnego Ośrodka Polskiego Radia mamy nadzieję, że wiele się nauczymy i podpatrzymy warsztat prascy radiowców. ciekawym wyjazdem będzie również wycieczka „Szlakiem 100 cudów Podkarpacia” nasze koleżanki i koledzy już opracowują trasę i szukają atrakcyjnych miejsc do zwiedzania w czerwcu zastanowimy się nad odpowiedzią na pytanie: Czy watro było…? I mamy nadzieję, ze na naszym pożegnalnym ognisku głośno będziemy krzyczeć, że warto inwestować w rozwój własnych zainteresowań i pasji!!! Warto włączyć się w realizację projektu Katarzyna Karakuła kwiecieñ-maj NR 40/2009 27 AKTUALNOŚCI kulturalne Nie samą nauką... Czyli czym żyje Publiczne Gimnazjum nr 2 w Łańcucie? Nie wystarczy dużo wiedzieć, ażeby być mądrym. (Heraklit z Efezu) Zbliża się wiosna, a wraz z nią wiele nowych spraw i wyzwań. Już niedługo rodzice uczniów klas szóstych szkół podstawowych będą musieli zadać sobie pytanie: Jak znaleźć właściwe gimnazjum dla swojego dziecka? Czego należy oczekiwać i wymagać od nowej szkoły? Dobra jakość kształcenia to podstawa, każdy to przyzna. Ale do pełnego sukcesu potrzeba czegoś więcej. Świadomość ta towarzyszy od lat wszelkim działaniom edukacyjnym i wychowawczym podejmowanym w Publicznym Gimnazjum nr 2 w Łańcucie. Niewątpliwym atutem naszej szkoły jest dobra jakość kształcenia, co potwierdzają wyniki egzaminów gimnazjalnych z ostatnich lat, lokujące nas w czołówce gimnazjów w powiecie i województwie. Duża w tym zasługa pracującej w szkole kadry pedagogicznej kompetentnej, doskonalącej swoje umiejętności na studiach podyplomowych, kursach kwalifikacyjnych, szkoleniach i konferencjach przedmiotowych. Dogodne położenie placówki, a także dobre warunki do nauki w pełni wyposażone klasopracownie, przestronne korytarze, pracownie internetowe, stołówka, biblioteka, obiekty sportowe to kolejne czynniki składające się na pozytywny obraz naszej szkoły utrwalany w środowisku lokalnym. Warto podkreślić, iż nauka odbywa się na jedną zmianę, a lekcje z języków obcych prowadzone są w małych grupach, co sprzyja lepszej pracy na lekcjach. W gimnazjum panuje przyjazna atmosfera. O bezpieczeństwo uczniów dbają wychowawcy, nauczyciele i wszyscy pracownicy szkoły. Młodzież ma do dyspozycji pedagoga szkolnego, który oprócz udzielania wsparcia psychologiczno-pedagogicznego, pomaga jej zaplanować dalsze kształcenie. Jak wiadomo, szkoła to nie tylko nauczyciele i uczniowie, ale także rodzice. Jako placówka oświatowa zabiegamy i dbamy o to, by opiekunowie naszych uczniów nie byli jedynie biernymi obserwatorami procesu edukacyjnego, lecz mieli możliwość włączania się w życie gimnazjum. Jak pokazują lata doświadczeń, współpraca między szkołą i rodzicami przynosi najlepsze efekty wtedy, gdy podejmowanym działaniom przyświeca wspólny cel, którym jest dobro dzieci, chęć 28 Fot. arch. „Żywe obrazy” - sesja zdjęciowa wychowania ich na mądrych, samodzielnych, porządnych ludzi. Dbanie o jakość kształcenia to ważne, ale nie jedyne zadanie Publicznego Gimnazjum nr 2. Nasza szkoła konsekwentnie od wielu lat realizuje hasło „Nie samą nauką żyje uczeń”, co pozwala nie tylko rozwijać u młodych ludzi umysł i intelekt, lecz także odkrywać w nich nowe możliwości i zainteresowania, a także kształtować osobowość. W naszej szkole każdy uczeń może wybrać coś dla siebie z bogatej oferty zajęć pozalekcyjnych, na które składają się koła przedmiotowe, koła zainteresowań oraz zajęcia sportowe. Młodzież ma okazję rozwijać swoje uzdolnienia aktorskie w Kabarecie Szkolnym „Np.”, talenty wokalne w Kameralnym Chórze Szkolnym, zdolności malarskie na zajęciach koła plastycznego, chęć poznawania Słowa Bożego na spotkaniach koła biblijnego, pasję do komputerów w kole informatycznym, zaś miłość do natury w kole ekologicznym. W ramach działających w szkole kół przedmiotowych chętni uczniowie utrwalają i poszerzają wiadomości z nauk ścisłych, tj. matematyka, chemia, fizyka, a także w zakresie nauk humanistycznych: historii czy języka polskiego. Te dodatkowe godziny poświęcone na zgłębianie wiedzy przekładają się na wysokie wyniki naszych uczniów w konkursach i olimpiadach przedmiotowych, organizowanych w szkole i poza nią. Promocja zdrowego stylu życia jest kolejnym ważnym zadaniem szkoły. Uczniowie chętnie biorą udział w zajęciach sportowych prowadzonych w ramach SKS-u i UKS-u. Celem tych zajęć jest przede wszystkim podnoszenie sprawności fizycznej i wytrzymałości organizmu młodych ludzi, ale także zachęcenie ich do aktywnego trybu życia, pokazywanie im możliwości alternatywnego sposobu spędzania wolnego czasu. Tradycją naszego gimnazjum stały się cykliczne imprezy szkolne, które aktywizują zarówno uczniów, jak i nauczycieli. Lepszemu poznaniu się uczniów i wychowawców oraz umacnianiu wzajemnych relacji służą spotkania integracyjne, organizowane w trakcie roku szkolnego. Mają one zazwyczaj formę wyjazdów połączonych ze zwiedzaniem ciekawych miejsc, rozgrywkami sportowymi i ogniskiem. Ponadto każdego roku odbywa się uroczyste przyjęcie pierwszoklasistów do grona uczniowskiego. Otrzęsinom za każdym razem towarzyszy inna idea przewodnia zazwyczaj nawiązująca do wybranych motywów kulturowych, grup etnicznych lub zawodowych. „Tygodnie przedmiotowe” to kolejna inicjatywa, służąca pogłębianiu kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI kulturalne wiedzy i rozwijaniu zainteresowań młodzieży uczącej się w naszej szkole. Uczniowie uczestniczą wtedy w konkursach i przedstawieniach, prezentują swoje prace, pomysły z zakresu danego przedmiotu. Każde ważne wydarzenie, narodowe czy religijne, jest świętowane w szkole w formie uroczystych akademii bądź apelów. Takie spotkania uczą młodzież odpowiednich postaw obywatelskich czy społecznych, ale służą też budowaniu pozytywnych relacji, zacieśnianiu więzów wśród społeczności szkolnej. „Znakiem firmowym” naszego gimnazjum stał się coroczny kiermasz bożonarodzeniowy, który łączy przyjemne z pożytecznym. Chętni uczniowie z pomocą nauczycieli i rodziców wykonują piękne ozdoby świąteczne, które są później sprzedawane na kiermaszu. Organizatorzy uzyskane w ten sposób pieniądze przeznaczają na pomoc potrzebującym uczniom. Tradycją szkoły stał się także zwyczaj przygotowywania palm wielkanocnych, które są niesione w uroczystej procesji do kościoła w Niedzielę Palmową. Dużym zainteresowaniem cieszą się „Gale Oskarowe”, a więc uroczyste wręczenie nagród Oskarów wybranym uczniom i nauczycielom w różnych kategoriach. Zabawa ta odbywa się zazwyczaj dwa razy w roku: z okazji Dnia Nauczyciela oraz podczas pożegnania uczniów klas trzecich. Radosnym wydarzeniem są także obchody pierwszego dnia wiosny. Liczne występy, konkursy, prezentacje umiejętności i zainteresowań uczniów sprawiają, że jest to dzień inny niż wszystkie w roku. Zaplecze sportowe w postaci kilku boisk pozwala na organizowanie dla naszych uczniów ciekawych rozgrywek i konkursów w czasie obchodów Dnia Sportu oraz Dnia Dziecka. Mając świadomość, jak ważne jest kształtowanie u młodych ludzi umiejętności dzielenia się z potrzebującymi, wrażliwości na los uboższych, szkoła stwarza możliwość pracy na rzecz innych. Corocznie nasi uczniowie biorą udział w ogólnokrajowej akcji "Góra grosza", finale Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, akcji „Pomóż dzieciom przetrwać zimę”, a także zbierają żywność dla potrzebujących uczniów. W tym roku dodatkowo nasza szkoła pospieszyła „Na ratunek dzieciom w Kongo”. Wiek gimnazjalny - jak podkreślają psycholodzy i pedagodzy - jest jednym z najtrudniejszych okresów w życiu człowieka. Te lata stanowią pomost między dzieciństwem a młodością, są czasem kształtowania systemu wartości, który w dużej mierze wpływa na dalsze życie młodych ludzi. Dobra szkoła powinna więc zapewnić kwiecieñ-maj NR 40/2009 Fot. arch. Jak smakuje klucz wiolinowy? Tydzień Sztuki w naszym gimnazjum Fot. arch. Chłopcy dziewczynom…Akademia z okazji Dnia Kobiet młodzieży warunki do wszechstronnego rozwoju wyposażać w wiedze i umiejętności, ale też przygotować do życia we współczesnym świecie. Napełnieni wiosennym optymizmem, a przede wszystkim zbudowani i umocnieni latami doświadczeń, jesteśmy przekonani, że nasze gimnazjum potrafi sprostać tym wyzwaniom. Wszystkich uczniów klas szóstych szkół podstawowych serdecznie zapraszamy na Dni Otwarte Szkoły, które odbędą się 26-27 marca b.r. Szczegółowe informacje znajdują się na stronie internetowej gimnazjum: www.gim2lancut.republika.pl Alina Flejszar 29 AKTUALNOŚCI kulturalne Coraz więcej komputerów wokół nas .. Trudno wyobrazić sobie nowoczesną szkołę, w której nie spotykamy się z komputerem i Internetem. Nasza szkoła już od wielu lat wprowadza najmłodszych w arkana wiedzy o komputerze. Pierwsza pracownia komputerowa powstała tu w roku 1999. Stanowiło ją 9 stanowisk dla uczniów i serwer. Pracownię udało się uzyskać ze środków ówczesnego Ministerstwa Edukacji Narodowej. Byliśmy wówczas jedną z nielicznych szkół w powiecie łańcuckim posiadających w pełni funkcjonalną pracownię komputerową. Niedługo potem jeden z uczniów naszej szkoły został Laureatem Wojewódzkiego Konkursu o tytuł Mistrza Informatyki. W roku 2003 rozpoczęliśmy starania o pozyskanie kolejnej pracowni współfinansowanej ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS). Udało się, w roku szkolnym 2004/2005 ruszyła druga pracownia. Wyposażono ją w 10 nowoczesnych (jak na ówczesne czasy) jednostek pracy dla uczniów i serwer oraz zestaw multimedialny (komputer przenośny + rzutnik). Stacje uczniowskie pracowały w systemie Windows XP, posiadały dobrze dobrane procesory Intel Celeron 2,93 GHz i 500 Mb RAM. Pracownia posiadała własny serwer Windows 2003, który pozwalał na łatwe i swobodne zarządzanie kontami użytkowników (uczniów i nauczycieli), publikowanie elementów szkolnej strony WWW, szybkie odtwarzanie oprogramowania na stacjach roboczych. Wszyscy uczniowie klas 4 6 pracowali w tej właśnie nowoczesnej sali komputerowej. Starsza pracownia wykorzystywana była na zajęcia dodatkowe, komputerowe koło zainteresowań. Maluszki, uczniowie klasy 3, podnosiły swoje umiejętności arytmetyczne i czytania, znajomość zasad ortografii w sali komputerowej. Nie tylko uczniowie zdobywają wiedzę i umiejętności potrzebne do pracy z komputerem. W naszej szkole obyło się wiele spotkań z nauczycielami w obu salach komputerowych. Nauczyciele podnosili i podnoszą swoje umiejętności w pracy w komputerem na warsztatach komputerowych. Widocznym efektem tej pracy są drukowane komputerowo świadectwa, które otrzymują uczniowie na koniec roku szkolnego. W roku 2008 pojawiła się kolejna możliwość unowocześnienia szkolnych systemów komputerowych. Ruszyła edycja projektu wyposażania szkół w komputery, współfinansowana ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS). Otrzymaliśmy nową pracownię komputerową. Nowoczesne stacje robocze zostały wyposażone w szybkie dwurdzeniowe procesory Pentium E2160, pamięć RAM 1 GB. Komputery uczniów pracują pod kontrolą nowoczesnego systemu Windows Vista Busines Edition. Ciekawostką nowej pracowni jest zastosowanie technologii Intel iPat do zarządzania stacjami roboczymi. Serwer oparty na procesorze Core2Duo E440 pozwala na realizacje wielu zadań: zarządzanie kontami uczniów i nauczycieli, udostępnianie drukarek, i zasobów plikowych, prowadzenie serwisu WWW, FTP, email, zdalną pracę. Pracownia posiada również własny mobilny zestaw miltimedialny (komputer przenośny i rzutnik). Dzieci i nauczyciele mogą korzystać z Multimedialnego Centrum Informacyjnego znajdującego się w bibliotece szkolnej. Powstało ono, podobnie jak obie pracownie, ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS). Komputery ze starej pracowni tej z 1999 roku znajdują się w klasach i są przeznaczone do indywidualnej pracy nauczycieli, serwer udostępnia katalog biblioteczny dzięki temu na bieżąco, online, każdy może sprawdzić dostępność książki w bibliotece szkolnej. Obecnie w szkole funkcjonują dwie sale komputerowe. Wszyscy uczniowie klas 4 6 odbywają zajęcia z informatyki. Funkcjonuje szkolna strona internetowa www.sp2lancut.pl. Fot. arch. Pracowania pozyskana ze środków EFS w 2005 roku. Tomasz Sander Fot. arch. Najnowsza pracowania pozyskana ze środków EFS w 2008 roku. Szkoła Podstawowa nr 4 w Łańcucie NAUCZYCIEL Z PRZYSZŁOŚCIĄ - DZIAŁANIE GODNE NAŚLADOWANIA W październiku 2008 r. Wojewódzki Urząd Pracy w Rzeszowie ogłosił konkurs zamknięty na składanie wniosków o dofinansowanie realizacji projektów z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Konkurs ten dotyczył Priorytetu IX „Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach”, w ramach którego miało być zrealizowane Działanie 9. 4 „Wysoko wykwalifikowane kadry oświaty”. Głównym celem tego projektu było podnie- 30 sienie kwalifikacji nauczycieli do wymogów związanych ze strategicznymi kierunkami rozwoju regionu, zmianą kierunków kształcenia w związku z wprowadzeniem nowej podstawy programowej oraz zmieniającą się sytuacją demograficzną w oświacie. Od nauczyciela XXI wieku wymaga się bowiem obszernej wiedzy podmiotowej, społecznej, kulturowej i pedagogicznej. Nauczyciel ma być twórcą i profesjonalistą o szerokich horyzontach myślowych. Musi być otwarty wobec nowego postępu technicznego i korzystać z niego w pracy dydaktycznej. Tylko pedagog pogłębiający swoją wiedzę i aktualizujący ją będzie mógł sprostać nowym wymaganiom. Wychodząc naprzeciw tym oczekiwaniom nauczyciele ze Szkoły Podstawowej nr 4 w Łańcucie bez wahania podjęli decyzję o przystąpieniu do pracy nad projektem. Zdawali sobie bowiem sprawę z tego, jak wielkie możliwości i korzyści dla nich może kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI kulturalne przynieść to działanie. Po licznych rozmowach i dyskusjach do pracy nad projektem przystąpiło sześciu nauczycieli o wysokich aspiracjach zawodowych, którzy pragnęli podnieść i rozszerzyć swoje kwalifikacje. Do tego grona należały: mgr Małgorzata Grobelny, mgr Katarzyna Kruk, mgr Lucyna Reizer, mgr Agnieszka Słysz, mgr Anna Śliwińska i mgr Aneta Topolska. Udział w konkursie okazał dużym wyzwaniem. Należało bowiem dokładnie zapoznać się z obszerną dokumentacją konkursową i aktami prawnymi. Jednak dzięki wsparciu dyrektora szkoły Pana Zdzisława Gawła nauczyciele mogli uczestniczyć w licznych szkoleniach organizowanych przez WUP oraz przez PCEN w Rzeszowie. Zdobyte tam umiejętności i informacje w znacznym stopniu ułatwiły pracę nad projektem. Niezbędnym warunkiem przystąpienia szkoły do konkursu było wniesienie wkładu własnego w wysokości 15% wartości projektu. Z prośbą o wsparcie zwrócono się do Burmistrza Miasta Łańcuta. Po licznych spotkaniach i rozmowach władze miasta postanowiły wspomóc działania szkoły. Rada Miasta przyjęła uchwałę, w której zagwarantowała dofinansowanie projektu w wymaganej kwocie. Dyrektor szkoły otrzymał od Burmistrza Miasta Łańcuta potrzebne upoważnienia do nadzorowania projektu w szkole. Dzięki tej owocnej współpracy z władzami miasta nauczyciele mogli nadal kontynuować prace nad wnioskiem. Po zbadaniu aktualnej sytuacji szkoły i jej potrzeb, jak również po dokładnej analizie kwalifikacji nauczycieli wybrano kierunki studiów podyplomowych, które miały być realizowane w ramach projektu. Zdecydowano, że nauczyciele ze Szkoły Podstawowej nr 4 w Łańcucie poszerzą swoją wiedzę i umiejętności w następujących kierunkach: „Grafika komputerowa i multimedialna”, „Poradnictwo i pomoc psychologiczna”, „Terapia pedago- Fot. arch. - Nauczyciel z przyszłością - działanie godne naśladowania giczna”, „Etyka i filozofia religii”, „Neurologopedia”. Studia te będą się odbywały w renomowanych uczelniach,takich jak: Uniwersytet Jagielloński, Wyższa Szkoła Informatyczno – Ekonomiczna w Warszawie, Uniwersytet Rzeszowski, UMCS w Lublinie. Należy zaznaczyć, że gdyby nie udział w projekcie nauczycieli ze Szkoły Podstawowej nr 4 nie było by stać na samodzielne sfinansowanie tak kosztownych studiów. Po kilku tygodniach ciężkiej pracy powstał projekt noszący tytuł Nauczyciel wszechstronnie wykształcony. Komisja Oceny Projektów WUP po przeprowadzeniu szczegółowej analizy zatwierdziła go pod względem formalnym i merytorycznym. Do realizacji zostało zatwierdzonych 27 projektów z całego województwa podkarpackiego. Szkoła Podstawowa nr 4 w Łańcucie znalazła się na 20 miejscu „listy rankingowej” i otrzyma środki na realizację projektu. Jest to jej duży sukces, zwłaszcza że jest jedną z dwóch szkół podstawowych, które otrzymają dofinansowanie w ramach tego konkursu. Opracowany projekt to ważne przedsięwzięcie, gdyż nie tylko podniesie on kompetencje zawodowe nauczycieli, ale również wpłynie na poszerzenie działalności szkoły i jakość jej pracy, umożliwi uczniom wyrównanie szans edukacyjnych. Dodatkowo Miasto i Gmina Łańcut pozyska nowych specjalistów w wyżej wymienianych kierunkach. Szkoła Podstawowa nr 4 w Łańcucie WSPÓŁPRACA PRZEDSZKOLA MIEJSKIEGO Nr 2 W ŁAŃCUCIE Z WĘGIERSKIM PRZEDSZKOLEM W BALMAZUJVAROS Zaczęło się tak niewinnie... W sierpniu 2005 roku dyrektor Przedszkola Miejskiego Nr 2 w Łańcucie, pani Anna Nycz, została wydelegowana przez Burmistrza Miasta Łańcuta na otwarcie przedszkola w Balmazujvaros na Węgrzech. Od tej pory rozpoczęła się wspaniała przygoda integracyjna dzieci, personelu i rodziców z tak różnych środowisk. Przedszkolaki z Łańcuta systematycznie zdobywają wiedzę o Węgrzech, a mali Węgrowie poznają Polskę. Grupy star- kwiecieñ-maj NR 40/2009 szaków korespondują ze sobą opisując ważniejsze wydarzenia z życia przedszkola, miasta i kraju. Wszystkie grupy, w miarę swoich możliwości, własnoręcznie przygotowują niespodzianki dla węgierskich kolegów. W Przedszkolu Miejskim Nr 2 istnieje kącik polsko-węgierski, w którym informujemy o wspólnych kontaktach oraz prezentujemy prace naszych węgierskich przyjaciół. W październiku 2008 roku w „Słonecznym Przedszkolu” w Balma- 31 AKTUALNOŚCI kulturalne zujvaros otwarto wystawę polsko-węgierską, której honorowym gościem była dyrektor naszego przedszkola pani Anna Nycz. Największym jednak dla wszystkich przeżyciem były wizyty dzieci węgierskiego przedszkola i ich rodzin oraz przedstawicieli władz Balmazujvaros w kwietniu 2007 roku i czerwcu 2008 roku oraz rewizyta delegacji z naszego przedszkola na Węgrzech w lipcu 2007 roku. Współpraca naszych przedszkoli przeniosła się na nawiązanie przyjaźni rodzin polsko-węgierskich. Od czasu wizyt rodziny te korespondują ze sobą, przesyłają sobie miłe niespodzianki, szczególnie w okresach świątecznych a nawet odwiedzają się. W grudniu pani dyrektor została zaproszona na spotkanie z Mikołajem w przedszkolu w Balmazujvaros, który przekazał dla każdej grupy naszego przedszkola drobne upominki. Obecnie już przygotowujemy dla naszych węgierskich przyjaciół życzenia i niespodzianki związane ze zbliżającą się Wiosną oraz Świętami Wielkanocnymi. Wiele radości każdemu z nas sprawia wymyślanie i własnoręczne wykonanie choćby drobnostki, która przemierzy wiele kilometrów, by przekazać od nas słowa życzliwości i przyjaźni. „Nieoficjalnie” dowiedzieliśmy się, że „Słoneczne Przedszkole” w Balmazujvaros już przygotowuje się na przyjęcie nas w okolice wakacji u siebie. Z niecierpliwością czekamy na zaproszenie i wyjazd. A jak będzie?... Gdy już wrócimy to o tym napiszemy. „Aby być prawdziwym Europejczykiem, trzeba być prawdziwym Polakiem”. W myśl tego powiedzenia nasze kontakty mają szczytny wymiar. Węgierskie przedszkole nie jest jedynym, z którym utrzymujemy kontakt. Dzieci z Przedszkola Miejskiego Nr 2 w Łańcucie korespondują z zaprzyjaźnionym przedszkolem Samorządowym Nr 178 w Krakowie. Dwa lata temu nasze starszaki otrzymały list niespodziankę, od której przygoda z Krakowem się zaczęła. „Smoki” z Łańcuta zaczęły układać i wysyłać listy, dołączać do nich swe prace, drobne upominki i zdjęcia. Od tej pory piszemy sobie o ciekawych sprawach z życia grupy, dzielimy przeżyciami związanymi z naszą placówką uroczystościami, imprezami, konkursami. Dzieci z przedszkola w Krakowie także dostarczają ciekawych opowieści, wiele piszą o swoim pięknym, zabytkowym mieście. Dzięki temu coraz lepiej poznajemy naszą „małą ojczyznę”, uczymy się o historycznych miastach naszego kraju. Myślimy również o wspólnym spotkaniu, a póki co, zakładamy kącik listowy z nadzieją, że kiedyś spotkamy ich autorów. Nauczycielki Przedszkola Miejskiego Nr 2 w Łańcucie Katarzyna Nalepa, Elżbieta Fus 32 Fot. arch. Przedszkole Miejskie Nr 2 w Łańcucie kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI kulturalne Zanim Dziecko zostanie przedszkolakiem Trwają zapisy do przedszkoli na rok szkolny 2009/10. Rodzice zastanawiają się jakie przedszkole wybrać dla swojego dziecka? Komu mogą powierzyć swój „skarb”? Dobre przedszkole to miejsce, do którego dziecko bardzo lubi przychodzić, które żal mu opuszczać i rozstawać się z kolegami, o którym chętnie opowiada. Przedszkole jest dla kilkulatka miejscem o niezwykłym znaczeniu. Właśnie tu dziecko stawia swoje pierwsze kroki społecznego rozwoju. To bardzo ważne, aby rodzice wybierając przedszkole, mieli przekonanie, że oddają swoje dziecko we właściwe miejsce ważne miejsce w życiu każdego dziecka. Tu dziecko przebywa większą część dnia, dlatego musi mieć zapewnione właściwe warunki opieki. W Przedszkolu Miejskim Nr 5: •dzieci są bezpieczne, •w trudnej sytuacji personel wie, jak się zachować, •dzieci mogą odpoczywać wg indywidualnych potrzeb (leżakuje tylko grupa 3 latków), •spędzają dużo czasu na świeżym powietrzu w ogrodzie przedszkolnym, •jedzenie w przedszkolu jest smaczne i urozmaicone, •nauczyciele lubią pracować z dziećmi, mają dużo pomysłów, wiedzą, jak pomóc dziecku, rozwijają jego umiejętności i talenty, •zajęcia przedszkolne są różnorodne, ciekawe i dostosowane do zainteresowań dzieci, •nauczyciele stawiają przed dziećmi wysokie, ale dostosowane do ich możliwości wymagania, •dzieci uczestniczą w zajęciach z radością i zaangażowaniem, są samodzielne i aktywne, zadają wiele pytań, •w przedszkolu dużą wagę przywiązuje się do tradycji, organizacji uroczystości przedszkolnych, •dzieci są zachęcane do podejmowania różnorakich działań, budują wiarę we własne możliwości, •pomiędzy nauczycielami, a rodzicami jest dobra wymiana informacji, •rodzice wspierają działania przedszkola, •dzieci znają swoje prawa, •lubią swoje przedszkole i czują się jego ważną częścią. Wybierając przedszkole dla swojego dziecka warto więc poznać placówkę i opinie rodziców. „Bo jakie początki takie będzie wszystko” - tak twierdził J.A. Komeński. Zofia Gut Dyrektor Przedszkola Miejskiego Nr 5 Sportowa Olimpiada - Przedszkolada 5 czerwca 2009 roku w Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji w Łańcucie odbędzie się VII Wojewódzka Sportowa Olimpiada „Przedszkolada” dla przedszkolaków z województwa podkarpackiego. Impreza zostanie zorganizowana przez Podkarpackiego Kuratora Oświaty wspólnie z Podkarpackim Wojewódzkim Szkolnym Związkiem Sportowym. Patronat nad akcją obejmie Burmistrz Miasta Łańcuta Pan Stanisław Gwizdak. Celem Olimpiady jest przede wszystkim kształtowanie zachowań prozdrowotnych, integracja dzieci niepełnosprawnych, popularyzacja zdrowego stylu życia i aktywnego wypoczynku dzieci oraz ich rodzin. Regulamin VII Wojewódzkiej Sportowej Olimpiady „Przedszkolady” Cel: - dostarczenie dzieciom zdrowym i niepełnosprawnym radości, - zaszczepienie pozytywnych zachowań zdrowotnych, nauka wypoczynku poprzez sport i zabawę, - kształtowanie zachowań prozdrowotnych, - przekazanie informacji na temat wpływu regularnego wysiłku fizycznego na zdrowie człowieka, - popularyzacja zdrowego stylu życia i aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu, - wzmacnianie wiary dziecka we własne siły przygotowanie wychowanków do przeżywania sukcesu i skutecznego radzenia sobie kwiecieñ-maj NR 40/2009 z porażkami, - osiągnięcie możliwie najpełniejszej integracji społecznej oraz rozwoju indywidualnego dzieci niepełnosprawnych, - integracja dzieci, nauczycieli i rodziców, - promocja przedszkoli w województwie podkarpackim. Organizator: Podkarpacki Kurator Oświaty, Podkarpacki Wojewódzki Szkolny Związek Sportowy w Rzeszowie. Termin: 5 czerwca 2009 r. Miejsce: Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Łańcucie, ul.Armii Krajowej 57 Konkurencje: 1. bieg płaski na 40 m, 2. skok w dal z miejsca, 3. rzut piłką ciężką na odległość, 4. rzut woreczkiem do celu, 5. bieg w slalomie. Warunki Uczestnictwa: 1. Zgłoszenia drużyn przyjmowane są do 30 marca 2009 r., wyłącznie drogą elektroniczną na adres e-mail: [email protected] 2. Przedszkole lub szkoła może wystawić jedną drużynę składającą się z 5 zawodników i maksymalnie 20 kibiców. 3. Wiek zgłoszonych zawodników - 6, 7 lat (najstarsza grupa wiekowa w przedszkolu). 4. Koszty udziały w zawodach (przejazd, posiłek, napoje i akcesoria wyróżniające drużynę) zapewnia zgłaszająca placówka. 5. Drużyna powinna posiadać: - jednolite stroje sportowe, - numery startowe zawodników Po zakwalifikowaniu drużyn organizatorzy prześlą do przedszkoli, szkół ustalone numery startowe. - Własny emblemat z nazwą przedszkola (logo, flaga). 6. Maksymalna liczba zakwalifikowanych drużyn 40. Ilość miejsc ograniczona - decyduje data zgłoszenia. Organizatorzy zapewniają: 1. Powiadomienie placówek o zakwalifikowaniu, numerze startowym oraz przekazanie szczegółowych ustaleń dotyczących bezpieczeństwa dzieci. 2. Zabezpieczenie osady sędziowskiej. 3. Zapewnienie opieki medycznej. 4. Przygotowanie obiektu, miejsc parkingowych. 5. Propagowanie imprezy w mediach. 6. Nagrody. 7. Atrakcje towarzyszące: np. spotkanie z czołowymi sportowcami z województwa podkarpackiego, występy zespołów dziecięcych i młodzieżowych. Wydział Edukacji, Promocji, Kultury i Sportu 33 AKTUALNOŚCI sportowe BLOK MIEJSKIEGO OŚRODKA SPORTU I REKREACJI Wyniki Plebiscytu na najlepszego sportowca i trenera Łańcuta 2008 roku. Najlepszych wybierała 9- osobowa kapituła powołana przez Dyrektora MOSiR. W jej skład wchodzili prezesi klubów sportowych, przedstawiciele Miejskiej Rady Sportu i przedstawiciele kibiców. Oceniane były wyniki osiągnięte w roku 2008 oraz właściwa postawa i zachowanie na arenach sportowych. Dodatkowo internauci mieli możliwość wyboru najlepszego sportowca Łańcuta poprzez głosowanie na stronie internetowej MOSiR. Kapituła po zaciągnięciu opinii środowisk sportowych, działaczy, kibiców, a także kierując się własnymi spostrzeżeniami i ocenami dokonała następującego wyboru najlepszych sportowców naszego miasta w 2008 roku. W kategorii najlepszy młodzieżowiec – talent roku 2008 – Ludowy Uczniowski Klub Sportowy „Zieloni” w Łańcucie – sporty siłowe – Klub Tenisa Stołowego Łańcut – tenis stołowy – MKS Łańcut – siatkówka Wyróżnienia otrzymują: 1. Gimnazjum nr 2 – lekkoatletyka 2. MKS Łańcut – siatkówka 3. LUKS „Zieloni: - sporty siłowe 4. Sokół Łańcut – koszykówka 5. LUKS „Zieloni” – sporty siłowe W kategorii najlepszy trener Łańcuta w 2008 roku – LUKS „Zieloni” – sporty siłowe – Sokół Łańcut – koszykówka – MKS Łańcut – siatkówka – MKS Łańcut – siatkówka – ŁKS Łańcut – piłka nożna W kategorii najlepszy sportowiec Łańcuta w 2008roku – LUKS „Zieloni” – sporty siłowe – MKS Łańcut – siatkówka – Sokół Łańcut – koszykówka – ŁKS Łańcut – piłka nożna – MKS Łańcut – siatkówka – MKS Łańcut – siatkówka – MKS Łańcut – siatkówka – ŁKS Łańcut – piła nożna – Sokół Łańcut – koszykówka – Truskowski – Sokół Łańcut – koszykówka W głosowaniu internautów oddano ogółem 2425 głosów. Najwięcej bo 862 otrzymała Sylwia Dobosz – siatkarka II ligowej drużyny MKS Łańcut – grająca na pozycji „libero”. Specjalne wyróżnienie za całokształt pracy trenerskiej i wychowawczej kapituła postanowiła przyznać Panu Krzysztofowi Skrobaczowi. Uroczystego ogłoszenia i wręczenia nagród zwycięzcom dokonano w dniu 28 lutego 2008r przed meczem o mistrzostwo I ligi w koszykówce mężczyzn Sokół Łańcut-Siarka Tarnobrzeg. -W imieniu Marszałka Województwa Podkarpackiego – inspektor w Wydziale Kultury i Sportu Urzędu Marszałkowskiego 10- krotny Mistrz Polski, wielokrotny medalista Mistrzostw Świata i Europy, Olimpijczyk z Moskwy, znakomity zapaśnik - Jan Falandys, - Burmistrz Miasta Łańcuta – Stanisław Gwizdak, 34 Fot. A. Piechowski – przyznanie nagród dla najlepszego sportowca trenera Łańcuta w 2008 r. kwiecieñ-maj NR 409/2009 AKTUALNOŚCI sportowe - Dyrektor MOSiR w Łańcucie – Jerzy Hałka, -V-ce Prezes TRANSSYSTEM S.A. Wola Dalsza – Wiesław Ciechanowski, - Dyrektor TRANSSYSTEM S.A. Wola Dalsza – Jan Chwostek Firma TRANSSYSTEM S.A. ufundowała nagrody rzeczowe dla najlepszych spor- towców i najlepszego trenera Łańcuta 2008 roku. MOSiR Łańcut składa gorące podziękowania Marszałkowi Województwa Podkarpackiego Zygmuntowi Cholewińskiemu, Burmistrzowi Miasta Łańcuta Stanisławowi Gwizdakowi, Kierownikowi Wydziału Edu- I OGÓLNOPOLSKI TURNIEJ PIŁKI NOŻNEJ O PUCHAR BURMISTRZA MIASTA ŁAŃCUTA W KATEGORII MŁODZIK MŁODSZY W niedzielę 1 marca 2009 r. na hali widowiskowo – sportowej MOSiR rozegrano I Ogólnopolski Turniej Piłki Nożnej o Puchar Burmistrza Miasta Łańcuta w Kategorii Młodzik Młodszy rocznik 1999, w którym rywalizowały zespoły ŁKS-u Łańcut, Stali Rzeszów, Polonii Przemyśl, Orłów Przemyśl, Orłów Rzeszów, Tarnovii Tarnów, Stali Mielec, MKS-u Hrubieszów, JKS-u Jarosław. Należy zaznaczyć, iż był to pierwszy tak ogromny turniej piłkarski w Łańcucie. Walka o mistrzowski tytuł rozpoczęła się od eliminacji grupowych. W rozgrywkach dwóch pięciozespołowych grup wyłoniono dwa najlepsze zespoły, które utworzyły pary półfinałowe i walczyły o zwycięstwo w turnieju. Pozostałe zespoły rywalizowały o miejsca V – X. Turniej cieszył się ogromnym zainteresowaniem rodziców, którzy w licznym gronie obserwowali poczynania swoich pociech. Na zakończenie wszystkie zespoły i najlepsi zawodnicy odebrali puchary, dyplomy i nagrody, które wręczyli Burmistrz Miasta Łańcuta Stanisław Gwizdak, Dyrektor MOSiR Łańcut Jerzy Hałka oraz Prezes ŁKS Łańcut Sławomir Sopel. Zarząd „ŁKS ŁAŃCUT” chciałby serdecznie podziękować Burmistrzowi Stanisławowi Gwizdakowi, Dyrektorowi MOSiR Jerzemu Hałce za pomoc w organizacji turnieju oraz sponsorom Piotrowi Tejchmanowi z firmy „TECH-GRAF”, Henrykowi Morawskiemu z firmy „WIDAMID”, firmom „AMAZONKA” i „STOLBRZEG”. Oczywiście ogromne podziękowania należą się rodzicom: Małgorzacie Słysz, Bożenie i Adrianowi Praisner, Małgorzacie i Jackowi Kowanek, Alicji Nowak, Halinie i Leszkowi Lizak, sędziom i obsłudze: Monice Łojas, Grzegorzowi Świdrowi, Mateuszowi Petrykowi, Krystianowi Śliżak, Stanisławowi Róg. Składy naszych drużyn: ŁKS: Arkadiusz Słysz, Adrian Lizak, Maksymilian Praisner, Maciej Szczepanik, Aleksander Kowanek, Jakub Blachowicz, Mateusz Nowak, Jakub Bielec, Roch MISTRZOSTWA POLSKI POŁUDNIOWEJ W KARATE KYOKUSHIN 7 marca 2009 roku w hali sportowej MOSiR odbyły się Mistrzostwa Polski Makroregionu Południowego w karate kyokushin pod honorowym patronatem Burmistrza Miasta Łańcuta pana Stanisława Gwizdaka. W zawodach wzięło udział ponad 160 zawodników z 38 klubów. Przez cały dzień zmagania karateków obserwował komplet publiczności ponad 800 osób. Oficjalnego otwarcia Mistrzostw dokonał pan Stanisław Gwizdak Burmistrz Miasta Łańcuta. Wśród zaproszonych gości obecni byli m.in. Starosta Łańcuta pan Adam Krzysztoń, V-ce Prezes Polskiego Związku Karate pan E. Drewniak, Dyr. MOSiR Jerzy Hałka, Radni Rady Miasta, działacze AMATORSKA LIGA KOSZYKÓWKI ŁAŃCUT Po ogromnych emocjach zakończyła się najstarsza na podkarpaciu Liga Łańcut w Koszykówce. Mistrzem XXIV edycji Ligi została drużyna GZS Łańcut wyprzedzając ubiegłorocznego zwycięzcę drużynę WOLONTARIUSZY. Trzecie miejsce zajęła drużyna Juniorów Sokół Łańcut. Najlepsze drużyny otrzymały pamiątkowe puchary i dyplomy, które na zakończenie rozgrywek wręczył Dyrektor MOSiR Jerzy Hałka. kwiecieñ-maj NR 40/2009 Królem strzelców został zawodnik Wolontariuszy Jarosław Szydełko który zdobył 316 pkt., natomiast najlepszym rzucającym za "3" został Jakub Szuperniak zawodnik Juniorów Sokół Łańcut, który celnie do kosza rzucił 37 razy. Rozgrywki ligi koszykówki Łańcut trwały w okresie od 25 października 2008 do 21 marca 2009. Cieszyły się ogromnym zainteresowaniem kibiców i zawodników. kacji i Promocji Miasta Łańcuta Andrzejowi Piechowskiemu oraz Prezesowi Zarządu PPHU Transsystem Wola Dalsza Stanisławowi Sroce za pomoc przy organizacji konkursu-plebiscytu. KLASYFIKACJA KOŃCOWA lp zespół 1 ORŁY Rzeszów 2 TARNOVIA Tarnów 3 MKS Hrubieszów 4 STAL Rzeszów 5 JKS Jarosław 6 ŁKS Łańcut 7 ŁKS II Łańcut 8 POLONIA Przemyśl 9 STAL Mielec 10 ORŁY Przemyśl Kwolek, Jakub Naworol, Jakub Liszka. Trener: Jerzy Słysz ŁKS II: Paweł Biały, Karol Filip, Kacper Sowa, Arkadiusz Noga, Oskar Lipski, Tomasz Turkosz, Damian Haber, Artur Pondel, Bartosz Bardian, Szymon Bieniasz, Szymon Dziedzic, Dominik Bytnar, Dawid Józefczyk, Michał Szelc, Kacper Curkowicz. Trener: Paweł Słota. sportowi. Najlepszym zawodnikiem został Adrian Ząbek z Sandomierza, a wśród kobiet Anna Rosół z Krakowa. Organizatorem Mistrzostw był Rzeszowski Klub Sportów Walki „System” i MOSiR Łańcut. W związku z olbrzymim zainteresowaniem tą dyscypliną w Łańcucie, organizatorzy planują zorganizować jesienią b.r. profesjonalną galę karate na ringu (zawodowe walki – pełny kontakt). Czynnie wzięło w nich udział 124 zawodników w wieku od 14 do 39 lat. Zawody przeprowadzili instruktorzy MOSiR Łańcut Robert Cyburt i Tadeusz Naróg oraz Panowie Grzegorz Reszytyło, Adam Naróg i Wiesław Gronostalski, którzy sędziowali poszczególne mecze. Zapraszamy do Jubileuszowej - XXV edycji Ligi Łańcut, która ruszy w październiku 2009. 35 AKTUALNOŚCI sportowe UMKS I LO Młodziczki MOSiR Mysłowice wygrały II Międzynarodowy Memoriał im. Stanisława Elmera w piłce siatkowej kobiet. W spotkaniu finałowym zwyciężyły UKS Łańcut 2:0 (25:15, 25:21) Kilkanaście minut po zakończonym meczu o I miejsce odbyło się Uroczyste Zakończenie ca ł ego Memoria ł u. Wr ę czano dyplomy, puchary a za miejsca I - III medale dla wszystkich zawodniczek oraz ich trenerów. Wyróżnienia wręczali Starosta Powiatu Gorlickiego - Mirosław Wędrychowicz, Zastępca burmistrza Miasta Gorlice - Janusz Fugiel, Jadwiga Wójtowicz - Wiceprzewodnicząca Rady Miasta Gorlice, Prezes Ekstrimu Gorlice - Marek Wójtowicz, Wiceprezes Ekstrimu Gorlice - Urszula Pisarczyk - Polak, Barbara Wojciechowska -Księgarnia Bajka, oraz Tomasz Lachowicz – Redaktor Polskiej Gazety Krakowskiej. Oprócz wyróżnień drużynowych organizatorzy II Międzynarodowego Memoriału im. Stanisława Elmera w piłce siatkowej kobiet w kategorii młodziczek wyróżnili indywidualne zawodniczki. Były to: Kinga Liszka (EKSTRIM Gorlice) - najlepsza zawodniczka Sylwia Wierzbińska (UKS Łańcut) - najlepsze libero Kinga Długajczyk ( MOSiR Mysłowice) najlepsza rozgrywająca Agnieszka Kosiba (EKSTRIM Gorlice) najsympatyczniejsza zawodniczka Dodatkowo organizatorzy wyróżnili następujące: Marta Szajer, Aleksandra Opałka, Romo Flóra, Sylwia Smoszna, Joanna Cygnarowicz, Agata Kowalska, Aleksandra Marek, Karolina Putera. Podsumowując cały II Międzynarodowy Memoriał im. Stanisława Elmera w piłce siatkowej kobiet w kategorii młodziczek Redaktor Naczelny Polskiej Gazety Krakowskiej Tomasz Lachowicz zach ę ca ł zawodniczki do dalszej wytrwałej pracy i wielu sukcesów, bo właśnie podczas takich turniejów mo ż na podnosi ć siatkarskie umiejętności. Również Bogdan Dudek trener zespołu UKS Łańcut, który zajął II miejsce w gorlickim Memoriale - był pełen uznania dla organizatorów tak dużego przedsięwzięcia, które wymagało nie tylko dużo czasu, ale wielu sprzymierzeńców w postaci sponsorów, wolontariuszy, oraz odpowiedniego zaplecza sportowego i bazy noclegowej. Po wręczeniu wszystkich wyróżnień i podsumowaniach był czas na wielką radość młodych siatkarek i pami ą tkowe zdj ę cia. Gorlickie Ś wi ę to młodości, radości i sportu dobiegło końca, ale już za rok organizatorzy przygotowywać b ę d ą si ę do III Mi ę dzynarodowego Memoriału im. Stanisława Elmera w piłce siatkowej kobiet. Kolejność końcowa II Międzynarodowego Memoriału im. Stanisława Elmera w piłce 36 siatkowej kobiet w kategorii młodziczek przedstawia się następująco: MOSiR Mysłowice UKS Łańcut KRS EKSTRIM Gorlice BJ DSE Nyiregyhaza (Węgry) MKS Pogoń Proszowice MKS Podkarpacie Bobowa MUKS "Piątka" Sandomierz UKS Sokół 43 Katowice UKS MOSiR Jasło UKS Iskry Grybów KS MOS Wieliczka Bardejov (Słowacja). kwiecieñ-maj NR 409/2009
