doc„Nasz G³os” - Pismo Okręgowej Izby Pielęgniarek i
download 
Reklamacja Transkrypt
„Nasz G³os” - Pismo Okręgowej Izby Pielęgniarek i
„Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie listopad-grudzień 6/2012 1 „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie 2 listopad-grudzień 6/2012 „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie UWAGA!!! Informuję, że w dniu 24 grudnia 2012 r. w Wigilię Bożego Narodzenia biuro Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w Lublinie będzie nieczynne. W dniu 31 grudnia 2012 r. biuro Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w Lublinie będzie czynne do godz. 13:00 Andrzej Tytuła Przewodniczący ORPiP w Lublinie 81 536-67-66 Wiceprzewodniczące Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych Maria Olszak-Winiarska Hanna Drozdowicz Krystyna Amborska Hanna Drozdowicz 81 536-67-65 Anita Jasztal-Kniażuk Krystyna Amborska 81 536-67-69 Alina Kołodziejczyk przyjmuje w sprawie skarg i wniosków w godzinach pracy OIPiP Maria Olszak-Winiarska Alina Kołodziejczyk 81 536-67-55 wotrek, czwartek Andrzej Tytuła 81 536-67-59 przyjmuje we czwartek · godz. 15.00 - 17.00 81 536-67-50 I i III czwartek miesiąca · godz. 15.00 - 17.00 81 536-67-51 Danuta Cybulak Małgorzata Lalak-Dybała Beata Rozner Barbara Rybarczyk II i IV czwartek miesiąca · godz. 15.00 - 17.00 8.00 - 16.00 8.00 - 17.00 8.00 - 16.00 8.00 - 16.00 8.00 - 15.00 listopad-grudzień 6/2012 „Nefropatia cukrzycowa wyzwaniem dla zespołu medycznego” W dniu 14 listopada br w Collegium Maius Uniwersytetu Medycznego w Lublinie odbyła się I Wschodnia Konferencja Pielęgniarek Nefrologicznych i Dializacyjnych w Lublinie, nad którą Honorowy Patronat objął Pan prof. dr hab. med. dr h.c. mult. Andrzej Książek - Kierownik Katedry i Kliniki Nefrologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Czytaj na str. 6 V Konferencja PTPR W dniach 24-26 września 2012 r. w Zamku Książ w Wałbrzychu odbyła się pod patronatem honorowym Ministra Zdrowia V Jubileuszowa Konferencja Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Ratunkowego. Czytaj na str. 11 Andrzej Tytuła przyjmuje w sprawie skarg i wniosków w godzinach pracy OIPiP w numerze: 20-072 LUBLIN, ul. Czechowska 3a 81 536-67-67 81 536-67-66 81 536-67-60 Co słychać w pielęgniarstwie operacyjnym? Pielęgniarstwo operacyjne to dziedzina wiedzy, o której pokutują stereotypowe opinie. A to, że jest to wąska specjalizacja, a to że pielęgniarstwo operacyjne i chirurgiczne to jedno. Praca instrumentariuszki zaś widziana jest tylko przez pryzmat instrumentowania. Wśród wielu osób panuje przekonanie, że praca pielęgniarki operacyjnej kończy się równolegle z pracą zespołu operacyjnego. Rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej: pielęgniarstwo operacyjne zbiera wiedzę na temat przebiegu zabiegów operacyjnych w różnych dziedzinach. Czytaj na str. 15 spis treœci: Głos przewodniczącego Jezus źródłem wiary Nefropatia cukrzycowa wyzwaniem dla zespołu medycznego Akcja charytatywna Program leczenia osobistymi pompami insulinowymi kobiet ciężarnych z cukrzycą V Konferencja Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Ratunkowego Co słychać w pielęgniarstwie operacyjnym? VII Ogólnopolski Zjazd Pielęgniarek i Położnych z oddziałów neonatologicznych Seniorzy na turystycznym szlaku Utracone dzieciństwo – moje przeżycia na Syberii Relacja ze spotkania z pełnomocnikami Spotkanie z pielegniarkami środowiska nauczania i wychowania Spotkanie Konsultanta Wojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa przewlekle chorych i niepełnosprawnych Relacja ze spotkania z pielęgniarkami J. Bożego Z prac ORPiP Z prac NRPiP Podziękowania-Wspomnienia-Kondolencje Ogłoszenia – komunikaty str. 4 str. 5 str. 6 str. 9 str. 10 str. 11 str. 15 str. 17 str. 18 str. 18 str. 19 str. 20 str. 22 str. 23 str. 24 str. 25 str. 26 str. 29 3 Głos Przewodniczącego „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Drogie Koleżanki, Koledzy To już siódme wydanie „Naszego Głosu”, które oddaję w Wasze ręce jako przewodniczący Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie VI kadencji samorządu, ale które to moje wydanie….? Pozwolicie, że to pytanie pozostawię bez odpowiedzi. Za oknem piękny śnieżnobiały grudzień, czas oczekiwania na jedne z najpiękniejszych polskich Świąt, Święta Narodzenia Pańskiego, z którymi wiążemy pewne nadzieje, których przeżywanie powoduje, że odnajdujemy w sobie nawzajem to co w nas najpiękniejsze, zapominamy o sporach, różnicy zdań, małostkowości, więcej rozumiemy, dostrzegamy, skłonni jesteśmy do refleksji. Zatem okres Bożego Narodzenia oraz rozpoczynający się w dniu 31 grudnia karnawał to czas służący ciepłym, rodzinnym spotkaniom, a także podsumowaniom i refleksjom w ślad, za którymi idą plany obejmujące każdą ze sfer naszego życia. Z planami i postanowieniami różnie jednak, jak wiemy bywa, z kolei podsumowania niosą ze sobą pewną dozę emocji, subiektywizmu, nasze działania różnie są oceniane przez różne osoby, instytucje, a bywa, że i my sami z perspektywy czasu inaczej widzimy zdarzenia, które były naszym udziałem. Dlatego też w tym roku, na koniec roku pominę na łamach naszego pisma część dotycząca sprawozdawczości, tym bardziej, że już niebawem zapoznani zostaniecie z obszernym, rocznym sprawozdaniem z prac Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie, do którego lektury już dziś wszystkich zachęcam. Odnosząc się do życia samorządowego należy jednoznacznie stwierdzić, że nieustannie podejmujemy działania służące lepszej codzienności zawodowej pielęgniarek i położnych, wiele z tych działań to działania długofalowe, na których efekty należy oczekiwać różnie długo, ponadto rzeczywistość zawodowa stawia przed nami kolejne wyzwania, zachęcając nas do szeroko rozumianej kreatywności. Zatem Drodzy Czytelnicy wykorzystajmy ten piękny i niepowtarzalny, bo jedyny w ciągu roku czas zadumy, radości, wzruszeń. Czas, w którym jak nigdy czujemy się kochani, potrzebni, spełnieni, czas, w którym uświadamiamy sobie sens ludzkiego życia, czas w którym nie mamy wątpliwości, że najcenniejsze i najlepsze dla nas jest to co możemy ofiarować drugiemu człowiekowi. Zapomnijmy się na chwilę i na wzór osób, które wspólnie z Okręgową Izbą Pielęgniarek i Położnych w Lublinie oraz Ogólnopolskim Związkiem Zawodowym Pielęgniarek i Położnych Zarząd Regionu w Lublinie wsparły piękną i wymowną akcję charytatywną, wyruszmy w podróż w czasie, świat baśni i bajek, po to aby na jedną choć chwilę oderwać się od codziennych trosk i czerpać z najcenniejszych pokładów wspomnień dziecięcych, okresu beztroski, czasu, w którym kształtowana była nasza wrażliwość, charakter, bo wrażliwości Drogie Koleżanki i Koledzy jak niczego na świecie nam nie brakuje. Te pozytywne emocje, które zgromadzimy w tym szczególnym, magicznym czasie, subtelny uśmiech i wymowne drgnięcie powieki niech nas wszystkich właściwe nastroi na przyszłość, która będzie naszym udziałem. Z pozdrowieniami Andrzej Tytuła Przewodniczący ORPiP w Lublinie UWAGA – PILNE! W związku z kontynuacją ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej pielęgniarek i położnych zrzeszonych w Okręgowej Izbie Pielęgniarek i Położnych w Lublinie zwracam się z uprzejmą prośbą o przesłanie aktualnych, imiennych list pielęgniarek i położnych do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w 2012/2013 roku. Listy należy kierowć na adres: Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych ul. Czechowska 3a, 20-072 Lublin Informacje, które należy zawrzeć w wykazie do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej to: - nazwisko i imię, - data urodzenia lub PESEL, - adres zamieszkania, Proszę o zaznaczenie zawodu: pielęgniarka/ położna. Ubezpieczeni są tylko członkowie opłacający składki. Andrzej Tytuła Przewodniczący ORPiP w Lublinie UWAGA! W imieniu Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie, zwracam się do kierowniczej kadry pielęgniarskiej z prośbą o przygotowanie wykazu wszystkich pielęgniarek i położnych, które w 2012 roku odeszły lub odejdą na rentę, emeryturę bądź świadczenia przedemerytalne. W/w informacje potrzebne będą do przygotowania uroczystości pożegnania pielęgniarek i położnych odchodzących na ww. świadczenia, corocznie organizowanej przez Komisję ds. Pomocy Socjalnej przy ORPiP w Lublinie. Listę, o której mowa wyżej proszę przygotować wg. następującego wzoru: - wskazanie pracodawcy, - imię i nazwisko pielęgniarki/ położnej, - adres zamieszkania. Termin nadsyłania do dnia 31 grudnia 2012 r. Andrzej Tytuła Przewodniczący ORPiP w Lublinie 4 listopad-grudzień 6/2012 Ks. Wojciech Iwanicki – Duszpasterz Służby Lubelskiej „Nasz G³os”Zdrowia - PismoArchidiecezji Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Jezus źródłem wiary Szanowni Państwo Pracownicy Lubelskiej Służby Zdrowia Po raz kolejny będziemy świętować pamiątkę Narodzenia Jezusa Chrystusa. To dobra okazja do odkrycia na nowo wartości ludzkiego życia, którego uczestnikiem stał się Syn Boży. Jakież to wielkie wyniesienie i wyróżnienie dla nas, że Bóg stał się Człowiekiem przybierając ludzkie ciało i jego naturę. Jest to źródło naszej chrześcijańskiej wiary. Ojciec Święty Benedykt XVI ogłosił nowy rok duszpasterski jako Rok Wiary, dlatego warto się zastanowić nad swoją wiarą i nad jej konsekwencjami w codziennej posłudze wśród chorych. Trzeba nam pamiętać, że prawdziwie wierzący człowiek nie ucieka od problemów, nie unika ich, ale rozwiązuje je. Wiara nie jest ucieczką od życia, ale jest doświadczeniem pełni życia. Człowiek wiary potrafi sobie lepiej radzić z problemami, ponieważ nie dźwiga ich sam. Ma świadomość, że razem z nim ciężar codziennych problemów dźwiga również Bóg. Podobnie jak kiedyś Jezus nie zgodził się, żeby ludzi zostawić samym sobie z ich głodem, tak i dziś nie chce, aby każdy z nas radził sobie sam. Chce razem z nami nieść ciężar naszego życia. Człowiek wiary działa tak jak Jezus. Nie zostawia innych z ich problemami i cierpieniami. Myśli o nich i troszczy się o nich. Obyśmy i my widzieli głód Boga u siebie i u innych i nie byli na niego obojętni. Obyśmy i my w chwilach, gdy dotykają nas problemy i trudności, potrafili mieć przed oczyma problemy innych. Wiara chodzi po ziemi. Wiara jest realizmem. Takiej wiary Państwu i sobie życzę. Niech Święta Bożego Narodzenia będą umocnieniem naszej wiary i otwierają nas na potrzeby tych, którym na co dzień służymy. Kalendarium DSZ: 25 stycznia 2013 r. (piątek) – Spotkanie opłatkowe DSZ – godz. 19.00 Kościół przy ul. Staszica W planach: 27.04. – 04.05. – Pielgrzymka autokarowa do Chorwacji 6 – 13.07.2013 – Wakacje z DSZ na Costa Brava w Hiszpanii Wrzesień 2013 – Pielgrzymka autokarowa do Francji (Lourdes, Paryż, Lazurowe Wybrzeże) Wszelkie informacje na www.dsz.oil.lublin.pl listopad-grudzień 6/2012 5 Anita Jasztal-Kniażuk – OIPiP w Lublinie „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie I Wschodnia Konferencja Pielęgniarek Nefrologicznych i Dializacyjnych w Lublinie „Nefropatia cukrzycowa wyzwaniem dla zespołu medycznego” Od lewej: B. Sidor, S. Boczkowska – prowadzące sesje tematyczne konferencji. W dniu 14 listopada br w Collegium Maius Uniwersytetu Medycznego w Lublinie odbyła się I Wschodnia Konferencja Pielęgniarek Nefrologicznych i Dializacyjnych w Lublinie, nad którą Honorowy Patronat objął Pan prof. dr hab. med. dr h.c. mult. Andrzej Książek - Kierownik Katedry i Kliniki Nefrologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Organizatorem Konferencji była Okręgowa Rada Pielęgniarek i Położnych w Lubinie oraz Komisja ds. Pielęgniarstwa Dializacyjnego działająca przy ORPiP w Lubnie z inicjatywy, której wypłynęła potrzeba podjęcia tak specjalistycznej tematyki. Wiodącą role w doborze treści tematycznych służących opracowaniu programu konferencji odegrały: Pani Barbara Sidor -Przewodnicząca Komisji ds. Pielęgniarstwa Dializacyjnego oraz Pani Sylwia Boczkowska -członek Komisji ds. Pielęgniarstwa Dializacyjnego działającej przy ORPiP w Lublinie. Zgodnie z głównym tematem konferencji spotkanie to, było adresowane do pielęgniarek zajmujących się w swej codziennej praktyce zawodowej problemem choroby przewlekłej, a w szczególności do pielęgniarek zatrudnionych w oddziałach wewnętrznych, nefrologicznych, urologicznych, anestezjologii i intensywnej terapii, a także w Stacjach Dializ, tak więc wszędzie tam gdzie istnieje wysokie prawdopodobieństwo podjęcia opieki nad chorym z nefropatią cukrzycową. I Wschodnią Konferencję Pielęgniarek Nefrologicznych i Dializacyjnych zaszczycili swą obecnością, następujący Goście: 1. Pan prof. dr hab. Andrzej Książek – Kierownik Katedry i Kliniki Nefrolo6 gii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, 2. Pani prof. dr hab. Irena Wrońska – Dziekan Wydziału Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, 3. Pani dr hab. Ewa Rudnicka-Drożak – Prodziekan Wydziału Pielęgniarstwa 6. Pani mgr Małgorzata ŁobodzińskaWicekanclerz Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, 7. Pani mgr Danuta Cybulak – Konsultant Wojewódzki w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki, Przewodnicząca Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego, Zarząd Wojewódzki w Lublinie, Zaproszeni goście, uczestnicy konferencji. i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, 4. Pani dr hab. prof. nadzw. Anna Ksykiewicz-Dorota – Prodziekan Wydziału Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, Konsultant Wojewódzki w dziedzinie pielęgniarstwa, 5. Pani mgr Ewa Abramek – Kanclerz Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, 8. Pani mgr Małgorzata Kępa-MituraKonsultant Wojewódzki w dziedzinie pielęgniarstwa epidemiologicznego, 9. Pani dr Maria Pyć – Prezes Stowarzyszenia na Rzecz Kształcenia i Doskonalenia Zawodowego Pielęgniarek i Położnych „NOVUM” w Lublinie. Ponadto w spotkaniu uczestniczyła Kierownicza Kadra Pielęgniarska, Przewodniczące Okręgowych Rad PieCiąg dalszy na str. 7 listopad-grudzień 6/2012 Nefropatia cukrzycowa ... „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Prelegenci Konferencji, sponsor oraz organizatorzy – zdjęcie pamiątkowe. lęgniarek i Położnych, Szacowne Grono Prelegentów, Sponsorzy, Pielęgniarki zainteresowane tematyką konferencji. W programie Konferencji zdecydowanie wyróżnić można było trzy części. Część uroczystą, poświęconą otwarciu spotkania oraz wprowadzeniu w tematykę Konferencji, a także dwie sesje tematyczne. Uroczystego otwarcia konferencji dokonał Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła, który w swym wystąpieniu odniósł się wprost do tematyki spotkania. Powiedział: „Nefropatia cukrzycowa jest jedną z najczęstszych przyczyn przewlekłej niewydolności nerek wśród osób poddanych leczeniu nerkozastępczemu. W Polsce szacuje się, że 1 / 4 pacjentów dializowanych to diabetycy. Jeszcze około 20 lat temu chorzy na cukrzycę nie byli obejmowani programem przewlekłych dializ. Pierwsze dane na temat dializowanych diabetyków pojawiły się w latach 90-tych i od tego czasu nastąpił znaczny wzrost liczby dializ przeprowadzanych wśród chorych obciążonych cukrzycą” . Przytoczenie tych słów miało na celu zwrócenie uwagi na istotę problemu, a także znaczący rozwój tej dziedziny medycyny. Przewodniczący ORPiP w Lublinie zaznaczył również, że jest przekonany iż to spotkanie pozwoli przybliżyć problemy z jakimi na co dzień w swojej pracy zawodowej spotykają się zarówno lekarze jak i pielęgniarki odpowiedzialne za opiekę nad tą grupą podopiecznych. Pan przewodniczący powitał zaproszonych Gości, Szacowne Grono Prelegentów, uczestników i sponsorów spotkania. W swym wystąpieniu podziękował Panu prof. dr hab. Andrzejowi Książkowi- Kierownikowi Katedry i Kliniki Nefrologii UM w Lublinie za objęcie Honorowego Patronatu nad Konferencją, członkom Komitetu Naukowego Konferencji za przyjęcie zaproszenia uczestnictwa w tym przedsięwzięciu, dzięki czemu Konferencja zyskała bogatą oprawę merytoryczną, członkom Komitetu Organizacyjnego Konferencji, którzy poprzez swoje zaangażowanie oraz zamiłowanie do pracy społecznej nadali listopad-grudzień 6/2012 właściwy bieg zdarzeń. Przewodniczący ORPiP w Lublinie skierował swe podziękowania również w stronę Sponsorów spotkania: Firmy Diaverum, Roche, Covidien, Fresenius Medical Care, Gambro, Baxter, Inter Polska, a także producenta preparatów Heparine i Taurolock. Po wystąpieniu Przewodniczącego ORPiP w Lublinie przystąpiono do realizacji wiodącego tematu spotkania wypełniając poszczególne punkty programu I Wschodniej Konferencji Pielęgniarek Nefrologicznych i Dializacyjnych w Lublinie właściwymi treściami merytorycznymi. W celu wskazaniu obszaru zagadnień merytorycznych podejmowanych podczas konferencji należy wyszczególnić omawiane treści tematyczne oraz ich autorów. Wykład Inauguracyjny pt.: „Nadciśnienie tętnicze u pacjentów dializowanych” wygłosił Pan prof. dr hab. Andrzej Książek – Kierownik Katedry i Kliniki Nefrologii UM w Lublinie, natomiast wykład pt.: „Historia leczenia narkozastępczego” przedstawił pan dr n. med. Andrzej Swatowski – Katedra i Klinika Nefrologii UM w Lublinie. I Sesja Konferencji podejmowała następujące zagadnienia: 1. „Uszkodzenia wielonarządowe w przebiegu cukrzycy” – dr hab. med. Anna Bednarek-Skublewska – Katedra i Klinika Nefrologii UM w Lublinie. 2. „Dostęp naczyniowy u pacjentów z nefropatią cukrzycową”– dr n. med. Marek Iłżecki – Katedra i Klinika Chirurgii Naczyniowej i Angiologii UM w Lublinie. 3. „Zasady pielęgnowania dostępów naczyniowych” – mgr Anetta Cekała – Specjalista Kliniczny Diaverum Polska. 4. „Zalecenia dietetyczne u pacjentów hemodializowanych z nefropatią cukrzycową” - lek. med. Ewa Mandrak-Bańko – NZOZ Stacja Dializ Lublin Chodźki. Podczas II Sesji prelegenci przedstawili problematykę dotyczącą: 1. „Dializa otrzewnowa jako jedna z metod leczenia nerko zastępczego” – prof. dr hab. med. Lucyna Janicka – Katedra i Klinika Nefrologii UM w Lublinie. 2. „Problemy dializacyjne występujące u pacjentów dializowanych otrzewnowo z nefropatią cukrzycową”- Alicja Kostecka- SPSK Nr 4 w Lublinie, Katedra i Klinika Nefrologii. 3. „Zgłoszenie pacjentów z nefropatią cukrzycową do przeszczepu” – dr n.med. Iwona Branowicz-Gąszczyk – Katedra i Klinika Nefrologii UM w Lublinie. 4. „Rehabilitacja chorych dializowanych” – mgr Anna Fiedorowicz – SPSW im. Papieża Jana Pawła II w Zamościu, Oddział Nefrologii, Endokrynologii, Chorób Metabolicznych i Chorób Wewnętrznych ze Stacją Dializ. Sesje Konferencji poprowadzone zostały przez Panie: Barbarę Sidor - Przewodniczącą Komisji ds. Pielęgniarstwa Dializacyjnego przy ORPiP w Lublinie oraz Sylwię Boczkowską – Członka Komisji ds. Pielęgniarstwa Dializacyjnego przy ORPiP w Lublinie, które zachęcały uczestników spotkania do wymiany doświadczeń oraz czuwały nad niezmiernie istotnym elementem tego typu spotkań, jakim jest przestrzeganie nakreślonym ram czasowych. Miłym akcentem Konferencji był występ Uczniów Gimnazjum Nr 2 im. Henryka Sienkiewicza w Lubartowie, którzy w swym repertuarze zaprezentowali znane i lubiane utwory muzyczne, zarówno rodzime jak i zagraniczne, niejednokrotnie goszczące w czołówkach list przebojów. Elementem zamykającym obrady był lunch wraz z propozycją rozmów kuluarowych służących zawieraniu znajomości i wymianie doświadczeń zawodowych. Organizacji tego typu spotkań zawsze towarzyszy pewna obawa czy organizatorzy Konferencji spełnią oczekiwania jej uczestników. Ostateczna ocena poziomu spotkania zarówno w aspekcie merytorycznym jak i organizacyjnym będzie należała do pielęgniarek zajmujących się w swej codziennej pracy zawodowej sprawowaniem opieki nad pacjentem obciążonym z powodu konieczności podjęcia leczenia nerkozastępczego. Opinie te w różnym czasie i w różny sposób przedstawiane są organizatorom spotkania, bywają również odmienne, tak jak odmienne pozostają oczekiwania, niemniej jednak zachęcamy uczestników tej jak i każdej kolejnej Konferencji do dzielenia się własnymi spostrzeżeniami. Dzięki temu organizatorzy będą doskonalić swe umiejętności z korzyścią dla grupy zawodowej pielęgniarek i położnych. Zdjęcia: S. Sadowski 7 Nefropatia cukrzycowa ... „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie 8 listopad-grudzień 6/2012 WYDARZENIA „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Akcja charytatywna Samorząd zawodowy pielęgniarek i położnych z Lublina wsparł akcję charytatywną zorganizowaną przez grono pedagogiczne Szkoły Podstawowej nr 3 w Lublinie. C elem akcji było zebranie funduszy na zakup nowej pompy insulinowej o wartości ok. 25 tys. złotych dla jednej z uczennic tej szkoły oraz zorganizowanie ferii zimowych dla najbardziej potrzebujących wychowanków SP Nr 3 w Lublinie. Pomysłodawcą przedsięwzięcia i zarazem jego dobrym duchem była Pani Agnieszka Szczebiot. Udowodniła, że odrobina dobrej woli, wrażliwość, ale też upór i konsekwencja w działaniu wystarczą, by skłonić ludzi do bezinteresownego poświęcenia się na rzecz potrzebujących. Akcja polegała na przygotowaniu i wydaniu kalendarza na 2013 rok. Kalendarz będzie zawierał motywy popularnych bajek i baśni. W sesji wzięli udział znani ludzie – darczyńcy akcji wraz z dziećmi ze Szkoły Podstawowej Nr 3 w Lublinie. W tę sentymentalną podróż w czasie zaangażowali się m.in. Krzysztof Hetman, Marszałek Województwa Lubelskiego oraz Krzysztof Cugowski. Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych reprezentowali Andrzej Tytuła Przewodniczący Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie jako kot w butach i Maria Olszak-Winiarska, Przewodnicząca Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych Zarządu Regionu w Lublinie jako śpiąca królewna. Nie zabrakło przedstawicieli lokalnych mediów. Praca nad kalendarzem była źródłem radości i wzruszeń zarówno dorosłych jak i dzieci. Dla dorosłych była symbolicznym powrotem do krainy dzieciństwa, a dla dzieci ekscytującą przygodą i odskocznią od trudów roku szkolnego. Teraz wszyscy z niecierpliwością oczekują na wydanie kalendarza. Liczą, że oprócz wymiernych efektów czyli uzyskania środków finansowych, przyniesie ze sobą to co najcenniejsze – uśmiech, nadzieję i dużo radości. Jasełka 3 grudnia 2012 w studiu TVP Lublin odbyła się oficjalna prezentacja baśniowego kalendarza na rok 2013, w który między innymi wzięli udział Krzysztof Hetman Marszałek Województwa Lubelskiego, czy Krzysztof Cugowski oraz odbyło się przedstawienie Jasełkowe, w którym wzięli udział nauczyciele ze Szkoły Podstawowej nr.3 oraz Zespołu Szkól Ogólnokształcących nr.5, rodzice, dzieci, ekipa Zdarzeń TVP Lublin oraz gwiazdy Krzysztof Cugowski i Tomasz Janczak. Zbieraliśmy pieniądze na pompę insulinową, ferie zimowe oraz laptopa dla dzieci wyżej wymienionych szkół. Akcja i kalendarz zostały objęte honorowym patronatem Krzysztofa Hetmana Marszałka Województwa Lubelskiego oraz patronatem medialnym TVP Lublin. listopad-grudzień 6/2012 9 KALENDARIUM WYDARZENIA 1 października 2012 r. Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 4 przystąpił do „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie W SPSK Nr 1 w Lublinie odbyła się uroczystość „Utworzenia Kliniki Chorób Zakaźnych i dostosowania zaplecza diagnostyczno-leczniczego SPSK Nr 1 w Lublinie”. W uroczystości uczestniczyła sekretarz ORPiP w Lublinie Pani Krystyna Amborska. W Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Kraśniku odbyło się szkolenie dla pielęgniarek i położnych z zakresu prewencji zdarzeń niepożądanych związanych z wykonywaniem zawodu pielęgniarki i zawodu położnej. Szkolenie zostało przeprowadzone przez Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Panią Małgorzatę Lalak-Dybała, Z-cę ORzOZ w Lublinie Panią Mariolę Wiejak oraz Przewodniczącego ORPiP w Lublinie Pana Andrzeja Tytułę. 3 października 2012 r. W Collegium Maius Uniwersytetu Medycznego w Lublinie odbyła się Inauguracja Roku Akademickiego 2012/2013, w uroczystości uczestniczył Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła. 4 października 2012 r. W Urzędzie Marszałkowskim w Lublinie odbyło się Seminarium w sprawie restrukturyzacji samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w kontekście współpracy podmiotów leczniczych z podmiotem tworzącym. W seminarium uczestniczył Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła. 9 października 2012 r. - W siedzibie OIPiP w Lublinie dobyło się szkolenie zorganizowane przy współpracy z Komisją ds. Jakości Opieki Pielęgniarskiej i Położniczej działającej przy ORPiP w Lublinie, podejmujące zagadnienia Kaniulacja żył obwodowych. Szkolenie adresowane było do pielęgniarek i położnych zrzeszonych w OIPiP w Lublinie jako bezpłatna forma doskonalenia zawodowego. - W tym dniu, w godzinach popołudniowych w siedzibie OIPiP w Lublinie odbyło się posiedzenie Komisji ds. Pomocy Socjalnej działającej przy ORPiP w Lublinie. Członkowie Komisji rozpatrzyli wnioski o przyznanie losowych zapomóg bezzwrotnych, które wpłynęły do biura OIPiP w Lublinie. 10 października 2012 r. - W siedzibie OIPiP w Lublinie dobyła się kolejna edycja szkolenia zorganizowanego przy współpracy z Komisją ds. Jakości Opieki Pielęgniarskiej i Położniczej działającej przy ORPiP w Lublinie, podejmującego zagadnienia Kaniulacja żył obwodowych. Szkolenie adresowane było do pielęgniarek i położnych zrzeszonych w OIPiP w Lublinie jako bezpłatna forma doskonalenia zawodowego. - W tym dniu w siedzibie OIPiP w Lublinie odbyło się spotkane członków Klubu Seniora działającego przy ORPiP w Lublinie. - W SPSK Nr 4 w Lublinie odbyło się uroczyste otwarcie Pracowni Pozytonowo Emisyjnej Tomografii (PET) w ramach Zakładu Radiologii i Medycyny Nuklearnej w nowym budynku przy ul. Jaczewskiego 8C. W uroczystym otwarciu uczestniczył Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła. - W Wyższej Szkole Ekonomii i Innowacji w Lublinie odbyła się Inauguracja Roku Akademickiego 2012/2013. W uroczystej Inauguracji uczestniczyli Wiceprzewodnicząca ORPiP w Lublinie Pani Maria Olszak-Winiarska oraz Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła. 11 października 2012 r. W siedzibie OIPiP w Lublinie odbyły się posiedzenia następujących komisji: - Komisji Prawa i Legislacji działającej przy ORPiP w Lublinie. Członkowie Komisji opiniowali akty prawne przekazane do konsultacji społecznej. - Komisji ds. Kształcenia i Doskonalenia Zawodowego Pielęgniarek i Położnych działającej przy ORPiP w Lublinie. Członkowie Komisji rozpatrzyli wnioski o dofinansowanie kształcenia podyplomowego, które wpłynęły do biura OIPiP w Lublinie oraz podjęli dyskusje n temat zasad dofinansowania do kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych zrzeszonych w OIPiP w Lublinie. - Okręgowej Komisji Rewizyjnej w Lublinie. Członkowie Komisji kontrolowali działalność finansowo - księgową OIPiP w Lublinie. 10 „Programu Leczenia Osobistymi Pompami Insulinowymi Kobiet Ciężarnych z Cukrzycą” prowadzonego przez Fundację Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy – Przyszłe mamy mogą bezpłatnie wypożyczać nowoczesne pompy insulinowe S amodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 4 w Lublinie dołączył właśnie do grona placówek, w których kobiety z cukrzycą mogą bezpłatnie wypożyczyć pompy insulinowe w ramach „Programu Leczenia Osobistymi Pompami Insulinowymi Kobiet Ciężarnych z Cukrzycą” prowadzonego przez Fundację Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy. Placówka otrzymała 15 pomp insulinowych. Zakup pomp insulinowych był jednym z głównych celów XX Finału WOŚP, który odbył się w styczniu 2012 r. Dzięki pozyskanym środkom jeszcze w pierwszej połowie roku Fundacja zakupiła 456 nowych pomp i 5500 sensorów, które trafiły do ośrodków zdrowia w całej Polsce. - W naszym ośrodku dostępnych jest 15 pomp Paradigm 722 i 5 pomp Paradigm 754 Veo z CGM – mówi koordynator programu Beata Matyjaszek-Matuszek ze SPSK nr 4 w Lublinie - terapia insulinowa za pomocą pompy osobistej poprawia komfort życia kobiety, ale przede wszystkim pomaga osiągnąć normoglikemię, tak ważną w czasie ciąży, bowiem zapobiega ona powstawaniu wielu powikłań u matki i dziecka. Pacjentki powinny zgłaszać się do Kliniki Endokrynologii SPSK Nr 4, ul. Jaczewskiego 8 w Lublinie, osobiście, od poniedziałku do piątku, lub telefonicznie tel. +817244668/+817244322. Do korzystania z pompy insulinowej kwalifikują się kobiety chore na cukrzycę typu 1 dopiero planujące zajść w ciążę (pompa może być wypożyczona na okres planowania, który wynosi 6 miesięcy) lub panie na samym początku ciąży. Każdy ośrodek, który został włączony do programu WOŚP, musiał spełnić określone standardy opieki nad kobietami chorymi na cukrzycę od momentu planowania ciąży, aż po poród. Do podstawowych wymogów należało m.in. zapewnienie opieki zespołu terapeutycznego złożonego m.in. z diabetologa, pielęgniarki, dietetyka, ginekologa i położnej, wspólnie czuwającego nad prawidłowym przebiegiem ciąży z wykorzystaniem pompy insulinowej. „Program Leczenia Osobistymi Pompami Insulinowymi Kobiet Ciężarnych z Cukrzycą” nie ogranicza się wyłącznie do zakupu urządzeń. Długofalowym celem jest zwiększenie liczby kobiet planujących ciążę, a także poprawa systemu opieki nad ciężarnymi z cukrzycą. - Od początku naszym założeniem było nie tylko dostarczenie do placówek ochrony zdrowia odpowiedniej liczby najnowocześniejszych pomp insulinowych, ale także stworzenie standardów opieki nad kobietami chorującymi na cukrzycę w okresie planowania ciąży i w jej trakcie. Skutkiem odpowiednio wcześniej planowanej ciąży i dobrej opieki jest eliminacja wad wrodzonych u dzieci – mówi Jurek Owsiak, szef WOŚP. W okresie ciąży u kobiety chorej na cukrzycę zmiany hormonalne i metaboliczne wpływają na zapotrzebowanie organizmu na insulinę. Zalecana jest intensywna insulinoterapia. Insulinę można dostarczać za pomocą penów lub pompy insulinowej. W przypadku stosowania penów diabetyczka musi robić kilka wstrzyknięć w ciągu dnia i co godzinę kontrolować poziom glukozy we krwi. Stosowanie pompy insulinowej zapewnia kobiecie komfort i pomaga osiągnąć lepsze wyrównanie cukrzycy. Pompa insulinowa naśladuje funkcje trzustki. Insulina dostarczana jest w sposób ciągły za pomocą specjalnego wkłucia. Dodatkowo urządzenie wyposażone w system ciągłego monitorowania glikemii informuje o poziomie glukozy we krwi oraz tendencjach zmian (czy poziom glukozy wzrasta czy też maleje) w przypadku korzystania z opcji ciągłego monitorowania glikemii przez co łatwiej można kontrolować cukrzycę. W czasie ciąży kobieta powinna szczególnie dbać o wyrównanie cukrzycy. To ważne, bowiem na podstawie badań określono, że zbyt wysoki poziom glukozy w pierwszym trymestrze ciąży zwiększa ryzyko wad wrodzonych u dziecka i może być jedną z przyczyn poronień. „Program Leczenia Osobistymi Pompami Insulinowymi Kobiet Ciężarnych z Cukrzycą” odbywa się pod patronatem Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. Kobiety zgłaszające się do ośrodków, w których projekt jest realizowany, otrzymują bezpłatnie osobistą pompę na czas planowania ciąży, ciąży oraz połogu (osprzęt do pomp w okresie ciąży jest refundowany przez NFZ). Wsparcie technicznie zapewnia firma Medtronic, producent specjalistycznych urządzeń medycznych w tym pomp insulinowych. Koordynatorem programu jest prof. Jacek Sieradzki z Katedry i Kliniki Chorób Metabolicznych w Krakowie. Więcej informacji na temat przygotowania do ciąży i połogu skierowanych do kobiet chorych na cukrzycę oraz adresy ośrodków, gdzie można wypożyczać pompy insulinowe znajdują się na stronach: www. wosp.org.pl zakładka medycyna, program dla kobiet ciężarnych z cukrzycą oraz www.cukrzycaiciaza.pl. Katedra i Klinika Endokrynologii 20-954 Lublin, ul. Jaczewskiego 8 tel. +817244668/+817244322 fax. +817244669 Kontakt: Fundacja WOŚP: Krzysztof Dobies Rzecznik Prasowy Fundacji tel. +48 695 870 020 mail: [email protected] Agencja Star PR Joanna Rodzewicz Biuro Prasowe Projektu tel. 600 042 442 mail: [email protected] listopad-grudzień 6/2012 mgr Beata Chilimoniuk – pielęgniarka Ogólnej Przyjęć „Nasz G³os”Izby - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie V Konferencja Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Ratunkowego Zamek Książ, 24 – 26 września 2012 KALENDARIUM 13 października 2012 r. W Collegium Maius Uniwersytetu Medycznego w Lublinie odbyła się V Konferencja Lekarzy Rodzinnych Lubelszczyzny pt.: „Po pierwsze mężczyzna - istota doskonała?”. Konferencja zorganizowana została przez Lubelski Oddział Wojewódzki Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce. ORPiP w Lublinie reprezentował Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła. 16 października 2012 r. W siedzibie OIPiP w Lublinie odbyło się posiedzenie Prezydium ORPiP w Lublinie. Członkowie Prezydium podjęli uchwały administracyjne związane z nadaniem uprawnień do wykonywania zawodu pielęgniarki i zawodu położnej oraz zatwierdzili rozpatrzone przez Komisję ds. Pomocy Socjalnej wnioski o przyznanie losowych zapomóg bezzwrotnych, a także wnioski o dofinansowanie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych rozpatrzone przez Komisję ds. Kształcenia i Doskonalenia Zawodowego Pielęgniarek i Położnych. Ponadto dyskutowano bieżące problemy grupy zawodowej pielęgniarek i położnych oraz sprawy dotyczące działalności samorządowej. 19 pździernika 2012 r. W Archikatedrze Lubelskiej odbyły się Uroczystości Patronalne ku czci św. Łukasza. Mszy Świętej przewodniczył i homilię wygłosił Ksiądz Arcybiskup prof. dr hab. Stanisław Budzik Metropolita Lubelski. Samorząd Pielęgniarek i Położnych w Lublinie reprezentował Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła. 23 października 2012 r. W dniach 24-26 września 2012 r. w Zamku Książ w Wałbrzychu odbyła się pod patronatem honorowym Ministra Zdrowia V Jubileuszowa Konferencja Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Ratunkowego. Tradycyjnie jak w poprzednich latach miejsce spotkania okazało się niezwykłe i malownicze, jako że odbyło się w jednym z najpiękniejszych zamków w Polsce, nazywanym Perłą Dolnego Śląska. Konferencja naukowo-szkoleniowa miała charakter międzynarodowego spotkania z licznym udziałem wykładowców holenderskich, belgijskich, amerykańskich i polskich. Tematem przewodnim były: wypadki masowe, katastrofy oraz współdziałanie służb ratowniczych. Na konferencji przedstawiono trudne zagadnienia dotyczące działań ratunkowych w zdarzeniach masowych i katastrofach, prowadzonych często w warunkach znacznego obciążenia emocjonalnego. Ważnym elementem przygotowania i prowadzenia akcji ratunkowej okazała się integracja i współpraca służb ratowniczych, porządkowych i pomocniczych. Organizatorzy zaprezentowali różne schematy postępowania przygotowane dla potrzeb konferencji i podzielili się doświadczeniami z organizacji zabezpieczenia strategicznego Euro 2012, z czynności ratowniczych strzelaniny w Wirginia Tech z 2007 roku oraz z działań medycznych listopad-grudzień 6/2012 w warunkach wojennych na przykładzie misji w Afganistanie. Podczas zajęć odwoływano się do aktualnej wiedzy i praktyki, doświadczenia innych państw z wykorzystaniem nowoczesnej technologii. W tym celu zostali zaproszeni wybitni specjaliści z Polski i zagranicy, niekwestionowane autorytety w tematyce przewodniej konferencji. Nie zabrakło interdyscyplinarnej wymiany doświadczeń i wiedzy. Większość z nich to profesjonaliści i praktycy z różnych dziedzin, pracownicy Centrum Badań nad Terroryzmem, koordynatorzy ratownictwa medycznego, przedstawiciele: Departamentu Bezpieczeństwa, Wydziału BBN, Zespołu Analiz Zamachów Bombowych. Próbowano poruszyć nie tylko sprawy w zakresie działań na miejscu zdarzenia oraz w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym, ale także potrzeby opracowania wspólnych algorytmów postępowania obligatoryjnych dla wszystkich służb biorących udział w akcji ratowniczej podczas wypadku masowego czy katastrofy. Uroczyste otwarcie konferencji rozpoczął mgr Marek Maślanka, prezes Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Ratunkowego i Krajowy Konsultant w tej dziedzinie, powitaniem zaproszonych gości i uczestników oraz odczytaniem adresu powitalnego Ministra Zdrowia. Ciąg dalszy na str. 12 W Warszawie odbyła się konferencja zorganizowana przez Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych pt.: „Profesjonalne pielęgniarstwo systemu ratownictwa medycznego w Polsce- wsparcie kształcenia podyplomowego”. Konferencja stanowiła element realizacji Projektu systemowego współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. W konferencji uczestniczyli Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła, Przewodnicząca Komisji ds. Kształcenia i Doskonalenia Zawodowego Pielęgniarek i Położnych działającej przy ORPiP w Lublinie Pani Małgorzata Chojniak, członek ORPiP w Lublinie oraz Prezydium ORPiP w Lublinie Pani Anita Jasztal-Kniażuk. 24 października 2012 r. W siedzibie OIPiP w Lublinie odbyły się warsztaty szkoleniowe zorganizowane przy współpracy z Firmą PELARGOS pt.: „Szczepienia- dylematy rodziców w praktyce” oraz „Stany niepokoju u niemowląt i małych dzieci”. 25 października 2012 r. W siedzibie OIPiP w Lublinie dobyło się posiedzenie Komisji ds. Położnych działającej przy ORPiP w Lublinie. Członkowie Komisji dyskutowali problemy zawodowe środowiska położnych. 27 października 2012 r. Na ulicach miasta Lublina odbył się Marsz Różowej Wstążki zorganizowany przez Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli, Wydział Zdrowia i Spraw Społecznych Urzędu Miasta Lublin, Lubelskie Stowarzyszenie Amazonek. W Marszu uczestniczyła Wiceprzewodnicząca ORPiP w Lublinie Pani Hanna Drozdowicz. 30 października 2012 r. W Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Puławach odbyło się spotkanie Przewodniczącej OZZPiP Zarządu Regionu Wschodniego w Lublinie Pani Marii Olszak-Winiarskiej, Przewodniczącego ORPiP w Lublinie Pana Andrzeja Tytuły z Dyrekcją SP ZOZ Puławy, Starostą powiatu puławskiego oraz Przewodniczącą Zakładowej Organizacji Związkowej OZZPiP w Puławach w sprawie zakończenia sporu zbiorowego pracowników zatrudnionych w SP ZOZ Puławy. W bieżącym numerze „Naszego Głosu” zamieszczone zostało stanowisko Prezydium ORPiP w Lublinie w tej sprawie. 11 KALENDARIUM V Konferencja PTPR „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie 6 listopada 2012 r. W siedzibie OIPiP w Lublinie odbyło się posiedzenie: - Komisji ds. Pomocy Socjalnej działającej przy ORPiP w Lublinie. Członkowie Komisji rozpatrzyli wnioski o przyznanie losowych zapomóg bezzwrotnych, które wpłynęły do biura OIPiP w Lublinie. - nadzwyczajne posiedzenie Komisji ds. Kształcenia i Doskonalenia Zawodowego Pielęgniarek i Położnych działającej przy ORPiP w Lublinie. Celem spotkania było podjęcie dyskusji na temat warunków dofinansowania do kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych przyznawanych przez ORPiP w Lublinie. 7 listopada 2012 r. W siedzibie OIPiP w Lublinie dobyło się spotkanie z Pełnomocnikami ORPiP w Lublinie . Podczas spotkania podjęte zostały min. zagadnienia ubezpieczenia pielęgniarek i położnych OC, powołania w OIPiP w Lublinie Ośrodka Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych, regulacji prawnych dotyczących wykonywania zawodu pielęgniarek i położnych. 8 listopada 2012 r. W siedzibie OIPiP w Lublinie odbyło się posiedzenie Komisji ds. Kształcenia i Doskonalenia Zawodowego Pielęgniarek i Położnych działającej przy ORPiP w Lublinie. Członkowie komisji rozpatrzyli wnioski o dofinansowanie do kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych, które wpłynęły do OIPiP w Lublinie. 11 listopada 2012 r. Program naukowy konferencji realizowany był przez trzy dni i składał się z kilku sesji o następującej tematyce: 1. Szpitalny Oddział Ratunkowy w zdarzeniu masowym oraz skażeniu chemicznym. 2. Medycyna w warunkach wojennych. 3. Triage - segregacja medyczna. 4. Rola dyspozytora medycznego z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi. 5. Stres osób pomagających podczas zdarzeń masowych i katastrofach. 6. Systemy wsparcia personelu medycznego. 7. Aspekty prawne, społeczno-psychologiczne wypadku masowego. Prezentacje naukowe i szkoleniowe były prowadzone przez ekspertów medycyny ratunkowej i medycyny katastrof z USA, Europy i Polski. W ramach konferencji organizatorzy umożliwili uczestnikom udział w warsztatach symulacyjnych i pokazach działań służb podczas ataku terrorystycznego. Na Cmentarzu Komunalnym w Lublinie przy ul. Białej, nieopodal Pomnika Legionistów, w tradycyjnym miejscu patriotycznych spotkań adwokatów lubelskich, odbywanych od 30 lat dla uczczenia Święta Niepodległości i Czynu Legionowego odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej ufundowanej ku czci Pamięci Adwokatów Lubelszczyzny. W uroczystości uczestniczył Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła. 13 listopada 2012 r. W siedzibie OIPiP w Lublinie odbyło się posiedzenie Prezydium ORPiP w Lublinie. Członkowie Prezydium podjęli uchwały administracyjne związane z nadaniem uprawnień do wykonywania zawodu pielęgniarki i zawodu położnej oraz zatwierdzili rozpatrzone przez Komisję ds. Pomocy Socjalnej wnioski o przyznanie losowych zapomóg bezzwrotnych, a także wnioski o dofinansowanie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych rozpatrzone przez Komisję ds. Kształcenia i Doskonalenia Zawodowego Pielęgniarek i Położnych. Ponadto dyskutowano bieżące problemy grupy zawodowej pielęgniarek i położnych oraz sprawy dotyczące działalności samorządowej. 14 listopada 2012 r. - W Collegium Maius Uniwersytetu Medycznego w Lublinie odbyła się I Wschodnia Konferencja Pielęgniarek Nefrologicznych i Dializacyjnych pt.:” Nefropatia cukrzycowa wyzwaniem zespołu medycznego.” Konferencja zorganizowana została przez ORPiP w Lublinie oraz Komisję ds. Pielęgniarstwa Dializacyjnego działającą przy ORPiP w Lublinie. Informacja na temat Konferencji zamieszczona została w bieżącym numerze „Naszego Głosu”. W tym dniu w siedzibie OIPiP w Lublinie odbyły się następujące spotkania: - Klubu Seniora działającego przy ORPiP w Lublinie, - Komisji ds. Jakości Opieki Pielęgniarskiej i Położniczej działającej przy ORPiP w Lublinie. 15 listopada 2012 r. W siedzibie OIPiP w Lublinie odbyło się spotkanie członków ścisłego Prezydium ORPiP w Lublinie z pielęgniarkami środowiska nauczania i wychowania. Przedmiotem spotkania było podjęcie dyskusji na temat sytuacji pielęgniarek środowiska nauczania i wychowania, wysokości finansowania medycyny szkolnej przez NFZ. Ponadto podjęto dyskusję na temat odpłatności za korzystanie przez pielęgniarki medycyny szkolnej z gabinetów 12 Namiot dekontaminacyjny będący na wyposażeniu oddziałów ratunkowych w Holandii. Warsztaty obejmowały zagadnienia: 1. Dekontaminacja pacjenta urazowego, pacjenta niewydolnego krążeniowo i oddechowo, postępowanie w szpitalu po śmierci z pacjentem skażonym chemicznie – warsztaty prowadzone przez Bart Goorts z Holandii. 2. Postępowanie służb na miejscu wypadku masowego – Arkadiusz Trzos. 3. Triage przedszpitalny – Alphamedic. 4. Symulacja medyczna w ambulansie – Ochrona Medyczna. 5. Zdarzenie masowe – organizacja i zarządzanie. SZRM, MCI Suport System. 6. Symulacja zamachu terrorystycznego (briefing, akcja ratownicza, ocena działań), ćwiczenia plenerowe prowadzone przez Centrum Badań nad Terroryzmem (CBnT) Jednym z wielu ciekawych zagadnień poruszanych podczas sesji naukowych była segregacja medyczna. Zanim do tego Pokaz działań prezentowany podczas Konferencji. dojdziemy warto wyjaśnić kilka definicji, czym jest zdarzenie masowe i katastrofa. Wypadek masowy to każde zdarzenie, w wyniku którego należy wysłać wiele zespołów na miejsce zdarzenia celem udzielania pomocy, ale jest to możliwe do wykonania przez lokalny system ratownictwa. Katastrofa wg. WHO to ,,zdarzenie powodujące śmierć, obrażenia i zniszczenia mienia o takim nasileniu, przy którym nie wystarczają działania podejmowane rutynowo celem ograniczenia jego skutków”. Najprościej można ująć to pojęcie jako nagłe zdarzenie wymagające użycia sił i środków przekraczających możliwości lokalnych służb ratowniczych i trzeba uzyskać pomoc z zewnątrz. Następstwem zdarzenia masowego czy katastrofy jest taka liczba poszkodowanych, że nie mogą oni otrzymać jednoczasowo pomocy medycznej w pełnym zakresie. Zawsze wymagane jest przeprowadzenie segregacji medycznej czyli triage’u. Termin triage pochodzi od francuskiego słowa trier, które oznacza sortowanie, selekcja. Wprowadzenie tego terminu przypisuje się naczelnemu chirurgowi armii napoleońskiej, którym był baron Dominique Jean Larrey (1766-1842). Medyk zdawał sobie sprawę , że dla uratowania wielu ofiar zdarzeń masowych, którymi są działania wojenne, konieczna jest szybka interwencja jeszcze w czasie walki. Dzięki tej filozofii postępowania francuscy chirurdzy zaczęli dzielić rannych na polu bitwy na trzy kategorie pod kątem pierwszeństwa udzielania pomocy. Chociaż pierwsze wzmianki o bardzo prymitywnej selekcji rannych w starciach zbrojnych pochodzą z około 500 r p.n.e. i dotyczą armii rzymskiej, to Larrey po raz pierwszy zaproponował i wprowadził zasady segregacji na miejscu bitwy. Sposób segregacji był bardzo prosty: opatrywanie lekko rannych, którzy będą mogli wrócić do walCiąg dalszy na str. 13 listopad-grudzień 6/2012 „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie V Konferencja PTPR ki w pierwszej kolejności. Posługiwano się wówczas innymi kryteriami różnymi od stosowanych obecnie. Ciekawostką jest fakt, że podczas Kampanii Włoskiej w 1797r., Larrey wprowadził na pole bitwy tzw. ,,Latające ambulanse”. Były to zabudowane wozy ciągnięte przez konie, których zadaniem było ewakuowanie rannych z pola bitwy i szybkie dostarczenie ich do szpitali. Koncepcja ,,Latającego ambulansu” okazała się sukcesem, który został wkrótce zapożyczony przez inne armie. Źródła podają, że w najgorszych warunkach terenu i pod ciężkim ostrzałem czas dotarcia do rannych, ich wstępne zaopatrzenie i dalszy transport poza linię frontu zajmował około 15 minut. Początkowo segregacja medyczna była fundamentem medycyny wojennej. Po kilku modyfikacjach została zaadoptowana przez medycynę katastrof i medycynę ratunkową. Segregacja medyczna oznacza kwalifikację pacjentów do udzielania pomocy medycznej w kolejności wynikającej ze stopnia zagrożenia życia i/ lub rodzaju doznanych obrażeń. Prowadzona jest nie tylko w sytuacjach wyjątkowych, jakimi są wypadki masowe i katastrofy, ale również w praktyce codziennej, np. w oddziałach ratunkowych w obszarze segregacji. Triage można podzielić na dwa etapy: - segregację wstępną (przesiewową), - segregację właściwą (lekarską). Segregacja przesiewowa to szybka, przez przeszkolone pielęgniarki, ratowników medycznych czy ratowników-strażaków oraz lekarzy. Na potrzeby segregacji wstępnej opracowano wiele algorytmów postępowania na miejscu szczególnie dużych wypadków lub w szpitalnych oddziałach ratunkowych. Najbardziej popularnymi systemami segregacji dorosłych są: amerykański START ( ang. simple triage and rapid treatment – prosta segregacja i szybkie leczenie) brytyjski triage SIEVE australijski Care Flight Najbardziej rozpowszechniony na świecie, również w Polsce jest system START. Metoda ta została opracowana w 1983 roku przez członków personelu Hoag Hospital i Newport Beach Fire Department w Kalifornii. Stosując ten system oceniamy: - zdolność do samodzielnego poruszania się (chodzenia), - drożność dróg oddechowych, - częstość oddechów, - czas nawrotu kapilarnego lub ocena tętna na tętnicy promieniowej, - stan świadomości. Na podstawie oceny ofiar wg. systemu START dokonuje się podziału na trzy grupy pilności udzielenia pomocy i kolejności transportu: kod czerwony – stan bezpośredniego zagrożenia życia, natychmiastowa pomoc profilaktyki i pomocy przedlekarskiej znajdujących się w szkołach. Spotkanie odbyło się z inicjatywy Wiceprzewodniczącej ORPiP w Lublinie Pani Marii Olszak-Winiarskiej. 20 listopada 2012 r. W siedzibie OIPiP w Lublinie dobyło się spotkanie Konsultanta Wojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa przewlekle chorych i niepełnosprawnych z pielęgniarkami zatrudnionymi w Zakładach Opiekuńczo Leczniczych oraz w Zakładach Opiekuńczo Pielęgnacyjnych. Przedmiotem spotkania było przedstawienie sytuacji pielęgniarstwa opieki długoterminowej na terenie województwa lubelskiego, podjęcie dyskusji na temat obowiązującej dokumentacji, wysokości finansowania świadczeń z zakresu pielęgniarstwa opieki długoterminowej . Spotkanie odbyło się z inicjatywy Wiceprzewodniczącej ORPiP w Lublinie Pani Marii Olszak-Winiarskiej. Szersza informacja na temat spotkania zamieszczona została w bieżącym numerze „Naszego Głosu”. W Ministerstwie Zdrowia w Warszawie odbyło się spotkanie przedstawicieli Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych z przedstawicielami Ministerstwa Zdrowia w sprawie przekazania samorządowi zawodowemu pielęgniarek i położnych dotacji na zadania przejęte od administracji państwowej. W spotkaniu uczestniczył Przewodniczący ORPiP w Lublinie, członek NRPiP Pan Andrzej Tytuła. 22 listopada 2012 r. W siedzibie Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w Lublinie z inicjatywy Przewodniczącego ORPiP w Lublinie Pana Andrzeja Tytuły odbyło się spotkanie z paniami pielęgniarkami zatrudnionymi w Szpitalu Wojewódzkim im. Jana Bożego w Lublinie. Celem spotkania było przekazanie decyzji Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie w sprawie pisma, które złożone zostało przez Pełnomocnika Samodzielnego Publicznego Szpitala Wojewódzkiego im. Jana Bożego w Lublinie do Przewodniczącego ORPiP w Lublinie w sprawie sytuacji pielęgniarek zatrudnionych w Szpitalu w kontekście likwidacji jednostki. W spotkaniu uczestniczyły także Wiceprzewodnicząca ORPiP w Lublinie Pani Maria Olszak-Winiarska, Skarbnik ORPiP w Lublinie Pani Alina Kołodziejczyk. 26 listopada 2012 r. W siedzibie Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych odbyło się spotkanie Przewodniczących Okręgowych Rad Pielęgniarek i Położnych z terenu całego kraju w sprawie omówienia problemów związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych przez pielęgniarki i położne. W spotkaniu uczestniczył Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła. System segregacyjny START Ranny chodzący – KALENDARIUM KOD ZIELONY III kolejność Poszkodowany nie może chodzić – oceń podstawowe parametry A, B, C, D 27–28 listopada 2012 r. KOD CZARNY BRAK ODDECH po udrożnieniu dróg oddechowych KOD CZERWONY I kolejność <10/min >2 s NAWRÓT KAPILARNY TĘTNO OBWODOWE < 2s >30/min BRAK KOD CZERWONY I kolejność OBECNE W Warszawie odbyło się szkolenie adresowane do Skarbników Okręgowych Rad Pielęgniarek i Położnych oraz księgowych zatrudnionych w Okręgowych Izbach Pielęgniarek i Położnych. Szkolenie zorganizowane zostało przez Naczelną Radę Pielęgniarek i Położnych. W szkoleniu uczestniczyli Skarbnik ORPiP w Lublinie Pani Alina Kołodziejczyk, Samodzielna Księgowa OIPiP w Lublinie Pani Jadwiga Wójcik, Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła. 29 listopada 2012 r. STAN ŚWIADOMOŚCI SPEŁNIA PROSTE POLECENIA NIE KOD CZERWONY I kolejność TAK KOD ŻÓŁTY II KOLEJNOŚĆ wstępna ocena podstawowych funkcji życiowych pacjenta. Ocenie podlega: A-airway – drożność dróg oddechowych, B – breathing – oddychanie, C – circulation – krążenie, D- disability – stan świadomości. Wstępny triage może być prowadzony listopad-grudzień 6/2012 W Lubelskim Oddziale Wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia odbyło się posiedzenie Rady Społecznej LOW NFZ. W posiedzeniu uczestniczył Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła. W siedzibie OIPiP w Lublinie w tym dniu odbyło się posiedzenie Komisji ds. Etyki działającej przy ORPiP w Lublinie. 30 listopada 2012 r. medyczna i transport do szpitala w I kolejności, kod żółty – poważne obrażenia, pomoc pilna i transport w II kolejności, Ciąg dalszy na str. 14 W Centrum Konferencyjnym Caritas Archidiecezji Lubelskiej w Lublinie odbyła się regionalna konferencja informacyjno- promocyjna w ramach realizacji projektu systemowego „Wsparcie systemu kształcenia ustawicznego personelu medycznego w zakresie opieki geriatrycznej” współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. W konferencji uczestniczył Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła. 13 V Konferencja PTPR „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie pacjenta, określany jest maksymalny czas oczekiwania na lekarza. Poszczególne stopnie pilności kodowane są różnymi kolorami. KOLOR GRANICZNY CZAS OCZEKIWANIA NA KONTAKT Z LEKARZEM PRIORYTET NAZEWNICTWO 1 natychmiastowy czerwony 0 min. 2 bardzo pilny pomarańczowy poniżej 10 minut 3 pilny żółty poniżej 60 minut 4 standardowy zielony poniżej 120 minut 5 wyczekujący niebieski poniżej 240 minut Każdy pacjent startuje z priorytetem 1, który redukowany jest do niższych wykluczając istnienie: - zagrożenia życia, - krwawień / krwotoków, Uczestnicy Konferencji. kod zielony – drobne obrażenia, pomoc opóźniona i transport w III kolejności. W praktyce wystarczy wyszukać jeden parametr, który kwalifikuje poszkodowanego do otrzymania kodu czerwonego (natychmiastowa pomoc), aby przerwać dalszą jego ocenę. Na potrzeby segregacji dzieci opracowano podobne systemy dostosowane do różnic anatomicznych i fizjologicznych: - amerykański Jump START – zaadoptowany przez dr Lou E. Roming w 1995r., - brytyjski Peadiatric Triage Tape. Segregację właściwą wykonuje lekarz ratunkowy, który ma kwalifikacje do przeprowadzenia dokładnej oceny stanu klinicznego poszkodowanego z wykorzystaniem badania urazowego wg. BTLS i/ lub skal urazowych. Celem takiej segregacji jest określenie charakteru obrażeń, jego ciężkości, mechanizmu urazu i po- stępowania leczniczego oraz transportowego. W oddziałach ratunkowych zachodzi potrzeba dokonania wstępnej oceny (segregacji) pacjentów w zależności od ciężkości stanu klinicznego, rodzaju doznanych obrażeń, do odpowiedniej grupy oznaczonej kolorem, który informuje personel medyczny o kolejności udzielania pomocy. Ciekawym rozwiązaniem prowadzenia segregacji medycznej w oddziałach ratunkowych w praktyce codziennej może być Manchester Triage System (MTS). Jest to 5-stopniowa skala pilności rozpoczęcia czynności przez lekarza. Oceniono, że skoro pacjenci zgłaszają się do SOR z podobnymi problemami to można opracować wspólne rozwiązania dla poszczególnych grup. W zależności od stopnia pilności, wynikającego ze stanu - dotkliwego bólu, - zaburzeń świadomości, - hiper/ hipotermii, - stan nagły/ przewlekły. Proces wykluczania zagrożenia życia (dyskryminatory) Zasady rozmieszczenia pacjentów zakwalifikowanych do danej grupy należy wcześniej ustalić. Pacjenci oznaczeni kodem czerwonym lub pomarańczowym powinni trafić bezpośrednio do obszaru zabiegowo-resuscytacyjnego lub terapii natychmiastowej. Pozostali chorzy mogą być kierowani do innych obszarów oddziału (konsultacyjnego, obserwacyjnego), u których wykonywana jest podstawowa diagnostyka przed pierwszym kontaktem z lekarzem, zlecona przez osobę wykonującą trage. Konferencja była kolejną okazją spotkania przedstawicieli różnych zawodów medycznych (lekarzy, pielęgniarek, ratowników medycznych), wymiany doświadczeń i pogłębienia wiedzy merytorycznej oraz zintegrowania środowiska medycyny ratunkowej. Uczestnictwo w Konferencji zostało sfinansowane ze środków OIPIP w Lublinie. 14 listopad-grudzień 6/2012 mgr Joanna Borzęcka – Przewodnicząca Komisji ds. Pielęgniarstwa Operacyjnego „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Co słychać w pielęgniarstwie operacyjnym? P ielęgniarstwo operacyjne to dziedzina wiedzy, o której pokutują stereotypowe opinie. A to, że jest to wąska specjalizacja, a to że pielęgniarstwo operacyjne i chirurgiczne to jedno. Praca instrumentariuszki zaś widziana jest tylko przez pryzmat instrumentowania. Wśród wielu osób panuje przekonanie, że praca pielęgniarki operacyjnej kończy się równolegle z pracą zespołu operacyjnego. Rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej: pielęgniarstwo operacyjne zbiera wiedzę na temat przebiegu zabiegów operacyjnych w różnych dziedzinach. O tym zaś jak szeroka jest to specjalizacja - najlepiej wiedzą koleżanki pracujące w wielospecjalistycznych blokach operacyjnych, gdzie rano pracują na przykład na sali urologicznej, a po południu na ortopedycznej. A na każdej jest inny sprzęt, inne instrumentarium, inne operacje itp. W żadnej innej dziedzinie pielęgniarstwa, nie ma takich wymagań dotyczących łączenia wiedzy z całkowicie odrębnych dziedzin. Na przykład pielęgniarka pracująca w oddziale urologii (by utrzymać schemat myślenia) nie przechodzi po południu na ortopedię. O tym, by się przekonać, że obie te dziedziny (pielęgniarstwo operacyjne i chirurgiczne ) są czymś innym, wystarczy sięgnąć do opisu kompetencji opracowanego przez ICN. Tam znajdziemy ,,perioperative nursing”, dające się przetłumaczyć na pielęgniarstwo okołooperacyjne i ,,surgical nursing”, czyli chirurgiczne. Dział ,,perioperative’’ odnosi się do opieki pielęgniarskiej przedoperacyjnej, śródoperacyjnej i pooperacyjnej. Pielęgniarstwo perioperative jest obszarem praktyki pielęgniarstwa świadczonej w strukturach bloku operacyjnego. Jako członek zespołu chirurgicznego - instrumentariuszka (,,scrub nurse”) ,,… zarejestrowana pielęgniarka perioperative pracuje we współpracy z innymi profesjonalistami opieki zdrowotnej (chirurg, ,,circulation nurse’’ pielęgniarką anestezjologiczną, chirurgicznym asystentem i innym personelem assistive”1). Pielęgniarstwo operacyjne w Europie W Europie pielęgniarstwo operacyjne jest jedną ze specjalności pielęgniarstwa okołooperacyjnego. W wielu krajach jest to przedmiot ujęty w podstawie programowej na kierunku pielęgniarstwo. W Niemczech - oprócz podyplomowych specjalizacji - istnieją 3-letnie szkoły, kształcące instrumentariuszki. Wymagalistopad-grudzień 6/2012 nia dopuszczające do kształcenia w kierunku instrumentowania odpowiadają wymaganiom stawianym kandydatom na studia pielęgniarskie. Nauka na kierunku instrumentowanie kończy się egzaminem ustnym, pisemnym i praktycznym. Od 1992 roku formalnie rozpoczęło działalność Europejskie Stowarzyszenie Pielęgniarek Operacyjnych (EORNA). Obecnie liczy 24 członków, którymi są narodowe stowarzyszenia pielęgniarek operacyjnych. Celem tej organizacji jest ujednolicenie standardów kształcenia specjalizacyjnego w pielęgniarstwie operacyjnym. Została opracowana podstawa programowa, pomyślana jako wskazówki określające minimum szkolenia podyplomowego w tej dziedzinie. Specjalizacja została zaprojektowana jako roczne szkolenie obejmujące 30 punktów ECTS zajęć teoretycznych i 30 punktów ECTS zajęć praktycznych w blokach operacyjnych o różnej specyfice w charakterze pielęgniarki ,,czystej”/,,asystującej” i ,,brudnej”/,,pomagającej”. Należy przy tym pamiętać, że 1 punkt ECTS to z reguły 20-25 godzin dydaktycznych. Szczegółowy dokument określający zakres wiedzy znajduje się na stronach EORNA. Następną rzeczą, którą zajmuje się EORNA jest projekt Operating Room Nurse Key Skill Management, którego jednym z celów jest opracowanie materiału szkoleniowego aktualizującego wiedzę i usprawniającego pracę pielęgniarek operacyjnych, a zwłaszcza w zakresie profilaktyki zdarzeń niepożądanych. Szczegółowy opis tego projektu Czytelnik znajdzie w dalszej części artykułu. Pielęgniarstwo operacyjne w Polsce W Polsce pielęgniarstwo operacyjne jest marginalizowane, wśród rządowych decydentów brak jest elementarnej wiedzy o specyfice tej dziedziny pielęgniarstwa. Jest to pokłosie braku zajęć podczas kształcenia przyszłych pielęgniarek. Nie ma zajęć – nie ma osób na uczelniach śledzących nowości w tej dziedzinie, nie ma badań, a więc nie ma wiedzy o intensywnym rozwoju tej dziedziny w Europie, nie mówiąc już o USA. Efektem takiej ignorancji jest projekt, w wyniku którego pielęgniarstwo operacyjne nie będzie odrębną specjalizacją. Już uznano, że w dziedzinach pielęgniarstwa chirurgicznego i operacyjnego wystarczy jeden konsultant krajowy. Chociaż lekarskich specjalności zabiegowych jest 14 (można sprawdzić na stronach MZiOS), a w każdej z nich są różne techniki operacyjne, sprzęt, materiał dodatkowy, to uznano wiedzę zbierającą ten obszerny materiał za ,,wąską i pokrewną innym dziedzinom”. W sytuacji niedoborów kadrowych połączenie specjalizacji służyć będzie zalegalizowaniu praktyk delegowania pielęgniarek – podczas jednego dyżuru do pracy na blok z oddziału i odwrotnie W Polsce istnieje (jeszcze) specjalizacja w pielęgniarstwie operacyjnym. Cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem. Oprócz kursu kwalifikacyjnego, jest to jedyne szkolenie, gdzie można poznać specyfikę pracy pielęgniarki operacyjnej. W toku kształcenia pielęgniarek i położnych nie ma zajęć z pielęgniarstwa operacyjnego ani na studiach I stopnia, ani na studiach II stopnia, zarówno na kierunku pielęgniarstwo, jak i położnictwo. A należy pamiętać, że na blokach operacyjnych ginekologicznych pracują i położne i pielęgniarki. W polskim pielęgniarstwie operacyjnym panuje permanentny bałagan organizacyjny – w wielu regionach naszego kraju położne pracują w blokach wielospecjalistycznych. W toku wieloletniej praktyki nabyły umiejętności niezbędnych w pracy instrumentariuszki. Obecnie okazuje się, że – w myśl ustawy o zawodzie pielęgniarki i położnej – nie mogą dalej pracować. Dobrze, jeśli w takim bloku jest sala ginekologiczna – wówczas taka instrumentariuszka może pracować tylko na niej. Od 1999 roku działa Ogólnopolskie Stowarzyszenie Instrumentariuszek z siedzibą w Białymstoku. O działalności stowarzyszenia, jego historii, działaniach, zamierzeniach można przeczytać na stronie stowarzyszenia (osibialystok.pl/4kad. html). Ogólnopolskie Stowarzyszenie Instrumentariuszek rozpoczęło proces włączenia się w struktury EORNA. Od 2010 roku działa Karkonoskie Stowarzyszenie Instrumentariuszek (http:// www.ksi.jgora.pl). Stowarzyszenie to prowadzi wirtualny ,,Magazyn Pielęgniarki Operacyjnej”. Przy OIPiP powstają komisje lub zespoły do spraw pielęgniarstwa operacyjnego, których celem jest informowanie, integrowanie oraz reprezentowanie interesów środowiska pielęgniarek operacyjnych na terenie działania izb. Ciąg dalszy na str. 16 15 G³os” - Pismow Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Co „Nasz słychać pielegniarstwie operacyjnym? Konferencje poruszające problematykę pracy na bloku operacyjnym to następny obszar działania naszego środowiska, środowiska pielęgniarek operacyjnych. Oprócz znanej (i zreferowanej na łamach ,,Naszego głosu” przez p. mgr Lucynę Kotasz) ,,Blok Operacyjny – Organizacja i Funkcjonowanie” w ostatnim czasie miała miejsce Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Pielęgniarka i Położna w bloku operacyjnym”. Odbyła się ona w dniu 12.10.2011 r. w Ośrodku Kształcenia OIPiP Katowicach, znajdującym się w Łaziskach Górnych. Hasło przewodnie tej konferencji to: chirurgia małoinwazyjna – nowe wyzwania w pracy pielęgniarek i położnych operacyjnych. Konferencja adresowana była do środowiska instrumentariuszek. Składała się z dwóch części: prezentacji oraz warsztatów, podczas których można było samemu złożyć i rozłożyć specjalistyczne instrumentarium stosowane w chirurgii małoinwazyjnej. W pierwszej części prelegenci poruszali różnorodne zagadnienia począwszy od zagadnień etycznych, poprzez szeroko rozumiane bezpieczeństwo pacjenta i personelu zatrudnionego na bloku operacyjnym, do zagadnień praktycznych: jak prawidłowo podłączyć koagulację, jak napisać standard i związane z nim procedury w pielęgniarstwie operacyjnym, czy zagadnienia związane z profilaktyką okołooperacyjną. Jedną z najciekawszych prezentacji przedstawiła dr n. hum. Joanna Przybek-Mita (była instrumentariuszka), która omówiła międzynarodowy projekt zarządzania kluczowymi umiejętnościami pielęgniarki i położnej w bloku operacyjnym. W toku badań prowadzonych w ramach tego projektu udowodniono, że bardzo duża ilość zdarzeń niepożądanych spowodowana była brakiem w danym miejscu i czasie odpowiednio wyszkolonego personelu. Celem projektu jest ujednolicenie standardów i procedur w całej Unii Europejskiej. Program ten zakłada obserwowanie zdarzeń niepożądanych na bloku operacyjnym przez pielęgniarki o różnym poziomie kompetencji (osoby po kilkuletnim stażu pracy i specjaliści pielęgniarstwa operacyjnego). Arkusz ocen składał się z szeregu pytań, które dotyczyły rodzaju rozpoznanego zdarzenia, uczestników biorących udział w tym zdarzeniu, ocenie wpływu zdarzenia na przebieg operacji oraz sposobu rozwiązania problemu, a także określeniu środków zaradczych, by w przyszłości takie zdarzenie nie miało miejsca. Zdarzenia niepożądane na bloku operacyjnym mogą mieć różne źródła: ●● Związane ze sprzętem – sprzęt nie działa, ponieważ nie został sprawdzony, jest źle używany, został wybrany 16 nie ten, który byłby najlepszy w danej sytuacji, sprzęt został niewłaściwie zainstalowany, został zbrudzony ●● Związane z doborem materiałów dodatkowych: został wybrany niewłaściwy, jest źle złożony/użyty, nie ma właściwego, nie został sprawdzony (np. numer, rodzaj protezy), został zbrudzony i nie ma drugiego w pogotowiu) ●● Związane z brakiem odpowiednio przeszkolonego personelu: pomyłki w odnalezieniu właściwej rzeczy, brak umiejętności sprawnej obsługi sprzętu, braki w dokumentacji. Aby uniknąć zarówno zdarzeń niepożądanych, jak i zdarzeń ,,o mało co” (pomyłki uniknięto w ostatniej chwili), należy przede wszystkim opracować system, w wyniku którego można będzie wyłonić mentorów. Ich zadaniem byłoby zarówno szkolenie nowych pracowników, pomoc w codziennej pracy koleżankom/kolegom, jak i opracowywania i przeprowadzania szkoleń wewnętrznych dotyczących zapobiegania pomyłkom. Taki mentor musi posiadać następujące cechy: chcieć i potrafić dzielić się wiedzą ze wszystkimi, znać zasady działania sprzętu, nowości wchodzące do użytku w bloku operacyjnym (sprzęt, implanty itp.), zasady sterylizacji, standardy obowiązujące na danym bloku/sali, zasady ochrony radiologicznej, zasady praktyki pielęgniarskiej opartej na faktach. Każdy z pracowników bloku operacyjnego/sali operacyjnej musi znać mentora, a arkusz jego umiejętności ma być dostępny dla pracowników bloku/sali operacyjnej. Na każdym dyżurze, na czynny stół, szczególnie w blokach wieloprofilowych i wysokospecjalistycznych, powinien być co najmniej jeden mentor. Obowiązki jego to: ●● Okresowe szkolenie członków zespołu w zakresie obsługi sprzętu ●● Potrafi sprawić, że sprzęt jest właściwie obsługiwany przez każdą pielęgniarkę operacyjną ●● Analizuje z pielęgniarką oddziałową / kierownikiem bloku operacyjnego niepożądane zdarzenia ze sprzętem ●● Współpracuje z każdym członkiem zespołu i osobami z serwisu ●● Prowadzi rejestr awarii sprzętu, proponuje i wdraża programy zapobiegające takim zdarzeniom ●● Gwarantuje, żeby instrukcje obsługi/ procedury były zrozumiałe i zawsze dostępne dla każdego z członków zespołu. Końcowym efektem tego projektu będzie opracowanie szkoleń, które będą dostępne na platformie e-lerningu EORN-y (Europejskiego Stowarzyszenia Pielęgniarek Operacyjnych). Pielęgniarstwo operacyjne w Lublinie Przy Okręgowej Izbie Pielęgniarek i Położnych rozpoczęła działalność Komisja do spraw Pielęgniarstwa Operacyjnego. Liczy osiem osób, jedna z Janowa Lubelskiego, pozostałe z lubelskich szpitali. Członkowie komisji w ramach konsultacji społecznych oprotestowali zarówno projekt połączenia specjalizacji, jak i projekt norm zatrudnienia pielęgniarek na bloku operacyjnym. Strona ministerialna zamiast czytelnego zapisu, że do każdego zabiegu operacyjnego na jeden czynny stół operacyjny/jednego pacjenta przypadają dwie pielęgniarki operacyjne: instrumentująca i pomagająca” umieściła: ,,…dwie pielęgniarki – pielęgniarka operacyjna instrumentująca i pielęgniarka pomagająca pielęgniarce operacyjnej instrumentującej.” Taka zmiana dozwala, by pielęgniarką pomagającą zostać mogła każda pielęgniarka, niekoniecznie pracująca na bloku operacyjnym. Tłumaczenie, że zapis ,,dwie pielęgniarki operacyjne” uniemożliwi wchodzenie do systemu nowych osób jest nieprawdziwe, ponieważ po pierwsze – są to minimalne normy zatrudnienia (a nie optymalne), a po drugie wystarczy umieścić odpowiedni zapis nakładający obowiązek skończenia kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa operacyjnego np. w ciągu 10 lat od momentu podjęcia pracy na bloku operacyjnym. Celem komisji jest m. in. sygnalizowanie problemów pielęgniarek operacyjnych, a zwłaszcza braków kadrowych, jakie występują w wielu szpitalach. W innych regionach naszego kraju system dwie pielęgniarki operacyjne do jednego zabiegu jest wdrożony na stałe. Na pisemną prośbę Komisji ds. Pielęgniarstwa Operacyjnego, OIPiP w Lublinie ma zbadać stan zapewnienia właściwej ilości instrumentariuszek w szpitalach na terenie działania Izby. Jesteśmy otwarci na współpracę z każdym, komu bliskie jest pielęgniarstwo operacyjne. Wszelkie uwagi, oczekiwania prosimy kierować na nasz e-mail: [email protected] 1. http://www.aorn.org/CareerCenter/CareerDevelopment/RoleOfThePerioperativeNurse/ listopad-grudzień 6/2012 Barbara Kiliszek – SPZOZ Świdnik „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie VII Ogólnopolski Zjazd Pielęgniarek i Położnych z oddziałów neonatologicznych W dniach 12-13 października 2012 roku w Warszawie odbył się kolejny VII Ogólnopolski Zjazd Pielęgniarek i Położnych z oddziałów neonatologicznych. Uczestników Zjazdu powitały prof. dr n. med. K. Borszewska-Kornacka oraz dr n. med. G. Rogala-Pawelczyk. Program Zjazdu realizowany był przez 2 dni i składał się z VI sesji: 1. Referaty wprowadzające 2. Noworodek matki niepełnosprawnej 3. Dyskusja panelowa 4. Noworodek chorej matki 5. Termoregulacja i hipotermia lecznicza 6. Prace oryginalne m.in. „Trudności laktacyjne matek dzieci hospitalizowanych w ITN” „Udział matki w pielęgnowaniu chorego dziecka w szpitalu”. Tematem wiodącym podczas zjazdu były wykłady dotyczące kobiety niepełnosprawnej, chorej w odniesieniu do nowonarodzonego dziecka.Ze szczególnym zainteresowaniem uczestnicy wysłuchali wykładu pani prof. E. Dmoch-Gajzlerskiej: „Noworodek matki niepełnosprawnej-kłopot czy wyzwanie dla personelu”. Matka niepełnosprawna wymaga opieki szczególnej, specyficznej dla jej stanu zdrowia. Pomoc położnej w odniesieniu do kobiety niewidomej to umożliwienie poznania noworodka w sposób „dotykowy”. To prowadzenie matki podczas czynności pielęgnacyjnych, czuwanie nad jej ruchami (ręce matki na ciele jej dziecka). Rolą położnej jest również stałe umacnianie matki w kompetencjach rodzicielskich i włączanie rodziny do opieki nad noworodkiem. W przypadku kobiety niesłyszącej położna powinna uczulić matkę na obserwację swojego dziecka-aby mogła ona odpowiednio zareagować, stosownie do sytuacji. W grupie kobiet niepełnosprawnych są kobiety z obniżoną sprawnością fizyczną, umysłową,kobiety mające trudności z komunikowaniem się. Podejście do każdej z nich powinno być indywidualne. Należy podkreślić,że niezmiernie ważnym czynnikiem jest włączanie rodziny w opiekę nad dzieckiem i wspieranie kobiet niepełnosprawnych. Odpowiedź na pytanie zadane na początku wykładu-Czy noworodek matki niepełnosprawnej to kłopot czy wyzwanie nie jest jednoznaczna. Jest to z jednej strony kłopot z powodu niesamodzielności matki. Matka niepełnosprawna wymaga więcej uwagi,wiedzy, czasu. Potrzebna jest większa wrażliwość,jest to więcej pracy dla personelu. Z drugiej strony dla nas jako profesjonalistek jest to wyzwanie. Sytuacja trudna to wyzwanie do samokształcenia,doskonalenia komunikacji,doskonalenia organizacji pracy i gotowość na poznanie „nieznanego”. Na postawione pytanie tak naprawdę każda z nas musi odpowiedzieć sobie sama. Czy pozwolimy, żeby był to kłopot, czy kłopot przekujemy na wyzwanie. Równie interesująca była dyskusja na temat -Jak rozmawiać z rodzicami chorego dziecka. Wspólne rozmowy z neonatologiem,psychologiem fizjoterapeutą, położną, pielęgniarką i rodzicem dostarczyły wiele cennych uwag: 1. Nie ma żadnych niemądrych pytań, które zadają rodzice 2. Odpowiedzi na zadawane pytania powinny być rzetelne 3. Złe informacje należy dozować PODZIĘKOWANIA listopad-grudzień 6/2012 4. Wielokrotnie powtarzać informacje 5. Patrzeć prosto w oczy rodzicom podczas rozmowy 6. Dostosowywać informacje do poziomu intelektualnego rodziców. Obok wykładów odbywały się liczne warsztaty, m.in.: 1. Fototerapia 2. Standard postępowania z mlekiem 3. Opieka pielęgniarska nad noworodkiem podczas wentylacji nie inwazyjnej Infant-Flow 4. Zrozumieć niemowlę-jak dziecko komunikuje się ze światem. Na warsztatach dotyczących opieki pielęgniarskiej nad noworodkiem podczas wentylacji nieinwazyjnej, uczestnicy nabywali umiejętności praktycznych, m.in.ucząc się prawidłowo mocować generator za pomocą uprzęży. Również przedstawiciele firm medycznych pokazywali na swoich stoiskach nowoczesny sprzęt medyczny i demonstrowali jego działanie. Szczególnym zainteresowaniem cieszył się miękki materacyk do fototerapii. Materacyk umożliwia mamie noszenie, przytulanie oraz karmienie noworodka piersią przy jednoczesnym prowadzeniu fototerapii. Tematy przedstawione na Zjeździe były niezwykle interesujące, dostarczyły mnóstwo wiedzy,którą na pewno wykorzystamy w pracy. Dziękuję OIPiP za umożliwienie uczestnictwa w VII Ogólnopolskim Zjeździe Pielęgniarek i Położnych z oddziałów neonatologicznych. GRATULACJE 17 Zofia Furtak – Przewodnicząca Klubu Seniora OIPiP w Lublinie „Nasz przy G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Seniorzy na turystycznym szlaku N a naszym szlaku turystycznym w dniu 26.09.2012 r., znalazła się stolica Podkarpacia – Rzeszów. Po drodze mijaliśmy przepiękne krajobrazy, podbarwione już kolorami jesieni. Po czterech prawie godzinach jazdy ujrzeliśmy panoramę Rzeszowa. Po kilku minutach znaleźliśmy się w jego centrum. Pierwsze nasze kroki Pani pilot/ przewodnik Agata skierowała do Klasztoru Bernardynów połączonego z kościołem pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Zbudowany w pierwszej połowie XVII wieku, łączy w sobie cechy późnego renesansu i wczesnego baroku. Na uwagę zasługuje wystrój kościoła a zwłaszcza późnorenesansowy ołtarz główny. Fundatorem tej wspaniałej świątyni był Mikołaj Ligęza. W prezbiterium znajdują się pomniki grobowe rodziny Ligęzów. Następnym obiektem naszych zainteresowań było Muzeum Okręgowe z siedzibą w dawnym budynku klasztornym konwentu Pijarów wzniesionym, w latach 1644-1649 przez Jana Cangera. Muzeum posiada bogate zbiory z zakresu sztuki, historii, etnografii i archeologii. Oglądaliśmy bardzo ciekawe eksponaty z okresu epoki kamiennej, brązu i żelaza wręcz unikatowe. Zwiedzaliśmy również Podziemna Trasę Turystyczną głęboko pod ziemią o długości około 400 metrów składającej się z 34 piwnic umieszczonych na różnych poziomach. W piwnicach umieszczono starodawne wyposażenie sprzętu kuchennego, ale nie tylko bo i żelazka do prasowania z duszą, na węgle, kołowrotki, wagi, również dawne zbroje. Jednak największym zainteresowaniem cieszyły się dyby. Stwierdziłyśmy, że oj przydałyby się w również w dzisiejszych czasach. W podziemiach znajdują się fragmenty ceglano- kamiennych murów i sklepień oraz ostrołukowe nadproża - odrestaurowane. Początki odkrytych podziemi datują swoje powstanie na przełomie XV i XVI w. Trasa robi wrażenie na zwiedzających. Dalszym etapem naszej wycieczki był Zamek Lubomierskich. Budowę zamku rozpoczął ówczesny właściciel Rzeszowa pod koniec XVI w. Mikołaj Spytek Ligęza. Rozbudowali go Lubomirscy w II połowie XVII w. otaczając go kamiennym murem i bastionami. W zamku mieści się Sąd Prokuratora. I nadszedł czas odjazdu – pożegnaliśmy Rzeszów. Maria Nazaruk Utracone dzieciństwo- moje przeżycia na Syberii J estem pielęgniarką, aktualnie przebywam na emeryturze. Chciałam się z państwem podzielić moimi przeżyciami na Sybirze widzianymi oczyma dziecka. Urodziłam się w miejscowości Lubez n/Niemnem - pow. i woj. Nowogrodzkie. Rodzice moi mieli posiadłość ziemską 5 km. od Lubezy w miejscowości Delatycze; 17 hektarów ziemi w tym 2 ha sadu. Mój ojciec sam sadził drzewa owocowe: złote renety, szare renety, papierówki, śliwy, wiśnie gruszki bery. Ponadto mieliśmy 2 ha łąki nad Niemnem. Rodzice budowali nowy dom, już było podpiwniczenie. A sad w roku naszej zsyłki na Sybir obrodził jak nigdy. Wszystkie piwnice były założone owocami. Ale nie skorzystaliśmy z tego urodzaju. W przeddzień wysyłki na Sybir ostrzegł nas Białorusin, że następnego dnia wszystkich mieszkańców (Polaków) wywiozą na Sybir. Ojciec mój zbiegł do Polski do Tucznej do swoich rodziców. 10 lutego 1940 r. o godz. 10.00 przyjechało 2 sołdatów z karabinami. Kazali się ubierać dając jedną godzinę czasu. Taty z nami już nie było. Mama została sama z trojgiem dzieci brat Jurek miał 15 lat, Marian 12 lat a ja 8 lat. Naszymi saniami odwieźli nas na dworzec kolejowy, Pierwszą noc spędziliśmy jeszcze w Polsce. Rano nas przewieźli do pociągu towarowego, w którym były półki. Każdy był ze swoim tobołkiem, niekoniecznie wypełniony tym co było potrzebne tam na zsyłce. Wieźli nas jeden miesiąc do miejscowości Gorki. Potem saniami w głąb Tajgi do wsi Kurianiowo. Z nami została ewakuowana na Sybir Polka z miesięcznym dzieckiem. Białorusinka z tej miejscowości podeszła do tej Polki z prośbą aby to dzieciątko zostawiła u niej a jak będzie wracała to zabierze swoje dzieciątko. Matka nie wyraziła zgody. w drodze zmarło nie miała już pokar18 mu ,nie miała czym nakarmić swojego dziecka. Pierwszą noc spędziliśmy w dużej izbie na tobołkach. Następnie przenieśli nas do małych izdebek. Była zima mróz dochodził do 40 stopni. Brat Jurek był zabrany do pracy w Tajdze, ścinał drzewo które układano nad rzeką Brat pracował bardzo ciężko miał tylko 15 lat. Wiosną Wołgą to drzewo płynęło do tartaków. Za pracę otrzymywał tylko ½ chleba. Na wiosnę przewieziono nas do innej wsi Beticha, warunki mieszkaniowe były lepsze. Mama pracowała, wyszywała koszule męskie ładnym haftem i miała za to drobne pieniądze. W tej miejscowości był sklep można było kupić żywność; ryby morskie, chleb ale nie mieliśmy pieniędzy. Dostawaliśmy od czasu do czasu też paczki z Polski, przysyłała nam ciocia materiały na sukienki oraz w puszkach topione masło – to był jeszcze rok 1940. Zaczęło nam być lepiej. Ale wtedy dotknęły nas choroby, dopadła nas wszawica. Całe ręce i nogi mieliśmy we wrzodach. W lecie żywiła nas Tajga. Dzieci dostawały 15 dkg. chleba dziennie. Tę porcję chleba mama kazała nam dzielić na trzy porcje, ale to było nie możliwe bo głód był silniejszy. We wrześniu 1940 roku zaczęłam uczęszczać do szkoły do pierwszej klasy w języku rosyjskim. W 1941 roku przewieziono nas do wsi Bojcy. Tam było nam coraz gorzej, ja zbierałam pokrzywę i to jedliśmy. W lecie zbieraliśmy czarne jagody, maliny, poziomki. W 1941 roku Niemcy wypowiedzieli wojnę Rosji, dla nas zaczęły się ciężkie czasy. Paczki z Polski już nie przychodziły. Mama chodziła z bratem do kołchozu i sprzedawała nasze rzeczy za mąkę, ziemniaki. Z głodu zaczęły się choroby; krwawa dyzenteria, biegunka – ludzie z wycieńczenia po trzech dniach choroby umierali, bardzo dużo ludzi zmarło. Mama też zachorowała na dyzenterię zosta- łam sama z młodszym bratem. Mama idąc do szpitala prosiła znajomą sąsiadkę aby nami się zaopiekowała bo nie wie czy wróci. Ale dobry Bóg dał, że przeżyła chorobę. Brat Jerzy został powołany do wojska w wieku 19 lat do polskiej armii Brlinga podległej Rosjanom. Gdy odchodziło wojska takimi słowami żegnał się z nami mój brat ,,idę wam torować drogę do Polski”- zginął pod Lenino. W 1942 roku przewieziono nas do innej miejscowości – Kordon. Przez pięć lat przewożono nas 5 razy poto aby wykończyć nas Polaków. Wróciliśmy do Polski w styczniu 1945r. Wracaliśmy o rok wcześniej niż inni zesłańcy. Mój wujek, który był lekarzem, mieszkał w Szczucynie. Tam Niemcy napadli na Rosjan. Walka trwała trzy dni (grudzień 1944r.) w której został ranny rosyjski major, był leczony przez mojego wujka . Został wyleczony, w ramach podziękowania spytał wujka co by chciał (zołoto, dzięgi). Odpowiedział, że nic z tych rzeczy nie chce tylko prosi o uwolnienie rodziny. Dzięki temu wróciliśmy o rok wcześniej do Polski przez Czerwony Krzyż. Najpierw do Lublina, przyszedł po nas do wagonu mój średni brat Wiesław, następnie do Chełma. zamieszkaliśmy w Tuczempie gdzie przebywał nasz ojciec. Na to, że wybrałam zawód pielęgniarki, wpływ miał mój pobyt na Syberii ale przede wszystkim mój wuj lekarz. W okolicznościach kiedy udzielał pomocy dziecku, które kopnął koń, asystowałam wujowi przy zabiegu. Już wtedy wykazałam się ,,profesjonalizmem”. Co rodzina potwierdziła. Ukończyłam Państwową Szkołę Pielęgniarską w Chełmie.Miałam wspaniałych nauczycieli, Dyrektorem Szkoły była wspaniała pielęgniarka Władysława Szocowa, która wychowała pokolenia pielęgniarek dając im najlepsze wzory zawodu pielęgniarki. listopad-grudzień 6/2012 Anita Jasztal-Kniażuk – OIPiP Lublin „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Spotkanie z Pełnomocnikami Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie w dniu 7 listopada 2012 r. W dniu 07-11-2012r. w siedzibie OIPiP w Lublinie odbyło się spotkanie z Pełnomocnikami Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie, które poprowadził Przewodniczący Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie Pan Andrzej Tytuła. Sprawy podejmowane podczas spotkania: 1. Akty normatywne dotyczące wykonywania zawodu pielęgniarki i zawodu położnej. Od dnia 1 stycznia 2012r. obowiązuje ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawa o samorządzie pielęgniarek i położnych – są to dwa klucze akty prawne dla grupy zawodowej pielęgniarek i położnych oraz działalności samorządowej. Ustawy stanowią element wyjściowy dla przygotowania aktów wykonawczych typu rozporządzenia, ponieważ do dnia dzisiejszego nie zostały przygotowane akty wykonawcze do w/w ustaw mamy doczynienia z niespójnością w zakresie zagadnień podejmowanych w ustawach, dla których albo nie powołano aktu wykonawczego w ogóle albo obowiązuje akt prawny powołany dla potrzeb poprzednio obowiązującej ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej. Przykładem takiego stanu rzeczy jest rozporządzenie MZ w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych, które wskazuje między innymi na kryteria kwalifikacji pielęgniarek/ położnych do udziału w kształceniu podyplomowym, kryteria te są niespójne z aktualnie obowiązującą ustawą, a rozporządzenie nadal jest obowiązującym aktem prawnym. Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych w Lublinie w celu właściwej realizacji zadań ustawowych, w tym przypadku zadań związanych z pełnieniem nadzoru nad organizatorami kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych wpisanymi do rejestru OIPiP w Lublinie oraz zadań związanych z prowadzeniem przez OIPiP w Lublinie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych skierowała do CKPPiP pismo w sprawie wskazania właściwego, zgodnego z prawem postępowania. 2. Ośrodek kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych w strukturach OIPiP w Lublinie. Od miesiąca lipca br w strukturze organizacyjnej OIPiP w Lublinie funkcjonuje ośrodek kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych, który jako jednostka w OIPiP nie posiada kierownika, pracą merytoryczną polegającą w chwili obecnej na uzyskaniu uprawnień do prowadzenia kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych oraz przyjmowaniu wniosków o udział w poszczególnych rodzajach kształcenia, a także organizacją kursów zajmuje się osoba zatrudniona w oparciu o umowę zlecenia, jest to członek ORPiP Lublinie oraz Prezydium ORPiP w Lublinie. Programy kształcenia, którymi dysponuje OIPiP w Lublinie zostały pozyskane nieodpłatnie bezpośrednio od autorów tych programów lub z innych OIPiP, które prowadzą kształcenie podyplomowe. OIPiP w Lublinie opracowała ofertę szkoleniową, która zamieszczona została w bieżącym numerze „Naszego Głosu” oraz na stronie internetowej OIPiP w Lublinie. Istotnym elementem tej oferty są ceny polistopad-grudzień 6/2012 szczególnych kursów, które przedstawione zostały w dwóch wariantach, dla członków OIPiP w Lublinie regularnie opłacających składkę członkowską oraz dla pozostałych zainteresowanych. Ceny te są niższe dla osób zrzeszonych w OIPiP w Lublinie regularnie opłacających składkę członkowską- osoby te jednak nie będą mogły ubiegać się o dofinansowanie do kształcenia z funduszy Komisji ds. Kształcenia i Doskonalenia Zawodowego Pielęgniarek i Położnych przy ORPiP w Lublinie. 3. Kontrola Urzędu Skarbowego. W okresie wakacyjnym rozpoczęła się kontrola finansowa w OIPiP w Lublinie prowadzona przez Urząd Kontroli Skarbowej w Lublinie- kontrola ta jest w toku. OIPiP w Lublinie jest jedną z trzech OIPiP, które w tym roku poddane zostały kontroli skarbowej. Przedmiotem kontroli jest sprawa dotycząca odprowadzania przez Izbę podatku VAT. 4. Dotacja z Ministerstwa Zdrowia na zadania przejęte od administracji państwowej. Do chwili obecnej nie została podpisana umowa na dotację pomiędzy Ministerstwem Zdrowia a Okręgowymi Izbami Pielęgniarek i Położnych. Od 2013 r. zmianie ulęgną zasady przyznawania dotacji na zadania przejęte od administracji państwowej, w efekcie jej wysokość ulegnie zdecydowanemu pomniejszeniu. Dotychczas kwota dotacji oscylowała w granicach 100 tys. złotych, zgodnie z decyzją Ministerstwa Zdrowia w 2013 r. OIPiP w Lublinie otrzyma 10% dotychczasowej dotacji. 5. Komisja ds. Kształcenia i Doskonalenia Zawodowego Pielęgniarek i Położnych przy ORPiP w Lublinie. Trwają prace nad kształtem regulaminu dofinansowania do kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych. Nowy regulamin zaprezentowany zostanie na najbliższym posiedzeniu Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie tj. w dniu 13 grudnia 2012r. i obowiązywał będzie od dnia 1 stycznia 2013r. Intencją zarówno Prezydium OR jak i członków Komisji ds. Doskonalenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych jest wypracowanie takich zasad dofinansowania, które pozwolą na racjonalizacje wydatków związanych z dofinansowaniem nie powodując obniżenia wartości dofinansowania. 6. Ubezpieczenie Odpowiedzialności Cywilnej. Nadal kontynuowane będzie przez OR ubezpieczenie pielęgniarek i położnych od odpowiedzialności cywilnej, również na kwotę 10 tys. złotych jak to było w minionych latach, jako ubezpieczenie regresowe. Pielęgniarki i Położne wykonujące działalność regulowaną zobowiązane są do posiadania ubezpieczenia OC obowiązkowego- jego wysokość zawarta została w rozporządzeniu Ministra Finansów. OIPiP w Lublinie dotychczas ubezpieczała swych członków w oparciu o pełnomocnictwo nadane Firmie Brokerskiej, z uwagi na wysokość przedstawianych przez Firmę Brokerską ofert ubezpieczenia, a także rozdaj dotychczasowej współpracy Pełnomocnictwo to zostało wypowiedziane przez OIPiP w Lublinie. Z uwagi na fakt, że podpisana została umowa korporacyj- na pomiędzy Naczelną Radą Pielęgniarek i Położnych a Firmą Ubezpieczeniową INTER POLSKA, OIPiP w Lublinie również podpisała taką umowę z Firmą INTER POLSKA z przedstawionych ofert oraz dotychczasowej współpracy z Firmą INTER POLSKA jednoznacznie wynika, iż warunki ubezpieczenia oferowane przez tą firmę pozostają zdecydowanie atrakcyjniejsze dla członków OIPiP w Lublinie, ponadto Firma ta wspiera działalność podejmowaną przez Izbę. Szczegółowe informacje dotyczące warunków zawarcia niniejszych umów oraz ubezpieczenia grupowego uzyskać można w sekretariacie OIPiP w Lublinie lub w biurze Firmy Ubezpieczeniowej INTER POLSKA Oddział w Lublinie. 7. Normy zatrudnienia. Od dnia 1 stycznia 2013r. wejdzie w życie rozporządzenie określające normy zatrudnienia w pielęgniarstwie i w położnictwie. Rozporządzenie to będzie uwzględniało element kategoryzacji pacjenta i będzie ze względu na propozycję swych zapisów dotyczących liczby pielęgniarek i położnych pozostających na zmianie, korzystniejsze a zarazem bezpieczniejsze niż dotychczas obowiązujące rozporządzenie w sprawie norm. Obecnie dokument pozostaje w konsultacjach społecznych, każda zainteresowana tematem pielęgniarka i położna może zapoznać się z niniejszym projektem. Podczas spotkania Sekretarz ORPiP w Lublinie Pani Krystyna Amborska przekazała informacje na temat rodzaju i zakresu prac realizowanych przez Komisję ds. Prawa i Legislacji działającą przy ORPiP w Lublinie, obszerna informacja na temat pracy komisji zamieszczona została w ostatnim numerze pisma OIPiP w Lublinie „Nasz Głos”. Sekretarz OR odniosła się ponadto do treści Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21-12-2010 r. w sprawie dokumentacji prowadzonej przez pielęgniarki i położne. Rozporządzenie to zostało przywołane z uwagi na zagadnienie kontroli indywidualnych i grupowych praktyk pielęgniarek i położnych wpisanych do rejestru OIPiP w Lublinie, kontrole takich praktyk są prowadzone przez Komisję ds. Prywatnych Praktyk. Nadmienić należy, że w świetle kontroli, o których mowa w wybranych podmiotach leczniczych dokumentacja jest prowadzona nierzetelnie albo nie jest prowadzona wcale, często brak dokumentacji jest wynikiem nie wdrożenia jej przez kadrę zrządzająca. Sekretarz OR przypomniała, że zagadnienie dotyczące dokumentacji pielęgniarskiej oraz autoryzacji przez pielęgniarki i położne zleceń jest niezmiernie istotne w świetle zagadnień odpowiedzialności zawodowej oraz ewentualnego postępowania w sprawach za wykroczenia zawodowe. Trwają prace nad ujednoliceniem dokumentacji pielęgniarskiej. W trakcie spotkania Pełnomocnicy ORPiP w Lublinie zatrudnieni w podmiotach leczniczych przedstawili problemy zawodowe pielęgniarek i położnych występujące na terenie macierzystych zakładów pracy. Problemy te zostały zawarte w protokole ze spotkania z zapewnieniem, że Prezydium ORPiP w Lublinie pochyli się nad tymi zagadnieniami. 19 Krystyna Amborska – Sekretarz ORPiP„Nasz w Lublinie G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Maria Olszak-Winiarska – Wiceprzewodnicząca ORPiP w Lublinie Spotkanie z pielęgniarkami środowiska nauczania i wychowania w Okręgowej Izbie Pielęgniarek i Położnych w Lublinie Z inicjatywy Przewodniczącej Komisji ds. Podstawowej Opieki Zdrowotnej i Kontraktowania Świadczeń Pielęgniarsko- Połozniczych przy Okręgowej Radzie Pielęgniarek i Położnych w Lublinie w dniu 15 listopada 2012r. odbyło się spotkanie z pielęgniarkami zatrudnionymi w środowisku nauczania i wychowania realizującymi świadczenia medyczne w publicznych i niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej, a także w ramach indywidualnych i grupowych praktyk pielęgniarskich. Spotkanie prowadziła Pani Maria Olszak-Winiarska Przewodnicząca Komisji ds. Podstawowej Opieki Zdrowotnej i Kontraktowania Świadczeń Pielęgniarsko- Położniczych. W spotkaniu udział wzięli: Przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła, Sekretarz ORPiP w Lublinie Pani Krystyna Amborska, Skarbnik ORPiP w Lublinie Pani Alina Kołodziejczyk. Obecnych było 10 pielęgniarek reprezentujących różne środowiska. Przedmiotem spotkania było: 1. Omówienie problemu odpłatności za użytkowanie gabinetów na terenie szkół do prowadzenia profilaktycznej opieki zdrowotnej oraz udzielania pomocy przedlekarskiej. 2. Poziom finansowania medycyny szkolnej. W trakcie spotkania przedstawione zostało stanowisko Prezydium Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie oraz Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie dotyczące powyższych zagadnień, a mianowicie: 1. W miesiącu lipcu 2012r. skierowane zostało do Pana Krzysztofa Tuczapskiego Dyrektora Lubelskiego Oddzia- łu Wojewódzkiego NFZ w Lublinie pismo z prośbą o rozpatrzenie poziomu finansowania świadczeń pielęgniarek środowiska nauczania i wychowania. W piśmie zwrócono uwagę na bardzo niski poziom finansowania, oczekując iż stawka kapitacyjna na jednego ucznia powinna wynosić minimum 60 złotych. Odpowiedź Pana Dyrektora nie dawała nadziei, iż sytuacja ulegnie poprawie w 2013r. 2. W związku z powyższym w miesiącu październiku 2012r. została skierowana prośba do Prezesa NFZ w Warszawie Pani Agnieszki Pachciarz w tej samej kwestii. W piśmie określone zostało, iż w ocenie pielęgniarek środowiska nauczania i wychowania oraz samorządu zawodowego pielęgniarek i położnych w Lublinie poziom finansowania jest żenująco niski. W celu zapewnienia odpowiedniej jakości realizowanych przez pielęgniarki świadczeń, stawka kapitacyjna powinna wynosić minimum 60 złotych. Ponadto zwrócono uwagę na finansowanie świadczeń udzielanych przez pielęgniarki w ramach grupowej praktyki fluorkowej ze wskazaniem iż powinna ulec zmianie i wynosić 10,80 złotych. Odpowiedzi na pismo do dnia 5-12-2012r. nie otrzymaliśmy. W dalszej części spotkania pielęgniarki, które udzielają świadczeń w ramach umów zawartych z Lubelskim Oddziałem Wojewódzkim NFZ prowadzące indywidualną lub grupową praktykę pielęgniarska przedstawiły problem odpłatności za gabinety na terenie szkoły, w których udzielają świadczeń. Po dyskusji i wy- słuchaniu zasadnych wniosków zainteresowanych, obecni na spotkaniu przedstawiciele ścisłego Prezydium ORPiP w Lublinie zobowiązali się, iż w pierwszej kolejności zostaną w tej sprawie skierowane pisma do Prezydenta Miasta, Starostów, Burmistrzów i Przewodniczących Rad w samorządach, na których terenie zarejestrowane są praktyki. W związku z powyższym w dniu 21 listopada 2012r. zostały skierowane pisma z prośbą o pozytywne rozpatrzenie problemu dotyczącego sytuacji pielęgniarek środowiska nauczania i wychowania sprawujących profilaktyczną opiekę zdrowotną na terenie szkół podległych organom samorządowym z terenu miasta i powiatu: Lublin, Kraśnik, Włodawa, Świdnik, Łęczna. Treść pisma w tej sprawie zamieszczona została w bieżącym numerze „Naszego Głosu”. Do dnia 5-12-2012r. otrzymaliśmy w tej sprawie pismo od Przewodniczącego Rady Miasta Lublina, stanowiące o tym, iż podjął on działania w powyższej sprawie. Końcowe ustalenia i wnioski ze spotkania obejmowały: 1. Deklarację współpracy pielęgniarek z Komisją ds. Podstawowej Opieki Zdrowotnej i Kontraktowania Świadczeń Pielęgniarsko- Położniczych oraz samorządem (zgłaszanie problemów wynikających z realizacji świadczeń z zakresu medycyny szkolnej). 2. Systematycznych spotkań z pielęgniarkami zatrudnionymi w medycynie szkolnej oraz wymiana doświadczeń z realizacji umów zawartych z LOW NFZ w Lublinie. KOMUNIKAT! Z przyjemnością informuję, że w siedzibie Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w Lublinie powstanie Izba Pamięci. Celem jej organizacji jest poznanie historii zawodu pielęgniarki i zawodu położnej, historii samorządu zawodowego, zabezpieczenie oraz rozpowszechnienie cennych dla grupy zawodowej pielęgniarek i położnych dokumentów oraz przedmiotów. Z uwagi na powyższe zwracamy się z prośbą o przekazanie OIPiP w Lublinie wszelkich dokumentów, przedmiotów, zdjęć itp. Wdzięczni będziemy za każde zainteresowanie z Państwa strony, otwarci jesteśmy również na składanie propozycji służących właściwej organizacji Izby Pamięci. (–) Andrzej Tytuła Przewodniczący ORPiP w Lublinie 20 listopad-grudzień 6/2012 KORESPONDENCJA „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie - - - - Poniżej zamieszczamy treść pisma, które skierowane zostało do; Przewodniczącego Rady Miasta Lublin, Włodawa, Łęczna, Świdnik, Burmistrza Miasta Włodawa, Łęczna, Świdnik, Starosty Powiatu Włodawskiego, Kraśnickiego, Łęczyńskiego, Świdnickiego, Przewodniczącego Rady Powiatu Włodawskiego, Kraśnickiego, Łęczyńskiego, Świdnickiego, Lublin, dnia 21-11-2012r. OIPiP.S/1567-21/2012 Szanowny Pan Krzysztof Żuk Prezydenta Miasta Lublina W imieniu Prezydium Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie zwracam się do Pana Prezydenta z uprzejmą prośbą o rozpatrzenie problemu dotyczącego sytuacji pielęgniarek środowiska nauczania i wychowania sprawujących profilaktyczną opiekę zdrowotną w znajdujących się na terenie szkół gabinetach profilaktycznej opieki zdrowotnej i pomocy przedlekarskiej. Pielęgniarki te zobowiązane są przez Dyrekcję Szkoły do uiszczania opłat za korzystanie z tych gabinetów. Sprawa dotyczy pielęgniarek udzielających świadczenia, o których mowa na wstępie, w ramach umów zawartych z Lubelskim Oddziałem Wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia, zatrudnionych w Niepublicznych Zakładach Opieki Zdrowotnej TERMED i PROMED na terenie miasta Lublina. Problem ten nurtuje nas tym bardziej, że poziom finansowania świadczeń w zakresie medycyny szkolnej jest bardzo niski i nic nie wskazuje na zwiększenie stawek na 2013 rok. Z informacji jaką otrzymaliśmy z Ministerstwa Zdrowia, Departament Pielęgniarek i Położnych wynika, iż zgodnie z art. 67 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) do realizacji zadań statutowych szkoła publiczna powinna zapewnić uczniowi możliwość korzystania z gabinetu profilaktyki zdrowotnej i pomocy przedlekarskiej. Zatem wykonywanie remontów obiektów szkolnych oraz zadań inwestycyjnych w tym zakresie, wyposażenie i zapewnienie funkcjonowania pomieszczeń do wykonywania zadań statutowych w szkołach publicznych jest obowiązkiem organów prowadzących te szkoły, którymi najczęściej są jednostki samorządu terytorialnego na szczeblu gminy oraz powiatu. Tym samym nie jest to zadanie świadczeniodawców realizujących świadczenia profilaktycznej opieki zdrowotnej w środowisku nauczania i wychowania. W związku z powyższym oraz zgłaszaną przez pielęgniarki trudną sytuacją finansową, zwracam się do Pana Prezydenta z prośbą o zwolnienie pielęgniarek z opłacania czynszu za najem gabinetów profilaktycznej opieki zdrowotnej i pomocy przedlekarskiej w szkołach. Z wyrazami szacunku Przewodniczący Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie (-) Andrzej Tytuła Zdrowych i Pogodnych Świąt Bożego Narodzenia, spotkań pełnych wiary, nadziei i miłości oraz Szczęśliwego Nowego Roku wszystkim pielęgniarkom, pielęgniarzom i położnym życzy w imieniu Katolickiego Stowarzyszenia Pielęgniarek Maria Kostrubiec – Prezes KSPiPP Oddział w Lublinie listopad-grudzień 6/2012 21 Anita Jasztal-Kniażuk – OIPiP Lublin „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Spotkanie Konsultanta Wojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa przewlekle chorych i niepełnosprawnych z pielęgniarkami sprawującymi opiekę nad chorym przewlekle Pani B. Wójcik – Konsultant Wojewódzki w dziedzinie pielęgniarstwa przewlekle chorych i niepełnosprawnych, Pani M. Olszak-Winiarska – Wiceprzewodnicząca ORPiP w Lublinie. W dniu 20 listopada 2012 r. w siedzibie Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w Lublinie miało miejsce kolejne z cyklu spotkań, tym razem spotkanie dotyczące problemów pielęgniarstwa opieki długoterminowej. Spotkanie odbyło się z inicjatywy Wiceprzewodniczącej Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie Pani Marii Olszak-Winiarskiej, która zadedykowała je pielęgniarkom pracującym w Zakładach Opiekuńczo Leczniczych, w Zakładach Opiekuńczo Pielęgnacyjnych ale także tym, które w ramach indywidualnych umów zawartych z Lubelskim Oddziałem Wojewódzkim NFZ sprawują bezpośrednią opiekę nad pacjentem chorym przewlekle. Do udziału w rozmowach zaproszona została również Pani Beata Wójcik- Wojewódzki Konsultant w dziedzinie pielęgniarstwa przewlekle chorych i niepełnosprawnych, spotkanie cieszyło się dużym zainteresowaniem o czym świadczyć może fakt, iż uczestniczyły w nim pielęgniarki z terenu całego województwa lubelskiego. Problematyka podejmowana podczas spotkania dotyczyła całokształtu problemów związanych z realizacją świadczeń z zakresu opieki długoterminowej, trudności, które były wskazywane podczas dyskusji podejmowały zagadnienia zarówno zakresu świadczeń, jak i właściwej realizacji tych świadczeń, min. problemów związanych z faktycznym dotarciem do podopiecznych, zakresem zapotrzebowania na opiekę, właściwą identyfikacją świadczeniobiorców. Ponadto wskazano trudności wynikające z niedoszacowania opieki długoterminowej, czego konsekwencją są konkretne niedobory finansowe. Problemy opieki długoterminowej zarówno w kontekście zadań dotyczących jej realizacji jak i rzeczywistych problemów zdrowotnych populacji kwalifikującej się do objęcia tą opieką są o tyle istotnym zagadnieniem, iż problem opieki długoterminowej czy niepełnosprawności niebawem 22 dotyczyć będzie znacznej grupy populacji, co wynika wprost z analizy danych demograficznych. Z uwagi na powyższe niezbędne jest podjęcie kroków służących właściwemu przygotowaniu się do realizacji zadań jakie przed grupą zawodową pielęgniarek stawia opieka długoterminowa. Podczas spotkania Pani Maria Olszak-Winiarska wskazała wprost na istotę zagadnienia i problemy jakie za sobą niesie. Pani Beata Wójcik Konsultant Wojewódzki w dziedzinie pielęgniarstwa przewlekle chorych i niepełnosprawnych rozszerzyła wypowiedź swej przedmówczyni – Pani Marii Olszak-Winiarskiej o zagadnienia dotyczące oczekiwanej stawki dobowej na realizację świadczeń z zakresu niniejszej opieki, Pani Konsultant przedstawiła analizę sytuacji pielęgniarstwa opieki długoterminowej w kontekście liczby jednostek realizujących tego typu świadczenia, liczby i formy zatrudnienia pielęgniarek, liczby osób oczekujących na objęcie opieką. Ponadto zaprezentowała zgłaszane przez grupę zawodową pielęgniarek trudności wynikające z codziennej pracy zawodowej. Zatrzymując się nad zagadnieniem trudności należy zaznaczyć, że pielęgniarki najczęściej wskazują na problem dotyczący braku poczucia stabilizacji zawodowej, niskiego poziomu finansowania świadczeń opieki długoterminowej, który związany jest z tzw. niedoszacowaniem stawki, z kolei dyskomfort finansowy utrudnia realizację zadań wynikających z opracowania rzetelnych planów tzw. długoterminowych czy dłu- Uczestnicy spotkania. gofalowych. Panie pielęgniarki są w pełni świadome zapotrzebowania na opiekę długoterminową, niepokojąca w związku z powyższym pozostaje liczba osób, które z uwagi na trudności finansowe nie zostaną objęte tego rodzaju opieką. Sytuacji nie poprawia fakt dotyczący braków personalnych oraz pewnych zastrzeżeń związanych z liczbą i rodzajem sprzętu stanowiącym wyposażenie ZOL i ZOP. Podczas spotkania podjęty został również problem dotyczący rodzaju i zakresu dokumentacji pielęgniarskiej, a także braku uregulowań prawnych odnoszących się do obszaru kwalifikacji i uprawnień zawodowych. Podjęta została ożywiona dyskusja na temat kompetencji zawodowych pielęgniarek posiadających odpowiednie tytuły zawodowe, reformy szkolnictwa przed i podyplomowego, a także propozycji jaką jest wprowadzenia do podmiotów leczniczych zawodu opiekuna medycznego. Spotkanie w dniu 20 listopada br służyło wyartykułowaniu istotnych dla opieki długoterminowej problemów zarówno w odniesieniu do grupy świadczeniodawców jak i świadczeniobiorców tej opieki. Podczas dyskusji ograniczonej pewnymi ramami czasowymi nie sposób odnieść się do wszystkich problemów charakteryzujących ten rozdaj opieki, można jednak wskazać pewne priorytety i określić obszar działania. Takie kroki zostały poczynione właśnie podczas spotkania, ich wynikiem będzie przygotowanie stosownych wystąpień podejmujących temat właściwego oszacowania stawki za realizację świadczeń z zakresu opieki długoterminowej z uwzględnieniem problemu tzw. wskaźnika wyrównawczego, którego wprowadzenie stworzyłoby realną szansę na ujednolicenie sytuacji finansowej w zakresie niniejszej opieki w całym kraju. W ocenie organizatorów, spotkania pielęgniarek zatrudnionych w różnych obszarach ochrony zdrowia stwarzają realną szanse na wymianę doświadczeń, określenie problemów, a tym samym wskazanie kierunków działania. Dotychczas na terenie OIPiP w Lublinie odbyły się spotkania pielęgniarek środowiskowo- rodzinnych, pielęgniarek podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarek środowiska nauczania i wychowania oraz pielęgniarek realizujących świadczenia z zakresu opieki długoterminowej. Spotkania te będą kontynuowane w przyszłości, a ich celem będzie monitorowanie sytuacji i podejmowanie działań służących właściwej jakości opieki pielęgniarskiej we wszystkich z wskazanych obszarów. listopad-grudzień 6/2012 Anita Jasztal-Kniażuk – OIPiP w Lublinie „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Spotkanie z pielęgniarkami zatrudnionymi w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Wojewódzkim im. Jana Bożego w Lublinie W dniu 22-11-2012 r. w siedzibie Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w Lublinie z inicjatywy Przewodniczącego ORPiP w Lublinie Pana Andrzeja Tytuły odbyło się spotkanie z paniami pielęgniarkami zatrudnionymi w Szpitalu Wojewódzkim im. Jana Bożego w Lublinie. W spotkaniu uczestniczyli; ●● pielęgniarki zatrudnione w SPSW im. Jana Bożego w Lublinie, ●● przewodniczący ORPiP w Lublinie Pan Andrzej Tytuła, ●● wiceprzewodnicząca ORPiP w Lublinie Pani Maria Olszak-Winiarska, ●● skarbnik ORPiP w Lublinie Alina Kołodziejczyk. Celem spotkania było przekazanie decyzji Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie w sprawie pisma, które złożone zostało przez Pełnomocnika Samodzielnego Publicznego Szpitala Wojewódzkiego im. Jana Bożego w Lublinie do Przewodniczącego ORPiP w Lublinie w sprawie sytuacji pielęgniarek zatrudnionych w Szpitalu w kontekście likwidacji jednostki. Podczas spotkania Przewodniczący ORPiP w Lublinie przekazał informację, iż zgodnie z zadaniami samorządu pielęgniarek i położnych wskazanymi w ustawie o samorządzie pielęgniarek i położnych, Okręgowa Rada Pielęgniarek i Położnych w Lublinie będzie wypowiadała się na temat ochrony miejsc zatrudnienia i warunków pracy pielęgniarek zgodnie z posiadanymi w tym zakresie uprawnieniami. Przewodniczący zaznaczył również, iż przepisy prawa tak stanowią, że samorząd zawodowy posiada uprawnienia do wyrażania opinii w sprawie, zaznaczył również, że odpowiedź na pismo złożone przez pielęgniarki zatrudnione listopad-grudzień 6/2012 w SP Szpitalu Wojewódzkim im. Jana Bożego w Lublinie w sprawie ewentualnej likwidacji Szpitala zostało skonsultowane z Radcą Prawnym ORPiP w Lublinie , intencją autorów treści odpowiedzi było przedstawienie procedur prawnych dotyczących ewentualnej likwidacji jednostki w odniesieniu do konkretnych faktów, zachodzących na chwilę konstruowania odpowiedzi. Przewodniczący ORPiP w Lublinie zaapelował również do uczestników spotkania aby w rozmowach z koleżankami opierały się na faktach, nie na przekazach medialnych, które bywa, że przekazują informacje oderwane od rzeczywistości. Przewodniczący poinformował również członków spotkania, że osobiście pozostaje w kontakcie z Panią Dyrektor Samodzielnego Publicznego Szpitala Wojewódzkiego im. Jana Bożego w Lublinie, od której uzyskał ustne zapewnienie, że pielęgniarki zatrudnione w niniejszej placówce nie utracą zatrudnienia. Podczas spotkania głos zabrała również Pani Maria Olszak-Winiarska występująca zarówno w roli Wiceprzewodniczącej ORPiP w Lublinie jak i w roli Przewodniczącej OZZPiP. Pani Maria Olszak-Winiarska jest ponadto członkiem Rady Społecznej Samodzielnego Publicznego Szpitala Wojewódzkiego im. Jana Bożego w Lublinie, ponieważ w dniu 21-11-2012 r. odbyło się posiedzenie Rady Społecznej Pani Maria Olszak-Winiarska przekazała uczestnikom spotkania istotne elementy tego posiedzenia, uspokajając jednocześnie, że cały czas trwają rozmowy na temat przyszłości tej placówki również na poziomie organu założycielskiego, Rada Społeczna stoi na stanowisku, że aby podjąć ostateczne decyzje niezbędne jest opracowanie i przedstawienie dokładnej analizy finansowej placówki, zaś intencją osób zaangażowanych w zagadnienie ewentualnej likwidacji placówki, o czym na chwilę obecną nie mówi się wprost, jest dokonanie wyboru najlepszej z możliwych opcji, która nie doprowadzi do utraty zatrudnienia przez pielęgniarki i położne oraz podjęcie działań w kierunku utrzymania szpitala, pytaniem pozostaje struktura placówki i rodzaj realizowanych przez Szpital świadczeń zdrowotnych. Podczas spotkania głos zabrały pielęgniarki zatrudnione w Szpitalu łącznie z Panią Marzeną Siek- Przewodniczącą Związków Zawodowych w Szpitalu. Panie pielęgniarki dzieliły się swoimi niepokojami związanymi z zachowaniem miejsc pracy oraz likwidacją Szpitala, Pani Marzena Siek przedstawiła działania związków zawodowych, które zostały podjęte w sprawie. Zdaniem osób zainteresowanych utrzymaniem placówki jest podjęcie działań zmierzających do: - niedopuszczenia do likwidacji szpitala, - pozostawienia tych oddziałów, które pozostają dochodowe, być może podjęcie decyzji o zawężeniu rodzaju udzielanych świadczeń czy wykonywanych zabiegów, - respektowaniu przepisów prawa i świadomość ich konsekwencji. Przewodniczący ORPiP w Lublinie na zakończenie spotkania przekazał na ręce Pani Pełnomocnik Szpitala odpowiedź na pismo w sprawie i zaapelował o spokój oraz wzajemne wspieranie się, zaznaczył, że istotne jest opieranie się na faktach i pewna elastyczność w podejmowaniu decyzji. Pani Marta Potasińska – Pełnomocnik Szpitala podziękowała za spotkanie. 23 Z prac OIPiP „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych w Lublinie Stanowisko Prezydium Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych Lublinie z dnia 29 października 2012 r. W sprawie zakończenia trwającego sporu zbiorowego pracowników zatrudnionych w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Puławach Skierowane do: 1. Dyrekcji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Puławach. 2. Starosty Powiatu Puławskiego. Prezydium Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych Lublinie z niepokojem obserwuje trwający od ponad 3 tygodni protest pracowników Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Puławach, w tym bardzo licznej grupy pielęgniarek i położnych. Oczekiwania i żądania pracowników skierowane do Dyrekcji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Puławach w ramach sporu zbiorowego są słuszne i w pełni uzasadnione ze względu na najniższe wynagrodzenia w województwie Lubelskiem. Członkowie Prezydium Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie stoją na stanowisku, iż pielęgniarki i położne swoją energię winny wykorzystywać dla właściwego wykonywania powierzonych im obowiązków, zaś w interesie pracodawcy jest aby praca w zakładzie toczyła się w sposób harmonijny i w dobrej atmosferze, która ma niewątpliwy wpływ na jakość udzielanych świadczeń. W związku z powyższym popierając żądania, wzywamy do szybkiego i pozytywnego osiągnięcia porozumienia. Otrzymują: 1. Przewodnicząca Zakładowej Organizacji Związkowej OZZPiP przy SP ZOZ w Puławach – Lidia Twardowska 2. Dyrektor SP ZOZ w Puławach – Jolanta Herda 3. Starosta Powiatu Puławskiego Sekretarz Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie (–) Krystyna Amborska Przewodniczący Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie (–) Andrzej Tytuła Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych w Lublinie Stanowisko Prezydium Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie z dnia 19 listopada 2012 r. W sprawie podjęcia stanowiska przez Związek Powiatów Polskich dotyczącego norm zatrudnienia pielęgniarek i położnych w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami Skierowane do: 1. Związku Powiatów Polskich - Prezes Zarządu Pan Marek Tramś 2. Ministerstwa Zdrowia 3. Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych Prezydium Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie po zapoznaniu się ze stanowiskiem Związku Powiatów Polskich z dnia 12 listopada 2012 roku w sprawie norm zatrudnienia pielęgniarek i położnych w podmiotach leczniczych, stawia stanowczy sprzeciw wobec przyjętych zapisów. Uzasadnienie: Prace nad projektem rozporządzenia trwały 3 lata i prowadzone były przez zespół niezależnych ekspertów reprezentujących wysoki poziom wiedzy z zakresu pielęgniarstwa, organizacji pracy oraz bogate doświadczenie zawodowe zarówno w dziedzinach pielęgniarstwa jak i organizacji i ochrony zdrowia. W opinii członków Prezydium Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie bezpodstawne jest stwierdzenie zawarte w stanowisku, iż rozporządzenie nie wskazuje sposobu ustalenia minimalnych norm, ale je ustala. Bowiem zawarte w nim zapisy i kryteria kategorii chorych pozwalają na dokładne obliczenie zapotrzebowania na opiekę pielęgniarską i położniczą. Stwierdzenie, iż prawidłowo obliczane zapotrzebowanie na opiekę „ograniczy dostępność do świadczeń oraz obniżenie ich jakości” jest nie do przyjęcia. To właśnie w obecnej chwili (przy nieprzestrzeganiu rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie sposobu ustalania minimalnych norm zatrudnienia pielęgniarek i położnych w zakładach opieki zdrowotnej) w sposób wymierny zagrożone jest bezpieczeństwo pacjentów, pielęgniarek i położnych oraz jakość tej opieki. Dzieje się tak z powodu ograniczania kosztów działalności podmiotów, co powoduje, iż opiekę nad chorymi w oddziale 30 łóżkowym podczas dyżuru nocnego sprawuje 1 pielęgniarka. Podobnie przedstawiają się obsady pielęgniarek na zmianie dziennej. Pragniemy zwrócić uwagę, że to organy założycielskie powinny dbać o poziom udzielanych świadczeń na ich terenie. Powinny zatem zwrócić uwagę na fakt, że liczba pielęgniarek i położnych w oddziałach szpitalnych ma zasadnicze znaczenie z punktu widzenia jakości udzielanych świadczeń. Stąd zapis w projekcie, iż obsada pielęgniarek lub położnych nie może być mniejsza niż 2 pielęgniarki lub położne na zmianie. Obawy zawarte w stanowisku dotyczące zwiększenia obsady pielęgniarek i położnych od 10 do 30% są przedwczesne i nie poparte żadnymi danymi. Odnosząc się do podejmowanego w stanowisku wzrostu kosztów, proponujemy aby przyjrzeć się w kontekście wspomnianego wzrostu kosztów innym grupom zawodowym. Środowisko pielęgniarek i położnych od kilku lat domaga się określenia sposobu ustalenia norm zatrudnienia zarówno dla placówek publicznych jak i niepublicznych, może w tym projekcie uda się w sposób prawidłowy ustalić zapotrzebowanie na opiekę pielęgniarską i położniczą. Zadaniem organów założycielskich podmiotów zatrudniających pielęgniarki i położne jest rozwiązanie problemu dotyczącego finansowania zakładu. Stoimy na stanowisku, iż podmioty lecznicze, które dotychczas respektowały zapisy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie sposobu ustalania minimalnych norm zatrudnienia pielęgniarek i położnych w zakładach opieki zdrowotnej, w chwili wejścia w życie nowego rozporządzenia w sprawie norm zatrudnienia pielęgniarek i położnych w podmiotach leczniczych nie doświadczą trudności wynikających z weryfikacji obsad pielęgniarskich i położniczych, a zatem zapisy nowego aktu prawnego mogą w nieznacznym stopniu wpłynąć na wzrost zatrudnienia w podmiotach leczniczych. Obawy autorów co do wystąpienia dużych braków kadry pielęgniarek i położnych w najbliższych latach zapewne są trafne, należy jednak pamiętać, że to już dziś trzeba podjąć działania, w tym głównie płacowe aby zapewnić właściwą opiekę pielęgniarską i położniczą w podmiotach leczniczych. Sekretarz Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie (–) Krystyna Amborska Przewodniczący Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Lublinie (–) Andrzej Tytuła Stanowisko Nr 1 Prezydium Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych z dnia 26 listopada 2012 roku w sprawie konieczności wprowadzenia norm zatrudnienia pielęgniarek i położnych w oparciu o ocenę zapotrzebowania pacjentów na opiekę we wszystkich podmiotach leczniczych realizujących świadczenia zdrowotne finansowane ze środków publicznych Prezydium Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych widzi konieczność wprowadzenia rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie sposobu ustalania minimalnych norm zatrudnienia pielęgniarek i położnych we wszystkich podmiotach leczniczych finansowanych ze środków publicznych. Zapewnienie minimalnej obsady pielęgniarek i położnych jest gwarancją zachowania właściwej jakości świadczeń zdrowotnych, bezpieczeństwa pacjentów i ich satysfakcji, zapobiegania zdarzeniom niepożądanym oraz bezpiecznego wykonywania zawodu pielęgniarki i położnej. Projekt rozporządzenia oparty na klasyfikacji pacjentów zgodnie z zapotrzebowaniem na opiekę pielęgniarską i położniczą powstał w wyniku wieloletnich badań naukowych ekspertów w dziedzinie pielęgniarstwa przy udziale praktyków pielęgniarek i położnych. Metoda oparta na klasyfikacji pacjentów według zapotrzebowania na opiekę pielęgniarską jest metodą weryfikowalną, rzetelną i wiarygodną, stosowaną w krajach, gdzie opieka zdrowotna, w tym pielęgniarska, w pełnym stopniu zaspokaja potrzeby zdrowotne pacjentów. Samorząd zawodowy pielęgniarek i położnych widzi pilną potrzebę wprowadzenia opiniowanego projektu rozporządzenia z uwzględnieniem uwag zgłoszonych przez Naczelną Radę Pielęgniarek i Położnych. Sekretarz NRPiP Prezes NRPiP Joanna Walewander 24 Grażyna Rogala-Pawelczyk listopad-grudzień 6/2012 Koniecznie przeczytaj!!! „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Podziękowania Składam serdeczne podziękowania za opiekę i pomoc w czasie choroby mojej mamy Śp. Zofii Szczęch wszystkim koleżankom pielęgniarkom oraz całemu personelowi Oddziału Dziennej Chemioterapii Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej w Lublinie oraz Kliniki Pneumonologii, Onkologii i Alergologii - III Piętro – Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 4 w Lublinie oraz wszystkim, którzy mnie wspierali w trudnym okresie życia. Teresa Sadownikow listopad-grudzień 6/2012 25 WSPOMNIENIA „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Możliwe, że jestem tu tylko na chwilę. 01.07.1967-14.08.2012 Zbliża się czas Świąt Bożego Narodzenia,dla nas czas wspomnień i zadumy nad tym, że tego roku już kogoś przy naszym stole zabraknie....i rodzi się żal... bo odeszła od nas zbyt nagle,szybko i zbyt młodo...nasza Ela...kobieta z sercem dla pacjentów, z uśmiechem na ustach, serdeczna dla świata. Gdy umiera osoba ciężko chora, starsza, przyjmujemy to jako coś naturalnego. Gdy odchodzi człowiek młody, wydaje się to niemożliwe. Kiedy umiera dziewczyna której życie wyznaczały dyżury przy szpitalnych łóżkach, wśród chorych i umierających, rodzi się usprawiedliwiony bunt. Może dlatego przez pierwsze minuty okrutnego milczenia i przerażenia nic do nas nie docierało.... Trudno to wytłumaczyć...milczący telefon...i nadzieja że wiadomość okaże się pomyłką, nawet żartem. czekanie.... Bez odwrotu Śmierć okazała się prawdziwa. Najboleśniejsza z możliwych chwila. Pomogła swoją pracą setkom cierpiących ludzi ...a Jej samej nikt nie był w stanie pomóc. Pożegnanie z prochami już bez uczuć, bez wyrazu, bez ciepła. Ból i emocje zderzone z pustką. Bo nie ma już żadnej nadziei. Już wiemy ,że nie ma mowy o pomyłce... Odeszła zostawiając swoich najbliższych, męża, siostry, ojca, oraz wspomnienia wspólnych długich trudnych dyżurów w OIOK, ale przede wszystkim zostawiła po sobie ukochanego syna na którego czekała bardzo długo, który był dla niej najwyższą wartością życia. Każdy z nas spotkał w swoim życiu człowieka wyjątkowego, takiego który wpłynął na nasze życie, ale już go z nami nie ma. Mówi się, że po śmierci idealizuje się ludzi. Możliwe że tak jest ,jednak śmierć powoduje,że nagle zdajemy sobie sprawę, jak bardzo wyolbrzymiamy ludzkie wady,jak bardzo jesteśmy małostkowi,jak mało w nas akceptacji ,jak mało widzimy zalet. Dopiero gdy zaczyna brakować tych drobnych gestów, żartów, opowiadanych dowcipów, wspólnej pracy, ciężkich dyżurów... doceniamy ich znaczenie. Jeśli ktoś zapytałby, czego w życiu najbardziej się boję, odpowiem , że śmierci. Nie swojej, lecz osoby najbliższej. Nie ma gorszej kary, gorszego rozstania,większego smutku i silniejszego bólu. Żyj tak, aby twoim znajomym zrobiło się nudno, gdy umrzesz. J. Tuwim i tak się stało po śmierci Eli....niebywałym jest, że wspominając Jej żarty i opowieści kiedy wilgotnieją oczy ...uśmiechamy się. Uśmiechamy się do Niej patrząc na Jej uwiecznioną na fotografii buzię. Umiera się nie dlatego by przestać żyć, lecz po to by żyć inaczej. P. Coelho I mimo tego że bardzo nam Ciebie brakuje ... Wierzymy że jesteś wśród nas...żyjesz tylko inaczej …. Do zobaczenia Elżbieto Grażyna Niewiadomska z domu Piekaś 01.01.1957 – 25.02.2012 25.02.2012 roku odeszła od nas do Domu Pana koleżanka Grażynka Niewiadomska z domu Piekaś. Absolwentka Medycznego Studium Zawodowego w Lublinie z roku 1978. Po ukończeniu szkoły pielęgniarskiej podjęła pracę w Okręgowym Szpitalu Kolejowym, początkowo na Oddziale Urologii, a następnie w Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii. Była bardzo oddana swojej pracy. Wykazywała się sumiennością, pracowitością i uczynnością. Bardzo gościnna i ciepła. Potrafiła stworzyć wokół siebie prawdziwie ciepłą atmosferę. Od 2006 roku walczyła z chorobą nowotworową. Pomimo ogromnego obciążenia leczeniem i nieustającym stresem towarzyszącym szybko postępującej chorobie potrafiła zachować uśmiech, pozytywne myślenie i hart ducha. Będąc w trakcie rekonwalescencji ukończyła specjalizację i uzyskała tytuł pielęgniarki specjalistki w dziedzinie Pielęgniarstwa Anestezjologicznego i Intensywnej Terapii. Na niespełna rok wróciła do pracy. W 2008 roku choroba powróciła. Jej tryb życia wyznaczały wizyty w Centrum Onkologii, jednak nie załamała się. Swoją chorobę znosiła z godnością, nigdy nie użalała się nad sobą. Pocieszała innych, często mniej cierpiących od niej samej. Posiadała niezwykłą energię, z każdym potrafiła znaleźć wspólny język. Godnie przyjęła swoje przeznaczenie. Nie chciała rozmawiać o tym co złe, lecz o tym co dobre. Poprostu chciała żyć … GRAŻYNKO! Bardzo nam Ciebie brakuje… Pozostaniesz w naszej pamięci na zawsze ! Koleżanki z Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii Szpitala Kolejowego w Lublinie 26 listopad-grudzień 6/2012 WSPOMNIENIA „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Z głębokim żalem i smutkiem zawiadamiamy, że w wieku 42 lat zmarła nasza koleżanka Beata Chojecka Członek Zarządu Organizacji Zakładowej OZZPiP w Puławach Pracę w biurze Organizacji Związkowej Pielęgniarek i Położnych przy SP ZOZ w Puławach rozpoczęła w lipcu 1998 r. jako referent pełna wiary i nadziei, że dla pielęgniarstwa przyjdą lepsze czasy. Po powrocie do zawodu jeszcze bardziej zaangażowała się w działania na rzecz środowiska pielęgniarek i położnych. Pełniła funkcję Członka Zarządu Organizacji Zakładowej OZZPiP w Puławach z dumą i poczuciem odpowiedzialności, troszcząc się o to by były przestrzegane prawa pracownika w naszym zakładzie. Zawsze odważna zdecydowana i konkretna, a jednocześnie wyważona i odpowiedzialna. Pomimo swej drobnej postury była waleczna, a przez to była świetnym związkowcem. Nawet w czasie ciężkiej choroby była żywo zainteresowana co dzieje się w zakładzie pracy i ubolewała, że nie może wspierać koleżanek. Żegnamy Cię Beatko. Pamięć o Tobie pozostanie wśród nas na zawsze Zarząd, członkowie Organizacji Zakładowej Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych w Puławach oraz współpracownicy z SP ZOZ w Puławach . Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 17.10.2012 roku w wieku 50 lat odeszła od nas niespodziewanie nasza przyjaciółka i koleżanka Grażyna Dudziak pielęgniarka zatrudniona w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym w Bychawie Śp. Grażyna Dudziak ukończyła Medyczne Studium Zawodowe w Kraśniku w 1982 roku. Pracę w SP ZOZ w Bychawie podjęła 06.12.1982 roku. Podnosiła swoje kwalifikacje, ostatnio, 30 listopada 2011 roku, ukończyła kurs kwalifikacyjny w dziedzinie opieki długoterminowej. Przez okres 30-tu lat swojej pracy zawodowej dała się poznać jako bardzo dobry pracownik, z dużym poczuciem odpowiedzialności zawodowej. Dla chorych była pełna życzliwości, gotowa w każdej chwili do niesienia pomocy, otwarta na potrzeby i problemy drugiego człowieka. Lubiła swoja pracę i ludzi. Była człowiekiem o wielkim sercu. Taka pozostanie w naszej pamięci. Grażynko.... Będzie nam Ciebie brakowało, Twoje odejście pozostawiło pustkę w naszych sercach. Żegnamy Cię Koleżanki Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego oraz z SP ZOZ w Bychawie Z głębokim żalem zawiadamiamy, że po ciężkiej chorobie odeszła w wieku 73 lat położna Krystyna Gadomska Były długoletni pracownik Kliniki Położnictwa i Ginekologiii Państwowego Szpitala Klinicznego Nr.4 przy ul. Jaczewskiego 8 w Lublinie oraz długoletni członek Koła Emerytów i Rencistek przy Okręgowej Izbie Pielęgniarek i Położnych w Lublinie. Była pełna życzliwości. gotowa w każdej chwili do niesienia pomocy otwarta na potrzeby drugiego człowieka. Koleżanki z Klubu Seniora Przy Okręgowej Izbie Pielęgniarek i Położnych w Lublinie W dniu 18.XI.2012 r. ciężka i nieubłagana choroba przerwała życie w wieku 42 lat naszej drogiej koleżance, przyjaciółce, pielęgniarce Oddziału Rehabilitacji Szpitala Specjalistycznego w Puławach Beacie Chojeckiej z domu Podsiadła W Oddziale Rehabilitacji pracowała 13 lat. Była wspaniałą pielęgniarką zawsze uśmiechniętą, serdeczną, ciepłą oddaną bez reszty pacjentom. Pielęgniarstwo było jej pasją i celem. Zawsze w profesjonalny sposób pomagała człowiekowi cierpiącemu i niepełnosprawnemu. Była jak anioł krążący pomiędzy łóżkami chorych w dzień i w nocy niosąc pomoc i ukojenie. Ale przede wszystkim była dobrym człowiekiem z głęboką wiarą w Boga i człowieka. Swoją postawą uczyła wszystkich wzajemnej miłości, szacunku, odpowiedzialności, prawdy i zgody. Nasza droga koleżanko „rozłąka jest naszym losem, spotkanie naszą nadzieją”. Wierzymy, że jesteś w lepszym świecie. Personel oraz pacjenci Oddziału Rehabilitacyjnego i Rehabilitacji Neurologicznej. listopad-grudzień 6/2012 27 KONDOLENCJE „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Koleżance Zofii Pawelec wyrazy głębokiego współczucia i żalu z powodu śmierci MAMY składają koleżanki z Klubu Seniora przy Okręgowej Radzie Pielęgniarek i Położnych w Lublinie Koleżance Marcie Wąsik wyrazy głębokiego współczucia Koleżance Małgosi Nowosad z powodu śmierci wyrazy współczucia z powodu śmierci MAMY OJCA składają składają pracownicy Oddziału Chirurgii i SPZOZ w Świdniku koleżanki z oddziału z Oddziału Chorób Wewnętrznych, Endokrynologii i Diabetologii z Pododdziałem Onkologii Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego Pani w Lublinie Teresie Sadownikow wyrazy głębokiego współczucia i żalu z powodu śmierci MAMY składa Okręgowa Rada Pielęgniarek i Położnych w Lublinie Koleżance Bożenie Matejko wyrazy współczucia z powodu śmierci OJCA składają Dyrekcja i pracownicy SPZOZ w Opolu Lubelskim Koleżance Teresie Sadownikow wyrazy współczucia i żalu z powodu śmierci MAMY śp. Zofii Szczęch składa Komisja ds. Pomocy Socjalnej działająca przy Okręgowej Radzie Pielęgniarek i Położnych w Lublinie Koleżance Ani Kamińskiej wyrazy współczucia i żalu z powodu śmierci syna RAFAŁA składają koleżanki z Oddziału Wewnętrznego SPZOZ nr 1 w Bełżycach Pani Annie Kamińskiej wyrazy głębokiego współczucia z powodu śmierci SYNA składają Naczelana Pielęgniarka oraz Pani Marcie Wąsik wyrazy głębokiego współczucia z powodu śmierci MAMY składa Zarząd i Członkowie Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Lublinie Koleżance Alicji Toczek wyrazy współczucia z powodu śmierci MĘŻA składają koleżanki z Oddziału Chirurgii, Bloku Operacyjnego, OIT i A SPSzW im. Jana Bożego w Lublinie „Ci którzy nas opuścili, nie odeszli są nadal z nami, są wciąż obecni choć niewidzialni” Przyjaciółce Teresie Sadownikow pielęgniarki i położne SPZOZ nr 1 serdeczne wyrazy współczucia z powodu śmierci w Bełżycach MAMY Pani położnej składa Teresa i Waldek Żak Monice Rusinek Koleżance Annie Dyjach wyrazy współczucia i żalu z powodu śmierci TATY składają Zarząd Okręgowego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych SP ZZOZ w Janowie Lubelskim 28 wyrazy głębokiego współczucia z powodu śmierci DZIADZIA i BABCI składają Dyrekcja i pracownicy SPZOZ nr 1 w Bełżycach Pani Krystynie Gochnio wyrazy głębokiego współczucia z powodu śmierci TEŚCIOWEJ składają Dyrekcja i pracownicy SPZOZ nr 1 w Bełżycach listopad-grudzień 6/2012 OFERTA !!! „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Propozycja Grupowego Ubezpieczenia na Życie FIRMA: OFERTA NR: Z DNIA: OIPIP LUBLIN WARIANT I 2012/11/0039 2012-11-08 WYSOKOŚĆ ŚWIADCZENIA RODZAJ RYZYKA UBEZPIECZONY 50 000,00 zł Śmierć Ubezpieczonego Śmierć Ubezpieczonego NW* 100 000,00 zł Śmierć Ubezpieczonego NWK* 120 000,00 zł Śmierć Ubezpieczonego NW przy pracy* 130 000,00 zł Śmierć Ubezpieczonego w wyniku zawału serca lub udaru mózgu* 62 000,00 zł Trwały uszczerbek na zdrowiu Ubezpieczonego NW (za 100% uszczerbku) 37 000,00 zł Trwały uszczerbek na zdrowiu Ubezpieczonego w wyniku zawału serca lub udaru mózgu (za 100% uszczerbku) 11 300,00 zł 3 200,00 zł Poważne zachorowania Ubezpieczonego (wariant B) Pobyt Ubezpieczonego w Szpitalu w Wyniku NW (stawka dzienna) za pierwsze 14 dni: 200,00 zł za kolejne dni: 100,00 zł Pobyt Ubezpieczonego w Szpitalu z Powodu Choroby (stawka dzienna) za pierwsze 14 dni: 100,00 zł za kolejne dni: 50.00 zł 1 000,00 zł Pobyt Ubezpieczonego na OIOM (powyżej 48 godzin) WSPÓŁMAŁŻONEK 8 000,00 zł Śmierć Współmałżonka 16 000,00 zł Śmierć Współmałżonka NW** 24 000,00 zł Śmierć Współmałżonka NWK** DZIECKO Śmierć Dziecka 3 000,00 zł Urodzenie Dziecka 1 300,00 zł Urodzenie Martwego Dziecka 2 000,00 zł 3 800,00 zł Osierocenie Dziecka RODZIC/TEŚĆ 1 900,00 zł Śmierć Rodzica lub Teścia RYZYKA MEDYCZNE Trwałe uszkodzenie wzroku w wyniku ekspozycji Ubezpieczonego na promieniowanie laserowe podczas wykonywania pracy 3 000,00 zł Choroba kręgosłupa u Ubezpieczonego będącego następstwem wykonywania pracy 2 000,00 zł Przewlekłe zatrucie spowodowane ekspozycją Ubezpieczonego na leki, płyny sterylizujące, gazy anestetyczne podczas wykonywania pracy 2 000,00 zł Trwałe uszkodzenie słuchu spowodowanego ekspozycją Ubezpieczonego na ultradźwięki podczas wykonywania pracy 3 000,00 zł Poważne zachorowanie personelu medycznego (zarażenie wirusem HIV, zapalenie wątroby wirusem typu B i C) 3 000,00 zł Doraźna pomoc psychologiczna na wypadek stwierdzenia u Ubezpieczonego „zespołu stresu pourazowego” w związku z wykonywaniem pracy 2 000,00 zł Trwały uszczerbek na zdrowiu Ubezpieczonego w wyniku agresji pacjenta w miejscu pracy (za 100% uszczerbku) 3 500,00 zł 50,00 zł SKŁADKA MIESIĘCZNA * Świadczenia z tytułu śmierci, śmierci NW, śmierci NWK, śmierci zawał/udar nie sumują się ** Świadczenia z tytułu śmierci współmałżonka, śmierci współmałżonka NW, śmierci współmałżonka NWK, śmierci współmałżonka zawał/udar nie sumują się *** Świadczenia z tytułu śmierci dziecka i śmierci dziecka w wyniku NW nie sumują się Powyższa oferta została sporządzona na podstawie następujących parametrów: średnia wieku: 45 procentowy udział kobiet: 94.44% Niniejsza kwotacja jest ważna trzy miesiące od daty jej wystawienia. W przypadku zmiany struktury wiekowo płciowej lub liczby osób przystępujących do ubezpieczenia Towarzystwo zastrzega sobie prawo zmiany składki. Pracodawca zostanie poinformowany o nowej wysokości składki. listopad-grudzień 6/2012 29 KONIECZNIE PRZECZYTAJ – OFERTA SZKOLENIOWA !!! „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie Ośrodek Kształcenia Podyplomowego Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w Lublinie zaprasza do udziału w kursach kwalifikacyjnych, specjalistycznych i dokształcających Kursy rozpoczną się z chwilą skompletowania grup dydaktycznych. Z uwagi na powyższe wszystkich zainteresowanych zapraszamy do składania wniosków uczestnictwa w wybranych rodzajach i dziedzinach pielęgniarstwa. Wnioski uczestnictwa w kursie dostępne są na stronie internetowej Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w Lublinie www.oipip.lublin.pl w linku kształcenie podyplomowe oraz w biurze OIPiP w Lublinie przy ul. Czechowskiej 3 a. Oferta szkoleniowa: Lp. Rozdaj kształcenia Dziedzina pielęgniarstwa Tryb kształcenia cena 800 zł 1. Kurs kwalifikacyjny Pielęgniarstwo anestezjologiczne i intensywna opieka, program dla pielęgniarek 2. Kurs specjalistyczny Wykonywanie i interpretacja zapisu elektrokardiograficznego, program dla pielęgniarek i położnych Mieszany/ Dzienny 200 zł 3. Kurs specjalistyczny Resuscytacja krążeniowo oddechowa, program dla pielęgniarek i położnych Mieszany/ Dzienny 170 zł 4. Kurs specjalistyczny Leczenie ran, program dla pielęgniarek Mieszany/ Dzienny 360 zł 5. Kurs specjalistyczny Leczenie ran, program dla położnych Mieszany 6. Kurs specjalistyczny Szczepienia ochronne, program dla pielęgniarek Mieszany 7. Kurs specjalistyczny Szczepienia ochronne noworodków, program dla położnych Mieszany 8. Kurs specjalistyczny Opieka geriatryczna, program dla pielęgniarek podstawowej opieki zdrowotnej Mieszany 9. NOWOŚĆ Kurs specjalistyczny Terapia bólu przewlekłego u dorosłych, program dla pielęgniarek i położnych Mieszany 10. NOWOŚĆ Kurs specjalistyczny Pielęgnowanie pacjenta dorosłego wentylowanego mechanicznie, program dla pielęgniarek Mieszany 11. NOWOŚĆ Kurs specjalistyczny Terapia bólu ostrego dla dorosłych, program dla pielęgniarek i położnych Mieszany 12. NOWOŚĆ Kurs specjalistyczny Monitorowanie dobrostanu płodu w czasie ciąży i porodu (CTG) Mieszany Ośrodek Kształcenia Podyplomowego OIPiP w Lublinie oferuje; - akredytowane programy kształcenia, - wysokospecjalistyczną kadrę dydaktyczną, - różnorodny tryb kształcenia, - dobrze wyposażoną bazę dydaktyczną z zapleczem socjalnym, - atrakcyjne ceny kursów, - brak Pit 8 C z tytułu dofinansowania kosztów kształcenia, - rozszerzenie oferty szkoleniowej. Mieszany* 1300 zł** 300 zł** 250 zł** 500 zł** 210 zł 310 zł** 160 zł 250 zł** 120 zł 220 zł** Termin rozpoczęcia Z chwilą napływu zgłoszeń Z chwilą napływu zgłoszeń Z chwilą napływu zgłoszeń Z chwilą napływu zgłoszeń Z chwilą napływu zgłoszeń Z chwilą napływu zgłoszeń Z chwilą napływu zgłoszeń Z chwilą napływu zgłoszeń 150 zł 200 zł** 250 zł 300 zł** 150 zł 200 zł** Z chwilą napływu zgłoszeń Z chwilą napływu zgłoszeń Z chwilą napływu zgłoszeń Z chwilą napływu zgłoszeń KO LEJ WK NE K RÓ TCE URSY !!! * realizacja programu kształcenia w trybie mieszanym umożliwia realizacje zajęć dydaktycznych w wybrane dni tygodnia w wybranych godzinach. ** dla pielęgniarek i położnych nie zrzeszonych w OIPiP w Lublinie. 30 listopad-grudzień 6/2012 „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie listopad-grudzień 6/2012 31 „Nasz G³os” - Pismo Okrêgowej Izby Pielêgniarek i Po³o¿nych w Lublinie 32 listopad-grudzień 6/2012
