Prezentacja - Ostatnia szuflada

Nadmierna dbałość o wygląd zewnętrzny
- u kobiet i u mężczyzn: anoreksja, bulimia,
opalanie się, rozbudowa mięśni i inne
Marek Kośmicki
Warszawa
Warszawskie Spotkania Bioetyczne – Część trzecia
XI Spotkanie – 4 sierpnia 2011 r.
Anoreksja – Jadłowstręt psychiczny
Jadłowstręt psychiczny (z grec. an – brak,
pozbawienie, orexis – apetyt Anorexia nervosa) –
zaburzenie odżywiania, polegające na celowej utracie
wagi wywołanej i podtrzymywanej przez osobę chorą.
Obraz własnego ciała jest zaburzony; występują objawy
dysmorfofobia.
Lęk przybiera postać uporczywej idei nadwartościowej, w związku z
czym pacjent wyznacza sobie niski limit wagi.
Największe zagrożenie zachorowaniem dotyczy wieku między 14 a
18 rokiem życia.
Po raz pierwszy opisał to zaburzenie w XVII w. Marton [*].
[*] Rajewski A.. Zaburzenia odżywiania się.. „Przewodnik Lekarza”. 3 (6), ss. 110–15, 2003.
Dwa zdjęcia pacjentki
anorektycznej, opublikowane w
1900 r. w "Nouvelle
Iconographie de la Salpêtrière".
Przypadek został zatytułowany
"Un cas de anorexia hysterique"
(Przypadek hysteria anorexia).
Anoreksję cechuje szybko
postępujące wyniszczenie
organizmu, które pozostawia
często już nieodwracalne
zmiany.
Nieleczona prowadzi do śmierci
w około 10% przypadków [*].
Zwykle, w 75% przypadków,
rozpoczyna się przed 25.
rokiem życia.
[*] Birmingham CL., Su J., Hlynsky JA., Goldner EM., Gao M. The mortality rate from
anorexia nervosa.. „The International journal of eating disorders”. 2 (38), ss. 143–6,
wrzesień 2005. doi:10.1002/eat.20164
Anoreksja - epidemiologia
Wykazano zapadalność na poziomie 8–13
przypadków na 100 000 osób rocznie, a
chorobowość - 0,3% [1,2].
Anoreksja dotyczy najczęściej młodych
kobiet, ale występuje również u mężczyzn,
szczególnie mlodych - manorexia
Stwierdzono, że jadłowstręt psychiczny występuje
częściej u homoseksualistów i biseksualistów [3-6]
„Panna A” rysunek z roku 1866 i 1870 – przed i po leczeniu. Jej przypadek był jednym
z najwcześniej opisanych przypadków Anorexia nervosa. Rycina pochodzi z
publikacji medycznej autora Sir William Gull.
[1].. Bulik CM., Reba L., Siega-Riz AM., Reichborn-Kjennerud T. Anorexia nervosa: definition,epidemiology, and cycle of risk.. „The International journal of eating disorders”, ss. S2–9;
discussion S20–1, 2005. [2]. Hoek HW. Incidence, prevalence and mortality of anorexia nervosa and other eating disorders.. „Current opinion in psychiatry”. 4 (19), ss.
389–94, lipiec 2006. [3]. Carlat DJ., Camargo CA., Herzog DB. Eating disorders in males: a report on 135 patients.. „The American journal of psychiatry”. 8 (154), ss. 1127–32, sierpień
1997. [4]. Feldman MB., Meyer IH. Eating disorders in diverse lesbian, gay, and bisexual populations.. „The International journal of eating disorders”. 3 (40), ss. 218–26, kwiecień 2007.
[5]. Austin SB., Ziyadeh N., Kahn JA., Camargo CA., Colditz GA., Field AE. Sexual orientation, weight concerns, and eating-disordered behaviors in adolescent girls and boys.. „Journal of
the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry”. 9 (43), ss. 1115–23, wrzesień 2004. [6]. Russell CJ., Keel PK. Homosexuality as a specific risk factor for eating disorders in
men.. „The International journal of eating disorders”. 3 (31), 2002; 300–6,
Anoreksja – przyczyny
Głównym cechami anoreksji jest m.in.
usiłowanie kontrolowania własnego
świata i radzenia sobie z napotkaną
traumą poprzez restrykcje w
przyjmowaniu pokarmów.
Powodem może być również, potrzeba
wewnętrznej czystości lub
perfekcjonizm.
Spotyka się także inne powody, jak chęć
bycia lekkim, czy pragnienie
poniesienia kary lub śmierci.
Anoreksja – Przyczyny osobowościowe, rodzinne,
kulturowe i biologiczne
Osoby cierpiące na anoreksję to w większości przypadków dziewczęta i kobiety,
które odczuwają nieświadomy lęk przed identyfikacją z własną płcią.
Nie zgadzają się z własną seksualnością, unikają kontaktu z innymi osobami,
zwłaszcza z przeciwną płcią, a także odchudzają się by w wyniku diety
zachować sylwetkę dziecka, jaką miały przed okresem pokwitania. Często
dochodzi do tego wtórny brak miesiączki.
Obsesyjny lęk przed przybraniem na wadze sprawia, że obsesyjnie myślą o
jedzeniu i przekonane są, że "szczupła" figura jest kluczem do sukcesu.
Zazwyczaj są to osoby, które każdemu i na każdym kroku chcą udowadniać, że są
najlepsze: koncentrują się na kształceniu i zdobywaniu wiedzy, a jednocześnie
są bardzo niepewne i boją się niepowodzeń.
Chorzy nie widzą swojego wychudzenia, gdy stoją przed lustrem
wydaje im się, że ciągle są za grubi.
Powszechnie w anoreksji występują:
1. Niska samoocena, poczucie beznadziejności i brak wiary w siebie,
2. Niezadowolenie ze swojej figury,
3. Zaburzone postrzeganie obrazu własnego ciała,
4. Lęk przed dorosłością i dojrzewaniem
Piotruś Pan
Anoreksja - Przyczyny kulturowe
Obecnie rozpoznaje się tzw. niezidentyfikowany typ
anoreksji, której źródłem są media, powodujące
nienaturalne postrzeganie ludzkiego ciała (modelki i
modele o wyglądzie niemal anorektycznym) i
zaniżające samoocenę młodzieży.
Ofiarami tego typu są najczęściej dziewczęta
i chłopcy w wieku 11–20 lat.
Anoreksja – przyczyny biochemiczne
Dysregulacja przemian dopaminy i serotoniny może brać udział w
etiologii, patogenezie i patofizjologii anoreksji *
* Kaye WH, Frank GK, Bailer UF, Henry SE (2005). "Neurobiology of anorexia nervosa: clinical implications of alterations of the function of
serotonin and other neuronal systems". The International Journal of Eating Disorders. 37 Suppl (S1): S15–9; discussion S20–1.
Chorzy często rezygnują ze spożywania mięsa
lub przechodzą na wegetarianizm. Ilości
przyjmowanego pożywienia ulegają znacznemu
zmniejszeniu, co prowadzi do spadku masy ciała,
Sam Legg, uczestnik
często o ponad 15%. Zachowania osób
Eksperymentu Minnesota
cierpiących na anoreksję różnią się.
Anoreksja często przeplata się, lub tez całkowicie przekształca
się w żarłoczność - bulimię, gdzie często występują: prowokowanie
wymiotów, zażywanie dużych ilości środków przeczyszczających i
moczopędnych oraz wyczerpujące ćwiczenia fizyczne.
Eksperyment Głodowania w Minnesocie, USA, 1950 r. The Minnesota Starvation Experiment
Dwa
typy anoreksji
1. Typ restrykcyjny - Charakteryzuje się tym, że chory
ogranicza przyjmowanie pokarmu do bardzo niewielkich
ilości i nieregularnie stosuje środki przeczyszczające.
2. Typ bulimiczny - Anorektyk, choć zazwyczaj ogranicza
ilość przyjmowanego pokarmu, regularnie miewa okresy
przejadania się lub prowokowania wymiotów i
nadużywania leków przeczyszczających i moczopędnych.
Stosowane metody zwykle prowadzą do biochemicznych
zaburzeń oraz zakłóceń czynności pewnych układów i
narządów, a także są zagrożeniem dla życia.
Bulimia – żarłoczność
obsesyjne objadanie się – to jeden z objawów bulimii
Słowo bulimia oznacza jedzenie jak wół.
Chociaż o tym, że istnieją ludzie, którzy jedzą "tyle co woły"
wiadomo od zarania dziejów, to jednak dopiero po 1979 roku
londyński psychiatra Gerald Russell wyodrębnił pewną liczbę
swoich pacjentek z anoreksją, które cierpiały na "złowieszczą
odmianę" tej choroby.
Polegała ona na okresowych napadach żarłoczności
z utratą kontroli nad ilością spożywanych pokarmów.
Dokładniejsze badania wykazały, że choć 40% anorektyczek ma
okresy żarłoczności, istnieją osoby nie cierpiące na anoreksję,
które też przejadają się często (częściej niż dwa razy w tygodniu) i
sytuacja taka trwa dłużej niż trzy miesiące. Stało się więc jasne, że
osoby te cierpią na zupełnie inną jednostkę chorobową, którą
nazwano bulimią (żarłoczność), a potem określono jako
żarłoczność psychiczna.
Bulimia może dotyczyć chłopców – obsesyjne objadanie się
Bulimia (żarłoczność psychiczna; stgr.
βουλῑμια, łac.būlīmia nervosa)
Zaburzenie odżywiania charakteryzujące się
napadami objadania się, po których występują
zachowania kompensacyjne *.
Do najczęstszych zachowań należą:
wywoływanie wymiotów, głodówki, użycie
diuretyków (leków odwadniających), środków
przeczyszczających, wykonywanie lewatyw,
nadmierne ćwiczenia fizyczne
**.
*Diagnostic and statistical manual of mental disorders : DSM-IV-T. Washington: American
Psychiatric Association, 2004.
**Christopher G. Fairburn: Overcoming binge eating. New York: Guilford Press, 1995.
Wpływ bulimii na organizm człowieka
Zaburzenia odżywiania u mężczyzn
Presja, żeby wyglądać jak model prowadzi wielu mężczyzn do poważnych zaburzeń
odżywiania – w tym do anoreksji i bulimii
Manekin
mężczyzny z
27 calami
obwodu
bioder – 11
cali poniżej
średniej
krajowej (UK)
Opalanie się - korzyści
Pod wpływem promieni słonecznych nasza skóra wydziela więcej
witaminy D.
Dodatkowo słońce poprawia nastrój oraz nadaje skórze inną barwę,
co ma znaczenie estetyczne.
Jeżeli stosujemy odpowiednio wysokie filtry, opalanie się może
być bezpieczne dla skóry.
Natomiast smażenie się na plaży
bez odpowiedniego przygotowania skóry
jest niebezpieczne dla każdego,
niezależnie od karnacji skóry.
Pozytywne efekty opalania
- Bezpośrednio wpływa na syntezę niezbędnej do życia witaminy D3
- Reguluje gospodarkę wapnia i fosforu
- Zapobiega krzywicy
- Zapobiega osteoporozie
- Reguluje przemianę materii
- Stymuluje pozytywnie wegetatywny system nerwowy
- Poprawia układ odpornościowy oraz odtruwa organizm
- Dotlenia krew, zapobiegając między innymi chorobom serca
- Leczy wiele schorzeń skórnych
- Poprawia nastrój (stymuluje produkcję endorfin, zwanych hormonami
szczęścia)
- Chroni ciało przed nadmierną dawką UV poprzez syntezę melaniny i
zgrubienie naskórka.
Negatywne skutki opalania
-
-
Przedwczesne starzenie się skóry
Wysuszanie skóry
Powstawanie zmarszczek
Przy opalaniu doprowadzającym do poparzeń - zwiększone ryzyko powstania
nowotworów, w tym raka skóry
Podniesienie ciśnienia tętniczego, co u osób z problemami krążenia może
doprowadzić do poważnych komplikacji
Powstawanie odczynów zapalnych skóry reagującej alergicznie na działanie
promieni ultrafioletowych, co może prowadzić do powstania trwałych
przebarwień skóry
Powstawanie piegów i plam u osób podatnych na skupianie pigmentów
opalanie bez ochrony oczu może uszkodzić
siatkówkę oka oraz doprowadzić do bardzo
poważnego uszkodzenia organu wzroku.
Ryzyko związane z opalaniem się
Osoby z jasną karnacją są znacznie bardziej narażone na poparzenia
słoneczne. Dzieje się tak dlatego, że ich skóra nie jest w stanie
sama długo bronić się przed słońcem. W efekcie szybko ulega
podrażnieniom - pojawia się zaczerwienienie, ból, pieczenie, a
niekiedy również obrzęk.
U osób ze znamionami, pod wpływem działania promieni
słonecznych, mogą tworzyć się czerniaki.
U każdego nieodpowiedzialne opalanie powoduje inne niekorzystne
efekty, takie jak:
- przyspieszone starzenie się skóry,
- powstawanie posłonecznych przebarwień,
- nadmierne przesuszenie naskórka.
Filtry z wysokimi faktorami
Poparzenie
słoneczne z
pęcherzami na
skórze prawego
barku 3 dni po
silnej
ekspozycji na
słońce, bez
zastosowania
filtra
p/słonecznego
Stosowanie preparatów z wysokim faktorem
sun protection factor (SPF)*, jest konieczne podczas wakacji.
Jednak nawet krem z filtrem SPF 50 nie chroni całkowicie przed słońcem.
Dlatego mimo stosowania tak wysokiego faktora powinniśmy unikać opalania
między godziną 11 a 15, kiedy promieniowanie słoneczne jest najsilniejsze.
Preparaty z wysokimi faktorami nie zabezpieczają całkowicie skóry przed utratą
wilgoci czy elastyczności.
* W uproszczeniu: jeżeli oparzenie słoneczne pojawia się po 1 godz., zastosowanie
preparatu z SPF 15 pozwala na przebywanie na słońcu przez 15 godz. bez
poparzenia. Jednakże natężenie promieni UV zmienia się w ciągu dnia
Niekorzystne skutki opalania się
Przebarwienia posłoneczne, starzenie się
skóry, nadwrażliwość na alergie
i podrażnienia
Przebarwienia posłoneczne, które szczególnie często tworzą się u osób
zażywających:
- środki hormonalne, np. tabletki antykoncepcyjne
- leki uwrażliwiające skórę na światło: niektóre zioła (dziurawiec,
rumianek), niesteroidowe leki przeciwzapalne, niektóre antybiotyki,
oraz środki przeciwbakteryjne i przeciwdepresyjne.
Nadmierne przesuszenie i odwodnienie skóry, nadmierne łuszczenie
naskórka, utrata jędrności i elastyczności, a w konsekwencji
przyspieszenie procesu starzenia.
Opalona skóra jest znacznie bardziej podatna na alergie oraz
podrażnienia.
Opalanie się - wnioski
W małych ilościach promienie słoneczne są konieczne
dla zdrowia: są źródłem światła i ciepła, a zawarte w
nich promienie ultrafioletowe (UV) przyczyniają się
do powstawania w skórze niezbędnej dla zdrowia witaminy D3.
Przebywając na zewnątrz przez kilka minut dziennie otrzymujemy ilość
promieni słonecznych niezbędnych dla prawidłowej produkcji witaminy
D3. Taki czas kontaktu ze słońcem zapobiega chorobom wynikającym z
niedoboru witaminy D3, w tym krzywicy u dzieci i osteomalacji u
dorosłych.
Nadmierne eksponowanie skóry na słońce może być jednak groźne dla
zdrowia i życia: sprzyja zachorowaniu na nowotwory skóry, w tym raka
podstawnokomórkowego, raka kolczystokomórkowego i na najbardziej
niebezpieczny nowotwór skóry - czerniaka.
Opalanie się w solarium jest związane
z większym ryzykiem groźnych chorób skóry!
Zapobieganie niekorzystnym efektom opalania się - 1
W celu zmniejszenia ryzyka zachorowania na czerniaka i inne choroby skóry związane z
promieniami słonecznymi, należy przestrzegając kilku prostych zasad.
Należy unikać słońca w godzinach południowych (od ok. 10.00 do ok. 14.00), a w słoneczne
dni zawsze szukać cienia.
Przed słońcem powinniśmy chronić się odpowiednim ubraniem i nakryciem głowy, na skórę
odkrytą stosować kremy, a na oczy okulary z filtrami UV. Jeśli to możliwe, warto
sprawdzać indeks UV (w Polsce taką informację można uzyskać w sezonie letnim na
stronie Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej).
Zapobieganie
niekorzystnym efektom
opalania się - 2
Dzieci poniżej 1 roku życia
nie powinny być wystawiane na
bezpośrednie działanie słońca.
Promieniowanie słoneczne przechodzi w różnym stopniu przez tkaniny ubrania (niektórzy producenci podają
na ubraniu wskaźnik ochrony przed słońcem), przenika przez szyby.
Kremów z filtrem UV powinno się używać właściwie przez cały rok, a zwłaszcza, jeżeli planuje się
przebywanie poza pomieszczeniem więcej niż 20 minut.
Podczas ekspozycji słonecznej należy powtarzać nakładanie kremów z filtrem co 2 godziny, a także zawsze
po wyjściu z wody.
Niebezpieczne jest też łączenie niektórych kosmetyków z promieniowaniem słonecznym, np.
perfum, niektórych dezodorantów i antyperspiranów.
Moda na mocno opaloną skórę już minęła!
Skromność w strojach wakacyjnych
i dobór miejsca spędzania urlopu
Odpowiedni strój podczas opalania się ma znaczenie nie tylko
zdrowotne (promieniowanie słoneczne przechodzi w różnym
stopniu przez tkaniny ubrania), ale i obyczajowe.
Dobór miejsca wakacji
Rozwój mięśni - kulturystyka
Kulturystyka – amatorska lub
zawodowa dyscyplina sportu.
Polega na kształtowaniu ciała poprzez
ćwieczenia fizyczne.
Wywodzi się z ćwiczeń treningowych
siłaczy i zapaśników z II poł. XIX w.
Za prekursora nowoczesnej kulturystyki uważa się niemieckiego
siłacza Eugena Sandowa, który występował z pokazami
cyrkowymi w różnych krajach na przełomie XIX i XX w.
Kulturystyka jako dyscyplina sportowa wyodrębniła się pod koniec
lat 40-tych w USA za sprawą braci bena i Joe Weiderów, którzy w
1946 r. założyli IFBB.
Od 1970 r. organizowane są również zawody dla kobiet.
Kulturystyka – Podział na trzy główne grupy
1. Kulturystykę - pod tym pojęciem zazwyczaj rozumie
się kulturystykę "ekstremalną". Najszerzej znaną i
kojarzoną z postaciami braci Weider czy też Arnolda
Schwarzeneggera. Zawodnicy podzieleni są na
kategorie wagowe.
2. Kulturystykę klasyczną - która poza
podziałem na kategorie
wzrostowe wprowadza
też ograniczenie wagi.
3. Kulturystykę naturalną
- gdzie obowiązuje
całkowity zakaz
zażywania środków
dopingujących.
Kulturystyka
Zawody sportowe
Podczas zawodów oceniany jest
wygląd zawodników (symetria
umięśnienia, separacja mięśni,
pozy, poszczególne partie).
Rozwojem kulturystyki na świecie kieruje Międzynarodowa Federacja Kulturystyki
(IFBB), natomiast w Polsce od 1988. istnieje
Polski Związek Kulturystyki, Fitness
i Trójboju Siłowego.
Jednym z najsłynniejszych kulturystów jest
Arnold Schwarzenegger, który zdobył 7 tytułów
Mr. Olimpia (1970-1975 i 1980) i 5 tytułów
Mister Universe. Wielokrotnie zdobywał też
nagrody w konkursach Mister World,
Mister International czy Mister Europe.
Kulturystyka – Problemy etyczne –
Sterydy anaboliczne
Moda na wygląd rodem z siłowni powoduje, że już 12-letni chłopcy narażają swoje
zdrowie zażywając sterydy anaboliczne.
Sterydy anaboliczne są stosowane od lat 50. XX wieku, jednak kiedyś ich użycie
było ograniczone do kulturystów, bywalców klubów gejowskich i niektórych
sportowców, a teraz coraz większa liczba mężczyzn – od prawników po
studentów, nauczycieli i strażników więziennych – stosuje je, by zwiększyć
masę ciała.
Nie są sportowcami, niektórzy robią to z powodów
zawodowych, najczęściej chcieliby po prostu mieć
piękne ciało, jakie widzą w reklamach bielizny i u
superbohaterów kreskówek.
Odkryli, że anaboliki stanowią drogę na skróty
do tego celu*.
*The Times, June 15, 2009. Body shaping: a dangerous new trend. The fashion for pumped-up
gym physiques is leading boys as young as 12 to risk their health taking anabolic steroids
Kulturystyka – Sterydy anaboliczne
Dokładna liczba osób stosujących anaboliki jest niemożliwa do określenia. (...) British
Crime Survey (BCS) podaje, że anabolików używało 200 000 osób w UK, jednak
specjaliści w tej dziedzinie uważają, że są to dane niedoszacowane.
Anaboliki stosuje coraz więcej ludzi - ich profil zmienia się w kierunku osób, które nie są
zawodowymi sportowcami.
Robią to ze względu na presję rówieśników, mediów oraz z powodów ekonomicznych.
Jeśli nie masz wykształcenia i ambicji zawodowych, a jesteś wystarczająco duży i silny,
możesz pracować jako ochroniarz w szarej strefie*.
*The Times, June 15, 2009. Body shaping: a dangerous new trend….
Sterydy anaboliczne
Wybrane działania niepożądane
- Trądzik,
- Nadmierny rozwój
piersi (ginekomastia),
- Atrofia (zanik) jąder,
- Uszkodzenie wątroby,
- Zwiększone ryzyko przerostu prostaty
i raka prostaty
- Zaburzenia funkcji płciowych,
- Zmiany psychiczne - nasilenie agresji
i utrudnienia w relacjach z innymi ludźmi,
zaburzenia nastroju (mania-depresja),
wzrost ryzyka psychozy, bezsenność,
- Zagrożenia związane z kupowaniem
podrabianych substancji – szczególnie
przez internet
Sterydy anaboliczne
Mięśnie zbudowane całkowicie dzięki
ćwiczeniom łatwiej zachować. Czy to oznacza,
że od anabolików można się uzależnić? - Nie
fizycznie, ale psychicznie. Ludzie mogą
przyzwyczaić się do uczucia bycia
napakowanym, bycia twardym, trochę
agresywnym.
U niektórych osób pojawia się dysmorfia dotycząca
mięśni i nawet jeśli są one wielkie, to użytkownicy
anabolików uważają, że ich ciało nie jest bez zarzutu
i nie chcą go pokazywać - Jest to odwrotna
postać anoreksji.
Stosowanie sterydów anabolicznych przez elitarnych
sportowców, takich jak Ben Johnson na olimpiadzie
w 1988 roku, promuje te substancje, co powoduje wiele dylematów moralnych i etycznych.
Kulturystyka – Inne metody (poza treningami)
rozwoju mięśni - Legalne i nielegalne Eksperymentalne metody biotechnologiczne
Metody biotechnologiczne ze wskazań pozaterapeutycznych:
- Terapia genowa
- Stosowanie insuliny (ryzyko hipoglikemii)
- Stosowanie miostatyny (hormon)
- Przeszczepy komórek macierzystych?
Nadmierna dbałość o wygląd zewnętrzny
- u kobiet i u mężczyzn: anoreksja, bulimia, opalanie się,
rozbudowa mięśni i inne
Podsumowanie - 1
1. Anoreksja (A), czyli jadłowstręt psychiczny jest rodzajem
zaburzenia odżywiania, polegającego na celowej utracie
wagi wywołanej i podtrzymywanej przez osobę chorą,
która ma zaburzony obraz własnego ciała.
2. Największe zagrożenie zachorowaniem na (A) dotyczy wieku
między 14 a 18 rokiem życia, częściej dotyczy dziewcząt.
3. Nieleczona (A) prowadzi do śmierci w około 10% przypadków.
4. Wymienia się 4 grupy przyczyn (A): osobowościowe (obsesyjny
lęk przed przybraniem na wadze, patrząc w lustro widzą siebie
jako grubych, pomimo wychudzenia), rodzinne (zaburzone
relacje z rodzicami, lęk przed dorosłością), kulturowe (presja
żeby wyglądać tak jak modelki lub modele) i biologiczne
(zaburzenie przemian dopaminy i serotoniny w centralnym
układzie nerwowym).
Nadmierna dbałość o wygląd zewnętrzny - u kobiet i u mężczyzn: anoreksja, bulimia, opalanie się,
rozbudowa mięśni i inne
Podsumowanie - 2
5. Bulimia (żarłoczność psychiczna) (B) – zaburzenie
odżywiania - polega na obsesyjnym objadaniu się
– w (B) występują okresowe napady żarłoczności z utratą kontroli
nad ilością spożywanych pokarmów, po których następują
zachowania kompensacyjne.
6. Do najczęstszych zachowań kompensacyjnych w (B) należą:
wywoływanie wymiotów, głodówki, użycie leków
odwadniających, środków przeczyszczających, wykonywanie
lewatyw, nadmierne ćwiczenia fizyczne.
7. Presja, żeby wyglądać jak idol (model, aktor, piłkarz) prowadzi
wielu mężczyzn do poważnych zaburzeń odżywiania – w tym do
anoreksji i bulimii.
Nadmierna dbałość o wygląd zewnętrzny - u kobiet i u mężczyzn: anoreksja, bulimia, opalanie się,
rozbudowa mięśni i inne
Podsumowanie - 3
8. Opalanie się (O) wykazuje szereg pozytywnych
aspektów, ale również szereg negatywnych,
niektóre z nich są poważne.
9. W małych ilościach promienie słoneczne są
konieczne dla zdrowia: są źródłem światła i ciepła, a zawarte w
nich promienie ultrafioletowe (UV) przyczyniają się do
powstawania w skórze niezbędnej dla zdrowia witaminy D3.
10. Nadmierne eksponowanie skóry na słońce może być groźne dla
zdrowia i życia: sprzyja zachorowaniu na nowotwory skóry, w
tym raka podstawnokomórkowego, raka kolczystokomórkowego i
na najbardziej niebezpieczny nowotwór skóry - czerniaka.
11. (O) w solarium jest związane z większym ryzykiem groźnych
chorób skóry!
Nadmierna dbałość o wygląd zewnętrzny - u kobiet i u mężczyzn: anoreksja,
bulimia, opalanie się, rozbudowa mięśni i inne
Podsumowanie - 4
12. Odpowiedni strój podczas opalania się ma znaczenie nie tylko
zdrowotne (promieniowanie słoneczne przechodzi w różnym
stopniu przez tkaniny ubrania), ale i obyczajowe.
13. Dobór miejsca urlopu jako problem etyczny.
Nadmierna dbałość o wygląd zewnętrzny - u kobiet i u mężczyzn: anoreksja, bulimia, opalanie się,
rozbudowa mięśni i inne
Podsumowanie - 5
14. Moda na wygląd rodem z siłowni powoduje, że już 12-letni
chłopcy narażają swoje zdrowie zażywając sterydy anaboliczne.
15. Znane są szkodliwe działania sterydów anabolicznych,
stosowanych ze wskazań nieterapeutycznych – w kulturystyce:
nadmierny rozwój piersi (ginekomastia), atrofia (zanik) jąder,
uszkodzenie wątroby, zwiększone ryzyko przerostu prostaty i
raka prostaty, zaburzenia funkcji płciowych, zmiany psychiczne
(nasilenie agresji i inne), zagrożenia związane z kupowaniem
podrabianych substancji – szczególnie przez internet.
16. Eksperymenty prowadzące do rozwoju mięśni o nieznanych
jeszcze skutkach, wczesnych i późnych (terapie genowe,
przeszczepy komórek mięśniowych i inne).
Następnie spotkania
Spotkanie XII (15.09.2011): Stabilność małżeństwa i
rodziny – szanse i zagrożenia
Spotkanie XIII (6.10.2011): Fazy w życiu człowieka - I:
Okres prenatalny, narodziny, noworodek i niemowlę
Spotkanie XIV (3.11.2011): Fazy w życiu człowieka – II:
Małe dziecko i wczesny okres szkolny
Spotkanie XV (1.12.2011): Fazy w życiu człowieka –
III: Szkoła – nastolatek