Projekt wykonawczy cz. 2

ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA
CZĘŚĆ OPISOWA:
I. Informacje ogólne.
II. Opis rozwiązań projektowych.
III. Opis materiałów montażowych i konstrukcji obiektów.
CZĘŚĆ RYSUNKOWA:
Rys. 1. Sytuacja.
Rys. 2. Kwatera – przekroje poprzeczne.
Rys. 3. Zbiornik odcieków V=300 m3.
Rys. 4. Pompownia odcieków.
Rys. 5. Zbiornik wód opadowych V=500 m3. – Rzut.
Rys. 6. Zbiornik wód opadowych V=500 m3. – Przekroje.
Rys. 7. Zbiornik bezodpływowy V=2 m3.
Rys. 8. Studzienka odgazowania.
Rys. 9. Pochodnia biogazowa.
-1: 1000
-1: 500
-1: 100
-1: 100
-1: 100
-1: 100
-1: 50
-1: 25
-1: 50
2
OPIS TECHNICZNY
do projektu budowlano–wy konawczego branża technologiczna przebudowy
składowiska odpadów komunalny ch „Pocieszka” w Staszowie
(obręb Staszów dz. nr ewid. 5651/1, 5651/2, 5651/3).
I. INFORMACJE OGÓLNE.
1. Nazwa i miejsce lokalizacji inwestycji.
Rozpatrywaną inwestycję stanowi przebudowa składowiska odpadów komunalnych „Pocieszka” w
Staszowie (obręb Staszów dz. nr ewid. 5651/1, 5651/2, 5651/3).
2. Inwestor.
Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Staszowie
Spółka Gminy z o.o.
ul. Wojska Polskiego 3
28-200 STASZÓW
3. Jednostka Projektowa.
Wielobranżowa Pracownia Projektowa
“MIRKON”
ul. Żytnia 24/3
25-018 KIELCE
4. Przedmiot i zakres opracowania.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt budowlano-wykonawczy branży technologicznej
przebudowy składowiska odpadów komunalnych „Pocieszka” w Staszowie (obręb Staszów dz. nr ewid.
5651/1, 5651/2, 5651/3). W zakres rzeczowy opracowania wchodzi:
- część północna i wschodnia wysypiska zajęta przez składowane odpady
rów opaskowy
L= 353.5 m
zbiornik wód opadowych 20 x 12 x 2.5 m
1 kpl.
przenośna instalacja zraszająca
1 kpl.
studnie odgazowujące S1 i S2
2 kpl.
3
zbiornik bezodpływowy 2 m na ścieki socjalno-bytowe 1 kpl.
przykanalik φ 110 PCV
L= 14.0 m
- część południowa i zachodnia nie zajęta przez składowane odpady
kwatera do deponowania odpadów
1 kpl.
2
3200 m w podstawie
12000 m2 w koronie
pompownia odcieków q=7.0 dm3/s, h =14.6 m
1 kpl.
drenaż odcieków
φ 160 PCV-U
L= 276.0 m
φ 200 PCV-U
L= 20.0 m
rurociąg tłoczny odcieków φ 110 PE
L= 51.0 m
zbiornik wód odciekowych 12 x 12 x 2.5 m
1 kpl.
studnie odgazowujące S3 i S4
2 kpl.
pochodnia do spalania biogazu
1 kpl.
przewody biogazu φ 63 PE
L= 596.0 m
tymczasowa droga technologiczna
L= 150.0 m
3
5. Podstawy opracowania.
Umowa na opracowanie projektu.
Decyzja Nr 3/08 o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na przebudowie
składowiska odpadów komunalnych „Pocieszka” w Staszowie oraz budowie zbiornika
odcieków, pompowni wraz z infrastrukturą towarzyszącą na części nieruchomości składającej
się z działek oznaczonych nr ewid. 5651/1, 5651/2, 5651/3 w Staszowie. - wyd. Burmistrz
Miasta i Gminy w Staszowie, pismo znak: IPP.II.7331/2-2/2008 z dnia 07.08.2008 r.
Decyzja o udzieleniu pozwolenia zintegrowanego dla instalacji do składowania odpadów
innych niż niebezpieczne i obojętne o zdolności przyjmowania ponad 10 ton odpadów na dobę
lub całkowitej pojemności ponad 25000 ton, zlokalizowanej w Staszowie przy ul. Pocieszka. wyd. Wojewoda Świętokrzyski, pismo znak: ŚR.III.6618-10/07 z dnia 22.11.2007 r.
Postanowienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Kielcach uzgadniające
środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na
przebudowie składowiska odpadów komunalnych „Pocieszka” w Staszowie, budowie zbiornika
odcieków, pompowni wraz z infrastrukturą towarzyszącą, na działkach o nr ewid. 5651/1,
5651/2, 5651/3, według wariantu „II”, realizowanego przez Przedsiębiorstwo Gospodarki
Komunalnej i Mieszkaniowej Sp. z o.o w Staszowie. - pismo znak: RDOŚ-26-WOO.II-6613/2012/08/kt z dnia 28.01.2009 r.
Postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Kielcach uzgadniające
w zakresie ochrony zdrowia i życia ludzi środowiskowe uwarunkowania realizacji
przedsięwzięcia pn.: przebudowa składowiska odpadów komunalnych „Pocieszka” w
Staszowie, budowa zbiornika odcieków, pompowni wraz z infrastrukturą towarzyszącą
zlokalizowanego na działkach nr ewid. 5651/1, 5651/2, 5651/3. - pismo znak: SE.V.4431/34/08 z dnia 09.12.2008 r.
Raport oddziaływania na środowisko inwestycji przebudowy składowiska odpadów
komunalnych „Pocieszka” w Staszowie – oprac. Przedsiębiorstwo Budownictwa Ekologicznego
w Kielcach, 11.2008 r.
Mapa sytuacyjno-wysokościowa 1:500 do celów projektowych. - 23.07.2008 r.
Dokumentacja geotechniczna pod projektowaną przebudowę składowiska odpadów
komunalnych „Pocieszka” w Staszowie. – Andrzej Rybka, 02.2009 r.
Wizja lokalna na terenie wysypiska.
Uzgodnienia międzybranżowe.
Obowiązujące przepisy i normatywy.
II. OPIS ROZWIĄZAŃ PROJEKTOWYCH.
1. Stan istniejący.
Składowisko odpadów komunalnych „Pocieszka” w Staszowie położone jest w odległości ok. 2.5 km na
północ od Staszowa w pobliżu granicy administracyjnej miasta. Teren wysypiska z trzech stron otoczony
jest lasem sosnowym. Najbliższa zabudowa mieszkalna oddalona jest o 300 m na północny-zachód od
granicy składowiska. Zabudowa ta znajduje się za zwartym kompleksem leśnym. Inna zabudowa mieszkalna
zlokalizowana jest na północny-wschód od składowiska, w odległości ok. 400 m. Teren składowiska leży w
obrębie starego wyrobiska piaskowni o zagłębieniu od 2.0 do 14.0 m w stosunku do otaczającego terenu.
Składowanie odpadów rozpoczęto w północnej i wschodniej części działki nr 5651. Obecnie jej południowozachodnia i zachodnia strona nie jest jeszcze zajęta przez odpady. Powierzchnia terenu całego składowiska
wynosi ok. 3.75 ha.
4
Składowanie odpadów odbywa się na obecnie eksploatowanej kwaterze w części północnej i wschodniej.
Teren o powierzchni ok. 3000 m2 w części północno-zachodniej składowiska zajęty jest przez infrastrukturę
towarzyszącą. Stan dotychczas nagromadzonych odpadów wynosi ok. 1 000 000 m3. Planowana pojemność
składowiska wynosi do 400 000 Mg. Składowanie odpadów odbywa się do wysokości 1.0 m ponad
poziomem przyległego terenu. Na składowisku znajdują się następujące istniejace obiekty:
- kwatera składowiska
- budynek magazynowy
- magazyn odpadów niebezpiecznych
- kontener socjalny
- pomieszczenie biurowe
- waga samochodowa
- śluza dezynfekcyjna (brodzik)
- ogrodzenie
- pas zieleni izolacyjnej
-
drogi i place technologiczne
2. Rozwiązania projektowane.
Przebudowa składowiska odpadów komunalnych „Pocieszka” w Staszowie polegać będzie na całkowitym
odizolowaniu zdeponowanych obecnie odpadów od części południowej i zachodniej terenu składowiska nie
zajętej przez składowane odpady i wykonanie w tej części składowiska nowej kwatery do deponowania
odpadów o powierzchni 3200 m2 w podstawie i 12000 m2 w koronie oraz o zagłębieniu od 2.0 do 14.0 m,
która umożliwi składowanie odpadów komunalnych w ilości ok. 95 000 m3 co zabezpieczy jej eksploatację
na okres do 5 lat. Eksploatację starej kwatery składowiska w części północno wschodniej przewiduje się
jeszcze przez okres do 2 lat t.j. do czasu wybudowania nowej kwatery. Nowoprojektowana kwatera
uszczelniona będzie w podłożu i na skarpach geomembraną PEHD i wyposażona w ciąg drenażu odcieków
kierującego odcieki do pompowni odcieków. Zaprojektowana pompownia odcieków będzie je następnie
kierowała rurociągiem tłocznym do przewidzianego do realizacji zbiornika odcieków z którego
zgromadzone odcieki będą wywożone okresowo taborem asenizacyjnym do utylizacji w oczyszczalni
ścieków w Staszowie.
W obecnie eksploatowanej części północnej i wschodniej składowiska zajętej przez składowane odpady
projektuje się wykonanie rowów opaskowych ujmujących i kierujących wody opadowe napływające na
teren składowiska do projektowanego zbiornika wód opadowych. Wody opadowe ze zbiornika wód
opadowych będą odpompowywane za pomocą instalacji zraszającej w skład której wejdzie przenośna
pompa zamontowana w zbiorniku wód opadowych i przekładany rurociąg PE φ 32 o długości ok. 180 m z
dyszami wydatkującymi wodę. Instalacja zraszająca stanowiła będzie wyposażenie składowiska odpadów
używane do nawilżania zdeponowanych odpadów w okresach letnich.
Ścieki sanitarne z kontenera biurowo-socjalnego wyprowadzone będą przykanalikiem sanitarnym do
zbiornika bezodpływowego 2 m3 na ścieki socjalno-bytowe, z którego odwożone będą okresowo taborem
asenizacyjnym do utylizacji w oczyszczalni ścieków w Staszowie.
Na terenie nowej kwatery wybudowana będzie tymczasowa droga technologiczna z płyt żelbetowych dla
samochodów i sprzętu technologicznego.
5
III. OPIS MATERIAŁÓW MONTAŻOWYCH I KONSTRUKCJI OBIEKTÓW.
1. Odprowadzanie wód opadowych.
1.1. Rowy opaskowe.
W obecnie eksploatowanej części północnej i wschodniej składowiska zajętej przez składowane odpady
projektuje się wykonanie rowów opaskowych ujmujących i kierujących wody opadowe napływające na
teren składowiska do projektowanego zbiornika wód opadowych. Zaprojektowano rowy o przekroju
poprzecznym trapezowym, nachylenie skarp 1 : 1, szerokość w dnie 50 cm prowadzone ze spadkiem
podłużnym i=0.2%. Dno rowu umocnione ściekiem prefabrykowanym drogowym betonowym, skarpy rowu
umocnione płytami betonowymi z betonu B-15 o grubości 10 cm wylewanym na mokro. Elementy
umocnienia rowu należy wykonywać na posypce piaskowej o grubości 15 cm. Skarpy rowów powyżej
umocnień betonowych należy humusować i obsiać mieszanką traw. Szczegóły konstrukcyjne umocnienia
rowu opisano także w projekcie branży budowlano-konstrukcyjnej. Na odcinku skrzyżowania
projektowanego rowu z istniejącą drogą technologiczną biegnącą w głąb składowiska należy wykonać
przepust z rury φ 400 PE, L= 6.0 m, SN8 obetonowanej betonem B-15.
1.2. Zbiornik wód opadowych.
Wody opadowe odprowadzane rowami opaskowymi gromadzone będą w zaprojektowanym zbiorniku wód
opadowych o wymiarach 20 x 12 x 2.5 m o pojemności użytecznej Vu= 500 m3, który wykonany będzie wg
odrębnego projektu branży budowlano-konstrukcyjnej.
1.3. Instalacją zraszająca.
Wody opadowe ze zbiornika wód opadowych będą w okresach letnich odpompowywane za pomocą
przenośnej instalacji zraszającej i wylewane na zdeponowane odpady. W skład instalacji zraszającej, która
zakupiona zostanie na wyposażenie składowiska wejdzie przenośna pompa zatapialna ściekowa, która
montowana będzie w zbiorniku wód opadowych i przekładany rurociąg PE φ 32 o długości ok. 180 m z
dyszami wydatkującymi wodę.
2. Projektowana kwatera wysypiska.
Nowoprojektowana kwatera uszczelniona będzie w podłożu i na skarpach geomembraną gładką PEHD typ
AGRU o grubości 2.0 mm. Uszczelnieniem objęte jest dno kwatery składowiska oraz jej skarpy. Na
10cm
geomembranie i pod nią zaprojektowano warstwy ochronne z gruntu piaszczystego o grubości 20 cm. Jako
50cm
wzmocnienie uszczelnienia przewidziano warstwę gliny pylastej o grubości 15 cm układanej na
zagęszczonym gruncie rodzimym. Szczegóły konstrukcyjne dna i skarp kwatery zawiera odrębny projekt
branży budowlano-konstrukcyjnej.
3. Odprowadzanie odcieków.
3.1. Drenaż.
Drenaż odwadniający projektuje się z rur φ 200 i φ 160 PCV-U o sztywności obwodowej SN 8 ze
szczelinami perforacyjnymi układanych ze spadkiem podłużnym i=1.5%. Rury drenażowe w pełni ssące
ułożone w obsypce filtracyjnej żwirowej ze żwiru płukanego, granulacja 16/32 na geomembranie PEHD.
Obsypka filtracyjna w kształcie trapezu o podstawie 1.20 m, wysokości 0.50 m i szerokości góry 0.40 m.
Rury drenarskie należy ułożyć na geowłókninie o gramaturze 800 g/m2, szerokość rolki 2.0 m.
6
3.2. Pompownia odcieków.
Odcieki ujmowane drenażem odwadniającym kierowane będą kolektorem zbiorczym φ 200 do pompowni
odcieków, która będzie je przetłaczała do położnego wyżej projektowanego zbiornika odcieków.
Zaprojektowano pompownię dwupompową wyposażoną w pompy zatapialne ściekowe ze stopami
sprzęgającymi prowadnicami i łańcuchem. Praca pomp naprzemienna, wymagana wydajność tłoczenia Q =
7.0 dm3/s, wymagana wysokość podnoszenia H = 14.6 m. Rurociąg doprowadzający ścieki φ 200 PCV-U,
rzędna wlotu 204.50 m n.p.m. Rurociąg tłoczny odcieków φ 110 PE100, rzędna włączenia rurociągu do
zbiornika odcieków odbiornika 216.80 m n.p.m. Korpus pompowni żelbetowy o średnicy 2.0 m wykonany
jako element konstrukcyjny o konstrukcji indywidualnej. Poziom terenu wokół pompowni wraz z
gromadzeniem opadów na składowisku będzie systematycznie wznoszony docelowa rzędna stropu
pompowni wyniesie 218.00 m npm, w trakcie eksploatacji kwatery należy systematycznie nadbudowywać
korpus pompowni wg wytycznych branży kostrukcyjno-budowlanej. W miejscach włączenia rurociągów w
ścianie pompowni należy osadzać mufy ścienne przelotowe.
Pompownia wyposażona będzie w szafę zasilająco-sterowniczą realizującą funkcje:
• kontrola 5 poziomów ścieków, w tym suchobieg oraz awaria-przelew
• możliwość odstawienia każdej z pomp
• możliwość odczytu czasu pracy pompy na sterowniku
• kontrola napięcia zasilającego (zgodność faz, symetria, wartość napięcia),
• zabezpieczenie przeciążeniowe
• sygnalizacja awarii
Wyposażenie szafy:
• zabezpieczenie przeciwporażeniowe (wyłącznik różnicowo-prądowy),
• zabezpieczenie przeciw przepięciowe typu C,
• sterowanie automatyczne/ręczne z wykorzystaniem sterownika programowalnego oraz przycisków
• kontrola zadziałania zabezpieczeń przeciążeniowych (przekaźników termicznych i czujników
zabudowanych wewnątrz pompy),
• gniazdo/przełącznik do podłączenia agregatu prądotwórczego
• licznik pracy pompy,
• gniazdo serwisowe 230V/16A
• układ optyczny sygnalizujący stan alarmowy, zainstalowany na obudowie rozdzielnicy
Ponadto wyposażenie pompowni stanowić będą: właz stalowy klasy D400 o wymiarach 1200 x 960, drabina
stalowa ze stali kwasoodpornej, orurowanie: DN 80 - stal nierdzewna, kołnierze aluminiowe, śruby stal
nierdzewna, armatura: zawór zwrotny kulowy DN 80 – 2 szt., zasuwa miękkouszczelniona DN 80 – 2 szt.
3.3. Rurociąg tłoczny odcieków.
Zaprojektowano rurociąg tłoczny odcieków z rur i kształtek φ 110 PE100, PN6, SDR 26, prędkość
przepływu v = 0.85 m/s, spadek linii ciśnienia 8 ‰. Połączenia rur i kształtek nierozłączne zgrzewane. Rury
układane na podsypce wykonanej z gruntu piaszczystego o grubości 20 cm, obsypkę rurociągu do wysokości
30 cm ponad wierzch rury należy wykonać piaskiem. Grunt podłoża i obsypki należy zagęszczać ręcznie
warstwami.
3.4. Zbiornik odcieków.
Odcieki ujmowane drenażem odwadniającym kierowane będą rurociągiem tłocznym φ 110 PE do zbiornika
wód odciekowych o wymiarach 12 x 12 x 2.5 m o pojemności użytecznej Vu= 300 m3, który wykonany
będzie wg odrębnego projektu branży budowlano-konstrukcyjnej. W miejscu włączenia rurociągu tłocznego
do zbiornika odcieków w ścianie zbiornika należy osadzić mufę ścienną przelotową φ 110.
7
4. Odgazowanie składowiska.
4.1. Krótki opis metody unieszkodliwiania odpadów.
Zagęszczone w składowisku odpady są unieszkodliwiane w procesie fermentacji metanowej. Technologia ta
należy do metod biologicznych przeróbki odpadów wykorzystujących mikrobiologiczne procesy przemiany
materii dla uzyskania rozkładu i przekształcenia zawartych w odpadach substancji organicznych w biogaz i
ustabilizowaną pozostałość. Technologia składowiska przewiduje kierowanie wód opadowych ze zbiornika
wód opadowych na czaszę składowiska. Stosowanie nawilżania odpadów wpływa na przyśpieszenie
biodegradacji odpadów poprzez zoptymalizowanie warunków wilgotnościowych dla bakterii
metanogennych. Tym samym więc powoduje zwiększenie produktywności biogazowej składowiska.
4.2. Studnie odgazowujące.
Wykonanie studni polega na wykonaniu odwiertu φ 400 mm zabezpieczonego rurą stalową w który
wprowadza się centralnie za pomocą prowadnic odcinki rury PEHD φ 110 mm o połączeniach
kołnierzowych i stopniu perforacji 10% otworami φ 13. Między ścianki rur wsypuje się żwir o granulacji
8/32 mm, a następnie wyciąga zewnętrzną rurę stalową. Otwór na głębokości do ok. 2 m odpowiadającej
miąższości warstw rekultywacyjnych uszczelnia się bentonitem lub innym materiałem iłowym. Głowica
studni na powierzchni terenu zabudowana na płycie betonowej wylewanej o wym. 140x140x20 cm i
obudowana kręgiem betonowym φ 100/50 cm. Na rurze PEHD φ 110 mm nad powierzchnią terenu montuje
się głowice z zaworem odcinającym kulowym kołnierzowy gazowym dn 50 na odejściu. Rura PEHD φ 110
mm na odcinku uszczelnienia bentonitem i ponad powierzchnią terenu pełna nieperforowana. Promień
oddziaływania studni wynosi ok. 25.0 m.
4.3. Rurociągi gazowe.
Zagospodarowanie ujętego biogazu przewiduje się przez skierowanie go do stacji ujmowania i spalania
biogazu. Biogaz przed wprowadzeniem do stacji będzie odwodniony w odwadniaczach. Przewidziano
odwodnienie biogazu w odwadniaczach pośrednich montowanych na rurociągach gazowych i w
odwadniaczu końcowym bateryjnym zlokalizowanym bezpośrednio w stacji ujmowania i spalania biogazu.
Na przewodach poziomych biogazu jeśli jest to możliwe z uwagi na ukształtowanie terenu należy stosować
spadki z jednej strony w kierunku studni odgazowujących min. 2%, z drugiej strony w kierunku stacji
ujmowania biogazu min. 1.5%. Takie rozwiązanie umożliwi ograniczenie ilości kondensatu gromadzonego
w odwadniaczu bateryjnym. Dla dalszego ograniczenia ilości kondensatu na przewodach przewidziano
odwadniacze pośrednie. Projektowaną oś trasy przewodów należy oznaczyć w terenie w sposób trwały i
widoczny z założeniem ciągu reperów roboczych. Punkty na osi trasy należy oznaczyć za pomocą palików.
Ze względu na układanie rur na podłożu nieustabilizowanym, co może grozić zasyfonowaniem przewodu,
podłoże powinno być przygotowane szczególnie starannie. Wytyczoną trasę należy wyrównać i ubić,
następnie rozścielić podsypkę z piasku gliniastego o grubości ok. 20 cm. Podsypkę zagęścić i wyrównać. Na
podsypce należy rozścielić pas z geosiatki typu TENSAR SS 35 o szerokości 1.0 m niezależnie od ilości rur.
Odcinki siatki łączyć ze sobą za pomocą prętów stalowych ocynkowanych φ 4 mm i przymocowywać do
podłoża szpilkami φ 4 mm, l=0.5 m. Siatka powinna tworzyć na trasie od studni do stacji równy napięty
dywanik. Roboty ziemne wykonywać zgodnie z :
- PN-B-06050:1999 Geotechnika. Roboty ziemne. Wymagania ogólne.
- PN-B-10736:1999 Roboty ziemne. Wykopy otwarte dla przewodów wodociągowych i
kanalizacyjnych. Wymagania.
8
Przewody gazowe wykonać zgodnie z Rozporządzeniem M.G. z dnia 30.07.2001 r. „W sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe” ( Dz. U. Nr 97/2001 poz. 1055 ) oraz „Wytycznymi
budowy gazociągów polietylenowych" wydanie II z 1996 r.
Zarówno przewody, jak i armatura powinny posiadać aktualne aprobaty techniczne INiG z Krakowa oraz
deklaracje zgodności z Polskimi Normami.
Dopuszczalne jest faliste ułożenie w poziomie przewodów. Co 10 m pęczek przewodów należy wiązać
drutem φ 2 mm do siatki. Przewody PE powinny być montowane przy temperaturze otoczenia nie mniejszej
niż 0 °C i nie wyższej niż 30 °C. Połączenia zgrzewane zaleca się wykonywać w temperaturze nie niższej
niż 5 °C. Rurociągi powinny zostać ułożone na głębokości min.0.8 m pod powierzchnią terenu składowiska
po rekultywacji. Przewody ssące należy wykonać z rur PE-HD z indeksem 80 SDR 11 63x5.8 spełniających
wymagania ZN-G-3150:1996. Wszystkie rury oraz armatura użyta do wykonania instalacji musi posiadać
znak "B" (CE) zgodnie z Dz. U. Nr 5/2000 poz. 53.
Połączenia rur PE wykonać poprzez zgrzewanie na elektrozłącza lub doczołowo zgodnie z "Wytycznymi
budowy sieci gazowych z polietylenu" ( wydanie II z 01.1996 r.) oraz wymaganiami producenta. Łączenie
rur PE, winno być zgodne z kartą technologiczną łączenia, którą opracowuje wykonawca przed
przystąpieniem do robót.
Przed wykonaniem próby szczelności przewody należy oczyścić poprzez przedmuchanie strumieniem
powietrza o ciśnieniu ca. 0.1 MPa. Po wykonaniu przedmuchów należy przeprowadzić próbę ciśnieniową
wg PN-92/M-34503, Rozporządzenia M.G. z dnia 30.07.2001 r. " W sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać sieci gazowe" ( Dz. U. Nr 97/2001 poz. 1055 ) oraz "Wytycznymi budowy
gazociągów polietylenowych" wydanie II z 1996 r.
Próbę szczelności przeprowadzić powietrzem na ciśnienie 0.2 MPa, w ciągu 0.5 godziny manometr nie może
wykazać spadku ciśnienia. Ostateczny czas trwania próby szczelności ustala Inspektor Nadzoru.
Skrzyżowania przewodu gazowego z innym uzbrojeniem podziemnym należy rozwiązać zgodnie z Dz. U.
Nr 97/2001 poz. 1055 i PN-91/M-34501. Ewentualne rury osłonowe należy wykonać zgodnie z BN74/8976-62.
W przypadku konieczności zastosowania połączeń kołnierzowych należy bezwzględnie stosować tylko
uszczelki z neoprenu.
Wymagane własności mechaniczne rur do biogazu:
− współczynnik wydłużalności α wynosi 0.2 mm/mK
− temperatura mięknienia ”Viacant” wynosi 67 °C
− wydłużenie do rozerwania ( w temp. 23 °C) nie powinno być mniejsze niż 35%
− minimalna wytrzymałość na rozciąganie, do granicy płynięcia materiału rur, określona w temp. 23 °C
powinna wynosić 15 MPa
Wytrzymałość na ciśnienie wewnętrzne powinna być taka, aby przy próbie hydrostatycznej w temp. 20 °C, pod
ciśnieniem wywołującym naprężenia obwodowe 12 MPa rury wytrzymywały do pęknięcia, min. 1 godz.
Przewody ssące będą podłączone do kolektora zbiorczego wykonanego z rur PEHD dn 160 mm, PN10.
Podłączenie kolektora z dmuchawo-ssawą również należy wykonać z rur PEHD, PN10.
4.4. Odwodnienie instalacji biogazu.
Zaprojektowano odwadniacze pośrednie na przewodach biogazu oraz odwadniacz bateryjny przy kolektorze
zbiorczym. Z uwagi na niskie ciśnienie i podciśnienie występujące w instalacji odgazowania zaprojektowano
odwadniacze z zamknięciem wodnym. Odwadniacze pośrednie będą umieszczone w obsypce ze żwiru o
uziarnieniu 8/16 mającej za zadanie pochłoniecie kondensatu.
9
4.5. Stacja ujmowania i spalania biogazu.
Projektowana stacja ujmowania i spalania biogazu w zabudowie kontenerowej będzie wyposażona w
kolektor biogazu umożliwiający podłączenie pięciu przewodów, ssawo – dmuchawę o wydajności 50 m3/h,
pochodnię gazową umieszczoną na dachu kontenera o przepływie regulowanym od 50 m3/h do 80 m3/h,
armaturę gazową, aparaturę sterująco-pomiarową oraz szafę sterowniczą. Dokładny dobór ssawo-dmuchawy
i pochodni nastąpi w oparciu o wyniki próbnego pompowania biogazu. Urządzenia stacji będą posadowione
na płycie betonowej fundamentowej zaprojektowanej w projekcie branży budowlano-konstrukcyjnej.
Instalacja wyposażona jest w automatyczny system sterowania pracą agregatu, stację pomiaru parametrów
gazu ( CH4 / CO2 ) i jest instalacją bezobsługową. Minimalna zawartość metanu (CH4) dla biogazu wynosi
20 % i jest uwarunkowana jego składem.
Atmosfera w kontenerze powinna być kontrolowana przez system eksplozymetryczny nastawiony na dwa
stopnie alarmu. W pierwszym stopniu ostrzeżenie włącza wentylator oraz sygnał świetlny, zaś po
przekroczeniu drugiego stopnia odcina dopływ gazu zaworem, wyłącza ssawę i uruchamia syrenę alarmową.
Instalacja elektryczna w pomieszczeniach zagrożonych wybuchem wykonana jest w wersji
przeciwwybuchowej.
Wyposażenie ssawo-dmuchawy obejmuje:
ssawo-dmuchawę w wykonaniu przeciwwybuchowym o zmiennych parametrach pracy
przerywacze płomienia przed i za ssawą
przetwornik ciśnienia
kompensator
filtro-odwadniacz
manometr z zaworem przyciskowym na kolektorze ssawy
wakuometr z zaworem przyciskowym na zasilaniu ssawy
odcinek pomiarowy z króćcami i aparaturą do pomiaru składu, temperatury
i strumienia przepływu gazu
kolektor zasilający pochodnię biogazu
analizator biogazu
Aparatura kontrolno-pomiarowa ma za zadanie:
utrzymanie stałego zadanego ciśnienia biogazu przed pochodnią,
sterowanie pochodnią,
zapewnienie bezpieczeństwa gazowego.
prowadzenie monitoringu pracy instalacji oraz kontroli jej parametrów.
Dane techniczne obudowy
- wymiary 3.0 x 2.0 x 2.0 m
- ciężar – poniżej 8 Mg
- zapotrzebowanie na energie elektryczną – 10 kW
4.6. Próbne pompowanie biogazu.
Realizacja programu próbnego pompowania powinna polegać na:
• oznaczeniu w gazie odbieranym ze składowiska zawartości jego głównych składników:
metanu, dwutlenku węgla, azotu i tlenu,
• oznaczeniu w ujmowanym biogazie zawartości składników śladowych w tym:
siarkowodoru, merkaptanów, chlorku winylu, BTEX, amoniaku,
węglowodorów wyższych od metanu, acetonu,
• określeniu wydajności studni biogazowych w układzie inercyjnym i wymuszonym
(przez pompowanie gazu ze studni),
10
• określeniu produktywności gazowej wysypiska poprzez pompowanie studni,
• określeniu zawartości metanu, dwutlenku węgla i tlenu w powietrzu glebowym (gazie)
wokół składowiska w celu określenia zasięgu migracji gazu wysypiskowego poza
obszar składowania odpadów
4.7. Określenie stref zagrożenia wybuchem.
Wyznaczając wielkości stref zagrożenia wybuchem, koniecznością jest określenie prawdopodobieństwa
występowania mieszaniny wybuchowej. Z kolei to prawdopodobieństwo zależy od wyposażenia
technologicznego, potencjalnych źródeł nieszczelności, wentylacji oraz od częstotliwości inspekcji służb
eksploatacyjnych. Zasięg stref zagrożenia wybuchem zależy od szybkości wypływu paliwa gazowego ze
źródła emisji i sposobu jego rozproszenia się w otoczeniu. Gaz fermentacyjny posiada inny skład i inne
zanieczyszczenia niż gaz wytwarzany w gazowni czy gaz metanowy (ziemny).
- Z 0 będzie występować we wszystkich przewodach (rurach) ssawnych ze składowiska,
jak i po stronie tłocznej,
- Z 1 będzie występować w następujących miejscach:
a) całym pomieszczeniu ssawy,
b) w promieniu 2.5 m, przy czym w górę 5 m, od ujścia pochodni gazu.
- Z 2 będzie występować w następujących miejscach:
a) 0.4 m od kołnierzy rurowych (jeżeli będą), złączek gwintowanych, dławików zaworów,
obudowy i membrany reduktorów,
b) w odstępie (promieniu) 1.0 m od otworu drzwiowego i okiennego pomieszczenia ssawy,
c) w promieniu 2.5 m od wywietrznika na dachu.
4.8. Wyposażenie w sprzęt gaśniczy.
Sprzęt do gaszenia pożarów powinien znajdować się w ciągłej gotowości do użytku bez
względu na warunki pogodowe i inne czynniki zewnętrzne.
Rodzaj i ilości środków gaśniczych należy ustalić z miejscową strażą pożarną.
Do gaszenia pożarów gazowych należy używać gaśnic śniegowych.
Zarządzający składowiskiem powinienem przygotować zasady postępowania w zakresie
ochrony przeciwpożarowej, uzgodnione z miejscową strażą pożarną. Zasady postępowania
i plan alarmowy winny być umieszczone w widocznym miejscu i podane do wiadomości
wszystkim zainteresowanym.
Pracownicy powinni okresowo ćwiczyć się w posługiwaniu sprzętem p.poż, zwłaszcza przed
rozpoczęciem pracy na stanowisku, a następnie w odstępach, co najmniej 6 miesięcy.
Sprzęt p.poż. powinien być okresowo sprawdzany przez rzeczoznawców pożarnictwa, a
wyniki sprawdzenia i okres ważności odnotowane w kartotece urządzenia.
Po pożarze lub wybuchu w urządzeniu do ujmowania gazu składowiskowego lub obok
niego, urządzenie to powinien sprawdzić przed ponownym uruchomieniem rzeczoznawca.
5. Odprowadzanie ścieków sanitarnych.
5.1. Zbiornik bezodpływowy na ścieki.
Ścieki sanitarne pochodzące z kontenera biurowo-socjalnego odprowadzane będą przykanalikiem φ 110
PCV do zbiornika bezodpływowego na ścieki socjalno-bytowe, z którego odwożone będą okresowo taborem
asenizacyjnym do utylizacji w oczyszczalni ścieków w Staszowie.
11
Zaprojektowano bezodpływowy zbiornik ścieków wykonany z laminatu poliestrowo-szklanego o
pojemności użytecznej V=2 m3 posiadający aprobatę techniczną IOŚ i atest higieniczny PZH. Zbiornik
wyposażony jest w nadbudowę z pokrywą i włazem, rurę wentylacyjną oraz króciec wlotowy φ 110.
Wysokość nadbudowy powinna być dostosowana do głębokości posadowienia zbiornika. Posadowienie
zbiornika należy wykonać na warstwie piaskowej wypoziomowanej o grubości mi. 10 cm, boki zbiornika
obsypać warstwą amortyzacyjną piasku o grubości ok. 50 cm. Zbiornik należy posadawiać i montować
stosując się do instrukcji montażowej dostawcy.
5.2. Przykanalik.
Przykanalik odprowadzający ścieki z kontenera biurowo-socjalnego do zbiornika bezodpływowego
zaprojektowano z rur kanalizacyjnych φ 110 PCV SN 8 o połączeniach kielichowych uszczelnianych na
uszczelki gumowe układanych na podsypce wykonanej z gruntu piaszczystego o grubości 20 cm, obsypkę
rurociągu do wysokości 30 cm ponad wierzch rury należy wykonać piaskiem. Grunt podłoża i obsypki
należy zagęszczać ręcznie warstwami.
Opracował:
mgr inż. Lesław Strzałka