Kiedy i dlaczego Bóg zakazał malżeństw pomiędzy blisko spokrewnionymi osobami?

Kiedy i dlaczego Bóg zakazał malżeństw
pomiędzy blisko spokrewnionymi osobami?
Zakaz stosunków płciowych pomiędzy blisko spokrewnionymi osobami został wprowadzony
dopiero w Prawie Mojżeszowym. Wcześniej ludzie byli doskonali, lub bliżsi doskonałości, więc i
zdrowsi. Obciążenie genetyczne w postaci nagromadzenia się szkodliwych mutacji recesywnych, to
późniejszy nabytek i wynik niedoskonałości. Istnieje większe prawdopodobieństwo spotkania się
dwóch uszkodzonych mutacjami genów recesywnych (w wyniku tego spotkania powstaje
homozygota recesywna: http://pl.wikipedia.org/wiki/Homozygota_recesywna), gdy rodzicami
dziecka zostają blisko spokrewnione osoby, więc Bóg po jakimś czasie uznał, że takie stosunki są
grzeszne wobec jego prawa. Wcześniej nie było takiej potrzeby, więc stosunki płciowe między
dziećmi Adama i Ewy nie były grzechem. To Bóg ustala co i kiedy jest dla człowieka dobre, a co
nie. Adam i Ewa mieli synów i córki i to ci ludzie dali początek całej populacji ludzkiej;
Kapł. 18:9, 11 „‚Jeśli chodzi o nagość twej siostry, córki twego ojca lub córki twej
matki, czy to urodzonej w tym samym domu, czy urodzonej poza nim, nie wolno ci
odsłonić ich nagości.” Zobacz też: Kapł. 18:2-18
http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1101989245#h=26:618-26:901
Dlaczego więc w początkach dziejów ludzkości małżeństwo brata z siostrą było dopuszczalne? Bóg
stworzył Adama i Ewę doskonałymi i zgodnie z Jego zamierzeniem od nich mieli się wywodzić
wszyscy ludzie (Rodz. 1:28; 3:20). Jest więc oczywiste, że zwłaszcza wśród kilku pierwszych
pokoleń musieli zawierać małżeństwa bliscy krewni. Nawet po pojawieniu się grzechu groziło
wówczas stosunkowo niewielkie niebezpieczeństwo, że dzieci urodzą się z poważnymi wadami,
ponieważ ludzie byli wtedy znacznie bliżsi doskonałości, jaką się cieszyli Adam i Ewa. Świadczy o
tym długowieczność ówczesnych ludzi (zob. Rodz. 5:3-8; 25:7). Ale jakieś 2500 lat po grzechu
Adama Bóg zakazał zawierania kazirodczych małżeństw. Chodziło o ochronę potomstwa oraz o to,
by słudzy Jehowy odznaczali się wyższym poziomem moralnym niż okoliczne ludy, które
dopuszczały się najróżniejszych zwyrodniałych praktyk (zob. Kapł. 18:2-18).
http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/2010649
Skąd Kain wziął sobie żonę?
Księga Rodzaju, w rozdziałach 3 i 4, podaje następujące informacje: 1) Ewa była „matką
wszystkich żyjących”. 2) Od narodzin Kaina do momentu, gdy zabił swego brata Abla, upłynął
pewien czas. 3) Gdy Kain miał się stać „tułaczem i uciekinierem”, obawiał się, że ten, ‛kto go
spotka’, może go zamordować. 4) Bóg dla ochrony „opatrzył Kaina znakiem”, co wskazywało, że
ktoś z rodzeństwa lub innych krewnych rzeczywiście mógłby próbować go zabić. 5) Kain osiedlił
się w „Ziemi Ucieczki”, a „następnie” współżył ze swoją żoną (Rodzaju 3:20; 4:3, 12, 14-17).
Przedstawiony tok wydarzeń nasuwa wniosek, że żona Kaina należała do potomków Ewy, choć nie
wiadomo, kiedy się urodziła. Z Księgi Rodzaju 5:4 dowiadujemy się, że w ciągu 930 lat życia
Adam „został ojcem synów i córek”. [….]