Długoterminowa wytrzymałość na rozciąganie połączenia koron

Długoterminowa wytrzymałość na rozciąganie połączenia koron

Długoterminowa wytrzymałość na rozciąganie połączenia koron wykonanych
techniką CAD/CAM z nanokompozytu i zębiny filarowej przy zastosowaniu
różnych metod cementowania
Long-term tensile bond strength of differentlycemented nanocomposite CAD/CAM
crowns ondentin abutment
Bogna Stawarczyk, Nicola Stich, Marlis Eichberger, Daniel Edelhoff, Malgorzata Roos,
Wolfgang Gernet, Christine Keul
STRESZCZENIE
Cele pracy. Ocena wytrzymałości na rozciąganie połączenia pomiędzy osadzonymi koronami
kompozytowymi wykonanymi w technice CAD/CAM a filarami zębinowymi, po zastosowaniu
różnych systemów adhezyjnych z użyciem różnych cementów kompozytowych.
Metody. Ludzkie zęby trzonowe (n = 200) zatopiono w żywicy akrylowej, opracowano w
standaryzowany sposób i podzielono na 20 grup (n = 10). Do kondycjonowania koron stosowano:
(i) MonobondPlus/Heliobond (MH), (ii) Ambarino P60 (AM), (iii) Visio.link (VL), (iv) VP
connect (VP) i (v) brak kondycjonowania w grupach kontrolnych (CG), a osadzano je przy
użyciu cementu Variolink II (VAR) lub Clearfil SA (CSA). Mierzono wytrzymałość połączenia
na rozciąganie (TBS) początkowo (24 h w wodzie, 37°C) oraz po postarzeniu (5000 cykli
termicznych, 5/55°C). Po odcementowaniu koron określano typ oderwania. Wartości TBS
analizowano przy użyciu trójczynnikowej i jednoczynnikowej analizy wariancji, a następnie
stosowano analizę post hoc przy użyciu testu Scheffégo oraz test t-Studenta dla dwóch grup.
Wyniki. W grupie VAR po postarzeniu grupa kontrolna wykazywała znacząco wyższą TBS (p =
0,007) w porównaniu z grupami, w których stosowano kondycjonowanie MH, AM i VP. W
pozostałych grupach nie stwierdzono wpływu wstępnego kondycjonowania. Spadek wartości
TBS po zastosowaniu starzenia termicznego w grupie CSA obserwowano w podgrupach CG (p =
0,002), MH (p < 0,001), VL (p < 0,001), AM (p = 0,002), VP (p < 0,001), natomiast w grupie
VAR w podgrupach MH (p = 0,002) i AM (p = 0,014). W grupach, w których do osadzenia
stosowano cement VAR, wykazano znamiennie wyższą TBS niż w grupach, w których używano
cementu CSA: przed postarzeniem w podgrupie CG (p < 0,001), natomiast po postarzeniu
termicznym w podgrupach CG (p = 0,003), MH (p < 0,001), VL (p = 0,005), VP (p = 0,010).
Znaczenie. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że korony nanokompozytowe
wykonywane techniką CAD/CAM należy cementować przy użyciu VAR. W przypadku
stosowania badanych cementów kompozytowych na bazie żywic nie jest potrzebne dodatkowe
wstępne kondycjonowanie powierzchni koron.
Słowa kluczowe: nanokompozyt, materiały na bazie żywic do techniki CAD/CAM, korony,
cement adhezyjny, wytrzymałość połączenia na rozciąganie, cement kompozytowy na bazie
żywic
ABSTRACT
Objectives. To test the tensile bond strength of luted composite computer aided design/computer
aided manufacturing (CAD/CAM) crowns after use of different adhesive systems combined with
different resin composite cements on dentin abutments.
Methods. Human molars (n = 200) were embedded in acrylic resin, prepared in a standardized
manner and divided into 20 groups (n = 10). The crowns were treated as follows: (i) Monobond
Plus/Heliobond (MH), (ii) Ambarino P60 (AM), (iii) Visio.link (VL), (iv) VP connect (VP), and
(v)non-treated as control groups (CG) and luted with Variolink II (VAR) or Clearfil SA
Cement(CSA). Tensile bond strength (TBS) was measured initially (24 h water, 37◦C) and after
aging(5000 thermal cycles, 5/55◦C). The failure types were evaluated after debonding. TBS
values were analyzed using three-way and one-way ANOVA, followed by post hoc Scheffé-test,
and two-sample Student’s t-tests.
Results. Among VAR and after aging, CG presented significantly higher TBS (p = 0.007) than
groups treated with MH, AM and VP. Other groups showed no impact of pre-treatment. A
decrease of TBS values after thermal aging was observed within CSA: CG (p = 0.002), MH(p <
0.001), VL (p < 0.001), AM (p = 0.002), VP (p < 0.001) and within VAR: MH (p = 0.002) and
AM (p = 0.014). Groups cemented with VAR showed significantly higher TBS then groups
cemented with CSA: non-aged groups: CG (p < 0.001), and after thermal aging: CG (p = 0.003),
MH (p < 0.001), VL (p = 0.005), VP (p = 0.010).
Significance. According to the study results nano-composite CAD/CAM crowns should be
cemented with VAR. Pre-treatment is not necessary if the tested resin composite cements are
used.
Key word: Nanocomposite, CAD/CAM resins, Crowns, Adhesive cement, Tensile bond
strength, Resin composite cement