KTO MOŻE BYĆ CHRZESTNYM W KOŚCIELE KATOLICKIM

KTO MOŻE BYĆ CHRZESTNYM W KOŚCIELE KATOLICKIM
Zgodnie z chrześcijańską tradycją, przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to
możliwe, chrzestnego (Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 872). Jego zadaniem
jest, w wypadku chrztu osoby dorosłej, towarzyszenie w dochodzeniu do wiary
i poznawaniu życia chrześcijańskiego; a w przypadku chrztu dziecka ma on
wraz z rodzicami przedstawić dziecko do chrztu i pomagać w jego wychowaniu
religijnym, tak, by prowadziło życie prawdziwie chrześcijańskie.
Chrzestnym nie może więc być każdy. Kościół stawia osobom, które mają być
chrzestnymi bardzo konkretne wymagania. Zgodnie z normami Prawa
Kościelnego chrzestnym może być ten, kto:
1. został wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego
rodziców /opiekunów/;
2. jest katolikiem;
3. ma wymagane kwalifikacje i chce pełnić to zadanie;
4. jest wystarczająco dojrzały do pełnienia tego zadania, to znaczy
ukończył szesnaście lat;
5. przyjął trzy sakramenty wtajemniczenia: chrzest, bierzmowanie i
Eucharystię;
6. prowadzi życie zgodne z wiarą i zadaniami jakie ma pełnić;
7. prawo nie zabrania mu pełnienia zadań chrzestnego (tzn. jest wolny od
jakiejkolwiek kary kanonicznej);
8. nie jest ojcem ani matką dziecka /osoby przyjmującej chrzest/ (Obrzędy
Wtajemniczenia chrześcijańskiego. Wprowadzenie ogólne, 8-10; KPK, kan. 874)
Gdy chrzestny nie jest osobiście znany proboszczowi, wymagane jest
zaświadczenie z parafii aktualnego zamieszkania, że jest osobą wierzącą i
praktykującą.
Obok chrzestnego katolika można również wybrać osobę ochrzczoną nie będącą
katolikiem na świadka chrztu.
Zgodnie z tymi normami niedopuszczalny jest wybór na chrzestnego osoby
niepraktykującej, czy żyjącej w związku cywilnym lub konkubinacie (bez ślubu
„kościelnego”), albo osoby jawnie występującej przeciwko prawdom wiary i
moralności.
Chrzestny musi wraz z rodzicami dziecka, wyznać wiarę, w której dziecko ma
być ochrzczone, i wyrzec się wszelkiego zła! Ma być to osoba, która żyje
życiem prawdziwie chrześcijańskim: wierząca, praktykująca, najlepiej
uczestnicząca czynnie w życiu wspólnoty parafialnej.
Zadaniem chrzestnego jest bowiem nie tyle obdarowywanie dziecka prezentami
ile wspomaganie go w rozwoju jego wiary. A zatem kryterium wyboru nie może
być w żadnym wypadku stan posiadania. Powinna być to osoba bliska rodzinie
dziecka, mająca z nią częste kontakty (czy może dbać o wiarę dziecka chrzestny,
który widuje chrześniaka raz czy dwa razy w roku?). Chrzestny powinien
również cieszyć się autorytetem, tak, by w razie potrzeby, mógł zwrócić uwagę
dziecku i jego rodzicom na błędy czy braki wychowania.