Zobacz wydanie PDF - Parafia św. Pawła Apostoła w Bochni Parafia

Transkrypt

www.pawelbochnia.pl
GŁOS PARAFII Boże Narodzenie 2013
1
[email protected]
2
NA DOBRY POCZĄTEK
www.pawelbochnia.pl
Obfity
czas
Rok 2014 będzie w polskim Kościele i państwie
Rokiem bł. Edmunda Bojanowskiego, z racji jego
200. rocznicy urodzin. Twórca pierwszych ochronek
dla dzieci ubogich był założycielem m.in. zgromadzenia Służebniczek Dębickich, które w naszej parafii pracują ćwierć wieku. Przyszły rok będzie okazją, aby podjąć konkretne kroki w utworzeniu przy tutejszym kościele ochronki – punktu przedszkolnego,
który prowadziłyby nasze siostry zakonne.
A
dwentem rozpoczęliśmy nowy rok liturgiczny. Przez 12 miesięcy będzie
nam przyświecać jedna z podstawowych prawd wiary, że Jezus Chrystus jest
Synem Bożym. Przyszedł do swoich ludzi, do swojego genialnego dzieła po to,
aby obwieścić, że niebo jest dla wszystkich, którzy miłują Boga. Tą radosną nowiną winniśmy być poruszeni, a nasze życie
ukierunkować przede wszystkim na Boże
wartości, bo tylko wtedy ma ono właściwy sens. Papież Franciszek przypomina
o Nowej Ewangelizacji. Mówi, aby na ulicach naszych miast czynić Boży raban,
ze swoją wiarą wejść w przestrzeń publiczną, nie pozwolić się zamknąć w kościele,
czy we własnym domu, aby być świadkiem
wiary, ale także jej nauczycielem.
Nowy rok będzie obfitował w wiele wydarzeń religijnych w Kościele powszechnym, jak i partykularnym. Najpierw, czyli
27 kwietnia, nastąpi upragniona i oczekiwana przez cały Kościół kanonizacja naszego rodaka bł. Jana Pawła II, a z nim
papieża Soboru Watykańskiego II Jana
XXIII. Na ten dzień do Wiecznego Miasta ściągną wierni z całego świata, pewnie i niektórzy z parafian. Planujemy
pielgrzymkę do grobu bł. Jana Pawła II,
ale już po uroczystościach kanonizacyj-
FOT. SIOSTRY.NET
nych. Bogu dzięki, że byliśmy i jesteśmy
świadkami niezwykłych przeżyć, związanych z Janem Pawłem Wielkim.
W diecezji tarnowskiej rozpoczęliśmy
peregrynację obrazu Jezusa Miłosiernego, wraz z relikwiami św. siostry Faustyny
i bł. Jana Pawła II. Obserwując wędrówkę
tych szczególnych znaków Bożej obecności w wielu parafiach, już dziś można powiedzieć, że jest to wyjątkowe działanie Bożej
Opatrzności w czasach planowanego zeświecczenia i ateizacji, także naszego narodu. Kolejki do konfesjonałów, tłumy biorące udział w nabożeństwach, całonocne modlitewne czuwania, to tylko ta widoczna odpowiedź wiary. Nasza parafia przyjmie obraz 24 sierpnia przyszłego roku i będzie on
w kościele 24 godziny. Do tego wydarzenia
przygotuje nas triduum modlitewne, poprowadzone przez ojca misjonarza.
Te wyjątkowe odwiedziny przypadną
w roku, kiedy parafia będzie przeżywać
30. rocznicę powstania. Dokładna data powołania naszej wspólnoty to 25 maja 1984 r.
To powód do dumy, radości, wdzięczności
Bogu i ludziom, za bogatą historię drugiej
co do wielkości i powstania bocheńskiej parafii. Z ową rocznicą związane będą misje
parafialne, które według tradycji winny odbywać się co 10 lat. Pierwsze misje parafia
przeżywała wkrótce po powstaniu, razem
z macierzystą parafią św. Mikołaja. Było to
w październiku 1984 r., a materialną pamiątką jest drewniany krzyż przy wieży kościoła, a na nim daty kolejnych misji parafialnych. Te tygodniowe ćwiczenia religijne
planujemy wiązać z wrześniowym odpustem na Podwyższenie Krzyża.
Diecezja i nie tylko będzie przeżywać
również setną rocznicę męczeńskiej śmierci bł. Karoliny Kózkówny. Wspomnę przy
tej okazji, że relikwie tej błogosławionej
znajdują się w ołtarzu naszego kościoła.
Nadchodzący rok 2014 będzie także Rokiem bł. Edmunda Bojanowskiego w Kościele i państwie. Twórca pierwszych ochronek dla dzieci ubogich przyszedł na świat 200 lat temu. Był on założycielem zgromadzenia sióstr służebniczek.
Ze względu na zabory, w których siostry
chciały działać, powstały cztery jego gałęzie. Największym i najbardziej znanym jest
zgromadzenie noszące skróconą nazwę
Służebniczki Dębickie. Siostry te pracują
w naszej parafii od 1988 r. Nowy rok będzie także okazją, aby podjąć konkretne
kroki w utworzeniu przy naszym kościele
ochronki – punktu przedszkolnego, który
prowadziłyby nasze siostry zakonne.
PROBOSZCZ
3
GODNA POLECENIA
[email protected]
Opowieść
o narodzinach
Jest to historia powstawania budowli, z którą
wzrastała też większość z nas. Opowiedziana żywo
i ciekawie. Utrwalona w formie filmu dokumentalnego z archiwalnymi fotografiami, unikalnymi nagraniami dźwiękowymi i wideo oraz z muzyką wybitnych kompozytorów. Tytuł tego obrazu brzmi
„Świątynia” i uzupełnia go obszerna relacja filmowa
z jubileuszowego dziękczynienia za parafię, powstałą
w Bochni przy kościele pw. św. Pawła Apostoła.
OPRAC. MATEUSZ MARZEC
UNIKATOWE NAGRANIA
Filmowa opowieść na DVD, która trafia do Państwa rąk wraz z „Głosem Parafii”, została zrealizowana przez bochnian
– Krzysztofa Kuchno i Jerzego Turka. Pamiętają oni dobrze początki budowy naszego kościoła, stąd przy pomocy kamery i archiwaliów trafnie zwrócili uwagę na
wszystko to, co tworzyło atmosferę tamtego okresu, czyli lat 80. XX w. Niezastąpione są do dziś wspomnienia ks. proboszcza Jana Nowakowskiego, który w filmie
przybliża okoliczności towarzyszące budowie nowej świątyni w Bochni i tworzeniu przy niej wspólnoty parafialnej. W produkcji obrazu zostały wykorzystane dotąd
niepublikowane nagrania audio, z uroczystości wmurowania kamienia węgielnego. Czy pamiętają Państwo dźwięczność
głosów inicjatora budowy kościoła ks. infułata Stanisława Wójtowicza oraz ów4
czesnego biskupa tarnowskiego Jerzego
Ablewicza? No, właśnie… Zapewniam,
że na świadkach tamtym wydarzeń te nagrania zrobią duże wrażenie, a młodsi
np. dowiedzą się, jak ogromne było zaangażowanie ich dziadków i rodziców w budowanie świątyni parafialnej. Padają wypowiedzi, które na zawsze zapisały się
w annałach parafii.
TO NIE PRZYPADEK
W filmowym dokumencie przedstawiono istotne wydarzenia, tworzące historię
pierwszych dziesięcioleci parafii, jak choćby poświęcenie placu pod kościół, kolejne
etapy wznoszenia ścian budowli, wspomniane wmurowanie kamienia węgielnego, poświęcenie kościoła i jego konsekracja. I choć te momenty nie były zarejestrowane na taśmie filmowej, to jednak
z dobrym skutkiem obrazują je zgromaGŁOS PARAFII Boże Narodzenie 2013
dzone w parafialnym archiwum fotografie
m.in.: Zdzisława Bukowskiego, Adama Famielca, Zbigniewa Jędrzejka, Przemysława
Koniecznego, Karola Pradla i Andrzeja Tarajki. Swoistą galerię fotograficzną wzbogaca warstwa muzyczna filmu z dobranymi ze świetnym wyczuciem fragmentami kompozycji: Georga Friedricha Handla,
Jana Kantego Pawluśkiewicza czy Józefa Świdra. Nazwiska są nieprzypadkowe,
jeśli wspomnimy wielkie przedsięwzięcia
muzyczne, zorganizowane na przestrzeni lat w naszym kościele, jak choćby Nieszpory Ludźmierskie ze znanymi artystami czy oratorium „Mesjasz”, w znakomitym wykonaniu Chłopięcego Chóru „Pueri
Cantores Sancti Nicolai” i Capelli Cracoviensis. Zobaczymy i usłyszymy również
Dziewczęcy Chór „Puellae Sancti Pauli”
z czasów jego świetności oraz towarzyszyć nam będzie koncertowe brzmienie
KOŚCIÓŁ TARNOWSKI
www.pawelbochnia.pl
piszczałkowych organów Riegera. Nie zabraknie także akcentu teatralnego, za sprawą zarejestrowanego na taśmie filmowej
ostatniego wykonania sztuki pt. „Dzień
Gniewu” przez zespół „Żywe Słowo”, prowadzony przez ks. Jana Nowakowskiego.
Uzupełnieniem części dokumentalnej filmu
jest obszerna relacja z obchodów srebrnego jubileuszu parafii, którego świętowanie,
pod nazwą triduum dziękczynienia, odbyło
się w Roku św. Pawła.
70 MINUT W PREZENCIE
Ponadgodzinny materiał filmowy jest pełen wspomnień z ciekawostkami, a szczególną jego wartością są ludzie. Wielu zobaczy w nim samych siebie podczas wspomnianych wydarzeń, zapewne zauważy swoich bliskich, koleżankę czy kolegę
ze szkoły lub z pracy, sąsiada z bloku, ulicy. Wprawdzie wszyscy jakby młodsi, jednak niezmiennie pełni witalności. Rozpoznać można znanych nam zacnych hierarchów, księży i siostry zakonne. Przywołane zostanie wspomnienie tych, którzy
od nas już odeszli…
Ta produkcja, niegdyś zrealizowana,
do publikacji niejako dojrzewała i właśnie
nadszedł ten czas, by światło dzienne ujrzała. Zbliżają się bowiem kolejne święta
Bożego Narodzenia w naszym życiu. Nadchodzi też szczególny rok, w którym nasza wspólnota parafialna będzie przeżywać 30 rocznicę swojego powstania. Jak
sądzimy, jest to dobra okazja, aby podarować Państwu tę wyjątkową płytę z filmową
opowieścią o narodzinach naszej świątyni
i parafii. Jest to prezent naszych parafian
Marii i Marka Bielaków, właścicieli sklepu
ABC przy ul. Brodzińskiego, którzy postanowili w całości sfinansować produkcję
i wydanie prezentowanego filmu DVD.
MAREK GRUCA
Diecezja z nowymi
biskupami
Ojciec Święty Franciszek powołał dwóch nowych biskupów pomocniczych diecezji tarnowskiej. Zostali nimi proboszczowie: ks. dr Jan
Piotrowski z parafii św. Małgorzaty w Nowym Sączu oraz ks. dr Stanisław Salaterski z parafii katedralnej w Tarnowie. Papieska decyzja została ogłoszona diecezjanom 14 grudnia.
Biskupi nominaci są niemal równolatkami,
urodzonymi na początku lat 50. XX w. Obydwaj kapłani otrzymali święcenia prezbiteratu z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza. Ukończyli z powodzeniem studia doktoranckie na czołowych uczelniach katolickich w kraju – w Warszawie i Lublinie. Posiadają spore doświadczenie duszpasterskie,
co zostało potwierdzone przez zwierzchników przyznaniem im tytułu prałata. W historii diecezji tarnowskiej zostali kolejno jedenastym i dwunastym biskupem pomocniczym.
Bp nominat Jan Piotrowski pochodzi
ze Szczurowej. Do posługi biskupiej został
powołany z urzędów proboszcza parafii
św. Małgorzaty w Nowym Sączu i dziekana dekanatu Nowy Sącz-Centrum.
Bp nominat Stanisław Salaterski urodził się w Lipnicy Murowanej, a jego parafią rodzinną jest Tymowa. Od 1995 r. był
proboszczem parafii katedralnej w Tarnowie, zaś przez 15 lat dziekanem dekanatu
Tarnów-Południe.
KAZKO
Pierwszy
czwartek miesiąca
Adoracja
Najświętszego Sakramentu
z modlitwą w intencji kapłanów
i powołań do służby Bożej
Godz.: 19.00-21.30
Kościół
św. Pawła Apostoła
P
FOT. GRZEGORZ BROŻEK
asterz diecezji bp Andrzej Jeż wraz z biskupami nominatami w dniu
ogłoszenia papieskiej decyzji w auli Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Bp nominat Jan Piotrowski (z lewej) pracował m.in.
w krajach misyjnych, a w Polsce zajmował się sprawami misji z ramienia KEP,
zaś bp nominat Stanisław Salaterski (z prawej) prowadził diecezjalne duszpag
sterstwo młodzieży oraz był wykładowcą akademickim.
5
Z ŻYCIA PARAFII
[email protected]
n Proboszcz parafii, ks. Jan Nowakow-
Krótko
ski, wziął udział w bocheńskiej odsłonie ogólnopolskiego Narodowego Czytania, w tym roku poświęconego twórczości Aleksandra Fredry.
Akcja odbyła się w sobotę, 7 września,
na Plantach Salinarnych. Wybrane sceny
komedii, poezji i wspomnień polskiego komediopisarza prezentowali przedstawiciele władz miasta oraz dyrektorzy różnych
bocheńskich instytucji.
KAZKO
Pracownicy i podopieczni Miejskiego Przedszkola nr 2 obchodzili 25-lecie
powstania swojej placówki.
Obchody jubileuszowe – 5 września
– rozpoczęła w naszym kościele Msza
Święta, pod przewodnictwem proboszcza
parafii ks. Jana Nowakowskiego.
n
We czwartek, 5 września, przedstawiciele Akcji Katolickiej z naszej parafii
prowadzili modlitwę różańcową na falach diecezjalnego radia RDN Małopolska. Radiowa modlitwa różańcowa odmawiana jest codziennie o godz. 19.30.
n
n Tegorocznej
Mszy odpustowej w kaplicy św. Rozalii przy ul. Krakowskiej
przewodniczył ks. Łukasz Plata.
Uroczystość odbyła się w niedzielę
8 września, z udziałem mieszkańców
osiedli Windakiewicza i Legionów Polskich, sąsiednich ulic oraz zaproszonych
gości z różnych stron miasta.
n W niedzielę – 15 września – w naszej
parafii odbył się odpust na Podwyższenie Krzyża Świętego.
Sumie odpustowej, wraz z procesją eucharystyczną, przewodniczył ks. Piotr Bodziony, administrator parafii pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
w Przybysławicach, który niespełna miesiąc
wcześniej zakończył ośmioletnią posługę w
naszej parafii. Homilię wygłosił ks. Paweł
Bryś ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy
Saletynów, który głosił również nauki podczas Rekolekcji Krzyża (12–14 września).
FOT. WOJTEK SALAMON
n We wtorek, 8 października, odbyła się
pielgrzymka parafian do bocheńskiego
Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej.
Tegoroczne uroczystości odpustowe
w Sanktuarium zainaugurowała Msza
Święta z procesją eucharystyczną, pod
przewodnictwem rodaka bocheńskiego abp. Henryka Nowackiego, nuncjusza
apostolskiego w krajach skandynawskich.
Centralnej uroczystości 7 października
– w 79. rocznicę koronacji cudownego obrazu Matki Bożej Bocheńskiej – przewodniczył biskup tarnowski Andrzej Jeż.
Jego adresatami były przedszkolaki,
dzieci klas zerowych i uczniowie szkół
podstawowych. Prace należało przygotować w technice płaskiej: rysowanie, malowanie, wyklejanie, wydzieranie lub collage. Mile widziane były również figury, wykonane za pomocą drewna, gipsu, papieru, masy solnej czy gliny. Prace wzbogacą
wystrój szopki bożonarodzeniowej w naszym kościele, a wykonawcy najładniejszych z nich zostaną nagrodzeni podczas
Mszy Świętej dla dzieci w dolnym kościele
w niedzielę, 5 stycznia, przyszłego roku.
nW
n
niedzielę, 17 listopada, w naszym
kościele wystąpił solista Filharmonii
Krakowskiej Jan Kowalczyk, z organowym akompaniamentem Zenona Kulika, który jest m.in. stałym organistą
w wielickiej kopalni soli.
Artysta swoim śpiewem ubogacił liturgię Mszy, a po wieczornym nabożeństwie
wykonał recital ku czci bł. Jana Pawła II.
Na krótki koncert pt. „Miejcie odwagę” złożyły się pieśni religijne i piosenki patriotyczne. Ten duet muzyczny wystąpił w naszym kościele po raz drugi. W styczniu br.
muzyków można było posłuchać w programie kolędowym.
W niedzielę, 22 września, w naszym
kościele została odprawiona Msza
Święta z racji przypadającej w tym roku
150. rocznicy powstania styczniowego.
Wtedy też zwrócono uwagę na rocznicę pierwszej Mszy w Bochni w intencji rodaków z regionu bocheńskiego, poległych
w nierównej walce z rosyjskim zaborcą.
Dodajmy, że na rynku wydawniczym
ukazała się książka Janiny Kęsek pt. „Bochnia i obwód bocheński w latach 1863–1864
w 150. rocznicę Powstania Styczniowego”,
wydana przez Stowarzyszenie Bochniaków
i Miłośników Ziemi Bocheńskiej.
nW
6
n
niedzielę, 1 grudnia, w naszej parafii odbyła się akcja „Przystanek Zdrowie”, którą przeprowadziło Stowarzyszenie Służba św. Łazarza – Lazarus.
Parafianie mogli wykonać pomiar cukru we krwi oraz badanie ciśnienia tętniczego. Przy okazji można było finansowo wesprzeć rehabilitację podopiecznych
Stowarzyszenia.
Początkiem grudnia parafialny oddział Akcji Katolickiej ogłosił konkurs
plastyczny pt. „Mój aniołek dla Dzieciątka Jezus”.
n
Młodzież z Gimnazjum nr 2 zwyczajowo włączyła się w przedświąteczną
Akcję Kilo.
Młodzi przeprowadzili ją przed trzecią
i czwartą niedzielą Adwentu w bocheńskich sklepach. Zebrana żywność i środki
czystości trafiają do parafialnego oddziału
Caritas, który tymi darami wspiera najbardziej potrzebujących.
Akcję, koordynowaną przez ks. Romana
Łagosza, zorganizowano dzięki otwartości
klientów i życzliwości właścicieli sklepów:
ABC (ul. Brodzińskiego),
Biedronka (ul. Wiśnicka),
Cold Lux (ul. Krakowskie Przedm.),
Delikatesy Centrum (ul. Wiśnicka),
Euro Sklep (ul. Krakowska),
PSS Społem „Widok” (ul. Widok).
W czwartą niedzielę Adwentu
(22 grudnia) w naszej parafii zaplanowano wieczerzę wigilijną.
Zaproszenia na spotkanie w naszym
dolnym kościele o godz. 15.00 skierowano do osób samotnych, emerytów i rencistów. Wieczerzę zwyczajowo przygotowuje oddział Caritas, przy wsparciu dobrodziejów z naszej parafii.
KAZKO
n
Z ŻYCIA PARAFII
www.pawelbochnia.pl
Przed nami Bóg zapłać!
W drugim dniu świąt Bożego Narodzenia w naszym kościele odbędzie się
uroczyste rozesłanie kolędników misyjnych podczas Mszy o godz.: 8.00, 9.30
i 11.00. Kolęda odbędzie się 27 i 28
grudnia w godz.: od 15.30 do 18.30.
Przyjmując kolędników będziemy mogli
wesprzeć m.in. dzieci głuchonieme w Kamerunie czy chorych w szpitalu w Bagandou w Republice Środkowoafrykańskiej.
Spotkania podsumowujące kolędowanie
dla dzieci z krajów misyjnych odbędą się
w przyszłym roku. W naszym kościele spotkanie dla grup kolędniczych odbędzie się
w niedzielę, 5 stycznia, podczas Mszy
Świętej dla dzieci o godz. 11.00, zaś diecezjalne spotkanie zaplanowano 11 stycznia
w parafii Matki Bożej Anielskiej w Dębicy.
n
W niedzielę, 29 grudnia, w święto
Świętej Rodziny, w naszym kościele odbędzie się uroczystość dla małżonków,
którzy w kończącym się roku przeżywali jubileusze 50-lecia i 25-lecia ślubu
oraz rocznice 65-lecia, 60-lecia, 40-lecia
i 15-lecia ślubu.
Mszy dziękczynnej o godz. 11.00 będzie przewodniczył ks. Antoni Bielak, ojciec duchowny w Wyższym Seminarium
Duchownym w Tarnowie. Zaproszenia
na tę uroczystość skierowano do 136. par
małżeńskich.
KAZKO
n
Wiernym naszej parafii, za liczne, bezinteresowne prace przy kościele.
Firmie pana Tadeusza Kumora, za bezinteresowne wykonanie wielu prac blacharskich.
Panu Józefowi Majerskiemu, za nadzór
budowlany.
Firmie pana Łukasza Kłóska, za ufundowanie urządzeń grzewczych na głównych schodach kościoła.
Za ofiary składane na parafialne inwestycje – obłożenie kamieniem przyziemia kościoła i renowację schodów do głównego wejścia
kościoła: do kopert podczas dwóch niedziel
w okresie jesiennym, z racji opłatków wigilijnych, wpłacone na konto parafialne.
Za prace budowlane i malarskie przy
modernizacji sali Rodziny Kolpinga.
Firmie Igloo pana Władysława Włodarczyka, za bezinteresowne wykonanie i przekazanie parafii dachowych śniegołapów ze
stali nierdzewnej, a naszemu parafianinowi,
za darmowe ich zamontowanie.
NABOŻEŃSTWO DO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
W KAŻDY PIĄTEK O GODZ. 15.00
KORONKA DO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO, ADORACJA RELIKWII ŚW. SIOSTRY FAUSTYNY, MSZA ŚWIĘTA
NIESZPORY dziękczynno-przebłagalne
na zakończenie Starego Roku, o godz. 16.30
O północy Msza Święta na rozpoczęcie 2014 roku
Do sprzątania kościoła prosimy:
28.12.13
ul. Legionów Pol. 12, kl. V i VI
g 4.01.14
ul. Legionów Pol. 14, kl. I i II
g 11.01.14
ul. Legionów Pol. 14, kl. III
g 18.01.14
ul. Legionów Pol. 16, kl. I
g 25.01.14
ul. Legionów Pol. 16, kl. II i III
g 1.02.14
ul. Legionów Pol. 16, kl. IV i V
g 8.02.14
ul. Legionów Pol. 16, kl. VI i VII
g 15.02.14
ul. Legionów Pol. 18, kl. I i II
g 22.02.14
ul. Legionów Pol. 18, kl. III
g
1.03.14
g 8.03.14
ul. Legionów Pol. 20, kl. II i III
g 15.03.14
ul. Legionów Pol. 20, kl. IV
g 22.03.14
g 29.03.14
ul. Legionów Pol. 22, kl. II
g 5.04.14
ul. Legionów Pol. 22, kl. III i IV
g 12.04.14
g 19.04.14
ul. Legionów Pol. 24, kl. II
g
Grupom apostolskim i społecznym naszej
parafii, za ogrom pracy włożony w przygotowanie Marszu dla Życia i Rodziny.
Za sobotnie sprzątanie kościoła.
Naszym parafianom, za trud rozprowadzania opłatków.
Młodzieży z Gimnazjum nr 2, za Akcję Kilo.
Rodzinie naszej parafii, za ofiarę 5000 zł
na świąteczne dary dla ubogich.
Ludziom dobrej woli, za ofiary na rzecz
ubogich, wpłacone na konto parafialne.
Parafialnej Caritas za akcje przedświąteczne na rzecz biednych: organizację
obiadu wigilijnego, rozprowadzenie świec
wigilijnych i bombek choinkowych, przygotowanie ponad 100 paczek świątecznych,
za cotygodniowy (w każdą środę) trud przekazywania żywności i odzieży ubogim.
Za dostarczone choinki i za dekoracje
świąteczne.
Siostrze zakrystiance, za piękne kwiatowe kompozycje bożonarodzeniowe.
Grupie naszych parafian, za trud budowy ruchomej szopki bożonarodzeniowej.
Państwu Marii i Markowi Bielakom,
właścicielom sklepu ABC, za sfinansowanie załączonego filmu DVD.
Zespołowi redakcyjnemu za świąteczny
g
numer „Głosu Parafii”.
Dzień Skupienia
dla narzeczonych
Rok 2014
26 stycznia, 23 marca, 25 maja,
27 lipca, 28 września, 23 listopada
Godz. 12.00: Msza Święta, nauka, spowiedź
UWAGA: Narzeczeni na Dzień Skupienia udają się ze skierowaniem
Praktyki niedzielne
wg stanu z 20.10.2013 r.
Ilość
osób
M
K
Udział we Mszach Świętych
4294
1868
2426
Komunia Święta
1443
563
880
7
Z KANCELARYJNYCH KSIĄG
CHRZEST
ŚWIĘTY
15.09.2013
64. Martyna Łucja
Gawłowicz
ur. 25.06.2013
zam. ul. Legionów Pol. 18
65. Oliwia Wiktoria
Szeleźnik
ur. 5.07.2013
66. Antonina Agata Majka
ur. 27.06.2013
zam. ul. Witosa
67. Antoni Nawrocki
ur. 8.07.2013
68. Hanna Daria
Majcherczyk
ur. 15.07.2013
69. Marta Henryka Bułat
ur. 15.07.2013
zam. ul. Windakiewicza 18
70. Alicja Ewa Wojtkowiak
ur. 12.08.2013
22.09.2013
71. Bartosz Stanisław
Maciuszek
ur. 10.10.2012
zam. ul. Serafińskich
72. Olivier Karol Brzegowy
ur. 2.07.2013
73. Leon Mazur
ur. 16.08.2012
zam. Irlandia
29.09.2013
74. Aleksandra Kural
ur. 10.07.2013
75. Gabriela Kazimiera
Wszołek
ur. 19.06.2013
zam. ul. Pagórek
6.10.2013
76. Marcel Waldemar
Skrabalak
ur. 3.06.2013
77. Hubert Władysław Palej
ur. 2.08.2013
zam. ul. Wyspiańskiego
78. Michał Jan Jacak
ur. 6.05.2013
79. Jan Paweł Bukowiec
ur. 4.09.2013
80. Filip Faron
ur. 19.08.2013
zam. ul. Jakubowskiego 14
81. Nikola Ewa Majewska
ur. 8.07.2013
20.10.2013
82. Leon Mirosław Rydz
ur. 19.08.2013
83. Antonina Moryc-Musiał
ur. 12.12.2012
84. Wiktoria Janina
Morzywołek
ur. 10.09.2013
85. Bartosz Robert Wojdan
ur. 4.06.2013
zam. ul. Wiśnicka
86. Michał Dawid Lis
ur. 25.09.2013
zam. ul. Dołuszycka
87. Hanna Małgorzata Ćwioro
ur. 14.08.2013
[email protected]
88. Bartosz Rafał Gorczyca
ur. 9.08.2013
89. Natalia Nikola
Szymańska
ur. 11.07.2013
26.10.2013
90. Amelia Teresa Komasa
ur. 2.08.2013
27.10.2013
91. Oliwier Rafał Surma
ur. 18.06.2013
3.11.2013
92. Miłosz Jan
Przybyłowicz
ur. 28.07.2013
17.11.2013
93. Natalia Barbara
Dobrzańska
ur. 30.08.2013
94. Julia Helena Nowy
ur. 31.07.2013
zam. ul. Krakowskie Przedm.
1.12.2013
98. Zuzanna Piś
ur. 3.09.2013
zam. ul. Rydla
99. Oliwier Fryderyk
Borowiec
ur. 23.02.2013
100. Adam Piekarz
ur. 27.08.2013
7.12.2013
101. Ksawery Łukasz Łach
ur. 15.01.2013
15.12.2013
102. Jakub Stanisław
Golemiec
ur. 18.10.2013
Rodzicom życzymy, aby radość z narodzin człowieka dała
im siłę do mądrego kochania dziecka i aby wychowanie opierali
na wartościach duchowych, które w Bogu mają swój początek.
Kurs Przedmałżeński
w kościele św. Pawła Apostoła w Bochni
16 maja – 13 czerwca 2014 r.
w każdy piątek i sobotę, o godz. 19.00
Wydawca: Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Pawła Apostoła
Adres: ul. Wyspiańskiego 25a, 32-700 Bochnia
Tel./faks 14 611 89 16, tel. 14 612 42 65
e-mail: [email protected]; www.pawelbochnia.pl
Redaktor naczelny: ks. Jan Nowakowski. Zespół redakcyjny: Marta Babicz, Alicja Golińska, Kazimierz Kawalec, Jolanta
Nanek, Wacław Rachwalski, Sabina Trojan. Współpraca: Maciej Buszko (obsługa informatyczna), Zbigniew Jędrzejek
(projekt pierwszej strony), Grzegorz Kapcia (opracowanie graficzne).
Skład DTP: Marek Gruca. Druk: PRINTGRAPH Brzesko.
Redakcja zastrzega sobie prawo skracania i adiustacji tekstów oraz zmiany ich tytułów i nadawania śródtytułów.
Numer zamknięto 17.12.2013 r.
8
95. Daria Grażyna Wojas
ur. 24.09.2013
96. Agnieszka Aneta Liszka
ur. 17.10.2013
zam. ul. Czumy 3
97. Małgorzata Zofia Szwed
ur. 13.07.2013
zam. ul. Wyspiańskiego
Wyjazd
szafarzy
Komunii św.
do chorych
w niedzielę,
ok. godz. 8.00
Z KANCELARYJNYCH KSIĄG
www.pawelbochnia.pl
SAKRAMENT
MAŁŻEŃSTWA
7.09.2013
Robert Mateusz
Chojnacki
ur. 6.05.1987
zam. Siedlec
Anna Maria Kurtyka
ur. 5.01.1986
Damian Michał Karasiński
ur. 19.09.1985
zam. ul. Dębnik
Patrycja Kamila Leżuch
ur. 31.01.1988
zam. Damienice
Grzegorz Piotr
Marszałek
ur. 20.05.1980
zam. Lisia Góra
Renata Katarzyna
Piwowarczyk
ur. 25.06.1976
21.09.2013
Michał Andrzej
Piekarz
ur. 18.02.1987
zam. Bessów
Kinga Katarzyna
Golemiec
ur. 7.03.1987
zam. ul. Czumy 3
Maciej Sylwester Oleksy
ur. 20.11.1982
zam. Kraków
Marta Urszula Serafin
ur. 2.11.1983
28.09.2013
Łukasz Marek Solarz
ur. 20.07.1985
zam. Łyszkowice
Ilona Pałach
ur. 14.09.1985
zam. ul. Serafińskich
14.09.2013
Łukasz Dominik Kotelon
ur. 16.12.1978
zam. Cerekiew
Elżbieta Halina Kapcia
ur. 31.05.1988
zam. ul. Bujaka
5.10.2013
Tomasz Śliwa
ur. 3.06.1982
zam. Gorlice
Anna Justyna Radzięta
ur. 23.02.1984
zam. ul. Czumy 3
12.10.2013
Damian Mateusz Tynka
ur. 11.03.1988
zam. Łapczyca
Iwona Monika Nowakowska
ur. 1.03.1989
19.10.2013
Dariusz Jan Lorenc
ur. 7.03.1986
zam. Szczucin
Natalia Żaneta Żółciak
ur. 22.08.1990
Tomasz Mateusz Kozubal
ur. 26.10.1990
zam. Ostroszowice
Monika Sroka
ur. 11.07.1988
zam. ul. Witosa
Alan James Halpin
ur. 9.09.1981
zam. Irlandia
Iwona Ewa Olchawa
ur. 22.09.1984
zam. Opole
20.10.2013
Krystian Kacper Gorczyca
ur. 6.01.1981
zam. ul. Krzęczków
Magdalena Kinga Felzaj
ur. 4.05.1984
26.10.2013
Piotr Tomasz Paruch
ur. 1.02.1978
zam. Leksandrowa
Anna Maria Chłosta
ur. 10.03.1981
Marian Łada
ur. 7.07.1957
zam. ul. Brzeźnicka
Anna Helena Gajewska
ur. 11.10.1955
zam. ul. Brodzińskiego
9.11.2013
Krzysztof Gryz
ur. 22.11.1984
zam. Lipnica Murowana
Krystyna Włosińska
ur. 23.06.1989
23.11.2013
Rafał Sroka
ur. 3.02.1986
Monika Agnieszka Kamionka
ur. 5.03.1985
zam. Bytomsko
Małżonkom życzymy, aby swoje rodzinne szczęście budowali na fundamencie wiary, przestrzegając Bożych przykazań.
POGRZEB
KATOLICKI
49. Maciej Stanisław Buczak
ur. 28.07.1988
zm. 2.09.2013
50. Janina Kołodziej
ur. 8.05.1947
zm. 5.09.2013
51. Karolina Wrona
ur. 20.10.1929
zm. 6.09.2013
52. Jadwiga Dworak
ur. 20.07.1929
zm. 16.09.2013
53. Maria Anna Całka
ur. 2.08.1924
zm. 17.09.2013
54. Bronisław Krzywda
ur. 19.01.1942
zm. 5.10.2013
zam. ul. Czumy 3
55. Bożena Maria Włodek
ur. 19.01.1958
zm. 9.10.2013
56. Antonina Gaik
ur. 8.02.1918
zm. 9.10.2013
zam. ul. Czerwieniec
57. Krystyna Barbara Fita
ur. 24.11.1949
zm. 17.10.2013
zam. ul. Wiśnicka
58. Jan Władysław Olesiński
ur. 8.10.1928
zm. 30.10.2013
zam. ul. Czerwieniec
59. Krystyna Maria Orchel
ur. 11.11.1960
zm. 3.11.2013
60. Włodzimierz Moroński
ur. 7.02.1948
zm. 9.11.2013
61. Maria Rzeszótko
ur. 28.10.1924
zm. 10.11.2013
62. Kazimierz Noga
ur. 13.10.1939
zm. 17.11.2013
63. Maria Świgost
ur. 28.07.1933
zm. 19.11.2013
zam. ul. Kolanowska
64. Irena Lech
ur. 21.02.1950
zm. 8.12.2013
65. Jan Władysław
Smusz
ur. 23.06.1962
zm. 10.12.2013
Rodzinom zmarłych składamy wyrazy głębokiego współczucia. Niech prawdziwa wiara
w Boga będzie szczególnym
wsparciem w tych trudnych
dla nich chwilach.
9
[email protected]
Małżeńskie jubileusze
Święto Świętej Rodziny
Niedziela, 29 grudnia 2013 r.
40.
ROCZNICA ŚLUBU
Marta i Stanisław Babiczowie
ul. Legionów Polskich
Zofia i Wiesław Bacikowie
ul. Wyspiańskiego
65. ROCZNICA ŚLUBU
Józefa i Jan Bieńkowie
Janina i Tadeusz Fitrzykowie
Magdalena i Jerzy Błąkałowie
ul. Rydla
Grażyna i Stanisław Brosiowie
ul. Jakubowskiego
60. ROCZNICA ŚLUBU
Daniela i Stefan Koziełowie
ul. Czerwieniec
Teresa i Leszek Chmielkowie
ul. Windakiewicza
Maria i Adam Romańscy
ul. Gipsowa
Zofia i Władysław Chojeccy
ul. Windakiewicza
Grażyna i Jan Drzazgowie
Barbara i Henryk Dziedzicowie
50. ROCZNICA ŚLUBU
Janina i Stanisław Bodurkowie
Maria i Zygmunt Gramatykowie
ul. Maissa
Władysława i Bolesław Grzesikowie
Anna i Aleksander Srokowie
ul. Witosa
Elżbieta i Adam Gutowie
Wiktoria i Józef Dańcowie
Maria i Stanisław Wcisłowie
Maria i Jan Jagielscy
Anna i Adam Fundakowscy
Bronisława i Stanisław Wójcikowie
ul. Czerwieniec
ul. Kolanowska
ul. Jakubowskiego
ul. Zalesie Dolne
ul. Czumy
Henryka i Eugeniusz
Gieysztor-Dobkiewiczowie
Alicja i Karol Ziębowie
ul. Wyspiańskiego
ul. Wyspiańskiego
Danuta i Marian Janikowie
ul. Windakiewicza
Zofia i Zbigniew Karczowie
Maria i Tadeusz Kindykiewiczowie
Maria i Kazimierz Kochankowie
Maria i Stanisław Kłóskowie
ul. Czumy
ul. Wiśnicka
Ryszard i Eugenia Komasowie
Maria i Jerzy Łanochowie
Aleksandra i Zbigniew Korbutowie
ul. Wyspiańskiego
ul. Spiska
Maria i Tadeusz Kotarowie
Alicja i Antoni Papugowie
ul. Czumy
Danuta i Zbigniew Kowalowie
Tylko serce czyste może w pełni dokonać
wielkiego dzieła miłości, jakim jest małżeństwo.
bł. Jan Paweł II
10
ul. Krakowskie Przedmieście
Krystyna i Stanisław Kozłowscy
ul. św. Pawła Apostoła
Krystyna i Ryszard Krzywdowie
JUBILEUSZE MAŁŻEŃSKIE
www.pawelbochnia.pl
Grażyna i Władysław Kuralowie
Jolanta i Jan Kwietniowie
Maria i Adam Lesiewiczowie
ul. Zalesie
Elżbieta i Stanisław Malikowie
ul. Czumy
Zdzisława i Stefan Marcowie
ul. Windakiewicza
Zofia i Jerzy Michajlakowie
ul. Dębnik
Urszula i Stefan Migdałowie
Danuta i Marian Możdżeniowie
ul. Dąbrowskiego
Aleksandra i Eugeniusz Oleksińscy
Elżbieta i Kazimierz Pająkowie
ul. Rataja
Teresa i Antoni Pawelscy
Janina i Stanisław Pawlikowie
ul. Wyspiańskiego
Maria i Tadeusz Pszeniczni
Jadwiga i Czesław Rudkowie
25. ROCZNICA ŚLUBU
Maria i Krzysztof Bińkowscy
Maria i Stanisław Cepakowie
Urszula i Władysław Cyrusowie
Małgorzata i Andrzej Dobranowscy
Małgorzata i Lech Dudkowie
Krystyna i Adam Dygowie
Agata i Piotr Gajewscy
Lidia i Mirosław Gajewscy
Krystyna i Włodzimierz Górkowie
Iwona i Bogusław Hołystowie
Beata i Andrzej Idziakowie
Aleksandra i Andrzej Janczurowie
Bernadetta i Leszek Kawalcowie
Dorota i Paweł Kluzowie
Elżbieta i Jerzy Kokoszkowie
Beata i Krzysztof Królowie
Jolanta i Ryszard Krukowie
Alicja i Marek Machajowie
Bogumiła i Andrzej Majewscy
Bożena i Roman Mirscy
Janina i Stanisław Muchowie
Maria i Adam Niewiarowie
Anna i Zbigniew Pachutowie
Grażyna i Henryk Płachtowie
Małgorzata i Wacław Rachwalscy
Michalina i Roman Rembilasowie
Elżbieta i Jerzy Romankowie
Elżbieta i Jarosław Rutkowscy
Danuta i Bogdan Rydzowie
Maria i Jerzy Rzymkowie
Marta i Sławomir Rzymkowie
Grażyna i Wiesław Saratowie
Barbara i Zbigniew Srokowie
Barbara i Jerzy Szewczykowie
Danuta i Zbigniew Śmietanowie
Teresa i Józef Tomczykowie
Katarzyna i Wojciech Wałkowscy
Maria i Roman Węgrzynowie
Renata i Robert Wiśniowscy
Agnieszka i Andrzej Vitkowie
Małgorzata i Jan Woźni
Sabina i Stanisław Wronowie
Bogusława i Artur Zborowscy
Anna i Adam Słowikowie
Józefa i Kazimierz Sochaccy
Teresa i Roman Spirodkowie
Józefa i Józef Stachnikowie
ul. Czumy
Jadwiga i Kazimierz Szewczykowie
ul. Hoszarda
Anna i Stanisław Twardoszowie
ul. Zalesie Dolne
Janina i Kazimierz Walaskowie
ul. Czumy
Alicja i Kazimierz Wojdakowie
Zuzanna i Mieczysław Wójcikowie
ul. Windakiewicza
Grażyna i Władysław Zającowie
ul. Jakubowskiego
15. ROCZNICA ŚLUBU
Dorota i Marcin Broniakowie
Jolanta i Waldemar Burkiewiczowie
Dorota i Adam Domasowie
Renata i Zbigniew Dziubowie
Renata i Bogusław Gaworowie
Agnieszka i Paweł Godulowie
Barbara i Andrzej Janusowie
Agnieszka i Mariusz Jędrychowscy
Izabela i Wojciech Juszczakowie
Danuta i Marek Kawalcowie
Bogusława i Arkadiusz Kielarowie
Anna i Wiesław Klimkowie
Renata i Jacek Krawczykowie
Agata i Rafał Krzyszkowscy
Renata i Alojzy Łyszczarzowie
Joanna i Andrzej Machajowie
Marta i Roman Majkowie
Kinga i Marcin Możdżeniowie
Izabela i Rafał Nowakowie
Iwona i Mariusz Palejowie
Urszula i Mariusz Piętowie
Bożena i Wiesław Pilchowie
Katarzyna i Sławomir Polinierscy
Anna i Mirosław Regułowie
Małgorzata i Sylwester Schmidtowie
Renata i Paweł Seredyńscy
Bożena i Krzysztof Spisakowie
Marzena i Wojciech Szewczykowie
Małgorzata i Jerzy Turkowie
Agnieszka i Krzysztof Twardoszowie
Monika i Rafał Wojewodowie
Agnieszka i Andrzej Woźniakowie
Wszechmogący, wieczny Boże, błogosław tych małżonków.
Przedłużaj im lata życia i obdarzaj łaską, aby posłuszni Twojej woli,
przyjmowali radości i ciężary życia.
Duszpasterze
11
RELACJA Z KONFERENCJI
[email protected]
Niedziela wolna
dla wszystkich
Niedziela jest dobrem, a jej wspólne świętowanie
w rodzinie daje odpoczynek, jednoczy ludzi i buduje ich tożsamość. Aby w pełni korzystać z tych dobrodziejstw należy zmienić prawo i wprowadzić zakaz handlu w niedzielę. Można to uczynić w oparciu
o prawa człowieka i odwołując się do wartości stanowiących o naszym ładzie konstytucyjnym. To wnioski
płynące z konferencji zorganizowanej 25 października
w Sejmie RP. Spotkali się wtedy parlamentarzyści oraz
przedstawiciele Ruchu Światło-Życie, Akcji Katolickiej,
Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, NSZZ Solidarność
i Społecznego Ruchu Świętowania Niedzieli. W spotkaniu uczestniczyła bochnianka Barbara Hałas, prezes oddziału Akcji Katolickiej, działającego przy naszej parafii.
FOT. WOLNANIEDZIELA.PL
EDUKACJA SPOŁECZEŃSTWA
Pierwszy wykład pt. „Racje na rzecz
prawnej ochrony niedzieli” wygłosiła
prof. dr hab. Aniela Dylus. Prelegentka
zwróciła uwagę, że Polska jest neutralnym
religijnie państwem, dlatego treści religijne
nie mogą być argumentem do zmian prawa. Państwo natomiast jest zobowiązane
do obrony godności i wolności człowieka,
ochrony przed jego instrumentalnym traktowaniem. Niedziela jest wartością kulturową, jest dobrem. To dobro tworzy naszą
kulturę, kulturę narodu – mówiła A. Dylus.
Wielu ludzi odrzuca to dobro, czyli świętowanie niedzieli. Prelegentka zwróciła uwagę na wartości wspólnego świętowania
tego dnia w rodzinie, które daje możliwości odpoczynku, które jednoczy ludzi i buduje ich tożsamość. Troska o te wartości
może być argumentem przemawiającym
za zmianą prawa i wprowadzeniem zaka12
zu pracy w handlu w niedzielę. Inicjatywa
ta nie cieszy się jednak powszechnym poparciem, bez zmiany nastawienia społecznego wszelkie próby zmiany prawa skazane są na niepowodzenie. Potrzebna jest
więc edukacja społeczeństwa, aby pokazać wartości wolnej od pracy niedzieli.
W Polsce podejmowane już były różne inicjatywy w obronie świętości niedzieli, promujące nową kulturę świętowania, akcentujące postawę: w niedzielę nie kupuję,
w niedzielę nie handluję.
PIERWSZY DZIEŃ TYGODNIA
„Wspólne przeżywanie niedzieli w rodzinie szansą na zbudowanie społeczeństwa o ludzkim obliczu (kilka refleksji o nauczaniu Benedykta XVI podczas Światowego Spotkania Rodzin w Mediolanie)” – to tytuł drugiego wystąpienia, które wygłosił ks. dr Bogusław Wolański, koGŁOS PARAFII Boże Narodzenie 2013
ordynator Społecznego Ruchu Świętowania Niedzieli. Ruch podejmuje działania
w kierunku obrony świętości niedzieli i budowania świadomości społecznej. Chcemy uświadamiać – mówił ks. Wolański,
że niedziela jest nam bardzo potrzebna
i nie możemy jej stracić. Podstawą działalności Ruchu jest promocja listu apostolskiego papieża Jana Pawła II Dies Domini, który zawiera naukę o świętości Dnia
Pańskiego oraz konieczności wypoczynku
i świętowania w życiu każdego człowieka.
Niedziela jest zawsze pierwszym dniem
tygodnia – przypomniał prelegent. Łączymy ją ze Zmartwychwstaniem Jezusa, które dokonało się właśnie w niedzielę. Niedziela jest Dniem Kościoła, Dniem Człowieka i Dniem Rodziny. Rodzina, praca
i święto – trzy dary Boże, trzy wymiary egzystencji muszą znaleźć swoją harmonię
i miejsce – podkreślał ks. Wolański.
Z ŻYCIA PARAFII
www.pawelbochnia.pl
ŁAD KONSTYTUCYJNY
Na temat „Wolnej niedzieli w aspekcie
prawnym” mówił kolejny prelegent – prof.
Uniwersytetu Warszawskiego, dr hab. Łukasz Pisarczyk. Dokonał oceny prawa
w Polsce w tym zakresie, porównania aktów prawnych obowiązujących w innych
europejskich krajach, gdzie zakaz handlu w niedzielę regulują ustawy, ze stanem prawodawstwa polskiego. Zgodnie
z obowiązującym prawem w Polsce niedziela jest oceniana jako dzień wolny
od pracy, a nie dzień świąteczny – mówił
prelegent. Z Konstytucji również nie wynika
zakaz pracy w niedzielę. Obowiązuje zasada swobody prowadzenia działalności gospodarczej, jednocześnie Konstytucja gwarantuje ochronę rodziny i praw człowieka.
Wszelkie działania zmierzające do zmiany prawa powinny więc opierać się na prawach człowieka i odwoływać się do wartości, stanowiących nasz ład konstytucyjny.
NIETRAFIONE ARGUMENTY
Czwarty wykład pt. „NSZZ Solidarność
wobec prawa do uregulowania handlu
w niedzielę – oczekiwania pracowników”
wygłosił Alfred Bujara. Pracownicy od ponad dwudziestu lat upominają się o wolne
niedziele – podkreślał A. Bujara. Odczuwa się zmęczenie pracowników, szczególnie kobiet. Konieczność pracy w niedzielę
tysięcy kobiet pozbawia rodziny możliwości wspólnego spędzania czasu wolnego.
Przedsiębiorcy szacują straty ekonomiczne i straszą zwolnieniami. Zdaniem prelegenta argumenty finansowe są przesadzone. Zwiększone obroty w tygodniu zrekompensują brak możliwości handlu w świąteczną niedzielę. Ponadto zmiany mogą
przynieść nowe etaty w jednostkach związanych z kulturą i wypoczynkiem, gastronomią, z których usług korzystają rodziny.
Podsumowania konferencji dokonała
Halina Szydełko, prezes Akcji Katolickiej
w Polsce. Zauważyła, że w walce o prawo pracowników do godnego wypoczynku
i wspólnego świętowania niedzieli w rodzinie potrafimy się jednoczyć, jesteśmy razem: Akcja Katolicka, Ruch Światło-Życie, NSZZ „Solidarność”, Społeczny Ruch
Świętowania Niedzieli. Na zakończenie
przedstawiciele poszczególnych środowisk poparli poselski projekt, wprowadzający zmianę przepisów dotyczących zakazu pracy w handlu w niedzielę.
BARBARA HAŁAS
Inwestycje
Prawie przez cały kończący się
rok realizowaliśmy poważną inwestycję „elewacyjną”. Od strony zachodniej przyziemie kościoła zostało obłożone płytami piaskowca,
to samo zostało zrobione na frontonie świątyni. Wcześniej wszystkie ściany zostały ocieplone.
Bardzo trudną pracą okazała się modernizacja głównych schodów. Nie tylko trzeba było rozebrać dotychczasowe granitowe
stopnie, ale zniszczone przez sól betonowe
podłoże należało w dolnej części całkowicie
skuć i zbudować nowe. Nie opłacało się powracać do dotychczasowych płyt granitowych, bowiem 25 lat temu były one wykonane w innej technologii i posadowione na piasku z cementem, stąd wszelkie nierówności
dało się wtedy ukryć. Dzisiaj są już specjalne kleje, które mają nieporównywalną wytrzymałość i długotrwałość, ale do tego kamienne stopnie muszą być bardzo dokładnie wykonane. Zdecydowaliśmy się na całkowicie nowoczesne rozwiązanie. Dodatkowo na schodach zainstalowaliśmy przewody do ewentualnego ich ogrzewania.
Każda nowa inwestycja pociąga za sobą
kolejne, tak też było w tym przypadku. W dolnej części kościoła byliśmy zmuszeni zmienić dotychczasowe okna na nowoczesne
z zespolonymi szybami, gdzie współczynnik utraty ciepła jest o wiele niższy. Okien
tych było 24. Na czterech z nich zostały wykonane kraty ze stali nierdzewnej. Na dachu kościoła, od strony południowej, firma
Igloo wykonała ze stali nierdzewnej specjalne łapy, zabezpieczające przed niszczącym
działam śniegu.
Aktualnie trwają prace wewnątrz kościoła przy modernizacji pomieszczenia,
w którym od dwóch lat Stowarzyszenie
Kolpinga udziela bezpłatnie porad prawnych oraz gdzie odbywają się spotkania
Klubu Seniora.
Podsumowując mijający rok trzeba
podkreślić, że sporo tych prac zostało
wykonanych w czynie społecznym i przy
wsparciu finansowym przede wszystkim
naszych wiernych.
PROBOSZCZ
O�ary
na elewację
kościoła
można wpłacać
na rachunek bankowy:
Bank Pekao SA
Oddział w Bochni
47 1240 5208 1111
0000 5475 9053
Para�a
św. Pawła Apostoła
w Bochni
z dopiskiem:
Darowizna
na cele kultu religijnego
***
Zasady odliczeń darowizn
na cele kultu religijnego
dla osób �zycznych
i osób prawnych
Informujemy, że zgodnie z art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób �zycznych, istnieje możliwość dokonania
odpisu darowizny na cele kultu religijnego w wysokości 6% obliczonego dochodu
w danym roku podatkowym.
Taka darowizna winna być udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego (para�i), a w przypadku darowizny innej niż pieniężna dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny oraz oświadczeniem obdarowanego.
Jeśli zaś darczyńcą jest osoba prawna, to zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a
ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od
osób prawnych, maksymalne odliczenie
w ramach darowizny na cele kultu religijnego wynosi 10% obliczonego dochodu
w danym roku podatkowym. Sposób dokumentowania takich darowizn jest analogiczny z wymienionym w ustawie o podatku dochodowym od osób �zycznych.
13
WYDARZENIA
[email protected]
Budzenie
wrażliwości
Na cmentarzu św. Rozalii powstał pomnik z miłości do dzieci, które nie doczekały narodzin oraz dla
rodziców doświadczonych ich utratą. Monument,
mający przypominać o nadziei zbawienia i budzić
ludzką wrażliwość, poświęcił biskup tarnowski
Andrzej Jeż – w niedzielę, 20 października. Uroczystość zwieńczyła III Kongres Rodziny, zorganizowany
przez Stowarzyszenie Rodzin Katolickich z naszej parafii oraz poprzedziła diecezjalny Marsz dla Życia i Rodziny, który w tym dniu przeszedł ulicami Bochni.
FOT. WOJCIECH BURSZTYN
Z MIŁOŚCI DO DZIECI UTRACONYCH
Pomnik Dziecka Utraconego powstał staraniem działającego w naszej parafii Stowarzyszenia Rodzin Katolickich. Pierwszy taki
monument w diecezji tarnowskiej zaprojektowali i wykonali krakowscy rzeźbiarze,
Agnieszka i Marek Maślańcowie. Przedstawia popiersie matki z reliefem dziecka
w stanie prenatalnym w jej sercu. Na postumencie widnieje krzyż i dwa napisy: „Nadzieja zbawienia” i „Z miłości do dzieci utraconych”. „Realizacja tego dzieła jest okazją
do ukazania dramatu utraty dziecka i budzenia naszej wrażliwości” – stwierdził
w Bochni biskup tarnowski Andrzej Jeż. Natomiast prezes tutejszego oddziału SRK Tadeusz Pawłowski zaznaczył, że „pomnik oddaje miłość rodziców do ich dzieci i staje
się miejscem palenia zniczy, a także modlitwy i wewnętrznej ciszy z najbliższymi utraconymi, przedwcześnie”. Budowę pomnika wsparli wierni blisko 30 parafii diecezji tarnowskiej. Warte podkreślenia jest to,
co działo się przy okazji prowadzonej kwe14
sty w parafiach. „Niektórzy pewnie pierwszy
raz mieli okazję pomyśleć o przeżyciach rodziców, którzy przez poronienie lub poród
martwego dziecka doświadczyli bólu utraty”
– zauważył ks. dr Jan Banach, dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Małżeństw i Rodzin
tarnowskiej kurii.
W SŁUŻBIE ŻYCIU
W tygodniu poprzedzającym poświęcenie pomnika Stowarzyszenie Rodzin Katolickich zorganizowało Kongres Rodziny.
Czterodniowe forum pod hasłem „W służbie życiu” było również swoistym przygotowaniem lokalnej społeczności do diecezjalnego Marszu dla Życia i Rodziny. Spotkania kongresowe rozpoczęto w Międzynarodowy Dzień Dziecka Utraconego (15 października), a ich zasadniczy trzon stanowiły modlitwa (różaniec i Msze Święte) oraz
prelekcje: ks. dr. Jana Banacha – dyrektora
Wydziału Duszpasterstwa Małżeństw i Rodzin Kurii Diecezjalnej w Tarnowie, dr. inż.
Antoniego Zięby – aktywnego obrońcy żyGŁOS PARAFII Boże Narodzenie 2013
cia człowieka, nauczyciela akademickiego i publicysty z Krakowa, dr Darii Mikuły-Wesołowskiej – lekarza z Bielska-Białej,
Agnieszki Juszczyk – doradcy życia rodzinnego z Tarnowa oraz Magdaleny Komęzy-Wolszy – pedagoga z tarnowskiego oddziału Ośrodka Adopcyjnego Towarzystwa
Przyjaciół Dzieci. Mowa wtedy była m.in.
o dziecku utraconym; o dziele obrony życia
w kontekście aborcji eugenicznej, procedury in vitro i permisywnej edukacji szkolnej;
o naprotechnologii, a także o różnych formach adopcji dzieci i opieki nad nimi.
Dopełnieniem Kongresu Rodziny – przeprowadzonego po raz trzeci przez bocheński oddział SRK – był udział jego organizatorów i uczestników w Marszu dla Życia
i Rodziny. Poprzednie kongresy odbyły się
w drugiej połowie lat 90. XX w. (1996 i 1998).
Pierwszy z nich był poświęcony wychowaniu
w rodzinie, drugi pod hasłem „Dom – pierwsza Ojczyzna” zakończono słynnymi Nieszporami Ludźmierskimi.
MAREK GRUCA
WYDARZENIA
www.pawelbochnia.pl
Realizacja tego dzieła była,
i mam nadzieję nadal będzie,
okazją do ukazania wszystkim
wielu aspektów dramatu utraty dziecka
i budzenia naszej wrażliwości.
biskup tarnowski
Andrzej Jeż
BUDOWĘ POMNIKA
DZIECKA UTRACONEGO
WSPARLI WIERNI
PARAFII DIECEZJI TARNOWSKIEJ:
św. Pawła Apostoła w Bochni
Matki Bożej Bolesnej w Gierczycach
Najświętszego Serca Pana Jezusa w Łężkowicach
św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Pogwizdowie
Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Chełmie
św. Anny w Łapczycy
Wszystkich Świętych w Sobolowie
św. Mikołaja biskupa w Bochni
św. Małgorzaty PM w Trzcianie k. Bochni
Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Okulicach
Najświętszego Serca Pana Jezusa w Borku
św. Andrzeja Boboli w Gawłowie
Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Krzeczowie
Imienia Najświętszej Maryi Panny w Ptaszkowej
św. Andrzeja Apostoła w Lipnicy Murowanej
Trójcy Przenajświętszej i św. Leopolda w Rzezawie
św. Jana Nepomucena w Bochni
Ducha Świętego w Mielcu
Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mielcu
św. Mateusza w Mielcu
Wniebowzięcia NMP w Nowym Wiśniczu
św. Jana Chrzciciela w Mikluszowicach
Dobrego Pasterza w Nagawczynie
św. Józefa Oblubieńca w Luszowicach
św. Antoniego Padewskiego w Cikowicach
św. Marii Magdaleny w Szczucinie
Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej w Gaboniu
Ducha Świętego w Żabnie
Na ten cel wpłynęły także o�ary: 15 indywidualnych
oraz od członków oddziałów Stowarzyszenia Rodzin
Katolickich ze Szczucina, Tarnowa i Dębicy.
Komitet budowy pomnika Dziecka Utraconego skła-
da serdeczne podziękowania o�arodawcom, księżom proboszczom za życzliwe przyjęcie w para�ach
oraz wszystkim osobom, które pomagały w przeprowadzeniu kwesty – członkom oddziałów SRK i przedstawicielom innych wspólnot para�alnych.
DSM w RDN
Dziewczęca Służba Maryjna z naszej parafii udała się
28 września na wycieczkę do Tarnowa.
W stolicy diecezji dziewczęta, wraz ze swoją opiekunką s. Benitą Bochenek, zwiedziły Bazylikę Katedralną, Muzeum Diecezjalne oraz kościół Bożego Miłosierdzia. Były też goszczone w parafii
św. Maksymiliana przez tamtejszego wikariusza ks. Sylwestra Brzeźnego, niegdyś pracującego w naszej parafii. Za sprawą kapłana młode parafianki miały możliwość zwiedzić siedzibę diecezjalnej rozgłośni
RDN Małopolska i przyjrzeć się z bliska pracy jej dziennikarzy.
KAZKO
FOT. KINGA STYRNA
Wspólnie z ks. Sylwestrem młode para�anki
odwiedziły rozgłośnię diecezjalną RDN Małopolska
Stowarzyszenie Rodzina Kolpinga
Centrum Porad Prawnych i Obywatelskich
Dyżury pełnione są we wtorki i czwartki
w godz. od 14.30 do 18.30,
w sali św. Jana Bosko
(wejście od strony północnej kościoła)
Kontakt telefoniczny: 14 635 11 17
Modlitwie różańcowej
w kaplicy fatimskiej o godz. 17.30
przewodniczą Róże Matek:
Rok 2014
2–4.01. - XXI, 6–11.01. - XXII,
13–18.01. - XXV, 20–25.01. - XXVI,
27.01.–1.02. - XXVII, 3–8.02. - XXVIII,
10–15.02. - XXIX, 17–22.02. - XXX,
24.02.–1.03. - XXXI, 3–4.03. - XXXIII
15
WYDARZENIA
[email protected]
Żywotny marsz
w Solnym Grodzie
W niedzielę – 20 października – ok. 2,5 tysiąca
osób z różnych stron diecezji tarnowskiej spotkało
się w Bochni, aby dać wyraz swojemu przywiązaniu do tradycyjnych wartości rodzinnych. Piąty diecezjalny Marsz dla Życia i Rodziny przyciągnął dzieci
i młodzież z ich rodzicami i dziadkami, a także duchownych, samorządowców, przedstawicieli stowarzyszeń i ruchów katolickich oraz Sejmu. Na czele korowodu, idącego spod kościoła św. Pawła Apostoła na centralny plac Solnego Grodu, stanął biskup
tarnowski Andrzej Jeż.
O DOBRO RODZINY
Wszystko rozpoczęła kameralna uroczystość na cmentarzu św. Rozalii, gdzie
pasterz diecezji tarnowskiej dokonał poświęcenia pomnika Dziecka Utraconego.
Ceremonia była transmitowana na ekrany telewizyjne w naszym kościele, co stało się dzięki staraniom nauczycieli z Zespołu Szkół nr 1 i uczniów Technikum Informatycznego z tejże szkoły.
Następnie w naszej świątyni bp Andrzej
Jeż przewodniczył Eucharystii, transmitowanej przez rozgłośnie RDN Małopolska i RDN
Nowy Sącz. Zgromadzeni na Mszy Świętej,
jak i radiosłuchacze z ust hierarchy usłyszeli, że obowiązkiem każdego z nas jest stałe upominanie się o prawa dzieci przed urodzeniem, szczególnie, że w Polsce pozbawia się życia ze względu na ich niepełnosprawność lub okoliczności poczęcia.
Biskup ordynariusz mówił, że nie możemy być obojętni na niedorzeczne argumenty przeciwstawne genetyce i zdrowemu rozsądkowi: „Nie można obojętnie
przyglądać się współczesnym wyrafinowanym formom niszczenia ludzkiego życia, które wprowadzając pojęciowy zamęt
– zabijanie nazywają zabiegiem, a poczęte ludzkie życie bezosobowym płodem”.
Hierarcha za bł. Janem Pawłem II przypomniał, że ochrona życia każdej ludzkiej
istoty obowiązuje wszystkich ludzi: „Prawo
do życia nie jest tylko kwestią światopoglądu, nie jest tylko prawem religijnym, ale
jest prawem człowieka, jest prawem najbardziej podstawowym”.
Pasterz diecezji podziękował środowisku ludzi zatroskanych o dobro rodziny
i wrażliwych na nienaruszalność ludzkiego
życia za podjęcie inicjatywy Marszu dla Życia i Rodziny. „Nie jest łatwo wyjść na ulice,
ale w momencie, kiedy tak wiele złego dzieje się wokół rodziny i podważa się wartość
życia, trzeba to uczynić. Nie można udawać, że nie dotyczą nas współczesne ataki
na nasze rodziny” – mówił bp Andrzej Jeż.
Podczas Mszy Świętej na ręce głównego celebransa zostały procesyjnie złożone wyjątkowe dary ofiarne. Dzieci przeka-
16
I NIENARUSZALNOŚĆ LUDZKIEGO ŻYCIA
zały tzw. „małe stópki” – znaczek przedstawiający stopy 11-tygodniowego dziecka, młodzież złożyła ofiary pieniężne zebrane w ramach tegorocznego Dnia Papieskiego na rzecz stypendystów Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia, rzeźbiarze
przekazali makietę pomnika Dziecka Utraconego, a przedstawiciele Stowarzyszenia Rodzin Katolickich podarowali białe
kwiaty, symbolizujące niewinność przedwcześnie utraconych dzieci.
DONOŚNY I RADOSNY KOROWÓD
W przemarszu ulicami Bochni udział
wzięli jej mieszkańcy oraz wierni wielu innych parafii diecezji tarnowskiej, m.in. z:
Brzeska, Gnojnika, Krynicy-Zdroju, Limanowej, Luszowic, Nowej Jastrząbki, Nowego Sącza, Okulic, Radgoszczy, Tarnowa,
Wielogłów czy Żabna. Obecni byli przedstawiciele wspólnot i stowarzyszeń: Akcji
Katolickiej, Civitas Christiana, Domowego Kościoła, Krucjaty Wyzwolenia Człowieka oraz Ruchu Czystych Serc. Maszerujący otrzymali chorągiewki z graficznymi
WYDARZENIA
www.pawelbochnia.pl
akcentami bocheńskimi i z treściami religijnymi, nawiązującymi do przeżywanego
wtedy miesiąca różańca (co uwydatnił wizerunek Matki Bożej Bocheńskiej), a także do peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego oraz relikwii św. siostry Faustyny
i bł. Jana Pawła II w diecezji tarnowskiej
(co ukazał witraż z kościoła św. Pawła Apostoła). Uczestnicy korowodu mieli również
do dyspozycji 800 sztuk białych kwiatów
z bibuły, przygotowanych przez przedszkolaków i ich opiekunów oraz pracowników
i uczniów szkół podstawowych w Bochni.
Animacja marszu była prowadzona
z platformy amerykańskiego trucka, sprowadzonego prosto ze słonecznej Kalifornii
za sprawą mieszkańca powiatu bocheńskiego Andrzeja Świgosta. Jedną ze stron
platformy samochodu okraszał baner ze
scenkami z życia rodziny, namalowanymi
przez uczniów Gimnazjum nr 2. W animacji udział wzięli: Dziewczęca Służba Maryjna, młodzież z Gimnazjum nr 1 i z Zespołu
Szkół nr 1 oraz Lidia Wojewoda-Mroczek z
przyjaciółmi. Tuż za pojazdem wdzięcznie
i dźwięcznie maszerowała orkiestra górnicza z tutejszej kopalni soli.
MARSZEM NA RYNEK
Zwieńczeniem marszu był piknik rodzinny na rynku Solnego Grodu. Do zebranych
swoje słowo skierowali: burmistrz Bochni
Stefan Kolawiński, poseł na Sejm RP prof.
Włodzimierz Bernacki, ks. dr Jan Banach
– dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Małżeństw i Rodzin diecezji tarnowskiej oraz
dziekani bocheńskich dekanatów – ks. infułat Zdzisław Sadko i ks. prałat Jan Nowakowski. Nagrodzono wtedy 9 laureatek
konkursu plastycznego dla dzieci pt. „Moja
rodzina”, na który ogółem zgłoszono 400
prac. Harcerze z 41. Drużyny Starszoharcerskej „Cichociemni” Hufca Bochnia rozprowadzali przypinki Bractwa Małych Stópek ze Szczecina, z których dochód został
przekazany na leczenie chorej na raka kilkuletniej bochnianki. Młodzi z KSM-u rozdawali okolicznościowe wydanie „Głosu Parafii” oraz broszurę Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka.
Na uczestników marszu czekał również
ciepły posiłek, a przygotowano 300 litrów
grochówki, 150 litrów bigosu oraz po 200
litrów zupy pomidorowej i żurku. Potrawy zostały przygotowane przez Dom Pielgrzyma „Bursa” i Dom Pomocy Społecznej
w Bochni oraz przez kucharzy rekrutujących się spośród więźniów Zakładu Karnego w Nowym Wiśniczu.
Głównym wydarzeniem pikniku i jednocześnie finałem marszu był koncert
z wartościowym przesłaniem zespołu Siostry Jeremiasza, który tworzy wielodzietna rodzina Kowalskich z Ostrowca Świę-
tokrzyskiego. W mieście soli grupa wystąpiła w 7-osobowym składzie: mama Iwona (skrzypce, śpiew), tata Grzegorz (gitara elektryczna) oraz ich dzieci – Agnieszka (śpiew główny, skrzypce), Weronika
(śpiew, flet poprzeczny), Maria (gitara basowa, śpiew), Gabriela (instrumenty klawiszowe, śpiew) i Jeremiasz (perkusja).
Z BOCHNI DO DĘBICY
Patronat honorowy nad bocheńskim marszem objęli biskup tarnowski Andrzej Jeż
i burmistrz Bochni Stefan Kolawiński. Organizacji podjęli się: Duszpasterstwo Rodzin Diecezji Tarnowskiej i parafia św. Pawła Apostoła w Bochni. W organizację dzieła
włączyli się: Domowy Kościół Rejonu Bocheńskiego, Poradnia Rodzinna i Stowarzyszenie Rodzin Katolickich z parafii św. Pawła Apostoła w Bochni, parafia św. Mikołaja
w Bochni i Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży z parafii św. Jana Nepomucena w
Bochni. Partnerami wydarzenia byli Fundacja
Dzieło Nowego Tysiąclecia i Stowarzyszenie
Służba św. Łazarza – Lazarus. Wcześniej takie marsze odbyły się w Tarnowie (dwukrotnie), Nowym Sączu i Mielcu. Pierwszy z nich
zorganizowano jesienią 1996 r. z inicjatywy
tarnowskich środowisk kościelnych i społecznych. W 2014 r. diecezjalny Marsz dla Życia
i Rodziny zaplanowano w Dębicy.
MAREK GRUCA
Oddani Matce Bożej
13 października br. przypadła 96. rocznica ostatniego objawienia fatimskiego. Rocznica stała się sposobnością do zorganizowania Dnia Maryjnego. W Rzymie był on przeżywany w obecności oryginalnej figury Matki Bożej z Fatimy. Najważniejszymi momentami rzymskich wydarzeń były spotkania modlitewne z Ojcem Świętym, w tym różaniec
w łączności z sanktuariami maryjnymi całego świata oraz Msza Święta pod przewod-
nictwem papieża, połączona z oddaniem całego świata Niepokalanemu Sercu Maryi.
O zawierzenie świata Jej Niepokalanemu Sercu, Maryja prosiła w 1917 r. w Fatimie. Po raz pierwszy aktu tego dokonał papież Pius XII, potem Paweł VI oraz trzykrotnie Jan Paweł II – 13 maja 1982 r. w Fatimie,
16 października 1983 r. i 25 marca 1984 r.
w Watykanie.
KAZKO
FOT. ZBIGNIEW JĘDRZEJEK
Odprawione 13 października w naszej parafii nabożeństwo fatimskie wpisało się w ogólnoświatowy Dzień Maryjny, zorganizowany
z racji obchodów Roku Wiary. Wieczornej Eucharystii i procesji różańcowej wokół kościoła przewodniczył ks. Krzysztof Pachut ze Stowarzyszenia Misje Afrykańskie. Podczas nabożeństwa został ponowiony akt poświęcenia świata Matce Bożej przez papieża Franciszka,
który uczynił to kilka godzin wcześniej na Placu św. Piotra w Rzymie.
17
TEMAT Z PIERWSZEJ STRONY
[email protected]
Figury Opalińskiego
Boże Narodzenie w 1984 r. Pierwsze święta w liczącej sobie co dopiero 7 miesięcy bocheńskiej wspólnocie parafialnej pw. św. Pawła Apostoła, przeżywane przez wiernych w dolnej części budowanego jeszcze kościoła. Niespełna 60-letni wtedy parafianin przygotowuje szopkę betlejemską, również z postaciami i motywami nawiązującymi do polskiej historii i tradycji. Jest nim ceniony do dziś rzeźbiarz ludowy Stanisław Opaliński.
Jego rzeźby już po raz 30. będą nam towarzyszyć w czasie okresu bożonarodzeniowego w kościele parafialnym.
W drugie z kolei święta Bożego Narodzenia, obchodzone już w górnym kościele, figury rzeźbione przez Opalińskiego
w drewnie lipowym zostały wprowadzone
w ruch za sprawą elektryka i mechanika
Eugeniusza Kawalca. Od tego czasu dzieło obydwu parafian, cenione jako jeden
z największych tego typu ruchomych
obiektów w Małopolsce, stało się atrakcją okresu świątecznego w naszej parafii.
Z czasem w budowę szopki zaangażowała się na stałe fachowa grupa rzemieślników. Nastąpiło też, co jest naturalne przy
wieloletnich przedsięwzięciach, przejęcie
sterów przez wtajemniczone w sztukę rzemieślniczą młodsze pokolenie. Tym sposobem przewodzenie nad tworzeniem kolejnych odsłon ruchomego obiektu świątecznego spoczęło na barkach parafianina Piotra Krężołka.
Rzeźby stanowiące istotę szopki przyciągają uwagę widzów swą kolorystyką
i ruchem. Przedstawiają one wiele postaci, reprezentujących dawne i współczesne zawody oraz różne stany. Małemu Jezusowi, Maryi i Józefowi dotrzymują towarzystwa m.in. kolejarze, strażacy, hutnik, kominiarz, kowal, młynarz oraz chłopi, wykonujący podstawowe prace gospodarskie, kobiety, zajmujące się międleniem lnu czy robieniem masła w maselnicy. Zobaczyć można bawiących się mieszkańców wsi w strojach ludowych, którym przygrywa kapela muzyczna. Oczywiście do Dzieciątka zmierzają Trzej Królowie, a w pobliżu czuwają pastuszkowie
oraz pasą się zwierzęta. Przy żłóbku widać
rzeźby patrona parafii św. Pawła Apostoła, bł. Jana Pawła II, biskupa tarnowskiego i proboszcza parafii. Niezmiennie miejsce w szopce mają górnicy solni, stojący
wraz ze swoją patronką św. Kingą przed
szybem bocheńskiej kopalni soli – co war18
to wspomnieć – wpisanej w tym roku na
Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Od kilku lat szopka jest wzbogacana
o kolejne popularne postaci, m.in. polskich
sportowców: Adama Małysza, Justynę Kowalczyk, Agnieszkę Radwańską czy Roberta Kubicę. Ogółem, opracowane przez
elektryków i rzemieślników mechanizmy
wprowadzają w ruch ok. 150 drewnianych
figur, a cały układ zdobią charakterystyczne w naszym regionie obiekty i budowle.
Ruchomy obiekt zawsze cieszył się
dużym zainteresowaniem mieszkańców
Bochni i regionu, zarówno dzieci, jak i starszych. Ważne jest to, że co roku na widzów czekają choćby małe niespodzianki.
Tym razem jednak należy się spodziewać
sporych zmian w „układzie wewnętrznym”
obiektu, jak i jego ogólnym wyglądzie,
o co zadbała parafianka Alina Bukowska.
Na poznanie szczegółów będzie jednak
dość czasu, począwszy od tegorocznej
Pasterki, aż do 2 lutego przyszłego roku.
Dodajmy, że zwyczajowo szopkę będzie
można oglądać codziennie, a uruchamia
się ją samodzielnie, gdy tylko w kościele
nie ma nabożeństw.
MAREK GRUCA
Stanisław Opaliński
U
FOT. ALINA BUKOWSKA
rodził się w 1926 r. w Przemyślanach k. Lwowa. W wieku 16
lat został wywieziony na przymusowe prace do Niemiec. Po wojnie przebywał z matką i braćmi w nieodległej Dąbrówce, a z czasem wraz
z żoną zamieszkał w Bochni. Rzeźbieniem zajmuje się od 1961 r. Tworzy
przede wszystkim w drewnie z lipy.
Jest autorem większości �gur w ruchomej szopce bożonarodzeniowej
w naszym kościele. Jego prace są eksponowane w Muzeum im. St. Fischera w Bochni i w Muzeum Etnogra�cznym w Krakowie, a także można
je zobaczyć podczas okolicznościowych prezentacji w naszym mieście,
g
jak choćby w kaplicy św. Rozalii.
WYDARZENIA
www.pawelbochnia.pl
Krzyż
Pierwszy
odnowiony
na festiwalu
Organista naszej parafii – Paweł Batko – został zwycięzcą IV Festiwalu
Organistów Diecezji Tarnowskiej „Cantantibus Organis”, który odbył się
26 i 27 września w Tuchowie i Tarnowie.
W dwudniowym festiwalu, na który złożyły się przesłuchania konkursowe i koncerty wzięło udział 11 organistów z diecezji tarnowskiej. Ich muzyczne prezentacje
oceniło jury, złożone z wykładowców krakowskiej Akademii Muzycznej: prof. Józefa Serafina, jako przewodniczącego, prof.
Krzysztofa Latały i dr. Henryka Jana Botora. Zwycięzca tegorocznego konkursu
zaprezentował w sumie sześć utworów –
w finale zagrał kompozycje Dietricha Buxtehuda (Preludium in g), Johanna Sebastiana Bacha (Preludium i fugę Es-dur)
i Louisa Vierna (Carillon de Westminster).
– Celem festiwalu było propagowanie
muzyki organowej, podnoszenie poziomu wykonawstwa, konsolidacja środowiska organistowskiego oraz wzajemne
dzielenie się doświadczeniami muzycznymi i podnoszenie kultury muzycznej w diecezji – zauważył ks. dr Grzegorz Piekarz,
dyrektor artystyczny festiwalu.
W ceremonii, pod przewodnictwem proboszcza parafii ks. Jana Nowakowskiego oraz przy asyście ks. Kamila Bachary,
udział wzięło ok. 30 mieszkańców sąsiadujących ze sobą ulic: Brodzińskiego, Wyspiańskiego, Czerwieniec i Nowy Świat.
Po akcie poświęcenia krzyża zgromadzeni
odmówili koronkę do Miłosierdzia Bożego.
FOT. MONIKA BATKO
Laureat festiwalu pochodzi z Biadolin
Szlacheckich, a na organach w naszym
kościele gra od 2011 r. Liczący 27 lat Paweł Batko jest absolwentem Diecezjalnego Studium Organistowskiego w Tarnowie, a także ukończył studia magisterskie
w Międzyuczelnianym Instytucie Muzyki
Kościelnej, utworzonym przez krakowskie
uczelnie – Akademię Muzyczną i Uniwersytet Papieski Jana Pawła II.
KAZKO
Wizyta duszpasterska
W tym roku, kolędę w blokach
mieszkalnych będziemy rozpoczynać od dolnych mieszkań. Wodę
święconą można wziąć z kaplicy
Matki Bożej Fatimskiej.
Na stole nakrytym obrusem znajDni powszednie: 15.00 - 22.00
Niedziele i święta: 14.00 - 22.00
Soboty: 10.00 - 22.00
W piątek, 8 listopada, został poświęcony odnowiony krzyż przy
pieszym łączniku pomiędzy ulicami Brodzińskiego i Wyspiańskiego na osiedlu Kolanów.
duje się krzyż i kropidło. Po modlitwie kapłana i poświęceniu mieszkania wszyscy klękają, aby ucałować krzyż – znak naszej wiary.
FOT. MARCIN PALEJ
Drewniany krzyż z malowanym na blasze
wizerunkiem Chrystusa został wzniesiony
na początku XX w. Prawdopodobnie powstał
on z inicjatywy rolników i rzemieślników
z Kolanowa, którzy zrzeszeni w bractwie
o charakterze społeczno-religijnym opiekowali się ołtarzem św. Antoniego w bocheńskim kościele św. Mikołaja. W ciągu wiekowego istnienia krzyż był nieznacznie przestawiany i podlegał kilkakrotnemu odrestaurowaniu. Jego obecnej renowacji podjęła się
rodzina Barbary i Władysława Palejów.
KAZKO
19
REFLEKSJE
[email protected]
Powrót
do przeszłości
W
ielu z nas zapewne ma jeszcze
w pamięci październikowe wydarzenia w naszej parafii – Kongres Rodziny, poświęcenie Pomnika Dziecka Utraconego i wreszcie finał – piąty diecezjalny Marsz dla Życia i Rodziny. W niedzielę, 20 października, ponad dwa tysiące osób przemaszerowało ulicami Bochni,
by dać wyraz poparcia dla tradycyjnej rodziny, podziękować Bogu za dar macierzyństwa i ojcostwa. Tak radosnego wydarzenia nie było w mieście od dawna. Cudowna pogoda (wymodlona prawdopodobnie
przez siostry klaryski ze Starego Sącza),
radość na twarzach uczestników, barwne
kwiaty i baloniki w rękach, setki młodych
małżeństw ze swymi pociechami budowały serca i dusze. Równie radosny był piknik
na rynku, gdzie poza uczestnikami marszu byli także inni mieszkańcy Bochni,
by wspólnie spędzić czas – i chyba wszyscy, zachowają to wydarzenie w pamięci.
Louis Le Nain - Rodzina wieśniacza
W polskiej tradycji religijnej, kulturowej
i społecznej zajmowała zawsze miejsce
szczególne i bardzo ważne. Nie tworzyli jej
w czasach minionych tylko najbliżsi – rodzice, dzieci, dziadkowie. Stosunki rodzinne były bardzo szerokie i miały ogromne
znaczenie. Jak wielką wagę do nich przywiązywano, o tym świadczy bogate zróżnicowanie terminów, oznaczających stopnie pokrewieństwa. Prócz określeń do
dziś używanych (np. teść) spotykamy wiele nazw zupełnie już nam obcych, np. dziewierz (brat męża), szurzy (brat żony), zołwica (siostra męża), świeść (siostra żony),
jątrew (żona brata męża). Stosunki pokrewieństwa określano „po mieczu” (ze strony
ojca) i „po kądzieli” (ze strony matki).
Więzy rodzinne były bardzo silne i sięgały dalekiego nawet pokrewieństwa.
Wstydem było by pozostawienie bez pomocy potrzebujących członków rodziny,
nawet tych daleko spokrewnionych. Nic
więc dziwnego, że dwory szlacheckie
„rozrastały się”, przybywało dobudówek
i poddaszy, by pomieścić w nich tzw. rezydentów, którzy z różnych powodów potrzebowali wsparcia, opieki i domu.
Literackim przykładem tego zjawiska
mogą być m.in. „Pan Tadeusz” A. Mickiewicza, czy „Nad Niemnem” E. Orzeszkowej.
Wielopokoleniowość rodzin była gwarancją bezpieczeństwa jej członków, dawała siłę i poczucie pewności, zwłaszcza
tym, którzy wskutek życiowych niepowodzeń wracali po latach do rodzinnych domów ze „zranionymi skrzydłami”, by tu leczyć zadane przez świat rany.
20
RODZINA
FOT. CUDASWIATA.ARCHEOWIESCI.PL
Doświadczone przez życie bohaterki opowiadania J. Iwaszkiewicza („Panny
z Wilka”) spotykają się w rodzinnym dworze, już jako dojrzałe kobiety, by przywołać
beztroskie wspomnienia dzieciństwa. Nawet zapach smażonych śliwkowych powideł przypomni pogodę i radość minionych
lat oraz tych, którzy tu przebywali. A Staś
(bohater „Brzeziny”), bywalec najsłynniejszych europejskich kurortów, chory
na gruźlicę, powróci do rodziny, by umrzeć
wśród najbliższych.
Do bliskich i domu rodzinnego tęskni
się przez całe życie, bez względu na to,
gdzie i kim jesteśmy. A. Mickiewicz napisze na emigracji:
Ten kraj szczęśliwy ubogi i ciasny
Jak świat jest boży, tak on był nasz własny!
...........
REFLEKSJE
www.pawelbochnia.pl
I tylko krajów tych obywatele
Jedni zostali wierni przyjaciele,
Jedni dotychczas sprzymierzeńcy pewni!
Bo któż tam mieszkał?
- MATKA, BRACIA, KREWNI,
Sąsiedzi dobrzy.
Rodzina, to taka mała ojczyzna, pierwsza szkoła wiary, tradycji, człowieczeństwa. To czego się w niej nauczymy, będzie
nam towarzyszyło do końca życia. „Czym
skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci” – uczy znane przysłowie. Nawet
gdy w życiu odejdziemy od wyniesionych
z domu zasad i wartości, one same odezwą się w nas w nieoczekiwanym momencie, stając się niekiedy wyrzutem sumienia.
Podkreślić należy ogromną rolę w rodzinie osób starszych, babć i dziadków,
bliższych i dalszych krewnych, uczestników różnych wydarzeń, skarbnicy wiedzy, doświadczeń i umiejętności. Starsze
pokolenie z sentymentem wspomina czasy, gdy telewizję zastępowały wieczory
w rodzinnym gronie, snute przez starszych
opowieści o czasach minionych. Jakże
wielkim autorytetem byli dla wnuków ich
dziadkowie, z jaką dumą się o nich mówiło,
jakim ogromnym autorytetem darzono.
Ogromną rolę odgrywała w rodzinach
nierozerwalność małżeństwa, bycie ze sobą
mimo przeciwności, umiejętność przebacza-
nia i zapominania tego, co złe. Hanka Borynowa („Chłopi”) wiele w życiu wycierpi – poniżenie, zdradę, biedę, głód i chłód, ale walka o odzyskanie męża i ojca dzieci doda jej
sił, uczyni kobietą mocną i zdecydowaną
i w końcu przyniesie zwycięstwo.
Rodzina to przede wszystkim najlepsza
szkoła życia. Dzieci są doskonałymi obserwatorami rodziców i w przyszłości powielają ich
zachowanie, sposób życia i postępowania.
Zenon Ziembiewicz („Granica”) przyrzeka sobie, że będzie inny niż jego ojciec, uganiający się za kobietami, w rezultacie stanie się taki sam jak on. Zbyszko
Dulski, bohater znanej tragifarsy G. Zapolskiej próbuje buntować się przeciwko panującemu w ich domu zakłamaniu, ale będzie to bunt chwilowy. Szybko stanie się
takim samym kołtunem, jak jego rodzice.
Jest jeszcze jeden, bardzo ważny
aspekt życia rodzinnego – wzajemne relacje między rodzicami. Tam, gdzie brak
miłości, zrozumienia, gdzie egoizm bierze
górę i zwycięża własne „ja”, zawsze ofiarą
będzie dziecko, a przeżyta w dzieciństwie
trauma, przeniesie się na jego dorosłe życie (Orcio – „Nie-Boska komedia”).
DLACZEGO LITERATURA?
Jest ona wiernym odzwierciedleniem
tego, co było, wspaniałą nauczycielką życia.
Warto do niej wracać w czasach, gdy trady-
cyjny model rodziny uważa się za anachronizm, sakrament małżeństwa za niepotrzebny papierek, a liczba rozwodów rośnie w zastraszającym tempie. Zachłyśnięcie się nowoczesnością, traktowanie zbyt lekko małżeństwa, życie w wolnych związkach, częste zmiany partnerów zabijają w nas prawdziwą miłość, która wg św. Pawła jest: cierpliwa, łaskawa, nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego, wszystko znosi, wszystko przetrzyma, nigdy nie ustaje – a budzi egoizm, będący przyczyną wszelkiego zła w rodzinie.
Staramy się być nowocześni, boimy się
miana ludzi zacofanych, wzorujemy na ludziach, którzy wcale nie są tego godni,
a gdzieś w głębi serca tęsknimy za normalnością. Jedna z zachodnich dziennikarek, komentująca ślub księcia Wiliama i Kate, oglądany przez prawie miliard widzów na świecie stwierdziła, że ci ludzie nie tyle chcieli zobaczyć, jak wyglądali młodzi, ale wyrazili tęsknotę za tym, co dzisiaj odrzucamy – ceremonię ślubu i sakramentalnego małżeństwa,
co jest wpisane w ludzką naturę.
Z okazji najpiękniejszych i najbardziej rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia, życzę
Państwu tęsknoty do tego, co powinno być
najważniejsze w naszych rodzinach, co nas
ukształtowało i towarzyszy, mimo, że nie zawsze chcemy to akceptować.
MARTA BABICZ
Rodzina, ach rodzina…
N
iedziela, 20 października. Cudowny, słoneczny dzień. W kościele
św. Pawła Apostoła w Bochni dobiega końca Eucharystia, a na przykościelnym placu gromadzą się tłumy ludzi.
Nie sami bochnianie, ale wszyscy, dla których RODZINA coś znaczy. Są starsi, jest
młodzież, roześmiane dzieci wesoło biegają, wymachując chorągiewkami wokół pięknie przystrojonego samochodu, a ich dziecięca radość udziela się wszystkim. Rodzice z dumą patrzą na swoje pociechy i coraz
bardziej rozumieją, co za chwilę ma się wydarzyć, po co się tu zgromadziliśmy. Z entuzjazmem oczekujemy na coś ważnego…
Właśnie w tym dniu w naszym mieście
odbywa się diecezjalny Marsz dla Życia
i Rodziny. Ktoś zapyta: po co to wszystko? Odpowiedź jest prosta. Życie i rodzina
to najpiękniejszy dar dany nam od Boga.
To dar bezcenny, którego nie wolno zmarnować, a dzień taki jak ten przypomina nam
o tym. Biorąc udział w tym wydarzeniu, pokazujemy, co dla nas jest ważne i doceniamy, jak wielkie mamy szczęście, że możemy wychowywać się w naszych rodzinach,
otoczeni troską i miłością rodziców oraz bliskich. Ja również ze swoimi najbliższymi wzięłam udział w tym marszu. Na czele
z Księdzem Biskupem, księżmi z naszej parafii oraz z bocheńską orkiestrą i licznie przybyłymi rodzinami przemaszerowaliśmy radośnie głównymi ulicami Bochni, pozdrawiając
wszystkich tych, którzy zostali w swoich domach. Dotarliśmy na rynek naszego miasta, gdzie po trudzie wędrowania każdy mógł
zjeść ciepły posiłek i napić się kawy lub herbaty. Wysłuchaliśmy koncertu zespołu Siostry Jeremiasza, a następnie w radosnych
nastrojach rozeszliśmy się do domów.
Dzień ten, choć tak wesoły, był też czasem refleksji i zastanowienia się nad tym,
co naprawdę dla każdego z nas znaczy słowo RODZINA.
GIMNAZJALISTKA
21
WYWIAD
[email protected]
Myślę o tym
każdego dnia
Chodził do szkoły sportowej i pracował w Polskich
Zakładach Lotniczych. Zna parę kroków i ruchów tanecznych oraz lubi zbierać grzyby. Nasza parafia jest
dla niego szóstym wikariatem. O tym, co go tutaj wprawiło w zachwyt i jednocześnie w zawstydzenie, o największym darze od Boga i o tym, dla kogo poświęcił swoje życie, opowiada ks. Wacław Paterak (na zdjęciu).
ROZMAWIA JOLANTA NANEK
FOT. KS. MACIEJ GORGOSZ
Może zacznę od standardowego pytania. Skąd, ks. Wacławie, pochodzisz
i jaka jest Twoja rodzina?
– Pochodzę z Mielca. Moi najbliżsi
to rodzice i dwie siostry. To normalna katolicka, robotnicza rodzina, jakich większość
w Polsce. Żyjemy na co dzień Bogiem
i wartościami chrześcijańskimi.
Jak rodziło się Księdza powołanie do
kapłaństwa?
– Już po ósmej klasie chciałem wstąpić
do niższego seminarium. Rozmawiając
o tym z rodzicami uzgodniliśmy, że odłożymy tę decyzję do momentu, kiedy zdam
maturę. I tak się stało. Po maturze pracowałem parę lat w Zakładach Lotniczych
w Mielcu, a później wstąpiłem do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie.
motnie po to, aby inni nie byli samotni”.
Czy lubi Ksiądz ludzi i czy odczuwa czasem takie „kapłańskie osamotnienia”?
– Oczywiście, że lubię ludzi, dla nich pracuję, dla nich poświęciłem swoje życie i swoją kapłańską posługę. Czy odczuwam „kapłańskie osamotnienie”? Hm... Zdarzają się
takie dni, kiedy brakuje mi czegoś więcej,
czegoś co można znaleźć we własnej rodzinie. Jednak prawie 20 lat kapłaństwa, które
szybko upłynęło, nauczyło mnie, że otwartość i życzliwość do ludzi, z którymi pracowałem i pracuję, owocuje i daje mi poczucie
radości z tej służby Bogu i parafianom.
Radość... Skąd u Księdza jej tyle?
– Radość to największy dar otrzymany
od Boga. Są sytuacje, które śmieszą nas
wszystkich, również i mnie.
Bł. Jan Paweł II powiedział kiedyś,
że „kapłan jest człowiekiem żyjącym sa-
Skąd Ksiądz czerpie inspiracje do swoich kazań?
22
– Czerpię je z codziennego życia i książek, które czytam. Ich treść dostarcza mi
przykładów do kazań i pogłębia moją wiarę.
Ktoś mądry kiedyś powiedział, że „śmierć
jest przecinkiem w zdaniu życia”. Jak Ksiądz
wyobraża sobie to coś po przecinku?
– To coś po przecinku, to życie wieczne.
Każdego dnia myślę o tym, jakie ono będzie
i wierzę, że spotkam swojego Pana i będę
oglądał Jego Oblicze. Jego Matkę i Aniołów
w niebie. Jednak mam poczucie własnych
słabości i grzeszności. Jest to łaska, ale i ja
robię wszystko, aby zasłużyć na to spotkanie. Głęboko w to wierzę, ufam, czekam...
Wygrałeś, Księże, casting na opiekuna
wspólnot neokatechumenalnych. Jakie
było Twoje pierwsze odczucie, myśl?
– Po odejściu ks. Piotra na probostwo
w Przybysławicach, decyzją księdza proboszcza Jana zostałem opiekunem neo-
Z WIKARYM
www.pawelbochnia.pl
katechumenatu. Oczywiście zgodziłem
się na to, bo potrzebuję czegoś więcej,
przede wszystkim pogłębienia mojej wiary. Spotkania z braćmi i siostrami w tej
grupie wypełniają mi tę duchową potrzebę. Atmosfera, rozmodlenie i zaangażowanie grupy wprawia mnie w zachwyt
i często mnie samego zawstydza.
Księdza hobby, zainteresowania?
– Moje hobby to przede wszystkim
sport. Chodziłem do szkoły sportowej,
chociaż po mnie tego nie widać (śmiech).
Lubię pływać i w miarę wolnego czasu korzystam z basenu. Lubię muzykę i dobrą
książkę. Bardzo lubię chodzić po lesie
i zbierać grzyby.
Na zakończenie Eucharystii w neokatechumenacie jest taniec uwielbienia
Boga w Trójcy Jedynego. Skąd u Księdza ta umiejętność?
– Umiejętność to słowo zbyt wygórowane. To dzięki mojej siostrze, która tańczyła w Zespole Pieśni i Tańca „Rzeszowiacy” i która próbowała mnie czegokolwiek
nauczyć. Zapamiętałem parę kroków i ruchów tanecznych.
A ulubiona piosenka?
– Ogólnie lubię każdy rodzaj muzyki,
ale wyjątkowo słucham pop. A co do piosenek religijnych, to bardzo lubię słuchać
ks. Stefana Ceberka, ze względu na głęboką treść jego piosenek.
Mówi się, że „księża rozbijają się
drogimi furami”. Słyszałam gdzieś,
że Ksiądz jeździ jakąś drogą limuzyną.
Jak ona się zwie?
– (Śmiech). Moja limuzyna to Volkswagen Bora. Ma 14 lat, ale jak na ten
wiek jeździ jak szalona. Miałem różne
samochody, lubię je, ale nie przywiązuję
do tego faktu większej wagi. Samochód
traktuję jako rzecz potrzebną i konieczną
w pracy duszpasterskiej.
„Tłumy, tłumy serc”... Właśnie, a za co
Ksiądz kocha Kościół?
– Kocham Kościół dlatego, że do Niego należę i z Nim się utożsamiam. Biorąc
pod uwagę fakt, że jest to również wspólnota ludzi wierzących i ja jestem jednym
z nich, dziękuję Bogu za dobro, jakie
od Kościoła otrzymuję.
Gdybyś miał, Księże, określić jednym zdaniem swoją duchowość, to co
byś nam powiedział?
– Trudno określić, jaka ona jest. Łatwiej jest Wam, którzy się ze mną spotykacie. Myślę, że to wezwanie św. Franciszka
Dni w Kozieńcu
Dwie wspólnoty neokatechumenalne z naszej parafii spotkały się
w Czchowie-Kozieńcu, aby omówić najważniejsze wydarzenia zakończonego Roku Wiary. Coroczne spotkanie członków Drogi, w ramach tzw. konwiwencji przekazaniowej, odbyło się w dniach od 21 do 24
listopada, w Domu Formacji Misyjnej im. ks. Jana Czuby.
Radością była dla nas informacja, że w
ostatnim czasie powstało kolejne 7 seminariów Redemptoris Mater, tym samym osiągając liczbę 100. Istniejące na całym świecie katolickie seminaria duchowne znane
są z podejmowania pracy misyjnej dla dobra Kościoła powszechnego.
Mieliśmy okazję przeżyć dzień nawrócenia i przebaczenia, zakończony liturgią pokutną ze spowiedzią indywidualną.
Cudownie było skrutować Pismo Święte,
czyli badać wersy życiodajnej Księgi i jednocześnie modlić się. Na nowo wybrzmia-
ły słowa zaczerpnięte z 2 Listu św. Pawła
Apostoła do Koryntian: „W czasie pomyślnym wysłuchałem cię, w dniu zbawienia
przyszedłem ci z pomocą”.
Zapoznaliśmy się z ideologią gender
i forsowaną przez nią społeczno-kulturową tożsamość płciową, a także słuchaliśmy o tzw. cywilizacji demonicznej czy
śmierci ontycznej. Sytuacje i zjawiska tu
sygnalizowane mogły zaistnieć za sprawą spustoszenia duchowego i moralnego.
Z całą pewnością ułatwiła do nich drogę
również powierzchowna formacja katoliGŁOS PARAFII Boże Narodzenie 2013
– „Pokój i dobro” jest w pewnym stopniu
odzwierciedleniem mojej duchowości.
Dziękuję za rozmowę.
A słowa „Niesiemy Wam pieśń radosną, franciszkańską nucąc pieśń i powtarzając od wieków hasło: Pokój i dobro” niech towarzyszą Księdzu na modlitwie i przy... goleniu.
– Jest to mój pierwszy wywiad w życiu.
Cieszę się, że mogłem czytelnikom Głosu Parafii przybliżyć nieco swoją skromną
g
osobę. Serdeczne Bóg zapłać!
Ksiądz Wacław Paterak
U
rodzony 1967 r. w Mielcu.
Święcenia kapłańskie przyjął
28 maja 1994 r. z rąk biskupa tarnowskiego Józefa Życińskiego,
po czym pracował w para�ach: Krzyżanowice, Dębica (Krzyża Świętego),
Limanowa - Sowliny, Olesno i Szczepanów. W naszej para�i ks. Wacław
pracuje od września 2011 r. Do jego
obowiązków należy m.in. katechizacja w Zespole Szkół nr 1 oraz troska
duszpasterska o Drogę, Krucjatę Wyg
zwolenia Człowieka i grupę AA.
ków, ignorancja oraz milczące przyzwolenie na niszczenie środowiska rodziny. Nikt
z nas nie ma wątpliwości, że najskuteczniejszym środkiem zaradczym jest zdrowe
myślenie i autentyczne, głęboko przyjęte
chrześcijaństwo. Kolejny raz przypomniano nam, że misją wspólnoty jest objawiać
Chrystusa oraz żyć w pokorze, prostocie
i uwielbieniu. Bł. Jan Paweł II od początku
swojego pontyfikatu, widząc problemy dzisiejszego człowieka i świata, wzywał nieustannie do Nowej Ewangelizacji. Mówił,
że „potrzebni są heroldowie Ewangelii,
eksperci ludzkich problemów, którzy znaliby dogłębnie serce dzisiejszego człowieka, z którym dzieliliby radości i nadzieje,
uciski i smutki, którzy byliby jednocześnie
zakochani w Bogu, kontemplując Go”.
W uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata przeżyliśmy cudowną Eucharystię, dzieląc się w czasie tzw. „echa słowa” owocami tej konwiwencji. A konkretnym
owocem przeżytych dni była wielka radość.
JOLANTA NANEK
23
ROZWAŻANIA NA DZIŚ
[email protected]
Gender i dzieci.
Nasze dzieci…
Kilka dni temu trafiła w moje ręce pewna ulotka.
Przygotowana przez redaktorów gliwickiej Frondy,
kolorowa ulotka – ostrzeżenie przed gender wdzierającym się do naszego życia, do szkół, przedszkoli.
W pierwszej chwili można odnieść wrażenie, że zapanowała niemal jakaś moda na mówienie o gender,
pojawiło się mnóstwo artykułów, publikacji. O gender wypowiadają się eksperci, dziennikarze i politycy. Wygląda to tak, jakby nagle każdy stał się znawcą tematu. Ale chyba nie każdy zdaje sobie sprawę
z tego, czym tak naprawdę jest ta ideologia?
RYS. GRZEGORZ KAPCIA
P
ojęcie „gender” oznacza tzw. płeć
społeczno-kulturową. Według tej
ideologii – płeć to rola odgrywana
i charakteryzowana poprzez pewne cechy i zachowania określane jako męskie
lub kobiece. Innymi słowy, każdy może sobie wybrać, kim chce być, a człowiek nie
rodzi się z określoną płcią, ale dopiero się
nią staje. Środowiska gender chcą, aby
już od najmłodszych lat dzieci miały możliwość wyboru swojej płci, tego, kim chcą
być. Temu mają służyć programy edukacyjne, seksualizacja dzieci od przedszkola, warsztaty dla nauczycieli.
Gdzieś w tych wszystkich głosach brakuje mi przede wszystkim zdania zwykłych
rodziców. Czy komuś przyszło do głowy
zapytać nas, rodziców, czy życzymy sobie
takich eksperymentów na naszych dzieciach? Czy życzymy sobie, aby uczyć nasze dzieci, jak zmienić kiedyś płeć? Każda
z nas, mam, wie, jakie dziecko rodzi. Myślę,
że łatwo jest poddać się modzie, niespraw-
dzonym teoriom wychowawczym, zbiorowej histerii o przymusie tolerancji, o akceptacji wszystkiego i wszystkich. Oczywiście
w imię nowoczesności, otwartości, walki
z zacofaniem i zaściankowością. Na temat teorii gender nie ma badań naukowych, nie ma opinii ekspertów. A my rodzice mamy się zgodzić na to, żeby ktoś
eksperymentował na naszych dzieciach?
Ja nie chcę! Bardzo kocham swoje dzieci
i jest moim pragnieniem, aby dobrze je wychować, ale też, aby córki czuły się kiedyś
wspaniale jako kobiety, a syn był prawdziwym mężczyzną. By każde z nich rozwijało
się i dorastało. Mam wrażenie, że próbuje
się nam wmówić, że już nic się nie da zrobić, że takie czasy. Ale jestem przekonana, że mamy coś do powiedzenia. My, jako
rodzice. Jeżeli nie będziemy się upominać
o swoje dzieci, nie będziemy sprawdzać,
co się dzieje w programach nauczania, to
prześpimy i przegapimy dzieciństwo swoich pociech. Nie myślmy, że to szkoła ma
24
wychowywać. To rodzice są odpowiedzialni za wychowanie swoich dzieci – za bycie
z nimi w domu, wspólne spędzanie czasu,
odpowiadanie na pytania.
W 86 przedszkolach w Polsce już prowadzi się zajęcia, wpajające dzieciom
podstawy genderyzmu. Podczas zajęć
dzieci uczą się „przyjmować” płeć inną
niż własna, przebierać się i odgrywać ruchami i gestami przyjęte role. Dzieci mają
twórczo modyfikować bajki: z Kopciuszka
uczynić „Pana Kopciuszka”. Nie ma zabawek tylko chłopięcych i tylko dziewczęcych. Jak reagują? Chłopcy, nawet bardzo
mali, reagują agresją na polecenie nauczycielek, aby się przebrać w sukienkę.
Polecam ciekawe strony internetowe
na ten temat: stop-seksualizacji.pl, stopgender.pl, mamaitata.pl, niedlagender.pl,
fronda.gliwice.pl. Pamiętajmy, że do triumfu zła wystarczy tylko, aby dobrzy ludzie
nic nie robili.
SABINA TROJAN
GŁOS CHORYCH
www.pawelbochnia.pl
Przyjaźń
z radością
Kolejny grudzień, koniec roku... Czas na bilanse, podsumowania... Świadomie postawiłam te kropki. One każą
nam się zatrzymać na dłużej i tak po ludzku zamyślić nad sprawami Bożymi. Ilekroć to czynimy, jakoś nie mamy
komfortu psychicznego. Wcale nie chodzi o to, że jesteśmy niezbyt doskonali i tak mało w nas świętości. Nie chodzi
też o to, abyśmy zakładali przysłowiowy wór pokutny, kiedy uświadomimy sobie własną biedę duchową. Może warto zastanowić się nad naszymi relacjami z Bogiem i ludźmi, zwłaszcza tymi najbardziej cierpiącymi.
Kiedy patrzymy na upływający czas,
na gonitwę za lepszą pracą, karierą, pieniędzmi, dobrami materialnymi, do głowy nam nie przychodzi, że Bóg może
powiedzieć: dość, odpocznij! I brutalne
bywa owo zatrzymanie. Przychodzi choroba, cierpienie, a my w szoku. Rozżaleni, zbuntowani, źli na Boga i na cały świat.
Paradoksalnie dopiero wtedy zaczynamy
żyć pełnią życia. Pewien kapłan, kapelan
szpitala mówił, że „od ludzi po przeszczepach uczę się wiary, zaufania Bogu oraz
nadziei na lepsze jutro. Dzięki nim wiem,
jak ważna jest miłość do Boga i drugiego człowieka. Uczę się od nich, że należy cieszyć się każdą chwilą… Oni mają
to coś, co nazywają kluczem do życia, który otwiera każde drzwi”. Nikt z ludzi cierpiących nie ma wątpliwości, że kiedy przychodzi choroba, wszystko się przewartościowuje. Zmieniają się nasze priorytety, to co było ważne w naszym życiu nagle blednie, schodzi na drugi plan, by nam
otworzyć przestrzeń dla Boga.
Wiele się działo ostatnimi czasy w moim
życiu, nie tylko tym codziennym, ale duchowym. Najpierw miałam możliwość uczestniczyć w II Ogólnopolskim Kongresie Nowej Ewangelizacji w Warszawie. Cudowne
to były chwile móc tak słuchać o Chrystusie i Jego wielkiej miłości do nas. Mając kilkanaście lat formacji w neokatechumenacie zauważyłam, że czasem dla jednego
zdania warto było słuchać przez wiele godzin różnych konferencji. Ja usłyszałam to
najwspanialsze zdanie, które ciągle brzmi
mi w uszach: „Pozwól się Bogu prowadzić,
a nie zaciskaj Mu kurczowo hamulców
ręcznych. Zaufaj Mu, On wie, co dla Ciebie
dobre w danym momencie, chociaż tego
nie rozumiesz. Puść ten hamulec ręczny
i pozwól, aby Bóg Cię prowadził”. Tak już
jest w naszym życiu, że Bóg chce nam ofiarować coś więcej, a my się przed tym bronimy. Czasem dochodzimy do owego „czegoś więcej” właśnie przez cierpienie.
Mam też przed oczami żywy obraz Marszu dla Życia i Rodziny. Najbardziej utkwił
mi w sercu moment, kiedy szliśmy obok naszego szpitala. Pewna dziewczyna mijając
to miejsce odwróciła się w kierunku budynku szpitala, podniosła rękę i długo machała okolicznościową chorągiewką chorym.
Widać było zamyślenie i jakąś taką wiel-
ką duchową łączność z ludźmi cierpiącymi. Piękne świadectwo miłości. Mimo woli
zaczęłam się modlić – błogosław jej, Panie,
i wszystkim cierpiącym w tym szpitalu.
Ktoś kiedyś ułożył równanie, że cierpienie plus miłość równa się radość. Na święta
Bożego Narodzenia, kiedy na świat przyjdzie maleńki, a zarazem wielki Jezus – życzę Wam, kochani chorzy, i tym wszystkim,
co zdrowi – abyście czuli się wielcy. I złóżcie obietnicę przy żłóbku, że będziecie radośni, że zaprzyjaźnicie się na dobre z radością, którą daje Dziecię Jezus. A kiedy
w Waszych uszach zabrzmi kolęda „Podnieś rączkę, Boże Dziecię”, podnieście
rękę i powtarzajcie: zobowiązuję się bronić
radości, mojej radości i radości innych i być
radością dla świata.
JOLANTA NANEK
25
LIST RODAKA MISJONARZA
[email protected]
Siriri na ngia!
Pokój i dobro!
Zawartym w tytule franciszkańskim pozdrowieniem
z „serca Afryki” witam serdecznie czytelników „Głosu
Parafii” oraz parafian od św. Pawła Apostoła w Bochni. Chciałbym przedstawić, co nowego w obecnym
roku duszpasterskim dzieje się w parafii św. Antoniego Padewskiego w Bimbo. A mamy wśród nas nowych misjonarzy, za nami także kolejne doświadczenia.
Maj 2013 r.
Ks. Michał w drodze do wioski w sektorze rzecznym
Z
FOT. ARCHIWUM MISJONARZA
acznę od przedstawienia przybyłych do naszej parafii kolejnych
misjonarzy. Od września, oprócz
ks. Krzysztofa Mikołajczyka, którego mieliście okazję poznać podczas jednego
z nabożeństw fatimskich w czasie wakacji oraz piszącego te słowa, są jeszcze
dwie nowe osoby: ks. Mateusz Gondek,
mój rocznikowy kolega oraz p. Małgorzata
Kiedrowska, misjonarka świecka.
Ks. Mateusz obecnie uczy się sango
na stażu językowym w diecezji Bouar, gdzie
pracuje znaczna część tarnowskich księży
„Fidei donum”. Podobnie jak większość
obecnych misjonarzy, ks. Mateusz po odbytym przygotowaniu w Centrum Formacji
Misyjnej w Warszawie i we Francji przyleciał do Afryki, by pomagać w pracy duszpasterskiej, bo jak wiemy „robotników ciągle mało”. Natomiast p. Małgorzata albo –
po prostu „soeur” (siostra) Gosia, jak mówią
do niej parafianie – pracuje już w naszym
półsierocińcu, gdyż zmagania z nauką języka ma już z grubsza za sobą. Nie jest już
nowicjuszem na afrykańskiej ziemi, gdyż
pracowała prawie rok w naszej tarnowskiej
misji w szpitalu w Bagandou, jak również
w Kamerunie, stąd bardzo się przydają
jej doświadczenie i umiejętności misyjne.
W związku z pojawieniem się nowych misjonarzy zwrócę uwagę na obecny podział
naszych ról. Ks. Krzysztof, zgodnie z przedwakacyjną obietnicą, odwiedza wszystkie
nasze wioski, których ciągle mamy 43, więc
ma co robić (odwiedzenie wszystkich kaplic
zajęło mu 1,5 miesiąca, zatem prawie go nie
było na plebanii). Zna on już mieszkających
tam ludzi, język itd., dlatego może im poświęcić więcej czasu niż tylko na odprawienie Mszy i spowiedź. Ks. Mateusz najbliższy
okres poświęci na naukę języka, poznawanie ludzi, wspólnot parafialnych, czy miejscowej kultury. Pani Małgorzata – jak już zaznaczyłem – poświęca się pracy z dziećmi
w naszym parafialnym półsierocińcu. O samej tej pracy można napisać osobny list…
Poza tym soeur Gosia udziela porad medycznych, gdyż ma ku temu przygotowa-
26
nie. To dla nas wielka pomoc, że można
oprzeć się na kimś, komu kontakt z chorym,
szpitalem i lekami nie jest obcy. Jako świetna kucharka bardzo odciążyła nas również
w zmaganiach z gotowaniem, za co też jesteśmy jej wdzięczni. Natomiast moje zadania wynikają z nieobecności ks. Krzysztofa, który ciągle jest w lesie – sprawuję kapłańskie powinności w centrum parafii, czyli
w samym Bimbo.
Chciałbym też zauważyć, że miałem
ciekawe doświadczenia za sprawą odwiedzin w kilku szpitalach w Bangui. Na
szczęście nie było to spowodowane brakiem mojego zdrowia, ale wizytą u tych,
którym pomagaliśmy w leczeniu. Cieszę
się, że nie muszę przebywać w takim szpitalu i to – o zgrozo – w stolicy kraju! Warunki są naprawdę tragiczne, a zarazem
komiczne... Wszystko, co z tym związane,
może opiszę innym razem.
Jeszcze o sytuacji w kraju. Niestety wojna znowu wróciła, czego się spodziewaliśmy. Mimo że nie niesie ona niczego do-
WARTO WIEDZIEĆ
www.pawelbochnia.pl
brego, upatrujemy w tym wydarzeniu nadzieję, gdyż liczymy, że obecność francuskiego wojska będzie przyczyną do stabilizacji kraju po marcowej rebelii. Chciałbym
też stanowczo zaznaczyć, że nie jest to wojna religijna, jak podają europejskie media.
Kreuje się taki wizerunek ze względu na to,
że jest to najprostszy podział stron konfliktu, czyli na chrześcijan i muzułmanów, a to
jednak nie jest do końca prawdą. Trudno
w tym miejscu rozstrzygać, jakie są prawdziwe przyczyny tego konfliktu, na pewno
nie są one religijnymi, chociaż na pierwszy rzut oka, tak by się wydawało. Póki co
mogę powiedzieć, że nasza misja nie ucierpiała w tym konflikcie i nie jesteśmy w centrum wojennych wydarzeń. Niemniej proszę
Was o modlitwę w intencji pokoju w Republice Środkowoafrykańskiej, gdyż każdy taki
konflikt jeszcze bardziej pogarsza i tak już
ciężką sytuację tego kraju.
FOT. ARCHIWUM MISJONARZA
Proszę Was o modlitwę
w intencji pokoju
w Republice Środkowoafrykańskiej
Z
okazji Bożego Narodzenia składam
jak zawsze gorące, bo płynące z „serca Afryki” życzenia. Niech Książę Pokoju napełnia Wasze serca miłością, radością i pokojem w codzienności. Niech obdarza potrzebnymi łaskami, by Bóg był uwielbiony w każdym i każdej z Was!
Z MISYJNYM POZDROWIENIEM
KS. MICHAŁ RACHWALSKI
SIRIRI NA NGIA!
BIMBO, 13 GRUDNIA 2013 R.
Bocheńska
Karta Rodzinna
W listopadzie miejscy radni uchwalili program pod nazwą Bocheńska
Karta Rodzinna (w skrócie: BKR). Przygotowany został z myślą o rodzinach wielodzietnych i ruszy od 1 stycznia przyszłego roku. Jest on adresowany do rodzin wielodzietnych (z trójką lub większą liczbą dzieci),
zameldowanych na terenie naszego miasta.
JAK TO BĘDZIE DZIAŁAĆ W PRAKTYCE?
Po pierwsze: już w styczniu zainteresowane rodziny będą mogły składać w magistracie pisemne wnioski o przyznanie karty rodzinnej. Po ich weryfikacji otrzymają
dokument w formie karty, której wzór określiła wspomniana uchwała Rady, po jednej
dla każdego członka rodziny. Szczegółowe zasady dotyczące wydawania i funkcjonowania kart rodzinnych określa specjalny regulamin, który – podobnie jak
wzór wniosku o wydanie karty – już niedługo zostanie zamieszczony na specjalnej stronie internetowej www.rodzina.bochnia.eu.
Po drugie: już w styczniu zainteresowani przedsiębiorcy będą mogli przystępować do programu BKR jako partnerzy, oferując (na swój koszt i swoje ryzyko) różne ulgi i promocje dla rodzin wielodzietnych. Zostaną wówczas Partnerami programu i otrzymają specjalne naklejki informujące o tym, że honorują karty rodzinne, a informacje o ich firmie i formach
wsparcia dla rodzin trafią na stronę internetową www.rodzina.bochnia.eu.
Po trzecie: jeszcze w grudniu tego roku
Rada Miasta w specjalnej uchwale określi zakres i wielkość rabatów dotyczących
posiadaczy kart w zakresie korzystania
z komunikacji miejskiej (BZK). Z kolei burmistrz w specjalnych zarządzeniach wyznaczy zakres ulg dla beneficjentów programu w podległych mu jednostkach (MOSiR, Kryta Pływalnia), zaś dyrektor MDK,
samodzielnej instytucji kultury, również zarządzeniem określi zakres ulg w bocheńskim kinie Regis.
PROPOZYCJE ULG W RAMACH BKR
Padły one już podczas listopadowej sesji Rady Miasta. Pozostaje tylko mieć nadzieję, że słowo stanie się ciałem i w styczniu rodziny wielodzietne będą mogły korzystać z dobrodziejstw, jakie niesie ze sobą
Bocheńska Karta Rodzinna. Na przykład
pięcioosobowa rodzina (rodzice z trojgiem
dzieci) dzięki Karcie może zaoszczędzić
odpowiednio: za komunikacyjne 30-dniowe bilety socjalne (ważne 7 dni w tygodniu)
– 18 zł miesięcznie, za seanse filmowe 3D
– 15 zł oraz za 2D – 7 zł, za korzystanie
z sekcji sportowych – 50 zł miesięcznie,
za pobyt rodzinny na krytej pływalni – 10
zł (tak w przypadku biletów tygodniowych,
jak i w weekendowych).
Więcej informacji na temat Programu
Bocheńska Karta Rodzinna pojawi się
już wkrótce na stronie internetowej
www.rodzina.bochnia.eu.
ROBERT HOŁDA
AUTOR JEST POWOŁANYM PRZEZ BURMISTRZA
BOCHEŃSKIEJ KARTY RODZINNEJ
EKSPERTEM DS.
27
GŁOS GIMNAZJALISTÓW
[email protected]
Niebiańskie święta
Nadszedł grudzień – miesiąc pełen śniegu, miłości, wizyt w kościele.
Jest to jednak przede wszystkim czas spędzony z Panem Bogiem i rodziną.
Jak co roku – 24 grudnia wypada Wigilia. Święto znane i myślę, że przez wszystkich lubiane. Z łatwością można je skojarzyć z wielką ucztą, dwunastoma daniami,
choinką. Przygotowania zawsze zaczynają
się już na początku miesiąca. Cała rodzina przystraja zakupioną wcześniej choinkę… małą, dużą, żywą, sztuczną – nieważne. Najistotniejsze bowiem są emocje i miła
atmosfera, które towarzyszą tej czynności.
Dalsze skojarzenia – potrawy. Uwielbiany
barszcz czerwony, świeży karp, pierogi –
to wszystko mamy, babcie i ciocie gotują,
by postawić na pięknie przyozdobionym wigilijnym stole. Gdy wszystko już gotowe,
prezenty starannie ułożone pod choinką,
czas na czytanie Biblii i dzielenie się opłatkiem. Jest to chwila, podczas której możemy złożyć drugiej osobie najszczersze życzenia. Życzenia, które płyną prosto z naszego serca. Po wieczerzy wigilijnej, której
towarzyszą rozmowy i rozważania, czas na
otwieranie prezentów. Jaką przyjemnością
jest widzieć uśmiech dziecka rozrywającego ozdobny papier! Tyle radości, przy tak
drobnej rzeczy... Dźwięk kolęd, rodzinne
wspomnienia umilają dalszą część wieczo-
Patriotyzm XXI wieku
Czy w XXI wieku pamiętamy o latach walki o wolną Ojczyznę?
Czy pamiętamy, ilu ludzi poświęciło życie za wolny kraj? Zdumiewające
jest to, że niektórzy nie pamiętają.
Wielu ludzi nadal zdaje sobie sprawę
z naszego szczęścia, że nie żyjemy pod zaborami, jesteśmy wolni. Jednak przeważnie
ludzie młodzi nie szanują tego, co im dano.
Kpią z hymnu, godła i flagi – z symboli,
za które nasi rodacy ginęli. Nie mają szacunku dla symboli narodowych. Ale dlaczego?
Zastanawiające jest to, że boimy się pokazać nasz szacunek dla Ojczyzny, jej symboli, jednak podczas ważnych wydarzeń
sportowych potrafimy się zjednoczyć, jednym, donośnym głosem odśpiewać hymn.
Otwarcie pokazujemy swoje pochodzenie,
ubieramy się na biało-czerwono, malujemy
twarze na te właśnie kolory, a także wiesza-
my flagi obok naszych domów. Ale czemu na
co dzień nie potrafimy być patriotami?
Nie można jednak uogólniać. Wielu
młodych ludzi często bierze udział w uroczystościach państwowych np. 11 listopada w Święto Niepodległości. Nie robią tego dla „wzorowego zachowania”
w dzienniku szkolnym, lecz w celu oddania
czci tym, którzy zginęli za wolną Ojczyznę.
Są świadomi tego, że za Ojczyznę należy
się modlić i dziękować Bogu za jej wolność.
Tak powinno być w przypadku każdego
człowieka. PAMIĘTAJMY!
DOMINIKA CĄBER
KL. IIID
28
ru i oczekiwanie na Pasterkę, która symbolizuje przyjście Jezusa na świat. Każde
święta są niebiańskie i wyjątkowe. Postarajmy się co roku przeżywać jak najlepiej.
JULIA BIENIEK
KL. IIC
Gimnazjaliści
przed bierzmowaniem
Porządek spotkań:
l klasy trzecie – pierwszy czwartek
miesiąca o godz. 18.00 (z rodzicami),
l klasy drugie – pierwszy piątek miesiąca o godz. 19.15 (obecność rodziców
nie jest obowiązkowa, mile widziana),
l klasy pierwsze – spotkania w grupach z opiekunem.
Spowiedź święta:
l pierwszy czwartek od godz. 17.00,
l pierwszy piątek od godz. 15.00.
Wszyscy gimnazjaliści są zobowiązani do uczestnictwa we Mszy
dla młodzieży w naszym dolnym
kościele – w drugą niedzielę miesiąca o godz. 9.30. (RGP)
KRONIKA ROCZNICOWA
www.pawelbochnia.pl
Jubileuszowe
przedszkole
Miejskie Przedszkole nr 2 z terenu naszej parafii obchodziło 5 września 25-lecie swojego powstania.
Jubileuszowe obchody z udziałem dzieci, ich rodziców, opiekunów i wychowawców rozpoczęła Msza Święta
w kościele św. Pawła Apostoła.
RADY NA PRZYSZŁOŚĆ
W piękny słoneczny dzień dzieci przybyły do kościoła wraz z wychowawcami, wszystkimi pracownikami przedszkola
oraz z rodzicami. Uroczysta oprawa Eucharystii została przygotowana przez katechetkę
s. Benitę Bochenek, we współpracy z nauczycielkami przedszkola oraz panią rytmiczką.
Mszę Świętą celebrował ks. proboszcz
Jan Nowakowski, a uroczystość zaszczycił swą obecnością burmistrz Bochni Stefan Kolawiński. Podczas homilii dzieci usłyszały opowieść o chłopczyku, który bardzo
kochał Jezusa i codziennie chodził do kościoła, by się z nim spotkać, dowiedziały
się, gdzie tak naprawdę ,,mieszka” Pan Jezus i otrzymały kilka dobrych rad, jak należy
postępować w swoim życiu, aby być prawdziwym dzieckiem Bożym. Na znak miłości do Pana Boga przedstawiciele dzieci
oraz rodziców złożyli na ołtarzu dary – serce
z czerwonych róż, kosz z owocami, chleb
oraz wino i wodę. Po końcowym błogosławieństwie każde dziecko otrzymało obrazek
Anioła Stróża.
W przedszkolu dzieci spotkały się z burmistrzem miasta, który w przemówieniu podkreślił znaczenie właściwego postępowania
i zachowania, współpracy środowisk, aby
wspólne działania przynosiły pożytek i korzyści wszystkim w realizowaniu celów, do których się dąży, zwłaszcza w nauczaniu i wychowywaniu młodego pokolenia Polaków.
Spotkanie zakończyły życzenia pomyślności
dla dzieci, nauczycieli oraz rodziców, a także
słodka niespodzianka dla najmłodszych.
FOT. PRZEMYSŁAW BABICZ
SZEREG ZMIAN
Miejskie Przedszkole nr 2 rozpoczęło
działalność 1 września 1988 r., jako państwowa placówka, wówczas na osiedlu
XXX-lecia PPR. Pierwszym jej dyrektorem
była Karina Łach. Na początku funkcjonowały cztery oddziały dla dzieci 3-, 4-, 5- i 6-letnich, była również sala gimnastyczna, wyposażona w sprzęt sportowy oraz gabinet lekarski, w którym dyżury pełnili lekarz pediatra i pielęgniarka. Personel przedszkola liczył
wtedy 20 osób. Oprócz zajęć i zabaw w salach, dzieci spędzały czas w dużym ogrodzie przedszkolnym, gdyż nie zawsze miały
taką możliwość u siebie „pod blokiem”.
Jeżeli założymy, że historia to szereg
zmian, nasze przedszkole również zostało
im poddane. Zmiany te dotyczyły nie tylko zatrudnianego personelu, ale również
kadry kierowniczej i samej nazwy instytucji. Od roku szkolnego 1991/92 funkcję dy-
rektora przedszkola pełni Barbara Prysak.
Pojawili się też w nim nowi nauczyciele
oraz pracownicy administracji i obsługi.
Istotną zmianą było utworzenie grup integracyjnych, które z powodzeniem działają
od roku 2001. Obecnie prowadzimy dwa
oddziały integracyjne dla dzieci o różnym
stopniu niepełnosprawności. Zatrudniamy
dodatkowo kadrę pedagogów specjalnych
z zakresu oligofrenopedagogiki i surdopedagogiki, a także logopedę i psychologa.
W pracy wychowawczo-dydaktycznej zapewniamy dzieciom możliwość wspólnej zabawy i nauki w warunkach bezpiecznych,
przyjaznych i dostosowanych do ich potrzeb
rozwojowych. Cały personel przedszkola pracuje na to, aby nasza placówka była korzystnie postrzegana w środowisku lokalnym, a jakość naszych usług ciągle wzrastała.
BERNADETTA NOSKOWICZ-CZAJKA
MAŁGORZATA WRÓBEL
29
GŁOSIK PARAFII
[email protected]
Drogie Dzieci!
Boże Narodzenie to niezwykły czas, dany nam
od Boga, by uzmysłowić sobie, co stało się ponad
2000 lat temu. Nie jest to legenda, czy baśń, którą
chętnie możemy posłuchać lub przeczytać, ale najprawdziwsza prawda, fakt historyczny.
Pan Jezus – Syn Boży urodził się jako człowiek. Był jednym
z nas. Był niemowlęciem urodzonym w Betlejem, potem dorastającym chłopcem, żyjącym wraz z mamą Maryją i opiekunem św. Józefem. Miał wspaniałą, kochającą Go rodzinę. Św. Józef, jako wierny Izraelita, nauczył Go modlitw, które odmawiano każdego ranka, a także we wspólnocie i w synagodze. Uczył Jezusa także najważniejszych fragmentów Biblii, które w szczególny sposób odnosiły
się do historii zbawienia narodu wybranego oraz najczęściej używanych psalmów. Św. Józef nauczył także Jezusa pracy rzemieślniczej
– stolarskiej. Życie Jezusa w latach dziecięcych i jako dorastającego
młodzieńca było więc wypełnione modlitwą i pracą. Jezus, jak mówi
Ewangelia: „wzrastał w mądrości i w łasce u Boga i u ludzi”.
W okresie Bożego Narodzenia dziękujmy Panu Jezusowi, że jest
tak bardzo blisko. Że narodził się jako dziecko i wybrał zwykłą rodzinę, aby w niej wzrastać. Dokładnie tak, jak wy. Podziękujcie Mu
za swoich rodziców, za waszą rodzinę. Porozmawiajcie również z Panem Jezusem o posłuszeństwie. To nie tylko słuchanie mamy i taty,
ale opanowywanie swoich zachcianek, podporządkowywanie się
dla dobra wszystkich członków rodziny.
Czy to potraficie?
A.G.
Zdolni do pobożnych czynności
Ponad 20 chłopców ze szkół podstawowych zostało przyjętych do grona ministrantów naszej parafii.
Ceremonia odbyła się w niedzielę 24 listopada, w święto Liturgicznej Służby Ołtarza, obchodzone w naszej wspólnocie parafialnej w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata.
Przyjęcie kandydatów do grona ministrantów nastąpiło podczas
uroczystej Eucharystii o 11.00. Po homilii oraz Credo 23 aspirantów otrzymało z rąk księdza proboszcza złote kapturki. Chłopcy
złożyli również przyrzeczenie, w którym zapewnili, że „czynności
ministranta będą wypełniać chętnie, pobożnie, gorliwie i radośnie
na chwałę Bożą i dla dobra całej wspólnoty parafialnej”. Tego zobowiązania podjęli się po kilkumiesięcznym okresie przygotowawczym, w czasie którego zostali pouczeni o wielkiej godności ministranta i jego obowiązkach. W tym doniosłym wydarzeniu chłopcom towarzyszyli starsi koledzy, rodzice i bliscy.
Po zakończonej Mszy Świętej wszyscy razem spotkali się w dolnym kościele przy kawie i ciastku. Dla duszpasterzy była to okazja
do podziękowania rodzicom, za włączenie się w trud formowania
młodych zastępów chrześcijan. Rodzicom serdecznie gratulujemy!
Ministrantami w naszej wspólnocie parafialnej zostali: Oskar
Bobowski, Jacek Cefal, Paweł Chowaniec, Bartosz Dźwigaj, Kacper Gałązka, Marcin Gomez, Rafał Góral, Oskar Gruca, Piotr
Jaszczyński, Bartosz Klupa, Oliwier Kłósek, Tomasz Michałowski, Daniel Migas, Sebastian Mrożek, Krzysztof Nakielny, Michał
Rozwadowski, Filip Stąpór, Jakub Suchomel, Piotr Trojan, Hubert
Wójcik, Olgierd Wójcik, Szymon Zięba, Filip Zięcik.
30
FOT. MICHAŁ ŁAPCZYŃSKI
Nowym ministrantom życzymy wytrwałości i entuzjazmu,
aby służyli Panu z radością.
KS. ŁUKASZ PLATA
GŁOSIK PARAFII
www.pawelbochnia.pl
Pielęgnujmy
świąteczne
tradycje i zwyczaje!
Słowo „wigilia” wywodzi się z języka łacińskiego i oznacza
„czuwanie”. W Polsce Wigilia Bożego Narodzenia na stałe weszła do tradycji w XVIII w. W wielu krajach nie ma ona takiego
znaczenia jak u nas. Podobnie jak w Polsce, Wigilię obchodzi się
jedynie na Litwie, w Czechach i na Słowacji.
Do kolacji wigilijnej zasiadano w momencie pokazania się
na niebie pierwszej gwiazdy. Po przeczytaniu Ewangelii o Narodzeniu Pańskim dzielono się opłatkiem i składano sobie życzenia. Tradycja ta pochodzi od zwyczaju tzw. eulogiów,
jaki przetrwał od pierwszych wieków chrześcijaństwa.
Nieodłącznym elementem Bożego Narodzenia jest śpiewanie
kolęd. Słowo kolęda wywodzi się od słowa, jakim Rzymianie nazywali początek każdego miesiąca: „calendae”. Z upływem czasu
kolędą zwano już nie tylko pieśń na Boże Narodzenie, ale także
zwyczaj chodzenia po domach z życzeniami świąteczno-noworocznymi i odwiedzania przez kapłana parafian w ich domach.
Podczas świąt w każdym polskim domu dekoruje się choinkę.
Jest to jedna z najmłodszych tradycji wigilijnych. Dawniej w domach
gościła „jodłka”, czyli wierzchołek sosny lub jodły zawieszony u pułapu. Drzewko chroniło mieszkańców przed złymi mocami. Choinka dotarła do Polski ok. XIX w. z Niemiec. Pierwszymi dekoracjami
na choinkach były jabłka, ciasteczka piernikowe, cukierki i świeczki.
Powszechnie znanym zwyczajem w Polsce jest pozostawianie wolnego miejsca przy stole wigilijnym. Miejsce to przeznaczone jest dla przypadkowego gościa, którego traktuje się
podczas tego wyjątkowego dnia jak członka rodziny. Wolne miejsce przy stole może oznaczać również zmarłego członka rodziny,
okazujemy w ten sposób nieustanną pamięć o nim.
Do tradycji wigilijnej zapisał się również zwyczaj zasiadania
do stołu parzystej liczby osób. Nieparzysta liczba wróżyła nieszczęście dla jednej z nich. Jeżeli jeden domownik pozostawał bez
pary, wówczas w bogatszych domach zapraszano do stołu służbę,
w biedniejszych domach – żebraka. Do wieczerzy zasiadano według wieku i hierarchii, aby „w takiej kolejności schodzić z tego świata”.
P
Piknik sportowy
onad 40 dzieci wzięło udział w kolejnym dorocznym parafialnym pikniku sportowym, przeprowadzonym u progu nowego
roku szkolnego, w sobotę 5 września. W programie pikniku znala-
FOT. MONIKA JĘDRYCHOWSKA-GARUS
Zachował się także zwyczaj wkładania siana pod obrus
na stół, przy którym będzie spożywana kolacja wigilijna. Sianko
przypomina ubóstwo groty betlejemskiej i Maryi, która tuż po narodzinach złożyła małego Jezusa w żłobie.
W zależności od regionu i tradycji rodzinnych, podawane potrawy wigilijne są różne, ale na wigilijnym stole powinny znaleźć się
wszystkie płody ziemi. Dań powinno być dwanaście. Każdego należy spróbować, co zapewni szczęście przez cały rok i zagwarantuje, że nie zabraknie któregoś podczas następnej wieczerzy wigilijnej. Do najczęściej podawanych potraw należą: barszcz z uszkami (w niektórych regionach Polski biały żur lub zupa grzybowa), ryby
(przeważnie karp), kapusta z grochem, pierogi z kapustą, paszteciki
z grzybami, kluski z makiem, cukrem i miodem, kompot z suszonych
owoców, kulebiak i kutia (pochodzące z tradycji wschodniej).
Po wieczerzy wigilijnej całe rodziny udają się na Pasterkę. Upamiętnia ona oczekiwanie i modlitwę pasterzy zmierzających do Betlejem. Według tradycji, co najmniej jedna osoba z każdej rodziny musiała wziąć udział w uroczystej Mszy. W drodze do kościoła panny
i kawalerowie wróżyli sobie szczęście w miłości z kołków w płocie. g
zła się wycieczka rowerowa do Puszczy Niepołomickiej oraz rozgrywki piłki nożnej, zabawy i grillowanie na boisku w Chodenicach. Kilkugodzinne spotkanie zorganizował parafialny oddział
Akcji Katolickiej, przy wsparciu trenera i opiekunów Młodzieżowego Klubu Sportowego „Pawełki”. KAZKO
31
GŁOSIK PARAFII
[email protected]
Finał konkursu plastycznego
Ok. 400 prac zgłoszono na konkurs plastyczny pt. „Moja rodzina”, zorganizowany z okazji diecezjalnego Marszu dla Życia i Rodziny w Bochni. Kilkadziesiąt prac zostało wystawionych w naszym kościele, zaś twórcy dziewięciu
z nich zostali nagrodzeni w czasie pikniku rodzinnego na bocheńskim rynku – w niedzielę, 20 października.
Klasy I-III
I miejsce – Zuzanna Kurczab, kl. IIIa, PSP 2
II miejsce – Patrycja Sarlińska, kl. IIId, PSP 1
III miejsce – Katarzyna Szczupak, kl. IIIa, PSP 4
Klasy IV-VI
I miejsce – Julia Jeziorek, kl. V, PSP 7
II miejsce – Aleksandra Spyrka, kl. IVc, PSP 4
III miejsce – Julia Jachowicz, kl. IVc, PSP 2
Do konkursu – ogłoszonego w czerwcu – zachęcano przedszkolaków, dzieci klas zerowych i uczniów szkół podstawowych
z terenu Bochni. Jego celem było ukazanie wartości i roli rodziny w naszym życiu, przypominanie o godności życia ludzkiego
od naturalnego poczęcia do naturalnej śmierci, a także inspirowanie do budowania cywilizacji życia. Zamiarem organizatorów
konkursu było również to, aby stał się dla dzieci sposobnością
do wzbogacenia wrażliwości i kreatywności, pobudzenia do twórczej pracy, a także do rozwijania zainteresowań plastycznych.
Prace należało wykonać w dowolnej technice płaskiej, takiej jak:
rysowanie, malowanie, wyklejanie, wydzieranie, collage.
Komisję oceniającą utworzyli bocheńscy plastycy: Bernadetta
Gawąd i Marcin Siwy oraz ks. Maciej Gorgosz, wikariusz naszej
parafii. Jury miało przede wszystkim na uwadze: samodzielność
wykonania, zgodność pracy z tematem, pomysłowość i estetykę
wykonania. Laureatów wyłoniono w trzech kategoriach:
Laureatki zostały nagrodzone rodzinnymi karnetami na zjazd
do kopalni soli, wejściówkami na krytą pływalnię oraz zestawami gadżetów promujących Bochnię. Nagrody wręczyli: poseł
na Sejm RP prof. Włodzimierz Bernacki, burmistrz miasta Stefan
Kolawiński i ks. dr Jan Banach, dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Małżeństw i Rodzin tarnowskiej kurii.
Organizatorzy konkursu dziękują wszystkim jego uczestnikom,
nauczycielom – opiekunom i rodzicom, którzy mieli wkład w tworzenie prac. Jednocześnie zapraszają do obejrzenia wielu z nich,
wyeksponowanych w kościele św. Pawła Apostoła.
KAZKO
Przedszkola i klasy zerowe
I miejsce – Gabrysia Bej (lat 5),
Niepubliczne Przedszkole Sióstr Służebniczek Dębickich
II miejsce – Zofia Obuszko (lat 4), Miejskie Przedszkole nr 1
III miejsce – Ania Olesińska (lat 4), Miejskie Przedszkole nr 2
Msze Święte w specjalnej oprawie,
z kazaniami dla dzieci
I i III niedziela miesiąca o godz. 11.00
Kościół św. Pawła Apostoła (dolna część)
32
Korepetycje dla dzieci i młodzieży
Nauczyciele udzielają bezpłatnie korepetycji
z języków: niemieckiego, angielskiego, polskiego
oraz z matematyki, chemii, �zyki i biologii
w soboty w godz.: 8.00-11.00, w sali na plebanii
GŁOSIK PARAFII
www.pawelbochnia.pl
Przepis
na dobrą modlitwę
Kto wie, co będziemy świętować w przyszłym roku?
Kwiecień – Kanonizacja Jana Pawła II
Maj – 30. rocznica powstania naszej parafii
Sierpień – peregrynacja obrazu Jezusa Miłosiernego w naszej parafii
Wziąć łyżeczkę modlitwy
Rodzinny program wigilijny
a nie żałować,
taką dużą, aby nadała całemu dniu
woń Ducha nadprzyrodzonego.
Dać porządną garść cierpliwości
i zmieszać
z utłuczoną masą dobroci
– nigdy jej nie jest za dużo.
Do smaku soli mądrości
przechowywanej
w naczyniu roztropności.
Wanilia dobrego humoru
i skórka pomarańczowa
życzliwego uśmiechu
podnosi smak.
Przydadzą się też
rodzynki
opanowanych nerwów i spokoju,
a za to wystrzegać się
za wszelką cenę
gorzkich migdałów.
Przyprawę tę podsypać
dobrą dozą miłości własnej
zmiażdżonej na proszek
w moździeżu pokory.
Ciasto starannie wymieszać
ręką odpowiedzialności,
sumiennie rozwałkować.
Przełożyć konfiturami
dobrych uczynków
wsunąć w piec
Żarliwej Miłości Boga i bliźniego.
SMACZNEGO…
I zdrowia do tego
oraz uśmiechu pełnego…
szyfrówka obrazkowa
4
12 13 9
8
4
17 20 14 10
3
5
4
10
18
4
5
6
7
1
8 16 12 2
9
11
8 17 15 10 1
1
2
8
1
2
9
7 10 20 14 8 10 12 13 21 5
1
8 10 11
8
5
6
5
3
Pod rysunkami wpiszcie odgadnięte słowa, pamiętając, że tym samym liczbom odpowiadają takie
same litery. Następnie do tabelki
przenieście litery wg ujawnionego
szyfru i odczytajcie rozwiązanie.
RomB
2
2
7
16 15 19 20 21
1
3
21 8
11 13
1
2
8
5 12 13 1
22 17
2
3
5
11
8
6 14 13 15 5 12 13
2 15 10 12 14 15 5 15 18 8 12 5 12 19 16 8 18
1
5 16 15 10 22 3 17
Przesuwanie liter
N A K N U Y O Y Z I G Z A L W O T R Z E B I
J I E
A C Z D Ł R Ł D Y
P I E D Z E E A
Ó G
W R S T A
E
C
Y
Z I
I M Ć
Ż Y O S Z A Ł B
W Y R Y M Ć
Ż H Ć D I Ę K
M A Ś T O
C E
O
T I
T L E
W A R T O
O
T Y M
M Y Ś L E Ć
Litery przesuwamy w dół na puste miejsca w diagramie, ustalając tak miejsca wpisania, aby na dole odczytać w poziomych
rzędach rozwiązanie. Zamalowane pola w diagramie oddzielają wyrazy. W przykładzie przedstawionym po prawej stronie
rozwiązaniem jest hasło: Warto o tym myśleć. RomB
33
KRZYŻÓWKA
[email protected]
2
1
3
4
5
2
2
2
2
2
7
45
11
52
20
24
23
28
16
6
31
19
23
2
21
2
48
2
29
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
Kocham
2
2
Jezusa
2
2
i Matkę
2
2
2
2
Jego
2
2
34
33
7
2
24
53
2
2
36
46
2
18
43
37
2
32
31
30
27
44
29
6
15
2
26
51
11
2
2
2
2
34
21
10
35
13
2
30
40
26
25
37
14
2
22
22
54
56
36
25
35
33
16
15
9
20
5
2
14
13
12
18
50
28
12
41
27
42
19
3
49
38
17
32
17
8
55
10
9
8
1
4
47
39
Lewoskośnie: 1. książe feudalny w Indiach, 2. ma stół i wół,
4. uchodzi do Odry w pobliżu Ostrawy, 6. jutro będzie inna, 8. symbol strontu, 9. swoja, ale po staropolsku, 10. pracz wśród zwierząt,
12. symbol krzemu, 14. pewnie syn bobu, 15. przepływa przez Łobez, 16. otrzymujemy od kapłana po spowiedzi, 17. kulszowa,
19. u Włocha przed euro, 21. baśniowy rozbójnik polski, 23. mniszka buddyjska, 25. Juliusz, profesor UJ, od 1904 r. prezydent Krakowa, 27. ma go dzik, 29. cicho, ani mru mru, 31. do łączenia blach,
32. pozostałość po destylacji smół, kwasów tłuszczowych i innych,
34. w starożytności państwo semickie w Mezopotamii, 35. miasto
w Maroku (a = e, wpisać słowo Smare), 37. autor utworów epickich.
1
2
3
4
5
6
7
8
Prawoskośnie: 1. płynie z szybu, 2. wyspa grecka w Sporadach,
3. wcale nogą nie zamiata, 5. primadonna, 7. dziadek dziadka, 8. po
słowie „sami” w filmie, 9. grząski osad na dnie stawu, 11. 10 m kw.,
13. Mieczysław, nieżyjący piosenkarz polski, 14. lilak, 15. litera z alfabetu greckiego, 18. szczyt na Krecie, 20. idź do mlecznego, nie do
alkoholowego, 22. do jedzenia, a nie do lepienia, 24. Szalom (18801957), znany pisarz żydowski, 26. gdyby na końcu było „k”, to by był
znak, 27. Adam z Ewą w nim mieszkali, 28. młoda Murzynka „W pustyni i w puszczy”, 32. chłopiec w służbie magnata, 30. na zakończenie Mszy Świętej po łacinie (wpisz słowo „est”), 33. mała żyrafa z dorzecza Konga, 34. na końcu modlitwy, 36. pieśni operowe.
9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28
29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56
Do tabelki wpisać litery z ukośnych kratek, ponumerowanych w dolnych narożach od 1 do 56 i odczytać rozwiązanie.
Słowa pod numerem 35 lewoskośnie i numerem 30 prawoskośnie wpisać tak, jak podano w opisie. RomB
HUMOR
n Jasio przychodzi z tatą do opery.
– Tato, czemu ten pan grozi tej pani kijem?
– Jasiu, on nie grozi, tylko dyryguje.
– To dlaczego ta pani krzyczy?
34
Lekcja biologii. – Jak się nazywa największy zwierz mieszkający w naszych lasach? – pyta nauczyciel.
– Dźwiedź – odpowiada Jasio.
– Chyba niedźwiedź?...
– Jeśli nie dźwiedź, to ja nie wiem.
n
– Baco, gdzie nauczyliście się tak
rąbać drzewo? – Na Saharze.
– E, baco, kłamiecie! Przecież Sahara
to pustynia...
– Nooo, teraz to już pustynia.
n
Za Małym Gościem Niedzielnym
www.pawelbochnia.pl
35
[email protected]
36

Zobacz wydanie PDF - Parafia św. Pawła Apostoła w Bochni Parafia

Transkrypt

Podobne dokumenty