Uchwała KSNG nr 13/2012 z dn. 28 listopada 2012 r. dotycząca

1
Uchwała KSNG nr 13/2012 z dn. 28 listopada 2012 r.
dotycząca przyjęcia zasad latynizacji dla języka bengalskiego
§ 1. Przyjęte zostają następujące zasady polskiej transkrypcji fonetycznej i transliteracji
stosowanej do zapisu alfabetem łacińskim nazw geograficznych zapisanych w języku
bengalskim:
Spółgłoski
(bazowe grafemy spółgłoskowe)
ক
খ
গ
ঘ
ঙ
চ
ছ
জ
ঝ
ঞ
ট
ঠ
ড
ঢ
ণ
ড়
ঢ়
ত
transliteracja
ka
transkrypcja
ko, k 1
kha
kho, kh
ga
go, g 2
gha
ṅa
gho, gh
3,4
n
ca
ćo, ć
cha
ćho, ćh
ja
dźo, dź
jha
ña
dźho, dźh
4
ń
ṭa
to, t
ṭha
tho, th
ḍa
do, d
ḍha
dho, dh
ṇa 4
no, n
ṛa
4
ṛha
ro, r
4
ta
rho, rh
to, t
থ
দ
ধ
ন
প
ফ
ব
ভ
ম
য
য়
র
ল
শ
ষ
স
হ
transliteracja
tha
transkrypcja
tho, th
da
do, d 2
dha
dho, dh
na
no, n
pa
po, p 2
pha
pho, ph; f
ba
bo, b; w
bha
bho, bh
ma
mo, m
ya
dźo
ẏa
4
jo, j
ra
ro, r
la
lo, l
śa
szo, sz; śo; s 5
ṣa
szo
sa
szo, sz; s
ha
ho
2
znaki specjalne
◌ঁ 6,7
◌ং 10
◌্ 12
transliteracja
῀8
ṁ
transkrypcja
-n, -ń 9
-n, -ń, -m, -ng 11
–
–
samogłoski
formy inicjalne samogłosek
transliteracja transkrypcja
a
o
a
ã
on
aঁ
আ
আঁ
i
iঁ
ঈ
ঈঁ
ā
a
ā̃
an
i
i
ĩ
in
ī
i
ī̃
in
formy modyfikujące bazowe grafemy spółgłoskowe13
transliteracja transkrypcja
ka
ko 14
ক
◌ঁ
◌া
ি◌
◌ী
কঁ
কা
কাঁ
িক
িকঁ
কী
কীঁ
kã
kon
kā
ka
kā̃
kan
ki
ki
kĩ
kin
kī
ki
kī̃
kin
2
u
uঁ
ঊ
ঊঁ
ঋ
e
eঁ
ঐ
ঐঁ
o
oঁ
ঔ
ঔঁ
formy inicjalne samogłosek
transliteracja transkrypcja
u
u
ũ
un
ū
u
ū̃
un
r̥
ry
e
e
ẽ
en
ai
oj
aĩ
ojn
o
o
õ
on
au
ou
formy modyfikujące bazowe grafemy spółgłoskowe
transliteracja transkrypcja
15
ku
ku
◌ু
k
◌ূ
16
◌ৃ
ে◌
17
ৈ◌
ে◌া
ে◌ৗ
kঁ
k
kঁ
কৃ
েক
েকঁ
ৈক
ৈকঁ
েকা
েকাঁ
েকৗ
েকৗঁ
kũ
kun
kū
ku
kū̃
kun
kr̥
kry
ke
ke
kẽ
ken
kai
koj
kaĩ
kojn
ko
ko
kõ
kon
kau
kou
aũ
oun
kaũ
koun
W pozycji interwokalicznej spółgłoska k poprzedzająca -r lub -l ulega podwojeniu.
2
W pozycji interwokalicznej spółgłoska ta poprzedzająca -r ulega podwojeniu.
3
W wygłosie – ঙ, w śródgłosie oddawane jako ◌ং , np. বাংলা – trl. bāṁla, trb. bangla; występuje często jako
pierwszy człon zbitek ze spółgłoskami tylnojęzykowymi, np. ব – trl. boṅgo, trb. bongo (‘Bengal’).
4
Nigdy nie występuje w nagłosie absolutnym.
5
Jako s w starannej wymowie wyrazów zapożyczonych.
6
◌ oznacza dowolny grafem spółgłoskowy.
7
Znak ćondrobindu ◌ঁ umieszczony nad grafemem sylaby sygnalizuje nosowość samogłoski, np. বাঁধ – bā̃dh.
8
Znak ćondrobindu w transliteracji oddawany jest tyldą zamieszczaną nad samogłoską: ã, ā̃, ĩ, ī̃, ũ, ū̃, ẽ, aĩ, õ, aũ.
9
Znak ćondrobindu w transkrypcji oddaje się przez połączenie samogłoska + n, ń.
10
Znak onuszszor ◌ং sygnalizujący obecność spółgłoski nosowej przed spółgłoskami.
11
Przed spółgłoskami zwartymi oddaje się przez ń, n, m, natomiast przed spółgłoskami szczelinowymi
i półotwartymi, oraz na końcu wyrazów przez n.
12
Znak hoszonto ◌্ dodany poniżej bazowego grafemu spółgłoskowego anuluje zawarty w nim komponent
samogłoskowy, np. ক – ka, k – k.
13
Dla samogłosek nosowych brak odrębnych form modyfikujących bazowe grafemy spółgłoskowe.
14
Zgodnie z ogólną regułą domyślna samogłoska -a kończy wyraz, jeśli poprzedza ją zbitka spółgłoskowa,
por. বাজার – trl. bājār, trb. badźar (‘bazar’), ale গ
– trl. gañja, trb. gońdźo (‘targowisko’).
15
Niestandardową postać przyjmują: gu – g , ru – r , śu – , hu – h .
16
Niestandardową postać przyjmuje rū – r .
17
Niestandardową postać przyjmuje hr̥ – h .
1
Przewodniczący
Wiceprzewodniczący
Wiceprzewodniczący
prof. dr hab. Ewa Wolnicz-Pawłowska
prof. dr hab. Andrzej Markowski
mgr Maciej Zych
Sekretarz
mgr Katarzyna Przyszewska