docPobierz - Klub Poszukiwaczy Talentów
download 
Reklamacja Transkrypt
Pobierz - Klub Poszukiwaczy Talentów
Scenariusz zajęć dla gimnazjalistów w ramach projektu Da Vinci – Klub Odkrywców Talentów Temat: Lubię siebie. Identyfikacja swoich słabych i mocnych stron Cel zajęć: Identyfikacja przez uczniów swoich słabych i mocnych stron oraz budowanie pozytywnego obrazu samego siebie. W czasie zajęć uczeń: Analizuje swoje słabe i mocne cechy charakteru, Rozpoznaje znaczenie niewerbalnych środków komunikowania się (postawa ciała, gest, mimika), Wskazuje wagę rozpoznawania swoich słabości i sposoby radzenia sobie z nimi, Wypowiada się na forum, bierze udział w dyskusji, Doskonali umiejętność twórczego myślenia, Ćwiczy umiejętność pracy w grupie. Środki dydaktyczne: Zasoby multimedialne: film Dwa bieguny http://scholaris.pl/zasob/110768 (rozmowa z Janem Melą), karty pracy (Kogo widzę w lustrze? oraz Nie ma rzeczy niemożliwych), Komputery z głośnikami/tablica multimedialna/rzutnik multimedialny, Krzesła, flamastry, lustro, zasłona, kotara lub koc, tablica, kreda/pisak. Przebieg zajęć: 1. Przywitanie, uczniowie siedzą w kręgu, nauczyciel stoi pośrodku. Krzeseł jest tyle, ilu uczniów. Prowadzący wyjaśnia, że zadaniem osoby stojącej w kole będzie kończenie zdania: „Jestem…”, według własnego pomysłu, np.: „Jestem sympatyczna”. Inne osoby, które także uważają się za sympatyczne, przesiadają się na inne miejsce. Nauczyciel również bierze udział w zabawie. Osoba, która pozostanie bez krzesła, stojąc w kole, ponownie mówi, jaka jest, a uczniowie, którzy zgadzają się z jej wyborem, znów się przesiadają. W zależności od przebiegu ćwiczenia prowadzący może zmienić wypowiadane słowa na „lubię…”, „nie lubię…”, „uwielbiam…” albo „nie znoszę…”. Zabawa powinna trwać tak długo, aż każdy zmieni miejsce i przynajmniej raz wypowie się w kole. Podsumowując ćwiczenie, nauczyciel zadaje pytania: ● O czym świadczy fakt, że niektórzy z was zmienili miejsce więcej niż raz? ● Dlaczego niektórzy w trakcie zabawy pozostawali na swoich miejscach? Fundacja Szkoła Medialna Uczniowie formułują wnioski, np. różnimy się od siebie, ale mamy też wiele wspólnych cech, wad, a także zainteresowań. 2. Nauczyciel prosi uczniów, by pozostając w kręgu, usiedli na krzesłach. Zapowiada, że za chwilę poznają kogoś niezwykłego i niepowtarzalnego. W tym celu zaprasza każdego ucznia za biurko, gdzie znajduje się przygotowane wcześniej lustro, ukryte za zasłoną lub kocem w taki sposób, że siedzący w kręgu go nie widzą. Uczniowie po kolei przyglądają się swojemu odbiciu, po czym wracają na miejsce, nie mówiąc nikomu, kogo widzieli. Zadaniem będzie uzupełnienie karty pracy Kogo widzę w lustrze?. Należy zachęcić młodzież do szczerości i krytycyzmu. Jeśli znajdzie się osoba chętna do przeczytania swoich odpowiedzi, nauczyciel prosi ją o głośne zaprezentowanie efektów swojej pracy. Jeśli nie znajdzie się chętny do przedstawienia ćwiczenia na forum, uczniowie dobierają się w pary i dzielą wynikami swojej pracy, a jeśli zajdzie taka potrzeba – wspólnie uzupełniają brakujące informacje (w parze powinien znaleźć się uczeń zdolny oraz np. z deficytem społecznym). Przed odczytaniem zadania 4 z karty pracy Kogo widzę w lustrze? można zaprosić uczniów do wzięcia udziału w pantomimie, w której będą prezentować bez użycia słów nazwy zawodów, które chcieliby w przyszłości wykonywać. 3. Prowadzący inicjuje rozmowę na temat cech charakteru, mocnych i słabych stron. Zadaje pytania: ● Dlaczego trudno jest pisać o sobie? ● Czy łatwiej jest prezentować swoje wady czy zalety? Z czego to wynika? ● Dlaczego należy pamiętać o swoich słabych stronach? ● W jaki sposób można kształtować w sobie pozytywne cechy charakteru? Powinno się zwrócić uwagę, by każdy uczeń się wypowiedział. Szczególnie należy zachęcić do tego osoby nieśmiałe. 4. Nauczyciel zaprasza do obejrzenia filmu Dwa bieguny, przedstawiającego rozmowę z Janem Melą na temat odnajdywania w sobie mocnych i słabych stron przed zdobywaniem biegunów i w trakcie wyprawy. Po projekcji prowadzący rozpoczyna rozmowę dotyczącą potrzeby przezwyciężania własnych słabości. Uczniowie dzielą się swoimi spostrzeżeniami. 5. Rozwiązywanie karty pracy Nie ma rzeczy niemożliwych (praca w parach) Uczniowie odczytują wywiad z Jankiem Melą po cichu lub wybrani - głośno z podziałem na role (osoby uzdolnione aktorsko mogą wcielić się w rolę dziennikarza lub podróżnika i spróbować odegrać scenkę). Młodzież pracuje z tekstem, odpowiadając na piśmie na 4 pytania. Efekty pracy odczytywane są na forum. Fundacja Szkoła Medialna 6. Podsumowanie i sformułowanie wniosków płynących z zajęć. Nauczyciel zadaje pytania podsumowujące: ● Dlaczego należy pielęgnować w sobie zalety, a pracować nad wadami? ● Co daje człowiekowi przezwyciężanie swoich słabości? ● Dlaczego ważne jest, aby lubić siebie? 7. Zadanie na następną lekcję: Napisz reklamę siebie jako dobrego przyjaciela, w którym uwzględnisz swoje moce strony i zachęcisz innych do pokonywania słabych stron. Zamiast tradycyjnej formy listu możesz wykorzystać narzędzia: TAGUL https://tagul.com/ STORYBIRD https://storybird.com - PENZU https://penzu.com Materiały: 1. Wywiad z Jaśkiem Melą. 2. Karta pracy – Nie ma rzeczy niemożliwych. 3. Karta pracy – Kogo widzę w lustrze. Przeczytaj fragment wywiadu z Jankiem Melą i wykonaj poniższe zadania. O podróży na biegun, podejmowaniu wyzwań i tym, dlaczego warto żyć, opowiada Jasiek Mela, polarnik, podróżnik i założyciel fundacji "Poza Horyzonty". Nie każdy nastolatek ma okazję pojechać za krąg polarny, a tym bardziej zostać najmłodszym polskim zdobywcą obydwu biegunów. Jak Pan wspomina tę pierwszą podróż? Z perspektywy czasu wygląda to zupełnie inaczej. Tak już jest, że w pamięci pielęgnuje się te dobre wspomnienia, a trudy jakoś magicznie zmniejsza. Jednak trudno zapomnieć o dłużących się godzinach marszu przez lodową pustynię, a tam to psychika dużo szybciej przymarzała niż ciało. Była to dla mnie wielka przygoda i jeszcze większa próba. Wraz z Markiem Kamińskim podjęliśmy wyzwanie zdające się być skazanym na porażkę, a jednak wygraliśmy. Biegun, choć na szczycie świata, stał się symbolem nie wyzwania sportowego, ale przekraczania siebie, a ja od tego czasu, choć niezmiennie bez ręki i nogi, czuję się w pełni sprawny, dojrzalszy i zmotywowany do działania. Przez ostatnie kilka lat wiele Pan podróżował, jak choćby do Afryki, aby zdobyć szczyt Kilimandżaro, na El Capitan do Kalifornii, czy na Elbus na Kaukazie, który podbił Pan wraz z niewidomym Łukaszem. Fundacja Szkoła Medialna O niezwykłości tych wypraw nie świadczą wysokości gór, bo na biały dach czarnego lądu – Kilimandżaro wchodzi kilkanaście osób dziennie. Sęk w tym, że niemal zawsze są to osoby młode, silne i zdrowe. My zaś staramy się pokazywać, że nawet tak kosmiczne rzeczy da się osiągać będąc osobą niepełnosprawną. Wchodząc na Elbrus wędrowaliśmy na szczyt przez 17 godzin pod wiatr ze śniegiem po bardzo stromym terenie, ale wiedzieliśmy, że mamy ważny cel. Razem z Łukaszem pokazaliśmy, że warto jest iść dalej, niż pozwala na to nasz własny strach i sztuczne granice. Takie wyprawy mają uderzać po oczach, pokazywać, że nie trzeba wcale łazić na te wielkie szczyty, by żyć niezwykle. Ale warto wychodzić z domu, otwierać się na ludzi i wierzyć w swoje marzenia, a przede wszystkim walczyć o te marzenia, by przekraczać granice własnych możliwości. Co chciałby przekazać niepełnosprawnym ? Pan naszym czytelnikom, szczególnie tym Nie porównujcie się do innych ludzi, tym bardziej do zdrowych – zostawcie przeszłość za sobą. Znajdźcie w sobie odwagę, abyście patrząc w lustro zobaczyli siebie takimi jakimi jesteście – ze swoją niepełnosprawnością. Nie uciekajcie w przeszłość i wspomnienia – żyjcie tu i teraz. To, że nie macie reki, nogi, słuchu oznacza tylko jedno – nowa sytuację, nowe cele i plany. Każdy ma głowę i powinien ją wykorzystywać. Źródła: Wywiad z Jaskiem Melą: http://www.ieon.home.pl/nie-ma-rzeczy-niemozliwych-wywiad-z-jaskiem-mela Listę narzędzi internetowych przydatnych do pracy na lekcji znajdziesz na stronie: http://szkolamedialna.pl/narzedzia-tik-w-edukacji/ Fundacja Szkoła Medialna Karta pracy – Nie ma rzeczy niemożliwych 1. Jakie cechy charakteru i umiejętności pozwoliły Jankowi Meli zdobyć biegun oraz szczyty Kilimandżaro, El Capitan czy Elbrus? ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... 2. Do czego Janek Mela zachęca młodych ludzi? ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... 3. Jak należy rozumieć słowa podróżnika: „Znajdźcie w sobie odwagę, abyście, patrząc w lustro, zobaczyli siebie takimi, jakimi jesteście”? ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... 4. Jakie cechy charakteru chciałbyś/chciałabyś w sobie pielęgnować, by „przekraczać granice własnych możliwości”? ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... Fundacja Szkoła Medialna Karta pracy – Kogo widzę w lustrze 1. Jak ma na imię osoba, którą widziałeś/widziałaś w lustrze? Zapisz imię pionowo, dopisując do każdej litery cechę jej charakteru lub umiejętności (pamiętaj również o swoich wadach). Oto przykład: A – ambitna N – nieśmiała I – inteligentna A – aktywna IMIĘ: ............... ............... ............... ............... ............... ............... ............... ............... CECHY: ....................................................................................... ....................................................................................... ....................................................................................... ....................................................................................... ....................................................................................... ....................................................................................... ....................................................................................... ....................................................................................... 2. Co charakterystycznego było w wyglądzie tej osoby? Kolor oczu: .................................................................................................................................... Kolor włosów: ............................................................................................................................... Długość włosów: ........................................................................................................................... Znaki szczególne: ......................................................................................................................... Usposobienie: ............................................................................................................................... Ubiór: ........................................................................................................................................... 3. Dlaczego osoba, którą widziałeś/widziałaś w lustrze, jest wyjątkowa? ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................... 4. Biorąc pod uwagę swoje zalety, wady oraz umiejętności, wymień co najmniej 3 nazwy zawodów, które mogłabyś/mógłbyś w przyszłości wykonywać. ................................................................................. ................................................................................. ................................................................................. Fundacja Szkoła Medialna Opracowanie scenariusza: Katarzyna Sieniawska - nauczyciel-pedagog, terapeuta w krakowskim gimnazjum; autorka licznych programów profilaktycznych i wychowawczych dla dzieci i młodzieży (m.in. “W poszukiwaniu swojej wartości”, “Prawo to MY”, “Leki, które nie leczą”), trener zajęć rozwijających komunikację, logopeda, specjalista terapii emocji. Scenariusz zajęć powstał w ramach projektu Da Vinci – Klub Odkrywców Talentów. Projekt finansowany przez Województwo Małopolskie. Fundacja Szkoła Medialna
