Skrocony program szkolenia podstawowego

Transkrypt

Skrocony program szkolenia podstawowego
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
SZTAB GENERALNY WOJSKA POLSKIEGO
SKRÓCONY PROGRAM
SZKOLENIA PODSTAWOWEGO
SIŁ ZBROJNYCH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
WARSZAWA
2015
1
SPIS TREŚCI
1.
1.1.
1.2.
1.2.1.
2.
2.1.
2.2.
2.3.
2.4.
2.5.
2.6.
2.6.1.
2.6.2.
2.6.3.
2.6.4.
2.6.5.
2.6.6.
2.6.7.
2.6.8.
2.6.9.
2.6.10.
2.6.11.
2.6.12.
2.6.13.
2.6.14.
2.6.15.
2.6.16.
3.
3.1.
3.1.1.
3.1.1.1.
3.1.1.2.
3.1.2.
3.1.3.
3.1.3.1.
3.1.4.
3.1.4.1.
3.1.4.2.
3.2.
3.2.1.
3.2.1.1.
3.2.1.2.
3.2.2.
3.2.2.1.
3.2.2.2.
3.2.2.3.
3.2.2.4.
3.2.2.5.
3.2.2.6.
3.2.2.7.
3.2.2.8.
3.2.2.9.
3.2.3.
3.2.3.1.
3.2.3.2.
3.2.4.
3.2.4.1.
4.
ZASADY OGÓLNE .................................................................................................................. 4
ZAŁOŻENIA OGÓLNE ............................................................................................................. 4
STRUKTURA SZKOLENIA ...................................................................................................... 5
ROZLICZENIE CZASU SZKOLENIA ....................................................................................... 5
USTALENIA ORGANIZACYJNE, SZKOLENIOWE I METODYCZNE .....................................6
PRZYGOTOWANIE SZKOLENIA .............................................................................................6
WYKORZYSTANIE CZASU SZKOLENIOWEGO ....................................................................7
ZESTAWIENIE GODZIN PROGRAMOWYCH .........................................................................8
ROZLICZANIE I EWIDENCJONOWANIE DZIAŁALNOŚCI SZKOLENIOWEJ .......................9
KOMPETENCYJNY ZAKRES ODPOWIEDZIALNOŚCI SZKOLENIOWEJ ...........................10
WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO – METODYCZNE W ZAKRESIE .....................................11
REALIZACJI ZASADNICZYCH TEMATÓW SZKOLENIOWYCH ..........................................11
REGULAMINY ........................................................................................................................13
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA.....................................................................13
TAKTYKA ................................................................................................................................13
SZKOLENIE STRZELECKIE ..................................................................................................14
ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW ........................................................................15
SZKOLENIE INŻYNIERYJNO – SAPERSKIE ........................................................................15
OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA .............................................................16
POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA ..................................................................16
ŁĄCZNOŚĆ .............................................................................................................................17
WYCHOWANIE FIZYCZNE ....................................................................................................17
SZKOLENIE MEDYCZNE .......................................................................................................17
BUDOWA I EKSPLOATACJA SPRZĘTU WOJSKOWEGO ...................................................18
ZABEZPIECZENIE LOGISTYCZNE .......................................................................................18
PROFILAKTYKA POŻAROWA ...............................................................................................18
SZKOLENIE PRAWNE ...........................................................................................................18
SZKOLENIE BHP ........................................................................................................................
PRZEDMIOTOWA TEMATYKA SZKOLENIA.........................................................................19
ETAP I – SZKOLENIE ZAPOZNAWCZE ................................................................................19
PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO
I WOJSKOWEGO ...........................19
REGULAMINY ........................................................................................................................19
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA.....................................................................21
SZKOLENIE MEDYCZNE .......................................................................................................22
SZKOLENIE LOGISTYCZNE .................................................................................................23
EKSPLOATACJA UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO ............................................23
SZKOLENIE OGÓLNE............................................................................................................24
SZKOLENIE PRAWNE ...........................................................................................................24
SZKOLENIE BHP ....................................................................................................................25
ETAP II – SZKOLENIE INDYWIDUALNE ...............................................................................26
PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO ...............................26
REGULAMINY ........................................................................................................................26
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA.....................................................................30
SZKOLENIE BOJOWE ...........................................................................................................31
TAKTYKA ................................................................................................................................31
SZKOLENIE STRZELECKIE ..................................................................................................38
ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW ........................................................................46
SZKOLENIE INŻYNIERYJNO-SAPERSKIE ...........................................................................47
OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA .............................................................49
POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA ..................................................................55
ŁĄCZNOŚĆ .............................................................................................................................57
WYCHOWANIE FIZYCZNE ....................................................................................................59
SZKOLENIE MEDYCZNE .......................................................................................................63
SZKOLENIE LOGISTYCZNE .................................................................................................65
BUDOWA I EKSPLOATACJA SPRZĘTU WOJSKOWEGO ...................................................65
ZABEZPIECZENIE LOGISTYCZNE .......................................................................................65
SZKOLENIE OGÓLNE............................................................................................................67
SZKOLENIE PRAWNE ...........................................................................................................67
OCENA POZIOMU WYSZKOLENIA ......................................................................................68
2
OGÓLNE ZASADY OCENY POZIOMU WYSZKOLENIA ......................................................68
PRZEDMIOTOWY ZAKRES EGZAMINÓW, STRZELAŃ I ĆWICZEŃ PODLEGAJĄCYCH
OCENIE ..................................................................................................................................70
5.
WSPARCIE I ZABEZPIECZENIE SZKOLENIA ......................................................................71
5.1.
ILOŚĆ ŚRODKÓW ZABEZPIECZENIA MATERIAŁOWO – TECHNICZNEGO
ZALECANYCH DO REALIZACJI TEMATÓW SZKOLENIOWYCH ........................................71
5.1.1.
TAKTYKA ................................................................................................................................71
5.1.2.
SZKOLENIE STRZELECKIE ..................................................................................................73
5.1.3.
ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW ........................................................................73
5.1.4.
SZKOLENIE INŻYNIERYJNO – SAPERSKIE ........................................................................74
5.1.5.
OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA .............................................................74
5.1.6.
POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA ..................................................................75
5.1.7.
ŁĄCZNOŚĆ .............................................................................................................................75
5.1.8.
SZKOLENIE MEDYCZNE .......................................................................................................75
5.2.
WYKAZ SYMULATORÓW I URZĄDZEŃ SZKOLNO – TRENINGOWYCH ZALECANYCH
DO WYKORZYSTANIA W SZKOLENIU PROGRAMOWYM .................................................76
5.3.
WYKAZ ZASADNICZYCH DOKUMENTÓW NORMUJĄCYCH PROCES SZKOLENIA. .....76
5.3.1.
REGULAMINY ........................................................................................................................76
5.3.2.
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA.....................................................................76
5.3.3.
TAKTYKA ................................................................................................................................77
5.3.4.
SZKOLENIE STRZELECKIE ..................................................................................................78
5.3.5.
ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW ........................................................................78
5.3.6.
SZKOLENIE INŻYNIERYJNO – SAPERSKIE ........................................................................78
5.3.7.
OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA .............................................................79
5.3.8.
POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA ..................................................................79
5.3.9.
ŁĄCZNOŚĆ .............................................................................................................................79
5.3.10. WYCHOWANIE FIZYCZNE ....................................................................................................80
5.3.11. SZKOLENIE MEDYCZNE .......................................................................................................81
5.3.12. EKSPLOATACJA SPRZĘTU WOJSKOWEGO ......................................................................82
5.3.13. SZKOLENIE PRAWNE ...........................................................................................................82
5.3.14. SZKOLENIE BHP ....................................................................................................................83
6.
ZAŁĄCZNIKI ...........................................................................................................................84
ZAŁACZNIK NR 1 - WZÓR DIAGRAMU SZKOLENIA PODSTAWOWEGO ........................................ 84
ZAŁĄCZNIK NR 2 - WZÓR ŚWIADECTWA UKOŃCZENIA SZKOLENIA PODSTAWOWEGO .......... 85
ZAŁĄCZNIK NR 3 - WZÓR KARTY WYNIKÓW SZKOLENIA .............................................................. 86
4.1.
4.2.
3
ZASADY OGÓLNE
1.1. ZAŁOŻENIA OGÓLNE
1. Niniejszy „Skrócony program szkolenia podstawowego Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej” zwany dalej „Skróconym programem szkolenia”
przeznaczony jest do realizacji skróconego szkolenia podstawowego żołnierzy
w Siłach Zbrojnych RP. Stanowi obowiązującą koncepcję przedmiotową,
metodyczną i organizacyjną procesu szkolenia podstawowego żołnierzy
służby przygotowawczej, jednolitą w całych Siłach Zbrojnych RP będących
absolwentami szkół realizujących programy nauczania zawierające treści
określone w „Minimum programowym realizowanym w ramach innowacyjnych
programów przysposobienia obronnego lub edukacji dla bezpieczeństwa oraz
członków organizacji pozarządowych wymaganych do podpisania porozumień
z komendami centrów szkolenia i szkół wojskowych”.
2. Struktura „Skróconego programu szkolenia” opracowana została zgodnie
z zatwierdzonym przez Szefa Sztabu Generalnego WP „Modelem szkolenia
SZ RP w warunkach pełnej profesjonalizacji” oraz obowiązującym w SZ RP
„Programem szkolenia podstawowego w SZ RP”.
3. Główne zadania szkolenia podstawowego żołnierzy są następujące:
a) zapoznanie z podstawowymi uwarunkowaniami służby żołnierza
w SZ RP,
b) wdrożenie do służby w SZ RP z uwzględnieniem warunków służby
w jednostce wojskowej,
c) opanowanie teorii i umiejętności praktycznych potrzebnych do działania
we wszystkich stanach funkcjonowania SZ RP (pokoju, wojny oraz
w ramach zarządzania kryzysowego),
d) rozwijanie sprawności fizycznej w zakresie umożliwiającym prawidłowe
wykonywanie zadań związanych ze specyfiką służby wojskowej,
e) zweryfikowanie zdolności psychofizycznych w celu określenia
predyspozycji szkolonych do dalszej służby, w tym predyspozycji do
dalszego szkolenia w ramach konkretnej specjalności wojskowej.
4. Skrócone szkolenie podstawowe jest ukierunkowane na przygotowanie
żołnierzy SZ RP do osiągnięcia następujących standardów:
a) opanowanie podstawowych zasad bojowego zachowania się
i indywidualnego działania w zależności od sposobu oddziaływania
przeciwnika,
b) przygotowanie do realizacji zadań ogniowych z wykorzystaniem etatowej
broni strzeleckiej,
c) opanowanie podstawowych umiejętności i przyswojenie wiedzy
z zakresu szkolenia bojowego i logistycznego wojsk, umożliwiających
realizację zadań w ramach działań podczas pokoju, kryzysu i wojny.
5. Ponadto żołnierze powinni:
a) znać:
 treść „Regulaminu Ogólnego SZ RP”,
 budowę i zasady działania oraz możliwości ogniowe etatowej broni
strzeleckiej,
4
 zasady posługiwania się podstawowymi środkami łączności, będącymi
na wyposażeniu SZ RP,
 zasady bezpieczeństwa podczas posługiwania się etatową bronią
strzelecką oraz granatami ręcznymi,
uregulowania prawne dotyczące pełnienia służby
wojskowej,
 podstawowe uregulowania „Ustawy o ochronie informacji niejawnych”;
b) umieć:
 przygotować się do działań na polu walki, prowadzić je i funkcjonować
po ich zakończeniu,
 prowadzić celny ogień z broni etatowej,
 zachować się po ogłoszeniu alarmów dotyczących różnego rodzaju
zagrożeń,
 wykonywać przedsięwzięcia zabezpieczenia bojowego i logistycznego,
 udzielać pomocy przedlekarskiej na polu walki w ramach samopomocy
i pomocy wzajemnej,
 obsługiwać uzbrojenie i sprzęt wojskowy,
 posługiwać się podstawowymi środkami łączności,
 pełnić służbę wewnętrzną w pododdziale,
 wykonywać podstawowe, indywidualne normy szkoleniowe;
c) uzyskać:
 sprawność
fizyczną w zakresie umożliwiającym prawidłowe
wykonywanie zadań związanych ze specyfiką służby wojskowej,
 pożądane cechy żołnierskie i zdolność prezentowania wartości
istotnych z punktu widzenia służby wojskowej, w szczególności postaw
odpowiedzialności, zdyscyplinowania, zaangażowania, dbałości
o powierzony sprzęt wojskowy i mienie.
 podstawowe
6. Skrócone szkolenie podstawowe, ujednolicone w skali Sił Zbrojnych RP,
realizowane jest w uczelniach wojskowych, szkołach podoficerskich, centrach
i ośrodkach szkolenia oraz w wytypowanych jednostkach wojskowych. Jest
ono organizowane w czasie określonym porządkiem dnia zatwierdzonym
przez komendantów (dowódców) tych jednostek. Czas poza szkoleniem
programowym oraz dni dyspozycyjne – z uwzględnieniem porządku dnia –
pozostają do dyspozycji komendantów (dowódców batalionów) realizujących
szkolenie.
1.2. STRUKTURA SZKOLENIA
1.2.1. ROZLICZENIE CZASU SZKOLENIA
1. Na realizację programu szkolenia przewidzianych jest 9 tygodni
szkoleniowych podzielonych na dwa okresy:
a) szkolenie zapoznawcze,
b) szkolenie indywidualne.
2. Turnus szkoleniowy kończy sesja egzaminacyjna, na którą planowane są
dwa dni szkoleniowe. Na realizację turnusu szkoleniowego przewiduje
się ogółem 61 dni kalendarzowych, których szczegółowy wykaz zawiera
poniższa tabela:
5
rozliczenie dni
liczba dni kalendarzowych
nie przeznaczonych
na szkolenie
dni świąteczne
i dodatkowo wolne
przeznaczonych na szkolenie
ogółem
61
szkolenie
programowe
egzaminy
dni dyspozycyjne
32
2
8
19
3. Dni dyspozycyjne przeznaczone są na:
a) przyjęcie kandydatów do służby wojskowej – jeden dzień
kalendarzowy,
b) spotkanie z przedstawicielami Prokuratury Wojskowej, Żandarmerii
Wojskowej, psychologami i oficerami wychowawczymi, wykonanie
badań i szczepień,
c) dni techniczne – dwa dni w turnusie,
d) realizację dnia gotowości bojowej i mobilizacyjnej – jeden dzień
kalendarzowy,
e) przysięgę wojskową,
f) rozformowanie,
g) dzień dyspozycyjny komendanta centrum/szkoły (OSP).
Liczba dni kalendarzowych
ogółem
szkolenie
programowe
dni dyspozycyjne
dni świąteczne
i dodatkowo
wolne
1
-
1
-
2
2
-
-
56
30
7
19
Egzamin
2
-
-
-
Łącznie
61
32
8
19
Etap
Przyjęcie do
służby
Szkolenie
zapoznawcze
Szkolenie
indywidualne
2. USTALENIA ORGANIZACYJNE, SZKOLENIOWE I METODYCZNE
2.1 . PRZYGOTOWANIE SZKOLENIA
1. Planowanie szkolenia należy realizować zgodnie z ustaleniami „Instrukcji
o planowaniu i rozliczaniu działalności bieżącej w Siłach Zbrojnych RP”,
2. Dokumentami normującymi i czynnikami determinującymi proces planowania
na szczeblu ośrodka szkolenia (batalionu) są:
a) rozkaz dowódcy szczebla nadrzędnego,
b) wytyczne przełożonych szczebla nadrzędnego,
c) plan zasadniczych przedsięwzięć szczebla nadrzędnego,
d) program szkolenia,
e) zakładane cele szkoleniowe,
f) posiadane środki materiałowo-technicznego zabezpieczenia szkolenia,
g) wnioski z oceny stopnia realizacji zadań w minionym cyklu szkolenia
podstawowego.
3. W celu zapewnienia skoordynowanej i rytmicznej realizacji tematów ujętych
w programie szkolenia sporządza się:
6
a) w komórce planistycznej odpowiedzialnej za planowanie szkolenia
jednostki wojskowej:
 diagram szkolenia (na okres szkolenia),
 ramowy miesięczny plan szkolenia ośrodka (batalionu),
 plan przydziału środków bojowych i materiałowych (na rok, w rozbiciu
na miesiące),
 plan (grafik) przydziału obiektów szkoleniowych,
 wytyczne do szkolenia (na każdy miesiąc szkolenia);
b) w kompanii:
 tygodniowy plan szkolenia.
4. W celu podniesienia na wyższy poziom efektywności szkolenia zaleca się
zajęcia planować w blokach tematycznych wg zasad:
a) zajęcia teoretyczne – jedna lub dwie jednostki dydaktyczne,
b) zajęcia praktyczne – minimum dwie jednostki dydaktyczne.
5. Planowanie szkolenia realizować w warunkach pełnego zabezpieczenia
logistycznego oraz w zakresie optymalnego wykorzystania potencjału
osobowego i bazy dydaktycznej.
6. W sprawach nieuregulowanych niniejszym programem decyzje podejmuje
komendant centrum szkolenia (komendant ośrodka szkolenia lub dowódca
jednostki wojskowej realizującej szkolenie podstawowe).
2.2 . WYKORZYSTANIE CZASU SZKOLENIOWEGO
1. Szkolenie podstawowe realizowane jest w wymiarze 2 miesięcy i jest
podzielone na etapy:
a) I etap - szkolenie zapoznawcze - 9 godzin szkolenia programowego,
b) II etap - szkolenie indywidualne - 206 godzin szkolenia programowego,
c) egzamin – 14 godzin.
2. Szkolenie programowe (nauczanie i treningi) realizuje się:
a) 5 dni szkolenia w tygodniu (w tym realizacja dni dyspozycyjnych),
b) 7 godzin szkolenia programowego dziennie,
c) czas popołudniowy oprócz szkolenia programowego i realizacji innych
zadań służbowych, powinien być wykorzystany na:
 uzupełnienie indywidualnych braków szkoleniowych w ramach
kierowanego samokształcenia,
 obsługiwanie sprzętu wojskowego,
 projekcję filmów szkoleniowych;
d) jednostka dydaktyczna trwa 45 minut;
e) dopuszcza się zwiększenie ilości godzin szkolenia programowego
w dniach realizacji zajęć dzienno-nocnych.
Rezerwę czasową (przerwę międzyturnusową) w stosunku do kadry dowódczej
należy wykorzystać na działalność instruktorsko – metodyczną, rozbudowę bazy
szkoleniowej oraz realizację dni wolnych i urlopów.
Turnus szkoleniowy rozpoczyna się przyjęciem żołnierzy w terminach określonych
odrębnymi ustaleniami, a kończy uroczystym apelem.
Na początku każdego zajęcia praktycznego oraz w czasie szkolenia na punktach
nauczania omawia się szczegółowe wymagania z zakresu bezpieczeństwa i higieny
pracy.
7
3. W dni świąteczne
doskonalącego.
nie
realizuje
się
szkolenia
programowego
oraz
4. W każdym miesiącu wydziela się jeden dzień na realizację zadań związanych
z obsługą uzbrojenia i sprzętu wojskowego w ramach „Dnia Technicznego” –
realizowanego
według
decyzji
Komendanta
Ośrodka
Szkolenia
Podstawowego (dowódcy kompanii itp.). Przedsięwzięcia związane
z wykonywaniem zadań w ramach doskonalenia osiągania wyższych stanów
gotowości bojowej organizuje się w ramach godzin przeznaczonych na
szkolenie w „Dniu gotowości bojowej i mobilizacyjnej” – realizowanym
w jednym dniu dyspozycyjnym. Przedsięwzięcia związane z profilaktyką
uzależnień realizuje się w ramach dni dyspozycyjnych, zgodnie z wytycznymi
dowódców Rodzajów Sił Zbrojnych.
2.3 . ZESTAWIENIE GODZIN PROGRAMOWYCH
DZIAŁY SZKOLENIA
ETAP
SZKOLENIA
I
II
PRZEDMIOTY
PODSTAWY
Regulaminy
WYCHOWANIA
Kształcenie obywatelskie
OBYWATELSKIEGO
Profilaktyka i dyscyplina
I WOJSKOWEGO
wojskowa
Razem za dział
Taktyka
Szkolenie strzeleckie
Rozpoznanie i armie innych
państw
Szkolenie inżynieryjno –
saperskie
Obrona przed bronią masowego
rażenia
Powszechna obrona
przeciwlotnicza
Łączność
Terenoznawstwo
Ochrona i obrona obiektów
Wychowanie fizyczne
Szkolenie medyczne
SZKOLENIE
BOJOWE
Razem za dział
Budowa i eksploatacja uzbrojenia
i sprzętu wojskowego
Zabezpieczenie logistyczne
Ochrona środowiska
Profilaktyka pożarowa
SZKOLENIE
LOGISTYCZNE
Razem za dział
Szkolenie prawne
SERE
Szkolenie BHP
Ochrona Informacji Niejawnych
SZKOLENIE
OGÓLNE
Razem za dział
8
OGÓŁEM
GODZIN
3
-
14
-
17
-
1
4
5
4
-
18
50
65
22
50
65
-
7
7
-
11
11
-
15
15
-
4
4
1
1
8
16
4
180
8
16
5
181
2
2
4
2
2
4
2
6
1
4
5
1
2
4
14
1
6
14
9
206
14
229
EGZAMIN
OGÓŁEM GODZIN
EGZAMIN
2.4 .ROZLICZANIE I EWIDENCJONOWANIE DZIAŁALNOŚCI SZKOLENIOWEJ
1. Rozliczanie działalności jest ważnym elementem procesu dowodzenia
(kierowania) aktywizującym i stymulującym podwładnych do właściwej
realizacji zadań, w tym przede wszystkim szkolenia. Jest istotnym warunkiem
rzetelnej i sprawnej oceny realizacji zadań na wszystkich szczeblach
dowodzenia i kierowania. Celem rozliczenia jest ocena wykonawstwa zadań
w przedziale czasowym, ujawnienie nieprawidłowości oraz pomoc
i ukierunkowanie dalszej działalności. Rozliczenie realizowane jest przez
wszystkich
przełożonych
zgodnie
z
kompetencyjnym
zakresem
odpowiedzialności szkoleniowej (KZOSz).
2. W ośrodku szkolenia (batalionie) prowadzi się roczne, okresowe i miesięczne
rozliczanie działalności bieżącej. W ramach rozliczenia z działalności bieżącej
realizuje się:
a) odprawę rozliczeniowo-zadaniową roczną i odprawę rozliczeniową
miesięczną – zgodnie z ustaleniami „Instrukcji o planowaniu i rozliczaniu
działalności bieżącej”,
b) odprawę rozliczeniowo-zadaniową okresową – prowadzi komendant
ośrodka (dowódca batalionu) po zakończeniu 2-miesięcznego szkolenia,
a przed rozpoczęciem kolejnego turnusu. Celem tego przedsięwzięcia
jest ocena stopnia wykonania zadań turnusu zakończonego, jak również
postawienie zadań w zakresie przygotowania do jego realizacji.
3. Dla zachowania ciągłości procesu rozliczeniowego na wszystkich szczeblach
dowodzenia realizuje się informowanie tygodniowe. Tryb i formę oraz treść
informowania określa przełożony.
4. Ewidencjonowanie działalności szkoleniowej umożliwia systematyczne
śledzenie efektów szkolenia i reakcję realizujących szkolenie dowódców na
powstające uchybienia. Ponadto pozwala racjonalnie gospodarować
wydzielonymi środkami materiałowymi i bojowymi.
5. Ewidencję szkolenia prowadzi się na wszystkich szczeblach organizacyjnych
ośrodka (batalionu) w następujących formach:
a) komendant ośrodka (dowódca batalionu):
 książka ewidencji szkolenia i materiałowego zabezpieczenia
(Szkol. – sz/12);
b) dowódca kompanii:
 książka ewidencji szkolenia i materiałowego zabezpieczenia
(Szkol. – sz/12);
 tygodniowe plany szkolenia (ZSB – sz/32);
c) dowódca plutonu:
 dziennik ewidencji szkolenia (Szkol. – sz/9), dziennik lekcyjny
(ZSB-sz/6), tygodniowe plany szkolenia (Szkol-sz/31);
d) dowódca drużyny:
 karty wyników szkolenia (wzór określony w załączniku
nr 3 do
niniejszego programu szkolenia).
6. Każdy kierownik zajęć (strzelania, ćwiczenia, treningu) prowadzonych
z wykorzystaniem środków bojowych i materiałowych oraz urządzeń szkolno
– treningowych (UST) zobowiązany jest po zakończeniu szkolenia
zaewidencjonować ich zużycie/użycie w książce wykorzystania obiektu,
a uzyskane wyniki:
a) w dziennikach ewidencji szkolenia,
9
b) w „Zapotrzebowaniu – protokole zużycia” – w części Z.
2.5 . KOMPETENCYJNY ZAKRES ODPOWIEDZIALNOŚCI SZKOLENIOWEJ
Kompetencyjny zakres odpowiedzialności szkoleniowej określa zadania,
uprawnienia i odpowiedzialność na danym stanowisku funkcyjnym (szczeblu
dowodzenia) w zakresie organizacji i realizacji procesu szkolenia. Ustala on
odpowiedzialność dowódców poszczególnych szczebli dowodzenia za
wyszkolenie oraz metodyczne przygotowanie podległych dowódców w obszarach:
a) przygotowania bezpośrednio podległych dowódców do dowodzenia,
b) wyszkolenia dowodzonego pododdziału do realizacji zadań zgodnie
z przeznaczeniem,
c) przygotowania bezpośrednio podległych dowódców do realizacji
działalności szkoleniowo-metodycznej,
d) oceniania stanu wyszkolenia podległych pododdziałów i żołnierzy;
1) Dowódca drużyny (zastępca dowódcy plutonu) odpowiada za
wyszkolenie indywidualne żołnierzy z podległej drużyny oraz merytoryczny
i metodyczny poziom zajęć, które sam prowadzi. Do podstawowych zadań
dowódcy drużyny (zastępcy dowódcy plutonu) należy:
a) merytoryczne i metodyczne przygotowanie i prowadzenie zajęć,
b) przestrzeganie w szkoleniu standardów i procedur szkoleniowych,
c) stałe doskonalenie własnych umiejętności indywidualnych oraz
umiejętności szkolonych żołnierzy,
d) stosowanie w praktyce szkoleniowej norm szkoleniowych,
e) wykorzystanie w szkoleniu pomocy dydaktycznych podnoszących
efektywność szkolenia,
f) samokształcenie,
g) kontrola i ocena poziomu wyszkolenia podwładnych;
2) Dowódca plutonu odpowiada za wyszkolenie żołnierzy ze składu
podległego plutonu, poziom metodyczny prowadzonych zajęć oraz za
udzielanie pomocy dowódcom drużyn w przygotowaniu zajęć.
Do podstawowych zadań dowódcy plutonu należy:
a) organizowanie i realizacja działalności szkoleniowo-metodycznej na
szczeblu plutonu,
b) dbanie o poziom merytoryczny i metodyczny prowadzonych zajęć,
c) udzielanie instruktaży do zajęć podległym dowódcom (instruktorom),
d) prowadzenie zajęć instruktorsko – metodycznych z dowódcami drużyny,
e) udzielanie pomocy merytorycznej i metodycznej w zakresie
przygotowania się dowódców do zajęć oraz sprawdzanie stopnia ich
przygotowania,
f) zapewnienie podległym dowódcom środków materiałowych i pomocy
szkoleniowych niezbędnych do prowadzenia zajęć,
g) doskonalenie umiejętności swoich podwładnych,
h) kontrolowanie
i
ocena
poziomu
wyszkolenia
oraz
wiedzy
i umiejętności instruktorsko – metodycznych podległych dowódców,
i) analizowanie i ocena efektów działalności szkoleniowo – metodycznej
w plutonie;
3) Dowódca kompanii odpowiada za wyszkolenie i przygotowanie dowódców
plutonów do zajęć programowych oraz zapewnienie dowódcom plutonów
warunków do przygotowania zajęć, a także za materiałowo – techniczne
10
zabezpieczenie procesu szkolenia. Do podstawowych zadań dowódcy
kompanii należy:
a) planowanie, organizowanie i kontrola działalności szkoleniowo –
metodycznej w kompanii,
b) utrzymanie wysokiego poziomu merytorycznego i metodycznego
prowadzonych zajęć,
c) metodyczne przygotowanie bezpośrednio podległych dowódców
i instruktorów do organizacji i prowadzenia zajęć,
d) realizowanie form działalności szkoleniowo – metodycznej na szczeblu
kompanii na zasadach określonych w instrukcji,
e) organizowanie zaopatrzenia materiałowo – technicznego procesu
szkolenia w kompanii,
f) analizowanie i ocena efektów działalności szkoleniowo – metodycznej
w kompanii;
4) Komendant centrum szkolenia (ośrodka szkolenia lub dowódca
batalionu realizującego szkolenie podstawowe) odpowiada za
przygotowanie dowódców kompanii do prowadzenia zajęć programowych,
kierowanie działalnością szkoleniowo – metodyczną oraz osiągnięcie celów
szkoleniowych przez pododdział. Do podstawowych zadań komendanta
centrum szkolenia (ośrodka szkolenia lub dowódcy batalionu realizującego
szkolenie podstawowe) należy:
a) planowanie, organizowanie i kontrola działalności szkoleniowo –
metodycznej,
b) utrzymanie wysokiego poziomu merytorycznego
i metodycznego
prowadzonych zajęć (ćwiczeń),
c) realizacja form działalności szkoleniowo – metodycznej na szczeblu
Ośrodka,
d) zapewnienie pododdziałom warunków i środków materiałowych do
realizacji zamierzeń szkoleniowo – metodycznych,
e) gromadzenie, analiza oraz upowszechnianie doświadczeń i wniosków
z realizacji procesu szkolenia,
f) ocena działalności szkoleniowo – metodycznej w kompaniach oraz
planowanie zamierzeń w tym zakresie na kolejny miesiąc.
5) W celu pełnej realizacji zadań komendant centrum szkolenia (ośrodka
szkolenia lub dowódca batalionu realizującego szkolenie podstawowe) ma
uprawnienia do:
a) dokonywania korekt w zakresie podziału czasu szkoleniowego na
poszczególne przedmioty,
b) określania przydziału środków bojowych i materiałowych na realizację
danego przedsięwzięcia (tematu), lecz w granicach przydzielonego
limitu.
2.6 . WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO – METODYCZNE W ZAKRESIE
REALIZACJI ZASADNICZYCH TEMATÓW SZKOLENIOWYCH
Proces szkoleniowy powinien zapewnić pełne osiągnięcie zakładanych celów
szkolenia. Dlatego też wszystkie zajęcia programowe należy traktować nie tylko
11
jako sposób przekazywania określonej wiedzy oraz kształtowania odpowiednich
nawyków i umiejętności, lecz przede wszystkim jako przemyślany, celowy
i metodycznie usystematyzowany ciąg działań szkoleniowych umożliwiających
kierowanie procesem poznawczym żołnierzy.
Zasadniczą rolę w procesie szkolenia odgrywają dowódcy plutonów i drużyn
(instruktorzy). Ich wysokie kompetencje merytoryczne i aktywność w realizacji
zadań szkoleniowych są jednym z podstawowych warunków osiągnięcia celów
szkolenia.
Osobowość oraz przyjmowane przez dowódców (instruktorów) postawy
znajdują swoje odbicie w cechach osobowo - zawodowych szkolonych żołnierzy.
Cele szkolenia należy osiągać poprzez:
 wzorową, stojącą na wysokim poziomie organizację życia wewnętrznego
oraz procesu szkolenia i wychowania,
 tworzenie wśród szkolonych atmosfery zaangażowania i wysokiej
dyscypliny,
 umiejętne, racjonalne i efektywne łączenie nauczania teoretycznego
i praktycznego, umożliwiające szkolonym zdobycie wiedzy oraz
wyrobienie umiejętności niezbędnych do wykonywania swoich
obowiązków,
 nadawanie zasadniczego znaczenia zajęciom praktycznym, podczas
których kształtować prawidłowe nawyki i umiejętności,
 odpowiedni dobór metod szkolenia oraz treści realizacji przedsięwzięć
szkoleniowych.
Dowódcy (instruktorzy) powinni kierować się następującymi zasadami:
 treści zawarte w programie traktować jako obowiązkowe,
 w gestii dowódcy pozostaje możliwość uszczegóławiania realizowanych
zagadnień, zależnie od oceny znajomości zagadnienia przez żołnierza,
 kolejność tematów i ich wzajemna korelacja z tematami z innych
przedmiotów nie może podlegać zasadniczym zmianom,
 dopuszcza się dokonywanie niewielkich korekt, po wcześniejszym
uzgodnieniu z Sekcją Planowania i Programowania (właściwą komórką
planistyczną jednostki wojskowej),
 głównym kryterium trafności doboru metod szkolenia jest skuteczność
osiągania celów szkoleniowych,
 na pierwszych zajęciach z przedmiotu zapoznać żołnierzy z zakresem
materiału obejmującym dany przedmiot, wymogami dotyczącymi jego
zaliczenia oraz warunkami dostępu do materiałów szkoleniowych
i sprzętu w czasie samokształcenia;
 w ramach zajęć aktywizować słuchaczy poprzez stosowanie pytań
kontrolnych i ocen śródlekcyjnych,
 w procesie szkolenia
eksponować podstawowe zadania zawarte
w rozkazach, zarządzeniach i wytycznych kierownictwa MON
dotyczących szkolenia wojsk, instrukcji i podręczników wojskowych oraz
innych merytorycznych publikacji,
 na zajęciach używać zwięzłych sformułowań w pełni zrozumiałych przez
żołnierzy, nie obciążać ich pamięci zbędnymi informacjami i liczbami.
Przekazywać wiadomości niezbędne do zrozumienia celu i sposobu
wykonania czynności,
12



tematy praktyczne realizować formą musztry bojowej,
pozorowanie przeciwnika stosować w zależności od potrzeb, w trakcie
kolejnych zagadnień (wykorzystując w szerokim zakresie urządzenia
imitujące, środki pozoracji pola walki, sprzęt optyczny i do prowadzenia
obserwacji w warunkach ograniczonej widoczności),
zajęcia praktyczne kończyć sprawdzaniem opanowania przez
szkolonych umiejętności obsługi SpW.
2.6.1. REGULAMINY
1. Zajęcia prowadzić w ośrodkach szkolenia regulaminów jak
i w miejscach codziennego życia wojskowego. Nauczanie treści
postanowień regulaminów wzbogacać poprzez wykorzystanie pomocy
szkoleniowych.
2. „Regulamin Ogólny Sił Zbrojnych RP” jest aktem prawnym, którego
przestrzeganie jest obowiązkiem każdego żołnierza.
3. Zapoznanie z poszczególnymi pomieszczeniami infrastruktury jednostki
wojskowej, prowadzenie odprawy wart i służb przeprowadzić w formie
zajęć teoretycznych połączonych z pokazem.
4. Stosować podstawowy model instruowania. Stosować wzorowy pokaz,
pokaz z omówieniem, nauczanie na tempa, wielokrotne powtarzanie
czynności. Początkowo nauczać w tempie wolnym i stopniowo zwiększać
je w miarę opanowywania czynności.
5. W czasie zajęć z musztry nauczanie poszczególnych zagadnień
poprzedzać odpowiednio dobranymi ćwiczeniami fizycznymi.
6. Praktyczne przestrzeganie regulaminów egzekwować i doskonalić
w szkoleniu i życiu codziennym, zwłaszcza w okresie przygotowania
żołnierzy do pełnienia służby.
7. Zapewnić żołnierzom odpowiednią ilość egzemplarzy regulaminów
i umożliwić szkolonym dostęp do nich w celu samodzielnego pogłębiania
znajomości ich postanowień.
8. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną
po przeprowadzeniu
przeglądu musztry kompanii.
2.6.2 . PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
1. Analizę dyscypliny wojskowej prowadzić na szczeblu kompanii raz
w miesiącu w wymiarze jednej godziny.
2. Zajęcia dotyczące problematyki psychologicznej powinni, w miarę
możliwości, prowadzić psychologowie – konsultanci dowódców do spraw
profilaktyki psychologicznej.
3. Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Profilaktyka i dyscyplina
wojskowa” ustala się na podstawie sprawdzianu przeprowadzonego
w formie testu ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny
wojskowej.
2.6.3. TAKTYKA
1. Taktyka jest zasadniczym przedmiotem szkolenia bojowego,
integrującym pozostałe treści tematyczne programu kształcenia. Stanowi
podstawę przygotowania szkolonych do kompleksowego wykorzystania
wiedzy
i umiejętności podczas wykonywania zadań bojowych.
2. Podczas zajęć stosować zasadę realizmu, stwarzać realne
i nieszablonowe sytuacje odzwierciedlające zmiany współczesnego pola
13
walki, wyrabiające wyobraźnię taktyczną, kształtujące odwagę
i determinację w działaniu.
3. Stosować podstawowy model szkolenia, a po opanowaniu
podstawowych umiejętności, problemowy model szkolenia.
4. Zajęcia prowadzą dowódcy pododdziałów.
5. Pozorowanie przeciwnika stosować dyspozycyjnie, w zależności od
potrzeb, w trakcie kolejnych zagadnień (wykorzystując w szerokim
zakresie urządzenia imitujące, środki pozoracji pola walki, trenażery,
sprzęt optyczny do prowadzenia obserwacji w warunkach ograniczonej
widoczności).
6. Każde zajęcia poprzedzić instruktażami kierowników zajęć dla
instruktorów (dowódców drużyn).
7. Szkolenie z taktyki na poziomie podstawowym powinno być prowadzone
jednakowo dla wszystkich specjalności wojskowych. Każdy żołnierz
powinien posiadać indywidualne umiejętności z zakresu techniki i taktyki
działania na współczesnym polu walki.
8. W czasie realizacji tematu nr 1 w miarę możliwości przeprowadzić pokaz
sprzętu i wyposażenia taktycznego.
9. W czasie realizacji tematu nr 2 przekazać podstawy dotyczące
bezpieczeństwa w bojowym posługiwaniu się bronią, środkami pozoracji
pola walki, trenażerami. Zapoznać szkolonych z możliwościami ich
wykorzystania w działaniach taktycznych. Wykonać pokaz działania
środków pozoracji pola walki oraz urządzeń szkolno-treningowych (UST).
10. Podczas realizacji tematu nr 4 szczególną uwagę zwrócić na pierwsze
zagadnienie, w którym szczegółowo omówić zasady bezpieczeństwa
przy posługiwaniu się środkami pozoracji pola walki oraz zaprezentować
jak bezpiecznie się nimi posługiwać.
11. Realizację tematów od nr 5 poprzedzić zrealizowaniem tematu nr 1 ze
szkolenia strzeleckiego, tematów nr 1, 2 ze szkolenia inżynieryjno–
saperskiego oraz tematów nr 2/1 i 2/2 ze szkolenia OPBMR.
12. W nauczaniu stosować normy szkoleniowe zawarte w „Wykazie
zasadniczych
dokumentów
normujących
proces
szkolenia”
wyszczególnionych w rozdziale 5.
13. Proces dydaktyczny wspomagać filmami szkoleniowymi.
14. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest brak nieusprawiedliwionych
nieobecności oraz ocen niedostatecznych.
15. W trakcie zajęć z taktyki należy doskonalić nabyte umiejętności
z innych przedmiotów np.: OPBMR, inż.-sap., rozpoznanie, OPL,
łączność.
16. Przedmiot zakończyć egzaminem.
2.6.4 . SZKOLENIE STRZELECKIE
1. Cele nauczania ze szkolenia strzeleckiego osiągnąć poprzez realizację
ćwiczeń, strzelań i treningów.
2. Ćwiczenia przygotowawcze, strzelania szkolne oraz ćwiczenia
w obserwacji i rzucaniu granatami ręcznymi odbywać zgodnie
z obowiązującym programem strzelań.
3. Ćwiczenia przygotowawcze z wykorzystaniem urządzeń szkolno
– treningowych realizować według decyzji Komendanta Ośrodka
Szkolenia Podstawowego w miarę dysponowania niezbędnym
wyposażeniem i czasem na realizację ćwiczeń.
14
4. Treningi organizować stosując zasadę kształcenia indywidualnego.
5. W czasie zajęć wykorzystywać oryginalne wzory dokumentacji
eksploatacyjnej oraz narzędzia i oprzyrządowanie wchodzące w skład
wyposażenia indywidualnego broni.
6. Zwracać uwagę na użytkowanie sprzętu zgodnie z warunkami
eksploatacyjnymi i wyjaśniać szkolonym konieczność dbałości o sprzęt,
utrzymywania go w odpowiedniej sprawności i gotowości do użycia.
7. W nauczaniu korzystać z technicznych środków dydaktycznych.
8. We wszystkich zajęciach z zakresu nauki i doskonalenia umiejętności
składania się do strzału i celowania, stosować urządzenia szkolnotreningowe.
9. W trakcie szkolenia duży nacisk położyć na znajomość przepisów
bezpieczeństwa podczas obchodzenia się z
bronią, amunicją
i granatami ręcznymi.
10. Amunicję na ćwiczenia przygotowawcze z broni strzeleckiej naliczać
odpowiednio do ilości planowanych do przeprowadzenia ćwiczeń.
11. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną, ponadto w ramach egzaminu
sprawdzić:
a) strzelanie szkolne nr 2 - strzelanie w postawie leżącej z karabinka
w dzień i wykonanie normy szkoleniowej nr 3,
b) ćwiczenie w rzucaniu granatem ręcznym na odległość w różnych
postawach.
2.6.5. ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW
1. Proces szkolenia ukierunkować na opanowanie umiejętności w zakresie
organizacji i prowadzenia obserwacji.
2. Zajęcia planować w ścisłej korelacji międzyprzedmiotowej.
3. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną, ponadto w ramach egzaminu
sprawdzić praktyczne umiejętności w zakresie prowadzenia działań
rozpoznawczych.
2.6.6. SZKOLENIE INŻYNIERYJNO – SAPERSKIE
1. Temat nr 2 przeprowadzić praktycznie na przykoszarowych obiektach
szkoleniowych z wykorzystaniem przygotowanych punktów nauczania –
praktyczne maskowanie za pomocą etatowych i podręcznych środków
maskowania ludzi i sprzętu.
2. Temat nr 4 przeprowadzić praktycznie na przykoszarowych obiektach
szkoleniowych. W szkoleniu stosować ćwiczebne miny i zapalniki,
zwracając
szczególną
uwagę
na
przestrzeganie
przepisów
bezpieczeństwa. Zasadniczą część tematu przeznaczyć na ustawianie
i unieszkodliwianie min. Zwracać uwagę na dokładne wykonywanie
czynności przez szkolonych oraz właściwe maskowanie miejsca
ustawienia min.
3. Temat nr 5 przeprowadzić: 1 godzinę w sali wykładowej, 3 godziny
w ośrodku szkolenia minerskiego. W części teoretycznej zapoznać
z materiałami wybuchowymi, środkami zapalającymi i standardowymi
ładunkami wybuchowymi oraz przepisami bezpieczeństwa. W części
praktycznej nauczyć wykonywania zapalnika lontowego i wysadzania
pojedynczego ładunku materiału wybuchowego.
4. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną, ponadto w ramach egzaminu
sprawdzić wykonanie normy szkoleniowej nr 5.
15
2.6.7 . OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA
1. Proces szkolenia ukierunkować na opanowanie umiejętności w zakresie
techniki działania żołnierza w sytuacji zagrożenia lub użycia broni
masowego rażenia i skażeń.
2. Zajęcia praktyczne w terenie prowadzić w sposób zbliżony do działania
w warunkach bojowych, zwracając szczególną uwagę na poprawne
użytkowanie sprzętu i środków OPBMR.
3. Zajęcia prowadzą kierownicy (dowódcy) grup szkoleniowych oraz
instruktorzy na punktach nauczania.
4. Przed realizacją tematu
3 w ramach samokształcenia wyświetlić
i omówić film szkoleniowy „Indywidualne środki ochrony przed
skażeniami”.
5. W zajęciach praktycznych zwrócić szczególną uwagę na zasady
bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu środków do pozorowania
skażeń oraz pozoracji pola walki, szczególnie przy realizacji tematu
pt: „Sprawdzenie szczelności i dopasowania filtracyjnych masek
przeciwgazowych w atmosferze skażonej”.
6. Zwracać uwagę na użytkowanie sprzętu zgodnie z warunkami
eksploatacyjnymi i wyjaśniać szkolonym konieczność dbałości o niego
oraz utrzymywania go w odpowiedniej sprawności i gotowości do użycia.
7. Doskonalenie praktycznych umiejętności z obrony przed bronią
masowego rażenia realizować w ramach treningów z obrony przed bronią
masowego rażenia określonych w „Instrukcji o szkoleniu z obrony przed
bronią masowego rażenia w Siłach Zbrojnych RP”.
8. Zajęcia realizować na placach ćwiczeń (ośrodkach szkolenia z obrony
przed bronią masowego rażenia) z wykorzystaniem sprzętu, środków
i materiałów obrony przed bronią masowego rażenia oraz urządzeń
treningowych.
9. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną, ponadto w ramach egzaminu
sprawdzić wykonanie norm szkoleniowych nr 1 i 2.
2.6.8. POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA
1. Zajęcia teoretyczne prowadzić w oparciu o MSD, wykorzystując ukrycie
(schron OPL), dokumentację pododdziału, inne materiały dydaktyczne.
2. Prowadząc zajęcia teoretyczne i praktyczne preferować postanowienia
obowiązujących instrukcji i regulaminów, stosując praktykę uzasadniania
postanowień regulaminowych, które powinny być pogłębiane w ramach
samokształcenia.
3. Zajęcia praktyczne prowadzić w pododdziale, na placach ćwiczeń lub
torze taktycznym.
4. W trakcie realizacji zajęć praktycznych stwarzać warunki zbliżone do
realnego pola walki, wykorzystując zgodnie z przydzielonym limitem
amunicję i środki pozoracji pola walki.
5. Zajęcie 3 zaleca się łączyć z zajęciami z zabezpieczenia inżynieryjnego
i obrony przed bronią masowego rażenia.
6. Zajęcia z przedmiotu doskonalić podczas treningów w ramach zajęć
z taktyki oraz (zajęć) popołudniowych treningów systemowych.
7. Przedmiot zakończyć zaliczeniem bez wystawiania oceny końcowej.
16
2.6.9. ŁĄCZNOŚĆ
1. Treści poszczególnych tematów dostosować do sprzętu łączności
występującego bądź wprowadzanego na wyposażenie wojska.
2. Zajęcia ze środkami łączności zabezpieczyć w taki sposób aby jeden
egzemplarz sprzętu przypadał na 2-4 żołnierzy.
3. W temacie 3 i 4 w ramach pracy na radiostacjach rodziny PR-4G
zrealizować wszystkie możliwe usługi realizowane przez te radiostacje
(połączenie na okólnik i selektywne, sprawdzenie tożsamości
korespondenta, przesyłanie sygnałów alarmowych, priorytetowość,
wywołanie kanałowe i ogólnokanałowe). Żołnierz powinien umieć
zaprogramować częstotliwość HLC (z wpisaniem do pamięci i bez
wpisywania do pamięci).
4. Zaliczenie praktyczne przeprowadzić w ramach zajęć – tematu nr 4.
5. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną, ponadto w ramach egzaminu
sprawdzić wykonanie normy zgodnie z „Zestawieniem norm
szkoleniowych dla specjalistów korpusu osobowego łaczności
i informatyki”.
2.6.10 . WYCHOWANIE FIZYCZNE
1. Atletyka terenowa i tory przeszkód: zajęcia realizować w oparciu o teren,
stadion oraz ośrodek sprawności fizycznej (OSF) i inne tory przeszkód
(Biegowy Test Siłowy, Biegowy Test Zwinnościowy). W części wstępnej
prowadzić ćwiczenia o charakterze ogólnym i specjalnym w oparciu
o proste przeszkody OSF. Uwagę zwrócić na warunki bezpieczeństwa,
szczególnie na przegląd miejsca ćwiczeń przed zajęciami. Ściśle
przestrzegać zasad stopniowania wysiłku i trudności. Stosować elementy
współzawodnictwa.
2. Gimnastyka i ćwiczenia siłowe: zajęcia realizować w oparciu o halę
sportową, a w sprzyjających warunkach atmosferycznych również
w ośrodku gimnastycznym. Szczególną uwagę zwrócić na warunki
bezpieczeństwa, eksponując umiejętności asekuracji i samoasekuracji.
3. Walka w bliskim kontakcie: zajęcia realizować na sali walki wręcz oraz
w terenie na innych podłożach gwarantujących bezpieczne wykonywanie
ćwiczeń. W części wstępnej zajęć stosować ćwiczenia ogólnorozwojowe,
mające na celu przede wszystkim zwiększenie ruchowości w stawach
oraz poprawę koordynacji ruchowej. Część specjalną rozgrzewki
przeznaczyć na ćwiczenia, nawiązujące swoim charakterem do treści
części głównej zajęć. Nauczanie nowych elementów poprzedzać
przypomnieniem ćwiczeń (technik) wcześniej opanowanych. W każdych
zajęciach eksponować warunki bezpieczeństwa ćwiczących szczególnie
poprzez stosowanie prawidłowej organizacji zajęć oraz egzekwowanie
dyscypliny wykonawczej, zwłaszcza podczas zajęć ze sprzętem. Ściśle
kontrolować działania obezwładniające (duszenia, dźwignie, trzymania).
4. Sprawdziany prowadzić na podstawie aktualnych testów dla żołnierzy
zawodowych. Szczególną uwagę zwrócić na zachowanie warunków
bezpieczeństwa podczas egzaminu. Dokładnie omówić zasady
prowadzenia egzaminu i zasady oceny indywidualnej.
2.6.11 . SZKOLENIE MEDYCZNE
1. Zajęcia realizuje instruktor przy współudziale
personelu medycznego oraz inspektora BHP.
17
wykwalifikowanego
2. Przedmiotowe cele szkolenia osiągać poprzez zapewnienie wysokiego
poziomu poglądowości zajęć, w tym wykorzystywanie ośrodków
szkolenia, ambulatoriów i izb chorych centrów szkolenia.
3. Zapewnić wysoki poziom organizacyjny i merytoryczny zajęć poprzez
stosowanie właściwej struktury przekazu, przy wykorzystaniu środków
audiowizualnych (prezentacje multimedialne, filmy dydaktyczne,
fantomy).
4. Proces szkolenia, obok realizacji zasadniczych celów, ukierunkować na
rozwijanie umiejętności sprawnego myślenia, praktycznego działania
oraz samodzielnego wykonywania zadań wynikających z sytuacji (w tym
sytuacji taktycznej i z uwzględnieniem warunków ograniczonej
widoczności).
5. Dopuszczalne jest prowadzenie zajęć formą zajęć teoretycznych
z elementami zajęć praktycznych, z wykorzystaniem dostępnych
środków i materiałów dydaktycznych.
6. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną, ponadto w ramach egzaminu
sprawdzić stopień nabycia umiejętności w zakresie udzielania pomocy
przedmedycznej.
2.6.12 . BUDOWA I EKSPLOATACJA SPRZĘTU WOJSKOWEGO
1. Wdrażać żołnierzy do samodzielnej pracy z wykorzystaniem instrukcji
i literatury fachowej poprzez stawianie zadań do opracowania na nauce
własnej.
2. Zakładane cele osiągnąć poprzez uzupełnienie zajęć środkami
dydaktycznymi (plansze, przekroje, foliogramy, filmy dydaktyczne).
3. Przedmiot zakończyć zaliczeniem bez wystawiania oceny końcowej.
2.6.13 . ZABEZPIECZENIE LOGISTYCZNE
1. Na zajęciach uwzględniać wpływ właściwego użytkowania i obsługiwania
sprzętu technicznego na ogólne koszty eksploatacji sprzętu i utrzymanie
stałej sprawności technicznej i gotowości bojowej.
2. Uczyć na przykładach właściwej organizacji procesu obsługiwania
sprzętu, przestrzegania kultury technicznej oraz wpajać poczucie
odpowiedzialności za ciągłą sprawność techniczną i gotowość bojową
sprzętu.
3. Przedmiot zakończyć zaliczeniem bez wystawiania oceny końcowej.
2.6.14 . PROFILAKTYKA POŻAROWA
1. Pokaz z omówieniem realizować z wykorzystaniem środków
dydaktycznych oraz jednostki bojowej straży pożarnej (wojskowej lub
państwowej).
2. Przedmiot zakończyć zaliczeniem bez wystawiania oceny końcowej.
2.6.15 . SZKOLENIE PRAWNE
1. Prowadzący zajęcia zobowiązany jest wskazać przepisy ujęte w aktach
prawnych, a także literaturę związaną z tematem.
2. Kształtować umiejętność posługiwania się nabytą wiedzą na
zajmowanym stanowisku służbowym.
3. Zwrócić szczególną uwagę na zrozumienie przez żołnierzy zasad
odpowiedzialności majątkowej zawartej w „Ustawie z dnia 25 maja 2001
r. o odpowiedzialności materialnej żołnierzy”.
4. Przedmiot zakończyć zaliczeniem bez wystawiania oceny końcowej.
18
2.6.16 . SZKOLENIE BHP
1. Szkolenie organizować i prowadzić w pierwszym dniu po wcieleniu.
2. Szkolenie prowadzi pracownik służby bezpieczeństwa i higieny pracy
centrum szkolenia i ośrodka szkolenia (jednostki wojskowej). Szkolenie
może wspierać lekarz jednostki.
3. Fakt odbycia szkolenia żołnierz dodatkowo potwierdza własnoręcznym
podpisem w „Karcie szkolenia wstępnego w dziedzinie BHP”.
4. Przedmiot zakończyć zaliczeniem bez wystawiania oceny końcowej.
3. PRZEDMIOTOWA TEMATYKA SZKOLENIA
3.1. ETAP I – SZKOLENIE ZAPOZNAWCZE
3.1.1. PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO
3.1.1.1. REGULAMINY
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 podstawowe uwarunkowania służby wojskowej, organizację życia
żołnierskiego w jednostce wojskowej, porządek dnia,
 zasady przedstawiania się i meldowania do przełożonego;
b) umieć:
 zdefiniować podstawowe pojęcia z „Regulaminu ogólnego SZ RP”
i „Regulaminu musztry SZ RP”,
 przyjmować postawę zasadniczą i swobodną;
2) ROZLICZENIE GODZIN:
66
34
Formy
kontroli i oceny
100
Samokształcenie
1
Zaliczenie
2
Instruktaż
3
Trening
Zajęcia
praktyczne
%
Zajęcia
teoretyczne
Ogółem:
godzin
Razem
Formy (metody) realizacji programu
Zo
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA:
Numer
tematu
1
zajęć
2
Liczba godzin
razem z tego na zajęcia
Tytuły tematów
(zajęć)
teoretyczne praktyczne
5
6
3
4
1
ZAPOZNANIE Z KADRĄ PODODDZIAŁU,
JEDNOSTKI WOJSKOWEJ I Z
PODSTAWOWYMI ZASADAMI
ŻOŁNIERSKIEGO ZACHOWANIA SIĘ.
1
2
ZASADY ZALEŻNOŚCI ŻOŁNIERZY.
1
1
1
1
3
2
3
CODZIENNY TOK SŁUŻBY
(ZAPOZNANIE Z PORZĄDKIEM DNIA
JEDNOSTKI WOJSKOWEJ).
RAZEM
19
1
1
Uwagi
7
Temat 1. ZAPOZNANIE Z KADRĄ PODODDZIAŁU, JEDNOSTKI WOJSKOWEJ
I Z PODSTAWOWYMI ZASADAMI ŻOŁNIERSKIEGO ZACHOWANIA SIĘ.
Zajęcia praktyczne - 1 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) określić kto jest przełożonym,
b) zachować się na terenie pododdziału oraz między żołnierzami,
c) podać strukturę pododdziału.
ZAGADNIENIA:
a) przedstawienie przełożonych,
b) struktura pododdziału,
c) przedstawienie przełożonych oraz osób funkcyjnych, służby dyżurnej
pododdziału,
d) zasady zachowania się na terenie jednostki wojskowej oraz między
żołnierzami.
Temat 2. ZASADY ZALEŻNOŚCI ŻOŁNIERZY.
Zajęcia teoretyczne - 1 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) zdefiniować pojęcia: przełożony, podwładny, starszy i młodszy,
b) rozpoznać stopnie wojskowe.
ZAGADNIENIA:
a) przełożony i podwładny, starszy i młodszy,
b) wydawanie i wykonywanie rozkazów,
c) stopnie wojskowe.
Temat 3. CODZIENNY TOK SŁUŻBY (ZAPOZNANIE Z PORZĄDKIEM DNIA
JEDNOSTKI WOJSKOWEJ).
Zajęcia teoretyczne - 1 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) omówić porządek dnia jednostki,
b) funkcjonować w ramach porządku dnia jednostki.
ZAGADNIENIA:
a) zasady ustalania toku służby i życia w jednostce wojskowej,
b) organizacja życia wojskowego na podstawie porządku dnia jednostki
wojskowej.
20
3.1.1.2. PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
a) zapoznać żołnierzy z problemami adaptacyjnymi zachodzącymi
w służbie wojskowej,
b) zapobiegać wszelkim patologiom społecznym w środowisku żołnierskim;
2) ROZLICZENIE GODZIN
%
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
100
Zaliczenie
100
Instruktaż
1
Trening
1
Zajęcia
praktyczne
Zajęcia
teoretyczne
Ogółem:
godzin
Razem
Metody (formy) realizacji programu
Zo
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
tematu
1
3
Liczba godzin
razem z tego na zajęcia
Tytuły tematów
(zajęć)
Numer
zajęć
2
3
4
PROBLEMY W ADAPTACJI DO
WARUNKÓW SŁUŻBY WOJSKOWEJ.
MOŻLIWOŚCI UZYSKANIA POMOCY
W ICH ROZWIĄZYWANIU.
RAZEM
teoretyczne praktyczne
5
6
1
1
1
1
Uwagi
7
Temat 3. PROBLEMY W ADAPTACJI DO WARUNKÓW SŁUŻBY WOJSKOWEJ.
MOŻLIWOŚCI UZYSKANIA POMOCY W ICH ROZWIĄZYWANIU.
Zajęcia teoretyczne - 1 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz powinien:
a) znać:
 potencjalne problemy w adaptacji do warunków służby wojskowej,
 miejsca gdzie można uzyskać pomoc i możliwości korzystania z tej
pomocy,
 sposoby i metody stosowane w celu ułatwienia adaptacji do nowych
sytuacji;
b) umieć:
 rozpoznawać symptomy nieprawidłowo przebiegającego procesu
adaptacji,
 zapobiegać oraz stosować różnorodne formy i sposoby redukcji
pojawiających się problemów adaptacyjnych.
ZAGADNIENIA:
a) relacje interpersonalne w pododdziale,
21
b) adaptacja jako proces,
c) istota problemów adaptacyjnych,
d) niepowodzenia adaptacyjne żołnierzy,
e) działania sprzyjające dobrej adaptacji,
f) sposoby przezwyciężania problemów adaptacyjnych,
g) informacja, gdzie można uzyskać pomoc.
3.1.2. SZKOLENIE MEDYCZNE
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 lokalizację obiektów służby zdrowia,
 formy działalności profilaktycznej;
b) umieć:
 korzystać ze świadczeń zdrowotnych udzielanych w jednostce
wojskowej;
2) ROZLICZENIE GODZIN
%
Formy
kontroli
i oceny
Samokształcenie
100
Zaliczenie
100
Instruktaż
1
Trening
1
Zajęcia
praktyczne
Zajęcia
teoretyczne
Ogółem
godzin
Razem
Metody (formy) realizacji programu
Zo
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
Numer
tematu
1
1
zajęć
2
Liczba godzin
z tego na zajęcia
razem
Tytuły tematów
(zajęć)
3
ORGANIZACJA ZABEZPIECZENIA
MEDYCZNEGO JEDNOSTKI
WOJSKOWEJ.
RAZEM
4
teoretyczne
5
1
1
1
1
programowe
6
Uwagi
7
Temat 1. ORGANIZACJA ZABEZPIECZENIA MEDYCZNEGO JEDNOSTKI
WOJSKOWEJ.
Zajęcia teoretyczne - 1 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematycznych żołnierz potrafi:
a) wezwać pomoc specjalistyczną z ambulatorium do miejsca zdarzenia,
22
b) wymienić zakres świadczeń zdrowotnych udzielanych w jednostce
wojskowej,
c) omówić zasady organizacji zabezpieczenia medycznego.
ZAGADNIENIA:
a) zasady funkcjonowania społecznej służby zdrowia oraz ubezpieczeń
zdrowotnych,
b) struktura organizacyjna służby zdrowia w jednostce wojskowej,
c) organizacja udzielania świadczeń zdrowotnych w jednostce wojskowej.
3.1.3.
SZKOLENIE LOGISTYCZNE
3.1.3.1. EKSPLOATACJA UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 zasady bezpieczeństwa podczas obchodzenia się z uzbrojeniem
i sprzętem wojskowym,
 przeznaczenie uzbrojenia i sprzętu wojskowego znajdującego się na
wyposażeniu indywidualnym żołnierza;
b) umieć:
 stosować podstawowe zasady bezpieczeństwa podczas obchodzenia
się z uzbrojeniem i sprzętem wojskowym,
 wymienić podstawowe uzbrojenie i sprzęt wojskowy znajdujący się na
wyposażeniu indywidualnym żołnierza;
2) ROZLICZENIE GODZIN
Ogółem:
godzin
%
2
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
Zaliczenie
Instruktaż
Trening
Zajęcia
praktyczne
Zajęcia
teoretyczne
Razem
Metody (formy) realizacji programu
2
100
100
Z
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
Numer
tematu
1
1
zajęć
2
Liczba godzin
razem z tego na zajęcia
Tytuły tematów
(zajęć)
3
4
EKSPLOATACJA UZBROJENIA I
SPRZĘTU WOJSKOWEGO BĘDĄCEGO
NA WYPOSAŻENIU INDYWIDUALNYM
ŻOŁNIERZA
RAZEM
23
teoretyczne praktyczne
5
6
2
2
2
2
Uwagi
7
Temat 1. BUDOWA I EKSPLOATACJA UZBROJENIA I SPRZĘTU
WOJSKOWEGO BĘDĄCEGO NA WYPOSAŻENIU INDYWIDUALNYM
ŻOŁNIERZA.
Zajęcia praktyczne - 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) warunki bezpieczeństwa przy uzbrojeniu i sprzęcie wojskowym,
b) charakterystyka sprzętu i uzbrojenia występującego na wyposażeniu
indywidualnym żołnierza,
c) podstawowe zasady eksploatacji sprzętu i uzbrojenia będącego na
wyposażeniu indywidualnym żołnierza.
3.1.4. SZKOLENIE OGÓLNE
3.1.4.1. SZKOLENIE PRAWNE
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 najważniejsze uregulowania prawne przebiegu służby kandydackiej
i zawodowej,
 podstawowe przepisy określające uprawnienia i obowiązki żołnierzy
zawodowych;
b) umieć:
 stosować postanowienia prawne zawarte w zasadniczych dokumentach
normatywnych do pełnienia służby wojskowej;
2) ROZLICZENIE GODZIN
%
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
100
Zaliczenie
100
Instruktaż
1
Trening
1
Zajęcia
praktyczne
Zajęcia
teoretyczne
Ogółem:
godzin
Razem
Metody (formy) realizacji programu
Z
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
Numer
tematu
1
3
zajęć
2
Liczba godzin
razem z tego na zajęcia
Tytuły tematów
(zajęć)
3
4
PEŁNIENIE SŁUŻBY WOJSKOWEJ W
RAZIE OGŁOSZENIA MOBILIZACJI I W
CZASIE WOJNY.
RAZEM
24
teoretyczne praktyczne
5
6
1
1
1
1
Uwagi
7
Temat 3. PEŁNIENIE SŁUŻBY WOJSKOWEJ W TRAKCIE OGŁOSZENIA
MOBILIZACJI I W CZASIE WOJNY.
Zajęcia teoretyczne - 1 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi omówić zasady
powoływania do służby wojskowej i wyznaczania na stanowiska służbowe
w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.
ZAGADNIENIA:
a) powoływanie do służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji
i w czasie wojny,
b) mianowanie i wyznaczanie na stanowiska służbowe żołnierzy
zawodowych i żołnierzy pełniących służbę kandydacką.
3.1.4.2. SZKOLENIE BHP
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 podstawowe przepisy i zasady z zakresu bezpieczeństwa i higieny
służby wynikające z „Kodeksu pracy” oraz przepisów wykonawczych
dotyczących żołnierzy;
b) umieć:
 poruszać się bezpiecznie po terenie jednostki wojskowej;
 identyfikować zagrożenia wypadkowe, zagrożenia dla zdrowia i umieć
im przeciwdziałać oraz znać procedurę postępowania w sytuacji
zaistnienia wypadku;
2) ROZLICZENIE GODZIN
%
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
100
Zaliczenie
100
Instruktaż
1
Trening
1
Zajęcia
praktyczne
Zajęcia
teoretyczne
Ogółem:
godzin
Razem
Metody (formy) realizacji programu
Z
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
25
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
Tytuły tematów
(zajęć)
Numer
tematu
zajęć
1
2
2
razem
3
ZAGROŻENIA WYPADKOWE
I ZAGROŻENIA DLA ZDROWIA
WYSTĘPUJĄCE W JEDNOSTCE
WOJSKOWEJ. PODSTAWOWE ŚRODKI
ZAPOBIEGAWCZE
RAZEM
Liczba godzin
z tego na zajęcia
teoretyczne
praktyczne
4
5
6
1
1
1
1
Uwagi
7
Temat 2. ZAGROŻENIA WYPADKOWE I ZAGROŻENIA DLA ZDROWIA
WYSTĘPUJĄCE W JEDNOSTCE WOJSKOWEJ. PODSTAWOWE
ŚRODKI ZAPOBIEGAWCZE.
Zajęcia teoretyczne - 1 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) identyfikować zagrożenia wypadkowe i zagrożenia dla zdrowia mogące
powodować choroby w związku ze służbą wojskową i skutecznie im
przeciwdziałać,
b) bezpiecznie przenosić ręcznie ciężary,
c) omówić zakres profilaktycznej opieki lekarskiej i zasady jej sprawowania
wobec żołnierza.
ZAGADNIENIA:
a) zagrożenia wypadkowe i zagrożenia dla zdrowia występujące
w jednostce wojskowej,
b) zasady ręcznego przenoszenia ciężarów,
c) podstawowe środki przeciwdziałające wypadkom i chorobom,
d) profilaktyczna opieka lekarska – zasady jej sprawowania w odniesieniu
do żołnierza.
3.2. ETAP II – SZKOLENIE INDYWIDUALNE
3.2.1.
PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO
3.2.1.1. REGULAMINY
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 podstawowe uwarunkowania służby wojskowej, organizację życia
żołnierskiego w jednostce wojskowej,
 sposób załatwiania spraw służbowych i osobistych (droga służbowa);
 zasady stosowania kroku zwykłego i defiladowego,
 zasady zachowania się w różnych sytuacjach;
b) umieć:
 definiować wybrane pojęcia z „Regulaminu ogólnego SZ RP”
i „Regulaminu musztry SZ RP”,
26




stosować postanowienia regulaminów w życiu codziennym,
korzystać z dokumentów normatywnych i regulaminów SZ RP,
oddawać honory w różnych sytuacjach,
pełnić służbę wewnętrzną;
2) ROZLICZENIE GODZIN
14
86
Formy
kontroli i oceny
100
Samokształcenie
12
Zaliczenie
2
Instruktaż
14
Trening
Zajęcia
praktyczne
%
Zajęcia
teoretyczne
Ogółem:
godzin
Razem
Metody (formy) realizacji programu
Zo
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
tematu
1
Liczba godzin
razem z tego na zajęcia
Tytuły tematów
(zajęć)
Numer
zajęć
2
3
4
SŁUŻBA WEWNĘTRZNA JEDNOSTKI
WOJSKOWEJ
CHWYTY BRONIĄ. ODDAWANIE
HONORÓW PRZEZ ŻOŁNIERZY
I PODODDZIAŁY
8
9
1
1
4
4
1
Chwyty bronią
2
2
Oddawanie honorów przez żołnierzy
i pododdziały z bronią
2
10
POSTĘPOWANIE SŁUŻBOWE
1
11
MUSZTRA ZESPOŁOWA
Musztra drużyny
Musztra plutonu
PRZEGLĄD MUSZTRY
RAZEM
4
1
2
12
teoretyczne praktyczne
5
6
4
14
1
2
Temat 8. SŁUŻBA WEWNĘTRZNA JEDNOSTKI WOJSKOWEJ.
Zajęcia teoretyczne - 1 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) objaśnić tok służby w pododdziale i jednostce wojskowej,
b) wymienić służby dyżurne oraz ich przeznaczenie,
c) omówić sposób pełnienia służby dyżurnego kompanii.
ZAGADNIENIA:
a) zadania i zasady organizacji służby wewnętrznej,
b) pełnienie służby wewnętrznej,
c) skład i zadania poszczególnych służb dyżurnych,
27
4
2
2
4
12
Uwagi
7
d) odprawa służb,
e) służba podoficera i dyżurnego kompanii (batalionu).
Temat 9. CHWYTY BRONIĄ. ODDAWANIE HONORÓW PRZEZ ŻOŁNIERZY
I PODODDZIAŁY.
Zajęcia praktyczne - 4 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) wykonywać chwyty bronią (karabinkiem), zdejmować i nakładać bagnet,
b) wykonywać czynności do salwy honorowej,
c) oddawać honory w nakryciu i bez nakrycia głowy, w miejscu i w marszu.
Zajęcia 1. Chwyty bronią.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) postawa zasadnicza i swobodna z karabinkiem w różnych położeniach,
b) chwyty karabinkiem z położenia: „na pas – przez pierś”, „przez pierś
– na pas”, „na pas – przez plecy”, „przez plecy – na pas”,
c) wykonanie komendy: „połóż – broń’ i „za - broń”,
d) nakładanie i zdejmowanie bagnetu.
Zajęcia 2. Oddawanie honorów przez żołnierzy i pododdziały z bronią.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) oddawanie honorów w miejscu w nakryciu głowy i bez nakrycia głowy
z bronią,
b) oddawanie honorów w marszu w nakryciu głowy i bez nakrycia głowy
z bronią,
c) oddawanie honorów pododdziałem w ugrupowaniu rozwiniętym
i marszowym z bronią.
Temat 10. POSTĘPOWANIE SŁUŻBOWE.
Zajęcia teoretyczne - 1 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) omówić kolejność postępowania służbowego,
b) składać meldunki i służbowo przedstawiać się,
c) właściwie załatwić sprawę służbową i osobistą,
d) objaśnić pojęcia „droga służbowa”, „raport służbowy”.
ZAGADNIENIA:
a) droga służbowa,
b) raport służbowy,
c) terminy postępowania służbowego.
28
Temat 11. MUSZTRA ZESPOŁOWA.
Zajęcia praktyczne - 4 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) zachować się w szyku,
b) wykonać czynności po komendach do wykonania zbiórki, zmiany
ugrupowania i frontu ugrupowania pododdziału,
c) maszerować w ugrupowaniu pododdziału i wykonać czynności żołnierza
w szyku,
d) omówić rodzaje ugrupowania dla drużyny i plutonu,
e) wsiadać i wysiadać z pojazdu zgodnie z regulaminem musztry,
f) wykonać czynności po komendzie za i przed pojazdem zbiórka.
Zajęcia 1. Musztra drużyny.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) wykonywanie zbiórek w miejscu,
b) formowanie kolumny w marszu,
c) czynności żołnierzy w szyku – równanie i krycie, odliczanie,
odstępowanie i łączenie,
d) przesunięcie szyku,
e) zmiana frontu ugrupowania i ugrupowania w miejscu i w marszu,
f) wsiadanie do i wysiadanie z pojazdów.
Zajęcia 2. Musztra plutonu.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) wykonywanie zbiórek w miejscu,
b) formowanie kolumny w marszu,
c) zaginanie i odginanie skrzydeł,
d) zmiana ugrupowania plutonu w miejscu i w marszu.
Temat 12. PRZEGLĄD MUSZTRY.
Zajęcia praktyczne – 4 godz.
CELE SZKOLENIA:
Sprawdzić wyszkolenie indywidualne.
ZAGADNIENIA:
Zgodnie z decyzją Komendantów szkół i ośrodków.
29
3.2.1.2. PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
a) nauczyć żołnierzy zasad poszanowania prawa i przestrzegania
dyscypliny wojskowej,
b) przygotować ogólną sprawność psychofizyczną żołnierza do poziomu
umożliwiającego prawidłowe wykonywanie zadań związanych ze służbą
wojskową,
c) zapoznać żołnierzy z zasadami wyróżniania i procedurami
dyscyplinarnymi określonymi w ustawie z dnia 9 października 2009 r.
o dyscyplinie wojskowej oraz ze skutkami, konsekwencjami prawnymi
i służbowymi wynikającymi z naruszenia prawa i dyscypliny wojskowej,
d) kształtować wśród kandydatów wysokie morale i właściwą postawę
etyczną, moralną oraz karność i zdyscyplinowanie,
e) zapobiegać wszelkim patologiom społecznym w środowisku żołnierskim.
2) ROZLICZENIE GODZIN
%
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
100
Zaliczenie
100
Instruktaż
4
Trening
4
Zajęcia
praktyczne
Zajęcia
teoretyczne
Ogółem:
godzin
Razem
Metody (formy) realizacji programu
T
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
Numer
tematu
1
zajęć
2
Liczba godzin
razem z tego na zajęcia
Tytuły tematów
(zajęć)
3
4
teoretyczne praktyczne
5
6
4
ANALIZA DYSCYPLINY WOJSKOWEJ
W PODODDZIALE.
2
2
7
SPECYFIKA PODODDZIAŁU, JAKO
GRUPY SPOŁECZNEJ - RODZAJE
INTERAKCJI I ZALEŻNOŚCI MIĘDZY
ŻOŁNIERZAMI. ROZWIĄZYWANIE
KONFLIKTÓW INTERPERSONALNYCH.
RAZEM
2
2
4
4
Temat 4. ANALIZA DYSCYPLINY WOJSKOWEJ W PODODDZIALE.
Zajęcia teoretyczne - 2 godz. (1 godz. w miesiącu).
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz powinien:
a) znać:
 zakres analizy dyscypliny w pododdziale;
30
Uwagi
7
1
godz.
w mc.
b) umieć:
 omówić cykliczność
w pododdziale.
dokonywania
okresowych
analiz
dyscypliny
ZAGADNIENIA:
Udział w miesięcznej analizie dyscypliny w pododdziale.
Temat 7. SPECYFIKA PODODDZIAŁU, JAKO GRUPY SPOŁECZNEJ - RODZAJE
INTEREAKCJI I ZALEŻNOŚCI MIĘDZY ŻOŁNIERZAMI.
ROZWIĄZYWANIE KONFLIKTÓW INTERPERSONALNYCH.
Zajęcia teoretyczne - 2 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz powinien:
a) znać:
 podstawy teorii konfliktów,
 sposoby (metody) rozwiązywania konfliktów interpersonalnych;
b) umieć:
 rozpoznawać źródła i adekwatnie reagować na pojawiający się w grupie
konflikt,
 omówić czynniki ułatwiające komunikację między żołnierzami
w pododdziale,
 określać relacje formalne i nieformalne między żołnierzami
w pododdziale.
ZAGADNIENIA:
a) pododdział jako grupa społeczna,
b) relacje interpersonalne w grupie,
c) dynamika procesów zachodzących w grupie,
d) pojęcie konfliktu interpersonalnego,
e) sposoby reagowania na sytuacje problemowe,
f) efektywna komunikacja,
g) modele procesu konfliktu interpersonalnego,
h) metody rozwiązywania i kierowania konfliktami (negocjacje, mediacje,
konfrontacja, arbitraż i rozstrzyganie),
i) dochodzenie do kompromisów,
j) konsekwencje konfliktów interpersonalnych.
3.2.2. SZKOLENIE BOJOWE
3.2.2.1. TAKTYKA
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 organizację, uzbrojenie wybranych pododdziałów Sił Zbrojnych RP (do
szczebla drużyny – równorzędnego pododdziału),
 podstawowe
dane taktyczno-techniczne SpW będącego na
wyposażeniu drużyny – równorzędnego pododdziału,
31
 ogólne zasady prowadzenia działań taktycznych,
 obowiązki żołnierza w walce;
b) umieć:
 wykonywać podstawowe zadania żołnierza w warunkach bojowych,
niezależnie od terenu, pory dnia / nocy, warunków pogodowych i pory
roku,
 działać w zróżnicowanych sytuacjach taktycznych w różnych
środowiskach walki,
 skutecznie wykorzystywać broń, wyposażenie i wyszkolenie
w sytuacjach taktycznych,
 pokonywać teren różnymi sposobami (w zależności od jego pokrycia
i ukształtowania oraz sposobu ogniowego oddziaływania przeciwnika),
 pokonywać zapory inżynieryjne oraz naturalne przeszkody terenowe,
 prowadzić obserwację w sektorze, wykrywać cele i meldować o nich
dowódcy,
 podjąć działanie na sygnał stosownie do zagrożenia,
 zachować się na polu walki w różnych sytuacjach,
 wykonać normę nr 1 z taktyki – pokonanie terenu na polu walki,
 wykonać normę nr 2 z taktyki – dostarczenie amunicji czołgając się;
2) ROZLICZENIE GODZIN
%
kontroli i oceny
48
Zo
100
4
96
E
Trening
Formy
2
Zaliczenie
Zajęcia
praktyczne
godzin
Instruktaż
Wykłady
50
Razem
Ogółem:
Samokształcenie
Metody (formy) realizacji programu
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
Liczba godzin
Tytuły tematów
Numer
Tematu
zajęć
1
2
z tego na zajęcia
(zajęć)
razem
teoretyczne
praktyczne
3
4
5
6
2
2
1
DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA
W SKŁADZIE DRUŻYNY
W DZIAŁANIACH TAKTYCZNYCH
2
PRZYGOTOWANIE ŻOŁNIERZA
DZIAŁANIA NA POLU WALKI
3
4
DO
7
7
TECHNIKI POKONYWANIA TERENU
RÓŻNYMI SPOSOBAMI W DZIEŃ
5
5
DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA PODCZAS
7
7
32
Uwagi
7
Liczba godzin
Tytuły tematów
Numer
Tematu
zajęć
1
2
(zajęć)
razem
3
4
z tego na zajęcia
teoretyczne
praktyczne
5
6
Uwagi
7
MARSZU W DZIEŃ I W NOCY
1
Działanie
w dzień
żołnierza
podczas
marszu
2
Działanie
w nocy
żołnierza
podczas
marszu
4
3
5
DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA PODCZAS
UBEZPIECZENIA BEZPOŚREDNIEGO
REJONU
5
5
6
DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA
W OBRONIE
9
9
1
Działanie żołnierza w obronie
w dzień
5
2
Działanie żołnierza w obronie w nocy
4
DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W NATARCIU
7
8
8
8
1
Działanie żołnierza w natarciu
w dzień
5
2
Działanie żołnierza w natarciu
w nocy
3
BAZOWANIE W DZIEŃ
I W NOCY
7
RAZEM
50
7
2
48
Temat 1. DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W SKŁADZIE DRUŻYNY W DZIAŁANIACH
TAKTYCZNYCH.
Zajęcia teoretyczne – 2 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) przedstawić strukturę organizacyjną i podstawowe wyposażenie
drużyny, plutonu zmechanizowanego (zmotoryzowanego),
b) omówić zasady i sposoby działania żołnierza w działaniach taktycznych,
c) omówić czynności wykonywane przez żołnierza w zakresie
zabezpieczenia bojowego.
ZAGADNIENIA:
a) organizacja i podstawowe wyposażenie drużyny i plutonu
zmechanizowanego (zmotoryzowanego),
b) sposoby działania żołnierza w czasie marszu i w rejonie rozmieszczenia,
c) działanie żołnierza w obronie i natarciu,
d) działanie żołnierza w terenie zurbanizowanym,
e) czynności żołnierza w ramach zabezpieczenia bojowego.
33
Temat 2. PRZYGOTOWANIE ŻOŁNIERZA DO DZIAŁANIA NA POLU WALKI.
Musztra bojowa - 7 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) posługiwać się środkami pozoracji pola walki zgodnie z ich
przeznaczeniem,
b) przygotować uzbrojenie i wyposażenie indywidualne do działania
i wykorzystania w walce,
c) maskować się w różnych sytuacjach na polu walki,
d) działać na sygnały dowodzenia i alarmowania oraz przekazywać je.
ZAGADNIENIA:
a) warunki bezpieczeństwa w posługiwaniu się bronią, trenażerami
i środkami pozoracji pola walki,
b) przygotowanie broni i amunicji do działania,
c) posługiwanie się bronią i trenażerami w warunkach ograniczonej
widoczności,
d) dostosowanie
oporządzenia
i
umundurowania,
środków
optoelektronicznych i łączności do działania,
e) przygotowanie sygnałów dowodzenia i łączności,
f) maskowanie.
Temat 3. TECHNIKI POKONYWANIA TERENU RÓŻNYMI SPOSOBAMI W DZIEŃ.
Musztra bojowa – 5 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) działać pieszo na polu walki w różnych warunkach terenowych,
b) urządzać stanowisko ogniowe,
c) prowadzić obserwację,
d) zwalczać wykryte cele.
ZAGADNIENIA:
a) pokonywanie terenu w postawie wyprostowanej (patrolowanie),
b) poruszanie się z bronią w gotowości do oddania strzału,
c) pokonywanie terenu biegiem,
d) zajmowanie stanowisk ogniowych,
e) pokonywanie terenu czołganiem,
f) technika pokonywania zapór inżynieryjnych i przeszkód terenowych.
Temat 4. DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA PODCZAS MARSZU W DZIEŃ I W NOCY.
Zajęcia praktyczne – 7 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) działać w składzie drużyny podczas marszu w dzień i w nocy,
34
b) zastosować zasady prowadzenia obserwacji sektorów w marszu,
c) stosować i przekazywać sygnały dowodzenia,
d) poruszać się w marszu ubezpieczonym w zróżnicowanym terenie,
e) wykonywać czynności wchodzące w zakres osobistego przygotowania
uzbrojenia i wyposażenia w marszu w dzień i w nocy.
Zajęcia 1. Działanie żołnierza podczas marszu w dzień.
Musztra bojowa – 4 godz.
ZAGADNIENIA:
a) przygotowanie żołnierza do działania,
b) wykonywanie marszu w zróżnicowanym terenie otwartym,
c) przekraczanie dróg, przeszkód terenowych lub miejsc niebezpiecznych,
d) poruszanie się żołnierza w szyku ubezpieczonym,
e) działanie żołnierza w czasie marszu w terenie zurbanizowanym,
f) podstawy nawigacji i wybór drogi marszu.
Zajęcia 2. Działanie żołnierza podczas marszu w nocy.
Musztra bojowa – 3 godz.
ZAGADNIENIA:
a) przygotowanie żołnierza do działania,
b) wykonywanie
marszu
w
zróżnicowanym
terenie
otwartym
– z wykorzystaniem środków optoelektronicznych i bez nich,
c) przekraczanie przeszkód terenowych lub miejsc niebezpiecznych,
d) poruszanie się żołnierza w szyku ubezpieczonym,
e) działanie żołnierza
w marszu w terenie zurbanizowanym
– z wykorzystaniem środków optoelektronicznych (noktowizorów) i bez
nich,
f) podstawy nawigacji i wybór drogi marszu.
Temat 5. DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA PODCZAS UBEZPIECZENIA
BEZPOŚREDNIEGO REJONU.
Musztra bojowa – 5 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) praktycznie wykonywać czynności w składzie elementów ubezpieczenia
bezpośredniego,
b) działać przy ryzyku wykrycia przez przeciwnika,
c) zastosować procedury zatrzymania osób.
ZAGADNIENIA:
a) działanie żołnierza w składzie dyżurnego środka ogniowego,
b) działanie żołnierza w składzie czujki (podsłuchu),
c) działanie żołnierza w składzie patrolu pieszego,
d) działanie żołnierza w składzie patrolu na pojeździe,
35
e) działanie żołnierza na sygnały alarmowania,
f) procedury zatrzymania i kontroli osób.
Temat 6. DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W OBRONIE.
Zajęcia praktyczne – 9 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) dokonać wyboru i przygotować stanowisko ogniowe,
b) zwalczać przeciwnika w czasie prowadzenia walki obronnej w dzień
i w nocy,
c) wykonywać komendy i zadania ogniowe stawiane przez dowódcę
drużyny podczas prowadzenia walki obronnej w dzień i w nocy.
Zajęcia 1. Działanie żołnierza w obronie w dzień.
Musztra bojowa – 5 godz.
ZAGADNIENIA:
a) wybór i urządzenie stanowiska ogniowego,
b) prowadzenie obserwacji sektora, wykrywanie celów i meldowanie o nich
dowódcy,
c) reakcja żołnierza na kontakt ogniowy,
d) prowadzenie ognia,
e) reakcja żołnierza (zespołu) na kontakt ogniowy w terenie otwartym
– manewr zerwania kontaktu, manewr wejścia w kontakt,
f) reakcja żołnierza (zespołu) na kontakt ogniowy w terenie
zurbanizowanym – manewr zerwania kontaktu, manewr wejścia
w kontakt,
g) zerwanie kontaktu z przeciwnikiem.
Zajęcia 2. Działanie żołnierza w obronie w nocy.
Musztra bojowa – 4 godz.
ZAGADNIENIA:
a) wybór i urządzenie stanowiska ogniowego,
b) prowadzenie obserwacji sektora, wykrywanie celów i meldowanie o nich
dowódcy,
c) reakcja żołnierza na kontakt ogniowy,
d) prowadzenie ognia,
e) reakcja żołnierza (zespołu) na kontakt ogniowy w terenie otwartym
– manewr zerwania kontaktu, manewr wejścia w kontakt,
f) reakcja żołnierza (zespołu) na kontakt ogniowy w terenie
zurbanizowanym – manewr zerwania kontaktu, manewr wejścia
w kontakt,
g) zerwanie kontaktu z przeciwnikiem.
36
Temat 7. DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W NATARCIU.
Zajęcia praktyczne – 8 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) przygotować się do natarcia,
b) zwalczać wykryte cele bronią strzelecką i granatami w natarciu w dzień
i w warunkach ograniczonej widoczności,
c) pokonać zapory inżynieryjne oraz naturalne przeszkody terenowe.
Zajęcia 1. Działanie żołnierza w natarciu w dzień.
Musztra bojowa – 5 godz.
ZAGADNIENIA:
a) zasady działania żołnierza w czasie prowadzenia natarcia,
b) planowe bądź szybkie inicjowanie kontaktu ogniowego w terenie
otwartym i zalesionym (statycznie i w marszu),
c) planowe bądź szybkie inicjowanie kontaktu ogniowego w terenie
zurbanizowanym (statycznie i w marszu),
d) wchodzenie w kontakt ogniowy manewrem oskrzydlenia,
e) działanie żołnierza w czasie opanowania obiektu ataku,
f) działanie żołnierza wewnątrz pomieszczeń,
g) działanie żołnierza w czasie opuszczania obiektu.
Zajęcia 2. Działanie żołnierza w natarciu w nocy.
Musztra bojowa – 3 godz.
ZAGADNIENIA:
a) planowe bądź szybkie inicjowanie kontaktu ogniowego w terenie
otwartym i zalesionym (statycznie – z zasadzki i w marszu),
b) planowe bądź szybkie inicjowanie kontaktu ogniowego w terenie
zurbanizowanym (statycznie – z zasadzki i w marszu),
c) wchodzenie w kontakt ogniowy manewrem oskrzydlenia,
d) działanie żołnierza w czasie opanowania obiektu ataku,
e) działanie żołnierza wewnątrz pomieszczeń,
f) działanie żołnierza w czasie opuszczania obiektu.
Temat 8. BAZOWANIE W DZIEŃ I W NOCY.
Musztra bojowa (d/n) – 7 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) dokonać wyboru miejsca na rejon bazy i jej urządzenie,
b) zabezpieczać rejon przed osobami postronnymi,
c) działać w przypadku wykrycia i ataku na bazę,
37
d) pozyskiwać wodę i
sporządzać posiłki.
żywość
w
ekstremalnych
warunkach
oraz
ZAGADNIENIA:
a) organizacja bazy w terenie lesistym i zurbanizowanym w różnych
warunkach pogodowo - klimatycznych,
b) działanie żołnierza po wykryciu bazy przez przeciwnika,
c) organizacja żywienia w warunkach polowych.
3.2.2.2. SZKOLENIE STRZELECKIE
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 przeznaczenie, charakterystykę oraz ogólną budowę broni strzeleckiej,
amunicji i granatów ręcznych,
 działanie części i mechanizmów karabinka i granatów ręcznych,
 zasady bezpiecznego posługiwania się bronią strzelecką, amunicją oraz
granatami ręcznymi,
 przeznaczenie, ogólną budowę i zasady wykorzystania celowników
optycznych, celownika holograficznego, pasywnego celownika
nocnego, stosowanych do etatowej broni strzeleckiej oraz
podstawowych przyrządów obserwacyjnych,
 zasady strzelania z etatowej broni strzeleckiej oraz jej możliwości
ogniowe;
b) umieć:
 rozkładać i składać karabinek,
 czyścić i konserwować uzbrojenie i sprzęt wojskowy,
 wykonać przegląd i obsługę uzbrojenia i sprzętu wojskowego przed i po
strzelaniu,
 przygotować broń do strzelania,
 bezpiecznie posługiwać się bronią, amunicją i granatami ręcznymi,
 zapobiegać powstawaniu zacięć i niesprawności broni,
 usuwać zacięcia i drobne niesprawności broni,
 prowadzić
obserwację terenu oraz wykrywać, rozpoznawać
i wskazywać cele,
 określać odległość do celów i przedmiotów terenowych różnymi
sposobami,
 składać meldunki o wykrytych celach,
 posługiwać się optycznymi przyrządami celowniczymi do etatowej broni
strzeleckiej oraz przyrządami obserwacyjnymi,
 składać się do strzału w postawie strzeleckiej leżąc,
 prowadzić celny ogień z karabinka na celność i skupienie, do celów
nieruchomych i ukazujących w postawie, leżąc w dzień i w nocy,
 obserwować wyniki strzelania oraz poprawiać skuteczność ognia
w kierunku i donośności,
 rzucać granatami ręcznymi,
 wykonywać podstawową normę szkolno - bojową nr 3 w odniesieniu do
broni strzeleckiej;
38
2) ROZLICZENIE GODZIN
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
63
91
Egzamin
6
9
Instruktaż
Zajęcia
praktyczne
69
100
Trening
Wykłady
Ogółem:
godzin
%
Razem
Metody (formy) realizacji programu
Zo,
E
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
Numer
tematu zajęć
1
2
Tytuły tematów
(zajęć)
razem
3
4
1
ZASADY BEZPIECZEŃSTWA
W SZKOLENIU OGNIOWYM
2
2
BUDOWA, PRZEZNACZENIE
I WŁAŚCIWOŚCI BOJOWE BRONI
STRZELECKIEJ, AMUNICJI I GRANATÓW
RĘCZNYCH
5
Liczba godzin
z tego na zajęcia
teoretyczne praktyczne
5
6
2
2
3
1
Budowa i użytkowanie karabinka
1
2
Amunicja i granaty ręczne
1
3
Współdziałanie części i mechanizmów
karabinka
2
4
Przyrządy celownicze do broni strzeleckiej
1
ĆWICZENIA W OBSERWACJI
4
4
4
1
Określanie odległości na podstawie stopnia
widoczności celów
1
2
Określanie odległości metodą porównania
1
3
Wykrywanie, rozpoznawanie i określanie
odległości oraz wskazywanie celów
2
ĆWICZENIA PRZYGOTOWAWCZE
Z BRONI STRZELECKIEJ
5
35
35
1
Przyjmowanie postawy strzeleckiej leżąc
3
2
Wykonywanie łącznych czynności do
strzelania na celność i skupienie
6
3
Prowadzenie ognia z broni małokalibrowej
do celu stałego na celność i skupienie
4
4
Prowadzenie ognia z karabinka do celu
stałego na celność.
6
5
Prowadzenie ognia z karabinka do celu
stałego na celność i skupienie
4
6
Prowadzenie ognia z karabinka w pozycji
leżącej do celów ukazujących się bez
zmiany stanowiska ogniowego
6
39
Uwagi
7
Numer
tematu zajęć
1
Tytuły tematów
(zajęć)
razem
3
4
2
7
teoretyczne praktyczne
5
6
Prowadzenie ognia z karabinka do celów
ukazujących się bez zmiany stanowiska
ogniowego w nocy
STRZELANIA SZKOLNE Z BRONI
STRZELECKIEJ
6
Liczba godzin
z tego na zajęcia
16
16
Strzelanie szkolne nr 1- strzelanie na
celność i skupienie z karabinka
6
2
Strzelanie szkolne nr 2 – strzelanie
w postawie leżącej z karabinka
6
3
Strzelanie szkolne nr 2 – strzelanie w
postawie leżącej z karabinka w nocy
4
ĆWICZENIA W RZUCANIU GRANATAMI
RECZNYMI
3
3
1
Rzut granatem ręcznym w postawie stojącej
z okopu
1
2
Rzut granatem ręcznym w postawie
klęczącej z okopu
1
3
Rzut granatem ręcznym w postawie leżącej
1
RAZEM
7
6
1
7
Uwagi
65
2
63
Temat 1. ZASADY BEZPIECZEŃSTWA W SZKOLENIU OGNIOWYM.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) wymienić warunki bezpieczeństwa podczas strzelań z broni strzeleckiej,
b) bezpiecznie obsługiwać broń przed i po strzelaniu,
c) stosować zasady bezpieczeństwa podczas obchodzenia się z amunicją
i granatami ręcznymi.
ZAGADNIENIA:
a) zasady bezpieczeństwa obowiązujące na strzelnicach, placach ćwiczeń
i rzutniach granatów,
b) zasady bezpieczeństwa podczas obchodzenia się z bronią,
c) zasady bezpieczeństwa podczas obchodzenia się z amunicją
i granatami ręcznymi.
Temat 2. BUDOWA, PRZEZNACZENIE I WŁAŚCIWOŚCI BOJOWE BRONI
STRZELECKIEJ, AMUNICJI I GRANATÓW RĘCZNYCH.
Zajęcia teoretyczne i praktyczne – 5 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) omówić walory taktyczno – techniczne karabinka,
b) omówić budowę, zasady działania części i mechanizmów karabinka,
40
c) rozłożyć częściowo i złożyć broń,
d) obsługiwać broń przed i po strzelaniu,
e) ładować magazynek,
f) wyjaśnić budowę nabojów, granatów ręcznych i zapalników.
Zajęcia 1. Budowa i użytkowanie karabinka.
Zajęcia teoretyczne – 1godz.
ZAGADNIENIA:
a) przeznaczenie i podstawowe dane taktyczno-techniczne karabinka,
b) przeznaczenie, budowa części i mechanizmów karabinka,
c) zasada działania karabinka.
Zajęcia 2. Amunicja i granaty ręczne.
Zajęcia teoretyczne – 1 godz.
ZAGADNIENIA:
a) klasyfikacja i charakterystyka amunicji,
b) budowa naboju,
c) budowa granatów ręcznych i zapalników,
d) znakowanie amunicji i granatów ręcznych.
Zajęcia 3. Współdziałanie części i mechanizmów karabinka.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) położenie części i mechanizmów karabinka przed załadowaniem,
b) położenie części i mechanizmów karabinka podczas ładowania broni,
c) położenie części i mechanizmów karabinka podczas strzelania ogniem
pojedynczym,
d) położenie części i mechanizmów karabinka podczas strzelania ogniem
ciągłym oraz krótkimi seriami.
Zajęcia 4. Przyrządy celownicze do broni strzeleckiej.
Zajęcia praktyczne – 1 godz.
ZAGADNIENIA:
a) przeznaczenie i budowa celownika holograficznego,
b) przeznaczenie i budowa pasywnego celownika strzeleckiego,
c) przygotowanie do pracy i zasady posługiwania się celownikiem
holograficznym,
d) przygotowanie do pracy i zasady posługiwania się pasywnym
celownikiem strzeleckim.
Temat 4. ĆWICZENIA W OBSERWACJI.
Zajęcia praktyczne – 4 godz.
41
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) objaśnić sposoby określania odległości,
b) wykrywać, rozpoznawać i wskazywać cele,
c) określić odległość do celów i przedmiotów terenowych,
d) meldować o wykrytych celach.
Zajęcia 1. Określanie odległości na podstawie stopnia widoczności
celów.
Zajęcia praktyczne – 1 godz.
ZAGADNIENIA:
a) tabela widoczności celów,
b) zasady prowadzenia obserwacji,
c) sposoby wskazywania celów,
d) sposoby określania odległości.
Zajęcia 2. Określanie odległości metodą porównania.
Zajęcia praktyczne – 1 godz.
ZAGADNIENIA:
a) zasady określania odległości metodą porównania,
b) praktyczne określanie odległości różnymi sposobami,
c) wskazywanie celów.
Zajęcia 3. Wykrywanie, rozpoznawanie i określanie odległości oraz
wskazywanie celów.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) wymiary podstawowych środków ogniowych i figur bojowych,
b) obliczanie odległości za pomocą wzoru tysięcznej,
c) określanie odległości przy pomocy skali przyrządów optycznych,
d) ćwiczenie w obserwacji.
Temat 5. ĆWICZENIA PRZYGOTOWAWCZE Z BRONI STRZELECKIEJ.
Zajęcia praktyczne – 35 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) przygotować broń do strzelania,
b) przyjmować postawę strzelecką leżąc,
c) składać się do strzału,
d) wykonywać łączne czynności do strzelania szkolnego nr 1 i 2,
e) prowadzić celny ogień z karabinka do celów stałych na celność
i skupienie,
42
f) prowadzić celny ogień z karabinka do celów ukazujących się w dzień
i w nocy,
g) korygować ogień,
h) wykonywać podstawową normę szkolno – bojową nr 3,
i) omówić błędy w celowaniu i ich znaczenie.
Zajęcia 1. Przyjmowanie postawy strzeleckiej leżąc.
Zajęcia praktyczne – 3 godz.
ZAGADNIENIA:
a) określenie oka dominującego,
b) ustawianie równej muszki,
c) błędy w celowaniu i ich znaczenie,
d) celowanie z broni umocowanej w stojaku,
e) celowanie z doborem punktu celowania,
f) ładowanie i rozładowywanie magazynka,
g) przyjmowanie postawy strzeleckiej leżąc,
h) ściąganie języka spustowego,
i) nastawianie celownika.
Zajęcia 2. Wykonywanie łącznych czynności do strzelania z karabinka
na celność i skupienie.
Zajęcia praktyczne – 6 godz.
ZAGADNIENIA:
a) kontrola celowania przez szkło kontrolne,
b) kontrola ściągania języka spustowego,
c) wykonywanie łącznych czynności do strzelania nr 1 z karabinka,
d) oddanie strzału nabojem ślepym,
e) ładowanie i rozładowanie broni,
f) strzelanie z karabinka z użyciem UST,
g) sprawdzian jednolitości celowania metodą pośrednią.
Zajęcia 3. Prowadzenie ognia z broni małokalibrowej do celu stałego
na celność i skupienie
Zajęcia praktyczne – 4 godz.
ZAGADNIENIA:
a) przygotowanie broni do strzelania,
b) prowadzenie ognia w postawie leżącej z wykorzystaniem podpórki do
celu stałego z broni małokalibrowej,
c) podstawowa norma szkolno-bojowa nr 3, przygotowanie się do
strzelania,
d) nauka celowania przy wykorzystaniu sprawdzianu jednolitości celowania
metodą bezpośrednią,
e) nauka ściągania języka spustowego,
43
f) budowa i współdziałanie części i mechanizmów karabinka podczas
strzelania ogniem pojedynczym,
g) obsługa broni po strzelaniu,
h) oddanie strzału nabojem ślepym.
Zajęcia 4. Prowadzenie ognia z karabinka do celu stałego na celność.
Zajęcia praktyczne – 6 godz.
ZAGADNIENIA:
a) przygotowanie broni do strzelania,
b) prowadzenie ognia z broni małokalibrowej na celność i skupienie,
c) prowadzenie ognia z karabinka na celność i skupienie,
d) prowadzenie ognia symulowanego przy wykorzystaniu trenażera
strzeleckiego,
e) nauka celowania przy wykorzystaniu sprawdzianu jednolitości celowania
metodą pośrednią,
f) częściowe rozkładanie i składanie broni,
g) ładowanie magazynka nabojami szkolnymi,
h) obsługa broni po strzelaniu.
Zajęcia 5. Prowadzenie ognia z karabinka do celu stałego na celność
i skupienie.
Zajęcia praktyczne – 4 godz.
ZAGADNIENIA:
a) przygotowanie broni do strzelania,
b) prowadzenie ognia z karabinka do celu stałego na celność i skupienie,
c) prowadzenie ognia na celność i skupienie z broni małokalibrowej,
d) wykonywanie łącznych czynności do strzelania szkolnego nr 1,
e) doskonalenie jednolitości celowania przy wykorzystaniu UST
i prostych przyrządów do nauki i kontroli celowania,
f) niesprawności karabinka, przyczyny i sposoby ich usuwania,
g) obsługa broni po strzelaniu.
Zajęcia 6. Prowadzenie ognia z karabinka w pozycji leżącej do celów
ukazujących się bez zmiany stanowiska ogniowego.
Zajęcia praktyczne – 6 godz.
ZAGADNIENIA:
a) przygotowanie broni do strzelania,
b) prowadzenie ognia z karabinka do celu stałego w postawie leżącej do
celów ukazujących się bez zmiany stanowiska ogniowego,
c) prowadzenie ognia na celność i skupienie z broni małokalibrowej,
d) wykonywanie łącznych czynności do strzelania szkolnego nr 2,
e) sprawdzian jednolitości celowania przy wykorzystaniu UST,
44
f) podstawowa norma szkolno-bojowa nr 3 - przygotowanie się do
strzelania,
g) budowa części i mechanizmów karabinka,
h) obsługa broni po strzelaniu.
Zajęcia 7. Prowadzenie ognia z karabinka do celów ukazujących się
bez zmiany stanowiska ogniowego w nocy.
Zajęcia praktyczne – 6 godz.
ZAGADNIENIA:
a) przygotowanie broni do strzelania,
b) prowadzenie ognia z karabinka w postawie leżącej do celów
ukazujących się na zmiejszonych odległościach w nocy,
c) wykonywanie łącznych czynności do strzelania szkolnego nr 2,
d) prowadzenie ognia symulowanego z karabinka do celów ukazujących
się przy wykorzystaniu UST,
e) częściowe rozkładanie i składanie broni,
f) podstawowa norma szkolno-bojowa nr 3 – przygotowanie się do
strzelania,
g) obsługa broni po strzelaniu.
Temat 6. STRZELANIE SZKOLNE Z BRONI STRZELECKIEJ.
Zajęcia praktyczne – 16 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) przygotować broń do strzelania,
b) prowadzić ogień z karabinka do celu stałego na celność i skupienie oraz
do celów ukazujących się w dzień i w nocy,
c) wybrać i przygotować stanowisko do prowadzenia ognia,
d) wykonywać podstawową normę szkolno-bojową nr 3 – przygotowanie
się do strzelania.
ZAGADNIENIA:
Ustala kierownik zajęć.
Temat 7. ĆWICZENIA W RZUCANIU GRANATAMI RĘCZNYMI.
Zajęcia praktyczne – 3 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) przygotować granat do rzutu,
b) uzbrajać i rozbrajać granat,
c) rzucać granatami zaczepnymi i obronnymi w różnych postawach.
ZAGADNIENIA:
45
Zajęcia 1. Rzut granatem ćwiczebnym/treningowym w postawie
stojącej z okopu.
Zajęcia praktyczne – 1 godz.
ZAGADNIENIA:
Zgodnie z warunkami ćwiczenia.
Zajęcia 2. Rzut granatem ręcznym/treningowym w postawie klęczącej
z okopu.
Zajęcia praktyczne – 1 godz.
ZAGADNIENIA:
Zgodnie z warunkami ćwiczenia.
Zajęcia 3. Rzut granatem ręcznym/treningowym w postawie leżącej.
Zajęcia praktyczne – 1 godz.
ZAGADNIENIA:
Zgodnie z warunkami ćwiczenia.
3.2.2.3. ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 zasady prowadzenia działań rozpoznawczych;
b) umieć:
 prowadzić obserwację i podsłuch (w dzień, w warunkach ograniczonej
widoczności i w nocy),
 rozpoznawać teren jako szperacz,
 rozpoznawać sylwetki sprzętu i znaki rozpoznawcze wybranych armii
innych państw;
2) ROZLICZENIE GODZIN
Ogółem:
godzin
%
7
7
100
100
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
Zaliczenie
Instruktaż
Trening
Zajęcia
praktyczne
Zajęcia
teoretyczne
Razem
Metody (formy) realizacji programu
E
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
46
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
Numer
tematu zajęć
1
3
Tytuły tematów
(zajęć)
razem
3
4
2
PROWADZENIE DZIAŁAŃ
ROZPOZNAWCZYCH
RAZEM
Liczba godzin
z tego na zajęcia
teoretyczne praktyczne
5
6
7
7
7
7
Uwagi
7
Temat 3. PROWADZENIE DZIAŁAŃ ROZPOZNAWCZYCH.
Musztra bojowa – 7 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) wykonać czynności w czasie przygotowania do prowadzenia
rozpoznania,
b) dokonać wyboru, przygotować i urządzić miejsce do prowadzenia
obserwacji,
c) posługiwać się technicznymi środkami wykorzystywanymi w obserwacji,
d) wskazywać cele,
e) meldować wyniki obserwacji,
f) prowadzić rozpoznanie drogi marszu,
g) reagować na zakłócenia napotkane w czasie rozpoznania drogi marszu,
h) przekazywać i odczytywać sygnały dowodzenia.
ZAGADNIENIA:
a) przygotowanie żołnierza do prowadzenia rozpoznania w terenie,
b) prowadzenie obserwacji,
c) prowadzenie rozpoznania drogi marszu.
3.2.2.4. SZKOLENIE INŻYNIERYJNO-SAPERSKIE
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
a) znać:
 zasady
i
sposoby
ustawiania
i
unieszkodliwiania
min
przeciwpancernych,
 zasady postępowania z materiałami wybuchowymi oraz przepisy
bezpieczeństwa,
 etatowe i podręczne środki maskowania,
 zasady i sposoby maskowania etatowymi i podręcznymi środkami
maskowania;
b) umieć:
 ustawiać pojedyncze miny przeciwpancerne,
 maskować ludzi, uzbrojenie i sprzęt wojskowy,
 sporządzać zapalnik lontowy i wysadzać pojedynczy ładunek materiału
wybuchowego;
47
2) ROZLICZENIE GODZIN
9
91
Formy
kontroli i oceny
100
Samokształcen
ie
10
Zaliczenie
1
Instruktaż
11
Trening
Zajęcia
praktyczne
%
Wykłady
Ogółem:
godzin
Razem
Metody (formy) realizacji programu
E
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
Numer
tematu zajęć
1
Tytuły tematów
(zajęć)
razem
3
4
2
Liczba godzin
z tego na zajęcia
2
MASKOWANIE LUDZI, UZBROJENIA
I SPRZĘTU WOJSKOWEGO
W DZIAŁANIACH TAKTYCZNYCH
3
3
4
USTAWIANIE I UNIESZKODLIWIANIE MIN
PRZECIWPANCERNYCH
4
4
5
MATERIAŁY WYBUCHOWE
I ŚRODKI ZAPALAJĄCE WOJSK
WŁASNYCH. SPORZĄDZANIE ZAPALNIKA
LONTOWEGO
RAZEM
Uwagi
teoretyczne praktyczne
5
6
4
1
3
11
1
10
7
Temat 2. MASKOWANIE LUDZI, UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO.
Zajęcia praktyczne - 3 godz.
CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) wykorzystywać etatowe i podręczne środki w maskowaniu
bezpośrednim ludzi i sprzętu,
b) wykorzystać teren do maskowania ludzi i sprzętu,
c) wykorzystać dostępne środki i materiały do maskowania ludzi i sprzętu.
ZAGADNIENIA.
a) cele, zasady i sposoby maskowania wojsk,
b) środki rozpoznania radiolokacyjnego, optycznego, termalnego,
dźwiękowego i inne,
c) zadania żołnierzy i pododdziałów w zakresie maskowania,
d) podręczne i etatowe środki w maskowaniu bezpośrednim,
e) sposoby wykorzystania środków podczas maskowania ludzi i sprzętu,
f) wykorzystanie terenu i obiektów terenowych w maskowaniu,
g) wykorzystanie etatowych masek do maskowania sprzętu.
48
Temat 4. USTAWIANIE I UNIESZKODLIWIANIE MIN PRZECIWPANCERNYCH.
Zajęcia praktyczne - 4 godz.
CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) ustawiać podstawowe rodzaje min przeciwpancernych i specjalnych;
b) oznakować pojedyncze miny w rejonach ich występowania,
c) unieszkodliwić pojedynczą minę,
d) stosować przepisy bezpieczeństwa podczas ich ustawiania
i unieszkodliwiania,
e) rozróżniać typy min.
ZAGADNIENIA.
a) ustawianie pojedynczej miny przeciwpancernej,
b) ustawianie miny specjalnej,
c) ustawianie, unieszkodliwianie i oznakowywanie min przeciwpancernych
(podstawowa norma szkolno – bojowa nr 5).
Temat 5. MATERIAŁY WYBUCHOWE I ŚRODKI ZAPALAJĄCE WOJSK.
WŁASNYCH. SPORZĄDZANIE ZAPALNIKA LONTOWEGO .
Zajęcia teoretyczne i praktyczne – 4 godz.
CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) sporządzić zapalnik lontowy,
b) wysadzać pojedynczy ładunek materiału wybuchowego,
c) posługiwać się standardowymi materiałami i ładunkami wybuchowymi
oraz środkami zapalającymi,
d) posługiwać się sprzętem stosowanym w pracach minerskich,
e) zastosować przepisy bezpieczeństwa w czasie prac minerskich.
ZAGADNIENIA.
f) standardowe materiały i ładunki wybuchowe oraz środki zapalające,
g) przepisy bezpieczeństwa w czasie prac minerskich,
h) sporządzanie zapalnika lontowego,
i) sporządzenie zapalnika lontowego i wysadzenie ładunku materiału
wybuchowego (podstawowa norma szkolno – bojowa nr 6).
3.2.2.5. OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 zakres i sposób realizacji przedsięwzięć Obrony Przed Bronią
Masowego Rażenia (OPBMR) realizowanych przez żołnierza, przed,
w toku i po zakończeniu działań bojowych,
49
 zasady działania w warunkach zagrożenia skażeniami i skażeń BMR,
 zasady wykorzystania indywidualnych środków ochrony przed
skażeniami odpowiednio do stanu zagrożenia bronią masowego
rażenia,
 sygnały alarmowe i komunikaty ostrzegawcze,
 skład oraz zasady wykorzystania indywidualnych pakietów do likwidacji
skażeń,
 znaki ostrzegawcze do oznakowania rejonów skażonych oraz zasady
oznakowania i przekraczania lub omijania oznakowanych rejonów
skażonych,
 przeznaczenie, budowę oraz zasady użycia granatów dymnych przez
żołnierzy na polu walki,
 środki zapalające i skutki ich rażącego działania;
b) umieć:
 nałożyć maskę przeciwgazową w ciągu 9 s od ogłoszenia alarmu (lub
ustalenia początku ataku bronią masowego rażenia);
 nakładać i zdejmować odzież ochronną,
 prowadzić natychmiastową likwidację skażeń odkrytych części ciała,
odzieży ochronnej, umundurowania, broni osobistej i wyposażenia;
 działać po ogłoszeniu alarmu o skażeniach,
 wykorzystywać właściwości ochronne obiektów fortyfikacyjnych, sprzętu
bojowego, terenu i indywidualnych środków ochrony przed skażeniami
rażącymi czynnikami BMR i skażeniami oraz przed działaniem środków
zapalających,
 oznaczać rejony skażeń znakami ostrzegawczymi,
 działać po napotkaniu terenu skażonego i w terenie skażonym,
 użyć granat dymny do maskowania bezpośredniego działań żołnierza
na polu walki,
 gasić środki zapalające na umundurowaniu, sprzęcie i obiektach
inżynieryjnych;
2) ROZLICZENIE GODZIN
6
94
Formy
kontroli i oceny
100
Samokształcenie
15
Zaliczenie
1
Instruktaż
16
Trening
Zajęcia
praktyczne
%
Zajęcia
teoretyczne
Ogółem:
godzin
Razem
Metody (formy) realizacji programu
Zo
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
Numer
tematu zajęć
1
3
2
Tytuły tematów
(zajęć)
razem
3
4
POSŁUGIWANIE SIĘ SPRZĘTEM
50
4
Liczba godzin
z tego na zajęcia
teoretyczne praktyczne
5
6
4
Uwagi
7
I INDYWIDUALNYMI ŚRODKAMI
OCHRONY PRZED SKAŻENIAMI
BĘDĄCYMI NA WYPOSAŻENIU
ŻOŁNIERZA.
4
SPRAWDZENIE SZCZELNOSCI
I DOPASOWANIA FILTRACYJNYCH
MASEK PRZECIWGAZOWYCH
W ATMOSFERZE SKAŻONEJ
3
3
5
DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA
W WARUNKACH ZAGROŻENIA
SKAŻENIAMI I SKAŻEŃ.
3
3
7
ŚRODKI DYMNE
1
1
4
4
15
15
8
OCHRONA WOJSK PRZED ŚRODKAMI
ZAPALAJĄCYMI
RAZEM
Temat 3. POSŁUGIWANIE SIĘ SPRZĘTEM I ŚRODKAMI OCHRONY PRZED
SKAŻENIAMI BĘDĄCYMI NA INDYWIDUALNYM WYPOSAŻENIU
ŻOŁNIERZA.
Zajęcia praktyczne - 4 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) omówić przeznaczenie, budowę i skład oraz zasady użycia
indywidualnych środków ochrony przed skażeniami znajdującymi się na
indywidualnym wyposażeniu żołnierza, w zależności od poziomu
zagrożenia bronią masowego rażenia,
b) nałożyć maskę przeciwgazową w ciągu 9 s od ogłoszenia alarmu
(lub ustalenia początku ataku bronią masowego rażenia),
c) nakładać i zdejmować odzież ochronną w czasie określonym normami
szkolenia,
d) przygotować indywidualne pakiety oraz prowadzić natychmiastową
likwidację skażeń części ciała, umundurowania, indywidualnego
uzbrojenia i wyposażenia,
e) posługiwać się środkami do udzielania pierwszej pomocy w przypadku
porażenia bronią chemiczną,
f) dokonać odczytu dawki pochłoniętej w dawkomierzu indywidualnym,
g) przedstawić właściwości ochronne maski przeciwgazowej oraz odzieży
ochronnej,
h) omówić stopnie gotowości indywidualnych środków ochrony przed
skażeniami w odniesieniu do poziomów zagrożenia bronią masowego
rażenia.
ZAGADNIENIA:
a) posługiwanie się maską przeciwgazową filtracyjną, a w tym:
 przeznaczenie, dane taktyczno-techniczne
oraz budowa maski
przeciwgazowej,
 dopasowanie i przygotowanie maski przeciwgazowej do użycia,
51
 sposoby przenoszenia maski przeciwgazowej,
 nakładanie i zdejmowanie maski przeciwgazowej (wykonanie
podstawowej normy szkolno – bojowej nr 7),
 posługiwanie się urządzeniem do picia płynów,
 obsługiwanie bieżące maski przeciwgazowej,
b) posługiwanie się odzieżą ochronną:
 przeznaczenie i budowa odzieży ochronnej,
 dopasowanie i przygotowanie odzieży ochronnej do użycia,
 sposoby przenoszenia (przechowywania) odzieży ochronnej,
 nakładanie i zdejmowanie odzieży ochronnej i filtracyjnej maski
przeciwgazowej;
c) posługiwanie się środkami do udzielania pierwszej pomocy medycznej
oraz dawkomierzem indywidualnym:
 przeznaczenie oraz skład indywidualnego zestawu autostrzykawek
(IZAS),
 udzielanie samopomocy oraz pomocy koleżeńskiej w przypadku
porażenia bronią chemiczną,
 przeznaczenie dawkomierza indywidualnego, pomiar oraz odczytanie
dawki pochłoniętej,
 zasady ewidencjonowania dawek pochłoniętych;
d) posługiwanie się indywidualnymi pakietami do likwidacji skażeń:
 przeznaczenie oraz skład indywidualnego pakietu do likwidacji skażeń
(IPLS),
 przygotowanie IPLS) do prowadzenia natychmiastowej likwidacji
skażeń,
 prowadzenie natychmiastowej likwidacji skażeń części ciała;
umundurowania, wyposażenia indywidualnego i broni osobistej.
Temat 4. SPRAWDZENIE SZCZELNOŚCI I DOPASOWANIA FILTRACYJNYCH
MASEK PRZECIWGAZOWYCH W ATMOSFERZE SKAŻONEJ.
Zajęcia praktyczne – 3 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) dobrać rozmiar maski i dopasować ją do części twarzowej,
b) przygotować maskę przeciwgazową do użytkowania,
c) sprawdzić stan techniczny maski przeciwgazowej i filtropochłaniacza,
d) wykonać czynności sprawdzające szczelność maski przeciwgazowej
w środowisku skażonym środkiem testującym,
e) zachować
warunki
BHP
podczas
sprawdzania
szczelności
i dopasowania maski przeciwgazowej,
f) wykonać obsługiwanie bieżące maski po sprawdzeniu w atmosferze
skażonej środkiem testującym.
ZAGADNIENIA:
a) przegląd lekarski przed sprawdzeniem szczelności masek w atmosferze
skażonej,
52
b) sprawdzenie stanu technicznego masek przeciwgazowych,
c) posługiwanie się maską przeciwgazową,
d) doskonalenie czynności związanych ze sprawdzeniem szczelności
i dopasowania masek przeciwgazowych w atmosferze nieskażonej,
e) sprawdzenie szczelności masek w atmosferze skażonej środkiem
testującym,
f) obsługa bieżąca masek przeciwgazowych po ich sprawdzeniu,
g) przegląd lekarski po sprawdzeniu masek w atmosferze skażonej.
Temat 5. DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W WARUNKACH ZAGROŻENIA SKAŻENIAMI
I SKAŻEŃ.
Zajęcia praktyczne - 3 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) rozpoznać treść sygnałów uprzedzenia o zagrożeniu uderzeniami BMR
i skażeniach oraz sygnały alarmu o skażeniach podawanych różnymi
sposobami,
b) zachować się po ogłoszeniu sygnału o zagrożeniu skażeniami w terenie
odkrytym, w wozie bojowym, w polowych obiektach fortyfikacyjnych
i budynkach,
c) ogłaszać sygnały alarmu o skażeniach sposobami dźwiękowymi
i wizualnymi (syreną, gongiem, głosem, klaksonem, znakami
ostrzegawczymi),
d) rozpoznać znaki ostrzegawcze do oznakowania rejonów skażonych
chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo w dzień i w nocy,
e) oznaczyć rejon skażony chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo
w dzień i w nocy.
ZAGADNIENIA:
a) sygnały uprzedzenia o zagrożeniu skażeniami,
b) sygnały alarmu o skażeniach ogłaszane sposobami dźwiękowymi
i wzrokowymi (syreną, gongiem, głosem, klaksonem znakami
ostrzegawczymi),
c) zachowanie się żołnierza po ogłoszeniu sygnału o skażeniach i alarmu o
skażeniach w terenie odkrytym, w wozach bojowych, w polowych
obiektach fortyfikacyjnych oraz w budynkach,
d) zachowanie się żołnierzy na sygnał alarmu o skażeniach w jednostce
wojskowej,
e) przeznaczenie i wyposażenie zestawu do oznakowania terenów
skażonych,
f) znaki ostrzegawcze do oznakowanie rejonów skażonych,
g) zasady oznakowania rejonów skażonych chemicznie, biologicznie
i promieniotwórczo,
h) oznakowanie
rejonów
skażonych
chemicznie,
biologicznie
i promieniotwórczo w dzień,
53
i) oznakowanie
rejonów
skażonych
chemicznie,
i promieniotwórczo w nocy,
j) wykonywanie podstawowych norm szkolno - bojowych:
 nr 7 nakładanie maski przeciwgazowej;
 nr 8 nakładanie etatowej odzieży ochronnej oraz maski
przeciwgazowej.
biologicznie
Temat 7. ŚRODKI DYMNE.
Zajęcia praktyczne – 1 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) omówić wpływ dymu na środki rażenia, rozpoznania i naprowadzania na
cel przeciwnika,
b) omówić wpływ warunków meteorologicznych oraz terenu na
rozprzestrzenianie się dymu,
c) omówić warunki bezpieczeństwa podczas stosowania środków
dymnych,
d) omówić przeznaczenie, dane taktyczne oraz budowę ręcznego granatu
dymnego,
e) przygotować ręczny granat dymny do postawienia zasłony dymnej,
f) wykonać zasłonę dymną za pomocą ręcznego granatu dymnego w celu
maskowania działań bojowych żołnierza.
ZAGADNIENIA:
a) wpływ dymów na środki rażenia, rozpoznania i naprowadzania na cel,
b) wpływ warunków meteorologicznych i terenowych na rozprzestrzenianie
się dymu,
c) warunki bezpieczeństwa podczas stosowania granatów dymnych,
d) przeznaczenie, dane taktyczne oraz budowa ręcznego granatu
dymnego,
e) przygotowanie ręcznego granatu dymnego do użycia,
f) maskowanie dymem działania żołnierza w natarciu.
Temat 8. OCHRONA WOJSK PRZED ŚRODKAMI ZAPALAJĄCYMI.
Zajęcia praktyczne – 4 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) wymienić współczesne środki zapalające oraz omówić ich rażące
działanie,
b) udzielać pierwszej pomocy w przypadku poparzeń,
c) chronić się przed środkami zapalającymi,
d) ewakuować się z palącego wozu bojowego oraz gasić na nim napalm,
e) pokonać przeszkody na torze napalmowym.
ZAGADNIENIA:
a) przeznaczenie i charakterystyka środków zapalających,
54
b) użycie środków zapalających na współczesnym polu walki i oraz skutki
ich rażącego działania na ludzi, sprzęt bojowy i obiekty fortyfikacyjne,
c) udzielanie pierwszej pomocy w przypadku oparzeń (porażenia
środkami zapalającymi),
d) gaszenie napalmu w polowych obiektach fortyfikacyjnych,
e) gaszenie napalmu na umundurowaniu i wyposażeniu,
f) ewakuacja żołnierzy z palącego się wozu bojowego i gaszenie na nim
napalmu,
g) pokonanie przeszkód na torze napalmowym.
3.2.2.6. POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
– zasady prowadzenia rozpoznania, ostrzegania i alarmowania wojsk
o zagrożeniu uderzeniami z powietrza,
– skład i wyposażenie PO oraz obowiązki obserwatorów przestrzeni
powietrznej,
– zasady ogłaszania i przekazywania sygnałów alarmu powietrznego,
– czynności, jakie realizuje się po ogłoszeniu alarmu powietrznego
w MSD, MCzP oraz w działaniach bojowych,
– zasady zachowania się na sygnał alarmu powietrznego w różnych
sytuacjach,
– zasady przyjmowania postaw strzeleckich do zwalczania ŚNP,
– zasady prowadzenia zorganizowanego ognia do celów powietrznych
etatowymi środkami rażenia,
– przedsięwzięcia prowadzone w ramach powszechnej obrony
przeciwlotniczej aktywnej (rozpoznanie optyczno - wzrokowe,
ostrzeganie i alarmowanie oraz prowadzenie zorganizowanego ognia
do ŚNP etatowymi środkami rażenia) oraz powszechnej obrony
przeciwlotniczej pasywnej (maskowanie, rozśrodkowanie sił i środków,
przygotowanie schronów i ukryć oraz likwidacja skutków uderzeń);
b) umieć:
– ogłaszać i odwoływać alarm powietrzny,
– zachować się po ogłoszeniu alarmu powietrznego w różnych
warunkach,
– przyjmować
postawy
strzeleckie
podczas
prowadzenia
zorganizowanego ognia do ŚNP,
– scharakteryzować przedsięwzięcia wchodzące w skład aktywnej
i pasywnej powszechnej obrony przeciwlotniczej.
55
2) ROZLICZENIE GODZIN
Ogółem:
godzin
%
4
100
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
Zaliczenie
Instruktaż
Trening
Zajęcia
praktyczne
Wykład
Razem
Metody (formy) realizacji programu
4
100
Z
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
Numer
tematu
zajęć
Tytuły tematów
(zajęć)
1
2
3
Liczba godzin
POWSZECHNA OBRONA
PRZECIWLOTNICZA W PODODDZIALE.
1
razem
4
4
z tego na zajęcia
teoretyczne
praktyczne
5
6
Zachowanie się żołnierza na sygnał alarmu
powietrznego w MSD oraz w MCZP
w działaniach bojowych.
2
4
Zasady prowadzenia zorganizowanego
ognia do celów powietrznych etatowymi
środkami rażenia.
2
4
7
4
3
RAZEM
Uwagi
4
TEMAT 1. POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA W PODODDZIALE.
Zajęcia praktyczne – 4 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) omówić czynności żołnierza po ogłoszeniu alarmu powietrznego oraz
praktycznie je wykonywać w MSD, MCzP oraz w działaniach bojowych,
b) wykonywać swoje obowiązki w zakresie powszechnej obrony
przeciwlotniczej,
c) ogłosić i przekazywać sygnał alarmu powietrznego w MSD, MCzP oraz
w działaniach bojowych,
d) prowadzić ogień do ŚNP (w tym głównie do: taktycznych desantów
powietrznych, bezzałogowych statków powietrznych, śmigłowców)
z wykorzystaniem etatowych środków rażenia,
e) scharakteryzować przedsięwzięcia wchodzące w skład aktywnej
i pasywnej powszechnej obrony przeciwlotniczej.
56
Zajęcia 3. – Zachowanie się żołnierza na sygnał alarmu powietrznego
w MSD, MCzP oraz w działaniach bojowych.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) ogłoszenie alarmu powietrznego w różnych sytuacjach,
b) czynności żołnierza po ogłoszeniu alarmu powietrznego:
– w MSD,
– w MCzP,
– w działaniach bojowych.
Zajęcia 4. Zasady prowadzenia zorganizowanego ognia do celów
powietrznych etatowymi środkami rażenia.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) strzelanie z broni etatowej do śmigłowców, samolotów wolnolecących
i bezzałogowych statków powietrznych,
b) strzelanie z broni strzeleckiej do taktycznych desantów powietrznych.
3.2.2.7. ŁĄCZNOŚĆ
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
– ogólną charakterystykę oraz ogólną budowę radiostacji przenośnych
małej mocy UKF,
– ogólną charakterystykę i budowę aparatu polowego,
– podstawowe przepisy prowadzenia korespondencji radiowej,
– podstawowe sposoby zapewniania bezpieczeństwa łączności podczas
pracy z wykorzystaniem środków radiowych;
b) umieć:
– przygotować do pracy, zaprogramować radiostacje przenośne małej
mocy UKF,
– nawiązać łączność w sieci radiowej,
– sprawdzić i podłączyć do linii telefonicznej aparat polowy,
– nawiązać i prowadzić wymianę informacji przez telefoniczne środki
łączności;
57
2) ROZLICZENIE GODZIN
%
100
25
75
Formy
kontroli i oceny
6
Samokształcenie
2
Zaliczenie
Zajęcia
praktyczne
8
Instruktaż
Zajęcia
teoretyczne
Ogółem:
godzin
Trening
Razem
Metody (formy) realizacji programu
E
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
tematu
zajęć
1
2
3
4
Liczba godzin
razem z tego na zajęcia
Tytuły tematów
(zajęć)
Numer
Uwagi
teoretyczne praktyczne
3
RADIOSTACJE PRZENOŚNE MAŁEJ
MOCY UKF.
PRACA NA PRZEWODOWYCH
ŚRODKACH ŁĄCZNOŚCI I
CYFROWYCH RADIOSTACJACH
PRZENOŚNYCH MAŁEJ MOCY UKF.
RAZEM
4
5
2
2
6
8
6
7
6
2
6
Temat 3. RADIOSTACJE PRZENOŚNE MAŁEJ MOCY UKF.
Zajęcia teoretyczne – 2 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) omówić ogólną budowę i podać dane taktyczno-techniczne radiostacji
przenośnych małej mocy UKF,
b) przygotować radiostację do pracy i nawiązać łączność.
ZAGADNIENIA:
a) przeznaczenie i dane taktyczno - techniczne radiostacji przenośnych
małej mocy UKF,
b) ukompletowanie, ogólna budowa i opis płyt czołowych,
c) obsługa i przygotowanie do pracy,
d) programowanie, nawiązanie łączności oraz prowadzenie wymiany
korespondencji radiowej zgodnie z przepisami.
Temat 4. PRACA NA PRZEWODOWYCH ŚRODKACH ŁĄCZNOŚCI
I CYFROWYCH RADIOSTACJACH PRZENOŚNYCH MAŁEJ MOCY UKF.
Zajęcia praktyczne – 6 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) wybrać miejsce na rozwinięcie radiostacji,
58
b) przygotować radiostację do pracy,
c) nawiązać łączność w podstawowych trybach pracy radiostacji
i prowadzić wymianę informacji,
d) prowadzić wymianę korespondencji z zachowaniem przepisów
korespondencji radiowej,
e) podłączyć polowy aparat telefoniczny,
f) nawiązać łączność i prowadzić wymianę informacji przez telefoniczne
środki łączności.
ZAGADNIENIA:
a) wybór miejsca na rozwinięcie radiostacji i przewodowych środków
łączności,
b) rozwinięcie i przygotowanie radiostacji i przewodowych środków
łączności do pracy,
c) prowadzenie wymiany korespondencji radiowej z zachowaniem
przepisów korespondencji radiowej,
d) prowadzenie wymiany korespondencji przez przewodowe środki
łączności.
3.2.2.8. WYCHOWANIE FIZYCZNE
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 normy sprawności fizycznej przewidzianej katalogiem testów dla
żołnierzy,
 zasady zapobiegania urazom i wypadkom podczas zajęć z wychowania
fizycznego,
 zasady przestrzegania higieny osobistej;
b) umieć:
 pokonywać różnego rodzaju naturalne i sztuczne przeszkody terenowe
oraz skutecznie wykorzystywać teren w kształtowaniu podstawowych
zdolności kondycyjnych,
 wykorzystać poznane elementy walki w bliskim kontakcie w starciu
w różnych sytuacjach zaskoczenia oraz łączyć elementy walki z taktyką
działania i strzelaniem,
 wykonać obowiązujące testy sprawnościowe i ćwiczenia fizyczne
będące miernikiem wyszkolenia,
 wykorzystać nabytą wiedzę oraz umiejętności do doskonalenia własnej
sprawności fizycznej i spędzania wolnego czasu w formie aktywnej;
2) ROZLICZENIE GODZIN
59
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
Egzamin/
Sprawdzian
Instruktaż
Trening
Zajęcia
praktyczne
Wykłady
Razem
Metody (formy) realizacji programu
Ogółem:
godzin
%
22
20
2
100
91
9
Zo
S
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
tematu
1
Liczba godzin
razem z tego na zajęcia
Tytuły tematów
(zajęć)
Numer
zajęć
2
3
4
ATLETYKA TERENOWA I TORY
PRZESZKÓD
2
3
Ćwiczenia ruchowe z wykorzystaniem
elementów toru wojskowego
(OSF,BTS,BTZ)
GIMNASTYKA I ĆWICZENIA SIŁOWE
3
2
teoretyczne praktyczne
5
6
2
6
6
Ćwiczenia ogólnorozwojowe
2
2
Gry i zabawy gimnastyczne
2
3
Ćwiczenia z wykorzystaniem przyrządów i
przyborów gimnastycznych
2
WALKA W BLISKIM KONTAKCIE
6
6
1
Postawy do walki, poruszanie się,
bezpieczne padanie z bronią
2
2
Uderzenia. Kopnięcia. Obrona przed ciosami
i kopnięciami
2
3
Walka karabinkiem i obrona przed zaborem
broni.
2
17
SPRAWDZIANY
2
2
2
16
16
Sprawdzian sprawności fizycznej .
RAZEM
7
2
1
4
Uwagi
2
Temat 2. ATLETYKA TERENOWA I TORY PRZESZKÓD.
Zajęcia praktyczne – 4 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) pokonać marszobiegiem wyznaczony dystans w określonym czasie,
b) pokonywać naturalne i sztuczne przeszkody terenowe,
c) skutecznie wykorzystywać teren do kształtowania podstawowych
zdolności kondycyjnych,
d) pokonywać przeszkody wojskowych torów przeszkód (OSF, BTS, BTZ).
Zajęcia 3 i 4. Ćwiczenia ruchowe z wykorzystaniem elementów toru
wojskowego (OSF, BTS, BTZ).
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA.
a) trucht połączony z ćwiczeniami kształtującymi, ćwiczenia rozciągające,
60
b) pokonywanie wybranych elementów wojskowych torów przeszkód,
c) gry i zabawy bieżne i skoczne.
Temat 3. GIMNASTYKA I ĆWICZENIA SIŁOWE.
Zajęcia praktyczne – 6 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) wykonać ćwiczenia kształtujące, mające wpływ na wyrobienie
prawidłowej sylwetki oraz prezencji,
b) wykonywać ćwiczenia porządkowo – dyscyplinujące oraz stosować
elementy musztry podczas zajęć,
c) zastosować elementy ochrony oraz poprawną asekurację podczas
wykonywania ćwiczeń.
Zajęcia 1. Ćwiczenia ogólnorozwojowe.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) bezpieczeństwo podczas zajęć z gimnastyki i ćwiczeń siłowych,
b) ćwiczenia z piłkami lekarskimi,
c) ćwiczenia z ławeczkami gimnastycznymi,
d) ćwiczenia przy drabinkach,
e) ćwiczenia zwinnościowe, skocznościowe i siłowe,
f) stretching.
Zajęcia 2. Gry i zabawy gimnastyczne.
Zajęcia praktyczne – 1 godz.
ZAGADNIENIA:
Zabawy gimnastyczne z wykorzystaniem
stosowanych w gimnastyce.
przyborów
i
przyrządów
Zajęcia 3. Ćwiczenia z wykorzystaniem przyrządów i przyborów
gimnastycznych.
Zajęcia praktyczne – 1 godz.
ZAGADNIENIA:
a) skłony tułowia w leżeniu z piłką lekarską 3kg,
b) bieg wahadłowy 4x10m,
c) skok tygrysi przez piłkę lekarską ułożoną na materacu,
d) podciąganie na drążku,
e) nauka pokonywania elementów toru BTS,
f) ćwiczenia rozluźniające.
61
Temat 4. WALKA W BLISKIM KONTAKCIE.
Zajęcia praktyczne – 6 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) wykonywać elementy techniki walki w bliskim kontakcie,
b) wykorzystywać przedmioty podręczne do walki i samoobrony,
c) dostosować technikę ataku lub obrony do zaistniałej sytuacji.
Zajęcia 1. Postawy do walki, poruszanie się, bezpieczne padanie
z bronią.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) warunki bezpieczeństwa podczas zajęć z walki w bliskim kontakcie,
b) postawa swobodna z karabinkiem i do walki z karabinkiem,
c) postawa do walki w leżeniu,
d) poruszanie się w walce sposobem naturalnym i dostawnym,
e) pad w tył,
f) pad w bok (prawa, lewa strona), wstawanie po padzie,
g) przewrót w przód z karabinkiem.
Zajęcia 2. Uderzenia. Kopnięcia. Obrona przed ciosami i kopnięciami.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) ciosy proste podstawą dłoni i pięścią,
b) ciosy łokciem,
c) kopnięcia w przód i w tył,
d) obrona przed ciosem prostym i sierpowym,
e) obrona przed kopnięciami.
Zajęcia 3. Walka karabinkiem i obrona przed zaborem broni.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) bloki i zbicia karabinkiem,
b) obrona przed pchnięciem w przód,
c) obrona przed uderzeniem magazynkiem,
d) doskonalenie walki.
Temat 17. SPRAWDZIANY.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
62
Zaliczyć na ocenę pozytywną zgodnie z poziomem swoich umiejętności
obowiązujące testy z wychowania fizycznego.
Zajęcia 1. Sprawdzian sprawności fizycznej z wychowania fizycznego.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
ZAGADNIENIA:
a) test siły mięśni ramion (podciąganie na drążku lub uginanie ramion
w podporze na ławeczce),
b) test siły mięśni brzucha (skłonu tułowia w przód),
c) test szybkości (bieg wahadłowy 10x10 m lub bieg zygzakiem),
d) test wytrzymałości – bieg na 3000 m żołnierze (1000 m żołnierzekobiety).
3.2.2.9. SZKOLENIE MEDYCZNE
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 zasady taktyczne i medyczne TCCC ( Tactical Combat Casualty Care),
 zasady
bezpiecznego udzielania pierwszej pomocy rannym
i poszkodowanym na polu walki,
 zasady organizacji pomocy medycznej na polu walki i ewakuacji
rannych i chorych,
 zasady wynoszenia rannych z pola walki za pomocą noszy i sposobów
improwizowanych,
 zasady ewakuacji medycznej z pojazdów wojskowych oraz miejsca
zdarzenia,
 zasady wzywania pomocy do miejsca zdarzenia (MEDEVAC,
CASEVAC);
b) umieć:
 zachować się w przypadku nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, oraz
wystąpienia objawów stresu pola walki;
 posługiwać się indywidualnym wyposażeniem żołnierza;
 udzielać pierwszej pomocy w przypadkach urazów, zranień, krwotoków
za pomocą opaski uciskowej, materiałów opatrunkowych oraz udzielać
pomocy porażonym BMR;
2) ROZLICZENIE GODZIN
Ogółem:
godzin
%
4
4
100
100
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
Zaliczenie
Instruktaż
Zajęcia
praktyczne
Zajęcia
teoretyczne
Razem
Metody (formy) realizacji programu
E
63
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
tematu
1
2
Liczba godzin
z tego na zajęcia
razem
Tytuły tematów
(zajęć)
Numer
zajęć
2
3
4
INDYWIDUALNE WYPOSAŻENIE
MEDYCZNE ŻOŁNIERZA ORAZ
POSTĘPOWANIE W TRAKCIE
UDZIELANIA SAMOPOMOCY I POMOCY
KOLEŻEŃKIEJ
RAZEM
teoretyczne
5
Uwagi
praktyczne
6
4
4
4
4
Temat 2. INDYWIDUALNE WYPOSAŻENIE MEDYCZNE ŻOŁNIERZA ORAZ
POSTĘPOWANIE W TRAKCIE UDZIELANIA SAMOPOMOCY I POMOCY
KOLEŻEŃSKIEJ.
Zajęcia praktyczne – 4 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) wymienić składniki indywidualnego wyposażenia medycznego,
b) wymienić zawartość indywidualnego pakietu do likwidacji skażeń, IZAS,
c) omówić budowę opatrunku osobistego i opaski uciskowej,
d) omówić zawartość apteczek pododdziałowych i apteczek pojazdów,
e) zastosować praktycznie indywidualny pakiet do likwidacji skażeń, IZAS
oraz posługiwać się opatrunkiem osobistym i opaską uciskową,
f) zastosować tabletki do odkażania wody,
g) omówić zasady bezpieczeństwa w trakcie udzielania pomocy, ewakuacji
rannego oraz wystąpienia objawów stresu pola walki.
ZAGADNIENIA:
a) indywidualne wyposażenie medyczne,
b) budowa i zasady użycia indywidualnego pakietu do likwidacji skażeń
oraz IZAS,
c) posługiwanie się opatrunkiem osobistym i opaską uciskową,
d) posługiwanie się tabletkami do odkażania wody,
e) posługiwanie się zawartością apteczek,
f) taktyka działań ratowniczych,
g) bezpieczeństwo własne i rannego,
h) zasady wzywania pomocy medycznej na polu walki - praktyczne
przygotowanie i przekazanie meldunku 9 – linijkowy MEDEVAC
(MEDEVAC, CASEVAC),
i) objawy wystąpienia stresu pola walki, postępowanie.
64
3.2.3.
SZKOLENIE LOGISTYCZNE
3.2.3.1. BUDOWA I EKSPLOATACJA UZBROJENIA I SPRZĘTU
WOJSKOWEGO
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
znać zasady i sposoby obsługiwania uzbrojenia i oporządzenia
indywidualnego żołnierza;
2) ROZLICZENIE GODZIN
Ogółem:
godzin
%
2
2
100
100
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
Zaliczenie
Instruktaż
Trening
Zajęcia
praktyczne
Zajęcia
teoretyczne
Razem
Metody (formy) realizacji programu
Z
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
tematu
1
2
Liczba godzin
z tego na zajęcia
razem
Tytuły tematów
(zajęć)
Numer
zajęć
2
3
4
OBSŁUGIWANIE TECHNICZNE
INDYWIDUALNEGO WYPOSAŻENIA
ŻOŁNIERZA
RAZEM
teoretyczne
5
Uwagi
praktyczne
6
2
2
2
2
Temat 2. OBSŁUGIWANIE TECHNICZNE INDYWIDUALNEGO WYPOSAŻENIA
ŻOŁNIERZA.
Zajęcia praktyczne – 2 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz doskonali:
a) nawyki dbałości o powierzony sprzęt i wyposażenie,
b) umiejętność prawidłowego obsługiwania poszczególnych elementów
wyposażenia.
ZAGADNIENIA:
obsługa uzbrojenia i sprzętu wojskowego będącego na wyposażeniu
indywidualnym żołnierza.
3.2.3.2. ZABEZPIECZENIE LOGISTYCZNE
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
65
a) znać:
 podstawowe pojęcia zabezpieczenia logistycznego,
 podstawowe zadania logistyki w pododdziale,
 należności mundurowe i żywnościowe dla żołnierzy;
b) umieć:
 wykorzystać zasady funkcjonowania logistyki w pododdziale,
 zastosować poszczególne zestawy umundurowania zgodnie
z przeznaczeniem;
2) ROZLICZENIE GODZIN
%
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
100
Zaliczenie
100
Instruktaż
2
Trening
2
Zajęcia
praktyczne
Zajęcia
teoretyczne
Ogółem:
godzin
Razem
Metody (formy) realizacji programu
Z
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
tematu
1
1
Liczba godzin
razem z tego na zajęcia
Tytuły tematów
(zajęć)
Numer
zajęć
2
3
4
PODSTAWOWE POJĘCIA Z ZAKRESU
LOGISTYKI – LOGISTYKA
W PODODDZIALE.
RAZEM
Uwagi
teoretyczne praktyczne
5
6
2
2
2
2
7
Temat 1. PODSTAWOWE POJĘCIA Z ZAKRESU LOGISTYKI – LOGISTYKA
W PODODDZIALE.
Zajęcia teoretyczne - 2 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) scharakteryzować podstawowe pojęcia zabezpieczenia logistycznego,
b) przedstawić ogólne zasady funkcjonowania logistyki w pododdziale,
c) wymienić
przysługujące
żołnierzowi
należności
mundurowe
i żywnościowe.
ZAGADNIENIA:
a) ogólne pojęcia zabezpieczenia logistycznego,
b) cel i zadania logistyki w pododdziale,
c) należności mundurowe i żywnościowe żołnierza.
66
3.2.4. SZKOLENIE OGÓLNE
3.2.4.1. SZKOLENIE PRAWNE
1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA
W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:
a) znać:
 zasady zachowania się w czasie działań taktycznych,
 zagadnienia odpowiedzialności za przestępstwa w trakcie konfliktu
zbrojnego;
b) umieć:
 oceniać sytuację biorąc pod uwagę zasady prawa konfliktów zbrojnych,
 podejmować w takich sytuacjach decyzje zgodne z prawem,
 podejmować działania w celu realizacji tych decyzji;
c) zapoznać się z:
 uwarunkowaniami historycznymi prawa konfliktów zbrojnych,
 problematyką neutralności,
 prawem wojennym jako kodeksem działania i zachowania się sił
zbrojnych.
2) ROZLICZENIE GODZIN
%
Formy
kontroli i oceny
Samokształcenie
100
Zaliczenie
100
Instruktaż
4
Trening
4
Zajęcia
praktyczne
Zajęcia
teoretyczne
Ogółem:
godzin
Razem
Metody (formy) realizacji programu
Z
E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny
3) MATERIAŁ NAUCZANIA
Numer
tematu
1
5
6
Temat
zajęć
2
Liczba godzin
z tego na zajęcia
razem
Tytuły tematów
(zajęć)
4
teoretyczne
5
PODSTAWOWE ZASADY
ZACHOWANIA SIĘ W CZASIE
DZIAŁAŃ TAKTYCZNYCH
2
2
ODPOWIEDZIALNOŚĆ
ŻOŁNIERZY ZA DZIAŁANIA
NIEZGODNE Z PRAWEM W
TRAKCIE TRWANIA KONFLIKTU
ZBROJNEGO
RAZEM
2
2
4
4
3
praktyczne
6
Uwagi
7
5. PODSTAWOWE ZASADY ZACHOWANIA SIĘ W CZASIE DZIAŁAŃ
TAKTYCZNYCH.
Zajęcia teoretyczne – 2 godz.
CELE SZKOLENIA:
67
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) wskazać i omówić zgodne z prawem podstawowe zasady działania
w walce,
b) przedstawić i scharakteryzować tryb postępowania z ofiarami walki,
kombatantami, personelem podlegającym szczególnej ochronie oraz
współdziałanie z władzami cywilnymi,
c) omówić środki podejmowane po zakończeniu walki.
ZAGADNIENIA:
a) zasady, środki i metody walki,
b) strefy wyłączone oraz osoby i inne elementy niebiorące udziału
w walce,
c) jeńcy oraz zajęte obiekty,
d) środki podejmowane po zakończeniu walki.
Temat 6. ODPOWIEDZIALNOŚĆ ŻOŁNIERZY ZA DZIAŁANIA NIEZGODNE
Z PRAWEM W TRAKCIE TRWANIA KONFLIKTU ZBROJNEGO.
Zajęcia teoretyczne – 2 godz.
CELE SZKOLENIA:
W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:
a) wskazać zasadnicze działania na polu walki niezgodne z prawem,
b) omówić zasady odpowiedzialności za nieprzestrzeganie prawa
w trakcie konfliktu zbrojnego.
ZAGADNIENIA:
a) prawo i zwyczaj międzynarodowy,
b) odpowiedzialność żołnierzy za wykroczenia i przestępstwa wojenne
w świetle kodeksu karnego,
c) odpowiedzialność żołnierzy za naruszenie prawa międzynarodowego
(konwencje genewskie i haskie, konwencje dotyczące ochrony praw
człowieka, dziecka, obywatelskich, politycznych itd.).
4. OCENA POZIOMU WYSZKOLENIA
4.1. OGÓLNE ZASADY OCENY POZIOMU WYSZKOLENIA
1. W procesie szkolenia żołnierzy stosuje się ocenianie bieżące, okresowe
oraz końcowe.
2. Prowadzący przedmiot zobowiązani są do opracowania szczegółowego
systemu kontroli i oceny wyników nauczania, który powinien w swojej
strukturze uwzględniać: opis wymagań na określony stopień (ocenę),
sposoby oceniania, obszary tematyczne podlegające ocenie, kryteria
oceny, częstotliwość wystawiania ocen, warunki nadrobienia braków
z przyczyn losowych.
3. Bieżącej oceny postępów żołnierzy w nauce dokonuje się w toku zajęć
programowych, stosując różnorodne formy sprawdzania wiadomości
i umiejętności. Wystawione w ten sposób oceny mają stanowić źródło
informacji o poziomie wyszkolenia i systematyczności uczenia się.
68
4. Okresowej oceny postępów żołnierzy w nauce dokonuje się w ramach zajęć
kontrolnych, realizowanych po zakończeniu określonej partii materiału
nauczania. W zajęciach kontrolnych stosować należy różnorodne metody
sprawdzania wiadomości i umiejętności. Wystawione w ten sposób oceny
mają stanowić źródło informacji o poziomie wyszkolenia żołnierzy za dany
okres nauki. Jeżeli zajęcia kontrolne nie są ujęte jako zajęcia programowe
należy realizować je w ramach godzin dyspozycyjnych.
5. Bieżące i okresowe postępy żołnierzy w nauce ocenia się według
10-stopniowej skali ocen: 2; 2+; -3; 3; 3+; -4; 4; 4+; -5; 5. Oceny te wpisuje
się do dziennika ewidencji szkolenia.
6. Wystawiając oceny należy przestrzegać następujących kryteriów:
a) ocena 5 – gdy odpowiedź na pytanie była wyczerpująca lub nakazana
czynność została wykonana bez zastrzeżeń,
b) ocena 4 – gdy odpowiedź na pytanie była dość wyczerpująca, choć
niepełna i nie zawierała istotnych pomyłek lub nakazana czynność
została wykonana poprawnie,
c) ocena 3 – gdy odpowiedź na pytanie była właściwa, lecz nie potrafiono
jej uzasadnić lub nakazaną czynność wykonano bez większych błędów,
d) ocena 2 – gdy nie udzielono poprawnej odpowiedzi na pytanie, lub
nakazaną czynność wykonano niewłaściwie,
e) znaki „+” lub „-” wystawia się, gdy odpowiedź na pytanie lub sposób
i wynik wykonania nakazanej czynności uniemożliwiał wystawienie
oceny pełnej.
7. „Wśród ocen końcowych wyróżnia się oceny zaliczeniowe, egzaminacyjne
i ocenę ogólną. Oceny zaliczeniowe wystawia się według 6 - stopniowej
skali cyfrowej: bardzo dobra (5), dobra plus (4,5), dobra (4), dostateczna
plus (3,5), dostateczna (3), niedostateczna (2), zaś oceny egzaminacyjne
i ocenę ogólną według 4 – stopniowej skali cyfrowej: bardzo dobra (5),
dobra (4), dostateczna (3), niedostateczna (2).
8. Po zrealizowaniu zajęć programowych z każdego przedmiotu, każdemu
żołnierzowi należy wystawić ocenę zaliczeniową, przy czym:
a) w przedmiotach liczących poniżej 10 godzin programowych wpisywać
„Zaliczenie” – Z (bez wystawiania oceny zaliczeniowej),
b) w przedmiotach liczących 10 godzin programowych i więcej wystawić
ocenę na podstawie ocen z bieżącej kontroli postępów w szkoleniu.
9. Podstawę do wystawienia oceny zaliczeniowej stanowi średnia
arytmetyczna ocen bieżących i ocen z zajęć kontrolnych, przy czym
wystawia się:
 ocenę bardzo dobrą (5,0), gdy średnia arytmetyczna wynosi 4,75 ÷ 5,00,
 ocenę dobrą plus (4,5), gdy średnia arytmetyczna wynosi 4,26 ÷ 4,74,
 ocenę dobrą (4,0), gdy średnia arytmetyczna wynosi 3,75 ÷ 4,25,
 ocenę dostateczną plus (3,5), gdy średnia arytmetyczna wynosi 3,26 ÷ 3,74,
 ocenę dostateczną (3,0), gdy średnia arytmetyczna wynosi 2,75 ÷ 3.25,
 ocenę niedostateczną (2,0), gdy średnia arytmetyczna wynosi do 2,74.
69
10. Na zakończenie szkolenia wystawia się „Świadectwo ukończenia szkolenia
podstawowego SZ RP”, w którym wpisuje się ostateczny wynik szkolenia ocenę końcową - wyrównaną do pełnej oceny wystawionej na podstawie
uzyskanych ocen z poszczególnych części (grup treści) egzaminu zgodnie
z zasadą:
 bardzo dobry (5) - od 4,51,
 dobry (4)
- od 3,70 do 4,50,
 dostateczny (3)
- od 2,51 do 3,69.
11. Oceny egzaminacyjne wystawia się podczas testów i sprawdzianów
praktycznych prowadzonych w trakcie egzaminu.
12. Ocenę
ogólną
wyszkolenia
żołnierzy
stanowi
egzaminacyjnych i zaliczeniowych za działy szkolenia.
średnia
ocen
13. Ocenę ogólną wystawia się stosując skalę ocen i kryteria obliczenia
identyczne jak dla ocen zaliczeniowych i ujmuje się w „Świadectwie
ukończenia szkolenia podstawowego”, wydawanym żołnierzom po
ukończeniu szkolenia (wzór – załącznik nr 2 do niniejszego programu
szkolenia).
14. Ukończenie szkolenia podstawowego z oceną ogólną pozytywną stanowi
podstawę do skierowania żołnierza do odbycia kursu szkolenia
specjalistycznego.
4.2. PRZEDMIOTOWY ZAKRES EGZAMINÓW, STRZELAŃ I ĆWICZEŃ
PODLEGAJĄCYCH OCENIE
1. Egzaminy końcowe są integralną częścią szkolenia i stanowią podstawę do
dokonania oceny poziomu wyszkolenia – żołnierzy, uczestników kursu
szkolenia podstawowego.
2. W trakcie trwania kursu żołnierze poddawani są następującym egzaminom:
a) sprawdzianowi z wychowania fizycznego,
b) sprawdzianowi wiedzy teoretycznej,
c) sprawdzianowi umiejętności praktycznych ze szkolenia bojowego
- w formie „pętli taktycznej”,
d) egzaminowi ze strzelania szkolnego nr 2 strzelanie w postawie
leżącej.
3. Wszystkie egzaminy składane są przed komisją powołaną rozkazem przez
komendanta centrum, ośrodka szkolenia lub dowódcy jednostki wojskowej
realizującej szkolenie podstawowe.
4. Odpowiedzialnym za właściwą organizację oraz przebieg
egzaminacyjnej jest przewodniczący komisji egzaminacyjnej.
sesji
5. Podstawową grupą poddawaną egzaminowi końcowemu jest pluton.
W dwudniowej sesji egzaminacyjnej dla plutonu należy organizować:
a) w jednym dniu – test teoretyczny i strzelanie szkolne,
70
b) w drugim dniu – „pętlę taktyczną” obejmującą sprawdzenie
indywidualnych umiejętności praktycznych każdego żołnierza plutonu
z zakresu szkolenia bojowego.
6. Egzamin z wychowania fizycznego realizowany jest na zakończenie etapu
szkolenia indywidualnego zgodnie z dokumentami normatywnymi
obowiązującymi kadrę zawodową.
7. Sprawdzian wiedzy teoretycznej przeprowadzić w postaci testu wiadomości
obejmującego zakres materiału z przedmiotów objętych programem
szkolenia.
8. W ramach „pętli taktycznej” organizowanej na terenie przykoszarowych
placów
ćwiczeń
należy
zorganizować
następujące
stanowiska
egzaminowania:
a) działanie żołnierza na polu walki – w tym wykonanie podstawowej
normy szkolno - bojowej nr 2 z taktyki, podstawowej normy szkolno bojowej nr 5 ze szkolenia inżynieryjno – saperskiego,
b) zachowanie podczas użycia BMR – w tym wykonanie podstawowej
normy szkolno – bojowej nr 7 i 8 z OPBMR,
c) rzut granatem ćwiczebnym lub treningowym i znajomość budowy
i użytkowania broni - w tym wykonanie podstawowej normy szkolno bojowej nr 3 ze szkolenia ogniowego,
d) nawiązywanie i utrzymywanie łączności – w tym
podstawowej normy szkolno - bojowej nr 14 z łączności,
wykonanie
e) rozpoznanie pola walki i orientowanie się w terenie,
f) udzielanie pomocy przedmedycznej.
9. Strzelanie egzaminacyjne wykonać jako strzelanie szkolne nr 2 według
obowiązującego programu strzelań.
5. WSPARCIE I ZABEZPIECZENIE SZKOLENIA
5.1. ILOŚĆ ŚRODKÓW ZABEZPIECZENIA MATERIAŁOWO – TECHNICZNEGO
ZALECANYCH DO REALIZACJI TEMATÓW SZKOLENIOWYCH
5.1.1.
TAKTYKA
4
5
6
7
7
6
6
4
1
2
1
2
1
ilość
1
1
1
1
1
1
1
1
ilość
1
1
1
1
1
1
1
1
km
50
50
50
50
50
50
50
50
71
inne
Samochód
O-T
Samochód
C-T
POJAZDY
Zajęć
Tematu
Numer
km
50
50
50
50
50
50
50
50
Ilość
km
4
8
2
1
1
1
RAZEM
50
50
500
1
1
1
50
50
500
9
9
200
1
200
1
10 / 200
1
1
1
2
1
1
1
2
1
2
10 / 200
1
1
1
1
1
1
1
1
200
200
200
200
1
2
2
1
1
1
3
2
1
4
2
2
4
2
1
4
2
2
4
2
1
CGŁ 1
2
R-9200
1
4
2
4
4
3
R-3501
2
RGD 2 db
26mm nb.oświet.
1
2
1
Petarda tarciowa
26mm nb.sygn. kpl.
1
10
2
10
10 10
10
5
10
10
10
5
10
10
10
5
10
10
HLZ 1000 *
8
2
1
HLZ 500 *
8
1
DM 11 M
7
10
RGD 2 dcz
6
6
7
7,62mm nb. wz. 43
„ślepy”
5,56 mm nb „ślepy”
5
9mm nb pistoletowy
„ślepy”
Zajęć
Tematu
Numer
2
2
2
2
2
2
2
3
2
2
3
RAZEM
110/1600
9 41 82 32 14 11 8 10
4
Amunicję 7,62 mm nb. wz. 43 „ślepy” (5,56 mm nb. „ślepy” do kbs BERYL) naliczono na 1 żołnierza.
Pozostałe środki pozoracji naliczono na grupę 24 - osobową.
*alternatywnie dopuszcza się zastosowanie 26 mm nb oświetleniowych.
1
– amunicja dla pozoracji.
72
5.1.2.
SZKOLENIE STRZELECKIE
Razem
20
5/5
47/47
CRG-42 + UZRGM ćw.
+ Ład. dym / błysk
Samochód sanitarny
5
5
5
5
Samochód C-T
4/4
5/5
5/5
6/6
10/10
5/5
12/12
26mm nb czerwony ogień
7,62 mm nb wz 43 z poc.
PS/
5,56 mm nb PS
7,62 mm nb wz 43 z poc.
T-45/
5,56 mm nb smug.
5/5
POJAZDY
Samochód O-T
5/2
5/3
5/4
5/5
5/6
5/7
6/1
6/2
7/1
7/2
7/3
7,62 mm nb wz 43 - ślepy/
5,56 mm nb - ślepy
5,6 mm nb sport. długi
Numer tematu /zajęcia/
AMUNICJA I ŚRODKI POZORACJI
3
3
3
3
3
3
1/1/1
1/1/1
1/1/1
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/40
1/10
1/10
1/10
1/10
1/10
1/10
1/10
1/10
1/10
1/10
1/10
3
3/3/3
1/440
3
3
3
3
3/3
5/5
3/3
11/11
1/440
1/110
Środki bojowe naliczono na jednego żołnierza z wyjątkiem CRG oraz 26 mm nb czerwony ogień.
Pojazdy naliczono na grupę szkolną 24 - osobową.
*wg opracowanego zestawu ćwiczeń przygotowawczych JW.
ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW
5.1.3.
73
HLZ-1000 *
Samochód O-T
Samochód C-T
3
600
300
1
6
3
3
5
RAZEM
600
300
1
6
3
3
5
Środki materiałowego zabezpieczenia naliczono na grupę 24-osobową
*alternatywnie dopuszcza się zastosowanie 26 mm nb oświetleniowych.
POJAZDY
HLZ-500 *
Petarda tarc.
CGŁ1
DM 11M
RGD db
26mm oświet
26mm kpl sygn
7,62mm kb ślepy
5,56mm nb ślepy
Numer
tematu
(zajęcia)
5,56mm nb ślepy
AMUNICJA I ŚRODKI POZORACJI
1
1
1
1
1
1
1
1
74
Pojazdy
3
1/50
1/50
4
1/50
1/50
1/50
5
1/50
1/50
3
7
1/50
1/50
25
8
1/50
1/50
1/50
8
Razem
1/250
1/100
1/250
25
3
8
Naliczeń dokonano na jedną grupę szkoleniową (24 żołnierzy)
4
300
IZAS-05
RAZEM
30
5
1
3
3
11
24
Środki naliczono na grupę szkoleniową (24 żołnierzy).
IPLSk-1 PChW-012
po 1
kpl.
MST - 1
24
Odczynnik RN –
10ml
(szt.)
5
RGZ-1
2
Proszek E-H
3
GŁ-1
1
RGD-2DB
CGŁ-1
5
24
60
24
24
60
24
3
3
3
2
3
4
8
8
8
10
11
OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA
Środki bojowe i OPBMR
25
25
30
5
4
2
25
25
35
6
50
50
Samochód C-T, O-T
(szt./km)
Mechanizmy uderzeniowe
i zapały
Zawleczka „T” / ”P”
Spłonka 8A-TAT
Lont prochowy mb
Ładunek MW 75g lub 200g
Standardowe ładunki MW i
środków zapalające
Spłonka 8A-TAT ćwicz.
Kadłuby i zapalniki min
ppanc (TM-62M, MKU,
MPPB)
MPP / MCZP / MSP
26 mm nb sygn. (kpl.)
30
Samochód O-T
(szt./km)
Numer
Samochód sanitarny
(szt./km)
5.1.5.
Samochód C-T
(szt./km)
Petarda
1
7,62mm nb wz 43 ślepy
5,56mm nb ślepy
Numer
Tematu
(zajęcia)
Zajęcia
Tematu
5.1.4.
SZKOLENIE INŻYNIERYJNO – SAPERSKIE
AMUNICJA I ŚRODKI POZORACJI
2/50
1/50
3/100
POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA
1/2
1
1
1
1
1/3
1
2
10
20
5
5
1
3
2
3
Razem
2
10
20
5
5
1
3
2
3
Schron OPL
R - 3501
5,56mm nb. śl.
1/4
1
1
1
1
1
1
Samochód C - T
Odtwarzacz DVD
1
Model samolotu
1
AP – 85M
1
26 nb. oświetl.
1
26mm nb. sygn.
1/1
Numer
tematu
(zajęcia)
7,62mm nb śl.
Filmy DVD
Pojazdy
Zestaw
multimedialny
Lornetka polowa
HLZ 500*
Nb.oświetl. MITHRAS
7,62mm nb. kb. śl.
Amunicja i środki pozoracji, pomoce dydaktyczne
Samochód O -T
5.1.6.
1
2
1
2
1
2
Naliczeń dokonano na jedna grupę szkoleniową (24 żołnierzy).
* Alternatywnie dopuszcza się zastosowanie 26 mm nb. oświetleniowy.
ŁĄCZNOŚĆ
Radiostacje
przenośne
Polowy
aparat
Zajęcia
Tematu
8
-
3
4
RAZEM:
8
8
16
16
Zestaw
montersk
i 259
Sprzęt łączności:
Numer
Bęben
PKL-2
5.1.7.
8
8
1
16
Naliczeń dokonano na jedną grupę szkoleniową (24 żołnierzy).
5.1.8.
SZKOLENIE MEDYCZNE
5
Bandaże elastyczne
3/3/3
6 szt./2
osoby
3
3
4
ćwiczebne IZAS,
Indywidualny pakiet
do likwidacji
skażeń.
opatrunki osobiste,
tabletki do odkażania
wody oraz opaski
uciskowe
Fantom
zestaw do pozoracji
ran
Zajęcia
Temat
2
Nosze/deska
ortopedyczna.
Kołnierz
ortopedyczny, szyny
Kramera,
SPRZĘT DO ZAJĘĆ
Nr
3
3
3
3
3
3
1/1/1
3
3/3/3
* - tablice poglądowe:
„Pierwsza pomoc na polu walki” (Zdr. 19/T/76),
„Pierwsza pomoc w urazach” (Zdr. 22/T/92),
75
rzutnik światła
dziennego,
komputer
(notebook),
rzutnik
multimedialny,
ekran
przenośny,
tablice
poglądowe*
1
1
1
6 szt./2
osoby
1
„Ostre zatrucia i pierwsza pomoc” (Zdr. 21/T/90).
5.2. WYKAZ SYMULATORÓW I URZĄDZEŃ SZKOLNO – TRENINGOWYCH
ZALECANYCH DO WYKORZYSTANIA W SZKOLENIU PROGRAMOWYM
1. Urządzenia do szkolenia wstępnego:
a) diafragma uniwersalna – typ TD–70,
b) urządzenie do na nauki i kontroli celowania z kbk AK oraz – typ
TKC–52/M,
c) szkło kontrolne uniwersalne – typ TK–1 do kbk AK – typ TK– kbk,
d) urządzenie treningowe CYKLOP.
2. Trenażery i urządzenia treningowe:
a) optoelektroniczne tarcze strzeleckie,
b) laserowe symulatory CZANTORIA – 1 typu PLS – 1.
3. Wyposażenie uzupełniające:
c) kontaktowe figury bojowe – typ WFK–7/22/125,
d) podnośnik lekkich figur bojowych – typ PPL–2A,
e) przystawka do współpracy podnośników figur bojowych WSB–04,
f) czujnik bezwładnościowy typ WCB–02, WCB–02/M,
g) czujnik inercyjny – typ WCI.
5.3. WYKAZ ZASADNICZYCH DOKUMENTÓW NORMUJĄCYCH
PROCES SZKOLENIA
5.3.1.
REGULAMINY
1. „Regulamin
ogólny
Sił
Zbrojnych
Rzeczypospolitej
Polskiej”
sygn. Szt. Gen. 1664/2014.
2. „Regulamin musztry Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej”
sygn. Szt. Gen. 1427/94.
3. „Ceremoniał wojskowy” stanowiący załącznik do Decyzji Nr 411/MON
Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 grudnia 2009 r.
4. „Zestawienie wzorów dokumentów do Regulaminu Ogólnego Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej” sygn. Szt. Gen. 1555/2003.
5. „Nauczanie regulaminu ogólnego i musztry” sygn. Szkol. 784/96.
Podręcznik metodyczny, Warszawa 1996.
5.3.2.
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
1. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy
zawodowych (Dz.U. z 2003 r. Nr 179 poz.1750 z późn. zm.).
3. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 1977 r. Nr 88,
poz. 553 z późń. zm.).
4. Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2013 r.
Nr 482 z późn. zm.).
5. Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej
(Dz. U z 2009 r. Nr 190, poz.1474 z późn. zm.).
6. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 grudnia 2009 r.
w sprawie wykonywania kar i środków dyscyplinarnych (Dz.U. z 2009 r.
Nr 223, poz. 1782).
76
7. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 lutego 2010 r.
w sprawie regulaminu postępowania dyscyplinarnego (Dz.U. z 2010 r.
Nr 24 poz. 121).
8. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 marca 2010 r.
w sprawie dokumentacji i ewidencji dyscyplinarnej (Dz.U. 2010 r. Nr 65,
poz. 415).
9. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 kwietnia 2010 r.
w sprawie dyscyplinarnych środków zapobiegawczych.
10. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 czerwca 2010 r.
w sprawie wyróżniania żołnierzy, byłych żołnierzy oraz pododdziałów,
oddziałów i instytucji wojskowych (Dz.U. z 2010 r. Nr 124, poz. 841).
11. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 marca 2010 r.
w sprawie izb zatrzymań (Dz.U. z 2010 r. Nr 63, poz. 394 z późn. zm.).
12. Decyzja Nr 367/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 września
2010 r. w sprawie analiz i ocen dyscypliny wojskowej (Dz.Urz. Min. Obr.
Nar. Z 2010 r. Nr 19, poz. 253).
13. „Pododdział jako grupa społeczna. Materiały do prowadzenia zajęć
psychoedukacyjnych”, Warszawa 2007.
14. „Zdrowie psychiczne żołnierzy” pod red. A. Florkowskiego
i W. Gruszyńskiego.
15. Z. Moszumański, S. Piwowar, W. Rawski „Dyscyplina wojskowa – rys
historyczny ewolucji przepisów dyscyplinarnych”, wyd. WCEO, Warszawa
2012.
16. Materiały profilaktyczno-edukacyjne do prowadzenia zajęć z żołnierzami
„Stres w życiu codziennym i służbie wojskowej. Wybrane zagadnienia.”,
DWiPO, Warszawa 2007.
17. Pospiszyl I., Patologie społeczne, PWN, Warszawa 2008.
18. Materiały do zajęć z kształcenia obywatelskiego nr 5 „Komunikacja
społeczna w pododdziale.”, DWiPO, Warszawa 2008.
19. Gumińska A., Jak kształtować swoje kompetencje przywódcze, DWiPO,
Warszawa 2010.
20. Kanarski L., Przywództwo we współczesnych organizacjach, Elipsa,
Warszawa 2005.
21. Davis P., Adaptacja zawodowa, Petit, Warszawa 2003,
22. Moczydłowska J., Zarządzanie zasobami ludzkimi w organizacji, Difin,
Warszawa 2010.
23. Decyzja Nr 351/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 listopada
2012 r. w sprawie metodyki szkolenia żołnierzy z przedmiotów
„Kształcenie obywatelskie” oraz „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa” wraz
z Decyzją Nr 397/MON Ministra Obrony Narodowej z 18 grudnia 2013 r.
zmieniająca decyzję Nr 351/MON Ministra Obrony Narodowej.
5.3.3.
TAKTYKA
1. Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych (pluton,
drużyna). Warszawa 2000.
2. „Regulamin działań wojsk lądowych”. DWLąd 115/2008.
3. „Zbiór znaków i skrótów wojskowych”. Szt. Gen. 1561/2004.
4. Zbiór norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych
i zmechanizowanych”. DWLąd wewn. 159/2010.
77
5. „Normy szkoleniowe na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości
do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych.”
Szkol. 849/2012.
6. Fleming M.: Międzynarodowe prawo humanitarne konfliktów zbrojnych.
Warszawa 2003.
7. Galewski Z.: Współdziałanie na polu walki. Warszawa 1993.
8. Regulamin walki pododdziałów w terenie zurbanizowanym FM 90-10-1
(tłumaczenie z języka angielskiego). Warszawa 1986.
9. Muszyński J., Kiciński M.: Rekonesans organizacja i przebieg.
Poznań 2007.
10. Regulamin działań taktycznych pododdziałów wojsk pancernych
i zmechanizowanych. DWLąd. 134/09.
11. Poradnik szeregowego zawodowego opraz szeregowego Narodowych Sił
Rezerwowych. DWLąd. Wewn.191/2011.
12. Poradnik dowódcy plutonu. DWLąd. 185/2011.
5.3.4.
SZKOLENIE STRZELECKIE
1. „Program strzelań z broni strzeleckiej” Szkol. 875/2012.
2. „Normy szkoleniowe na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości
do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych”
Szkol. 849/2012.
3. „Metodyka szkolenia strzeleckiego” – szkol. 730/89.
4. „Metodyka szkolenia ogniowego pododdziałów piechoty” – szkol. 722/88.
5. Instrukcja piechoty. Granaty ręczne – szkol.161/61.
6. 7,62 mm karabinki AKM (AKMŁ), AKMS (AKMSN), AK, kbkg wz.1960,
kbkg wz. 1960/72. Opis i użytkowanie. Sposoby i zasady strzelania.
MON Warszawa 1988.
7. 5,56 mm karabinek szturmowy wz 1996 opis i użytkowanie,
DWLąd. 21/2000.
8. „Teoria strzału” – MON. Warszawa 1970.
5.3.5.
ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW
1. Vademecum wiedzy rozpoznawczej cz. I i II, DWLąd wewn. 120/2009,
Warszawa 2009.
2. „Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych (pluton,
drużyna)” DWLąd 26/2000.
3. Instrukcja „Działania rozpoznawcze”, DWLąd, Warszawa 2002.
4. Informacja „Siły Zbrojne wybranych państw sąsiednich” SG WP
Warszawa, 2006, 2007 i 2009 (wydawnictwo ukazujące się w cyklu
rocznym).
5. Miesięczne Komunikaty Rozpoznawcze z lat 2006 – 2008, Dowództwo
Marynarki Wojennej ZRiWE - N2.
6. Komunikaty Rozpoznawcze z lat 2010 – 2012, Dowództwo Wojsk
Lądowych ZRiWE - G2.
7. Komunikaty Rozpoznawcze z lat 2010 – 2012, Dowództwo Marynarki
Wojennej ZRiWE - N2.
8. Miesięczne Komunikaty Rozpoznawcze z lat 2010 – 2012, Dowództwo Sił
Powietrznych ZRiWE – A2.
5.3.6.
SZKOLENIE INŻYNIERYJNO – SAPERSKIE
1. Podręcznik saperski dla wszystkich rodzajów wojsk i służb. Sygn.
Inż. 534/89, Warszawa 1991.
78
2. Budowa i pokonywanie zapór inżynieryjnych. Sygn. Inż. 570/93,
Warszawa 1994.
3. Fortyfikacja polowa. Sygn. Inż. 568/93, Warszawa 1995.
4. Środki minowania i rozminowania. Opis i użytkowanie. Sygn. Inż. 414/79.
5. Normy szkoleniowe na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości
do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych.
Sygn. Szkol. 849/2012, Warszawa 2012.
6. Instrukcja „Prace minerskie i niszczenia”, sygn. Inż. 572/94.
7. Instrukcja „Oczyszczanie terenów z przedmiotów wybuchowych
i niebezpiecznych”, Inż. 387/75.
5.3.7.
OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA
1. Instrukcja o szkoleniu z obrony przed bronią masowego rażenia w Siłach
Zbrojnych RP. Chem. 397/2006.
2. „Obrona przed bronią masowego rażenia w operacjach połączonych
(DD/(3.8)”.
3. „Poradnik metodyczny do szkolenia żołnierzy i pododdziałów z obrony
przed bronią masowego rażenia” DWLąd. Wewn. 182/2011.
4. Instrukcja „Zakres wiedzy i umiejętności z obrony przeciwchemicznej”,
OPChem. 386/2000.
5. Instrukcja „Oznakowanie stref skażeń, skażonego sprzętu i uzbrojenia
oraz znaki ostrzegawcze”, OPChem. 389/2000.
6. Instrukcja
„Sprawdzenie
szczelności
i
dopasowania
masek
przeciwgazowych”, OPChem. 361/89.
7. Obrona wojsk przed środkami zapalającymi. Podręcznik, sygn. OPChem.
382/93.
8. Stosowanie środków dymnych w działaniach bojowych. Podręcznik,
sygn. Chem 283/79.
9. Film szkoleniowy „Indywidualne środki ochrony przed skażeniami”.
10. „Zbiór norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych
i zmechanizowanych” DWLąd wewn. 159/2010.
5.3.8.
POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA
1. Kośny B. Poradnik dowódcy „Powszechna obrona przeciwlotnicza”
Sygn. DWLąd.12/2002.
2. Regulamin działań Wojsk Lądowych, Warszawa 2008, DWLąd
Wewn. 115/2008.
3. Regulamin Działań Taktycznych pododdziałów wojsk pancernych
i zmechanizowanych (pluton-kompania-batalion), DWLąd Wewn. 134/09.
4. Zbiór
norm
szkoleniowych
dla
pododdziałów
pancernych
i zmechanizowanych DWLąd 159/2010.
5. Instrukcja o Powszechnej Obronie Przeciwlotniczej w SZ RP, Wojska
OPL 227/2013.
6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie
systemów wykrywania skażeń i właściwości organów w tych sprawach.
7. Powszechna obrona przeciwlotnicza (drużyna, pluton, kompania)
sygn. WOPL 195/87.
5.3.9.
ŁĄCZNOŚĆ
1. „Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych (pluton,
drużyna).” – DWLąd 26/2000.
79
2. „Podręcznik walki pododdziałów wojsk pancernych (pluton, załoga)”,
DWLąd 25/2000.
3. „Radiostacja plecakowa TRC – 9200. Instrukcja obsługi” Zakłady
Radiowe Radmor S.A. Gdynia 1997.
4. „Radiostacja R-3501. Opis techniczny i eksploatacja” - Łączn. 998/97.
5. „Aparat telefoniczny AP 82” - Łączn. 501/82.
6. „Przepisy korespondencji w systemach łączności radiowej Sił Zbrojnych
RP” syg. Łączn. 1024/2014.
7. „Zasady prowadzenia korespondencji w relacjach radiowych WP”,
CSŁiI wew. 12/2001.
8. „Przepisy prowadzenia korespondencji fonem przez techniczne środki
łączności” – WSOSK, wewn. 484/88.
9. „Organizacja i metodyka” Łączn. 534/79.
10. „Poradnik dowódcy pododdziału, Metodyka szkolenia taktyki rodzajów
wojsk w pododdziałach wojsk pancernych i zmechanizowanych”, DWLąd.
Warszawa 2001.
11. Zestawienie norm szkoleniowych dla specjalistów korpusu osobowego
łączności i informatyki, Sygn. Łączn. 1018/2010.
5.3.10. WYCHOWANIE FIZYCZNE
1. Ustawa o sporcie z dnia 25 czerwca 2010r. (Dz. U. z 2014 r.,
poz. 715).
2. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 lutego 2010 r.
w sprawie przeprowadzenia sprawdzianu sprawności fizycznej żołnierzy
zawodowych (Dz. U. Nr 27, poz. 138).
3. Decyzja nr 61/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 lutego 2014 r.
w sprawie struktur wychowania fizycznego i sportu w resorcie obrony
narodowej (Dz. Urz. MON 2014 poz. 75).
4. Decyzja Ministra Obrony Narodowej Nr 277/MON z dnia 14 września
2012 r. w sprawie funkcjonowania sportu w Siłach Zbrojnych RP
(Dz. Urz. MON poz. 358 z późn. zm.).
5. Rozkaz nr 955/Szkol./P7 Szefa Sztabu Generalnego WP z dnia
08.12.2008 r. w sprawie przeprowadzania sprawdzianu kwalifikacyjnego
sprawności fizycznej kandydatów na stanowiska w korpusie szeregowych
zawodowych.
6. Rozkaz Nr 641 Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia 16 grudnia 2008 roku
w sprawie intensyfikacji procesu profesjonalizacji w Wojskach Lądowych
w 2009 r.
7. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia
2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych
i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 r. Nr 6, poz. 69).
8. „Podręcznik metodyczny do walki w bliskim kontakcie dla żołnierzy Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej”.
9. „Regulamin Kultury Fizycznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej”
Szkol. 842/2011.
10. Z. Szot: „Gimnastyka – technika wykonywania i metodyka nauczania
podstawowych ćwiczeń zwinnościowo – akrobatycznych. WIW Gdańsk
1992.
11. Naglak Z.: Metodyka trenowania sportowca. Wrocław 1994.
12. Jagusz M., Haratym D.; Gry i zabawy w nauczaniu piłki siatkowej.
Wrocław AWF 1993.
80
13. Huciński T.; Koszykówka – atlas ćwiczeń. Resortowe Centrum
Metodyczno – Szkoleniowe Kultury Fizycznej i Sportu. Warszawa 1992.
14. Bergier J.; Piłka nożna dla dzieci i młodzieży. Wyd. AWF Warszawa 1992.
5.3.11. SZKOLENIE MEDYCZNE
1. Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony
Rzeczypospolitej Polskiej - tekst jednolity (Dz. U. z 2012r. poz. 461).
2. Dyrektywa AD 85-5.
3. „Ratownik medyczny”, Jakubaszka, Górnicki, Wydawnictwo Medyczne,
Wrocław 2003.
4. „Postępowanie w nagłych przypadkach”, Sefrin, Schua, Wydawnictwo
Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2004.
5. „Medycyna ratunkowa”, Cline, Stapczyński, Wydawnictwo Medyczne
Urban & Partner, Wrocław 2003.
6. „Podstawy ratownictwa medycznego dla funkcjonariuszy Państwowej
Straży Pożarnej i innych ratowników Krajowego Systemu Ratowniczo- Gaśniczego”, Praca zbiorowa Komenda Główna PSP. Fundacja
Edukacja i Technika Ratownictwa, Warszawa 2005.
7. „Natychmiastowa pomoc w stanach zagrożenia życia - Immediate Life
Support Andres, Wydawnictwo PANDIT, Kraków 2006.
8. „ABC Resuscytacji”, Coloquhoum, Handley, Evans, Wydawnictwo
Medyczne Górnicki, Wrocław 2002.
9. „Wczesne postępowanie medyczne w katastrofach”, Podręcznik dla
ratowników medycznych, Briggs, Brinsfield, Wydawnictwo PZWL,
Warszawa 2005.
10. „Ratownictwo medyczne w wypadkach masowych”, Ciećkiewicz,
Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław 2005.
11. „Medycyna ratunkowa i katastrof”. Podręcznik dla studentów uczelni
medycznych, Zawadzki, Wydawnictwo PZWL, Warszawa 2007.
12. „ABC postępowania w urazach”, Jakubaszka, Wydawnictwo Medyczne
Górnicki, Wrocław 2003.
13. „ABC oparzeń”, Hettiaratchy, Papini, Dziewulski, Wydawnictwo Medyczne
Górnicki, Wrocław 2007.
14. „Stany nagłe w zarysie”, Leach, Ward, Wydawnictwo PZWL,
Warszawa 2008.
15. „Terapia
internistyczna”,
Weihrauch,
Wydawnictwo
Medyczne
Urban & Partner, Wrocław 2003.
16. „Interna Harrisona”, Fauci, Braunwald, Isselbacher, Wydawnictwo Czelej,
Lublin 2000.
17. „Atlas anatomii człowieka”, Sinelnikow, Moskwa 1963.
18. „Atlas der Anatomie des Menschen”nach systematischen und
topografischen Gesichtspunkten VEB, Georg Thieme, Leipzig 1981.
19. „Podręcznik pierwszej pomocy”, Buchfelder, Wydawnictwo PZWL,
Warszawa 2005.
20. „Bandażowanie”, Chrząszczewska, Wydawnictwo PZWL, Warszawa
2002.
21. „Encyklopedia pierwszej pomocy” redakcja B. Łyszkowska, Wydawnictwo
Bellona, Warszawa 2010 r.
81
5.3.12. EKSPLOATACJA SPRZĘTU WOJSKOWEGO
1. 7,62 mm karabinki AKM (AKMŁ), AKMS (AKMSN), AK, kbkg wz.1960,
kbkgwz. 1960/72. Opis i użytkowanie. Sposoby i zasady strzelania.
MON Warszawa 1988.
2. Zakres wiedzy i umiejętności z obrony przeciwchemicznej OPChem.
386/2000.
3. Przepisy o gospodarowaniu mieniem służby czołgowo-samochodowej.
Panc-Sam 578/91.
4. Katalog norm eksploatacji uzbrojenia i sprzętu wojskowego wojsk
lądowych. Szt. Gen. 1458/95.
5. T. Panc.-Sam. 533/86 Zabezpieczenie logistyczne.
6. „Doktryna logistyczna wojsk lądowych (DD/4.2)” – DWLąd. 33/2007.
7. „Regulamin działań wojsk lądowych (DD/3.2)” (tymczasowy) MON
Szt. Gen. WP–Sszkol 809/2006.
8. „Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych (pluton,
drużyna)”, DWL, W-wa 2000. DWLąd 26/2000.
9. „Logistyka wojskowa”, M. Brzeziński, Bellona W-wa 2005.
10. „Regulamin
ogólny
Sił
Zbrojnych
Rzeczypospolitej
Polskiej”
– Szt. Gen. 1613/2009.
11. „Uzupełnienie Nr 1 do regulaminu Sił Zbrojnych RP” – Szt. Gen.
1613/2009.
5.3.13. SZKOLENIE PRAWNE
1. Ustawa z dnia 11 września 2003r. o służbie wojskowej żołnierzy
zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 – z późn. zm.).
2. Zbór rozporządzeń wykonawczych do „Ustawy z dnia 11 września 2003 r.
o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych”.
3. Konwencja dotycząca praw i zwyczajów wojny lądowej z 18 października
1907 r. (IV Konwencja Haska) wraz z Regulaminem dotyczącym praw
i zwyczajów wojny lądowej (Dz. U z 1927 r. Nr 21 poz. 161).
4. Konwencje o ochronie ofiar wojny z 12 sierpnia 1949r. (Dz. U z 1956 r.
Nr 38 poz. 171 z późn. zmianami) wraz z protokołami dodatkowymi
(I, II, III):
a) Konwencja o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach
czynnych (I Konwencja Genewska),
b) Konwencja o polepszeniu losu rannych i rozbitków sił zbrojnych na
morzu (II Konwencja Genewska),
c) Konwencja o traktowaniu jeńców wojennych (III Konwencja
Genewska),
d) Konwencja o ochronie osób cywilnych podczas wojny
(IV Konwencja Genewska).
5. Konwencja o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni
konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne
cierpienia lub mające niekontrolowane skutki z 10 października 1980r.,
(Dz. U. z 1984 r., nr 23, poz. 104 z późn. zm.).
6. Konwencja o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min
przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu (Konwencja Ottawska)
z 3-4 grudnia 1997 r.
7. Konwencja o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego wraz
z regulaminem wykonawczym do tej konwencji oraz protokół o ochronie
dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego z 14 maja 1954r. (Dz. U.
82
z 1957 r. nr 46 poz. 212) wraz z konwencjami regulującymi
odpowiedzialność za naruszenia prawa humanitarnego.
8. Drugi Protokół z 26 marca 1999 r. do Konwencji o ochronie dóbr
kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego (Dz. U z 2012 r. poz. 248).
9. Decyzja nr 184/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 czerwca
2012 r. w sprawie organizacji systemu kształcenia i szkolenia
z „Międzynarodowego Prawa Humanitarnego Konfliktów Zbrojnych”
w resorcie obrony narodowej (Dz. Urz. MON z 2012 r. poz. 221 z późn.
zm.).
10. Ustawa z dnia 25 maja 2001r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy
(Dz. U. z 2001 r. Nr 89 poz. 967 z późn. zm.).
11. Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej
(Dz. U. z 2009 r., nr 190, poz. 1474)
12. Rozporządzenia wykonawcze do ustawy z dnia 9 października 2009 r.
o dyscyplinie wojskowej.
5.3.14. SZKOLENIE BHP
1. Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy
zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 – z późn. zm.).
2. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 kwietnia 2004 r.
w sprawie stosowania do żołnierzy zawodowych przepisów Kodeksu
Pracy w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2004 r.
Nr 108, poz. 1148 z późn. zm.).
3. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21,
poz. 94 z późn. zm.).
4. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września
1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
(Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).
5. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 października 2002r.
w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny
pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy
(Dz.U. z 2002 r. Nr 191, poz. 1596 z póżn. zm.).
6. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 marca
2000r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach
transportowych (Dz.U. z 2000 r. Nr 26, poz. 313 z późn. zm.).
7. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja
1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników,
zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz
orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie
pracy (Dz.U. z 1996 r. Nr 69, poz. 332 z póżn. zm.).
8. Ustawa z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych
przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze
służbą wojskową (Dz. U. nr 83, poz. 760 z późn. zm.).
9. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z 15 września 2003 r.
w sprawie postępowania w razie wypadku lub ujawnienia choroby,
pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej
(Dz. U. nr 175 poz. 1707 z późn. zm.).
UWAGA:
- w procesie szkolenia na bieżąco wykorzystywać nowo wprowadzane
i nowelizowane dokumenty normatywne.
83
6. ZAŁĄCZNIKI
Załącznik nr 1 - WZÓR DIAGRAMU SZKOLENIA PODSTAWOWEGO
Lp.
PRZEDMIOT
1
REGULAMINY
3
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA
WOJSKOWA
4
TAKTYKA
5
SZKOLENIE OGNIOWE
6
ROZPOZNANIE I ARMIE OBCE
7
8
9
I Etap
1
1
3
1
2
1
3
1
RAZEM II Etap
3
1
0
0
0
SZKOLENIE INŻYNIERYJNO-SAPERSKIE
0
OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO
RAŻENIA
POWSZECHNA OBRONA
PRZECIWLOTNICZA
0
0
10 ŁĄCZNOŚĆ
0
13 WYCHOWANIE FIZYCZNE
14 SZKOLENIE MEDYCZNE
BUDOWA I EKSPLOATACJA
15
UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO
0
1
1
1
2
1
2
16 ZABEZPIECZENIE LOGISTYCZNE
19 SZKOLENIE PRAWNE
20 SZKOLENIE BHP
0
3
1
1
2
1
4
2
1
2
1
2
3
9\1 9\2 10 11\1 11\2 12
2
2
1
2
2
4
7
2
2
3
4
5 6\1 6\2 7\1 7\2 8
7
5
7
5
5
4
5
3
7
2\1 2\2 2\3 2\4 4\1 4\2 4\3 5\1 5\2 5\3 5\4 5\5 5\6 5\7 6\1 6\2 6\3 7\1 7\2 7\3
1
1
2
1
1
1
2
3
6
4
6
4
6
6
6
6
4
1
1
1
7
14
4
50
65
7
2
4
5
3
4
4
3
4
5
7
8
4
3
3
1
4
1\3 1\4
2
2
3
4
2
6
2\3 3\1 3\2 3\3 4\1 4\2 4\3 17
2
2
2
2
2
2
2
2
2
4
2
2
1
2
5
6
2
2
1
11
15
4
8
16
4
2
2
4
0
0
206
22 EGZAMIN
RAZEM
RAZEM
8
1
9
LEGENDA
1\1 numer tematu\numer zajęcia
2 liczba godzin
84
Załącznik nr 2 - WZÓR ŚWIADECTWA UKOŃCZENIA SZKOLENIA
PODSTAWOWEGO
ŚWIADECTWO
UKOŃCZENIA SKRÓCONEGO SZKOLENIA PODSTAWOWEGO
Pan………………………………………………………………………………………………………
(stopień wojskowy, imię i nazwisko, imię ojca)
urodzony………………………………………………………… w …………………………………...
odbył ……………………………………………………………………………………………………..
(nazwa szkolenia)
……………………………………………………………………………………………………………
zorganizowane w ………………………………………………………………………………………
(nazwa centrum szkolenia lub jednostki wojskowej)
……………………………………………………………………………………………………………
(c.d. nazwy centrum szkolenia lub jednostki wojskowej)
w okresie od dnia ………………………..…..…… do dnia …………………………………………
i ukończył je z wynikiem ogólnym …………………………………………………………………….
pieczęć
okrągła
………………………………………………………
(imienna pieczęć i podpis komendanta, dowódcy lub osoby upoważnionej)
………………………., dnia ………………... . r.
(miejscowość)
85
Załącznik nr 3 - WZÓR KARTY WYNIKÓW SZKOLENIA
KARTA WYNIKÓW SZKOLENIA
....................................................................................................
(stopień imię i nazwisko)
1. OCENY UZYSKANE W TRAKCIE SZKOLENIA PODSTAWOWEGO:
PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO
REGULAMINY
 znajomość zasad żołnierskiego zachowania się ..................................................................................................
 pełnienie służby wewnętrznej ..............................................................................................................................
 elementy musztry indywidualnej...........................................................................................................................
 elementy musztry zespołowej...............................................................................................................................
 ..............................................................................................................................................................................
 ..............................................................................................................................................................................
KSZTAŁCENIE OBYWATELSKIE
 znajomość historii i tradycji centrum szkolenia (jednostki wojskowej)..................................................................
 znajomość symboliki narodowej i wojskowej........................................................................................................
 znajomość konstytucyjnych i ustawowych uwarunkowań odbywania służby wojskowej......................................
 ..............................................................................................................................................................................
 ..............................................................................................................................................................................
PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA
 dyscyplina indywidualna żołnierza……………………………………......................................................................
 znajomość rodzajów i zasad udzielania wyróżnień...............................................................................................
 znajomość rodzajów , kar i środków dyscyplinarnych oraz dyscyplinarnych środków zapobiegawczych.….…
………………………………………………………………………………………………………………………............
 znajomość zasad odpowiedzialności żołnierzy za naruszanie prawa oraz dyscypliny wojskowej........................
 ..............................................................................................................................................................................
86
 .............................................................................................................................
SZKOLENIE BOJOWE
TAKTYKA
 znajomość organizacji i uzbrojenia wybranych pododdziałów SZ RP (do szczebla plutonu)...............................
 znajomość podstawowych danych taktyczno – technicznych środków walki …………………............................
 znajomość ogólnych zasad prowadzenia podstawowych rodzajów działań taktycznych……..............................
 znajomość obowiązków żołnierza w walce….......................................................................................................
 wykonanie normy nr 1………………………….......................................................................................................
 wykonanie normy nr 2………………………..........................................................................................................
 wykonanie normy nr 3………………………..........................................................................................................
 ..............................................................................................................................................................................
SZKOLENIE STRZELECKIE
 znajomość podstawowych pojęć balistyki i teorii strzału……………….................................................................
 znajomość przeznaczenia oraz ogólnej budowy etatowej broni, amunicji i granatów ręcznych…………………..
 znajomość zasad bezpieczeństwa przy posługiwaniu się bronią, amunicją i granatami ręcznymi.......................
 wykonanie normy nr 3……………………............................................................................................................
 ……………………….............................................................................................................................................
Strzelania
Lp.
Data
strzelania
Trafienia
Rodzaj strzelania
1
2
3
4
Ocena
Strzelanie szkolne nr 1 - strzelanie na celność i
skupienie
Strzelanie szkolne nr 2 – strzelanie w postawie
leżącej
Ćwiczenia w rzucaniu granatami ręcznymi
●
w postawie
stojącej………………........................................................................................................................
●
w postawie
87
klęczącej………………………………………..……………………………………………………………
●
w postawie
leżącej…………………………………………………...…………………………………………………...
WYCHOWANIE FIZYCZNE
 znajomość zasad bezpieczeństwa podczas wykonywania ćwiczeń.....................................................................
 umiejętność pokonywania naturalnych i sztucznych przeszkód terenowych........................................................
 umiejętność wykorzystywania poznanych elementów walki w bliskim kontakcie.................................................
 umiejętność doskonalenia sprawności fizycznej………........................................................................................
 …………………………………………………..........................................................................................................
Grupa wiekowa:
……………..
Sprawność fizyczna po wcieleniu
Konkurencja
wynik
ocena
Bieg 3000/1000 m
Podciąganie się na drążku wysokim
Uginanie i prostowanie ramion w podporze leżąc
przodem na ławeczce
Skłony tułowia w przód w ciągu 2 min
Bieg wahadłowy 10 x 10 m, bieg zygzakiem
Sprawność fizyczna po zakończeniu szkolenia podstawowego
Konkurencja
wynik
ocena
Marszobieg 3000 m /1000m
(lub pływanie ciągłe przez 12 min).
Podciąganie się na drążku wysokim
(lub uginanie i prostowanie ramion w podporze
leżąc przodem na ławeczce).
Skłony tułowia w przód w ciągu 2 min
Bieg wahadłowy 10 x 10 m
(lub bieg zygzakiem „koperta”)
Uwagi dotyczące kondycji fizycznej żołnierza
………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………….
88
………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………….
ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW
 znajomość zasad prowadzenia działań rozpoznawczych.....................................................................................
 umiejętność prowadzenia obserwacji i podsłuchu................................................................................................
 umiejętność rozpoznania terenu (szperacz)………………………………….........................................................
 umiejętność rozpoznawania sylwetek sprzętu oraz znaków rozpoznawczych wybranych armii innych państw
…...……….............................................................................................................................................................
 …………………………………………………..........................................................................................................
 …………………………………………………..........................................................................................................
 …………………………………………………..........................................................................................................
SZKOLENIE INŻYNIERYJNO - SAPERSKIE
 znajomość ogólnej budowy min wojsk własnych i wybranych armii innych państw……......................................
 znajomość zasad postępowania z materiałami wybuchowymi oraz przepisów bezpieczeństwa…………...........
 wykonanie normy nr 4 i 5…………………............................................................................................................
 umiejętność maskowania ludzi, uzbrojenia i sprzętu wojskowego........................................................................
 umiejętność ustawiania pojedynczych min przeciwpancernych ………………………………...…………………...
 …………………………………………………..........................................................................................................
 …………………………………………………..........................................................................................................
 …………………………………………………..........................................................................................................
 …………………………………………………..........................................................................................................
OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA
 znajomość podziału i charakterystyki broni masowego rażenia...........................................................................
 znajomość przedsięwzięć OPBMR …………………………………...…………………………………………………
 znajomość zasad działania w sytuacji użycia BMR oraz skażeń.........................................................................
 znajomość zasad wykorzystania ISOPS w zależności od stanu zagrożenia BMR...............................................
89
 znajomość podstawowych sygnałów alarmowych…….........................................................................................
 wykonanie normy nr 1….…………………….........................................................................................................
 wykonanie normy nr 2….…...................................………..………………………………………............................
 …………………………………………………..........................................................................................................
 …………………………………………………..........................................................................................................
 …………………………………………………..........................................................................................................
ŁĄCZNOŚĆ
 znajomość ogólnej charakterystyki oraz ogólnej budowy cyfrowych radiostacji przenośnych małej mocy
UKF.....................................................................................................................................................................
 znajomość ogólnej charakterystyki oraz ogólnej budowy aparatu polowego........................................................
 znajomość podstawowych przepisów prowadzenia korespondencji radiowej…………………….........................
 znajomość przepisów bezpieczeństwa podczas pracy z środkami dowodzenia i łączności.................................
 wykonanie normy nr 1……………………..………………………………………………………………………………
 …………………………………………………..........................................................................................................
 …………………………………………………..........................................................................................................
SZKOLENIE MEDYCZNE
 znajomość zasad udzielania pierwszej pomocy na polu walki..............................................................................
 znajomość procedury wzywania pomocy do miejsca zdarzenia (MEDEVAC)......................................................
 umiejętność zaopatrywania urazów………..………………………………………...................................................
 umiejętność udzielania pomocy porażonym BMR……………………………………………………………………...
 …………………………………………………..........................................................................................................
 …………………………………………………..........................................................................................................
2. OPINIA DOWÓDCY:
DOWÓDCA DRUŻYNY
........................................................................
(stopień, imię, nazwisko)
90

Podobne dokumenty