Francja, Niemcy - Polska Fundacja im. Roberta Schumana

Seminaria europejskie
7. seminarium
koordynator: Joanna Różycka-Thiriet
21 stycznia 2013 r.
[email protected]
Temat: Francja i Niemcy: i żyli długo i szczęśliwie?
Goście:


Aleksander Smolar, politolog i publicysta
Filip Gańczak, dziennikarz, współpracownik tygodnika Polityka
SŁOWNICZEK PRZETRWANIA
Traktat Elizejski (le traité d'Elysée, der Élysée-Vertrag) – Traktat
między Republiką Francuską i Republiką Federalną Niemiec w sprawie
współpracy francusko-niemieckiej, podpisany 22 stycznia 1963 roku
przez ówczesnego prezydenta Francji generała Charlesa de Gaulle’a i
kanclerza RFN Konrada Adenauera. Swoją nazwę zawdzięcza miejscu,
w którym złożono pod nim podpisy. Było to w Pałacu Elizejskim,
siedzibie francuskiej głowy państwa w Paryżu. Początkowo miała to być
obopólna deklaracja, ale w styczniu 1963 roku RFN zaproponowało, aby
dokumentowi nadać formę traktatu. Umowa przewidywała dialog
polityczny - szefowie państw i rządów mieli się spotykać co najmniej
dwa razy w roku, a ministrowie spraw zagranicznych co najmniej raz na
trzy miesiące. Regularne spotkania miały dotyczyć także obrony,
edukacji i młodzieży. Nacisk położono m.in. na wzajemną naukę
języków. Od 2003 roku (40. rocznicy podpisania traktatu) wzajemna
współpraca obu krajów koordynowana jest przez dwóch sekretarzy
generalnych ds. współpracy francusko-niemieckiej, są to ministrowie
zajmujący się równolegle w obu rządach sprawami europejskimi.
Aktualnie funkcję tę pełni Thierry Repentin oraz Michael Roth. Od 2003 roku zbierają się także wspólne,
francusko-niemieckie Rady Ministrów (było już ich 15).
L’OFAJ, das DFJW (l'Office franco-allemande de la jeunesse, das Deutsch-Französische Jugendwerk
hat die Aufgabe) - Francusko-Niemieckie Biuro Młodzieży. Traktat Elizejski przewidział powstanie
organizmu służącego wymianie młodzieży dwóch krajów. OFAJ powstaje w lipcu 1963 roku. Ma
zacieśnić więzi między młodzieżą Francji i Niemiec oraz pogłębić wzajemne zrozumienie. W 2012 roku
budżet organizacji, na który złożyły się po połowie Francja i Niemcy, wyniósł 20,8 mln euro (oprócz tego
dodatkowe środki pochodzą m.in. z unijnego EFS). Od 1963 roku OFAJ umożliwił udział w wymianach
ok. 8 mln Niemców i Francuzów, którzy wzięli udział w ok. 300 000 programach wymiany. Instytucją
kieruje zarząd, pod kierownictwem francuskiego i niemieckiego ministra ds. młodzieży.
Partnerami seminariów są Polska Fundacja im. Roberta Schumana oraz Fundacja Konrada Adenauera.
Seminaria objęte są patronatem Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce.
Działania Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana są współfinansowane przez Unię Europejską ze środków programu
Europa dla Obywateli.
Arte – francusko-niemiecki kanał telewizyjny, który ruszył w 1992 roku. Wszystkie programy nadawane
są w dwóch językach. Siedzibą telewizji jest Strasburg. Nadaje ona programy kulturalne i o tematyce
międzynarodowej, sprzyja wzajemnemu zrozumieniu europejskich narodów.
DOBRZE POWIEDZIANE – FRAZA DNIA
Il n'y a pas que le sexe dans la vie (Życie to nie tylko seks)
– na jesieni 2004 roku telewizja gejów i lesbijek Pink TV rozpoczęła
kampanię reklamową, w której wykorzystano słynne zdjęcie
francuskiego prezydenta François Mitterranda i kanclerza RFN
Helmuta Kohla, wykonane 22 września 1984 r. przed ossuarium w
Douaumont pod Verdun (miejscem składowania kości poległych w
tej bitwie żołnierzy). Fotografii towarzyszyło powyższe hasło.
W niektórych kręgach reklama wywołała wielkie oburzenie,
ponieważ obraz ten, wykonany podczas obchodów 70-tej rocznicy
bitwy pod Verdun, symbolizuje pojednanie francusko-niemieckie.
Reklamę uznawano także za obrazę pamięci ofiar wojny,
kombatantów i ich rodzin.
POTRETY MNIEJ ZNANYCH MĘŻCZYZN I KOBIET
Daniel Cohn-Bendit urodził się we Francji w 1945 roku, ale posiada niemieckie
obywatelstwo. Jego rodzice, niemieccy żydzi, wyemigrowali z powodu nazizmu. Po
zdaniu matury w Niemczech Cohn-Bendit wraca do Francji. Kiedy w 1968 roku
rozpoczęły się protesty studenckie, studiował socjologię na uniwersytecie
w Nanterre, uczestniczył w okupacji studenckiej na Sorbonie. Był jednym
z przywódców ruchu i jego rzecznikiem. W związku ze swoim zaangażowaniem
w wydarzenia w tym samym roku zostaje z Francji deportowany. Otrzymuje zakaz
pobytu na terytorium Francji, który obowiązywał do 1978 roku. Wiąże się
z niemieckimi Zielonymi, choć jego poglądy bywają niereprezentatywne dla tego
ruchu, i od 1994 roku jest eurodeputowanym na zmianę z Niemiec i Francji.
Aktualnie reprezentuje Francję (startował z listy Europe Ecologie). W życiu
zawodowym był m.in. wychowawcą w żłobku, sprzedawcą w księgarni im. Karola Marksa
i dziennikarzem.
INTERNET – CO W TRAWIE PISZCZY
www.france-allemagne.fr – oficjalny francusko-niemiecki portal w dwóch językach, bogato zdobiony
zdjęciami ilustrującymi zażyłość między Francją i Niemcami. Można poczytać o najnowszej historii
stosunków francusko-niemieckich; instytucjach, na których opiera się współpraca, znaleźć informacje
praktyczne i kalendarium.
JAK TO SIĘ JE, CZYLI O FRANCUSKICH ZWYCZAJACH
La Chandeleur – francuska nazwa święta Matki Boskiej Gromnicznej
(2 lutego). Dziś jednak zaniedbano tradycje religijne, a wszystkie francuskie
dzieci wiedzą przede wszystkim, iż 2 lutego w domach smaży się naleśniki.
Dlatego też co roku niecierpliwie czekają na ten dzień. Geneza słowa to
łacińskie Festą Candelarum, czyli chrześcijańskie święto, podczas którego
wnoszono zapalone znicze do domów, aby chronić je przed piorunami.
Partnerami seminariów są Polska Fundacja im. Roberta Schumana oraz Fundacja Konrada Adenauera.
Seminaria objęte są patronatem Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce.
Działania Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana są współfinansowane przez Unię Europejską ze środków programu
Europa dla Obywateli.