trasy piesze - Park Miejski

trasy piesze - Park Miejski
Published on Kalisz (http://www.kalisz.pl)
Trasa opisująca jeden z najstarszych Parków w Polsce
PERŁĄ JEST PARK JEGO... ZIELONE PŁUCA MIASTA.
Czas trwania zwiedzania ok. 2,5 godz.
Zwiedzanie rozpoczynamy od Baszty „Dorotki".
Jest to jedyna zachowana do dziś baszta kaliska, która niegdyś wchodziła w skład fortyfikacji
miejskich. XV-to wieczna baszta jest półokrągła, ceglana przykryta półstożkowym dachem. Od XIX
wieku zwana jest „Dorotką". Z tą basztą łączy się wiele legend, jedna z nich opowiada o nieszczęsnej
Dorotce - córce starosty zamku kaliskiego i zakochanym w niej szewczyku. Rozgniewany starosta
prawdopodobnie kazał zamknąć córkę w baszcie. I stąd wzięła się jej nazwa. Inna legenda głosi, iż w
baszcie tej zamykano dziewczęta za grzeszne prowadzenie. Owe panny nazywane były właśnie
„Dorotkami".
Wracajmy do parku... Adam Chodyński, kaliski prawnik i historyk tak napisał o nim:
„ ... Piękne są okolice i położenie Kalisza, lecz ich perłą jest park jego.
Żadne z miast królestwa, nie wyłączając Warszawy,
nie ma tak pięknego ogrodu publicznego ... „
Jest to najstarszy park - w najstarszym mieście. W ten sposób gród nad Prosną, szczycący się już
metryką „najstarszego miasta Polski" dzięki greckiemu uczonemu Klaudiuszowi Ptolemeuszowi,
może także przyznać sobie chwałę stworzenia jednego z najstarszych parków miejskich na ziemiach
polskich ( obok parku łęczyckiego oraz ogrodu Krasińskich w Warszawie). W 1798 roku zapadła
decyzja o założeniu parku, czyli tzw. dzikiego ogrodu. Na ten cel przeznaczono tereny dawnych
ogrodów jezuickich oraz przylegające do nich łąki i pastwiska podmiejskie, rozciągające się nad
Prosną i jej odnogami w kierunku południowo-wschodnim od centrum miasta.
Dziś jest to krajobrazowy park angielski. Na powierzchni ponad 20 ha znajduje się ponad cztery
tysiące cennych drzew, krzewów, krzewinek. Wiele z nich stanowi pomnik przyrody. Kaliski park
należy do nielicznych w kraju, gdzie występuje tak wiele, bo aż 159, odmian drzew i krzewów
ozdobnych. W parku dominują klony, olchy, brzozy, dęby, kasztanowce, lipy, wiązy, buki. Na uwagę
zasługują przepiękne okazy miłorzębu chińskiego, tulipanowca amerykańskiego, gladezji
trójcierniowej oraz tzw. bezbronnej, jesiony amerykańskie, magnolie i orzechy. Z gatunków iglastych
znajdują się tu bardzo dekoracyjne egzemplarze sosny wejmutki, oryginalne formy cyprysika
nutkajskiego i daglezji sinej. Jednak największym sentymentem kaliszanie darzą sędziwy dąb
czerwony, nazwany imieniem Adama Asnyka.
W parku napotkać można dawne budynki: Domek Parkowego - obecnie stylowa kawiarenka,
współczesną chińską altankę, wybudowany w 1904 roku Zakład Wód Leczniczych zwany
„Hydropatią". Napotkać można tu również wiele ciekawych posągów - wdzięczny posąg ogrodniczki,
zwanej przez kaliszan Florą, wspaniale współgra z tłem. Do ciekawszych rzeźb należą „Eurydyki
tańczące", „Kapela" i „Kobieta".
Obecnie stojący w parku posąg „Flory" to tylko kopia. Z racji, że podlegała ona ciągłym aktom
wandalizmu, władze miasta postanowiły, że odtąd oryginał posągu będzie zdobił dziedziniec
kaliskiego ratusza. Najchętniej odwiedzana jest południowa część parku z altaną, zegarem
słonecznym, stawem zwanym „Kogutkiem" i wspomnianym posągiem bogini Flory.
Spacerując dalej alejkami parku warto przyjrzeć się widocznemu zespołowi pojezuickiemu, mimo że
główne wejście do niego znajduje się przy ulicy Kolegialnej. To kompleks gmachów z XVI wieku
Strona 1 z 2
trasy piesze - Park Miejski
Published on Kalisz (http://www.kalisz.pl)
dawnego Kolegium Jezuickiego z barokowym kościołem pośrodku. Ów kościół jest najstarszą jezuicką
świątynią w Polsce, wybudowany został w latach 1587-96 wg projektu wybitnego architekta
włoskiego - Jana Mari Bernardoniego. W latach 1798-1945 kościół został oddany ewangelikom - od
1945 roku jest kościołem garnizonowym. We wnętrzu na uwagę zasługują szczególnie nagrobki i
epitafia. Najcenniejszym jest wczesnobarokowy nagrobek fundatora całego zespołu prymasa
Stanisława Karnkowskiego.
W wieży dzwonnicy znajdowało się pierwsze w Polsce obserwatorium astronomiczne. Od roku 1613
obserwacje za pomocą lunety prowadził tu jezuita z Belgii - Karol Malapert.
Kontynuując dalej wędrówkę po Parku Miejskim można dojść do najpiękniejszego zakątka miasta, a
mianowicie do teatru.
Chyba żadne miasto w Polsce nie ma tak pięknie usytuowanego teatru. Położony on jest malowniczo
w parkowej zieleni tuż nad brzegiem Prosny. Tradycje teatralne Kalisza sięgają XVI wieku. Wówczas
w Collegium Jezuitów wystawione zostało pierwsze widowisko teatralne. W 1800 roku do Kalisza
przybył Wojciech Bogusławski, twórca teatru narodowego. Od momentu przybycia do Kalisza
Wojciecha Bogusławskiego tradycja stałej sceny trwa nad Prosną do dziś. W jej historię współczesną
wpisały się najznakomitsze polskie teatry i najwybitniejsi aktorzy dzięki Kaliskim Spotkaniom
Teatralnym, jednemu z najstarszych festiwali teatralnych; od 1961 roku goszczą wówczas w mieście
najwybitniejsze zespoły z całego świata. W 1985 roku Spotkania przybrały formę Festiwalu Sztuki
Aktorskiej. Każdego roku w maju Kalisz staje się kulturalną stolicą Polski - właśnie za sprawą Spotkań
Teatralnych.
Od gmachu teatru wzdłuż Prosny przebiega jedna z najpiękniejszych ulic Kalisza - Aleja Wolności. W
klasycystycznych gmachach dawnych urzędów i banków znalazły swoje siedziby instytucje
państwowe, między innymi Sąd Okręgowy i Rejonowy, wiele tu również okazałych gmachów i
kamienic, niektóre z nich są bogato zdobione motywami secesyjnymi.
Przy wejściu do Parku od ulicy Łaziennej znajduje się także Centrum Kultury i Sztuki dawniej Gmach
Korpusu Kadetów.
Wybudowany w 1825 roku i przeznaczony na salę musztry Korpusu Kadetów, znajdowała się tam
jadalnia, sala naukowa, szpital oraz pokoje dla uczniów i profesorów. Po zlikwidowaniu Korpusu
Kadetów budynek został przebudowany na cerkiew garnizonową. Od II połowy XIX wieku odbywały
się tu przedstawienia teatralne, występy amatorskie, bale - i taką też służebną wobec kultury rolę
pełni do dziś Centrum Kultury i Sztuki. Tu m.in. każdego roku w grudniu odbywają się
międzynarodowe festiwale i konkursy pianistów jazzowych.
Od strony placu Świętego Józefa przy wejściu do parku znajduje się Dawny Pałac Gubernatorski obecnie siedziba Starostwa Powiatowego.
Wcześniej w tym miejscu stały budynki pojezuickie z końca XVI wieku, przebudowane w latach
1824-1825 na klasycystyczny gmach urzędowy. Pałac Gubernatorski to początek największego w
Kaliszu zespołu architektonicznego, ciągnie się od placu Św. Józefa, przez ul. Kolegialną do ul.
Łaziennej. Cały ten zespół znalazł się w rękach jezuitów, którzy w czasach kontrreformacji
sprowadzeni zostali do Kalisza i odgrywali ważną rolę w życiu miasta. W bocznym skrzydle od strony
ul. Łaziennej, w którym kiedyś mieszkali bracia zakonni, znajduje się dziś Galeria Tadeusza
Kulisiewicza, rysownika, grafika, ilustratora książek.
Source URL: http://www.kalisz.pl/pl/q/dla-turystow/trasy-piesze-park-miejski
Strona 2 z 2
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)