Zachowanie osi kończyny we wspomaganej komputerowo

Zachowanie osi kończyny we wspomaganej komputerowo, małoinwazyjnej,
jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego
G. Keene, D. Simpson, Y. Kalairajah
From Sportsmed-SA Orthopaedic Clinic, Adelaide, South Australia
Dwudziestu pacjentów poddano jednoczasowej, obustronnej alloplastyce
jednoprzedziałowej, przyśrodkowej stawów kolanowych. Przedoperacyjna ocena osi
biodro – kolano – staw skokowy oraz koślawiące radiogramy dynamiczne
wykorzystywano do planowania określonej pooperacyjnej osi kończyny zgodnie z
zasadami przyjętymi dla alloplastyki jednoprzedziałowej kolana. U każdego pacjenta
planowana oś była taka sama w obu kolanach. Ogólnie, średnia wartość planowanego
odchylenia pooperacyjnego wynosiła 2,3˚ szpotawości (0˚ to 5˚)
Strona, po której rozpoczynano zabieg operacyjny była randomizowana,
wykorzystywano standardowe instrumentarium dla jednego kolana i wspomaganą
komputerowo technikę po drugiej stronie. Średnie odchylenie pomiędzy
przedoperacyjnym planowaniem i osiągniętą korekcją po stronie z nawigacją i bez
nawigacji wyniosła odpowiednio 0.9˚ (SD 1.1; 0˚ do 4˚) i 2.8˚ (SD 1.4; 1˚ to 7˚).
Wykorzystują c test zgodności Wilcoxona stwierdziliśmy istotność statystyczną
różnicy odchylenia (p<0.001)
Ocena osi kończyny dolnej implantowanej bez nawigacji wykazała, że u 12 (60%)
osiągnięto ± 2˚ w odniesieniu do planu przedoperacyjnego w porównaniu z 17 (87%)
przypadkami w grupie operowanych z nawigacją.
Wspomaganie komputerowe w chirurgii wyraźnie poprawia zachowanie
pooperacyjnej osi kończyny w jednoprzedziałowych, przyśrodkowych alloplastykach
stawów kolanowych w porównaniu z konwencjonalną techniką u pacjentów
poddawanych jednoczasowej alloplastyce stawu kolanowego. Poprawa osi po
alloplastyce wiąze się z lepszą funkcją i zwiększoną żywotnością.
J Bone Joint Surg [Br] 2006;88-B:44-8.