Informacje ważne dla osób podróżujących do krajów o odmiennych

Informacje ważne dla osób podróżujących do krajów o odmiennych
warunkach klimatycznych.
W ostatnich latach nastąpił znaczny wzrost liczby osób podróżujących zarówno
służbowo jak i prywatnie do krajów o odmiennych warunkach klimatycznych. Możliwość
szybkiego przemieszczania się ułatwia transmisję chorób zakaźnych występujących
endemicznie w tych krajach.
W przypadku chorób przenoszonych drogą pokarmową czyli poprzez spożycie
zakażonej żywności lub wody ważne jest przestrzeganie reżimów sanitarno-higienicznych.
Przede wszystkim konieczne jest częste mycie rąk. Należy wystrzegać się picia wody z
nieznanych źródeł (pić wody i soki konfekcjonowane fabrycznie). Właściwie każdą wodę do
picia należy gotować, jeśli nie ma pewności co do jej bezpieczeństwa. Lód dodawany do
napojów może być również niebezpieczny, jeżeli został sporządzony z zakażonej wody.
Żywność może być zanieczyszczona przez muchy lub brudne ręce handlarzy
żywnością. Z tego powodu istotne jest stołowanie się w hotelach czy restauracjach o dobrej
reputacji i wybieranie dań, które z punktu widzenia sanitarnego wydają się najbardziej
bezpieczne, a więc dania gorące, gotowane jarzyny- nie surówki. Owoce należy kupować
zdrowe z nieuszkodzoną skórą i dobrze je umyć przed spożyciem.
Szczepienia ochronne- są jedną z najskuteczniejszych metod uniknięcia
zachorowania na wiele chorób rozpowszechnionych w strefie tropikalnej i subtropikalnej.
Niektóre z chorób zakaźnych występują również często w klimacie umiarkowanym.
Planując podróż za granicę warto zasięgnąć informacji nt. ewentualnych zalecanych
i obowiązkowych szczepień ochronnych w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej
w
Łodzi,
najbliższej
Powiatowej
Stacji
Sanitarno
–
Epidemiologicznej
i/lub Poradni
Medycyny Podróżnej przy Szpitalu Biegańskiego w Łodzi
ul. Kniaziewicza 1/5, tel. centr. 251 60 11.. Szczepienia należy rozpocząć 6-8 tygodni przed
wyjazdem ( najpóźniej 4 tygodnie).
W przypadku szczepień obowiązkowych fakt ich wykonania jest odnotowywany
w międzynarodowym świadectwie szczepień ochronnych ( tzw. żółtej książeczce ), która
osoba podróżująca ma obowiązek okazania podczas przekraczania granicy.
Międzynarodowe przepisy sanitarne jako obowiązkowe traktują jedynie szczepienia
przeciwko żółtej gorączce.
Żółta gorączka.
Jest to choroba przenoszona przez komary. Występuje w obszarach tropikalnych
i subtropikalnych Afryki i Ameryki Południowej. Szczepienie jest wskazane na całym
obszarze występowania tej choroby, nawet jeśli nie jest ono obowiązkowe dla danego kraju.
Szczepieniu podlegają osoby powyżej 1 roku życia i jest ono ważne od 10 dnia do 10 lat od
daty jego wykonania.
Szczepienia przeciwko żółtej gorączce prowadzą wybrane punkty szczepień
zatwierdzone przez WHO. W Polsce są to: Wojewódzkie Stacje SanitarnoEpidemiologiczne w Warszawie, Katowicach i Wrocławiu, Graniczne Stacje SanitarnoEpidemiologiczne w Szczecinie, Świnoujściu i Gdyni, Instytut Medycyny Morskiej i
Tropikalnej w Gdyni, Centralny Szpital Kliniczny MSWiA w Warszawie, Główny
Ośrodek Badań Lotniczo-Lekarskich we Wrocławiu, Klinika Obserwacyjno-Zakaźna
Akademii Medycznej w Białymstoku, Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II w
Krakowie.
Wirusowe zapalenie wątroby typu A.
Jest to choroba przenoszona głównie drogą pokarmową. Występuje szczególnie często
na terenach o złym stanie sanitarno-higienicznym. Szczepienie obejmuje 2 dawki w
przypadku szczepionki monowalentnej lub trzech dawek w przypadku szczepionki
skojarzonej ( WZW typu A + WZW typu B ).
Dur brzuszny.
Choroba przenoszona przez zakażoną wodę i żywność. Występuje głównie w krajach
o niskim standardzie życiowym i złym stanie sanitarnie-higienicznym. Szczepienie w
zależności od rodzaju szczepionki obejmuje jedna lub trzy dawki.
Wirusowe zapalenie wątroby typu B.
Do zakażenia dochodzi głównie drogą krwi ( transfuzje, zabiegi chirurgiczne, iniekcje,
tatuaże ) oraz kontaktów seksualnych. Szczepienie przeciwko tej chorobie jest wskazane przy
długim pobycie w krajach rozwijających się. Można zastosować szczepionkę monowalentną
lub skojarzoną ( WZW typu A + WZW typu B ). Obowiązuje 3-dawkowy cykl szczepień.
Tężec.
Choroba występuje szczególnie często w Afryce, Azji i Ameryce Południowej.
Pojedyncze przypadki zachorowań występują również w Polsce.
Do zakażenia dochodzi poprzez zanieczyszczenie zranień np. ziemią nawozem itp.
Szczepienie uzależnione jest od wieku i przebytych wcześniej szczepień.
Błonica.
Choroba przenoszona droga kropelkową lub przez bezpośredni kontakt z zakażona
osobą. Zachorowania mogą wystąpić na terenach gdzie zaniedbano szczepienia ochronne.
W latach 90-tych epidemia błonicy wystąpiła w krajach na terenie byłego Związku
Radzieckiego. Szczepienie uzależnione jest od wieku i przebytych wcześniej szczepień.
Malaria.
Choroba przenoszona przez komary. Ponieważ nie istnieje szczepionka przeciwko tej
chorobie stosuje się profilaktykę przy użyciu leków przeciwmalarycznych przed wyjazdem, w
czasie pobytu oraz po powrocie z terenów endemicznych. Wskazane jest również stosowanie
środków odstraszających owady, siatek w oknach oraz moskitier.
Choroba występuje przede wszystkim na obszarach tropikalnej Azji, Afryki, Ameryki
Południowej i Środkowej oraz na wyspach południowo-zachodniego Pacyfiku.
W przypadku stwierdzenia po powrocie z tych terenów objawów grypopodobnych
( temperatura, dreszcze, bóle mięśni ) należy niezwłocznie udać się do lekarza informując go
jednocześnie o pobycie w kraju wysokiego ryzyka zakażenia.