Ewangelia i Papua Zachodnia

Strona misyjno- ewangelizacyjna, o. Z. Grad, SVD - misjonarz z Madagaskaru
Ewangelia i Papua Zachodnia
Autor: Zdzisław Grad
10.08.2007.
Po drugiej wojnie światowej rozpętała się przewlekła i dość znaczna dyskusja nt. legalnego statusu
Zachodniej Papui. Proces ten rozpoczął się już w 1949, kiedy Indonezja otrzymała niepodległość z rąk
Holenderskiego Rządu i w jakiś czas potem poczęła rościć sobie polityczne pretensje do tej części
zachodniej Nowej Gwinei, która także była kolonią holenderską, ale nie wchłonięto jej do Republiki
Indonezyjskiej w 1949.
Po drugiej wojnie światowej rozpętała się przewlekła i dość znaczna dyskusja nt. legalnego statusu
Zachodniej Papui. Proces ten rozpoczął się już w 1949, kiedy Indonezja otrzymała niepodległość z rąk
Holenderskiego Rządu i w jakiś czas potem poczęła rościć sobie polityczne pretensje do tej części
zachodniej Nowej Gwinei, która także była kolonią holenderską, ale nie wchłonięto jej do Republiki
Indonezyjskiej w 1949.
Holendrzy w latach sześćdziesiątych dwudziestego stulecia zakrzątnęli się, by kolonię swą podnieść nieco
gospodarczo i politycznie przygotować na nadchodzące wyzwania. W krótkim też czasie zlokalizowali
przynajmniej połowę pozycji państwowych i wprowadzili w obowiązki Melanezyjczyków. W tym samym
czasie Holendrzy poczęli podprowadzać i przygotowywać kolonię do samookreślenia się. W 1961
stworzono zręby Parlamentu (Yolksraad), usankcjonowano Flagę Narodową (the Morning Star Flag),
wprowadzono Hymn Narodowy a nazwę kraju przemianowano na Papua Zachodnia (West Papua). Wtedy
na to wszystko bardzo mocno zareagował Prezydent Indonezji, Sukarno, i zdecydowanie wystąpił przeciw
rozwojowi wypadków, a nawet zagroził wojną z Holandią.
Interwencja Organizacji Narodów Zjednoczonych i Stanów Zjednoczonych z roku 1962 zmusiła zwaśnione
strony do podpisania układu, który w końcu nazwano Układem Nowojorskim (the New York Agreement) i
w rezultacie czego zmuszono Holandię do zrzeczenia się swych praw kolonialnych na rzecz Organizacji
Narodów Zjednoczonych. Narody Zjednoczone z kolei w 1963 przekazały terytorium Papui Zachodniej w
ręce Indonezji.71 Jedną z części układu było postanowienie o przeprowadzeniu pod koniec 1969
plebiscytu. A zatem Indonezyjski Reżim miał wystarczająco na tyle czasu, by zastosować takie polityczne
manipulacje, które pozwoliłyby mu wygrać plebiscyt na swoją korzyść. Tak się też dokładnie stało i
Melanezyjczycy stali się przez to ofiarami i nimi do dziś pozostają.72
W tamtym czasie liczba ludności Papui Zachodniej wynosiła około 700 000.73
Chrześcijaństwo przytłamszone
Chrześcijaństwo w Papui Zachodniej w początkach swego wrastania w tamtejszą rzeczywistość nie mogło
znaleźć uznania w mentalności Kanaków. Potem, kiedy już okrzepło, uwidaczniał się podział, bo
kolonialny Rząd Holenderski faworyzował nieco protestantów, a katolikom dawał odczuć antypatię. Po
drugiej wojnie światowej szanse się wyrównały, ale kiedy Islamska Indonezja wkroczyła na tereny
melanezyjskie w Papui Zachodniej, to od tamtej pory chrześcijaństwo ciągle się tam odnajduje i szuka
solidnych podstaw po temu, by być „u siebie w domu".
Protestanci z Utrechtu
Początki chrystianizacji Papui Zachodniej sięgają 1855 r. Pierwszymi misjonarzami chrześcijańskimi byli
protestanci z Utrechtu (Protestants of the Utrecht Society). Przybyli oni do Papui Zachodniej i osiedli w
Zatoce Dorei (Dorei Bay), na północnym zachodzie półwyspu Yogelkop. W późniejszym czasie ta ich misja
znana była pod nazwą ManokwarL74 Ich ewangelizacja okazała się niesamowicie trudna a jej postęp tym
bardziej powolny. W ciągu 25 lat wytężonej pracy, misjonarze mogli się tylko pochwalić dwudziestoma
zdobytymi dla Chrześcijaństwa. Ukuło się w tamtym czasie powiedzenie, że na terenie Papui Zachodniej
http://www.grad.svd-mad.org
Kreator PDF
Utworzono 1 March, 2017, 22:49
Strona misyjno- ewangelizacyjna, o. Z. Grad, SVD - misjonarz z Madagaskaru
było więcej misyjnych nagrobków aniżeli tubylczych Chrześcijan.75 Dziś protestantyzm w Papui
Zachodniej jawi się w rozmaitych odmianach, szczególnie tych, importowanych z USA.76
Misjonarze katoliccy
Katolicy pojawili się w Papui Zachodniej dopiero w roku 1894. W 1902 ustanowiono prefekturę apostolską
dla Man Jaya - Moluccas i powierzono ją Misjonarzom Najświętszego Serca (MSC). Jej centrum było
Langgur na wyspie Minor Kai.77 W 1920 prefektura ta podniesiona została do statusu wikariatu
apostolskiego. W 1949 powstała druga Prefektura Apostolska Jayapura, w północnej części kolonii
Holenderskiej (Hollandia), którą oddano w ręce Franciszkanów.78 W 1959 uformowała się następna
jednostka eklezjalna, Prefektura Apostolska Monokwari i tę w opiekę przejęli Augustianie.
W 1950 przemianowano Wicariat Apostolski Irian Jaya na Merauke. W 1954 Prefektura Apostolska
Jayapura została wikariatem. W dniu 15 listopada 1966, w Irian Jaya ustanowiono hierarchiczną strukturę
kościelną i ogłoszono trzy diecezjalne organizmy. Jeden z nich to Archidiecezja Merauke z arcybiskupemmetropolitą na czele. W jakiś czas później (w 1969) powołana została do życia czwarta Diecezja Agats.79
Z kolei struktury te zrewidowano na powrót i ustanowiono wówczas na tych terenach dwie prowincje
kościelne z dwoma diecezjami sufragalnymi: Merauke z Agats i Jayapura z Manokwari-Sorong.
W czasie, kiedy Rząd Holenderski wynosił się z Man Jaya, liczba katolików przewyższała 350 000, których
w tamtym czasie obsługiwało 420 kapłanów. W seminariach natomiast studiowało 130 alumnów a w
klasztorach znajdowało się 195 braci i 365 sióstr zakonnych. Kościół katolicki prowadził ponad 1270
szkół, w których naukę pobierało 62 700 uczniów.80 Statystyki z 1989 podawały, że liczba katolików
Papui Zachodniej spadła do 223 381 dusz.81 To było (i nadal chyba jest) efektem negatywnej i wrogiej
polityki Republiki Indonezyjskiej w stosunku do autochtonów i do katolicyzmu w tamtym melanezyjskim
regionie.
Z.Z.Kruczek
http://www.grad.svd-mad.org
Kreator PDF
Utworzono 1 March, 2017, 22:49