Załącznik D (informacyjny) Program konserwacji

Załącznik D (informacyjny) Program konserwacji

FprCEN/TS 54-14:2015 (E)
Załącznik D
(informacyjny)
Program konserwacji
D.1
Program ramowy konserwacji
D.1.1 Mechanizm przełączający każdego ręcznego ostrzegacza pożarowego powinien być sprawdzony,
albo poprzez usunięcie elementu łamliwego, włożenie klucza testowego, bądź uruchomienie, w taki sposób
w jaki ma być uruchomiony w razie pożaru.
Szczególnie starannie należy sprawdzić, czy wszystkie ręczne ostrzegacze pożarowe są łatwo dostępne
i dobrze widoczne.
D.1.2 Wszystkie czujki pożarowe i wskaźniki zadziałania należy sprawdzić, na ile to możliwe, aby upewnić
się, że są właściwie oznakowane i że nie są uszkodzone, zamalowane lub naruszone w inny sposób.
Następnie, każdą czujkę należy sprawdzić funkcjonalnie. Przeprowadzona próba musi udowodnić jedynie,
że czujki są podłączone do systemu, są sprawne i są w stanie reagować na zjawiska do których wykrywania
są przeznaczone. Tam, gdzie czujki są wyposażone we wskaźniki zadziałania, należy również sprawdzić
poprawność działania.
Każda czujka ciepła powinna być funkcjonalnie sprawdzona za pomocą odpowiedniego źródła ciepła, chyba
że zadziałanie czujki w ten sposób pociągnie za sobą konieczność wymiany części lub całości elementu
czułego (np. zamki topikowe w czujkach punktowych lub czujki liniowe niezintegrowane). W przypadku
zamków topikowych w czujkach punktowych będą wymagane specjalne ustalenia. Źródło ciepła nie powinny
spowodować pożaru; nie należy stosować otwartego płomienia, zaś w przestrzeniach zagrożonych
wybuchem może być konieczne wyposażenie specjalne.
Punktowe czujki dymu należy funkcjonalnie sprawdzić za pomocą metody, która potwierdzi, że dym może
się dostać do komory detekcyjnej i spowodować wygenerowanie sygnału alarmu pożarowego (np. za
pomocą generatora dymu, który zasymuluje zadymienie lub wytworzenie chmury aerozolowej wokół czujki).
Należy upewnić się, że użyty materiał nie spowoduje uszkodzenia lub nie wpłynie na późniejsze działanie
czujki; przestrzegać wytycznych producenta co do właściwych materiałów.
Optyczne czujki dymu liniowe należy funkcjonalnie sprawdzić przez stłumienie sygnału między nadajnikiem
a odbiornikiem, albo z wykorzystaniem filtra optycznego (lub dowolnego podobnego sposobu symulowania
zaciemnienia przez dym), dymu lub symulowanego zadymienia.
Zasysające układy sygnalizacji pożarowej należy funkcjonalnie sprawdzić za pomocą metody, która
potwierdzi, że dym może się dostać do komory detekcyjnej i spowodować wygenerowanie sygnału alarmu
pożarowego. Należy upewnić się, że użyty materiał nie spowoduje uszkodzenia lub nie wpłynie na
późniejsze działanie czujki; przestrzegać wytycznych producenta co do właściwych materiałów.
Ponadto należy przeprowadzić odpowiednie próby w celu sprawdzenia, czy dym może dostać się do
każdego otworu ssawnego (lub grupy otworów ssawnych, jakie są zalecane przez producenta do pokrycia
takiej samej powierzchni jak punktowa czujka dymu).
Można to osiągnąć przez kolejne zadymienie każdego otworu ssawnego oraz sprawdzenie reakcji na
głowicy czujki zasysającej. Jednak tam, gdzie dostęp jest ograniczony lub inne warunki na miejscu go
uniemożliwiają, należy zastosować inne techniki weryfikacji, takie jak:
a) sprawdzenie czasu transportu od najdalszego otworu lub dedykowanego punktu odniesienia
i porównanie z wcześniej zarejestrowanymi danymi, w celu wykrycia odchyleń;
b) potwierdzenie, że układ monitorowania przepływu jest w stanie wykryć utratę jednego otworu ssawnego
(lub grupy otworów ssawnych, które można uznać za dopuszczalne w odniesieniu do zagrożenia);
c) sprawdzenie przepływów i porównanie odczytów z wcześniej zarejestrowanymi danymi, w celu wykrycia
odchyleń, które wskazywałyby na utratę sprawności wykrywania;
1
FprCEN/TS 54-14:2015 (E)
d)
pomiar ciśnienia na każdym otworze ssawnym i porównanie z wcześniej zarejestrowanymi danymi,
w celu wykrycia odchyleń, które wskazywałyby na utratę sprawności wykrywania.
Zastosowana technika jest zależna od specyfiki technologii ASD, zagrożenia i szczegółów konkretnej
aplikacji. Do takich technik można zaliczyć oględziny otworów ssawnych, gdzie jest to możliwe, ale istotne
jest potwierdzenie, że odpowiednia sprawność wykrywania jest zachowana.
Szczegóły dotyczące zastosowanych technik powinny być zarejestrowane i uzgodnione przez wszystkie
strony.
UWAGA
Dalsze wytyczne - patrz: Kodeks postępowania w zakresie projektowania, montażu, uruchamiania, odbioru
1
i konserwacji czujek dymu zasysających (ASD) [EN 54-20] FIA .
Czujki pożarowe tlenku węgla należy funkcjonalnie sprawdzić za pomocą metody, która potwierdzi, że tlenek
węgla może się dostać do komory detekcyjnej i spowodować wygenerowanie sygnału alarmu pożarowego
(np. za pomocą generatora tlenku węgla lub gazu, który ma podobny wpływ na komorę elektro-chemiczną
jak tlenek węgla).
OSTRZEŻENIE - Tlenek węgla jest silnie toksycznym gazem i przy jego wykorzystaniu należy
zachować odpowiednie środki ostrożności.
Koniecznie należy upewnić się, że dowolny gaz użyty do prób nie spowoduje uszkodzenia lub nie wpłynie na
późniejsze działanie czujki; i że wytyczne producenta co do właściwych gazów testowych są przestrzegane.
Czujki płomienia należy funkcjonalnie sprawdzić za pomocą metody, która potwierdzi, że czujka reaguje na
promieniowanie o odpowiedniej częstotliwości i generuje sygnał alarmu pożarowego. Przestrzegać
wytycznych producenta odnośnie do testowania czujek.
W systemach sygnalizacji pożarowej, które umożliwiają nastawienie wartości analogowych w CSP, należy
potwierdzić, że każda wartość analogowa mieści się w zakresie określonym przez producenta.
Czujki wielosensorowe powinny być uruchamiane metodą, który potwierdzi, że produkty spalania w pobliżu
czujki mogą się dostać do czujnika i że sygnał pożarowy może być wygenerowany jak poprawnie. Należy
przestrzegać wytycznych producenta co do sposobu, w jaki czujka może być skutecznie sprawdzona
funkcjonalnie.
Wskaźniki zadziałania należy sprawdzić pod względem funkcjonowania i prawidłowego oznakowania.
Sprawdzić starannie, czy wokół każdej czujki zachowany jest odstęp co najmniej 0,5 m niczym nie
ograniczonej przestrzeni.
D.1.3 Wszystkie pożarowe urządzenia alarmowe należy sprawdzić pod względem prawidłowego działania.
Należy potwierdzić, że pożarowe sygnalizatory optyczne nie są zasłonięte przed wzrokiem i że ich reflektory
są czyste.
D.1.4 Wszystkie niemonitorowane, świecące światłem ciągłym wskaźniki lampowe żarowe w CSP należy
wymienić.
Należy potwierdzić, że program przyczynowo-skutkowy pozostaje poprawny.
Wszystkie stany pracy wg EN 54-2 (alarmowania, ostrzegania o uszkodzeniu, blokady i testowania) powinny
być sprawdzone, w tym ich prawidłowe sygnalizowanie przez CSP.
Sprawdzić wszystkie funkcje niezbędne dla dodatkowego panelu sygnalizacji2, w tym ich prawidłowe
sygnalizowanie.
Sprawdzić prawidłowe funkcjonowanie drukarki wraz z wystarczającym zapasem środków do drukowania.
D.1.5 Moce sygnałów radiowych w systemach z łączami radiowymi, do których ma zastosowanie Rozdział
273, powinny być sprawdzone pod względem dostosowania , a wyniki należy zapisać.
1
2
3
FIA - Fire Industry Association = Stowarzyszenie Ochrony Przeciwpożarowej w Przemyśle - dop. TW.
Panel Sygnalizacji Równoległej (PSR), Wyniesiony Panel Obsługowy, Podcentrala Sygnalizacji Pożarowej (PSP) - dop. TW.
Nie wiadomo, o który przepis chodzi? - dop. TW
2
FprCEN/TS 54-14:2015 (E)
D.1.6 Prąd alarmowana i uszkodzenia powinny być zarówno zmierzone jak i wykorzystane w celu
sprawdzenia, czy pojemność zasilania rezerwowego jest odpowiednia w stosunku do projektowego czasu
naładowania baterii.
D.1.7
4
Sprawdzić uaktywnienie wszystkich funkcji typu G .
Próby należy ograniczyć do potwierdzenia uaktywnienia interfejsu urządzenia i można wyłączyć działanie
funkcji typu H5. Zaleca się, aby podczas tej próby, użytkownik jednocześnie przeprowadził próby
prawidłowego działania urządzeń typu H.
D.1.8 Należy sprawdzić wszystkie stany i funkcje normowe mające zastosowanie do panelu straży
pożarnej, w tym ich prawidłowe sygnalizowanie przez CSP.
Po zakończeniu prac, wszelkie nieusunięte uszkodzenia należy zgłosić użytkownikowi, zaś kontrole i próby
odnotować w protokole konserwacji.
D.1.9 Należy sprawdzić prawidłowe funkcjonowanie kasety (na klucze) straży pożarnej, potwierdzając przy
tym, że znajdujący się w depozycie klucz ogólny lub karta-klucz zawsze odblokowuje wszystkie drzwi.
D.1.10 Sprawdzić prawidłowe działanie urządzeń transmisji alarmów pożarowych i sygnałów
uszkodzeniowych poprzez zasymulowanie alarmu pożarowego i sygnału uszkodzeniowego oraz
zweryfikować prawidłowy odbiór w stacji odbiorczej alarmów pożarowych6 i/lub w stacji odbiorczej sygnałów
uszkodzeniowych.
D.1.11 Przeprowadzić oględziny aby stwierdzić, czy zmiany budowlane lub przeznaczenie obiektu mają
wpływ na zgodność instalacji/systemu z zaleceniami niniejszych wytycznych w zakresie rozmieszczenia
ręcznych ostrzegaczy pożarowych, czujek pożarowych i pożarowych urządzeń alarmowych.
D.1.12 Książka pracy instalacji powinna być kontrolowana. Należy potwierdzić, że wszelkim odnotowanym
uszkodzeniom poświęcono odpowiednią uwagę. W drodze oględzin potwierdzić, że dokumentacja
wymagana dla ISP jest kompletna, dokładna i aktualna.
4
5
6
Sterowanie urządzeniem lub systemem zabezpieczenia przeciwpożarowego - wg EN 54-1 - dop. TW.
Urządzenie lub system zabezpieczenia przeciwpożarowego - wg EN 54-1 - dop. TW.
Alarmowe Centrum Odbiorcze PSP - dop. TW.
3