A B C Grafiki
Transkrypt
A B C Grafiki
GRAFIKA - jedna z dziedzin sztuk plastycznych, w której właściwym dziełem jest odbitka z płyty graficznej, dającej możliwośd powielania. ZAPAMIĘTAJ! Grafika to nie rysunek, chociaż w grafice pełni on rolę pomocniczą, wykorzystywany jest w procesie tworzenia dzieła –przenoszenia szkicu na płytę graficzną - matrycę RYSUNEK GRAFIKA Dzieło stanowi sam rysunek Rysunek jest jeden – niepowtarzalny, to oryginał Powtórzony rysunek wedle wzoru może byd bardzo podobny, ale nie jest już oryginałem tylko kopią Kopia nie posiada wartości oryginału Rysunek można stworzyd na dowolnym podłożu – każdym narzędziem pozostawiającym ślad kreski Odbitka stanowi dzieło Odbitek może byd wiele – jednakowych,gdyż powstają przez odbicie z jednej płyty graficznej Tworzenie grafiki wymaga warsztatu graficznego – materiałów takich jak matryca, prasa, farba, papier Odbitka powstaje z odbicia farby na papierze przy zastosowaniu prasy drukarskiej Wymaga więcej czasu i przygotowao niż wykonanie rysunku Każda odbitka ma taką samą wartośd JAK POWSTAJE GRAFIKA: START: 1. Pomysł FINAŁ 2. szkic - rysunek 6. Gotowa grafikaw formie odbitki 3. przeniesienie szkicu na płytę graficzną (matrycę) ARTYSTA 4. Naniesienie farby drukarskiej na płytę graficzną 5. Na umieszczoną w prasie matrycę z nałożoną farbą nakłada się papier. Pod wpływem nacisku rysunek z farbą odbijany jest na kartce. Techniki graficzne dzielone są ze względu na → sposób tworzenia rysunku na matrycy (np. rysowanie, żłobienie, cięcie, trawienie) oraz→ materiał, z którego jest zrobiona płyta graficzna (np. drewno, kamieo, płyta miedziana). TECHNIKI GRAFICZNE druk wklęsły druk płaski polega na żłobieniu lub trawieniu w matrycy linii i płaszczyzn, które odbiją się na papierze polega na takim przygotowaniu matrycy, aby częśd niepokryta rysunkiem była odporna na przyjmowanie farby drukarskiej ► techniki: miedzioryt, sucha igła ►technika:litografia ► techniki trawione, np. akwaforta, akwatinta ►matrycą jest kamieo litograficzny ►matryca jest z płyty miedzianej lub cynkowej ►narzędziem rysunkowym jest pędzel lub kredka litograficzna ►narzędziem rysunkowym jest igła bądź pędzel druk wypukły polega na żłobieniu w matrycy linii i płaszczyzn, które mają pozostad nie wydrukowane – na odbitce ślad pozostawią wypukłe części formy drukowej ► techniki:drzeworyt, linoryt ►matryca jest z drewna lub linoleum ►narzędziem rysunkowym jest rylec, który przypomina małe dłuto za: www.wiw.pl/sztuka/plastyka/techniki/grafika/plaski.asp za: www.wiw.pl/sztuka/plastyka/techniki/grafika/wklesly.asp odbija się rysunek z płyty – miejsc wklęsłych, gdyż farba zatrzymała się w rowkach, a nadmiar farby z powierzchni został delikatnie starty farba nie jest przyjmowana przez miejsca zabezpieczone chemicznie za: www.wiw.pl/sztuka/plastyka/techniki/grafika/wypukly.asp odbija się rysunek z płyty/ klocka drewnianego, jego powierzchni – części wypukłej, która nie została wyżłobiona, - miejsca wyżłobione pozostają białe, bez farby WARSZTAT GRAFICZNY za: w w w. he rg on .pl /s kle p/ far by w od ne /fa rba dolino ryt u20 mlhob byline ?wi dok =s dłuta inaczej rylce do linorytu, drzeworytu igła do akwaforty i suchej igły farby drukarskie oraz wałek do rozprowadzenia farby na matrycy Dla za: ww w.n oka ut. pl/a kce sori adomal ow ani a/sr edn iapra sadograf iki. ht ml prasa graficzna ciekawych Techniki graficzne, które możesz spotkad na wystawie Akwaforta - (kwasoryt) technika druku wklęsłego, w którym rysunek przenosi się na płytkę metalową zabezpieczoną kwasoodpornym werniksem, czyli przezroczystą warstwą ochronną. "Rysowanie" polega tu na usunięciu igłą warstwy werniksu i odsłonięciu powierzchni metalu. Następnie płytkę zanurza się w kwasie. W miejscach, z których usunięto werniks, powstają wytrawione zagłębienia. Grubośd kreski zależy od czasu trawienia. Po wytrawieniu rysunku usuwa się werniks, a lekko podgrzaną płytkę pokrywa się farbą drukarską i wyciera, tak aby farba pozostała tylko w wytrawionych rowkach. Dzięki temu, że grafik nie musi mozolnie żłobid metalowej płytki, a tylko zarysowuje werniks, w akwaforcie można uzyskad dużo lżejszą kreskę, taką jak w szkicu wykonanym piórem. Linie o różnej grubości powstają dzięki kilkakrotnemu trawieniu niektórych fragmentów płytki. Akwatinta — odmiana techniki druku wklęsłego zbliżona do akwaforty. Wykonanie formy drukowej w tej metodzie polega na pokryciu płyty metalowej sproszkowaną kalafonią lub pyłem asfaltowym, które podgrzane topią się i przylegają do niej, naniesieniu obrazu poprzez zasłonięcie wybranych fragmentów powierzchni metalu werniksem, a następnie trawieniu odsłoniętego metalu kwasem azotowym. Akwatinta różni się od akwaforty przede wszystkim tym, że trawione są nie linie, lecz płaszczyzny. W wyniku powielania czynności w coraz mniejszych obszarach obrazu uzyskuje się zróżnicowanie głębokości wytrawionych miejsc, a przez to możliwośd waloryzowania koloru farby drukowej, czyli możliwośd uzyskiwania półtonów. Wygląd odbitki wykonanej metodą akwatinty przypomina: akwarelę lub rysunek wykonany tuszem lub sepią, lub też rysunek wzbogacony techniką lawowania (podmalowywania go rozwodnionym tuszem lub farbą akwarelową). Akwatinta cukrowa - technika, z którą eksperymentował Pablo Picasso, polegająca na rozsypaniu cukru na płytce pokrytej werniksem akwafortowym, którą następnie podgrzewa się, a po ostudzeniu spłukuje wodą. Odsłonięte w ten sposób punkty są trawione. Odbitka prezentuje efekt odwrotny niż w przypadku stosowania kalafonii, tj. ciemne punkty na jasnym tle. Linoryt - technika graficzna druku wypukłego. Na powierzchnię płyty linoleum nanosi się rysunek, a później wycina za pomocą różnego rodzaju noży i dłutek. Aby uzyskad czarny rysunek na białym tle, trzeba pogłębid całe tło pozostawiając wypukłe linie rysunku. Dla uzyskania odwrotnego efektu - białego rysunku na czarnym tle - wystarczy pogłębid linie rysunku i pozostawid wypukłe tło. Wypukłe części płytki pokrywa się farbą drukarską, nakłada papier i odbija na prasie ręcznej. Litografia - technika druku płaskiego, którą zaczęto stosowad dopiero w dziewiętnastym wieku. Na starannie wygładzonej płytce kamiennej z wapienia wykonuje się rysunek tłustą kredką lub tuszem. Należy uważad, aby nie zatłuścid kamienia w żadnym innym miejscu. Następnie poddaje się płytkę trawieniu roztworem kwasu i gumy arabskiej, co powoduje utrwalenie rysunku. Po takim przygotowaniu powierzchnię płytki zwilża się wodą (wilgotny kamieo nie przyjmuje farby), a następnie nanosi się na nią farbę, którą przyjmą tylko tłuste (zarysowane) fragmenty. Na pokrytej farbą kamiennej płytce kładzie się papier i za pomocą specjalnej prasy robi odbitki. Stosując technikę litograficzną można uzyskad różne efekty, zależnie od tego, czy rysunek na płytce kamiennej wykona się kredką litograficzną czy tuszem, którym można rysowad używając pędzla lub pióra. Istnieje także litografia barwna, którą powszechnie stosowano do drukowania plakatów. Sucha igła - (suchoryt, fr. pointesèche) — technika graficzna druku wklęsłego, w której formę drukową tworzy się za pomocą stalowej igły na wypolerowanej płycie miedzianej, cynkowej lub mosiężnej. Igła, zagłębiając się w powierzchnię płyty, pozostawia rowek oraz wystający wiórek metalowy, zatrzymujący farbę. Farba na odbitce tworzy lekkie wypukłości. W technice tej można stosowad cienkie, misterne, niemal jubilerskie kreski, dlatego miedzioryt często przypominad może rysunek piórem. Tak powstały rysunek daje efekt tzw. dymka obok głównej kreski. Na odbitce daje to efekt szkicu ołówkowego. Źródła: http://pl.wikipedia.org/wiki/Sucha_igła http://pl.wikipedia.org/wiki/Akwatinta http://www.wiw.pl/sztuka/plastyka/techniki/default.asp Przygotowały: Elżbieta Kazańska Ewa Obara–Grączewska