MUTYZM WYBIÓRCZY
Transkrypt
MUTYZM WYBIÓRCZY
MUTYZM WYBIÓRCZY Dlaczego to dziecko nie mówi……? Bartek ma 5 lat i od początku edukacji w przedszkolu nie odzywa się ani do dzieci, ani do pań nauczycielek. Ma jednego kolegę, z którym bawi się najchętniej, ale nie rozmawia z nim. Bartek ma smutną, nieruchomą buzię. Nie odpowiada na pytania, nie śpiewa piosenek, nie mówi wierszyków. Nie lubi, gdy pani na niego patrzy. Nie zgłasza potrzeby pójścia do toalety. W domu jest zupełnie innym dzieckiem. Pełen energii, rozgadany, wesoły, wszędzie go pełno. Ma dużo wiadomości i wiele zainteresowań. Potrafi wypowiadać mądre i ciekawe opinie. Mutyzm wybiórczy (zwany również selektywnym) to zaburzenie lękowe. Występuje ono u dzieci, u których zdolność mówienia jest prawidłowo rozwinięta. Dzieci, u których występuje mutyzm wybiórczy swobodnie rozmawiają w domu z rodzicami i rodzeństwem, natomiast nie odzywają się w przedszkolu i w szkole, nie nawiązują kontaktu z dziećmi i nauczycielami, a także osobami z dalszej rodziny, sąsiadami i znajomymi rodziców. Zaburzenie to pojawia się najczęściej u dzieci między 3 a 5 rokiem życia, lecz niestety jest lekceważone przez lekarzy rodzinnych, nauczycieli przedszkola oraz rodziny zgodnie z powiedzeniem: „jest taki mały i nieśmiały, ale wyrośnie z tego!”. Niektóre dzieci z mutyzmem wybiórczym mają również problemy z jedzeniem posiłków i piciem na terenie przedszkola, szkoły, a także z sygnalizowaniem potrzeb fizjologicznych i korzystaniem z toalety. Nie lubią fotografowania. W czasie zajęć ruchowych zachowują się niezgrabnie, ich ruchy są spowolniałe, sztywne, choć są to dzieci sprawne motorycznie. Czują się bardzo niekomfortowo w sytuacjach ekspozycji społecznej, gdy ktoś mówi do nich, zadaje pytania i oczekuje odpowiedzi, a także, gdy są w centrum uwagi grupy przedszkolnej, klasy, czy grupy dorosłych np. podczas uroczystości przedszkolnej lub szkolnej. Odbierają te sytuacje jako zagrożenie, a to powoduje u nich silny lęk i blokadę. Charakterystyczne cechy w zachowaniu dziecka z mutyzmem wybiórczym w sytuacjach społecznych poza domem: trudności w nawiązaniu kontaktu wzrokowego, unikanie wzroku, opuszczanie głowy, brak widocznych emocji na twarzy: uśmiechu, zaciekawienia – „kamienna twarz”, w sytuacjach społecznych czują silny niepokój, który mogą próbować rozładować poprzez ssanie palców, obgryzanie paznokci, powtarzanie jakiejś czynności, nie lubią zmian w swoim otoczeniu, które wzmacniają uczucie niepokoju i lęku, są czasem nadwrażliwe na dotyk, zapach, hałas, temperaturę, w czasie zajęć grupowych są bierne, nie angażują się w żadne czynności lub wykonuję je mechanicznie, nie odpowiadają na „cześć”, same także mają trudność w witaniu się, mówieniu „cześć”, „dzień dobry”. Należy pamiętać, że dzieci z mutyzmem wybiórczym mają także inne zaburzenia lękowe np. czują lęk przed burzą, ciemnością, obcym psem, kotem, owadami oraz wodą w basenie lub morzu. Wczesna diagnoza i terapia mogą przyczynić się do poprawy funkcjonowania dziecka. Dzięki temu dziecko uniknie izolacji społecznej, a w przyszłości zaburzeń typu depresyjnego. Istotne jest zatem, aby rodzice, lekarze i nauczyciele jak najwcześniej sygnalizowali problem i podjęli odpowiednie działania. Jak specjaliści mogą pomóc rodzicom dzieci z mutyzmem wybiórczym? Rodzice dzieci z mutyzmem wybiórczym potrzebują wsparcia i pomocy osoby, która ich wysłucha i która zaproponuje konkretne rozwiązania i zalecenia oraz strategie postępowania terapeutycznego, które obejmą zarówno dom, jak i szkołę. Albowiem wg Maggie Johnson - specjalisty w zakresie mutyzmu wybiórczego terapia dziecka powinna odbywać się przede wszystkim tam, gdzie mutyzm wybiórczy występuje. Biorąc pod uwagę, że mutyzm wybiórczy wynika z lęku i niepokoju dziecka, praca terapeutyczna powinna być ukierunkowana przede wszystkim na obniżenie negatywnych odczuć i reakcji dziecka. Nie należy zmuszać dziecka, aby mówiło. Powinno się zachęcać je do dobrej zabawy w sympatycznej atmosferze, tak aby poczuło się bezpiecznie. Każda forma komunikacji niewerbalnej powinna być akceptowana i nagradzana. Należy więc zachęcać dziecko do stosowania innych, pomocnych form porozumiewania się np. potakiwania głową, szeptania. Dzięki nim tworzymy z dzieckiem pozytywną relację, bardzo przydatną w przezwyciężaniu trudności, z jakimi dziecko się boryka. Praca terapeutyczna z dzieckiem z mutyzmem wybiórczym wymaga czasu, cierpliwości i świadomości zarówno rodziców, jak i terapeuty i nauczycieli, że jest to proces, oparty na wykonywaniu małych, ale istotnych kroków w rozwoju emocjonalnym i społecznym dziecka, które powinny doprowadzić je do całkowitej poprawy. Strategie postępowania z dzieckiem z mutyzmem wybiórczym powinny być dostosowane do dziecka, jego możliwości psychofizycznych, zainteresowań a także jego sytuacji życiowej i rodzinnej. Taki program terapii dziecka „szyty na miarę” powinien zostać opracowany przez specjalistów, którzy posiadają odpowiednie szkolenie z zakresu mutyzmu wybiórczego, a także doszkalają się we własnym zakresie. Ich rolą jest nie tylko praca terapeutyczna z dzieckiem z mutyzmem wybiórczym i jego rodziną, ale także przygotowanie nauczycieli dziecka do pracy z nim na terenie przedszkola i szkoły. W roku szkolnym 2015/16 biorąc pod uwagę potrzeby środowiska nauczycieli w tym zakresie przewiduje się przeprowadzenie szkoleń z zakresu diagnozy i terapii dzieci z mutyzmem wybiórczym. Ponadto już we wrześniu 2015 r. zostanie uruchomiony na terenie Powiatowej Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Złotowie punkt konsultacyjny dla rodziców dzieci z mutyzmem wybiórczym. mgr Katarzyna Szyszka – pedagog, terapeuta pedagogiczny, specjalizuje się w diagnozie i terapii zaburzeń i odchyleń rozwojowych dzieci w wieku przedszkolnym, dysleksji rozwojowej, moczenia nocnego i mutyzmu wybiórczego. Opracowanie na podstawie: „When the Words Just Won’t Come www.selektivemutismus.org, - tłum.własne, Maggie Johnson – “The Selektiv Mutism Resurce Manual” – tłum.własne, Elisa Shipon–Blum – Out” – www.mutyzmwybiorczy.wix.com www.mutyzm-wybiorczyblogspot/fundacja-wchodze- w- to. www.mutyzm.pl materiały ze szkolenia prowadzonego przez Centrum Mutyzmu, Lęku i Nieśmiałości w Warszawie.