Rozwój kompetencji diagnostycznych młodych psychologów
Transkrypt
Rozwój kompetencji diagnostycznych młodych psychologów
ROZWÓJ KOMPETENCJI DIAGNOSTYCZNYCH MŁODYCH PSYCHOLOGÓW mgr Agnieszka Baran, mgr Joanna Biegańska Kraków, 2013 Zakład Psychologii Lekarskiej, CM UJ Kompetencje diagnostyczne psychologa Diagnoza - „rozpoznanie istoty i uwarunkowań złożonego stanu rzeczy na podstawie obserwacji jego cech (objawów) oraz znajomości ogólnych prawidłowości panujących w danej dziedzinie” (Paluchowski, 2007, s. 12). Kompetencje – „(...) predyspozycje w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw, zapewniające realizację zadań zawodowych na poziomie skutecznym i (lub) wyróżniającym, stosownie do standardów określonych przez organizację dla danego stanowiska” (Król, 2006, s. 82). Kompetencje diagnostyczne psychologa Kompetencja diagnostyczna – „umiejętność posługiwania się odpowiednimi metodami w celu określenia istotnych - ze względu na świadczoną usługę - właściwości badanej osoby, grupy, organizacji lub sytuacji”. (Stemplewska-Żakowicz, 2009, s. 23) Diagnoza psychologiczna jako przedmiot kształcenia Standardy kształcenia – treści kierunkowe: Diagnoza psychologiczna, Psychometria Uniwersytet Warszawski: Diagnoza psychologiczna (30 w), Standardowe techniki diagnostyczne (30 ćw), Swobodne metody diagnostyczne (30 ćw) Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej: Diagnoza psychologiczna (30-45 godz.) Uniwersytet Jagielloński: Diagnoza psychologiczna (30 w, 135 ćw) Katolicki Uniwersytet Lubelski: Diagnoza psychologiczna (30 w, 30 ćw) Możliwe obszary doskonalenia kompetencji diagnostycznych psychologów Edukacja akademicka Doskonalenie zawodowe: szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje Kompetencje diagnostyczne psychologa Samokształcenie Praktyka zawodowa Cel badań Poszukiwanie odpowiedzi na pytania: Jak młodzi psycholodzy oceniają swoje kompetencje diagnostyczne? Gdzie je zdobywają i doskonalą? Z jakimi głównymi trudnościami z zakresu diagnozy psychologicznej spotykają się w swojej pracy zawodowej? Jak rodzaj placówki, w której pracują i jej uwarunkowania wpływają na realizację zadań diagnostycznych? Które formy doskonalenia kompetencji psychologicznych oceniają jako najbardziej przydatne? Młodzi psycholodzy 90 psychologów w wieku 24-53 lat (średnia wieku: 29 lat) 92% kobiet, 8% mężczyzn 45,0% Lata pracy w zawodzie: 43,3% 34,4% 40,0% 35,0% 21,1% 30,0% 25,0% 20,0% 15,0% 51% - pierwsza praca w zawodzie 10,0% 5,0% 0,0% Do 1 roku od 1 do 4 lat od 5 do 10 lat Ukończone studia Ukończona uczelnia Uniwersytet Gdański 7% 36% - inny kierunek Szkoła Wyższa Psychologi Społecznej 9% Rok ukończenia studiów psychologicznych Inne uczelnie 10% 24,4% Uniwersytet Jagiellonski 61% 18,9% 13,3% Uniwersytet Śląski 9% Katolicki Uniwerystet Lubelski 7% 3,3% 1,1% 1,1% 1996 2001 2003 4,4% 4,4% 2004 2005 5,6% 5,6% 2006 2007 6,7% 6,7% 4,4% 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Ścieżki ukończone w ramach studiów Społeczna 4,55% Zdrowia 4,4% Brak ścieżki 25,6% Kliniczna i kliniczna dziecka 51,1% Inna ścieżka 12,2% Sądowa 16,7% Transportu 3,3% Rozwojowa 3,3% Organizacji 6,7% 28% - więcej niż 1 Obszary aktualnego zatrudnienia Biznes i zarządzanie 7,8% Sądownictwo 10,0% Inne 25,0% 47,8% sektor państwowy Terapia 52,2% Służba zdrowia 43,3% Interwencja kryzysowa 13,3% 37,8% sektor prywatny 6,7% państwowy i prywatny 7,7% NGO Szkolnictwo 35,6% 64% - praca w kilku obszarach Zadania diagnostyczne w miejscu pracy 76 % badanych zajmuje się diagnostyką w pracy Główne metody diagnostyczne: 84% - obserwacja i wywiad 61% - metody kwestionariuszowe/testowe 26% - metody projekcyjne Gdzie psychologowie nauczyli się jak stosować narzędzia diagnostyczne Od bardziej doświadczonych kolegów/koleżan ek 50,0% Nie nauczyli się dotąd 3,3% Podczas praktyk/staży 67,8% Na studiach 54,5% Na dodatkowych szkoleniach, kursach 22,2% Samodzielnie podczas pracy zawodowej 62,2% Ocena przygotowania na studiach 35,3 % badanych uważa, iż studia raczej nie przygotowały ich do wykonywania zadań w zakresie diagnozy psychologicznej, 11,8%, - nie, a 10,6% zdecydowanie nie 29,4% respondentów czuje się raczej dobrze przygotowanych przez uczelnię do tego typu zadań, 9,4% dobrze, a 3,5% zdecydowanie potwierdza, ze uczelnia dobrze ich przygotowała w tym zakresie Doskonalenie kompetencji diagnostycznych po studiach Literatura fachowa – 68% Rozmowy z innymi psychologami – 53% Warsztaty, szkolenia, seminaria – 50% Rozmowy z innymi psychologami – 41% Zajęcia w studiów podyplomowych – 36% Konferencje – 34% Zajęcia w ramach szkolenia na psychoterapeutę – 28% Najbardziej przydatne formy doskonalenia zawodowego Praktyki, staże – 68 % Literatura fachowa – 43% Rozmowy z innymi psychologami – 41% Zajęcia w ramach specjalizacji – 31 % Zajęcia w ramach szkolenia psychoterapeutycznego – 31% Konferencje – 20,5% KOMPETENCJE DIAGNOSTYCZNE Warsztaty, szkolenia – 75 % Kompetentny diagnosta w oczach badanych Wiedza: „znajomość metod i narzędzi diagnostycznych, kryteriów diagnostycznych, psychometrii” Umiejętności: „interpretacji, analizy, syntezy, korzystania z narzędzi, słuchania, dedukcji, wyciągania wniosków, tworzenia przyjaznej atmosfery” Cechy osobowe: „cierpliwość, dokładność, otwartość” Postawy: „chęć dokształcania się” Praktyka i doświadczenie Ocena wiedzy i umiejętności diagnostycznych WIEDZA UMIEJĘTNOŚCI 2,3 % wysoka 3,5 % wysokie 71,6% wystarczająca 69% wystarczające 10,2% niska 12,5% niskie 12,5% nie wystarczająca 11 % nie wystarczające Główne trudności diagnostyczne Koszty zakupu narzędzi – 48% Brak dostępności narzędzi diagnostycznych w miejscu pracy – 45% Zbyt mało czasu na diagnozę – 36% Brak odpowiednich narzędzi diagnostycznych na polskim rynku – 26% 18% - brak trudności Podsumowanie Młodzi psychologowie raczej dobrze oceniają swoje kompetencje diagnostyczne. Choć ponad połowa z nich czuje, iż studia nie do końca przygotowują do wykonywania zadań diagnostycznych wydaje się, iż dzięki różnym formom doskonalenia zawodowego oraz w toku praktyki zawodowej udaje im się osiągnąć zadowalający poziom kompetencji w tym zakresie. Otwartym pozostaje jednak pytanie o poziom posiadanych kompetencji diagnostycznych, w szczególności gdy weźmiemy pod uwagę, iż ponad 60% badanych twierdzi, że doskonali je bez wsparcia innych – bardziej doświadczonych koleżanek/kolegów. Podsumowanie Warto więc zastanowić się jak najefektywniej wesprzeć młodych psychologów w podejmowanych przez nich działaniach samokształceniowych. Z pośród różnych form doskonalenia zawodowego w zakresie kompetencji diagnostycznych najbardziej cenią sobie udział w warsztatach i możliwość praktykowania pod okiem bardziej doświadczonych kolegów i koleżanek. Głównych trudności diagnostycznych młodzi psychologowie dopatrują się raczej w warunkach zewnętrznych (brak narzędzi, czasu na badania) niż we własnych brakach w wiedzy czy umiejętnościach. Podsumowanie - - - Pojawiające się pytania: Jaki jest związek między samooceną kompetencji diagnostycznych a faktyczną efektywnością diagnozy (trafnością diagnostyczną)? Czy istnieją różnice w samoocenie kompetencji diagnostycznych między młodymi a bardziej doświadczonymi psychologami, a jeśli tak to w jakim zakresie? Które kompetencje diagnostyczne (wiedza/umiejętności/wartości) są doskonalone najbardziej efektywnie z wykorzystaniem różnych form doskonalenia zawodowego? Kontynuacja badania: http://www.ankietka.pl/ankieta/123240/ praktyki-diagnostyczne-psychologow.html Kontakt: [email protected] [email protected] Bibliografia: Roe R. A. (2002). What Makes a Competent Psychologist? European Psychologist, Vol. 7, No. 3, pp. 192–202. Słysz A. (2011). Rozwój zawodowy psychologów w zakresie kompetencji diagnostycznych. Psychologia rozwojowa. 16 (4), s. 47-65. Stemplewska- Żakowicz K. (2009) Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna. Gdańsk: GWP. Standardy kształcenia dla kierunku: Psychologia. http://www.nauka.gov.pl/g2/oryginal/2013_05/1ce38c28 8f0711cbd7fde4439592214e.pdf DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ!