Uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii.

Uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii.

KONFERENCJA
„ZAWÓD KARTOGRAFA I FOTOGRAMETRY“
UPRAWNIENIA ZAWODOWE
W DZIEDZINIE GEODEZJI I KARTOGRAFII
Stanisław Cegielski
Przewodniczący Komisji ds.
uprawnień zawodowych w
dziedzinie geodezji i kartografii
Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Prezes SGP
Podstawy prawne dotyczące uprawnień
zawodowych:
Ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne i
kartograficzne (Dz.U. nr 193 z 2010r. poz. 1287)
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30
lipca 2003 r. w sprawie uprawnień zawodowych w
dziedzinie geodezji i kartografii (Dz. U. nr 143 z
2003r. Poz. 1396)
Pozostałe regulacje związane z działaniem
Komisji Kwalifikacyjnej.
Zarządzenie nr 12 Głównego Geodety Kraju z dnia 10
sierpnia 2004 r. w sprawie powołania Komisji
Kwalifikacyjnej ds. uprawnień zawodowych w dziedzinie
geodezji i kartografii.
Wytyczne organizacyjne działania Komisji Kwalifikacyjnej
zaakceptowane przez GGK.
Prawo geodezyjne i kartograficzne art. 42.
1. Do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii
niezbędne jest posiadanie uprawnień zawodowych.
2. Przez wykonywanie samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii
rozumie się:
1) kierowanie pracami geodezyjnymi i kartograficznymi, podlegającymi
zgłoszeniu
do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
oraz sprawowanie nad nimi bezpośredniego nadzoru;
2) wykonywanie czynności rzeczoznawcy z zakresu prac geodezyjnych
i kartograficznych, podlegających zgłoszeniu do państwowego zasobu
geodezyjnego i kartograficznego.
3) pełnienie funkcji inspektora nadzoru z zakresu geodezji i kartografii;
4) wykonywanie czynności technicznych i administracyjnych związanych
z rozgraniczaniem nieruchomości;
5) wykonywanie prac geodezyjnych i kartograficznych niezbędnych do
dokonywania wpisów w księgach wieczystych oraz prac, w wyniku których
mogłoby nastąpić zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzkiego.
3. Osoby wykonujące samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii
są obowiązane wykonywać swoje zadania z należytą starannością, zgodnie
z zasadami współczesnej wiedzy technicznej i obowiązującymi przepisami
prawa.
Art. 43. Uprawnienia zawodowe nadaje się w następujących
zakresach:
1) geodezyjne pomiary sytuacyjno-wysokościowe,
realizacyjne i inwentaryzacyjne;
2) rozgraniczanie i podziały nieruchomości (gruntów) oraz
sporządzanie dokumentacji do celów prawnych;
3) geodezyjne pomiary podstawowe;
4) geodezyjna obsługa inwestycji;
5) geodezyjne urządzanie terenów rolnych i leśnych;
6) redakcja map;
7) fotogrametria i teledetekcja;
Art. 44. 1. Uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii mogą
otrzymać osoby, które:
1) posiadają wyższe lub średnie wykształcenie geodezyjne;
2) posiadają 3 lata praktyki zawodowej w wypadku wykształcenia wyższego i 6 lat
praktyki zawodowej w wypadku wykształcenia średniego;
3) wykażą się znajomością przepisów w dziedzinie geodezji i kartografii;
1) posiadają nienaganną opinię zawodową.
2. Uprawnienia zawodowe w zakresach, o których mowa w art. 43 pkt 6 i 7, mogą
otrzymać również osoby posiadające wyższe wykształcenie geograficzne o
specjalności kartografia albo innej specjalności, po ukończeniu podyplomowego
studium w zakresie kartografii.
3. Osoby posiadające w dziedzinie geodezji i kartografii tytuł naukowy profesora albo I
lub II stopień specjalizacji zawodowej, nadane w trybie odrębnych przepisów, są
zwolnione z wymogów określonych w ust. 1 pkt 2 i 3.
4. Główny Geodeta Kraju może w uzasadnionych wypadkach, na wniosek osoby
ubiegającej się o uzyskanie uprawnień zawodowych, uznać posiadanie innego
pokrewnego wykształcenia i długoletniej geodezyjnej lub kartograficznej praktyki
zawodowej za spełnienie wymagań kwalifikacyjnych, o których mowa w ust. 1 i 2.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia 30 lipca 2003r.
w sprawie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i
kartografii
§ 1. Rozporządzenie określa:
- tryb składania wniosków o nadanie uprawnień zawodowych;
- sposób i warunki uznania praktyki zawodowej;
- organizację działania komisji kwalifikacyjnej;
- sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego;
- sposób ustalania kosztów postępowania kwalifikacyjnego;
- sposób prowadzenia i zakres danych centralnego rejestru osób
posiadających uprawnienia zawodowe;
- wzory świadectw uprawnień zawodowych.
Tryb składania wniosków
o nadanie uprawnień zawodowych
§ 4. 2. Osoba zainteresowana dołącza do wniosku:
1) dokumenty potwierdzające posiadanie wykształcenia,
o którym mowa w art. 44 ust. l pkt l lub art. 44 ust. 2
ustawy;
2) dokumenty potwierdzające praktykę zawodową;
3) oświadczenie osoby zainteresowanej o niekaralności za
przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów,
4) inne dokumenty mające wpływ na ocenę
dotychczasowego dorobku zawodowego, w tym
opinie pracodawców;
5) dwie fotografie o wymiarach 36 x 45 mm.
Sposób i warunki uznania praktyki zawodowej
§ 8. Osoba zainteresowana dokumentuje praktykę zawodową
zaświadczeniem pracodawcy lub składa oświadczenie
dotyczące praktyki zawodowej.
§ 9. Praktyka zawodowa jest uznawana, jeżeli odpowiada
zakresowi uprawnień zawodowych, o których nadanie ubiega
się osoba zainteresowana.
§ 10. Zespół kwalifikacyjny, o którym mowa w § 15 ust. l, w
części wstępnej postępowania, bada złożone zaświadczenia
lub oświadczenia dokumentujące praktykę zawodową w
sposób określony w § 17 ust. 2-6, uwzględniając warunki
określone w art. 44 ust. 1-3 ustawy.
Organizacja działania komisji kwalifikacyjnej
§ 11. W skład komisji kwalifikacyjnej wchodzą:
1) przewodniczący;
2) trzech wiceprzewodniczących;
3) członkowie,
§ 12.1.Komisja kwalifikacyjna działa w podkomisjach:
podkomisja I - dla uprawnień zawodowych, o których mowa
w art. 43 pkt l, 2, 4 i 5 ustawy – przew. Pan M. Gabryszewski;
podkomisja II - dla uprawnień zawodowych, o których
mowa
w art. 43 pkt 3 ustawy – przew. Pan St. Margul;
podkomisja III - dla uprawnień zawodowych, o których
mowa w art. 43 pkt 6 i 7 ustawy – przew. Pan Jan Krupski;
2. Pracami podkomisji kierują wiceprzewodniczący komisji
kwalifikacyjnej.
Sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego
§ 17. 1. Postępowanie kwalifikacyjne składa się z części wstępnej
i z części sprawdzającej.
3. Część wstępna obejmuje:
1) badanie dokumentów złożonych przez osobę zainteresowaną pod
względem formalno-prawnym;
2) ocenę spełnienia przez osobę zainteresowaną warunków określonych
w art. 4 ust. 1-3 ustawy;
3) rozstrzygnięcie o dopuszczeniu lub niedopuszczeniu osoby
zainteresowanej do części sprawdzającej, potwierdzone zapisem
protokolarnym.
4. Przewodniczący zespołu kwalifikacyjnego powiadamia osobę
zainteresowaną na piśmie o brakach w dokumentacji lub odmowie
dopuszczenia do części sprawdzającej, wraz z uzasadnieniem.
5. Zespół kwalifikacyjny przed rozpoczęciem części sprawdzającej:
1) rozpatruje, z udziałem osób zainteresowanych, o których mowa w ust. 4,
wniesione przez te osoby dodatkowe dokumenty i oświadczenia;
2) podejmuje wobec tych osób rozstrzygnięcie, o którym mowa w ust. 3 pkt3
§ 18. l. Część sprawdzającą postępowania kwalifikacyjnego
przeprowadza się w formie egzaminu pisemnego i ustnego.
§ 19. l. Egzamin pisemny składa się z dwóch części:
1) części ogólnej, będącej egzaminem testowym sprawdzającym
znajomość przepisów prawnych oraz standardów technicznych
dotyczących geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o
terenie, których znajomość jest wymagana bez względu na zakres
uprawnień zawodowych, przy czym do każdego pytania testowego są
dołączone odpowiedzi, z których tylko jedna jest poprawna;
2) części szczegółowej, polegającej na udzieleniu odpowiedzi na
pytania dotyczące wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych,
z uwzględnieniem zakresu uprawnień zawodowych, o nadanie których
ubiega się osoba zainteresowana, oraz na wskazaniu przepisów
regulujących zagadnienia określone w pytaniach.
2. Liczba pytań na egzaminie pisemnym wynosi:
1) w części ogólnej: 60 pytań testowych;
2) w części szczegółowej: 3 pytania o charakterze opisowym.
3. Czas trwania każdej z części egzaminu pisemnego wynosi 1 godzinę.
§ 21. 1. Członkowie zespołu kwalifikacyjnego oceniają
udzielone podczas egzaminu pisemnego odpowiedzi w
następujący sposób:
1) w części ogólnej /test/ przyznaje się 1 punkt za każdą
poprawną odpowiedź;
2) w części szczegółowej przyznaje się od O do 7 punktów
za odpowiedź na każde z pytań;
3) uzyskanie co najmniej 41 punktów w części ogólnej
egzaminu oraz uzyskanie co najmniej 15 punktów w części
szczegółowej oznacza wynik pozytywny;
4) prace pisemne z oceną negatywną są sprawdzane
powtórnie przez innego członka zespołu kwalifikacyjnego.
2. Nie sprawdza się części szczegółowej egzaminu pisemnego
osoby zainteresowanej, która nie uzyskała wyniku
pozytywnego z części ogólnej.
§ 22. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu
ustnego jest uzyskanie pozytywnego wyniku
egzaminu pisemnego.
§ 23. 1. W czasie egzaminu ustnego członkowie zespołu
kwalifikacyjnego zadają indywidualnie pytania osobie
zainteresowanej.
2. Odpowiedzi ocenia cały zespół kwalifikacyjny.
4. Zespół kwalifikacyjny dokonuje oceny egzaminu ustnego
i całego postępowania kwalifikacyjnego.
5. W przypadku braku zgodności członków zespołu w
ocenie egzaminu ustnego, przewodniczący zarządza
głosowanie. Przy równej liczbie głosów decyduje głos
przewodniczącego.
6. Negatywny wynik egzaminu ustnego wymaga szczegółowego
uzasadnienia, w tym przedstawienia zagadnień, których osoba
egzaminowana nie opanowała w stopniu umożliwiającym
wykonywanie samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i
kartografii, oraz przebiegu egzaminu ustnego i związane z tym
stanowiska członków komisji.
WYKSZTAŁCENIA POKREWNE
Główny Geodeta Kraju zgodnie z art. 44 ust. 4 może w
uzasadnionych wypadkach, na wniosek osoby ubiegającej
się o uzyskanie uprawnień zawodowych, uznać posiadanie
innego pokrewnego wykształcenia i długoletniej geodezyjnej
lub kartograficznej praktyki zawodowej za spełnienie
wymagań kwalifikacyjnych, o których mowa w ust. 1 i 2.
Przed podjęciem decyzji w tym zakresie GGK korzysta z
opinii Komisji kwalifikacyjnej.
Zespół kwalifikacyjny, aby dopuścić takie osoby do części
sprawdzającej postępowania musi posiadać decyzję
Głównego Geodety Kraju zawierającą taką możliwość.
Przykłady wniosków osób starających się o uznanie wykształcenia za
pokrewne
Na podstawie przedłożonego suplementu do dyplomu ukończenia studiów
wyższych zawodowych na Uniwersytecie Technologiczno-Przyrodniczym
w …… Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Wnioskodawca miał
zgodnie z programem studiów przedmiot geodezja w ilości 16 godzin
wykładów zakończony egzaminem oraz zaliczył 8 godzin laboratorium na I
roku studiów w drugim semestrze i przedmiot geodezja drogowa w ilości 8
godzin wykładów oraz 16 godzin laboratorium zakończone zaliczeniem na
III roku studiów w szóstym semestrze.
Brak w programie studiów przedmiotów podstawowych dla kierunków
geodezyjnych jak: rachunek wyrównawczy, podstawy geodezji wyższej
oraz szczegółowej mającej zastosowanie w pomiarach osnów poziomych i
wysokościowych oraz technik pomiarowych tachimetrami elektronicznymi i
GNNS, pomiarów szczegółowych sytuacyjno - wysokościowych,
realizacyjnych i inwentaryzacyjnych, pomiarów fotogrametrycznych,
pomiarów przemieszczeń i odkształceń, pomiarów związanych z
ewidencją gruntów, budynków i lokali oraz opracowań kartograficznych
wielkoskalowych, a także ćwiczeń związanych z powyższymi
zagadnieniami,
Kolejny przykład
W czasie zatrudnienia zainteresowany ukończył Zespół
Szkół Zawodowych w 2003r uzyskał tytuł technika mechanika
o specjalności eksploatacja i naprawa taboru kolejowego.
W 2004r uzyskał tytuł zawodowy - technik budownictwa.
W 2009r skończył studia na Wydziale Nauk Technicznych
Wyższej Szkoły Techniki i Przedsiębiorczości na kierunku
Transport, specjalność – logistyka i technologia transportu
uzyskując tytuł inżyniera.
Nie można uznać posiadanego wykształcenia za pokrewne
ponieważ jedynie na świadectwie ukończenia Technikum dla
Dorosłych w zawodzie budownictwo jest przedmiot „miernictwo” i
„ćwiczenia z miernictwa”.
MODELE ZAKRESU WIEDZY INŻYNIERSKIEJ
WYMAGANEJ OD GEODETY I KARTOGRAFA UPRAWNIONEGO
Warszawa, grudzień 2009 r.
1. Modele zakresu wiedzy inżynierskiej wymaganej od osób określonej specjalności.
1. 1.
Model dotyczący zakresu 1. uprawnień „geodezyjne pomiary sytuacyjnowysokościowe, realizacyjne i inwentaryzacyjne”.
1. 2.
Model dotyczący zakresu 2. uprawnień „rozgraniczanie i podziały
nieruchomości (gruntów) oraz sporządzanie dokumentacji dla celów
prawnych”
1. 3.
Model dotyczący zakresu 3. uprawnień „geodezyjne pomiary podstawowe”
1. 4.
Model dotyczący zakresu 4. uprawnień „geodezyjna obsługa inwestycji”
1. 5.
Model dotyczący zakresu 5. uprawnień „geodezyjne urządzanie terenów
rolnych i leśnych”
1. 6.
Model dotyczący zakresu 6. uprawnień „redakcja map”
1. 7.
Model dotyczący zakresu 7. uprawnień „fotogrametria i teledetekcja”
2. Porównanie modeli zakresu wiedzy inżynierskiej ze standardami kształcenia
określonymi w załączniku nr 36 do Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa
Wyższego.
3. Porównanie modeli zakresu wiedzy inżynierskiej z programami studiów wybranych
uczelni wyższych.
4. Określenie rodzajów prac (minimum) wymaganych do uznania praktyki zawodowej w
określonym zakresie uprawnień.
5. Analiza przepisów prawa (obowiązujących, fakultatywnych, archiwalnych), których
znajomość obowiązuje geodetów uprawnionych w poszczególnych specjalnościach.
6. Wnioski wynikające z opracowania.
Wnioski wynikające z opracowania.
Zakres wiedzy wymaganej od osoby uprawnionej w dziedzinie
geodezji i kartografii, zawarty w poszczególnych modelach dość
znacznie odbiega (na niekorzyść) od poziomu wiedzy określonej
w grupach treści kierunkowych standardów kształcenia.
W znacznej części treść standardów zbliżona jest do treści modeli
jedynie w zakresie 3 i zakresie 6.
W modelach przeważają tematy praktyczne z dużą dawką wiedzy o
charakterze prawnym, natomiast w standardach kształcenia akcent
położony jest na problematyce teoretycznej oraz na procesach
technologicznych.
Z rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
w sprawie standardów kształcenia (§ 11 ust. 3) wynika, że
„przynajmniej 50% zajęć na studiach inżynierskich
powinny stanowić ćwiczenia audytoryjne, laboratoryjne,
projektowe lub terenowe.” W toku analizy programów
poszczególnych uczelni w ich niejednolitej formie, trudno
jest, z małymi wyjątkami, ustalić w jakim stopniu, w
wyniku w/w zajęć, programy te zbliżają się do modeli.
Problem ten dotyczy szczególnie udziału zajęć typu
laboratoryjnego, na których słuchacze mają szanse
nabyć umiejętności zbieżne z modelami.
Niewątpliwie bliższy modelom jest drugi stopień
kształcenia, który jednak nie funkcjonuje na większości
uczelni niepublicznych.
Należy dążyć do ściślejszej korelacji zapisów
zawartych w przepisach prawnych (ustawach,
rozporządzeniach wykonawczych) oraz programach
kształcenia, celem osiągnięcia możliwie
największego zbliżenia zakresu wiedzy absolwentów
uczelni do żądanych modeli wiedzy osób
uprawnionych w zakresie geodezji i kartografii.
Uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii
mogą otrzymać osoby, które:
-posiadają wyższe wykształcenie geodezyjne lub
geograficzne o specjalności kartografia,
- posiadają pięć lat praktyki zawodowej od dnia
uzyskania dyplomu ukończenia studiów stopnia
pierwszego i trzy lata praktyki zawodowej od dnia
uzyskania dyplomu ukończenia studiów stopnia
drugiego,
-wykażą się znajomością przepisów w dziedzinie
geodezji i kartografii oraz znajomością technik i
technologii stosowanych przy wykonywaniu prac
geodezyjnych i kartograficznych,
- posiadają nienaganną opinię zawodową.
Zrezygnować z nadawania uprawnień osobom o wykształceniu
średnim oraz osobom posiadającym wykształcenie tzw
„pokrewne”.(zachowując dotychczas zdobyte uprawnienia i
ustanawiając odpowiednie vacatio legis).
Uprawnienia zawodowe w poszczególnych zakresach mogą
otrzymać osoby:
- w zakresie 1 - po ukończeniu studiów pierwszego stopnia na
kierunku „geodezja i kartografia”,
- w zakresach 2,3,4,5,7 - po ukończeniu studiów pierwszego i
drugiego stopnia na kierunku „geodezja i kartografia”,
- w zakresie 6 - po ukończeniu studiów drugiego stopnia na
kierunku „geodezja i kartografia” lub studiów drugiego stopnia na
kierunku
„geografia” o specjalności „kartografia.”
Jednocześnie postuluje się usunięcie z art. 44 ust. 2 ustawy Prawo
geodezyjne i kartograficzne zapisu dotyczącego zakresu 7.
Inne zdanie prezentuje w tym zakresie Pan dr Jan Krupski, proponując
następujący zapis.
„Uprawnienia zawodowe w zakresach, o których mowa w art. 43 pkt 6
mogą otrzymać również osoby posiadające wyższe wykształcenie
geograficzne o specjalności kartografia, a w odniesieniu do pkt 7 te
same osoby po ukończeniu studium podyplomowego w zakresie
fotogrametrii i teledetekcji”.
Przyjąć zasadę, że osoby ubiegające się o uprawnienia
w zakresach 2, 4 i 5 powinny uprzednio uzyskać
uprawnienia z zakresu 1. Przyjęcie tej zasady wiąże się
z problemem sporządzania i aktualizacji map
(prawnych, dla projektowania) niezbędnych dla zadań
realizowanych w tych zakresach.
Zmienić nazwę zakresu 6 „redakcja map” na nazwę
„systemy informacji geograficznej i redakcja map”.
Obecna nazwa tego zakresu nie odpowiada aktualnemu
stanowi rozwoju kartografii i zakresowi nadawanych
uprawnień.
Zmienić nazwę zakresu 6 „redakcja map” na nazwę
„systemy informacji geograficznej i redakcja map”.
Obecna nazwa tego zakresu nie odpowiada aktualnemu
stanowi rozwoju kartografii i zakresowi nadawanych
uprawnień.
Ciągłe zmiany przepisów prawnych, a także dynamiczny
rozwój technik i technologii geodezyjnych i
kartograficznych oraz pogłębiające się powiązania
interdyscyplinarne, wymagają , także po uzyskaniu
uprawnień zawodowych, aktualizacji wiedzy , najlepiej w
procesie kształcenia ustawicznego. Obowiązek taki
powinien znajdować się w ustawie Prawo geodezyjne i
kartograficzne.
Program takiego szkolenia powinien powstać w GUGiK,
przy współpracy ze Stowarzyszeniem Geodetów Polskich,
Stowarzyszeniem Kartografów Polskich i Polskim
Towarzystwem Fotogrametrii i Teledetekcji.
JOANNA JANKOWSKA
NACZELNIK WYDZIAŁU KWALIFIKACJI I SZKOLEŃ ZAWODOWYCH
DEPARTAMENT NADZORU, KONTROLI I ORGANIZACJI
SŁUŻBY GEODEZYJNEJ I KARTOGRAFICZNEJ
w GUGiK
POSTĘPOWANIA KWALIFIKACYJNE
W 2012 r. Komisja Kwalifikacyjna do
spraw uprawnień zawodowych
przeprowadziła 41 postępowań
kwalifikacyjnych w trzech sesjach:
wiosennej, letniej i jesiennej.
POSTĘPOWANIA KWALIFIKACYJNE W LATACH 2011-2012
Rok
Liczba osób,
które przystąpiły
do części
Pozytywny wynik
sprawdzającej
postępowania
postępowania
kwalifikacyjnego kwalifikacyjnego
Negatywny wynik Zdawalność
postępowania
[%]
kwalifikacyjnego
2011
1 535
950
585
61,89
2012
621
334
287
53,78
ZAKRES UPRAWNIEŃ
Liczba osób,
które przystąpiły
Zakres
do części
uprawnień sprawdzającej
postępowania
kwalifikacyjnego
Pozytywny wynik
postępowania
kwalifikacyjnego
Negatywny wynik
postępowania
kwalifikacyjnego
Zdawalność
[%]
1
351
183
168
52,14
2
203
120
83
59,11
3
1
0
1
0
4
62
29
33
46,77
5
8
7
1
87,50
6
1
0
1
0
7
-
-
-
-
Łącznie
621
334
287
53,78
WYKSZTAŁCENIE
Wykształcenie
Wyższe
Średnie
Łącznie
Liczba osób,
Negatywny
Pozytywny
które przystąpiły
wynik
wynik
do części
postępowania
postępowania
sprawdzającej kwalifikacyjnego kwalifikacyjnego
postępowania
kwalifikacyjnego
517
106
621
299
35
334
216
71
287
Zdawalność
[%]
57,83
33,02
53,78
TYTUŁ ZAWODOWY
Tytuł
zawodowy
Liczba osób,
które przystąpiły
do części
sprawdzającej
postępowania
kwalifikacyjnego
dr inż.
2
1
1
50
mgr inż.
336
219
117
65,18
inż.
177
79
98
44,63
technik
106
35
71
33,02
Łącznie
621
334
287
53,78
Pozytywny wynik
postępowania
kwalifikacyjnego
Negatywny wynik
postępowania
kwalifikacyjnego
Zdawalność
[%]
PŁEĆ
Płeć
kobieta
mężczyzna
Łącznie
Liczba osób,
które przystąpiły
Pozytywny
Negatywny
do części
wynik
wynik
Zdawalność
sprawdzającej
postępowania
postępowania
postępowania
[%]
kwalifikacyjnego kwalifikacyjnego kwalifikacyjnego
138
483
621
91
243
334
47
240
287
65,94
50,31
53,78
Zdawalność
z zakresów 6 i 7
w latach
2012
2011
2010
2009
2008
Zakres 6
0
25
12
2
8
Zakres 7
0
13
11
9
13
PROPOZYCJE DO UWZGLĘDNIENIA W
PROGRAMIE KSZTAŁCENIA KADRY
GEODEZYJNEJ NA STUDIACH WYŻSZYCH.
1.
Program nauczania powinien ulegać modyfikacji w sposób
dynamiczny z okresowym dostosowaniem przedmiotów do
potrzeb uzgodnionych z faktycznymi odbiorcami i dalszymi
użytkownikami naszych produktów i usług geodezyjnych i
kartograficznych, zwłaszcza w różnych formach i na różnych
nośnikach informacji przestrzennej (mapy, rejestry, dane w formie
cyfrowej i opisowej dotyczące prawa własności, użytkowania i
sposobu zagospodarowania), a także prac inżynieryjnych,
związanych z geodezyjną obsługą inwestycji, w tym z planowaniem
przestrzennym i budownictwem (autostrady, kolejnictwo,
budownictwo przemysłowe z uwzględnieniem rozwijających się
technik i technologii).
38
2. Program nauczania powinien być konsultowany z potencjalnymi
odbiorcami absolwentów uczelni tj. organizacjami pracodawców,
reprezentacjami małych i średnich przedsiębiorstw, które zdołają się
utrzymać na rynku, a także jednostkami administracji rządowej i
samorządowej i Stowarzyszeniami. Z uzgodnień tych powinny
wynikać ilościowe zapotrzebowania oraz proporcje kadry o
przygotowaniu do pełnienia funkcji wykonawczych , w tym
menedżerów oraz kadry do kreowania nowych rozwiązań i
zarządzania zasobem geodezyjnym i kartograficznym. Rolą uczelni
byłoby weryfikowanie tych zapotrzebowań z uwzględnieniem kadry
pracowników na potrzeby rozwoju przemysłu, budownictwa,
rolnictwa, a także planowanej rezerwy na odejścia od wyuczonego
zawodu.
DOKSZTAŁCANIE TO PROCES
PODNOSZENIA KWALIFIKACJI W STOSUNKU
DO JUŻ POSIADANYCH.
Dokształcanie
się to szereg różnych form kształcenia,
takich jak: studia podyplomowe prowadzone przez wyższe
uczelnie, konferencje, seminaria szkoleniowe, kursy
doskonalące, kursy kwalifikacyjne, warsztaty i inne krótkie
formy doskonalenia zawodowego.
Doskonalenie zawodowe to powinność wszystkich
geodetów pracujących zarówno w administracji jak i w
wykonawstwie geodezyjnym, geodetów uprawnionych jak i
tych nie posiadających uprawnień zawodowych do
wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i
kartografii.
Forum „Kształcenie i doskonalenie zawodowe geodetów i kartografów”
40
Permanentnie
należałoby dokształcać z przepisów
geodezyjnych i około geodezyjnych zwracając uwagę na
praktyczne ich stosowanie (przykłady konkretnych zagadnień)
oczywiście wspomagane interpretacjami prawnymi przepisów.
Ma to szczególne znaczenie w obecnym okresie kiedy weszły
i wchodzą w życie nowe przepisy regulujące naszą działalność
geodezyjną i kartograficzną.
Uważam, że w procesie dokształcania powinna znaleźć
miejsce wiedza z zarządzania firmą, możliwość jej założenia,
wykorzystania środków Unijnych itp., co może byłoby impulsem
dla inicjatywy geodetów w tworzeniu większych firm.
W tej sytuacji zorganizowanie i prowadzenie ustawicznego
kształcenia geodetów nabiera zasadniczego znaczenia w
procesie podnoszenia poziomu wiedzy zawodowej geodetów
oraz podnoszenia prestiżu naszego zawodu.
Forum „Kształcenie i doskonalenie zawodowe geodetów i kartografów”
41
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ