1. Sąd Najwyższy nie podziela poglądu prawnego

id: 20311
1. Sąd Najwyższy nie podziela poglądu prawnego, (…) jakoby z powodu
wysłania i doręczenia czystopisu wyroku Sądu polubownego powodowi już po 10ym maja 1927, uważać należało wyrok sporny jako w czasokresie w zapisie na
Sąd polubowny zakreślonym niewydany, a tem samem nieważny. Skoro bowiem
wyrok ten jeszcze przed 10 maja 1927 (…) przez wszystkich trzech sędziów
polubownych został uchwalony i przez nich podpisany, musi się wyrok ten
uważać jako w czas wydany, bez względu, kiedy został stronom doręczony.
2.
[W]yrok
sporny
jest
nieważny
z
powodu,
iż
powód
przed
rozstrzygnięciem sprawy objętej zapisem na Sąd polubowny nie został przez
wszystkich trzech sędziów polubownych przesłuchany.
Orzeczenie Sądu Najwyższego
z dnia 30 maja 1930 r.
III 1 Rw 2368/29
Uzasadnienie:
Rewizji opartej na przyczynach zaskarżenia wyroku odwoławczego z § 503 L. 3 i 4 p.
c. nie można przyznać słuszności.
Sąd odwoławczy ustalając fakt, że powód nie został przesłuchany przed Sądem
polubownym ustanowionym w myśl zapisu na Sąd polubowny, oparł się na zeznaniach trzech
świadków, z których się okazuje, że jakkolwiek ci świadkowie brali udział jako sędziowie
polubowni w postępowaniu przed Sądem polubownym i wyrok przez nich został uchwalony,
odbyło się przesłuchanie powoda jedynie przed dwoma sędziami polubownymi G. i H. a w
nieobecności trzeciego.
Ustalenie więc Sądu odwoławczego zgodne jest z aktami, zaczem pierwsza z
zarzuconych wyżej przyczyn rewizyjnych jest bezzasadna.
Co do drugiej przyczyny, to Sąd Najwyższy nie podziela poglądu prawnego
Sądu odwoławczego, jakoby z powodu wysłania i doręczenia czystopisu wyroku
arbitraz.laszczuk.pl
Sądu polubownego powodowi już po 10-ym maja 1927, uważać należało wyrok
sporny jako w czasokresie w zapisie na Sąd polubowny zakreślonym niewydany,
a tem samem nieważny. Skoro bowiem wyrok ten jeszcze przed 10 maja 1927, jak
z ustaleń Sądu I inst. zaakceptowanych przez Sąd odwoławczy wynika, przez wszystkich
trzech sędziów polubownych został uchwalony i przez nich podpisany, musi się
wyrok ten uważać jako w czas wydany, bez względu, kiedy został stronom
doręczony. Gdybyśmy bowiem z tego mylnego założenia Sądu odwoławczego wychodzili,
toby którakolwiek ze stron mogła rozmyślnie uchylić się od doręczenia jej wyroku w
czasokresiie zakreślonym w zapisie i w ten sposób wyrok unieważnić.
Natomiast trafne zupełnie jest zapatrywanie prawne Sądu odwoławczego, że wyrok
sporny jest nieważny z powodu, iż powód przed rozstrzygnięciem sprawy objętej
zapisem na Sąd polubowny nie został przez wszystkich trzech sędziów
polubownych przesłuchany i do trafnych też pobudek Sądu odwoławczego w tym
kierunku pozwanych się odsyła.
Wobec czego i druga przyczyna rewizyjna z § 503 L. 4 p. c. jest nieuzasadniona.
Źródło: PPiA 1930, poz. 301
arbitraz.laszczuk.pl