Ślubowanie uczniów klasy pierwszej.

Transkrypt

Ślubowanie uczniów klasy pierwszej.
Małgorzata Bartyzel
Ślubowanie uczniów klasy pierwszej.
Część artystyczna - materiały.
Ślubowanie odbyło się 27 października 2001 roku.
1.Wszyscy uczniowie śpiewają piosenkę "Nasza klasa - pierwsza klasa".
Nasza klasa, pierwsza klasa
klasa roześmiana, roześmiana.
Jasnym oknem, dużym oknem,
wita nas od rana, od rana.
A w tej klasie, naszej klasie,
dwie Dorotki, Jaś z Adasiem,
no i pani taka sama,
jak ciocia, czy mama.
Nasza klasa, pierwsza klasa,
śpiewa bardzo ładnie, bardzo ładnie.
A kto lepiej i weselej
tego nikt nie zgadnie, nie zgadnie.
Bo śpiewają w naszej klasie,
dwie Dorotki, Jaś z Adasiem,
no i pani taka sama,
jak ciocia, czy mama.
2.Indywidualna recytacja wiersza "Jeszcze wczoraj" Jana Babicza.
Jeszcze wczoraj miś pluszowy
witał nas w przedszkolu.
Dziś z tornistrem pełnym książek
idziemy do szkoły.
Jeszcze wczoraj kolorowe klocki
Staś układał.
Dziś ołówkiem w swym zeszycie
pierwsze kreski stawia.
3.Indywidualna recytacja wiersza "Pierwszak" M. Niwińskiej.
Jestem bardzo wesoły,
bo już idę do szkoły.
Piaskownicę zostawiam bez żalu.
Książki niosę w tornistrze,
od czystości aż błyszczę.
Przecież jestem już pierwszak,
nie Maluch.
4. Piosenka "Mam siedem lat" (dzieci klaszczą w ręce).
Mam siedem lat i jestem wesoła.
Mam siedem lat i czeka na mnie szkoła.
Z nowymi kolegami poznamy świat,
oni także mają siedem lat.
Mam tornister, worek i kapcie,
no, i chyba już rozpoznacie,
że jestem uczennicą pierwszej A.
Chłopcy z mojej klasy to są asy!
5. Indywidualna recytacja wiersza.
My tu przyszliśmy pierwszy raz.
Pierwszaki, zupełnie nowi.
Niepewnie wchodzi każdy z nas,
przygląda się sąsiadowi.
Ten także nowy - tak jak ja.
Może się z nim zaprzyjaźnię?
Gdy razem idą pierwszaki dwa,
od razu robi się raźniej.
6. Zbiorowa recytacja wiersza "Jasne, złote słonko" M. Czerkawskiej.
Jasne, złote słonko stanęło nad szkołą.
widzi pierwszą klasę.
O! Jak tam wesoło!
Buzia jedna w drugą uśmiecha się ładnie.
Pewnie w całej klasie nie ma dwójki żadnej.
7. Inscenizacja piosenki "Śpiewniczek".
I dziecko:
II dziecko:
I dziecko:
II dziecko:
I dziecko:
II dziecko:
Razem:
Co tam masz?
Śpiewniczek.
Co z nim robisz?
Ćwiczę.
Śpiewasz?
Nie, tylko nucę.
Bo jeszcze nie znam nutek.
8. Inscenizacja wiersza "Pierwszaki"
Dziecko I:
Chodzi nadęty mój starszy brat,
jak gdyby wszystkie rozumy zjadł.
Dziecko II:
Ja chciałam powiedzieć coś do mojej siostrzyczki,
a ona: "Odejdź mała, uczę się tabliczki."
Dziecko III:
Tabliczki czekolady?
Dziecko IV:
Nie, nie bez wątpienia
chodziło jej o tabliczkę, no, tego mnożenia!
Dziecko V:
Mi rzekł kuzyn, co strasznie jest zarozumiały:
Dziecko VI:
"Te, nie rusz komputera, bo jesteś za mały."
Dziecko VII:
Słuchajcie, ja mam pomysł: od dziś się nie damy!
Przecież jesteśmy już Pierwszoklasistami!
Wszyscy:
Każdemu, kto jest taki duży, mądry taki,
my jeszcze pokażemy, co mogą pierwszaki!
9. Inscenizacja wiersza "Kasia".
Narrator:
Przez wieś idzie dróżką Kasia uśmiechnięta.
Chłopiec:
Co masz Kasiu w teczce?
Dziewczynka:
Nowy elementarz.
Piękny, kolorowy, będę go szanować,
żeby książka była, cały rok jak nowa.
10. Wszystkie dzieci śpiewają piosenkę "Dastał Jacek elementarz" maszerując
jedno za drugim.
Dostał Jacek elementarz,
ależ mina uśmiechnięta.
Hejże hej, hejże ha elementarz Jacek ma.
Idzie Jacek środkiem ścieżki,
dumny z pierwszej swej wycieczki.
Hejże hej, hejże ha elementarz Jacek ma.
Spojrzał Burek w Jacka oczy,
jakby pytał, dokąd kroczy.
Hejże hej, hejże ha elementarz Jacek ma.
Ja do szkoły, też pytanie,
jestem uczniem, miły panie.
Hejże hej, hejże ha elementarz Jacek ma.
11. Zbiorowa recytacja wiersza "Co lubią dzieci?"
Co lubią dzieci?
Słońce - gdy świeci
deszcz - kiedy pada
wiatr - kiedy gada
mróz - kiedy szczypie
śnieg - kiedy sypie.
Każdą pogodę z upałem, chłodem,
o każdej porze, byle na dworze!
12. Indywidualna recytacja wiersza "Pierwszaki" A. Szayerowej.
Idą pierwszaki, dawne maluchy.
Jeden w drugiego to same zuchy.
Buzie umyte i ręce czyste,
każdy na plecach dźwiga tornister.
Z bijącym sercem stoją przed szkołą.
Jak im tu będzie?
Chyba wesoło.
13. Inscenizacja wiersza "kredki - siostrzyczki" . Wbiegają dziewczynki
przebrane za kredki - kartonowe czapki - stożki, spódniczki z bibuły.
My jesteśmy kredki siostrzyczki.
kolorowe mamy spódniczki.
Kolorowe chustki w kieszeniach.
Kolorowe sny i marzenia.
Gdy nas ktoś do ręki bierze,
to biegamy po papierze.
No i proszę! Jest obrazek!
Więc zatańczmy wszystkie razem!
14. Wszyscy śpiewają piosenkę "Kolorowe kredki" , dziewczynki - kredki
tańczą.
Kolorowe kredki w pudełeczku noszę,
kolorowe kredki bardzo lubią mnie.
Kolorowe kredki, kiedy je poproszę,
namalują wszystko, to co chcę.
Namalują domek i na płocie kota
i wesołe słonko na pochmurne dni.
A gdy w kosmos lecieć przyjdzie mi ochota prawdziwą rakietę namalują mi.
15. Inscenizacja wiersza "Kreda". Na środek wychodzi pięcioro dzieci z
rekwizytami.
Dziecko I:
Pisze kreda na tablicy, pisze bardzo rada.
Bielutkimi literkami dzieciom opowiada:
Dziecko II:
TU JEST LALA ( podnosi do góry wyraz "lala")
DzieckoIII:
TU KOT ( unosi w górę napis - wyraz "kot")
Dziecko IV:
TU JEST DOM (jak wyżej)
Dziecko V:
A TU PŁOT (jak wyżej)
Wszyscy::
Gdy się pisać nauczymy,
słowo tak po słowie,
szereg liter na tablicy więcej nam opowie.
16. Recytacja wiersza M. Rosińskiej "Klasa pierwsza się nie spóźnia" w
wykonaniu trzech uczniów.
Gdy godzina siódma bije,
wstaje każdy pierwszak zuch.
Szybciuteńko się umyje
mydło szczotka idą w ruch.
Klasa pierwsza się nie spóźnia
chociaż jest najmłodsza z klas.
Klasa pierwsza się nie spóźnia
zawsze w szkole jest na czas.
Rozpoczyna dzień uśmiechem.
Wszystkie smutki z klasy precz!
Uśmiechem tylko dzień zaczynamy.
Uśmiech to najlepsza rzecz.
17. Inscenizacja wiersza "Na lekcji uczniowie".
Na lekcji uczniowie nie mówią chórem,
gdy chcesz coś powiedzieć, palec podnieś w górę.
Gdy nikt nie spóźnia się do szkoły,
gdy raźnie z teczką każdy spieszy,
gdy każdy grzeczny jest, wesoły wtedy się nasza pani cieszy.
Gdy widzi ładny, czysty zeszyt,
gdy ktoś na piątkę odpowiada,
wtedy się nasza pani cieszy
i uśmiechnięta jest, i rada.
Gdy przyjaźń, zgoda zapanuje
wśród hałaśliwej, szkolnej rzeszy,
gdy nie ma kłótni, dąsów, bójek,
wtedy się nasza pani cieszy.
18. Pożegnanie fragmentem piosenki "Szkoło, szkoło".
Szkoło, szkoło jak się masz
jesteśmy już uczniami.
Oto książka, zeszyt nasz
i szkolny rok przed nami.
Literatura:
M. Kwietniewska, Pani na opak, Oficyna Wydawnicza "Impuls", Kraków
1996, s. 11
W. Mielzacki, Co lubią dzieci, [w:]K. Lenkiewicz, op. cit., s. 245.
D. Gellner, Teatrzyki dziecięce, WSiP, Warszawa 1997, s. 25.
"Radiowe nutki", Kolorowe kredki

Podobne dokumenty