Wczesna diagnostyka stożka rogówki Czy można
Transkrypt
Wczesna diagnostyka stożka rogówki Czy można
Wczesna diagnostyka stożka rogówki Czy można wykorzystać OCT? Bartłomiej J. Kałużny Klinika Chorób Oczu, Collegium Medicum, Bydgoszcz Kierownik: prof. dr hab. med. G. Malukiewicz Po co ? - prawidłowa kwalifikacja do rogówkowej chirurgii refrakcyjnej - wczesna kwalifikacja do cross-linking Keratometria pomiar centralnych krzywizn rogówki, wykorzystuje fakt, że przednia powierzchnia rogówki odbija światło jak zwierciadło wypukłe pozwala na ocenę około 6% przedniej powierzchni rogówki podejrzenie: > 45,00 D różnica > 1,00 D Topografia – w oparciu o krążki Placido koncentryczne podświetlone okręgi są rzutowane na rogówkę, następnie ich odbicia są rejestrowane za pomocą kamery, zniekształcone odbicia są analizowane komputerowo i przedstawiane w postaci map Teoretycznie do analizy może być użyte nawet 6 000 do 11 000 punktów, a dokładność tej metody w optymalnych warunkach w centralnej części wynosi ±0,25 D lub 2-3 µm, ale w klinicznych często przekracza ±1,00 D lub 8-12µm Roberts C. Corneal topography: a review of terms and concepts. J Cataract Refract Surg. 1996;22:624-9 Topografia – w oparciu o krążki Placido 1. Pozwala na ocenę tylko około 60% przedniej powierzchni, brak informacji z bardziej obwodowej części rogówki 2. Niemożliwa jest ocena tylnej powierzchni oraz grubości rogówki 3. Pomiar wymaga prawidłowego nabłonka i filmu łzowego 4. Dane z samego centrum i obwodu rogówki są ekstrapolowane Topografia – w oparciu o krążki Placido Rabinowitz - McDonnell index: K > 47,2 D I-S > 1,4 D KISA% Maeda/Klyce (KPI, KCI) Maloney CLMI Tomografia – szczelinowa skaningowa topografia o wysokiej rozdzielczości - rzeczywisty pomiar wysokości punktów w stosunku do płaszczyzny odniesienia Orbscan, Orbscan II (Bausch & Lomb) - topografia przedniej i tylnej powierzchni rogówki, mapa pachymetryczna - w stożku zmiany kształtu najpierw na tylnej powierzchni rogówki Tomografia – kamera Scheimpfluga Pentacam HR pozwala na analizę topografii przedniej i tylnej powierzchni rogówki od rąbka do rąbka w oparciu o pomiar wysokości z dokładnością od ± 0,1 D Tomografia – kamera Scheimpluga Tomografia – Placido + kamera Scheimpfluga Galilei II (Zimer Ophthalmology) Sirius (CSO, Schwind) Czułość i specyficzność > 95 % Tomografia – optyczna koherentna tomografia Przednia powierzchnia rogówki Keratometria Topografia Placido Tomografia rogówki Orbscan, Scheimpflug, OCT OP OL Aberrometria – badanie czynnościowe, ale informacje oparte na strukturze C3−1 (coma w osi pionowej) > 0,2 µm, 6 mm źrenica Mapa grubości nabłonka Cyfrowa ultrasonografia bardzo wysokiej częstotliwości (VHF DU) Corneal epithelial thickness profile in the diagnosis of keratoconus. Reinstein DZ, Archer TJ, Gobbe M. J Refract Surg. 2009;25:604-10. Badania czynnościowe – ocena biomechaniki rogówki ORA – Ocular Response Analyzer Badania czynnościowe – ocena biomechaniki rogówki Corneal Hysteresis (CH) Corneal Resistance Factor (CRF) CH: Corneal Hysteresis = P1- P2 CRF: Corneal Resistance Factor = P1 – (0.70*P2) - lepiej charakteryzuje właściwości biomechaniczne rogówki - czułość i specyficzność poniżej 80 % Ocular response analyzer measurements in keratoconus with normal central corneal thickness compared with matched normal control eyes. Fontes BM, Ambrósio R Jr, Velarde GC, Nosé W. Refract Surg. 2011;27:209-15 - brak różnic w CH i CRF przed i po CXL ? under p2area Detection of Biomechanical Changes After Corneal Cross-Linking Using Ocular Response Analyzer Software. Spoerl E, Terai N, Scholz F, Raiskup F, Pillunat LE. J Refract Surg. 2011;17:1-6 Badania czynnościowe – biomechanika rogówki, OCT 20 ms Prototyp SS OCT skonstruowany w Instytucie Fizyki UMK w Toruniu Rozdzielczość osiowa: 9 µm Rozdzielczość poprzeczna: 5 µm Szybkość skanowania: do 200 000 lines/s Czułość: 103 dB Źródło światła: laser strojony o centralnej długości światła 1310 nm i zakresie strojenia135 nm Badania czynnościowe – biomechanika rogówki, OCT Badania czynnościowe – biomechanika rogówki, OCT ex vivo Badania czynnościowe – biomechanika rogówki, OCT Badania czynnościowe – biomechanika rogówki, OCT Ciśnienie wewnątrzgałkowe Patologia Niebieska krzywa 8 zdrowa Czerwona krzywa 8 keratoconus Badania genetyczne w większości przypadków występowanie sporadyczne u 5% to 19% występowanie rodzinne podłoże genetyczne nie jest ustalone Przednia powierzchnia rogówki Keratometria Topografia Placido Tomografia rogówki Orbscan, Scheimpflug, OCT Aberrometria Shack-Hartmann Tscheringa Mapa nabłonka VHF DU OCT Biomechanika ORA OCT Genetyka Dziękuję za uwagę