Tom I
Transkrypt
Tom I
-1- Księga I od Makomaski Przodkom moim i córce Iwonie, która wspierała mnie w najtragiczniejszych chwilach Ŝycia – składa w hołdzie Autor Mirosław Rakowski -2Od Autora Heraldyka i genealogia były w moim Ŝyciu od zawsze. Od szczenięcych lat fascynował mnie świat tajemniczych herbów, ich powstanie i tworzenie, legendy i mity związane z nimi, jak i historie rodów, które przez setki lat tworzyły historię tej ziemi. Po rozwinięciu pierwszych skrzydeł następuje kryzys zawiązany z nieudanym małŜeństwem. Po rozstaniu z Ŝoną kryzys ustępuje i dzięki córce Iwonie wróciłem do kontynuowania dalszej pracy. W pierwszej wersji miałem zamiar wydać własny, autorski herbarz, w układzie odmiennym od dotychczas spotykanych. Miał on być przedstawiony herbami, a dopiero pod kaŜdym z nich umieszczone być miały rodziny do nich naleŜące. Los zrządził jednak inaczej i na drodze mej stanął Pan Norbert Wacławczyk, z którym juŜ współpracowałem i zaproponował kontynuacją dzieła Adama Bonieckigo. Muszę przyznać, iŜ w pierwszej chwili nie byłem tym zachwycony, inny wydźwięk ma własna samodzielna praca, a czym innym jest w mym odczuciu kontynuacja dzieła poprzednika. Kiedy minęły emocje związane z tym tematem, nasunęły mi się refleksje, Ŝe jest to jednak pewnego rodzaju nobilitacja dotychczasowej działalności. Trudniej, choć bardziej zaszczytnie jest bowiem kończyć dzieło wielkie, niŜ zaczynać coś co wcale nie musi się nim okazać. Jest to równieŜ hołd złoŜony człowiekowi, któremu nie starczyło Ŝycia na ukończenie pracy i jest jego wskrzeszeniem, zmartwychwstaniem. Zmieniając własny punkt widzenia, wszystkie siły i umiejętności rzuciłem do tej pracy i wierzę, Ŝe starczy mi czasu na jej ukończenie. Byłbym tutaj niewdzięcznikiem gdybym nie wspomniał o tych, dzięki którym praca niniejsza mogła powstać. O córce Iwonie i Panu Norbercie Wacławczyku juŜ wspomniałem, poniewaŜ są to główni -3bohaterowie, dalej wspomnieć wypada pracownika Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu, Marcina Radomskiego, któremu tą drogą dziękuję za wspaniałą współpracę, słowa uznania naleŜą się teŜ Eli Derdzie, dzięki której wróciłem do równowagi ducha i u której napisałem część pracy oraz Ninie Kretkowskiej dzięki wsparciu której pracę moją chciałbym zakończyć. Osobne podziękowania kieruję pod adresem mojego wnuka Roberta, syna mojej drugiej córki, Izabeli, wspierającego mnie od strony techniczno – wykończeniowej zagubionego niestety pomiędzy wizją świata małomiasteczkowo – drobnomieszczańskiego z domieszką pruderii a wersją mniej powściągliwą. Gdyby niewspomniane wyŜej postacie, z których kaŜda wniosła cegiełkę, a być moŜe jeszcze coś więcej powstanie pracy byłoby nie moŜliwe. -4Makomaski – herbu Jastrzębiec Józef – miał dwie śony, Teklę Niwicką i Annę StrzyŜowską, z pierwszej synowie: Ignacy – oficer wojsk Austriackich, Maciej Michał ur. 1788r (metryka w Łososinie), Stani W tym miejscu kończy się dzieło Bonieckiego, dalsza część opracowana przez autora. Stefan – pisane Makomaski, wymieniony 1639r, Marianna – za Piotrem Borkowskim herbu Junosza, synem Pawła i Zofii Kuczborska herbu Ogończyk 1660r Mateusz - 1698r podsędek płocki, pozostawił syna Wojciecha Bartłomieja, Wojciech – 1698r właściciel Czochówka woj. płockie, miał syna Jakuba – po którym syn Mikołaj – pozostawił syna Jakuba – oŜenionego z Marianną Hądzeńską, z której synowie: Ignacy i Stanisław, z nich Ignacy – wylegitymowany 1841r w Królestwie, brat Stanisław – urzędnik w Królestwie, od 1837r występował pod herbem Zasługa, podobnie jak jego syn Leopold, N. – 1750r za Michałem Kickim herbu Gozdawa synem Aleksandra i Konstancji Przedwojewskiej, Wincenty – z Makomas, syn Bartłomieja skarbnika płockiego, 1787r nabył Ulinkę Małą pow. ksiąski od Kozickich, zm. 1793r, Ŝona Salomea Byszewska herbu Jastrzębiec, córka Michała i Ewy Świerkowskiej, dała mu synów: Wincentego Jana ur. 1793r, Teofila Tomasza ur. 1784r i Józefa Teodora ur. 1776, ochrzczonych w Lelowie, wylegitymowanych 1803r w Galicji Zachodniej, z których Józef Teodor – miał synów: -5Hipolita – właściciela Częstoniewa i Kiełbowa 1841r oŜenionego z Marią Jackowską herbu Gozdawa, córką Marcelego i Marii Makomaskiej i Leopolda – zm. bezdzietnie, wylegitymowani 1843r w Królestwie Wincenty Stanisław – syn Józefa, skarbnika płockiego i Barbary Hadziewicz herbu Wieniawa córki Piotra Pawła i Marianny Opackiej, miał syna Józefa ur. 1797r, Jan – właściciel Cieciszewa pow. płocki, pozostawił synów: Stanisława i Józefa wylegitymowanych 1838/39r w Królestwie Wincenty – syn Pawła i Anny Chrościkowskiej, 1827/28r funduje wzniesienie Kościoła PodwyŜszenia KrzyŜa w śulicach, Maria – (1837r – 1911r) za Mikołajem Orsinim – Rosenberg, wdowa po Przeździeckim, synem Alojzego i Bazyliany RoŜałowskiej, Ludwik – kompozytor, syn Wincentego płk napoleońskiego, pozostawił syna Wacława - Ŝonatego z Michaliną Morzycką, która dała mu czworo dzieci, z nich znany syn Konstanty Ludwik – (1894r – 1969r) ur. w Warszawie najstarszy z dzieci, kończy prawo na Uniwersytecie Poznańskim, sędzia w Inowrocławiu, a w 1929r w Mińsku Mazowieckim, od 1934r sędzia okręgowy w Warszawie, 1939r warszawskiego sądu apelacyjnego, walczył w stopniu ppor w Armii Polskiej we Francji później w Szkocji, 1941r mianowany przewodniczącym Odwoławczego sądu morskiego, 1942r komisarz pracy dla przedsiębiorstw Ŝeglugi morskiej i rybołówstwa morskiego, pracował w komisji prac ustawodawczych przy ministerstwie sprawiedliwości, skarbnik Stowarzyszenia Prawników Polskich w Zjednoczonym Królestwie, po powrocie do kraju od 1946r sędzia Sądu Apelacyjnego w Warszawie, -61947r mianowany członkiem polskiej grupy narodowej przy Stałym Trybunale ArbitraŜowym w Hadze, 1949r w Łódzkim sądzie Apelacyjnym, 1951r – 1962r sędzia Sądu Wojewódzkiego dla woj. łódzkiego, zm. w Łodzi, pochowany tamŜe na Starym Cmentarzu Katolickim przy ul. Ogrodowej, był odznaczony KrzyŜem Kawalerskim Orderu Odznaczenia Polski, dwukrotnie Ŝonaty: 1) od 1922r w Warszawie z Zofią Dworzaczek, z niej dzieci: Dorotę Lewandowską i Wacław – kapitan Ŝeglugi wielkiej oraz 2) od 1948r w Łodzi z Janiną Jaskulską, Bolesław – miał córkę Wandę Jabłońską, Adam – (1873r – 1953r), Ŝonaty z Marią Gutkowską, Konstancja – około 1900 za Janem Gumińskim. Makomaski – herbu Zasługa Stanisław – syn Jakuba, 1837r otrzymał prawa nowego szlachectwa i herb z odmianą nazwany Zasługą, wylegitymowany w Cesarstwie z synem Leopoldem. Makomaski – Wincenty – major wojsk polskich, właściciel Trembaczewa, rawski sędzia pokoju, wylegitymowany 1840r w Królestwie. Makorzyński – Florian – Podpisał elekcję 1697r Augusta II z woj. inowrocławskim. Makosiej – herbu Prawdzic Wywodzili się z Rusi Czerwonej woj. bełskiego, ród wygsł w XVIIw, ich nazwisko uŜywane było równieŜ jako przydomek wielu innych rodzin. -7Bartłomiej i Maciej – Makosiej, 1564r poborcy wybrani z sejmu, z nich Maciej – 1570r podstarosta, Maciej – pisał się z Wiśniewa, właściciel Młodatycz – 1589r wojski bełski, pozostawił synów: Tomasza i Stanisława – wspomnianych 1589r. Makowelski (Makowielski) – herbu Epinger Wpisani 1830r do ksiąg szlachty guberni grodzieńskiej. Makowiecki – herbu Dołęga Pochodzą z wielkopolski, Walenty – 1581r komornik Stefana Batorego, miał braci i nieznane potomstwo, Andrzej i Adam – z woj. kaliskim, Konstanty i Paweł – z woj. poznańskim – podpisali elekcję Agusta II 1697r, Florian i Michał z woj. sieradzkim, Rafał z woj. poznańskim i Krzysztof z woj. kaliskim – podpisali elekcję Stanisława Leszczyńskiego 1733r, Paweł – skarbnik bracławski, 1770r właściciel Pustelnika, Ŝona Antonina Wilkiewicz, z niej syn Józef – którego syn Józef Michał – wylegitymowany 1844 w królestwie, jego syn Franciszek – oŜeniony z Krystyną Wejs, która dała mu syna Franciszka – wymienionego 1861r Henryk Benedykt – inŜynier, pracownik słuŜb miejskich, oŜeniony z Bronisławą Rozenfeld z Włocławka, pochodzącą z rodziny kupieckiej, mieli syna Jerzego – (1896r – 1944r), 1933r inŜynier architekt, w latach I Wojny Światowej działa w Bratniej Pomocy Związku Słuchaczy Architektury „śycie”, od 1916r członek Polskiej Organizacji Wojskowej, *pchorąŜy*, 1918r jako -8ochotnik bieŜe udział w walkach o Lwów, 1919r ppor, kierownik ekspozytury Oddziału II Dowództwa Okręgu Generalnego Łódzkiego w Tomaszowie Mazowieckim, 1920r por w adiutanturze gen Józefa Piłsudzkiego, 1923r przydzielony do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych, 1924r zwolniony z słuŜby wojskowej, zamieszkuje w Włocławku pracując w Warszawie jako architekt, buduje umocnienia na Helu i koszary w Redzie koło Gdyni, 1937r jeden z inicjatorów powołania politycznej organizacji demokratycznej, od 1938r tworzy Stronnictwo Demokratyczne, 1939r jego prezes zasiada w Radzie Naczelnej SD, w czasie II Wojny Światowej zmobilizowany działa w sztabie obrony Warszawy, wchodzi w skład oddziału politycznego Komendy Głównej SłuŜby Zwycięstwa Polski później w Biurze Informacji i Propagandy ZWZ, od 1940r kierownik Wydziału Informacji BIP KG ZWZ, potem AK, 1941r współ organizator „walki cywilnej”, 1942r w Społecznej Organizacji Samoobrony, w Komitecie potem w Radzie Pomocy śydom, 1941r major rezerwy piechoty, 1943r prezes SD, stał na czele odłamu SD „Prostokąt”, od 1943r atakowany przez skrajną prawicę, w maju 1944r wraz z Ŝoną Zofią Neumann pochodzącą z Włocławka, zostają uprowadzeni przez bojówki prawicowe Sudeczki i zamordowani we wsi Górki pod Warszawą, wykonawcy tego czynu zostali z wyroku AK rozstrzelani, oboje spoczywają na Powązkach. Makowiecki – herbu Lubicz. Pochodzili z Mazowsza skąd przenieśli się do woj. sandomierskiego. Z uwagi na podobieństwo herbów często myleni z Dołęgami. -9Stanisław – pozostawił synów: Franciszka i Jakuba wymienionych 1546r, Wojciech – syn Jakuba, wspomniany 1557r, a Łukasz – syn Marcina 1590r, Jan – Pisarz skarbowy, około 1590r był członkiem Bractwa Miłosierdzia w Warszawie, Bartłomiej – miał syna Stanisława, który wymieniony 1641r, Franciszek, Jędrzej i Michał – bracia, wypisani pod 1697r, Stanisław – osiadły w ziemi czerskiej, pozostawił synów: Antoniego, Floriana i Michała występujących w 1690r, z nich Florian – był dwukrotnie Ŝonaty: 1) z Marianną Boglewską herbu Jelita i 2) z Zofią Stanówną z nich synowie: Aleksander, Jan i Stanisław Florian, z których Jan – oŜeniony Anną Głowacką herbu Prus I, która dała mu córkę Kunegundę za Franciszkiem Wielobyckim herbu Abdank i syn Józef – wspomniany 1739r, Stanisław Florian – ostatni syn Florian, pozostawił synów: Franciszka, Józefa, Krzysztofa i Zygmunta, z nich Franciszek – elektor Stanisława Augusta 1764r z woj. sandomierskiego, poślubił Małgorzatę Badowską z której syn Franciszek Ksawery – burgrabia czerski, 1781r nabywa Grabów i Wolę Grabowską, 1790r komornik graniczny czerski, Ŝonaty z Zofią Ostromęcką herbu Pomian, która dała mu synów: Józefa Stanisława i Antoniego, z nich Józef Anioł Stanisław – ur. 1791r, wylegitymowany 1803r w Galicji Zachodniej, Maciej – 1751r subdelegat sandomierski, miał syna Wawrzyńca, którego syn Gabriel pozostawił syna Kacpra – Ŝonatego z Anielą Dąbrowską, z której syn Aleksander – (1840r – 1907r), ur. w Warszawie, 1865/66r redaguje pismo pedagogiczno – beletrystyczne „rodzina”, - 10 1872r – 1879r redaktor i współ załoŜyciel „Gazety Przemysłowo – Rzemieślniczej”, współpracownik wielu gazet i czasopism, prezes sekcji rzemieślniczej przy Towarzystwie Popierania Przemysłu i Handlu, 1868r współtwórca spółdzielczego stowarzyszenia „Markury” w Warszawie i staje na jego czele, 1877r organizuje w Wiskitkach towarzystwa zakładowo – wkładowe współpracujące z zakładami na zasadach spółdzielczych, współtwórca Kasy PoŜyczkowej Przemysłowców Warszawskich, 1881r zastępca dyrektora Towarzystwa Kredytowego, 1890r dyrektor, 1906r prezes towarzystwa, ogłasza drukiem pracę z zakresu kredytowania i bankowości, naleŜy do Towarzystwa Dobroczynności, Inicjator i współtwórca tanich kuchni i przytułków dla ubogich, wiceprezes warszawskiego Muzeum Rzemiosł, pochowany na cmentarzu powązkowskim w Warszawie, pozostawił syna Zygmunt – (1871r – 1932r), ur. w Warszawie, jeden z głównych uczestników zajść na Uniwersytecie Warszawskim (silbersteinówki), 1898r wstępuje do Ligi Narodowej, członek Towarzystwa Oświaty Narodowej, od około 1900r komisarz miasta Warszawy, 1905r członek Związku Unarodowienia Szkół, wchodzi do Wydziału Szkolnego Ligi Narodowej, członek jej Komitetu Krajowego, uczestniczy w polsko – rosyjskim zjeździe w Moskwie, członek I Zarządu głównego Stronnictwa Demokratycznego – Narodowego, był w gronie załoŜycieli Towarzystwa Wpisów Szkolnych, 1904r członek pomocniczego komitetu redakcyjnego „Polaka”, pisał do szeregu pism o zabarwieniu narodowym, 1916r wśród członków stronnictwa klubu państwowców polskich, wchodzi do Rady Miejskiej, reprezentuje Klub na zjeździe w Berlinie, za krytykiem gen. Józefa Piłsudskiego wyrzucony z Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy - 11 Polskich, w wolnej Polsce osiada w ziemi skierniewickiej i działa jako wiceprezes Związku Ziemian i jest członkiem jego zarządu powiatowego, naleŜał do Bezpartyjnego Bloku współpracy z rządem, pochowany na Powązkach, oŜeniony z Zofią Bartołowską, miał z nią córkę zmarłą w dzieciństwie i synów, z których znamy Tadeusza i Witolda, z nich Tadeusz – (1900r – 1952r), w latach 1930r – 1933r kierownik wydziału literackiego Polskiego Radia w Warszawie, 1936r habilituje się na Uniwersytecie Warszawskim i za pracę o Stanisławie Wyspiańskim otrzymuje nagrodę PAU im. Barczewskiego, do 1945 kustosz – kierownik działu czytelni i czasopism, współpracował z pismami literackimi, współzałoŜyciel „Pamiętnika Warszawskiego”, 1939r redaguje kwartalnik „Glossy”, członek Związku Historyków Sztuki i Kultury Związku Literatów Polskich, od 1936r członek korespondent Towarzystwa Warszawskiego, 1939r współdziała przy ratowaniu zbiorów z gmachu Uniwersytetu Warszawskiego, 1941r – 1944r wykłada na tajnym kursie uniwersytetu, 1945r profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Toruńskiego i równocześnie do 1948r profesor kontraktowy WyŜszej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, członek Towarzystwa Naukowego w Toruniu, 1946r członek komitetu redakcyjnego „Przeglądu Redakcyjnego”, wydał szereg prac z zakresu historii literatury, szczególnie uwzględniając postacie Norwida i Wyspiańskiego, zm. w Toruniu, pochowany w Warszawie na cmentarzu powązkowskim, Ŝona Hanna Abramowicz, z której córka ElŜbieta, archeolog i syn Stefan, Witold – (1903r – 1945r), brat Tadeusza, inŜynier rolnik, autor dwóch znanych powieści dla młodzieŜy z czasów staroŜytnej Grecji: „Przygody Meliklesa Greka” i „Diossos”. - 12 Makowiecki – herbu Pomian. Pochodzą z Makowa leŜącego w ziemi dobrzyńskiej, od którego przejęli nazwisko. Z czasem jedna ich gałąź przeniosła się na Litwę, inna na Podole. Hieronim – 1519r zwolniony od wyprawy wojennej, 1521r sędzia ziemski i grodzki brzesko - kujawski, pozostawił córkę ElŜbietę za Wawrzyńcem Dąmbskim herbu Godzięba, synem Marcina i Doroty z Janiszewa oraz synów: Grzegorza, Jana i Wojciecha właścicieli Czołpina Większego, z nich Wojciech – poślubił Katarzynę Kamieńską, która dała mu synów: Hieronima i Rafała, z których Hieronim – 1570rv właściciel Kamieńca, sędzia ziemski brzesko – kujawski, Ŝonaty z Dorotą N. pozostawił synów: Hieronima, Jana i Grzegorza z nich Hieronim – (zm. ok. 1582r), sekretarz Mikołaja Radziwiłła „Czarnego”, sekretarz królewski, namiestnik niświeski, właściciel Borzymia pow. brzeski, który w 1565r odstępuje bratu Janowi, odbywa misję do Fryderyka palatyna reńskiego, Anglii i Szwecji, 1570r dostaje od Radziwiłłów dobra Nacza w pow. lidzkim, ceduje bratu Janowi swe prawa do spadku po bracie Grzgorzu do Horozanki, Horozany i Wołoszczyzny pow. halicki, był kalwinem, 1574r rewizor starostw goniadzkiego i knyszyńskiego, 1582r otrzymał od Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła: Wysokie, Osipy i PoŜegi na Podlesiu, marszałek hospodarski (członek Rady Królewskiej Wielkiego Księstwa Litewskiego), syn Heronim – (zm. ok. 1619r), właściciel Naczy i Siemczyc woj. nowogrodzkie i wysokiego na podlasiu, Grzgorz – (zm. 1568r), syn Hieronima, przeniósł się z Kujaw na Ruś Czerwoną, właściciel Łysogóry w ziemi halickiej, 1554r wójt Kamienobrodu i ChoroŜan, - 13 1557r/1558r podsędek ziemski halicki, 1563r chorąŜy halicki, 1556r/1557r, (1562r – 1564r) i 1567r poseł sejmowy z woj. ruskiego, Ŝony Anny Dubrawskiej herbu Sas, wdowy po Janie Dzieduszyckim, pozostawił synów: Jana i Rafała, z których Jan – dworzanin i rotmistrz królewski na Węgrzech, 1566r posłował do Szwecji, synowie: Wojciech i Mikołaj, z nich Wojciech – 1613r szafarz podatków, 1618r podkomorzy halicki, 1620r poległ pod Cecorą, Ŝona Justyna Kluś (Klusz) herbu Szreniawa, córka Klemensa, brat Mikołaj – 1622r właściciel Zawałowa leŜącego nad rz. Złotą Lipą i HoroŜan, 1623r stolnik halicki, 1633r poseł na sejm koronacyjny, Ŝonaty z Anną Gołuchowską herbu Leliwa, córką Krzysztofa i Kowalskiej herbu Korab, z niej córka Zofia za Stanisławem Potockim herbu Pilawa, synem Mikołaja i Katarzyny Logofet i synowie: Piotr Stanisław i Rafał Kazimierz, z nich Piotr Stanisław – dziedzic z Zawałowa, 1654r miecznik przemyski, 1675r wzięty do niewoli przez Wezyra Ibrahima Szyszmana, pozostawił córkę Aleksandrę za Janem Olbrachtem Lisowskim herbu Lis, Jan – kolejny syn Hieronima, właściciel Dowierzyna, oŜeniony z Katarzyną NieŜowską, z której syn Zygmunt wymieniony 1578r, Rafał Kazimierz – (zm. 1689r), urodzony w Zawałowie na Podolu, dworzanin pokojowy Władysława IV, 1647r poseł ziemi halickiej na sejm walny, 1648r na konfederację generalną warszawską, podpisuje elekcję Jana Kazimierza z woj. ruskim, 1649r otrzymuje królewszczyzny: Tutki, Skarzewice, Chroślenice w woj. bracławskim i dalsze: Welesznicę i Kamienne woj. ruskim, podstoli halicki, posłuje na 1649r/1650r z ziemi halickiej, starosta trembowelski, 1651r na czele własnej chorągwi kozackiej, bierze udział w wyprawie do Bracławszczyzny i wyprawie - 14 Beresteckiej, 1656r uczestniczy w kampanii Stefana Czarnieckiego walcząc pod Gołębiem, nad sanem i pod Warką bierze udział w wyprawie do Wielkopolski, w oblęŜeniu Warszawy i bitwie warszawskiej, dalej w wyprawie na Gdańsk, 1657r obejmuje komendę nad piechotą powiatową ziemi lidzkiej, 1663r na cze;le chorągwi tatarskiej, uczestniczy w wyprawie moskiewskiej, 1663r/1664r w walkach na Ukrainie i przeciwko rokoszanom Lubomirskiego, 1659r i 1664r/1665r poseł ziemi halickiej, właściel Jordanowa woj. krakowskie, 1671r starosta trembowelski, 1673r w wyprawie chocimskiej, umocnił i przebudował zamek w Trembowli, 1676r przekazuje starostwo trembowelskie i otrzymuje kasztelanię sanocką, a w 1678r kamieniecką, 1686r rezydent przy królu, pochowany w kościele św. Piotra w Krakowie gdzie sprowadził z Zawałowa prochy rodziców, oŜeniony z Teresą Eleonorą Dembińską, herbu Rawicz, córką Franciszka i Doroty Czarnkowskiej która dała mu córki: Mariannę za Rafałem Sarbiewskim, herbu Prawdzic, synem Stanisława i N. za Michałem Sołtykiem, herbu własnego, synem Aleksandra i Franciszki Mycielskiej oraz syna Franciszka Łukasza – starostę tremboweolskiego i mogilnickiego, rotmistrza królewskiego, podpisał elekcję 1697 z ziemią halicką, oŜeniony z Ludwiką Boratyni herbu własnego, córką Tytusa Liwiusza i Teresy Opackiej, która wyszła ponownie za Jana Glińskiego, pozostawili córki: Barbarę, Sofię za Józefem Stadnickim herbu Szreniawa, synem Kazimierza i Doroty Skrzyńskiej i N. zakonnicę – benedyktynkę we Lwowie oraz syna Antoniego Józefa – 1718r starostę byszewskiego, oŜenionego z Ludwiką Łączyńską herbu Nałęcz, córką Andrzeja i Teresy Fredro, Ŝona wyszła po raz drugi za Jana Cetnera, z niej córka Józefa za Michałem Sołtykiem herbu własnego, kasztelanem wiślickim i sandomierskim oraz syn - 15 Antoni – przydomku Jarand, wspomniany 1728r, ElŜbieta – zm. dzieckiem w 1535r, pochowana w Zawałowie, Jan – proboszcz łomŜyński, 1552r regent królowej Bony, archidiakon Warszawski, kustosz i kanonik wileński 1552r – 1565r, Stanisław – (zm. 1624r), syn Andrzeja i Anny Bielickiej, 1565r na UJ, 1584r przebywa w Rzymie będąc egzekutorem testamentu Ludwika Hozjusza, 1585r kanonik gnieźnieński, 1586r kurator warmiński, 1588r kanonik, 1589r proboszcz parafii św. Mikołaja w Elblągu, pisarz skarbu koronnego, 1594r zarządza biskupstwem warmińskim, 1601r komisarz do lustracji dóbr królewskich w Prusach, 1600r opat klasztoru cystersów w Koronowie, zrzeka się kanonii warmińskiej i probostwa elbląskiego, wspierał materialnie jezuitów braniewskich i UJ, Piotr – 1593r sędzia ziemski dobrzyński, pozostawił syna Macieja, Michał – wojski starodóbski (starodubowski), 1601r procesował się z jezuitami o ziemię, Zofia – za Adamem Jundziłł herbu Łabędź, synem Andrzeja i Katarzyny Olędzkiej 1620r, Krzysztof – pisarz grodzki nowogrodzki i Olbrycht (Wojciech) – pisarz grodzki słonimski – podpisali elekcję 1632r, z nich Krzysztof – Ŝonaty z N. Frąckiewicz herbu Brodzic, córką Michała i Anny Sapieha, N. – 1613r poseł na sejm skąd obrany komisarzem do zapłaty wojsku, Aleksander – syn Mikołaja, właściciel wysokiego na Podlasiu 1642r, Ŝonaty z Anną Zaranek herbu Korczak, mieli syna Mikołaja, - 16 Piotr – 1650r miecznik nowogrodzki, starosta dzieniewski (drzewieniecki) i Hieronim – podstoli słonimski – elektorowie 1648r z woj. Nowogrodzkiego, z nich Piotr – pozostawił synów Macieja, Aleksandra, Stefana i Władysława, a Hieronim – był oŜeniony z Łucją Brzostowską herbu Stzremię, córką Łukasza i Barbary Gembickiej herbu Nałęcz 1651r, wdową po Kamińskim, Stefan – podpisał elekcję Jana Kazimierza 1648r z woj. Ruskim, Jan – 1660r Ŝonaty z Barbarą Kopyczyńską (Kopycińską) herbu Topacz, córką Szymona z Bestwiny, wdową po Andrzeju Kalinowskim, która po raz trzeci wyszła za Mikołaja Baworowskiego herbu Prus II, N. – za Krzysztofem Kiełpińskim herbu Rogala, około 1615r, Stanisław – pisał się z Łukoszyna Wielkiego, 1673r stolnik latyczowski, elektor 1674r i 1697r z woj. podolskiego, 1699r podstarosta i sędzia grodzki kamieniecki, nosił przydomek Szeliga, Ŝona Anna Wołydyjowska herbu Korczak wniosła mu Maków, Marcin zm. przed 1690r, Maciej i Mateusz – synowie Jana, wymienieni 1691r, Franciszek – 1696r podczaszy podolski, elektor Augusta II z woj. podolskiego, wspomniany 1704r, Franciszek – podpisał tą samą elekcję z woj. ruskim, razem z Michałem, Michał – skarbnik czerwonogrodzki, dziedzic Michałówki (Świstówki) na Podolu i Szatawy, Ŝonaty z Zuzanną Komorowską herbu Korczak, córką Stefana i Jadwigi Młockiej, pozostawili syna Stefana Leona – (1730r – 1801r), przydomku Szeliga, po ojcu dziedzic Szatawy i Michałówki (Świstówki) pow. kamieniecki, wybudował w Michałowie zamek obronny, - 17 1760r skarbnik czerwonogrodzki, marszałek sejmiku w Kamieńcu, 1761r/1762r odbudowuje zamek Kamieniecki i modernizuje miasto, honorowy prowiantmajster, 1767r konsyliasz konfederacji podolskiej, podpisuje w Radomiu akt Generalnośći, po wystąpieniu przeciw Repninowi w obawie przed represjami chroni się w Turcji, po powrocie otrzymuje od władz konfederacji Barskiej stopień płk powiatu czerwonogrodzkiego, po upadku Baru przechodzi na terytorium Turcji, wraca do kraju i w 1768r oddział jego Lipków napada i zabija Bartłomieja GiŜyckiego, kasztelana wyszogrodzkiego, 1769r bieŜe udział w obronie śwańca, podczas oblęŜenia Michałowa przez wojska rosyjskie dostaje się do niewoli, z której powraca 1774r / 1775r, ufundował unicki w Michałowie, pochowany w tamtejszym kościele, jego osobie J. Rolle poświęcił dwa opowiadania: „Na kresach” i „Gospodarstwo pana skarbnika czerwonogrodzkiego”, Ŝona Teresa Małuja herby OdrowąŜ, z której synowie: Jan i Mikołaj, z nich Jan Ludwik – dzidzic z Michałowki (Świstówki), chorąŜy uszycki, szambelan Stanisława Augusta, oŜeniony z Zuzanną Markowską herbu Bończa, córką Franciszka i Eleonory Stadnickiej, Józef – łowczy łukowksi, miał syna Tomasza – wymienionego 1766r, po którym syn Mikołaj – (1760r – 1837r), łowczy łukowski, rotmistrz kawalerii narodowej, Ŝona Salomea Bielowska, dała mu syna Narcyza Edwarda – (1786r – 1868r), marszałka szlachty powiatu uszyckiego, właściciela Proskirówki i Michałówki, Ŝonatego z Salomeą Kaczkowską, mieli syna Michała (Mikołaja) Ksawerego – (1820r – 1862r), dziedzica Suchałówki, Ŝonatego z Amelią Głowacką herbu Prus I która dała mu syna - 18 Stefana Leona – (1860r – 1949r), ur. w Michałowce pow. uszycki, leŜący koło kamieńca Podolskiego, ostatni właściciel Michałówki, Błyszczanówki i Huty Błyszczanowskiej oraz Szatawy, teoretyk, praktyk i organizator ogrodnictwa ozdobnego, od 1891r pisze artykuły do warszawskiego „Ogrodnika Polskiego” i do innych periodyków o podobnej tematyce, 1885r zakłada w Kamieńcu Podolskim Towarzystwo Przyrodnicze, 1890r kieruje ogrodami potockich w Niemirowie pow. bracławski, 1900r rozbudowuje w Michałowie zakłady ogrodniczo handlowe, po rewolucji opuszcza Podole, w 1919r w Warszawie bierze udział w pracach Towarzystwa Ogrodniczego, 1924r kierownik szkółek Małopolskiego Towarzystwa Ogrodniczego, 1922r – 1929r współredaktor i redaktor naczelny „Przeglądu Ogrodniczego”, 1924r członek załoŜyciel Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego, autor szeregu prac i podręczników z zakresu ogrodnictwa, 1930r – 1937r prowadzi zakłady ogrodnicze w Niesłuchowie koło Lwowa, w Charzewicach koło Rozwadowa i MiŜyńcu naleŜącym do Lubomirskich, 1937r osiada w Lublinie gdzie wydaje słownik botaniczny łacińsko – małoruski, w 1940r jako emeryt przenosi się do stacji doświadczalnej Mory koło Warszawy, odznaczony orderem Polonia Restituta oraz czeskim orderem Białego Lwa – członek korespondent PAU, zmarł w Morach pochowany na cmentarzu Wolskim w Warszawie, 1969r zwłoki przeniesiono do grobu rodzinnego na cmentarzu powązkowskim, Ŝona Jadwiga Sosnowska, z której córka Maria za N. Mniszkiem oraz synowie: Jan i Stanisław Antoni zm. 1969r, obaj byli inŜynierami, pierwszą jego Ŝoną była Wanda Mniszkówna, z synów Stanisław – (1894r – 1969r), oŜeniony z Zofią Łobarzewską, z niej córka Wanda ur. 1930r - 19 Michał – 1701r wojski starodubowski, Ŝonaty z Zofią Koryzna herbu własnego, po której synowie: Dominik, Aleksander i Eliasz, z nich Dominik – właściciel Janowic, Aleksander – Nowosad i Eliasz – Mirowszczyzny i Rakowca, Józef Ignacy – starosta łapkowicki, 1709r oŜeniony z Marianną Połubińską herbu Jastrzębiec odmienny, Walerian, Szymon i Ignacy – bracia, wspomniani 1711r, N. – za Karolem Morsztynem herbu Leliwa, synem Andrzeja i Salomei Branickiej, około 1720r, Mikołaj – 1735r cześnik i poseł podolski, Ŝona Franciszka Pogorska (Pogórska) herbu Ogończyk, córka MIkołaja i Klary Lubienieckiej herbu Rola, pozostawili syna Leona – Ŝonatego z N. Barocci, córką ostatniego ambasodora Republiki Weneckiej w Petersburgu, Ignacy i Michał – przydomku Jarand, jako posłowie nowogrodzcy podpisali elekcję Stanisława Augusta 1764r, Ksawery – z Ŝoną Wiktorią N. sprzedali w 1751r Maków i Zieloną Łąkę (Czeczelinik) Józefowi Raciborowskiemu, Jan Kazimierz – podpisał elekcję 1764r, 1778 podkomorzy słomiński, Szymon – miecznik mścisławski, 1768r – 1772r N. – 1769r marszałek słomiński w konfederacji barskiej, Mikołaj – 1788r skarbnik czerwonogrodzki, 1782r otzrymał przywilej na załoŜenie miasta Satanowa na prawie niemieckim, wylegitymowany w sądzie grodzkim trembowelskim, Antoni – 1785r prezes sądów guberni mohylowskiej, N. – Ŝona Katarzyna Hołyńska herbu Klamry, córka Jana i Barbary Kaszyc herbu Rawan odmienny, dała mu córkę za Leonem Stachowskim herbu Korczak, Jan – 1794r zasiada w Komisji Skarbowej litewskiej, Karol – 1822r – 1830r dziedzic Kacmazowa, syn - 20 Stanisław – marszałek powiatu mohylowskiego, miał syna Ludwika, którego syn Karol – był dziedzicem Kacmazowa, w 1906r jego część sprzedał Strugalewiczowi, naleŜały do nich równieŜ Malenicze i Kudryńce, Teresa – 1820r – 1840 za Satnisławem Doktorowiczem Hrebnickim herbu Ostoja, synem Józefa zm. 1820r i Reutt herbu Gozdawa, Jadwiga – (1834r – 1908r) za Zygmuntem Czusińskim herbu Lubicz, synem Juliana i Alfonsyny Słoninka Czajkowska herbu Dębno, Karolina – mąŜ, Ludwik Kozielski herbu Jezierza 1836r, marszałek szlachty pow. latyczowskiego, Sebastian – 1840r zasiadał w sądach pow. siebieskiego, Józef – marszałek pow. siebieskiego 1840r, Ŝonaty z Weroniką Benisławską herbu Pobóg, Wincenty – pozostawił syna Stanisława – 1849r marszałka szlachty pow. czańskiego, 1855r prezesa sądów guberni mohylowskiej, oŜenionego z Józefą Chrapowicką herbu Gozdawa, córką Michała i Joanny Okuszko, Stefan – syn Wincentego, 1855r marszałek szlachty pow. bychowskiego, Leontyna – córka Stanisława, za Jakubem Rakusa Suszczewskim herbu Bogoria 1856r, jej wianem był Balin skonfiskowany po powstaniach, Walery – oficer w wojsku rosyjskim, 1870r prezydent w Częstochowie, Jadwiga – (1863r – 1910r), z Kraśnicy, mąŜ Stanisłąw Rakusa Suszczewskim herbu Bogoria, syn Jakuba i Leontyny Makowieckiej, Zygmunt – 1880r właściel Kraśnicy w guberni mohylowskiej, - 21 Stanisław – (1891r – 1935r), ur. w dobrach rodzinnych Chocochowie na Mińszczyźnie, syn Zygmunta i Konstancji Brodowskiej studiuje na Politechnice Petersburskiej, gdzie był członkiem Związku MłodzieŜy Postępowo – Niepodległościowej następnie Związku Walki Czynnej i delej członkiem związku strzeleckiego i Polskiej Organizacji Wojskowej, 1915 – 1916 zastępca komendanta POW na Petersburg, 1917r członek polsko – rosyjskiej Narady Ekonomicznej, wraca do Warszawy i 1918r podejmuje pracę w Królewsko – Polskim Ministerstwie Skarbu w Departamencie Kredytowym, radca, prezes zarządu centrali dewiz i kontroli dewizowej, 1922r członek delegacji polskiej na rokowania polsko – niemieckie w przejęciu Górnego Śląska, bierze udział w międzynarodowej konferencji gospodarczej w Genui, autor artykułów o tematyce pienięŜno bankowej, prezes Banku Leśnego w Wilnie, 1923r dyrektor naczelny Polskiej Krajowej Izby PoŜyczkowej, dyrektor departamentu kredytowego Ministerstwa Skarbu, rezygnuje w 1924r, 1930r rozpoczyna pracę w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej jako doradca i rzeczoznawca, kierownik Wydziału Ubezpieczeniowo – Matematycznego w Społecznych, jego Departamencie Ubezpieczeń wicedyrektor, komisarz organizacyjny reformy ubezpieczeń społecznych, 1934r naczelny dyrektor Izby Ubezpieczeń Społecznych, członek władz Stowarzyszenia Politechników Piotrogrodzkich w Warszawie, członek polskiego wolnomularstwa (nazwisko zakonne: Eugeniusz Mirski) obrządku szkockiego, przewodniczący (czcigodny) warszawskiej loŜy matki – Kopernik, zm. w Warszawie, pochowany na cmentarzu powązkowskim, był odznaczony KrzyŜem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta, Ŝona Janina Paszkowicz, z niej córka Helena ur. 1920r za - 22 Zdzisławem Narbutt, osiedli w Anglii oraz syn Jacek – ur 1915r inŜynier geolog w słuŜbie brytyjskiej. Makowiecki – herbu Pomian. Rodzina tatarska, zawołŜańcy, wywodzili się z Krymu, gałąź rodu Bazarewskich, byli przypisani do chorągwi juszyńskiej. Bazar – pozostawił syna Indyna – a ten Mustafę – wymienionego 1567r w popisie wojska litewskiego, po nim syn Achmeć – miał syna Dzianka – 1610r dziedzica części Bazar, RejŜ i Pikcieniszek, jego syn Radlin – pozostawił synów Abrama i N. oraz Mustafę i Chosienia z nich N. – miał syna Mustafę – 1678r właściciela części Pikcieniszek, Chosień – drugi syn Radlina, pisał się Makowskim, jego potomstwo pozostało przy tym nazwisku, 1663r właściciel części RejŜ, 1666r miał sprawę z Januszem Abrahimowiczem, Abram – kolejny syn Radlina, po nim syn Furs – miał synów: Uriasza, Aleksandra i Jana, z nich Uriasz – zm. 1714r, Ŝonaty z Fatmą Azulewicz herbu własnego (Strzała), mieli córkę Zelissę za Stefanem Abuniewicz herbu Nieczuja, bracia Aleksander i Jan – 1720r za napady i gwałty na bratanicy skazani na banicję, z nich Aleksander – pozostawił syna Jana – 1765r wspomnianego w popisie szlachty grodzieńskiej, Aleksander – wymieniony około 1780r, po nim synowie: N. i Kazimierz, z nich - 23 Kazimierz – wylegitymowany 1820r przed deputacją wileńską, jego syn Jan – wylegitymowany tamŜe 1860r N. – drugi syn Aleksandra, brat Kazimierza, pozostawił syna Samuela – z którego synami wylegitymowani 1860r w Cesarstwie i wpisani do ksiąg szlachty guberni wileńskiej, synami tymi byli: Mustafa, Dawid i Aleksander, Dominik – 1726r w chorągwi Biłała Kryczyńskiego, Eliasz – miał syna Jana – ppłk wojsk koronnych, Abraham – właściciel RejŜ, zm. 1910r w Sroktatarach, synowie: Maciej, Bazyli, Jan i córka Rozalia, z synów Maciej – urzędnik skarbowy w Trokach, Ŝona ElŜbieta Juszyńska z niej córka Konstancja i synowie: Aleksander i Stefan, z których Aleksander – zamieszkał w Ameryce, brat Stefan – był kontrolerem rachunkowym dyrekcji lasów państwowych w Wilnie, Ŝonaty z Marią śebrowską, któ®a dała mu córki Krystynę, Zofię za Smolskim i Emilię za Chaleckim, Bazyli – drugi syn Abrahama poślubił Rozalię Jakubowską, Jan – płk wojsk koronnych, Ŝona Felicja Bazarewska, pozostawili córkę Helenę za Aleksanderem Krynickim płk saperów wojsk rosyjskich i syna Aleksandra – dziedzica Płaskownik na Litwie Rozalia – za Maciejem Chozbijewiczem z RejŜ, Mustafa – 1773r towarzysz w pułku straŜy przedniej. Makowiecki. Stanisław – syn Kuźmy, urzędnik rosyjski, z tytułu urzędu uznany szlachcicem dzidzicznym i z synami: Ignacym, - 24 Michałem i Antonim wpisani do ksiąg szlachty pow. białystockiego w 1848r, Makowski – herbu Jelita. Przejęli nazwisko od Makowa leŜącego w ziemi wizkiej, pisali się równieŜ z Witowa znajdującego się w woj. krakowskim. Nie wiem czy byli jedną rodziną, a poniewaŜ brak na to jakichkolwiek potwierdzeń wykazuję ich odrębnie, oddzielnie wykazuję równieŜ tych, których nie byłem w stanie zaliczyć do Ŝadnej z wymienionych rodzin, a którzy pieczętowali się tym herbem. Wymienione wyŜej Makowo zwało się uprzednio Makowo Kamionki, a później Makowo Bure (Szare). UŜywali przydomku Saryusz. Pochodzący z Makowa: Piotr – 1422r nabył ziemię leŜącą nad ziemią Kamionka, Jan – zwany Bury (Szary), 1465r dziedzic Makowa Kamionki, od niego zwano je Makowo Bure (Szare), miał syna Jana – z Makowa, zwanego Burym, wójta w Kamionce, który 1475r nabył w niej ziemię, kupując ją od Wojciecha z Świebotczyna, wspomniany 1485r, pozostawił synów: Macieja, Stanisława i Stefana, właścicieli wójtostwa w Kamionce, którzy nabyli kolejną część Kamionki w 1481r od wspomnianego Wojciecha, z nich Stanisław – zwany Głuchym, 1486r dziedzic Makowa, jego synowie: Andrzej, Izajasz i Wacław, byli w 1486r dziedzicami Kamionki (Makowa), wspomniani 1499r, z nich Andrzej – pozostawił synów: Aaron i Konstantego 1521r współwłaścicieli Kamionki (Makowa), wymienionych 1526r, - 25 Maciej – drugi syn Jana Burego, dziedzic Makowa Burego 1490r, miał synów: Bernarda, Michała, Pawła i Jakuba oraz Stanisława, 1490r współdziedziców Makowa, z których Michał – po którym syn Krystyn – wspomniany 1555r, Bernard – drugi syn Macieja, 1515r właściciel Makowa, miał syna Macieja – 1560r dziedzica Makowa, po nim syn Jan – w 1577r wziął w zastaw część Wądołowa, pozostawił synów: Andrzeja, Jerzego i Wojciecha, z których Andrzej – 1629r właściciel Makowa, syn Kazimierz – 1681r nabył część Kamionki Chmielewa, oŜeniony z Petronelą Burzyńską córką Andrzeja, z której synowie: Józef, Władysław i Franciszek, z nich Józef – pozostawił syna Franciszka, Franciszek – drugi syn Kazimierza i Burzyńskiej, komisarz ziemi wiskiej, który w 1711r zapisał doŜywocie Ŝonie Barbarze Jarzębskiej, brat Władysław – 1714r instygator sądu wiskiego, miał synów: Alberta i Wojciecha dziedziców Makowa Burego, z których Wjciech – z Makowa Burego, Ŝonaty z Agnieszką Mieczkowską, z której synowie: Józef i Szymon, Wojciech – kolejny syn Jana, wnuk Macieja, Ŝonaty z Katarzyną Rakowską, której w 1620r zabezpieczył posag na wsi Makowo Bure, pozostawili syna Pawła – który w 1674r sprzedał część Makowa bratu stryjecznemu Kazimierzowi, pozostawił syna Wawrzyńca – 1695r oŜenionego z Marianną Baranowską, z której syn Mateusz, Mateusz – właściciel Makowa Burego, 1757r zapis doŜywocia z Marianną Chrzanowską, z niej syn Michał – ur. 1754r w parafii Burzyn, 1782r Ŝona Agnieszka Rogowska córka Kazimierza i Magdaleny Mioduszewskiej, dała mu syna - 26 Franciszka – ur. 1783r w Przytułach, właściciela Makowa Burego, który zaślubił Barbarę Kossakowską i miał z nią syna Jana – ur. 1812r w parafii Burzyn, który z Ŝony Marianny Makowskiej miał syna Ksawerego Dionizego – ur. 1844r w parafii Burzyn, budowniczego w Warszawie, Stanisław – dziedzic Makowa, po nim synowie Bartłomiej i Maciej wymienieni 1571r, z nich Maciej – pozostawił syna Pawła, Adam – (1575r – 1657r), ur. w Warszawie, uczył się w kolegium Jezuitów w Braniewie, 1592r w nowicjacie jezuickim św. Szczepana w Krakowie, studiuje teologię w Poznaniu 1602r, w 1604r prefekt szkół niŜszych w Kaliszu, 1606r kaznodzieja kościoła św. Barbary w Krakowie i opiekun Kongregacji Wniebowzięcia, 1608r wykładowca teologii moralnej, dyrektor szkół w kolegium lubelskim, 1610r zastępca przełoŜonego domu profesów św. Barbary w Krakowie i kaznodzieja świąteczny, przeniesiony do Lublina, 1622r przełoŜony rezydencji w Brześciu nad Bugiem, otwiera tam szkołę i uczniowską kongregację Mariańską, 1627r wraca do Krakowa i jest kaznodzieją domu św. Barbary, 1625r/1627r wygłasza kazania w katedrze łóckiej, odbywa szereg misji na Węgry i Spisz, 1632r odsunięty do Chojnic na Pomorzu, po interwencji moŜnych wraca do Krakowa i zostaje spowiednikiem kard. Jana Alberta Wazy, kaznodzieja królewski, parał się pisarstwem i dbał o rozwój muzyki kościelnej, zorganizował kapelę w kościele św. Barbary i w 1655r orkiestrę, którą przekazał Bractwu Miłosierdzia, zm. w Krakowie, Jan – dziedzic Makowa Burego, jego córka Katarzyna za Aleksandrem synem Jana Kokoszko herbu Łada i syn - 27 Stanisław – 1594r Ŝonaty z Katarzyną Kokoszka herbu Łada, córką Józefa, Franciszek – właściciel Makowa Burego, 1596r komornik ziemski wiski, Józef – pozostawił córkę Dorotę za Andrzejem synem Jana z Burzyna 1597r i syna Innocentego, wszyscy dziedziczyli na Makowie Burym, Kazimierz – 1648r podpisał elekcję Jana Kazimierza, a Jakub, Kazimierz i Maciej – elekcję Augusta II 1697r z ziemią wiską, Bartłomiej – Ŝonaty z Zofią Okruchowską, która dała mu syna Macieja – wymienionego 1714r, Jan – zwany Butrym, brat stryjeczny wspomnianego Macieja syna Bartłomieja i Okruchowskiej, 1714r komornik bialski, Łukasz (Lucjan) – syn Andrzeja, wspomniany 1719r, Urszula – 1736r mąŜ Paweł Milewski herbu Tuczyński, Eleonora – dziedziczka Makowa Burego, za Jakubem Milewskim herbu Tuczyński synem Pawła 1789r wniosła mu Makowo Bure, Kamionki, Chmielewo, Mocarze Bartki i Rutki Nory. Piszący się z Krakowskim, Witowa leŜącego w województwie Jan – około 1500r sprzedał Witowice Piotrowi Czernemu, 1509r był zwolniony od słuŜby wojskowej, pozostawł synów Jana, Kacpra Mikołaja i Szczęsnego, z nich Kacper – zm. 1508r w bitwie pod Orszą, brat Mikołaj – zabity przez Zebrzydowskiego, brat Szczęsny – pomścił jego śmierć zabijając z kolei Zebrzydowskiego, 1519r poległ w bitwie z Tatarami pod Sokalem (Sokołem), Fedko – 1519r wójt w Nowojamie, - 28 Marcin – uczestniczył w boju pod Obertynem 1531r, Grzegorz – miał syna Stanisława – wymienionego 1589r, Stanisław – pozostawił syna Jana – 1619r właściciela Jaroszewic, Stanisław – 1641r starosta siekierski, Jan – po nim syn Stanisław – 1641r oŜeniony z Jadwigą Heleną Gowarczewską herbu Rawicz, Szymon Stanisław – (ok. 1612r – 1683r), syn Marcina, miał pochodzić z Wielkopolski, 1637r kapłan w diecezji krakowskiej, studiuje na UJ, 1645r uzyskuje bakalaureat, 1646r mistrzostwo sztuk wyzwolonych, 1646r – 1653 docent extraneus, 1653r powołany do Kolegium Mniejszego, profesor Seminarium Zamkowego na Wawelu i jego prefekt, 1654r wraca na uniwersytet gdzie jest bakałarzem teologii, do 1665r profesor teologii, kanonik kolegiaty św. Anny i Wszystkich Świętych, do 1653r kaznodzieja katedralny na Wawelu, odmówił złoŜenia przysięgi Szwedom w 1656r, brał udział w ruchu antyszwedzkim, 1657r po oswobedzeniu Krakowa przez wojska polskie w 1658r członek Kolegium Większego, 1658r – 1661r, 1664r – 1666r prepozyt i skarbnik domu, 1663r – 1664r i 1665r – 1666r dziekan Wydziału Filozoficznego, 1665r uzyskuje kustodię św. Floriana, w latach 1668r – 1669r, 1669r – 1682 rektor UJ, obrońca praw i przywilejów Akademii, autor licznych memoriałów, panagiryków, kazań i prac teologiczno filozoficznych, i probostwo w posiadał kancelariat łęczycki Nasiechowicach, 1681r doktor teologii, prepozyt kolegiaty Wszystkich Świętych i 1682r kanonik w katedrze Wawelskiej, zm. w Krakowie. - 29 Pozostałych Makowskich tego herbu wykazuję w układzie chronologicznym, bez rozbicia na ziemie, z których pochodzili. Jacenty – pozostawił syna Szymona – z Podlasia, wspomnianego 1632r, Ŝonatego w 1645r z Heleną śelechowską herbu Ciołek, N. – oŜeniony z N. Grocholską herbu Syrokomla, córką Wojciecha i Małgorzaty Wielogórskiej, około 1630r, Dionizy – podpisał elekcję Władysława IV 1632r z woj. lubelskim, Kazimierz – wspomniany 1648r w ziemi wiskiej, Sebastian – płk wojsk królewskich, podpisał elekcję króla Michała 1669r z woj. bełskim, a Piotr – z woj. trockim, Franciszek – z woj. sandomierskim oraz Franciszek i Michał z woj. ruskim podpisali elekcję Augusta II 1697r, Michał Dominik – cześnik trocki i Jędrzej – wspomniani 1700r, Stanisław – kanonik hełmski, proboszcz garwoliński, 1728r i 1732r deputat na trybunał koronny, Jakub – elektor 1733r z woj. połockiego, Gaspar – 1737r miecznik hełmiński, Ŝona Salomea Chomentowska z Chomentowa, wdowa po Janie Popielu, Stefan – 1753r zakupił Sienno, Bonawentura – w zakonie bernardynów, ksiądz, autor prac religijnych, Józef – miecznik zwinogrodzki, Jan – 1778r podkomorzy słomiński, Antoni i Szymon Saryusz – wylegitymowani 1782r w trembowelskim sądzie grodzkim, opisani jako Mąkowski, Feliks – dziedzic Makowa Burego, miał syna Franciszka – oŜenionego z Marianną Wądołowską, z niej syn Kazimierz – 1787r susceptant wiski, - 30 Mikołaj – 1788r skarbnik czerwonogrodzki, Łukasz i Florian – wymienieni w woj. kijowskim, Ignacy – mjr wojsk rosyjskich, Michał – registrant CK sądu szlacheckiego stanisławskiego, Antoni – registrant CK trybunał apelacyjnego krakowskiego i Franciszek – wylegitymowani 1800r w galicyjskim Wydziale Stanów, Antoni i Jan – synowie Józefa oraz Jakub – syn Andrzeja – 1802r wpisani do ksiąg szlachty guberni kijowskiej, Benedykt – syn Łukasza, wpisany tamŜe w 1815r, Józef Feliks i Franciszek Józef – synowie Ignacego oraz Ignacy syn Stanisława i Marianny Trojanowskiej – wylegitymowani 1843r w Królestwie, Stefan, Franciszek i Jan z synem Julianem – synowie Ignacego oraz Kazimierz – syn Józefa z synami Franciszkiem i Józefem – wylegitymowani w Cesarstwie i wpisani 1841r do ksiąg szlachty guberni grodzieńskiej, Jan (Chrzciciel) – archiwista akt dawnych w Lublinie, syn Antoniego i Katarzyny Eckert, wylegitymowany 1848r w Królestwie, Paweł i Józef – bracia, z których Paweł – miał synów: Jana Karola i Franciszka wylegitymowanych 1851 w Królestwie, Józef – brat Pawła, pozostawił syna Wincentego – burmistrza śuromina w guberni płockiej, wylegitymowanego 1851r w Królestwie, Maciej – Ŝonaty z Urszulą Jemielińską, która dała u syna Józefa – oficera straŜy granicznej, Michał – jego syn Józef, miał synów: Adolfa – urzędnika w Lublinie, Jana, Franciszka, Konstantego, Feliksa, Macieja, Tomasza i Wacława – wylegitymowanych 1862r w Królestwie. - 31 Makowki – herbu Ogończyk. Od niepamiętnych czasów myleni i mieszani z Jelitczykami, stąd prawidłowe wykazanie jednych i drugich jest powaŜnie utrudnione. Tomasz – rotmistrz rajtarski, za zasługi wojenne nobilitowany 1662r, pozostawił synów: Jana i Macieja, z których Jan – miał syna Wojciecha, a ten Michała, po którym syn Mateusz – Ŝonaty z Konstancją DrąŜewską herbu Ślepowron, po której synowie: Józef, Julian i Szczepan wylegitymowani 1840r w Królestwie, z nich Józef – dziedzic Makowa w ŁomŜyńskim, brat Julian Romuald – urzędnik w Suwałkach i Szczepan – proboszcz w Miastkowie, Maciej – drugi syn Tomasza, właściciel Makowa i Sikor 1683r, miał synów: Jana, Wojciecha i Walentego z których Jan – 1700r dziedzic Makowa, miał syna Adama którego syn Stanisław – oŜeniony z Marianną Pac herbu Gozdawa, z której synowie: Teodor Stanisław, Kajetan Leopold i Antoni wylegitymowani 1844r – 1848r w Królestwie, Wojciech – drugi syn Macieja, 1686r właściciel Makowa, pozostawił synów Jakuba i Marcina, z nich Jakub – miał syna Franciszka – urodzonego 1713r w parafii Burzyn, po którym syn Felicjan – ur. 1751r w parafii Burzyn, Ŝonaty z Franciszką Rogowską, która dała mu syna Ksawerego – ur. 1809r w parafii Burzyn wylegitymowanego 1852r w Króestwie, Marcin – drugi syn Wojciecha, dziedzic Makowa 1700r, po nim synowie: Antoni i Krzysztof, z których - 32 Antoni – miał syna Andrzeja, którego syn Stanisław – ur. 1779r w parafii Sokoły – pozostawił syna Macieja – ur. w parafii Kobylin, posesora Wsi Garbowo Nowe w pow. łomŜyńskim, wylegitymowany w królestwie 1843r, Krzysztof – drugi syn Marcina, właściciel Makowa, miał syna Zygmunta – ur. 1737r w parafii Kobylin, po nim syn Jakub – ur. 1774r w Kobylinie, jego syn Kajetan – ur. 1805r w parafii Kobylin, poślubił w 1834r u św. Jana w Warszawie Apolonię Gajewską, która Dała mu syna Józefa – ur. 1838r w Warszawie, wylegitymowanego 1855r w Królestwie, Walenty – najmłodszy syn Macieja, brat Wojciecha i Jana, ur. 1680r w parafii Rutki, pozostawił syna Kazimierza, po którym syn Piotr – ur. 1745r w parafii Kołaki, synowie: Marcin Karol i Franciszek, wylegitymowani 1840r – 1856r w Królestwie, z nich Marcin Karol – ur. 1785r w parafii Rutki, urzędnik w Pułtusku, Grzegorz – syn Franciszka, 1699r nabywa część Tuczny od Anny Moczulskiej, Ŝona Marianna Kowieska herbu Kownia, z niej synowie: Mateusz, Michał i Stefan z których Mateusz – 1713r otrzymał w testamencie część Tuczny, Ŝona Jadwiga N., syn Adam – ur. 1729r w Hoszczy, dwukrotnie Ŝonaty: 1) z Katarzyną N., 2) z Ewą N., z pierwszej Ŝony syn Mateusz, z drugiej synowie Dominik i Michał, z nich Mateusz – ur. 1760r w parafii Hoszcza, wylegitymowany 1808 w Galicji Zachodniej, miał syna Józefa, którego syn Józef – właściciel kamienicy w Warszawie, wylegitymowany 1850r w Królestwie, - 33 Michał – najmłodszy syn Adama i Ewy, ur. 1784r w parafii Hoszcza, wylegitymowany 1808r w Galicji Zachodniej, po nim synowie Józef i Mikołaj z nich Józef – oŜeniony z Eleonorą Kochańską, po której syn Stanisław, brat Mikołaj – miał syna Józefa, wylegitymowanego w Królestwie 1850r, Michał – drugi syn Grzegorza, zostawił syna Michała – który w 1777r sporządził testament i podzielił majątek, Ŝonatego z Marianną Zawistowską, z której córki: Aniela, Anna i Krystyna oraz synowie: Tomasz, Walenty i Franciszek, z których Franciszek – ur. 1768r w Hoszczy, wylegitymowany 1808 w Galicji Zachodniej, Stefan – ostatni syn Grzegorza, właściciel Tuczna, z Ŝony Marianny N. Synowie: Jan i Jakub, z nich Jan – ur. 1747r w Hoszczy, brat Jakub – ur. 1753r ochrzczony w Kodniu, syn Kajetan miał syna Józefa – wylegitymowanego 1859r w Królestwie, Kazimierz – z Ŝony Anny Snoszek syn Michał – właściciel śelech pow. łomŜyński, miał syna Feliksa, z którym w 1837r wylegitymowani w Królestwie, Szymon – syn Wojciecha, poślubił Annę Wiśniewską, z której synowie: Witalis Józef, Leonard Teodor i Stanisław, wylegitymowani 1841r – 1844r w Królestwie, z nich Leonard Teodor – ekspedytor pocztowy w Michałowicach pod Krakowem, brat Witalis Józef – ekspedytor pocztowy w Węgrowie, Ŝonaty z Karoliną Pętkowską, z niej córka Ewa i syn Wacław Leon – (1854r – 1929r), ur. w Piotrkowie Trybunalskim, do 1879r pracuje w firmie księgarskiej Gebethner i Wolff w Warszawie, 1879r organizuje i kieruje księgarnią w Wilnie, 1900r zakłada pierwszą księgarnię i - 34 czytelnię w Mińsku, wydawca szeregu ksiąŜek, 1922r prezes Koła Wileńskiego Związku Księgarzy Polskich, rady miasta Wilna, zm. w Wilnie, pochowany na Rossie, Ŝonaty z Apolonią Chełmińską herbu Nałęcz, pozostawili córkę Ewę Gulbinową i syna Wacława – (1880r – 1942r), ur. w Wilnie, studiuje w Warszawie, Krakowie i Lwowie, w czasie studiów Warszawskich członek organizacji socjalistycznych „Spójnia”, wchodzi dom jej Tymczasowej Rady, 1901r i 1906r aresztowany przez władze rosyjskie, adwokat, 1905r – 1907r współuczestniczy w tworzeniu i w akcjach Koła Obrońców Politycznych, pracuje naukowo wydając materiały o charakterze prawniczym, po zakończeniu wojny uczestniczy w organizowaniu sądownictwa, działał w Milicji Obywatelskiej w Warszawie i Radzie Głównej Opiekuńczej, 1916r wybrany do Rady Miejskiej, związany z aktywistycznym Wyborczym Komitetem Demokratycznym, wicedyrektor Departamentu Sprawiedliwości w Tymczasowej Radzie Stanu, 1918r obejmuje kierownictwo Ministra Sprawiedliwości, wiceprezes Głównej Komisji Ziemskiej, szef sekcji w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych, 1917r – 1918rprowadzi wykłady na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego i jest zastępcą profesora, 1921r profesor nadzyczajny prawa karnego, 1923 zwyczajny, 1920 zgłasza się ochotniczo do wojska i zostaje Prokuratorem NajwyŜszego Sądu Wojskowego, 1922r otrzymuje stopień płk Korpusu Sądowego rezerwy, 1919r w Komisji Kodyfikacyjnej, 1920r wiceprezes sekcji prawa karnego, współtwórca kodeksu karnego z 1923r od 1931r redaktor „Encyklopedii Podręcznej Prawa Karnego” w gabinetach pozaparlamentarnych 1922r Artura Śliwińskiego i Juliusza Nowaka był Ministrem Sprawiedliwości, 1922r – 1923r kierownik tego resortu w rządzie gen. Sikorskiego, 1926r - 35 minister sprawiedliwości w rządzie Bartla, współuczestniczy w opracowaniu rządowego projektu ustawy o zmianie konstytucji (nowela sierpniowa), 1928r w sejmie z listy Bezpartynego Bloku Współpracy z Rządem, przewodniczy sejmowej Komisji Konstytucyjnej, 1931r wicemarszałek sejmu, redaktor kwartalnika „Nowe Państwo”, od 1933r wydaje „Archiwum Kryminologiczne”, naleŜy do twórców konstytucji kwietniowej 1935r, w latach 1935r – 1937r dziekan Wydziału Prawa UW, 1938r wchodzi do sejmu z ramienia Obozu Zjednoczenia Narodowego i jest jego marszałkiem, 1939r znalazł się w Rumunii, zm. w Bukareszcie, był odznaczony Orderem Polonia Restituta II kl., od 1904r Ŝonaty z Marią Łoyko, z niej syn Jacław Jacek zm. około 1925r, Krzysztof – miał syna Tomasza – oŜenionego z Teklą Karską herbu Jastrzębiec, która dała mu synów: Ludomiła (Ludomysła) Tomasza, Antoniego Edmunda i Zdzisława Krzysztofa – 1841r wylegitymowanych w Królestwie, Wojciech – pozostawił synów: Krzysztofa wylegitymowanego 1841r w Królestwie i Mateusza – któremu Ŝona Katarzyna Kropiwnicka dała synów: Piotra i Faustyna – wylegitymowanych 1841 w Królestwie, Władysław Stanisław, Walerian Leopold, Andrzej Klemens i Leonard Jacek – synowie Antoniego – i Stefan – syn Teodora – wylegitymowani tamŜe w 1844r, z nich Leonard Jacek – urzędnik, Ŝona Klementyna Dębicka herbu Gryf, z niej syn Czesław – (1873r – 1921r), ur. w Lublinie, studia artystyczne odbył w Warszawie, 1898r wyjeŜdŜa do Monachium i Rzymu, 1901r wraca do Warszawy i poświęca się medalierstwu i rzeźbie, swoje prace wystawia 1893r w Warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk - 36 Pięknych i w salonie Krywulta oraz w krakowskim Towarzystwie przyjaciół Sztuk Pięknych, wystawy indywidualne: 1904r Warszawa i 1909r Kraków, w 1920r ofirowuje swe dzieła Muzeum Narodowemu w Poznaniu, zm. w Warszawie, w tym samym roku umiera na tyfus syn Jerzy, Stanisław – miał syna Bernarda, którego syn Antoni – urzędnik w Warszawie, wylegitymowany w Królestwie 1844r, Antoni – Ŝonaty z Katarzyną Dworakowską, z niej syn Andrzej wylegitymowany 1848r w Królestwie, Józef – oŜeniony z Teklą Mitanowską, synowie Franciszek i Konstanty wylegitymowani 1867r w Królestwie, z nich Konstanty – słuŜył w wojsku rosyjskim, Mateusz – syn Stanisława, wylegitymowany przed 1851r w Cesarstwie, Arnold Artur – (1876r – 1943r), Saryusz, syn Artura Antoniego i ElŜbiety Kołmaczewskiej, 1908r kończy uniwersytet i Akademię Górniczą w Petersburgu, aktywny działacz w nielegalnych Kołach Oświaty Ludowej i Polskiej Partii Socjalistycznej, więziony i wydalony na rok z Petersburga, 1914r kontynuuje prace geologiczne w Szwajcarii, 1920r przyjeŜdŜa do Polski i pracuje w Państwowym Instytucie Geologicznym, organizuje w Dąbrowie Górniczej stację gologiczną, wydaje szereg prac z zakresu geologii, 1922r prof. Wolnej Wszechnicy w Warszawie, kierownik pracowni geologicznej tej uczelni, wykłada w Wolnej Wszechnicy w Łodzi, podczas okupacji prowadził archiwum map i rękopisów Instytutu Geologicznego, zm. w Warszawie odznaczony KrzyŜem Niepodległości, od 1909r Ŝonaty z Stefanią Zofią Wysiekerską. - 37 Makowski – herbu Pomian. Chosień – Makowiecki, syn Radlina, zaczął pisać się Makowskim, a jego potomstwo pozostało przy tym Nazwisku. Makowski – herbu Rawicz. Występowali na Litwie. Stefan – pozostawił syna Jakuba, którego synowie: Jan, Stefan, Aleksander, Piotr i Jerzy w latach 1848r, 1859r i 1860r wylegitymowani w Cesarstwie i wpisani do ksiąg szlachty guberni kowieńskiej, w 1889r dziedziczyli w guberni kowieńskiej: Karol – syn Franciszka, właściciel Weroniki, Antonina i Konstancja – córki Józefa, dziedziczki Zagowicz, Michał – syn Józefa, dziedzic Jurkokalnia, a Stanisław – dóbr Huberańce, Józef i Albin – synowie Dementego, właściciele Owila. Makowski – Jan – otrzymał nobilitację w 1790r Makowski – tych nie udało się zaliczyć do Ŝadnego herbu, wspomina się takŜe o Makowskich herbu Prus ale to wielce niepewna hipoteza. Mikołaj – pleban kobylański i Michał – opłacali pobór z Makowa leŜącego w ziemi bialskiej 1581r, Mateusz – miał synów: Michała, Zygmunta i Feliksa – 1585r właścicieli Makowa Kobylina, Kazimierz i Szymon – podpisali elekcję Jana Kazimierza 1648r z woj. podlaskim, - 38 Stanisław – syn Andrzeja, wspomniany 1650r, Felicjan – syn Mateusza 1653r, Szymon – syn Michała 1663r, Tomasz i Bartłomiej – synowie Kazimierza 1670r, Stanisław – elektor Stanisława Leszczyńskiego 1733r z woj. podlaskiego, Marek – 1756r sekretarz królewski, z Ŝony Ludwiki Kitowicz, córka Julia, Marcin – 1767r cześnik Ŝytomierski, Aleksander Kazimierz – (1804r – 1874r), ur. w Łososinie pod Grodnem, syn Jana budowniczego królewskiego i ElŜbiety Baranowskiej, kończy studia prawnicze na Uniwersytecie Wileńskim i osiada w Grodnie, adwokat i plenipotent Ludwika Paca, 1831r ucieka do powstania i walczy w drugim pułku piechoty liniowej pod Ostrołęką i w obronie Warszawy, ppor, odznaczony Złotym KrzyŜem Virituti Militari, ucieka do Prus i dalej do Francji gdzie zamieszkuje w Besancon, 1834r przenozi się do Alzacji i osiada w Strasburgu, tam pracuje w mennicy, 1847r – 1848r wraca do Gdańska i staje się współudziałowcem domu handlowego „Makowski, Kendzior et. Comp.”, przyjął obywatelstwo pruskie, publikuje artykuły o treści handlowej, kolekcjoner dzieł sztuki, 1858r członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu, 1863r współuczestniczy pośrednio w przemycie broni do Królestwa, 1868r przenosi się do Krakowa, 1870r jeden z załoŜycieli Banku Galicyjskiego dla Handlu i Przemysłu, wiceprezes i prezes jego rady nadzorczej, był właścicielem Woli Osowińskiej w guberni siedleckiej gdzie zm., pochowany na cmentarzu w Kocku, oŜeniony z Anną ElŜbietą Majer (Meyer), 1825r – 1891 ur. i zm. w Warszawie (ślub 1859r w Gdańsku), z niej syn Aleksander -