Autorski program nauczania techniki w klasie 5 i 6 w - sp4

Autorski program nauczania techniki w klasie 5 i 6 w - sp4

Autorski program nauczania techniki
w klasie V i VI w Szkole Podstawowej nr 4
w Tarnobrzegu
Autor: Barbara Reczek
SPIS TREŚCI
Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3
Szczegółowe cele kształcenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4
Materiał nauczania związany z celami kształcenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6
Procedury osiągania celów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . 12
Opis złożonych osiągnięć ucznia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
Kryteria oceny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15
Ewaluacja programu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
2
WSTĘP
Przedstawiony program nauczania techniki w szkole podstawowej w klasach V – VI
zawiera szczegółowe cele wychowawcze i edukacyjne oraz proponowany zakres materiału
nauczania.
Program obejmuje różne działy techniki oraz wychowanie komunikacyjne.
Przeznaczony jest do realizacji w klasie piątej i szóstej szkoły podstawowej, po jednej
godzinie tygodniowo.
Program jest kontynuacją i rozwinięciem zagadnień zgodnych z podstawą programową,
realizowanych w klasie czwartej, w wymiarze dwóch godzin tygodniowo.
Dostosowany jest do realnych warunków szkolnych, wyposażenia pracowni oraz
posiadanych środków dydaktycznych.
O kolejności realizacji poszczególnych zagadnień może decydować układ logiczny
lub występujące okoliczności.
W procesie nauczania przewidziano stopniowanie trudności oraz korelację między
przedmiotami.
3
1. SZCZEGÓŁOWE CELE KSZTAŁCENIA
Celem kształcenia ucznia na drugim etapie edukacyjnym na przedmiocie technika jest
zdobycie przez niego praktycznych umiejętności w oparciu o nabytą wiedzę i zdolność jej
przetwarzania.
Podstawowe wiadomości
Uczeń:

zna nazwy i pojęcia techniczne,

rozróżnia rodzaje materiałów, z których powstają dobra materialne,

posiada wiedzę na temat właściwości i zastosowania materiałów naturalnych,

wie, jakie są zasady otrzymywania karty rowerowej,

rozróżnia czynniki szkodliwe i zagrożenia,

odczytuje informacje i etykiety znajdujące się na urządzeniach i innych
przedmiotach,

posiada wiedzę na temat sposobów oszczędzania wody i energii,

zna sposoby wykorzystania energii elektrycznej,

podaje informacje dotyczące historii i rozwoju techniki,

posiada podstawowe informacje na temat techniki i terminologii związanej
z przedmiotem,

zna budowę i funkcje maszyn.
Przetwarzanie informacji
Uczeń:

rozwiązuje zadania teoretyczne i praktyczne z zakresu ruchu drogowego,

wykazuje twórcze myślenie w opisie i analizie świata technicznego,

analizuje myśli techniczne, które wpłynęły na postęp cywilizacji,

potrafi rozwijać i poszerzać wcześniej zdobytą wiedzę,

rozpoznaje czynniki szkodliwe i zagrożenia, a także przewiduje ich skutki,

podaje rozwiązania konstrukcyjne i technologiczne, wskazując różnice między
nimi, jak również ocenia ich zastosowanie,

potrafi
samodzielnie
dotrzeć
do
informacji
zawartych
w
książkach,
podręcznikach, encyklopediach i mediach,

poszukuje oryginalnych rozwiązań technicznych,

rozwija w sobie potrzebę zachowań proekologicznych,

rozumie zalety stosowania tworzyw sztucznych,
4

zdaje sobie sprawę z korzyści i zagrożeń, wynikających ze stosowania
nowoczesnych technologii; umie wyciągnąć wnioski, czy możliwe jest życie
bez nich,

dokonuje samooceny i ocenia działania swoich rówieśników pod względem
prawidłowości i efektów,

konstruuje
wypowiedzi
na
temat
techniki,
posługując
się
właściwą
terminologią.
Praktyczne umiejętności
Uczeń:

świadomie i czynnie uczestniczy w życiu społecznym,

porusza się w przestrzeni publicznej, jako jej uczestnik,

okazuje szacunek i potrafi pomóc innym ludziom,

zdaje egzamin i otrzymuje kartę rowerową,

kieruje się zasadami BHP i umie je zastosować w określonych sytuacjach,

dba o środowisko naturalne i swoje otoczenie, wykazując do nich należyty
szacunek,

rozwija i poszerza nabyte wcześniej umiejętności,

wykazuje się umiejętnościami pracy zespołowej i indywidualnej,

korzysta z narzędzi, dbając o bezpieczeństwo własne i innych,

umie poradzić sobie ze złożeniem reklamacji,

w realizacji projektów stosuje artystyczne środki wyrazu,

podejmuje świadome działania na rzecz ochrony środowiska; przeprowadza
między innymi akcję recyklingową,

opracowuje własne regulaminy i instrukcje, stosując się do ogólnie przyjętych
zasad;
przygotowuje
różnorodne
projekty,
w
zakresie
zagadnień
technicznych, w oparciu o zdobytą wiedzę,

posługuje się pismem i rysunkiem technicznym,

wykonuje ćwiczenia praktyczne z wykorzystaniem papieru, drewna, tkanin,
metali oraz gliny,

samodzielnie organizuje swój warsztat pracy,

umiejętnie wykorzystuje nabyte wiadomości w życiu codziennym.
5
2. MATERIAŁ NAUCZANIA ZWIĄZANY Z CELAMI KSZTAŁCENIA
Zakres materiału
Cele szczegółowe
1.
Świat techniki dawniej i obecnie. Znaczenie
wynalazku różnych narzędzi, które są
prototypami
współczesnych
urządzeń
technicznych. Pozytywne i negatywne
działanie techniki, jej wpływ na życie
człowieka oraz na środowisko naturalne.
Wymagania wynikające z rozwoju techniki
w stosunku do jej odbiorców – umiejętność
posługiwania się rożnymi urządzeniami
technicznymi
w
otoczeniu
człowieka
(w
domu,
szkole,
pracy,
środkach
komunikacji).
Zawody związane i niezwiązane z techniką.
Ocenianie
własnych
predyspozycji
do wykonywania w przyszłości określonej
grupy zawodów.
Uczeń interpretuje rozwój techniki i jej
wpływ na życie ludzi i środowisko
naturalne, na wykonywanie pracy
w różnych zawodach i przygotowanie się
ludzi do podejmowania w przyszłości
pracy w dwóch lub więcej zawodach
(zmiana zawodu).
2.
Obserwacja
procesu
produkcyjnego
w najbliższej okolicy. Rożne przyczyny
zanieczyszczeń powietrza, np. spalinami,
lub inne przykłady szkodliwego działania
na środowisko naturalne w najbliższym
otoczeniu. Segregowanie odpadów.
Ocenianie zanieczyszczeń w najbliższej
okolicy.
Przygotowanie
projektów
reklamujących
segregację
odpadów,
wykonanie gazetki lub prac na rzecz
ochrony środowiska naturalnego.
Uczeń interpretuje zanieczyszczenia
powietrza mające wpływ na pogorszenie
jakości gleby, wód i stanu lasów.
Ocenia zanieczyszczenie własnego
środowiska
naturalnego,
zwalcza
i
naprawia
skutki
degradującej
działalności.
Przestrzega
zasad
kulturalnego
i
ekologicznego zachowania się
w domu, w szkole, na placach zabaw,
terenach zielonych, boiskach, w lesie,
w górach i nad wodą.
3.
Historia materiału piśmiennego, ochrona
lasów oraz oszczędzanie papieru. Produkcja
papieru sposobem domowym (z makulatury)
jako przykład recyklingu – przetwarzania
odpadów. Projektowanie i wykonanie kartek
okolicznościowych oraz rożnych elementów
dekoracyjnych i użytkowych z materiałów
papierniczych.
Uczeń objaśnia, co to jest recykling,
segreguje odpady, wiedząc, że można
ich użyć do produkcji rożnych materiałów
i wyrobów. Rozróżnia podstawowe
składniki potrzebne do produkcji papieru.
Rozumie
znaczenie
oszczędzania
papieru i wiąże to z ochrona środowiska,
a szczególnie lasu.
Lp.
6
Zakres materiału
Cele szczegółowe
4.
Podstawowe gatunki drewna – rozróżnianie.
Materiały drewnopochodne.
Podstawowe operacje przy obróbce drewna:
trasowanie, przerzynanie piła, wiercenie
otworów, wyrównanie, wygładzanie oraz
uszlachetnianie
powierzchni,
np. bejcowanie. Projektowanie i wykonanie
wyrobów z drewna oraz materiałów
drewnopochodnych.
Uczeń rozróżnia podstawowe gatunki
drewna,
jego
właściwości
i przeznaczenie.
Rozróżnia materiały drewnopochodne
i podstawowe operacje przy obróbce
drewna. Potrafi wykonać te operacje
przy użyciu odpowiednio dobranych
narzędzi.
5.
Sposoby porozumiewania się w środowisku
technicznym za pomocą znormalizowanych
znaków
i
symboli,
rysunków
oraz
dokumentacji technicznych.
Wymiarowanie
prostych
przedmiotów
płaskich i przestrzennych, rysowanie brył
w trzech rzutach prostokątnych.
Rysowanie rozwinięć brył. Pojęcie rysunku
złożeniowego.
Uczeń interpretuje podstawowe zasady
wymiarowania elementarnych rysunków
technicznych, odczytuje podstawowe
informacje na rysunku,
wykonuje
rysunek w rzutach prostokątnych, rysuje
rozwinięcia brył i projektuje naddatki
umożliwiające sklejenie narysowanych
brył po ich wycięciu z arkusza kartonu.
Rozróżnia
części
w
rysunku
złożeniowym, np. części w rys.
złożeniowym
roweru
albo
zaprojektowanego przez siebie wyrobu
z drewna lub innych materiałów.
6.
Materiały ceramiczne,
szkło,
metale,
tworzywa
sztuczne
–
występowanie
i zastosowanie w życiu codziennym.
Projektowanie
rożnych
wyrobów
z wykorzystaniem gotowych elementów
(np. gwoździ, wkrętów i innych), opisywanie
procesu technologicznego.
Opracowywanie reklamy wyrobu.
Oznaczenia i właściwości wybranych
tworzyw
sztucznych.
Projektowanie
i wykonanie wyrobów z zastosowaniem
różnych materiałów.
Uczeń projektuje sam lub w zespole
wyroby z wykorzystaniem różnych
materiałów, przeznaczone dla własnych
potrzeb,
dla
domu,
szkoły
lub
środowiska
naturalnego.
Ocenia
przydatność projektu, dobiera materiały.
Wykonuje
podstawowe
rysunki
techniczne.
Potrafi reklamować swój wyrób.
Rozróżnia materiały, z których wykonane
są rożne przedmioty znajdujące się
w jego otoczeniu, np. tworzywa
sztuczne, ceramikę, szkło, metale.
7.
Realizacja praktycznych zadań technicznych
według ustalonego planu pracy i zgodnie z
zasadami BHP. Bezpieczne posługiwanie
się
narzędziami, materiałami, środkami
pomocniczymi.
Uczeń organizuje swoje stanowisko
(miejsce pracy), dobiera narzędzia
do obróbki ręcznej i pracuje zgodnie
z
dokumentacja
techniczna
oraz
zasadami BHP. Utrzymuje w należytym
porządku swoje miejsce pracy, dba
o narzędzia, oszczędza materiały.
Lp.
7
Zakres materiału
Cele szczegółowe
8.
Włókna naturalne i sztuczne (surowiec,
materiał, półfabrykat, wyrób gotowy).
Dokonywanie pomiarów sylwetki.
Normalizacja rozmiarów odzieży. Czytanie
informacji o rozmiarach odzieży na metkach
i etykietkach wyrobów gotowych.
Uczeń rozróżnia włókna naturalne
i otrzymywane chemicznie, a także
powstałe z ich przędzy tkaniny
i dzianiny.
Potrafi
odczytać
i
wykorzystać
w praktyce informacje znajdujące się
na metkach i etykietach produkowanej
odzieży. Odczytuje informacje dotyczące
pochodzenia włókien i wybiera te, które
są korzystniejsze dla zdrowia. Odczytuje
informacje
dotyczące
rozmiarów
odzieży.
Dokonuje pomiarów sylwetki (obwody
i długości), dobiera odpowiedni rozmiar
odzieży dla własnych wymiarów.
9.
Interpretacja informacji znajdujących się
na metkach i etykietkach dotyczących
konserwacji
odzieży.
Sposoby
ekologicznego
stosowania
środków
do
prania.
Zorganizowanie
wystawy
lub
wykonanie
gazetki
dotyczącej
ekologicznych
środków
piorących
i
czyszczących
do
zastosowania
w gospodarstwie domowym.
Uczeń interpretuje podstawowe symbole
graficzne dotyczące konserwacji odzieży
i stosuje je w praktyce. Dobiera właściwe
sposoby prania i czyszczenia odzieży,
dobiera odpowiednie środki piorące
i czyszczące odzież. Odczytuje zapisane
na opakowaniu tych środków informacje
o ich przeznaczeniu, stosowaniu oraz
bezpieczeństwie
dla
środowiska
naturalnego. Stosuje środki bezpieczne
dla środowiska naturalnego.
Organizuje wystawę pustych opakowań
po środkach piorących i czyszczących
do zastosowania w gospodarstwie
domowym dla innych uczniów.
10. Podstawowe rodzaje ściegów (zwykłe
i ozdobne). Projektowanie i szycie np. buta
na mikołajkowe prezenty, pokrowców,
maskotek, przytulanek, chust, potrzebnych
np. do przechowywania igieł, szpilek
i przyborów do pisania, serwetek, kamizelek,
opakowań.
Uczeń
rozróżnia
ściegi
zwykłe
i ozdobne.
Potrafi
je
zastosować,
szyjąc
zaprojektowane wyroby. Posługuje się
podstawowymi przyborami i narzędziami
w sposób bezpieczny i zgodny
z zasadami BHP
11. Projektowanie odzieży dla siebie, np.
kostiumu
na
zabawę
karnawałową,
przedstawienie szkolne, na wakacje itp.
Obliczanie ilości materiału (oszczędność
materiału),
realizacja
pomysłów
z wykorzystaniem rożnych materiałów
przewidzianych w projekcie lub z materiałów
zastępczych.
Uczeń projektuje stroje dla siebie lub
postaci z literatury. Dobiera odpowiedni
rodzaj tkaniny, oblicza ilość potrzebnego
materiału. Ocenia swoje możliwości
twórcze w zakresie projektowania
odzieży oraz możliwości wykonawcze.
Prezentuje innym swoje pomysły (pokaz
mody).
Lp.
8
Lp.
Zakres materiału
Cele szczegółowe
12. Najważniejsze instalacje w budynkach
mieszkalnych oraz w budynku szkolnym.
Montaż
podstawowych
obwodów
elektrycznych
przeprowadzamy
przy
zasilaniu bateryjnym 6 [V], 9 [V] lub 12 [V]
według instrukcji i zasad BHP.
Uczeń odróżnia podstawowe instalacje
w budynku mieszkalnym i szkolnym.
Stosuje
zasady
bezpiecznego
korzystania z tych instalacji, zwłaszcza
instalacji elektrycznej i gazowej. Zna
podstawowe
obwody
elektryczne.
Posługuje się miernikiem uniwersalnym.
13. Odczytywanie stanu liczników ciepła, wody,
gazu, prądu i ocenianie stanu zużycia,
sporządzanie rachunku ekonomicznego.
Oszczędzanie wody, ciepła, gazu, prądu
w celu ochrony środowiska naturalnego.
Odczytuje wskazania liczników zużycia
wody, gazu, energii elektrycznej. Ocenia,
czy wysokość zużycia jest w granicach
normy lub jest zbyt wysoka.
Oszczędza energię, aby zwiększyć
budżet rodzinny oraz chronić środowisko
naturalne.
14. Wybrane
urządzenia
gospodarstwa
domowego, czytanie instrukcji obsługi,
bezpieczne korzystanie z urządzeń zgodnie
z ich przeznaczeniem.
Korzysta z urządzeń elektrycznych
w gospodarstwie domowym zgodnie
z zasadami BHP. Interpretuje informacje
zawarte w instrukcji obsługi. Korzysta
z
robota
kuchennego,
kuchenki
mikrofalowej,
lodówki,
pralki
automatycznej, żelazka, odkurzacza,
stosując środki ostrożności zawarte
w instrukcji.
15. Projektowanie wyposażenia pomieszczeń Uczeń projektuje kącik jadalny oraz
(kuchnia, pokój do nauki lub inne).
wyposażenie kuchni. Ocenia dobre
i słabe strony projektu. Projektuje pokój
lub miejsce do nauki, uwzględniając
właściwe oświetlenie.
16. Witaminy i ich wpływ na organizm
człowieka.
Współczesny model żywienia zdrowego
człowieka („Piramida zdrowego żywienia”).
Przetwory
domowe
na
zimę
(fazy
przygotowania np. konfitur, kompotów,
suszonych grzybów). Sprawdzanie daty
ważności produktów, czytanie informacji
o produkcie z etykietek. Projektowanie
uroczystości rodzinnych i innych.
Projektowanie rożnych potraw i ich
wykonywanie.
Uwzględnienie
wartości
odżywczych,
zawartości
składników
odżywczych, witamin i innych elementów.
Dobieranie odpowiednich produktów.
Uczeń rozróżnia składniki odżywcze
produktów spożywczych oraz witaminy
rozpuszczalne w wodzie i tłuszczach.
Rozumie ich wpływ na funkcjonowanie
organizmu człowieka. Dobiera produkty
spożywcze do przygotowania wybranych
potraw; uwzględnia wartości odżywcze,
zawartość witamin i innych składników.
Stosuje
współczesny
model
prawidłowego
żywienia
zdrowego
człowieka
(„Piramida
zdrowego
żywienia”).
Przygotowuje śniadanie, prosty obiad
i kolację. Wykonuje domowe przetwory
metoda pasteryzacji, suszenia i kiszenia.
9
Zakres materiału
Cele szczegółowe
Wyliczanie kosztów wykonanych potraw.
Obliczanie kosztów utrzymania rodziny.
Wyliczanie kosztów przyjęcia. Obliczanie
wydatków w budżecie rodziny. Opisywanie
lub wykonywanie niektórych potraw swojego
regionu i ich ocena.
Potrafi właściwie zapraszać gości.
Projektuje przyjęcie rodzinne lub inne,
nakrywa do stołu. Wylicza koszty
posiłków oraz wydatki w budżecie
domowym.
Właściwie
przechowuje
produkty w lodówko – zamrażarce.
Rozróżnia potrawy swojego regionu.
Korzysta z rad specjalistów od żywienia.
Ocenia prawidłowość własnego sposobu
odżywiania się.
17. Uczeń w ruchu drogowym jako pieszy,
pasażer, rowerzysta. Rower jako urządzenie
techniczne.
Mechanizm
przenoszenia
napędu w rowerze. Czytanie instrukcji
obsługi roweru i korzystanie z informacji
w niej zawartych. Właściwa eksploatacja
i konserwacja roweru.
Podstawowe wiadomości z zakresu ruchu
drogowego konieczne do uzyskania karty
rowerowej. Korzystanie z metra, schodów
ruchomych, przejść podziemnych, kładek
nad ulica, windy i innych zgodnie
z zasadami ruchu drogowego i BHP.
Uczeń wyjaśnia i interpretuje znaczenie
znaków drogowych, ocenia sytuacje
na drodze, określa, na czym polega
bezpieczne zachowanie się w ruchu
drogowym, właściwie reaguje na sygnały
drogowe, stosuje się do zasad
zawartych w przepisach ustawy o ruchu
drogowym.
Wskazuje
podstawowe
wymogi do uzyskania karty rowerowej.
Konserwuje, dokonuje drobnych napraw,
regulacji mechanizmów roweru, dba
o jego wyposażenie. Jeździ na rowerze
w sposób kulturalny i zgodny z zasadami
ruchu drogowego. Stosuje podstawowe
manewry (włączania się do ruchu,
wyprzedzania, wymijania i omijania,
zmiany kierunku jazdy lub pasa ruchu,
skrętu w lewo lub w prawo).
Rozstrzyga pierwszeństwo przejazdu
na skrzyżowaniach. Podejmuje właściwe
decyzje jako rowerzysta w ruchu
drogowym. Wyjaśnia zależności między
prędkością
pojazdu,
warunkami
drogowymi a droga hamowania.
18. Różne środki komunikacji. Zagrożenia
w ruchu komunikacyjnym. Udział ucznia
w ruchu drogowym jako rowerzysty,
pasażera i pieszego. Planowanie wycieczek
pieszych i rowerowych.
Przygotowanie do wycieczki. Interpretacja
rożnych rozkładów jazdy oraz głosowej
informacji komunikacyjnej, np. na stacji
kolejowej, autobusowej, stacji metra.
Przygotowanie do wycieczki, rysowanie
trasy wycieczki, dokładne analizowanie
trasy, zaznaczenie miejsc niebezpiecznych,
unikanie zagrożeń. Szukanie najlepszych
połączeń komunikacyjnych do wybranego
Planuje bezpieczną trasę wycieczki
pieszej lub rowerowej. Interpretuje
rozkłady jazdy, przemieszcza się
środkami
komunikacji,
korzysta
z kasowników, interpretuje informacje
komunikacyjne.
Opisuje trasę i środki komunikacji
do wybranego miejsca. Przestrzega
zasad
turystyki
górskiej,
rozumie
znaczenie
znaków
stosowanych
w turystyce górskiej. Interpretuje znaki
szlaków
rowerowych.
Rozróżnia
zagrożenia i potrafi zachować środki
ostrożności w czasie pobytu na wsi.
Lp.
10
Zakres materiału
Cele szczegółowe
miejsca. Analiza znaków stosowanych
w turystyce górskiej, bezpieczeństwo
w czasie
wycieczek. Znaki szlaków rowerowych.
Bezpieczne zachowanie się w czasie pobytu
w zmechanizowanym gospodarstwie rolnym,
ostrzeganie innych przed zbliżaniem się
do pracujących maszyn rolniczych.
Utrzymuje odległość od pracujących
maszyn
rolniczych
ze
względu
na
niebezpieczeństwo
wypadku
i
przestrzega
innych
przed
niebezpieczeństwem.
19. Zasady bezpiecznego zachowania się
i przestrzegania odpowiednich znaków
znajdujących się na placach zabaw, polach
namiotowych, kąpieliskach, stadionach,
terenach zielonych, w czasie zimy
na ślizgawkach i innych miejscach.
Interpretuje
podstawowe
zasady
korzystania z placów zabaw, kąpielisk,
a także pól namiotowych. Objaśnia
znaczenie znaków znajdujących się
w
takich
miejscach,
regulaminy,
ostrzeżenia,
których
bezwzględnie
przestrzega.
Wybiera
odpowiednie
miejsce na obozowisko, uzasadnia swój
wybór.
20. Wypadek drogowy. Pierwsza pomoc ofiarom
wypadku. Służby ratownicze, wezwanie
do
wypadku.
Wyposażenie
apteczki
pierwszej pomocy.
Rozpoznaje wypadek drogowy i potrafi
zabezpieczyć jego miejsce oraz wezwać
pomoc. Opatruje skaleczenia i obtarcia
naskórka.
Dobiera
elementy
wyposażenia apteczki.
Lp.
11
3. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW
Zamierzone cele nauczyciel może osiągać poprzez:

tworzenie bezpiecznego i profesjonalnego stanowiska pracy w odpowiednio
przygotowanej i wyposażonej sali, w której odbywają się zajęcia; zapewnienie
uczniowi wsparcia i dobrej atmosfery,

stosowanie różnych metod, ułatwiających przyswajanie wiedzy: wykład, wyjaśnienie,
indywidualne wypowiedzi, debata, dyskusja, quiz, pokaz, prezentacja, zadania
kierowane do uczniów, np.: praca z tekstem, praca ze schematem, projekt,
„rozsypanka wyrazowa”, ćwiczenia,

korzystanie z takich środków dydaktycznych, jak: podręcznik, karta pracy, ilustracje,
schematy, szablony, znaki, prezentacje multimedialne, plakaty itd.,

inspirowanie ucznia poprzez zadania o charakterze praktycznym; stosowanie
zdobytej wiedzy w praktyce,

zachęcanie do samodzielnej pracy i poszukiwania własnych rozwiązań,

wskazanie sposobów wyszukiwania informacji,

kształtowanie umiejętności dokonywania analizy i wyciągania wniosków,

motywowanie do szukania własnych metod konstrukcyjnych,

wykorzystywanie różnych nośników multimedialnych,

wyrabianie odpowiednich nawyków w celu ochrony środowiska oraz zapewnieniu
sobie i innym bezpieczeństwa,

inspirowanie do zdobywania wiedzy na temat nowinek technicznych,

pobudzanie kreatywności indywidualizmu poprzez zachęcanie do podejmowania
własnych przedsięwzięć,

odkrywanie zasobów natury i poznawanie ich zastosowania,

odnoszenie treści do innych przedmiotów,

samodzielne lub zespołowe wykonywanie zadań.
12
4. OPIS ZŁOŻONYCH OSIĄGNIĘĆ UCZNIA
Ocena osiągnięć uczniów to ważny element procesu kształcenia. W celu ustalenia
aktualnego stanu wiedzy ucznia i posiadanych przez niego umiejętności, nauczyciel
powinien gromadzić informacje i opisywać osiągnięcia edukacyjne. Cały proces oceniania
musi opierać się o odpowiednie kryteria, takie jak: środowisko społeczno-kulturowe,
charakter i specyfikę szkoły oraz możliwości uczniów.
Charakter diagnostyczno - weryfikacyjny oceny pozwala na sprawdzenie poziomu wiedzy
i umiejętności ucznia, a także na porównywanie jego osiągnięć. Ocena ma także cel
informacyjny, dzięki któremu można wskazać poziom wiedzy i umiejętności zarówno
uczniowi, jak i jego rodzicom. Systematyczność oceniania daje możliwość wychwycenia
braków lub postępów dziecka. Dzięki temu uczeń jest w stanie dokonać samooceny.
Ocenianie powinno być elementem systemu motywowania poprzez zachęcanie, inspirowanie
i mobilizowanie do działania.
Wymagania na oceny powinny być oparte na wewnątrzszkolnym systemie oceniania
i podane do wiadomości uczniów oraz rodziców na początku roku szkolnego. Przy ich
ustalaniu nauczyciel musi dostosować je do pracy z uczniem słabym, przeciętnym, zdolnym
i wybitnym.
Specyfika oceny z techniki polega na braniu pod uwagę przede wszystkim wysiłku
wkładanego przez ucznia w swoje obowiązki. Istotę stanowią znajomość podstawowych
pojęć technicznych, wiedza o otaczającym świecie oraz umiejętność jej wykorzystania
w praktyce. Większe znaczenie ma wkład pracy i pomysłowość ucznia niż ich efekt.
W związku z powyższym w procesie oceniania należy uwzględnić:

zaangażowanie ucznia,

jego samodzielność, a także umiejętność pracy w grupie,

rozwój intelektualny,

własną twórczość,

postępy w nauce.
W zakresie wiedzy teoretycznej ocenie podlega:

wypowiedź ustna – indywidualne wypowiedzi, odpowiedzi na pytania,
dyskusja, debata, quiz,

wypowiedź pisemna – opis, karta pracy, sprawdzian, „rozsypanka wyrazowa”,
krzyżówka, inne ćwiczenia.
13
W zakresie umiejętności praktycznych ocenie podlega:

rozwiązywanie zadań,

tworzenie prac technicznych: schemat, plakat, makieta, projekt,

staranne wykonywanie prac,

zastosowanie własnych rozwiązań i współudział przy realizacji zadań
grupowych,

udział w przedsięwzięciach na rzecz klasy i szkoły: akcje propagujące
bezpieczeństwo i ochronę środowiska,

twórcze zaangażowanie w wykonywanie przydzielonych zadań.
14
5. KRYTERIA OCENY
W
procesie oceniania obowiązuje stosowanie zasady kumulowania
wymagań.
To znaczy, że ocenę wyższą może otrzymać uczeń, który spełnia wszystkie wymagania
przypisane ocenom niższym.
Kryteria oceny oparte na przedmiotowym systemie oceniania:
Ocena niedostateczna
Uczeń:

nie spełnia wymagań na ocenę dopuszczającą,

nie wykonuje poleceń nauczyciela,

odmawia wykonywania zadań,

ma lekceważący stosunek do przedmiotu,

jest stale nieprzygotowany do zajęć,

uzyskuje oceny niedostateczne,

nie wykazuje chęci poprawy.
Ocena dopuszczająca
Uczeń:

opanował wymagania konieczne, czyli podstawowe treści, stanowiące bazę
do dalszego kształcenia,

jest często nieprzygotowany do lekcji,

wykazuje małe zainteresowanie przedmiotem,

rzadko wykonuje ćwiczenia i polecenia,

operuje wyłącznie podstawowymi pojęciami technicznymi,

wykazuje małą chęć poprawy,

przykłada niedużą wagę do wykonywania zadań praktycznych,

często nie odrabia prac domowych,

wszelkie prace wykonuje przy pomocy nauczyciela.
Ocena dostateczna
Uczeń:

opanował wymagania podstawowe, czyli przystępne i najbardziej uniwersalne treści,
niezbędne na danym etapie kształcenia,

jest rzadko nieprzygotowany do lekcji,
15

wykazuje się chęcią zdobywania wiedzy, ale posiada niepełne wiadomości zakresu
objętego programem,

posiada małą zdolność analizy i jest rzadko aktywny,

poprawnie wykonuje ćwiczenia i polecenia nauczyciela,

w miarę swoich możliwości przykłada się do wykonywania powierzonych zadań,

stara się odrabiać prace domowe,

operuje pojęciami technicznymi,

przykłada wagę do zadań praktycznych i wykonuje je samodzielnie,

w niektórych sytuacjach korzysta z pomocy nauczyciela.
Ocena dobra
Uczeń:

opanował treści umiarkowanie przystępne i spełnia wymagania rozszerzające,

stosuje wiedzę w sytuacjach inspirowanych przez nauczyciela,

wykazuje chęć działania i aktywnie realizuje zadania,

jest zawsze przygotowany do zajęć,

swobodnie posługuje się terminologią techniczną,

starannie wykonuje zadane prace i ćwiczenia,

zawsze odrabia prace domowe,

czasem uczestniczy w zorganizowanych projektach i przedsięwzięciach,

posiada zdolność analizowania problemów technicznych,

przejawia chęć zdobywania wiedzy,

tylko w sytuacjach problemowych korzysta z pomocy nauczyciela,

umie współpracować w grupie.
Ocena bardzo dobra
Uczeń:

spełnia wymagania dopełniające, czyli opanował treści trudne, złożone i nietypowe,

wykorzystuje wiadomości w teorii i praktyce,

biegle posługuje się terminologią techniczną,

samodzielnie pogłębia swoją wiedzę,

przejawia duże zainteresowanie przedmiotem,

aktywnie realizuje powierzone mu zadania,

chętnie uczestniczy w organizowanych projektach i przedsięwzięciach,

ze szczególną dbałością wykonuje ćwiczenia,

posiada zdolność analizy problemów technicznych i umie wyciągać wnioski,
16

wykazuje się postawą twórczą,

umie kierować pracą grupy,

przejawia zainteresowanie niektórymi formami pozalekcyjnymi.
Ocena celująca
Uczeń:

posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza podstawę programową,

bierze udział w konkursach,

umie rozwiązywać nietypowe problemy,

formułuje własne poglądy.
6. EWALUACJA PROGRAMU
Cel ewaluacji:
Sprawdzenie skuteczności metod i form pracy z uczniami, doboru treści programu.
Lepsze i bardziej skuteczne planowanie pracy.
Przedmiotem ewaluacji będzie:

osiąganie celów edukacyjnych,

skuteczność metod i form aktywności,

przyrost wiedzy,

kształtowanie umiejętności i postaw.
Sposoby ewaluacji:

obserwacja uczniów na zajęciach,

samoocena nauczyciela,

ankieta wśród uczniów.
17