Polskie włosy w służbie kryminalistyki

Polskie
włosy
kryminalistyki
w
służbie
Po wielu latach badań naukowcy odkryli wreszcie sposób na identyfikację
koloru włosów poszukiwanej (na przykład przez policję) osoby. W
najbliższej przyszłości analizy próbek biologicznych będą powszechnie
wykorzystywane do sporządzania rysopisów nieznanych sprawców zbrodni.
Polacy wnieśli ogromny wkład w opracowanie tej rewolucyjnej, stanowiącej
wielki przełom dla medycyny sądowej, metody.
Określenie relacji między genami a ludzkim fenotypem, stanowi główne założenie
tak zwanej medycyny spersonalizowanej. Wiedza na temat genetycznych
uwarunkowań znacznie ułatwiłaby diagnozę oraz leczenie potencjalnych chorób.
Tego typu badania znalazły również zastosowanie w kryminalistyce. Próbka DNA
może pochodzić z krwi, spermy, śliny lub innego materiału biologicznego
znalezionego na miejscu zbrodni. Stanowi ona bardzo ważny materiał dowodowy
lub poszlakowy wykorzystywany podczas śledztwa. Uzyskane dane pozwalają
zawęzić grono podejrzanych sprawców oraz zidentyfikować znalezione ludzkie
szczątki.
Jest to jednak niewystarczające. Ogromne wyzwanie stanowi możliwość
sporządzania rysopisów na podstawie analizy próbek biologicznych. Jak do tej
pory, technikę tą wykorzystuje się jedynie do określenia barwy oczu. Kluczem do
jej wykonania jest poznanie zmian pojedynczych nukleotydów, czyli SNP (ang.
single-nucleotide polymorphism) stanowiących około 90% zmienności
występującej w ludzkim genomie. Mogą się one znajdować zarówno w
sekwencjach kodujących, jak i niekodujących, a dzięki degeneracji kodu
genetycznego nie muszą wywoływać zmian w fenotypie.
Dzięki najnowszym badaniom możliwe stało się również sprecyzowanie koloru
włosów poszukiwanej osoby. Analizowane próbki zbierano przez cztery lata od
niespokrewnionych ze sobą Polaków, mieszkających na południu kraju. Kolory ich
włosów sklasyfikowano i podzielono na cztery różne kategorie: blond, rude,
brązowe i czarne.
Bazując na analizie 13-tu markerów genetycznych związanych z 11-toma różnymi
genami, określono z 90% dokładnością, że badana osoba miała włosy rude lub
czarne. Włosy blond i brązowe rozpoznawano z 80% dokładnością. Znaczenie tej
techniki podkreśla fakt, że pozwalała ona także rozróżnić kolory włosów należące
do jednej kategorii, np. rudy i rudawy, blond i ciemny blond.
Uzyskane wyniki pomagają określić jedynie kolor naszej fryzury, który, choć łatwo
zauważalny, może zostać zmieniony dzięki powszechnie dostępnym farbom i
płukankom. Dalsze badania powinny umożliwić sprecyzowanie barwy włosów
pokrywających także inne części ciała.
Dzięki najnowszym badaniom możliwe stało się sprecyzowanie koloru
włosów poszukiwanej osoby
Literatura:
Branicki Wojciech et. al. ,Model-based prediction of human hair color using DNA
variants, „Human Genetics”, 2011.
Data publikacji: 08.07.2011r.