Uzbekistański rynek kosmetyków do pielęgnacji skóry i
Transkrypt
Uzbekistański rynek kosmetyków do pielęgnacji skóry i
Uzbekistański rynek kosmetyków do pielęgnacji skóry i włosów 2016-03-24 08:51:38 2 Analiz rynku Około 50% rynku kosmetycznego Uzbekistanu stanowią kosmetyki dekoracyjne i wyroby perfumeryjne. Reszta to produkty kosmetyczne do pielęgnacji skóry i włosów. Poniżej omówiono dwa segmenty uzbekistańskiego rynku kosmetycznego: 1 – kremy, balsamy, mleczka i inne środki do twarzy i ciała; 2 – szampony i odżywki do włosów. Ze względu na dostępność danych statystycznych materiał, przygotowany na bazie artykułu „Kosmetyki po uzbekistańsku” (Przegląd ekonomiczny nr 11/2015), ma charakter bardziej opisowy, niż przywołujący konkretne cyfry. Kosmetyki do pielęgnacji skóry: Wielkość uzbekistańskiego rynku kosmetyków do pielęgnacji skóry w roku 2014 oceniana była na około 15,6 mld UZS (przy kursie na koniec 2014 roku 1 USD = 2.422,40 UZS), z czego 39,4% stanowiły kremy i balsamy do skóry produkcji krajowej, 60,6% – artykuły zagraniczne. W ujęciu ilościowym w 2014 r., na lokalny rynek dostarczono 984 tony produktów kosmetycznych do pielęgnacji skóry. W okresie od 2009 r., średni roczny wzrost wielkości rynku wynosił około 20%. Obecnie rynek środków do pielęgnacji skóry nadal zachowuje duży potencjał wzrostu, co wynika z rosnących dochodów ludności, szczególnie w stolicy kraju Taszkencie i innych dużych miastach oraz ze stosunkowo małego wykorzystania kremów w przeliczeniu na osobę. Wg danych statystycznych, w 2014 r. na jedną kobietę w Uzbekistanie przypadało średnio 65 gramów sprzedawanych kremów do skóry. Dla porównania w Rosji liczba ta jest 10-krotnie większa. Wielkość dostaw na rynek uzbekistańskich kosmetyków do pielęgnacji skóry osiągnęła w roku 2014 320 ton, czyli 2,8 razy więcej niż w 2009 r. W tym samym czasie odnotowano 2-krotny wzrost importu kosmetyków, który osiągnął wartość 664 ton na koniec 2014 roku. W rezultacie udział ilościowy kosmetyków do pielęgnacji skóry rodzimej produkcji wzrósł z 26% w roku 2009 do 32% w 2014 r. Import produktów kosmetycznych wzrósł z 11% w roku 2013 do 44% w roku 2014 (pochodzenia pozostałych 24% wyrobów autorzy artykułu nie precyzują). Przy względnie stabilnie rosnącym rynku kosmetyków do pielęgnacji skóry w Uzbekistanie w ciągu ostatnich lat, miały miejsce poważne fluktuacje udziału kosmetyków krajowych i importowanych. W czasie spadku sprzedaży kosmetyków w 2010 r., wzrósł udział w rynku produkcji krajowej, jednak już w 2011 roku nastąpił znaczny wzrost dostaw kremów importowanych, a dostawy uzbekistańskich kremów na rynek zmniejszyły się prawie o 40%. Jedną ż możliwych przyczyn takiego stanu rzeczy był 1,9-krotny wzrost średniej ceny jednej tony kremów rodzimej produkcji, podczas gdy średnia cena importowanych kremów wzrosła o 1,6 razy. Taka zmiana cen doprowadziła do sytuacji, w której uzbekistańskie kremy stały się o 1,5 razy droższe od kremów importowanych (dla porównania: w 2009 r. uzbeckistańskie kremy były średnio o 4% tańsze niż importowane, a w 2010 r. średnio o 30% droższe). Tendencja wzrostu średnich cen produktów lokalnych doprowadziła do tego, że w roku 2011, udział miejscowych kremów w rynku Uzbekistanu spadł do 16% wobec 84% kremów importowanych. Władzom nie udało się uratować sytuacji nawet poprzez wprowadzenie barier celnych i akcyzowych. W 2012 r. krajowi producenci wyciągnęli wnioski ze zmniejszenia sprzedaży i obniżyli średnią cenę produkowanych kremów o 20%, doprowadzając tym samym do obniżki detalicznej ceny kremów w stosunku do importowanych o 17%, w 2013 roku o 27% i w 2014 roku o około 34%. Eksperci są zdania, że sytuacji takiej nie uda się utrzymać w dłuższym okresie czasu ze względu na wzrost cen surowców w Uzbekistanie, konieczność ich zakupu za walutę, wzrost cen nośników energii i wynagrodzeń itd., w związku z czym już na początku 2016 roku udział kremów produkcji uzbekistańskiej może spaść do poziomu 2011 roku. Powstanie w ten sposób nisza do wejścia na rynek nowych kremów z importu lub zwiększenia sprzedaży już obecnych na rynku towarów. 3 edytuj opis zdjęcia Kosmetyki do pielęgnacji włosów Mniejszy niż w przypadku kremów jest udział w rynku szamponów i produktów do pielęgnacji włosów produkcji uzbekistańskiej. Wielkość rynku tych produktów w roku 2014 oceniana była na około 68,9 mld UZS (przy kursie na koniec roku 1 USD = 2.422,40 UZS), z czego około 22% przypada na szampony i środki do pielęgnacji włosów produkcji uzbekistańskiej, a 78% – produkcji zagranicznej. Ogółem, w 2014 roku na rynek trafiło ponad 15,8 tys. ton szamponów i produktów do pielęgnacji włosów, czyli o 1,6 razy więcej niż w 2009 r. Pomimo stałego wzrostu dostaw na miejscowy rynek szamponów i kosmetyków do pielęgnacji włosów, w 2014 r. w przeliczeniu na 1 mieszkańca w Uzbekistanie zużyto 356 gr tych wyrobów. W Rosji średnia ilość szamponów i odżywek do włosów wynosi na jednego mieszkańca około 1,5 kg. Podaż kosmetyków do włosów lokalnej produkcji przez długi czas przewyższała podaż szamponów i odżywek do włosów z importu. Jednak w roku 2014 dostawy na rynek lokalnej produkcji spadły, głównie za sprawą zmiany preferencji konsumentów, mających miejsce w ostatnich latach. Uzbeccy producenci długo uważali niską cenę za znaczącą przewagę nad produktami do pielęgnacji włosów pochodzącymi z importu. To właśnie dzięki niskiej cenie udało się im zdobyć przyczółek na rynku i stopniowo zwiększać sprzedaż. Jednak stopniowo rosnące dochody ludności doprowadziły do zwiększenia zapotrzebowania na szampony i odżywki ze „środkowej półki”, reprezentowane głównie przez produkty pochodzenia zagranicznego. Z drugiej strony zmniejszyło się więc zapotrzebowanie w niższym segmencie cenowym, reprezentowanym przez produkty producentów krajowych. Zwiększona konkurencja w niższym segmencie cenowym zmusiła rodzimych producentów do ograniczenia lub zaprzestania produkcji, albo też do przestawienia się na produkcję szamponów i odżywek do włosów średniej klasy. Wynikiem tego jest spadek produkcji szamponów i zmniejszenie dynamiki wzrostu produkcji balsamów do włosów przez miejscowych producentów (zapoczątkowany już w 2012 r.). Obecnie w Uzbekistanie funkcjonuje 65 producentów produktów kosmetycznych do pielęgnacji skóry i włosów, 45 z nich znajduje się w Taszkencie i obwodzie Taszkenckim. Większość z firm powstała w ramach i uczestniczy w państwowych programach inwestycyjnych, dających im określone ulgi (celne, podatkowe itd.). Największym, a zarazem najstarszym w Uzbekistanie producentem wyrobów kosmetycznych jest „Lola Atir Upa” S.A., założona w 1942 r. W roku 2009 firma, całkowicie zrezygnowała z produkcji perfum i skupiła się na produkcji kremów, past i środków czystości. Zmiana asortymentu i częściowa modernizacja pozwoliły spółce 4 znaleźć swoją niszę na rynku Uzbekistanu i rozpocząć produkcję wyrobów o stosunkowo wysokiej jakości. Produkty firmy „Lola Atir Upa” charakteryzują się wysokim poziomem lokalizacji - ponad 60% surowców do produkcji jest pochodzenia miejscowego (spółka może więc liczyć np. na preferencje przy realizacji zamówień państwowych). Drugą co do wielkości firmą kosmetyczną jest JV „Navoi Beauty”, powstała w 2010 r. we współpracy z koreańską „DK Cosmetics”. Pierwsza partia kosmetyków spółki została wyprodukowana w 2010 r. pod marką „Estelle”. Począwszy od 2011 r. produkty firmy (segmentu premium) sprzedawane są pod marką „La Core”, a od 2013 r., firma zaczęła rozwijać produkcję kosmetyków klasy ekonomicznej pod marką „BeBeauty”. Cykl produkcyjny w zakładzie jest kontrolowany przez koreańskich technologów. Na rynku funkcjonuje również polsko-uzbekistańskie JV „Angeline Cosmetics”, spółka założona w czerwcu 2009 r., której głównym przedmiotem działalności jest produkcja mydła, środków higieny i detergentów (ponad 20 pozycji). Jednym z najbardziej dynamicznie rozwijających się podmiotów branży kosmetycznej w Uzbekistanie jest założone w 2013 r. uzbekistańsko-koreańskie JV „Global Cosmetics”. Firma koncentruje się na produkcji środków do mycia włosów i ciała, nie tylko na rynek konsumencki, ale także na rynek usług kosmetyczno-fryzjerskich. e d y t u j o p i s z d j ę c i a Producenci uzbekistańscy stosują różne modele zarządzania produkcją i sprzedażą. Część firm kontroluje cały łańcuch produkcyjno-handlowy, a część - nie angażując się w skomplikowane i drogie systemy marketingowe koncentruje się wyłącznie na produkcji masowej. W ciągu ostatnich trzech lat coraz większe uznanie zyskuje sieciowy systemy sprzedaży opartej na katalogach handlowych. 5 6