gazetka listopad

Rok szkolny
2009⁄2010
Nr 3⁄2009
(listopad)
Publiczny Katolicki Zespół Szkół i Przedszkola w Niecieczy
„ „Listopad - wiatr jak latawiec i biały szron na murawie i chmury śniegiem pachnące…”
AKTUALNOŚCI
Z ŻYCIA
SZKOŁY
str. 2-6
WIADOMOŚCI
SPORTOWE
str. 6-7
CZEGO
WARTO
POSŁUCHA
POSŁUCHAĆ?
str. 7
KONKURSY
PRZEDMIOTOWE
str. 8-9
HUMOR
SZKOLNY
str. 10
TWÓRCZOŚĆ
TWÓRCZO
WŁASNA
JAKI MASZ
CHARAKTER
PISMA?
str. 11-- 12
str. 12
KONKURS!!!
str.13
11 LISTOPADA 2009 ROKU - 91. ROCZNICA ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI
11 listopada to wyjątkowa data dla wszystkich Polaków, bowiem w tym dniu
1918 roku nasza Ojczyzna odzyskała niepodległość. Ten wyczekiwany i upragniony
przez 123 lata niewoli, moment w dziejach naszego kraju stał się możliwy dzięki
krwawym walkom, które stoczyli nasi rodacy. Powiat tarnowski jako pierwszy rozbroił
okupantów i już 31 października 1918 roku Tarnów stał się wolny. Dzień 11 listopada
ustanowiono Świętem Niepodległości dopiero ustawą z 23 kwietnia 1937, czyli prawie 20
lat po jej odzyskaniu. Od 1989 roku obchodzimy go, lecz pod nieco zmienioną nazwą jako: Narodowe Święto
Niepodległości.
W Publicznym Zespole Szkół i Przedszkola w Niecieczy uczciliśmy 91. rocznicę odzyskania niepodległości akademią
okolicznościową, która została przygotowana przez klasę VI pod kierunkiem p. mgr Małgorzaty Pająk. O dekorację zadbały
Panie mgr Izabela Woźniak i mgr Jadwiga Krupa, zaś oprawę muzyczną zapewniła przedstawieniu klasa I gimnazjalna pod
bacznym okiem i przy akompaniamencie p. dyr. Leszka Liszki. Akademię prowadzili: Katarzyna Jewiarz, Konrad Kapnik
i Dawid Chłoń. Pieśni patriotyczne usłyszeliśmy w wykonaniu m. in.: Katarzyny Musiał, Karoliny Styczyńskiej, Dagmary
Głowackiej. Cała uroczystość przebiegała w atmosferze skupienia i zadumy.
Podobny nastrój przekazuje nam również autorka współczesnego wiersza Jadwiga Szkotak:
11 Listopad
Polsko Ojczyzno moja…
Przesiąknięta krwią i łzami twa ziemia
Polsko – ojczyzno moja
Wrogowie chcieli zniszczyć polską duszę.
Wydrzeć Polakom z serc polską mowę
Zapomnieć na zawsze ojców pacierze
Nie poznawać – co dobre co nowe.
Orle biały – godło nasze od wieków
Zdeptano twoją królewską koronę
Lecz kiedy nad ojczyzną były groźne chmury
Mieliśmy swoją Królową Polski.
Cudami słynącą te z Jasnej Góry.
Ona wlewała w serca Polaków otuchę
Ona wzmacniała nadzieję i wiarę.
Ona jak dobra Matka czuwała nad nami
Uczyła męstwa i cierpieć w milczeniu.
Ona kierowała bohaterów czynami.
Współcześnie dla nas młodzieży szkolnej patriotyzm - to dbałość o pomniki, wzajemna grzeczność wobec siebie
i pilność w nauce, a także pamięć o tym, iż droga do wolności była:
„Długa i trudna, usiana nieznanych żołnierzy mogiłami,
Lecz wolność krzyżami się mierzy…”.
Karolina Skowron, kl. V.
„Krakowiaka” i „Poloneza” - tańce te wzbudziły
„Nie pytaj o to, co Ojczyzna zrobiła
powszechny entuzjazm oraz aplauz zgromadzonych.
dla Ciebie. Czyń rachunek sumienia
Później przyszła kolej na taniec współczesny grupy
młodszej, w składzie: Karolina Skowron, Paula
z tego,
Bartecka, Monika Lisak, Karolina Korus. Jak przystało
co Ty zrobiłeś dla niej”
na święto narodowe nie zabrakło również wierszy
okolicznościowych. Spośród dorosłych utwory
patriotyczne
recytowali:
Alojzy Musiał,
Małgorzata
Wisła płynie”,
„Po krakowskiej
naszej
roli” czy
Jak co roku mieszkańcy Niecieczy obchodzili
Niepodległości
Święto
bardzo
uroczyście,
w
duchu
Pytka,
Paweł
Kumorowski
i Edyta
Witkowska,
„Pożary”.
Następnie
młodzież
z Zespołu
Pieśni i Tańca
a„Niecieczanie”
z najmłodszegozaprezentowała
pokolenia: Maksymilian
Witkowski
m. in.
wspomnień trudnych dla Polaków dziejów. Tegoroczne
(„To jest Polska”), Krzysztof Witkowski i Patryk
obchody rozpoczęły się już tradycyjnie mszą świętą
Miękina („Żołnierskie ślubowanie”), Paulina Labok
w miejscowym kościele. Następnie zaproszeni goście wzięli
udział w akademii okolicznościowej, którą przygotowały
osoby działające w Niecietrzańskim Amatorskim Zespole
Teatralnym wespół z młodzieżą Publicznego Katolickiego
obchody
polskiego dziecka”).
Warto podkreślić, iż obok wierszy to właśnie
patriotyczne śpiewy, pełne autentycznych emocji
Zespołu Szkół i Przedszkola.
Na
(„Orle biały”), Weronika Bartecka („Ojcze nasz
91.
rocznicy
odzyskania
występujących osób, uczyniły rocznicowe występy
niepodległości przybyło wielu znakomitych gości m. in.
jeszcze bardziej prawdziwymi i wprowadziły
p. prezes Krzysztof
uczestników akademii w nastój zadumy i przemyśleń.
Witkowski, p. menager Małgorzata
Liguz, p. dyr. szkoły Leszek Liszka, prezes OSP Nieciecza
Pieśni te wykonali następujący soliści: Małgorzata
p. Zbigniew Łoś oraz goście specjalni – członkowie
Pytka, Alojzy Musiał, Katarzyna Miękina, Paweł
Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej: p. Jan
Florek oraz p. Mieczysław Miś, nad wszystkim czuwała zaś
p. Maria Witkowska – kierownik i inicjator teatru
p. Dorota Kumorowska - Łoś za brawurowe
zaśpiewanie utworu „Biały krzyż”. Akademia
w Niecieczy.
atrakcji.
Kumorowski. Szczególne wyrazy uznania otrzymała
Cały program przedstawienia obfitował w wiele
okolicznościowa zakończyła się wspólnym
Uroczystość
odśpiewaniem Roty.
rozpoczęła
się
wspólnym
odśpiewaniem hymnu narodowego. Dalej wystąpił chór pod
batutą p. Jana Sanka, wykonując takie pieśni patriotyczne
jak: „Płynie Wisła płynie”, „Po krakowskiej naszej roli” czy
„Pożary”. Następnie młodzież z Zespołu Pieśni i Tańca
„Niecieczanie” zaprezentowała m. in.
Tegoroczne obchody były pięknym i swoistym wydarzeniem. Zarówno organizatorzy, jak i wszyscy przybyli na
spektakl wykazali swoją postawą wielkie przywiązanie do tradycji, do polskiej kultury, a także do wiary naszych
przodków. Udowodnili także, że patriotyczna tradycja jest pieczołowicie pielęgnowana w Niecieczy. Wiersze i pieśni
skłoniły uczestników do refleksji o tych, którzy naszą wolność wywalczyli, zaś tańce
podkreśliły, że 11 listopada to dla nas radosna data, bowiem przypomina, iż mamy
szczęście żyć w wolnym kraju – naszej Ojczyźnie – Polsce.
W Zespole Szkół w Niecieczy nadal trwa akcja promująca racjonalne odżywianie, a tym
samym zdrowy styl życia. 4 listopada uczniowie ponownie mieli okazję skosztować naturalnego
soku jabłkowo.
Amatorów słodkiego napoju oczywiście nie brakowało.
Pyszny smak soku
i świadomość zdrowotnych korzyści płynących z jego wypicia sprawiły, iż owocowy napój
rozszedł się błyskawicznie, a dzieci już czekają na kolejne porcje. Zatem już po raz drugi:
Żyjmy zdrowo!!!
W starożytności i w wiekach średnich wierzono, że
przy pomocy magii można ujarzmić demony, złe
duchy, czy też diabła i zmusić je do służenia
człowiekowi. Wiara ta prowadzi nawet w wiekach
średnich do wyróżnienia magii białej, posługującej
się duchami dobrymi, oraz czarnej, w której
współdziałają duchy złe. Podejrzewani o uprawianie
czarnej
magii,
zwani
czarownikami
lub
czarownicami,
podlegali
surowym
karom
i prześladowaniu, kończącym się często spaleniem.
W Polsce procesów o czary było mało. Pierwszą
czarownicę spalono na początku XVI wieku
w Waliszewie k/Poznania. Dopiero pod koniec XVIII
wieku skończyła się pogoń za czarownikami
i czarownicami. Ostatnim był stos w Szwajcarii,
gdzie w płomieniach zginęła biedna służąca - sierota.
Oskarżono ją o wrzucenie szpilek do mleka
dziewięcioletniej dziewczynki. Prawda była inna - to
dziewięciolatka sama powrzucała sobie do kubka
szpilki. Stos jednak zapłonął. Po raz ostatni.
30 listopada jest wieczorem czarów i magii. W ten niezwykły wieczór razem z przyjaciółmi wróżymy
i przepowiadamy sobie przyszłość w przedziwny sposób. Proponujemy Wam kilka interesujących wróżb:
Dlaczego akurat święty Andrzej, jeden z 12 apostołów, został patronem dziewcząt, które chcą poznać
tajemnice swojej przyszłości tego nikt nie wie. Faktem jest, że w wigilię imienin Andrzeja, czyli 29 listopada
przypada tradycyjny wieczór wróżb, zwany Andrzejkami.
Wieczór wróżb można urządzić w szkole lub w domu. Musicie tylko zadbać o miły nastrój i przygotować
wcześniej wszystko, co potrzeba. Głównym punktem andrzejkowego wieczoru będzie oczywiści lanie wosku,
ale wróżyć można na sto rożnych sposobów!
Oto kilka sprawdzonych pomysłów:
„Nalejcie wosku na wodę, poznacie swoją przygodę”
Do przeprowadzenia wróżby należy roztopić świeczkę w małym naczyniu i nalać wosk na wodę przez ucho od klucza.
Dawniej wierzono, że klucz zamyka wszelkie sekrety i tajemnice. Kształt woskowej figurki może wydawać się
nieczytelny, ale po obejrzeniu jej cienia na ścianie, łatwiej dopatrzymy się konkretów. Tę wróżbę nazywamy „ogniami
Świętego Andrzeja”.
Rok bez pecha
Weź słomkę i zanurz ją w mydlinach. Na hasło „start” zacznijcie wydmuchiwać bańki. Komu uda się zrobić największą,
ten nie zazna pecha przez 365 dni!
Wychodzenie butów za próg
Ustawcie w rzędzie, jeden przed drugim, buty z lewej nogi, należące do wszystkich uczestników zabawy. Następnie
przekładajcie ostatni but przed pierwszy, kierując się w stronę drzwi. Czyj but dotknie progu najszybciej, ta osoba
pierwsza zawrze małżeństwo…, albo zrobi inną rzecz, której dotyczy wróżba. Na przykład wyjedzie w daleką podróż,
dostanie wymarzonego psa, nauczy się grać na gitarze.
Poznaj imię ukochanego…
Wytnij z papieru serce z imionami chłopców, po czym przebij je od tyłu. Imię na jakie trafi igła to oczywiście, imię
ukochanego.
Tajemniczy worek
Włóżcie do worka różne przedmioty. Następnie z zamkniętymi oczami każdy z was wyciąga z worka ukryty przedmiot,
który „wróży” kim dana osoba będzie w przyszłości. Na przykład posiadacz długopisu zostanie pisarzem,
grzebienia - fryzjerem, lupy - detektywem.
Należy zawsze pamiętać, że andrzejkowe wróżby to przede wszystkim dobra zabawa, a nie przepowiadanie
przeszłości.
Ale Andrzejki to nie tylko wróżby, to również przysłowia związane z tą okazją:
• Na świętego Andrzej tarza kożucha dobrodzieja.
• Gdy w Andrzeja deszcz lub słota, w Grudniu drogi bez błota.
• Śnieg na Andrzeja dla zboża zła nadzieja.
• Święty Andrzej wróży szczęście i szybkie zamęście.
PAULA BARTECKA, KL. V.
Od wiejskiego boiska do drugoligowej murawy
Jak wiadomo Nieciecza jest wioską bogatą w tradycję. Od dawien dawna
kultywowane są tu różnego rodzaju obyczaje. Jednym z nich jest sport.
Wszystko
zaczęło
się
w
roku
1922,
kiedy
to
młodzież
powracająca
z różnych frontów I wojny światowej by zapewnić sobie rozrywkę zaczęła grać w piłkę
nożną. Jednymi z pierwszych grających zawodników byli: Stanisław Nowak, Władysław Kaczówka, Kazimierz Wrzosek.
Tamtejsze realia w niczym nie przypominały obecnej sytuacji, gracze nie posiadali klubowych strojów, butów, wszystko
musieli zdobyć we własnym zakresie. Aktywność piłkarską młodym chłopcom przerwała II woja światowa. Jednak po
wojnie działalność sportową znowu zaczęła kwitnąć. Założono LZS Nieciecza i przeniesiono boisko. W pierwszej połowie
lat 50 Nieciecza osiągnęła wielkie sukcesy i awansowała do ówczesnej klasy Okręgowej. Grała na krakowskich,
tarnowskich, bocheńskich murawach. Niestety w latach 70 drużyna przestała na pewien czas istnieć, ale już w latach 80tych ją reaktywowano. W krótkim czasie klub dostał się do klasy „A”. Nieciecza wygrywała w tym okresie prawie
wszystkie mecze i weszła do klasy Okręgowej co było ogromnym sukcesem. Lata 90 były równie owocne, ale
wcześniejsza dekada, to jednak okres najszybszego rozwoju klubu. Dzięki sponsorowi firmie Bruk-Bet i Pani Prezes
Danucie Witkowskiej drużyna wspinała się na coraz wyższe szczeble ligowe. W roku 2004 weszła niespodziewanie do
Ligii Okręgowej, w 2006 do 5 ligi, w 2007 do 4 ligi, a w 2009 roku po serii brawurowo wygranych meczów wstąpiła do
prestiżowej 2 ligi.
Obecnie Bruk-Bet Nieciecza stoi na czele drugoligowych rozgrywek. Do sukcesu klubu przyczynił się najbardziej
sponsor i Zarząd Klubu oraz dobre transfery (np. przyjście Łukasza Szczoczarza zawodnika występującego w Cracovia
Kraków). Wszystko wskazuje na to, że Bruk-Bet Nieciecza dostarczy nam jeszcze wielu piłkarskich emocji.
Krzysztof Witkowski, kl. V.
RANKING ULUBIONY PIŁKARZY:
1. Leo Messi
2. Cristiano Ronaldo
3. Iker Casillas Fernández
4. Kaká, właść. Ricardo Izecson
5. Fernando Torres
6. Zlatan Ibrahimović
7.
Alexandre Pato
8. Thierry Daniel Henry
9. Miguel Ángel González Suárez
10. Ronaldinho
Jednym z moich ulubionych piłkarzy jest Cesc Fabregas .
Piłkarz ten ma 22 lata i gra w Arsenalu Londyn.
Jest wychowankiem FC Barcelony, lecz nie zmieścił się w pierwszej jedenastce klubu z Kataloni.
Fabregas jest jednym z najlepszych piłkarzy z Premiership,
występuje także w reprezentacji Hiszpanii.
Fani doceniają go szczególnie za umiejętności techniczne.
Jest trzecim królem asyst w lidze angielskiej.
Osobiście uważam, że Hiszpan w przyszłym sezonie ma duże szanse
na otrzymanie Złotej Piłki France Football.
Brawo Fabregas!!!!
Patryk Miękina, kl. V.
CZEGO WARTO POSŁUCHAĆ ???
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Michael Jackson - Billie Jean
Agnieszka Chylińska - Nie mogę Cię zapomnieć
Black eyed peas - Boom boom paw
Hannah Montana - Let’s Forget
Ewa Farna - Cicho
Taylor Swift - Love story
Paulla - Prosto w serce
Miley Cyrus - The Climb
Demi Lavato - Don’t Forget
David Guetta – When Loves Takes Over
Dagmara Głowacka
KONKURS WIEDZY HUMANISTYCZNEJ „Od Oleandrów do Bitwy Gorlickiej 1915 r.”
W dniu 4 listopada 2009 roku zespół w składzie: Weronika Bartecka, Karolina Bartnik, Sylwia Sadko zdobyły II
miejsce w V Konkursie Wiedzy Historycznej pt. „Od Oleandrów do Bitwy Gorlickiej 1915 r.” – Historia Legionów
na tle najważniejszych wydarzeń I Wojny Światowej. Finał konkursu poprzedzony był szkolnymi eliminacjami,
które wzbudziły spore emocje wśród rywalizujących ze sobą drużyn. Do konkursu zakwalifikowano
drużyny z 16 szkół Powiatu Tarnowskiego
Rozstrzygnięcie turnieju historycznego odbyło się w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych im. Bohaterów Bitwy
pod Łowczówkiem w Tuchowie. Gospodarze przyjęli wszystkich gości pysznym śniadaniem i równie wyśmienitym
obiadem. Trzeba przyznać, że rywalizacja między zespołami stała na bardzo wysokim poziomie, ponieważ
wszystkim drużynom przyświecał jeden cel, mianowicie wykazanie się jak najlepszą znajomością historii Polski i
naszego regionu. Już samo przygotowanie do konkursu ukazało prawdziwe oblicze historii, przekładając daty i fakty
na przemawiające do uczuć i wyobraźni straszliwe losy legionistów. Konkurs był prawdziwą inspiracją do
zainteresowania sie kolejami życia rodzin z pokoleń dotkniętych okrucieństwem I wojny światowej. Z pewnością
taka rywalizacja przyniosła nowe doświadczenia i dostarczyła wiele radości oraz wzruszeń, zwłaszcza naszemu
zespołowi, który przegrał ze szkołą z Tuchowa zaledwie jednym punktem.
Z tego miejsca uczennice biorące udział w konkursie historycznym „Od Oleandrów do Bitwy Gorlickiej
1915 r.”, pragną podziękować p. mgr Małgorzacie Pająk za znakomite przygotowanie, cenne rady i wskazówki
dzięki, którym mogły godnie reprezentować Publiczny Katolicki Zespół Szkół i Przedszkola w Niecieczy.
Weronika Bartecka, kl. VI.
„RENESANS XXI WIEKU”
W miesiącu październiku uczniowie klas V i VI przy pomocy koleżanek z klasy I gimnazjalnej wzięli
udział w konkursie plastyczno - historycznym „Renesans XXI wieku”. Organizatorami konkursu były
Stowarzyszenie Villa Decjusza z Krakowa i Fundacja PZU.
Uczniowie pod kierunkiem p. mgr Małgorzaty Pająk, wykonali pracę plastyczną, której tematem była barwna
interpretacja fresku Michała Anioła „Stworzenie Adama”. Wydzieranka wychowanków Publicznego Katolickiego
Zespołu Szkół powstała z kawałeczków czasopism, które wspólnie wyklejone stworzyły oryginalną, kolorową
mozaikę.
Choć młodzieży nie udało się zdobyć nagrody, którą była wycieczka do Krakowa, to jednak ma satysfakcję
ze stworzenia naprawdę niesamowitego dzieła. Praca już niedługo będzie stanowiła dekorację naszej szkoły.
p. mgr Małgorzata Pająk
Powstaniu gazetki szkolnej towarzyszył konkurs na nadanie jej, jak najlepszej nazwy. Padło wiele
propozycji m. in.: Wesoła Szkoła, New School. Jednak najtrafniejszy tytuł – „Szkolny Reporter”
zaproponowała Weronika Bartecka.
Bardzo dobra uczennica klasy VI Publicznego Katolickiego Zespołu Szkół i Przedszkola w Niecieczy
interesuje się wszystkim co ciekawe i trochę niebezpieczne poza tym bierze udział w życiu szkoły, aktywnie
uczestnicząc w akademiach okolicznościowych, a także konkursach przedmiotowych. Jej ulubionymi
przedmiotami są historia oraz WF zaś w wolnym czasie pisze do gazetki szkolnej. Od pięciu lat dwa razy
w tygodniu ćwiczy karate. Kibicuje drużynom piłkarskim Bruk-Betu Nieciecza. Lubi wycieczki rowerowe
oraz wędrówki górskie. Weronika przepada za muzyką taneczną. Nie ma jeszcze ścisłych planów co do
przyszłości. Przez kolegów i koleżanki oceniana jest jako miła i koleżeńska.
Gratulujemy pomysłowości i życzymy dalszych sukcesów w nauce!
Poczucie humoru to jedna z najważniejszych zalet człowieka - ułatwia kontakty
towarzyskie, wpływa na relacje między ludźmi, pozwala zachować optymizm i pozytywny
stosunek do świata. Może też być dowodem naszej inteligencji i zakresu wiedzy, którą
posiadamy. Tak więc, okazuje się być bardzo interesującym - swoistego rodzaju - testem
osobowości w myśl zasady:
"Powiedz mi, z czego się śmiejesz, a powiem Ci, jakim jesteś człowiekiem".
Przybiega dziecko na stację benzynową z kanistrem:
- Dziesięć litrów benzyny, szybko!
- Co jest? Pali się?
- Tak, moja szkoła. Ale trochę jakby przygasa.
Nauczycielka oddaje Jasiowi zeszyt z wypracowaniem
domowym i mówi:
- Same błędy! Znów niedostateczny!
Jasio mruczy pod nosem:
- Biedny tato...
Nauczycielka pyta dzieci, jakie zwierzęta mają w domu. Uczniowie kolejno odpowiadali:
- Ja mam psa...
- Ja mam kota...
- U nas są rybki w akwarium.
Wreszcie zgłosił się Jaś:
- A my mamy kurczaka w zamrażalniku..
Mama pyta się swego synka:
- Kaziu, jak się czujesz w szkole ?
- Jak na komisariacie: ciągle mnie wypytują, a ja o niczym nie wiem.
Na lekcji religii
nauczyciel omawia z 5 i
6-latkami 10 Przykazań.
Nauczycielka pyta Jasia:
Co wiesz o bocianach?
-To bardzo mądre ptaki,
Odlatują, gdy tylko rozpoczyna się rok szkolny.
Właśnie omówili przykazanie o szanowaniu
rodziców i nauczyciel spytał:
- A czy jest jakieś przykazanie, które mówi o tym,
jak traktować braci i siostry?
Mały chłopiec (najstarszy z rodzeństwa)
odpowiedział:
Nie zabijaj.
Pewnego dnia mała dziewczynka przyglądała się, jak jej matka zmywa naczynia.
Nagle zauważyła kontrastujące z brązowymi włosami matki siwe pasma.
Spytała zatem:
- Mamo, dlaczego niektóre pasma Twoich włosów są siwe?
Matka odpowiedziała:
- Za każdym razem, gdy mnie zdenerwujesz lub doprowadzisz do płaczu
niektóre moje włosy stają się siwe.
Dziewczynka przemyślała chwilę tę rewelację i odrzekła:
Musiałaś nieźle wkurzyć babcię.
Sylwia Sadko, kl. VI.
„Znaleziony niekradziony”
Pewnego dnia, jak co dzień rano: wstałem, umyłem się, spojrzałem na kalendarz i okazało
się, że był Dzień Dziecka – bardzo się z tego ucieszyłem. Szybko się ubrałem i powędrowałem
do szkoły. Gdy przyszedłem, przebrałem się i poszedłem do klasy. Moi koledzy i koleżanki
właśnie szli na salę gimnastyczną, gdzie miała się odbyć krótka akademia, a później gry
i zabawy na placu szkolnym. Tam zobaczyłem po raz pierwszy dużego psa rasy colli.
Bardzo mi się spodobał, choć na początku bałem się do niego podejść, jednak po krótkiej chwili zwierzę samo
przyszło do mnie i zaczęło się tulić. Pogłaskałem go więc i odszedłem do kolegów, którzy grali mecz. Gdy jeden z nich
kopną piłkę pies od razu podbiegł i zaczął się nią bawić, a po momencie, złapał ją i przyniósł do mnie. Zabawa na placu
dobiegła końca i Pani wychowawczyni zawołała nas z powrotem na salę, jeszcze raz pogłaskałem psa i poszedłem.
Wychodząc ze szkoły zauważyłem, że colli przeniósł się na schody, wyglądał na głodnego, więc powiedziałem Pani
dyrektor o sytuacji z psem i zapytałem czy mogę dać mu wody i coś do zjedzenia. Pani od razu się zgodziła i pochwaliła
mnie za to, że się nim opiekuję. Jednocześnie zapytała inne dzieci, czy któreś z nich nie zgubiło pieska? - ale nikt nie
odpowiedział. W następnych dniach, gdy tylko miałem trochę wolnego czasu zaglądałem do Mańka (tak dałem na imię
mojemu pupilkowi). Za każdym razem, gdy przychodziłem do niego bardzo się cieszył, a nasza przyjaźń z dnia na dzień
była coraz większa. W końcu zapytałem panią dyrektor czy mogę go przygarnąć, pani się zgodziła, ale pod warunkiem, że
najpierw zadzwonię i spytam o zgodę mojego taty. Na całe szczęście tata się zgodził, więc razem z przyjaciółmi zabraliśmy
Mańka do domu. Następnie z koleżankami opiekowaliśmy się pieskiem przez kilka miesięcy.
Maniek zawsze był grzeczny i nie wychodził za bramę. Jednak pewnego dnia, wracając ze szkoły, zauważyłem go na
drodze, czym bardzo się zdenerwowałem. Zabrałem colli do domu i srodze na niego nakrzyczałem, ale następnego dnia
było tak samo. Ucieczka powtarzała się przez kilka tygodni. W końcu któregoś dnia Maniek znikną i długo nie wracał.
Wszyscy bardzo się o niego martwiliśmy. Po tygodniu, w niedzielę, gdy przyjechałem z kościoła tata powiedział:
- Jedź poszukaj tego uciekiniera.
Szybko pojechałem z nadzieją, że odnajdę Mańka, ale niestety nie znalazłem go. Mijały tygodnie, a po moim zwierzątku
ani śladu. W szkole opowiedziałem o wszystkim pani dyrektor, jednak i ona nie potrafiła mi pomóc.
Mijały tygodnie, aż pewnego dnia pani na lekcji matematyki zapytała:
- Czy Tobie Kondzio nie uciekł pies?
Odpowiedziałem z nadzieją w oczach:
- Tak! Może wie Pani gdzie on jest?
Pani znała odpowiedź na moje pytanie i poinformowała mnie o tym gdzie znajduje się moja zguba. Okazało się, że
Maniek mieszka teraz u pewnej Pani z Niecieczy. Pojechałem do niej i wyjaśniłem całą sytuację. Po czterech dniach
właścicielka mojej zguby przyjechała do mnie z córką i pieskiem. Gdy zobaczyłem jak mała polubiła Mańka zrozumiałem,
że on już nie jest mój, choć było mi trochę przykro powiedziałem:
- Niech zostanie u Was.
I od tego momentu niestety nie mam psa, ale może kiedyś?
Konrad Knapik, kl. IV.
„ŁĄKA”
Kłóci
óciła
óci a się
si trawa z trawą
traw
Która jest ładniejsz
adniejszą
adniejsz twarzą
twarz
Jedna mówi, żee ładniejsza,
adniejsza,
Druga mówi, żee piękniejsza,
pi kniejsza,
Rano przyszedł
przyszed dziadzio z kosą
kos
Wszystkie poszły
posz y w jeden pokos
Już
Ju się
si więcej
wi cej nie kłóci
k óciły,
óci y,
Bo nie miały
mia y na to siły.
si y.
Wiktoria Skowron, kl. IV.
WIELKOŚĆ PISMA
Małe litery - stawiają osoby szybko w działające, a zarazem nieśmiałe, miłe ale mające problem
z nawiązywaniem kontaktu, często spotykane z uśmiechem twarzy.
Duże litery – oznaczają, że osoba jest pełna pozytywnej energii, robi wszystko z rozmachem, ale
czasem niedokładnie, takie osoby mają zwykle duże poczucie humoru.
DOKŁADNOŚĆ W PISANIU
Wyraźne pismo - można spotkać u osób ambitnych, które nie lubią się śpieszyć, wolą robić wszystko
starannie i powoli, są wesołe i lubią plotkować =).
Niedokładne pismo - piszą tak ludzie, którym zawsze się śpieszy, nie lubią się przemęczać, są w
ciągłym ruchu, lubią zabawiać rozmową innych, szczególnie osoby płci przeciwnej.
SZEROKOŚĆ PISMA
Wąskie pismo - wąsko piszą osoby, które już samym swym wyglądem przyciągają innych, bardzo
towarzyskie, na ogół bycie poważnym sprawia im problem, dużo mówią, dlatego zdarza się im zdradzić
powierzony sekret.
Szerokie pismo – zazwyczaj szeroko piszą osoby
bardzo życzliwe, łatwo nawiązujące kontakty, chętne
do pomocy i godne zaufania. Są one dobrym
materiałem na wiernego przyjaciela.
Karolina Bartnik, kl. VI.
Z uwagi na fakt, iż w niedługim czasie
nadejdzie jeden z najprzyjemniejszych okresów w
roku - Święta Bożego Narodzenia, ogłaszamy
konkurs na życzenia świąteczne. Życzenia te
mogą być ciekawe, poważne lub zabawne,
skierowane do dowolnej osoby. Do udziału
w
konkursie
zapraszamy
wszystkich
pomysłowych uczniów z całej szkoły.
A oto regulamin konkursu:
1.
Życzenia muszą być autorstwa ucznia.
2.
Nie mogą być spisane z Internetu, karty świątecznej lub innych źródeł.
3.
Powinny być zredagowane indywidualnie, tylko przez jednego autora.
4.
Mogą być napisane wierszem, w postaci rymowanki, prozą lub mieć formę
tradycyjnych życzeń.
5.
Liczy się oryginalność, humor, pomysłowość!
6.
Przed oddaniem pracy, sprawdzamy dokładnie pisownię.
7.
Prace konkursowe mogą być napisane na zwykłej kartce formatu A4 i złożone
u p. Anny Jawor w szkole lub przesłane na adres: [email protected]
do 23 grudnia 2009 r.
Życzenia wszystkich uczestników konkursu zostaną wydrukowane w grudniowym numerze
Szkolnego Reportera, zaś najpiękniejsze prace zamieścimy na
stronie internetowej szkoły.
SZKOLNEGO REPORTERA PRZECZYTACIE M. IN. O :
MIKOŁAJKACH SZKOLNYCH
BOŻONARODZENIOWYCH ZWYCZAJACH
NOWOROCZNYCH TRADYCJACH
AKCJI „ŻYJ ZDROWO”
SPORTACH ZIMOWYCH
BĘDĄ W NIEJ RÓWNIEŻ:
WASZE ŻYCZENIA ŚWIĄTECZNE – W TYM ROZSTRZYGNIĘCIE KONKURSU
HOROSKOP NA ROK 2010
ŚWIĄTECZNE PRZEPISY KULINARNE
ORAZ
Skład redakcji gazetki szkolnej
Opiekun: mgr Anna Jawor
Zespół redakcyjny w składzie:
1.
Paula Bartecka
10. Aleksandra Musiał
2.
Weronika Bartecka
11. Sylwia Sadko
3.
Karolina Bartnik
12. Karolina Skowron
4.
Krystian Białas
13. Wiktoria Skowron
5.
Dagmara Głowacka
14. Natalia Słota
6.
Sylwia Kaganek
15. Dominik Stawara
7.
Konrad Knapik
16. Karolina Styczyńska
8.
Monika Lisak
17. Dawid Tapa
9.
Patryk Miękina
18. Krzysztof Witkowski